Στην ιστορία της γης έχουν υπάρξει πάμπολλοι κατακλυσμοί. Διαβάστε ΕΔΩ. Με τους κατακλυσμούς ή το λιώσιμο των παγετώνων που συνεχίζονται ακόμα και στις μέρες μας, τα νερά γέμισαν την λεκάνη του Ατλαντικού και γέμισαν περιοχές της Μεσογείου και Αιγαίου.
Για την Μεσόγειο, ο Ηρόδοτος γράφει μόλις2.500 χρόνια πριν, ότι τα πλοία που εξερχόντουσαν από τις στήλες του Ηρακλή (Γιβραλτάρ) έβρισκαν λάσπη.
Υπήρξε, όντως, η Μεσόγειος, η Μέση γη, όπως η ονομασία της Μεσοποταμίας σημαίνει η μέση ποταμών (Τίγρη και Ευφράτη) πριν αποχωριστούν οι ήπειροι που κάποτε ήταν ενωμένες;
Παλαιά οι ήπειροι ήταν μία ήπειρος η Παγγαία (Παν-γαία), επομένως ο άνθρωπος στην καταγωγή του ήταν ένας ! Στην Μεσόγειο ζούσαν διάφορα ζώα, όπως ελέφαντες -μαμούθ και ο θεός ξέρει τι άλλα. Ακολουθεί η βύθιση της Ατλαντίδας με ό,τι ακολούθησε ως επακόλουθο. Όλα αυτά έγιναν πολύ πριν εκραγεί το ηφαίστειο «Κρακατόα» του Αιγαίου, η Θήρα, πριν σβήσει το Σινά, πριν απενεργοποιηθεί η Νίσυρος. Που σημαίνει οι άνθρωποι πήγαιναν σχετικά εύκολα σε αυτές τις περιοχές σχεδόν περπατώντας. Με το γέμισμα των υδάτων, οι βουνορκοφές του Αιγαίου έγιναν νησιά ! Τα σημερινά κρι-κρι προέρχονται από τα αγριοκάτσικα (αίγες) που περιδιάβαιναν τα τότε βουνά. Αιγαίο = τόπος αιγών = ο τραγόμορφος Δίας.
Ο Ηρόδοτος γράφει πρώτος για το "έλαιο της πέτρας", που έμεινε γνωστό ως πετρέλαιο σε ολόκληρο τον πλανήτη, αναφερόμενος για το μεγάλο κοίτασμα του Αιγαίου στην περιοχή Λεβιάθαν.
Το πετρέλαιο που δημιουργείται από άνθρακα, πλαγκτόν, φυτοζωικά κελύφη και κάθε λογής ζωικά απόβλητα , "χωνεύονται" σε χάσματα "χαβούζες" της γης. Αυτό δείχνει πως η γη είναι ένας μεγακύτταρος οργανισμός, αυτοαναπαραγώμενος και αυτοκαταναλώνοντας τον εαυτόν της.
Ο Θαλής σωστά είχε πει πως " οι στεριανές πηγές προέρχεται από υποθαλάσσιους πυρήνες. Εν αρχή είναι το ύδωρ" !
Ο όρος οι "επτά αδελφές" πρωτοαναφέρθηκε από τον Ιταλό Ενρίκο Ματέι το 1950, υπεύθυνο της μεταπολεμικής πολιτικής της Ιταλίας στο ενεργειακό, με σκοπό να δείξει τη σχέση που είχαν μεταξύ τους οι μεγαλύτερες εταιρείες εξόρυξης και διακίνησης του πετρελαίου. Όταν διαπίστωσε ύπαρξη υδρογονανθράκων στην Ιταλία, προσπάθησε να συνάψει συμφωνία με την Ρωσία, γι αυτό και βρέθηκε νεκρός, όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε, εξερράγη στον αέρα κατά την προσγείωση ! Γνώριμο υπονοούμενο της εποχής μας ;; Υπεύθυνοι θεωρήθηκαν η Μαφία και η Κόζα Νόστρα. Ο δημοσιογράφος που γύρισε ταινία την υπόθεση, χάθηκε και αυτός μυστηριωδώς.
