Σύμφωνα με τον Gianluca Freda, στην Σουηδία δημιουργήθηκε ένας παιδικός σταθμός, του οποίου ο σκοπός είναι η κατάργηση της σεξουαλικής ταυτότητας. Τα 33 παιδιά που το απαρτίζουν δεν καλούνται ποτέ με τα ονόματά τους ούτε και με τις θηλυκές και αρσενικές αντωνυμίες της σουηδικής γλώσσας (αντίστοιχα "hon" και "han"), παρά μόνο με την ουδέτερη αντωνυμία "hen" (η οποία δεν υφίστανται στην γραμματική, αλλά χρησιμοποιείται ευρέως στους κύκλους των γκέι και των φεμινιστών). Τα ρούχα με τα οποία ντύνονται τα παιδιά είναι και αυτά "ουδέτερα", με αστεράκια και μπλε και ροζ χρώματα αναμεμιγμένα αδιακρίτως σε αγόρια και κορίτσια.

Τα παιχνίδια του παιδικού σταθμού διατίθενται με τέτοιο τρόπο ώστε να εμποδίσουν τις παραδοσιακές επιλογές ψυχαγωγίας που σχετίζονται με την σεξουαλική ταυτότητα: αγόρια και κορίτσια παίζουν όλα μαζί με μαγειρικά σκεύη, με πλαστικές κατσαρόλες και με αυτοκινητάκια. Στα βιβλία του σταθμού ιστορίες όπως η "χιονάτη" και η "κοκκινοσκουφίτσα" έχουν αφαιρεθεί ως "οχήματα στερεοτύπων", για να αντικατασταθούν με ιστορίες εμπνευσμένες από την "ανοχή" προς τους γκέι, τις λεσβίες, τους αμφί και τους τραβεστί. Για παράδειγμα σε μία από αυτές τις μαγευτικές ιστορίες διαβάζουμε για δύο καμηλοπαρδάλεις που είναι τόσο λυπημένες γιατί (αδικία της φύσης!) δεν καταφέρνουν να κάνουν παιδιά, όμως μετά, κάποια όμορφη μέρα, βρίσκουν ένα αυγό κροκόδειλου και...

Τα παιχνίδια που υπογραμμίζουν την αρσενικότητα (για παράδειγμα τα ψεύτικα σπαθιά ή τα πιστόλια) προφανώς δεν έχουν θέση. Ομοίως και οι κούκλες, που μπορούν να προκαλέσουν στα κορίτσια ξαφνικά μητρικά συναισθήματα σε τέτοιο βαθμό που να απειλήσουν αυτή την τέλεια ισότητα για την οποία καυχιόνται οι σύγχρονες δημοκρατίες. Η Lotta Rajalin, η ρυτιδωμένη βαμμένη ξανθιά που διευθύνει τον παιδικό σταθμό και είναι και η εμπνευστής αυτής της θαυμαστής πρωτοβουλίας, δηλώνει ότι οι βιολογικές διαφορές "δεν συνεπάγονται ότι τα αγόρια και τα κορίτσια πρέπει εξαναγκαστικά να έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα και διαφορετικές συμπεριφορές. Είναι ζήτημα δημοκρατίας. Ζήτημα ανθρώπινης ισότητας".

Παιδικός σταθμός στην Σουηδία στοχεύει στην κατάργηση της σεξουαλικής ταυτότητας

Read more: http://center24.blogspot.com/2011/07/blog-post_7711.html#ixzz1RKsBMLFE

Σύμφωνα με τον Gianluca Freda, στην Σουηδία δημιουργήθηκε ένας παιδικός σταθμός, του οποίου ο σκοπός είναι η κατάργηση της σεξουαλικής ταυτότητας. Τα 33 παιδιά που το απαρτίζουν δεν καλούνται ποτέ με τα ονόματά τους ούτε και με τις θηλυκές και αρσενικές αντωνυμίες της σουηδικής γλώσσας (αντίστοιχα "hon" και "han"), παρά μόνο με την ουδέτερη αντωνυμία "hen" (η οποία δεν υφίστανται στην γραμματική, αλλά χρησιμοποιείται ευρέως στους κύκλους των γκέι και των φεμινιστών). Τα ρούχα με τα οποία ντύνονται τα παιδιά είναι και αυτά "ουδέτερα", με αστεράκια και μπλε και ροζ χρώματα αναμεμιγμένα αδιακρίτως σε αγόρια και κορίτσια.

Τα παιχνίδια του παιδικού σταθμού διατίθενται με τέτοιο τρόπο ώστε να εμποδίσουν τις παραδοσιακές επιλογές ψυχαγωγίας που σχετίζονται με την σεξουαλική ταυτότητα: αγόρια και κορίτσια παίζουν όλα μαζί με μαγειρικά σκεύη, με πλαστικές κατσαρόλες και με αυτοκινητάκια. Στα βιβλία του σταθμού ιστορίες όπως η "χιονάτη" και η "κοκκινοσκουφίτσα" έχουν αφαιρεθεί ως "οχήματα στερεοτύπων", για να αντικατασταθούν με ιστορίες εμπνευσμένες από την "ανοχή" προς τους γκέι, τις λεσβίες, τους αμφί και τους τραβεστί. Για παράδειγμα σε μία από αυτές τις μαγευτικές ιστορίες διαβάζουμε για δύο καμηλοπαρδάλεις που είναι τόσο λυπημένες γιατί (αδικία της φύσης!) δεν καταφέρνουν να κάνουν παιδιά, όμως μετά, κάποια όμορφη μέρα, βρίσκουν ένα αυγό κροκόδειλου και...

Τα παιχνίδια που υπογραμμίζουν την αρσενικότητα (για παράδειγμα τα ψεύτικα σπαθιά ή τα πιστόλια) προφανώς δεν έχουν θέση. Ομοίως και οι κούκλες, που μπορούν να προκαλέσουν στα κορίτσια ξαφνικά μητρικά συναισθήματα σε τέτοιο βαθμό που να απειλήσουν αυτή την τέλεια ισότητα για την οποία καυχιόνται οι σύγχρονες δημοκρατίες. Η Lotta Rajalin, η ρυτιδωμένη βαμμένη ξανθιά που διευθύνει τον παιδικό σταθμό και είναι και η εμπνευστής αυτής της θαυμαστής πρωτοβουλίας, δηλώνει ότι οι βιολογικές διαφορές "δεν συνεπάγονται ότι τα αγόρια και τα κορίτσια πρέπει εξαναγκαστικά να έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα και διαφορετικές συμπεριφορές. Είναι ζήτημα δημοκρατίας. Ζήτημα ανθρώπινης ισότητας".