Οι εναλλακτικές πηγές ενέργειες, το μεγάλο παραμύθι, δεν επιτρέπουν να κινηθούν αεροπλάνα, καράβια, παρά μόνον σε μικρό ποσοστό όσον αφορά κάλυψη αναγκών στην ξηρά. Το κόστος παραγωγής πετρελαίου έχει αυξηθεί και οι εναλλακτικές λύσεις δεν λύνουν το πρόβλημα της αύξησης των αναγκών.
Επιπλέον, καθόσον τα βιοκαύσιμα ή οι εναλλακτικές πηγές έχουν περιορισμούς στην παραγωγή τους (πχ. η αιθανόλη από τεύτλα απαιτεί μεγάλες εκτάσεις μονοκαλλιέργειας σχεδόν, το βιοπετρέλαιο από τις ρίζες επιφέρει σημαντική αύξησητης τιμής των τροφίμων κ.λπ.), ο άνθρωπος με διάφορες μικτές λύσεις προσπαθεί να αντιμετωπίσει την αύξηση των ενεργειακών του αναγκών. Παράλληλα όμως εντείνεται ο ανταγωνισμός επί της εύρεσης νέων, στα πρότυπα του Ιράκ, καλών και φτηνών κλασικών πετρελαϊκών πηγών. Οι νέες "επτά αδελφές" αφού έχουν αντικατασταθεί από ξαδέλφια και βάλε, χρησιμοποιούν συνήθως στελέχη όπως ενεργούς ή μη πολιτικούς. Η πιο γνωστή είναι η Hullibarton αποτελούμενη από την αφρόκρεμα της πολιτικής σκηνής (βλέπε Μπους) . Στην σημερινή εποχή, οι ισχυροί του κόσμου ενδιαφέρονται για ενεργειακές πηγές συνεχούς ροής, όπως το φυσικό αέριο, το οποίο είναι φθηνότερο και "φιλικό" προς το περιβάλλον. Η ΕΕ προσπαθεί να ανεξαρτοποιηθεί ενεργειακά, μετά την κρίση με την Ουκρανία -Ρωσία και να βρει πηγές κοντά στα εδάφη της και σε απευθείας σχέσεις με αυτές. Το ίδιο επιθυμεί να κάνει και με την Τουρκία, αφού λαμβάνει ενέργεια μέσω Καυκάσιων περιοχών. Έτσι έφτασε η ώρα της Μεσογείου. Η εξόρυξη πετρελαίου επιφυλάσσει αρκετή επικινδυνότητα, ειδικά όταν πρόκειται για υποθαλάσσια εξόρυξη και σε περιορισμένη θάλασσα, όπως η Μεσόγειος και ένα οποιοδήποτε ατύχημα θα ήταν οικολογικά καταστροφικό (βλέπε Μεξικό-BP), εφ όσον και η ανανέωση των υδάτων είναι πιο περιορισμένη ! Η επικινδυνότητα είναι παρόμοια και με το φυσικό υποθαλάσσιο αέριο. Κίνδυνοι για τρομοκρατικές δολιοφθορές των υπόγειων αγωγών με ασύλληπτο αντίκτυπο στο περιβάλλον, αλλά και την διαβίωση της περιοχής. Όμως πέραν της κινδυνολογίας, μακροπρόθεσμα η χρήση του επιτείνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου, καταρρίπτοντας την ιδέα της "πράσινης ενέργειας" .
Ο κανίβαλος άνθρωπος παίζει με την μάνα γαία και την επιβίωσή της στο σύνολό της και ότι σημαίνει αυτό. Ανάλογα με το χειρισμό των πλουτοπαραγωγικών πηγών, οι δυνάμεις που τον ελέγχουν άλλοτε γίνονται ήρωες όταν η δύναμη σπάει στα δύο, στα τρία Τιτάνες, στα τέσσερα βρίσκεσαι πιασμένος με ανοικτές τις φτερούγες στον βράχο τιμωρημένος.
Ο Όμηρος γράφοντας την Ιλιάδα και Οδύσσεια, μας έμαθε πως "οι πονηροί επιβιώνουν και οι ήρωες γίνονται ανδριάντες" .
Το διαίρει και βασίλευε επικράτησε στον πλανήτη, τοποθετώντας οικείες κυβερνήσεις σε χώρες παραγωγής πετρελαίου, όπως στην Περσία τοποθέτησε τον Σάχη αφού εξοβέλισαν τον θρησκευτικό ηγέτη που κρατικοποίησε τις εταιρίες. Έτσι με τον Σάχη συνεχίστηκε η "συνεργασία" για άλλα 26 χρόνια.
Με την άνοδο του Νάσερ και τις εθνικοποιήσεις του, η Αμερική εφηύρε την δημοκρατία των "εταιριών" .
Η δημοκρατία των εταιρειών που κατασκευάζει στρατιώτες "ήρωες" για τσάμπα αιτίες και ουτοπικά φαινόμενα (θρησκείες ). Έτσι οι πόλεμοι ξεκινούν από πολιτικούς χειρισμούς. Η Αίγυπτος ξανα βρίσκεται στο πόδι μετά την πορτοκαλιά ήπια επανάσταση, βάφοντας αυτήν την φορά την πλατεία με αίμα, εμφύλιος στην Συρία, κατάκτηση δια της βίας η Λιβύη κλπ κλπ κλπ.
Οι σύγχρονες δυνάμεις διδάχθηκαν πως επιτυχημένος είναι όποιος κάθεται στον θρόνο του Δία. Έτσι ως άλλοι Σίσσυφοι, σπρώχνουν στην κορυφή του βουνού την πέτρα, αλλά μέχρι σήμερα κατρακυλούσε κάτω και πάλι από την αρχή. Αυτή την αρχή ζούμε στις μέρες μας.
Παλιά τα όρια των κρατών ορίζονταν μέχρι εκεί που έφταναν τα βόλια τους, στα 3 μίλια. Με την εξέλιξη των πολυβόλων επεκτάθηκαν στα 6 μίλια. Παρ' όλα αυτά υπό φυσιολογικές συνθήκες έπρεπε να οριστούν πως χωρίζονται τα υδάτινα όρια, πράγμα που παρέμεινε ασαφές. Επί Τρούμαν η Αμερική επέκτεινε τα όρια μέχρι τα 200 μίλια από τις ακτογραμμές της. Οι Λατινικές χώρες αντέδρασαν με αποκορύφωμα την σύλληψη αλιευτικών μέσα στα 200 μίλια του Εκουαδόρ (Ισημερινός) , με βάση τα συμφέροντα που προέκτειναν οι ίδιες οι ΗΠΑ για λογαριασμό τους ! Έτσι άνοιξε το θέμα του παππού ΑΟΖ, με την προσφυγή σε διεθνή δικαστήρια της Αμερικής κατά του Εκουαδόρ !
Έτσι προέκυψαν θέματα όπως οι ιδιαιτερότητες των θαλασσών και οι ανάγκες των παράκτιων χωρών, χωρίς φυσικά να βλάπτουν τους γενικότερους νόμους του υφιστάμενου δίκαιου των ελεύθερων θαλασσών για ναυσιπλοΐα κλπ. Το 1958 στην Γενεύη δόθηκε η δυνατότητα στις χώρες να επεκτείνουν την υφαλοκρηπίδα τους στα 12 μίλια. Μετά το 1960 άρχισε η αντιπαράθεση περί "ψαριών και πετρελαίου" ώστε να δημιουργήσει την Εθνική κυριαρχία μέσω ΑΟΖ.
Το 1969 ο ΟΗΕ κατέστησε με απόφασή του παράνομες τις δραστηριότητες της Αμερικής πέραν των 12 μιλίων., με τον Νίξον να λέει " οι ωκεανοί είναι κοινή παγκόσμια κληρονομιά" ! Νέος κύκλος συνομιλιών ξεκίνησε το 1972. Μετά από 10 χρόνια τα όρια έφτασαν στα 200 μίλια υπό προϋποθέσεις και την συμφωνία την υπέγραψαν 120 χώρες. Το 1993 ξεκίνησε η εφαρμογή της συμφωνίας με τις πρώτες 60 χώρες που ανακήρυξαν και ψήφισαν στις χώρες τους την νέα ΑΟΖ. Το σημαντικό στην συμφωνία είναι, ότι ο ΟΗΕ νίπτει τα χείρας του σε περίπτωση που υπάρξει διένεξη μεταξύ κοινών συμφερόντων παράκτιων χωρών. Τις διαφορές τους μόνον μέσω Χάγης μπορούν να τις λύσουν. Το παράδοξο επίσης είναι πως ενώ η Αμερική αρχικά υπέγραψε την συμφωνία των 200 μιλίων, δεν την επικυρώνει στην χώρα της, όπως και το Εκουαδόρ. Το ένα πόδι μέσα, το άλλο στην απέξω.
Παράπλευρα προβλήματα δημιουργήθηκαν με την Τουρκία, Ισραήλ στην Μεσόγειο, που ενώ δεν την υπέγραψαν, παρ΄ όλα αυτά την εφαρμόζουν, η μεν πρώτη στην Μαύρη Θάλασσα, η δε δεύτερη στην Μεσόγειο με την Κύπρο. Η ασάφεια της ΑΟΖ, εμφανίζει προβλήματα, την μεν Τουρκία να μην αποδέχεται την ΑΟΖ του Ισραήλ λόγω Τουρκοκυπρίων, την δε Ελλάδα ενώ την έχει υπογράψει δεν την έχει ανακηρύξει λόγω διαφωνιών εκ μέρους της Τουρκίας. Το μπάχαλο εντός των πυλών.
Ένας Σουηδός ειδικός είχε πει, πως η Ελλάδα είναι ο "νέος κήπος της Εδέμ. Αν ήξερε που κοιμόταν θα είχε χάσει τον ύπνο της". Ιδού ο λόγος της "προστασίας" των Ευρωπαίων που φυσικά ναι μεν επιφανειακά φαίνεται πως μας στηρίζουν, όμως εκεί ακριβώς είναι τα δικά τους συμφέροντα. ¨Οπωςόταν μας στήριξαν στο Ναυρίνο κλπ. Μόνον που αν ο κρυμμένος Θεός αλωθεί, η Ελλάδα θα έχει χάσει τον "από μηχανή θεό της" !
Ο κήπος της Εδέμ που γίνεται κόλαση, η κωμωδία και η σάτιρα που καταλήγουν σε τραγωδία , η δημοκρατία παίζει παιχνίδι θανάτου, όπως είχε πει ο Πλάτωνας. Το Ισραήλ καταχάρηκε που βρήκε πηγές στα ύδατα του και ακόμα περισσότερο όταν ανακάλυψε τον Λεβιάθαν, το θηρίο που έφαγε τον Ιωνά πρόγονο των Ιώνων, αλλά δεν μπόρεσε να τον χωνέψει και τον απέβαλε από το στομάχι του. Η χαρά μεγάλη και φυσικό είναι από την στιγμή που γύρο του έχει πολλούς εχθρούς, να το κάνουν να επιθυμεί την αυτάρκειά του.
Ο αποχωρήσας Μπερλουσκόνι έκλεισε συμφωνία για τον αγωγό της Βορείου Ελλάδος, εξαγοράζοντας το μικρό μερίδιο της Ελλάδας και πουλώντας το στην Τουρκία, ο δε νότιος που θα περνά από Τουρκία-Ελλάδα-Ιταλία, να της εκχωρεί δικαιώματα σε ξένη επικράτεια, την Ελληνική. Παράλληλα η Ιταλία μετέχει σε εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας για δορυφόρους κατασκοπευτικού και στοχοποιητικού χαρακτήρα. Η σύμπλευση της Τουρκίας με την Ρωσία στό επίμαχο κεφάλαιο "ενέργεια" προκάλεσε τις σχέσεις Τουρκίας -Ισραήλ, αναγκάζοντας την δεύτερη να βγάλει στην επιφάνεια την ύπαρξη του Λεβιάθαν. Η Αμερική ασκεί επιθετική πολιτική στην ενέργεια, έχοντας στόχο πάντοτε τις χώρες που της έχουν ξεφύγει (Βενεζουέλα και Ιράν), αφού πετρελαιαγωγός χωρίς χώρα δεν γίνεται και πετρελαιοπηγή χωρίς κράτος "μπανανία" επίσης δεν γίνεται, βάσει της ιστορίας ! Οι πορτοκαλιές επαναστάσεις, ο σχεδιασμός της ενεργειακής πολιτικής με Αγγλο-Σαξωνικό σχεδιασμό με την συμπαράσταση του Ισραήλ, η Γερμανία που παίζει τον ρόλο της ηγέδιτας δύναμης στην ΕΕ δίνοντας εξετάσεις, η Δύση γενικώς για τους νέους γεωπολιτικούς ορίζοντες να χρησιμοποιεί κλάδους που μέχρι πρότινος τους απεμπόλιζε (Αλ Κάιντα, Χεζμπολάχ, Φατάχ), όλα υποδηλώνουν "το διαίρει και βασίλευε" να βρίσκεται σε εξέλιξη ! Οι Λιβανέζοι που αντέδρασαν στην ανακήρυξη της ΑΟΖ, άλλαξαν κυβέρνηση (λες και ήταν η μόνη) με φιλοδυτική πολιτική, με την Χεζμπολάχ να αντεπιτίθεται στο Ισραήλ με απειλές και ρουκέτες. Οι πολεμικοί εξοπλισμοί έχουν ήδη αρχίσει από όλα τα άμεσα ενδιαφερόμενα μέλη (Λεβιάθαν ένα υποβρύχιο, Αναγέννηση ! ένα άλλο κλπ, την Αμερική να αυξάνει την παρουσία της στην Αυστραλία, καθώς επίσης και την πυραυλική της προστασία σιμά της Ρωσίας).
Ο κανίβαλος άνθρωπος παίζει με την μάνα γαία και την επιβίωσή της στο σύνολό της και ότι σημαίνει αυτό. Ανάλογα με το χειρισμό των πλουτοπαραγωγικών πηγών, οι δυνάμεις που τον ελέγχουν άλλοτε γίνονται ήρωες όταν η δύναμη σπάει στα δύο, στα τρία Τιτάνες, στα τέσσερα βρίσκεσαι πιασμένος με ανοικτές τις φτερούγες στον βράχο τιμωρημένος.
Ο Όμηρος γράφοντας την Ιλιάδα και Οδύσσεια, μας έμαθε πως "οι πονηροί επιβιώνουν και οι ήρωες γίνονται ανδριάντες" .
Το διαίρει και βασίλευε επικράτησε στον πλανήτη, τοποθετώντας οικείες κυβερνήσεις σε χώρες παραγωγής πετρελαίου, όπως στην Περσία τοποθέτησε τον Σάχη αφού εξοβέλισαν τον θρησκευτικό ηγέτη που κρατικοποίησε τις εταιρίες. Έτσι με τον Σάχη συνεχίστηκε η "συνεργασία" για άλλα 26 χρόνια.
Με την άνοδο του Νάσερ και τις εθνικοποιήσεις του, η Αμερική εφηύρε την δημοκρατία των "εταιριών" .
Η δημοκρατία των εταιρειών που κατασκευάζει στρατιώτες "ήρωες" για τσάμπα αιτίες και ουτοπικά φαινόμενα (θρησκείες ). Έτσι οι πόλεμοι ξεκινούν από πολιτικούς χειρισμούς. Η Αίγυπτος ξανα βρίσκεται στο πόδι μετά την πορτοκαλιά ήπια επανάσταση, βάφοντας αυτήν την φορά την πλατεία με αίμα, εμφύλιος στην Συρία, κατάκτηση δια της βίας η Λιβύη κλπ κλπ κλπ.
Οι σύγχρονες δυνάμεις διδάχθηκαν πως επιτυχημένος είναι όποιος κάθεται στον θρόνο του Δία. Έτσι ως άλλοι Σίσσυφοι, σπρώχνουν στην κορυφή του βουνού την πέτρα, αλλά μέχρι σήμερα κατρακυλούσε κάτω και πάλι από την αρχή. Αυτή την αρχή ζούμε στις μέρες μας.
Παλιά τα όρια των κρατών ορίζονταν μέχρι εκεί που έφταναν τα βόλια τους, στα 3 μίλια. Με την εξέλιξη των πολυβόλων επεκτάθηκαν στα 6 μίλια. Παρ' όλα αυτά υπό φυσιολογικές συνθήκες έπρεπε να οριστούν πως χωρίζονται τα υδάτινα όρια, πράγμα που παρέμεινε ασαφές. Επί Τρούμαν η Αμερική επέκτεινε τα όρια μέχρι τα 200 μίλια από τις ακτογραμμές της. Οι Λατινικές χώρες αντέδρασαν με αποκορύφωμα την σύλληψη αλιευτικών μέσα στα 200 μίλια του Εκουαδόρ (Ισημερινός) , με βάση τα συμφέροντα που προέκτειναν οι ίδιες οι ΗΠΑ για λογαριασμό τους ! Έτσι άνοιξε το θέμα του παππού ΑΟΖ, με την προσφυγή σε διεθνή δικαστήρια της Αμερικής κατά του Εκουαδόρ !
Έτσι προέκυψαν θέματα όπως οι ιδιαιτερότητες των θαλασσών και οι ανάγκες των παράκτιων χωρών, χωρίς φυσικά να βλάπτουν τους γενικότερους νόμους του υφιστάμενου δίκαιου των ελεύθερων θαλασσών για ναυσιπλοΐα κλπ. Το 1958 στην Γενεύη δόθηκε η δυνατότητα στις χώρες να επεκτείνουν την υφαλοκρηπίδα τους στα 12 μίλια. Μετά το 1960 άρχισε η αντιπαράθεση περί "ψαριών και πετρελαίου" ώστε να δημιουργήσει την Εθνική κυριαρχία μέσω ΑΟΖ.
Το 1969 ο ΟΗΕ κατέστησε με απόφασή του παράνομες τις δραστηριότητες της Αμερικής πέραν των 12 μιλίων., με τον Νίξον να λέει " οι ωκεανοί είναι κοινή παγκόσμια κληρονομιά" ! Νέος κύκλος συνομιλιών ξεκίνησε το 1972. Μετά από 10 χρόνια τα όρια έφτασαν στα 200 μίλια υπό προϋποθέσεις και την συμφωνία την υπέγραψαν 120 χώρες. Το 1993 ξεκίνησε η εφαρμογή της συμφωνίας με τις πρώτες 60 χώρες που ανακήρυξαν και ψήφισαν στις χώρες τους την νέα ΑΟΖ. Το σημαντικό στην συμφωνία είναι, ότι ο ΟΗΕ νίπτει τα χείρας του σε περίπτωση που υπάρξει διένεξη μεταξύ κοινών συμφερόντων παράκτιων χωρών. Τις διαφορές τους μόνον μέσω Χάγης μπορούν να τις λύσουν. Το παράδοξο επίσης είναι πως ενώ η Αμερική αρχικά υπέγραψε την συμφωνία των 200 μιλίων, δεν την επικυρώνει στην χώρα της, όπως και το Εκουαδόρ. Το ένα πόδι μέσα, το άλλο στην απέξω.
Παράπλευρα προβλήματα δημιουργήθηκαν με την Τουρκία, Ισραήλ στην Μεσόγειο, που ενώ δεν την υπέγραψαν, παρ΄ όλα αυτά την εφαρμόζουν, η μεν πρώτη στην Μαύρη Θάλασσα, η δε δεύτερη στην Μεσόγειο με την Κύπρο. Η ασάφεια της ΑΟΖ, εμφανίζει προβλήματα, την μεν Τουρκία να μην αποδέχεται την ΑΟΖ του Ισραήλ λόγω Τουρκοκυπρίων, την δε Ελλάδα ενώ την έχει υπογράψει δεν την έχει ανακηρύξει λόγω διαφωνιών εκ μέρους της Τουρκίας. Το μπάχαλο εντός των πυλών.
Έννοιες βάσης:
Για να γίνει η ΑΟΖ όσο το δυνατόν περισσότερο κατανοητή πρέπει να υπάρχει αντίληψη του ναυτικού δίκαιου και των ορισμών πουδιέπουν τη θάλασσα όπως έχουν τεθεί από το Αγγλικό ναυαρχείο. Γενικώς,όλο το υπάρχον πλαίσιο των νόμων και η υποδομή της φιλοσοφίας του ναυτικού δίκαιου πρέπει να συνεκτιμηθούν καθώς και τι είναι χωρικά ύδατα,ακτογραμμές βάσης και ιδίως
υφαλοκρηπίδα και ποιοι οι νόμοι αβλαβούςδιέλευσης της εγγυτάτης κ.λπ. Αποτολμώντας μια κριτική ως μη ειδικός, θαέλεγα ότι προς το παρόν προκύπτει η ανωτερότητα της υφαλοκρηπίδας έναντι της ΑΟΖ, διότι η υφαλοκρηπίδα είναι πιο σταθεροποιημένη και επεκτείνεται με την ΑΟΖ η οποία δε έχει ξεκαθαρίσει ακόμη το πρόσωπό της. Για νακάνουμε και το συνήγορο του διαβόλου, διότι είναι απαραίτητο ναεισδύσουμε και στην αντιπέρα θέση, η ΑΟΖ χωρίς την υφαλοκρηπίδα μοιάζει μια γυναίκα δίμετρη που δεν πατά στη γη, αγγελικά πλασμένη. Αλλά απο μιανάλλη πλευρά, πολλοί τη βλέπουν να εδραιώνεται καλύτερα από την υφαλοκρηπίδα, όμως είναι θέμα χρόνου. Επιπρόσθετα, καθώς το εθιμικόδίκαιο είναι βασικό στοιχείο της υποδομής της, πρέπει να οριστεί ηδυσδιάκριτη απόσταση μεταξύ εθίμου και νόμου καθώς και τι ισχύει σεπερίπτωση διαφωνίας μιας παλαιότερης και μιας νεότερης αντιδρώσας στα έθιμα της παλαιότερης, χώρας. Επίσης, πρέπει να γίνει αντιληπτό πως τοόποιο δίκαιο των προγόνων μας επιστρέφει μπούμεραγκ, όπως για παράδειγμαη έννοια της δικαιοσύνης που πρώτοι εμείς είπαμε πως ισχύει μεταξύ σεδύναμη ομοίων
). Τέλος, καλό είναι να γίνουν αντιληπτές οι ιδιομορφίες του κάθε τόπου, μη παραβλέποντας πως η ΑΟΖ ξεκίνησε για τις ανοικτές θάλασσες (U.N. Con. on the low of OceanSea), όπως επίσης και ότι κατέχουμε μια παγκόσμια πρωτιά, τα όρια τηςθάλασσας και του αέρα μας να είναι διαφορετικά. Και κάπου εκεί, στομεσοδιάστημα, μεταξύ των 6 μιλίων της υφαλοκρηπίδας και των 10 του FIR των Αθηνών, πεθαίνουν στον αέρα παλικάρια Είναι ντροπή και κρίμα η κατάσταση αυτή να συνεχίζεται και ανεπίτρεπτο να επεκταθεί στη θάλασσα.
Η Τουρκία προκλητικά δηλώνει πως το Καστελόριζο (Καστέλι Ρόσο, όπου ρόσο = κόκκινο. κόκκινο πανί ίσως ;) δεν ανήκει στο Αιγαίο, αλλά στην Μεσόγειο και γι αυτό δεν έχει υφαλοκρηπίδα.
Δηλαδη αν ήταν ανεξάρτητο κράτος δεν θα είχε ;; Ή ότι νησιά του Αιγαίου πατούν στην υφαλοκρυπίδα της Ανατολίας. Αυτό όμως είναι ανακριβές, αφού το Αιγιακό σύμπλεγμα δεν αποτελεί προέκταση του ανατολικού γεωλογικού κορμού, αλλά είναι ανεξάρτητο τόξο που συνδέει την Ασία με την Ευρώπη, βυθισμένο στα νερά του Αιγαίου (κατακλυσμοί).
Σημαντικότερο όλων είναι πάντως, πως τελικά κανείς δεν θα είναι ευχαριστημένος το Αιγαίο να είναι η λίμνη της Ελλάδας και της Κύπρου !
Ακόμα ένας λόγος είναι, πως να βάλεις τα νησιά του Αιγαίου να ζουν ανάμεσα με λαδάδικες πλατφόρμες ! Καλλίτερα λοιπόν να επεκταθούν οι λαδιέρες στην Κρήτη ώστε το πρόβλημα να πάει νότια, αφού εκεί είναι και η ταμπακιέρα και άσε το Καστελόριζο που είναι ο "αναπτήρας" . Δυσκολέψανε ακόμα περισσότερα τα πράγματα, όταν η Ελλάδα ξεκίνησε να συνομιλεί με την Τουρκία, πριν αποτανθεί στην Χάγη ζητώντας ασφαλιστικά μέτρα, δημιουργώντας έτσι ακόμα μία γκρίζα ζώνη. Το βυθίσατε το Χόρα, πέθανε στα Ύμια. Έτσι η Χάγη θα πεί αφού κουμπαριάζετε (Καραμανλής - Ερντογάν) και τα βρίσκετε μεταξύ σας φιλικά (Παπανδρέου- Ερντογάν), γυρίστε πίσω και άντε να τα βρείτε ξανά μόνοι σας, όπως έκανε ο ΟΗΕ νωρίτερα. Τα προβλήματα διαιωνίζονται, δίνοντας χρόνο στην Τουρκία να ισχυροποιείται σε όλους τους τομείς, γινόμενη απειλή κατά της Δύσης αλλά και να στοχοποιείται είτε ως επεκτατική είτε ως προωθητής λαθρομεταναστών.
Ένας Σουηδός ειδικός είχε πει, πως η Ελλάδα είναι ο "νέος κήπος της Εδέμ. Αν ήξερε που κοιμόταν θα είχε χάσει τον ύπνο της". Ιδού ο λόγος της "προστασίας" των Ευρωπαίων που φυσικά ναι μεν επιφανειακά φαίνεται πως μας στηρίζουν, όμως εκεί ακριβώς είναι τα δικά τους συμφέροντα. ¨Οπωςόταν μας στήριξαν στο Ναυρίνο κλπ. Μόνον που αν ο κρυμμένος Θεός αλωθεί, η Ελλάδα θα έχει χάσει τον "από μηχανή θεό της" !
Ο κήπος της Εδέμ που γίνεται κόλαση, η κωμωδία και η σάτιρα που καταλήγουν σε τραγωδία , η δημοκρατία παίζει παιχνίδι θανάτου, όπως είχε πει ο Πλάτωνας. Το Ισραήλ καταχάρηκε που βρήκε πηγές στα ύδατα του και ακόμα περισσότερο όταν ανακάλυψε τον Λεβιάθαν, το θηρίο που έφαγε τον Ιωνά πρόγονο των Ιώνων, αλλά δεν μπόρεσε να τον χωνέψει και τον απέβαλε από το στομάχι του. Η χαρά μεγάλη και φυσικό είναι από την στιγμή που γύρο του έχει πολλούς εχθρούς, να το κάνουν να επιθυμεί την αυτάρκειά του.
Τα κεφάλια θηρίου
Κάποιοι θεωρούν ότι το Λεβιάθαν είναι μια κεφαλή ενέργειας το σώμα της οποίας βρίσκεται να κείται από τη Λεβαντινή (Ανατολική) λεκάνη (Συρία - Λίβανος - Ισραήλ - Κύπρος) ως την Απούλιαλεκάνη (Νότιο Ιταλική - Σικελική) με επέκταση και στο Ιωνικό ρήγμα,έχοντας επίκεντρο τη λεκάνη του Ηροδότου (Κύπρος - Κρήτη - Αίγυπτος -Ισραήλ). Η λεκάνη του Ηρόδοτου είναι ίσως η πιο μυστηριώδης, διότι περιλαμβάνει τα χάσματα των τριών τεκτονικών πλακών, της Ασίας, Ευρώπηςκαι Αφρικής
Υπάρχουν όμως ακόμα μερικά κεφάλια, προς Πελοπόννησο, Θράκη (λαδοξέρα) κλπ κλπ κλπ .
Όλοι μας γνωρίζουμε την αράχνη του φιλελευθρικού καπιταλιστικού συστήματος σε όλο του το μεγαλείο. Οι κυβερνήσεις πολλών χωρών έχουν εργαστεί με διαφθορά εις βάρος των λαών, με αποτέλεσμα σε πολλές χώρες οι λαοί να έχουν εξαθλιωθεί, πχ. Νίγηρας χώρα του 8% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, να έχει εισβάλει το ΔΝΤ για να ρυθμίσει τα χρέη με δάνεια εις βάρος του λαού, ο οποίος σήμερα ζει με ένα δολάριο την ημέρα, να έχει χαριστει μέρος των χρεών με την υποθήκευση του πλούτου της χώρας ! Πόσα κοινά με την δική μας περίπτωση !!!
Καθόλου παράξενο που θέλουν να σύρουν την Ελλάδα ξυπόλυτη στον "συμβολαιογράφο" για να ξεπουλήσει όλα τα υπάρχοντά της στο όνομα των χρεών των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της !
Ταυτόχρονα όμως δημιουργούνται και άλλης μορφής προβλήματα, όπως η ασφάλεια των αγωγών που θα περνούν είτε υπόγεια, είτε επίγεια από χώρες που φοβούνται να διαταράξουν την μέχρι σήμερα ειρηνική τους πορεία, όπως Σουηδία-Φιλανδία-Εσθονία με τον αγωγό North stream, μέχρι και την Γερμανία που ο επίγειος αγωγός θα περνά κοντά από στρατιωτική περιοχή !
Για τις Καυκάσιες χώρες (Καζακστάν- Τουρκμενιστάν-Αρτζεμπαϊζάν) οι ευθύνες έχουν μετατοπιστεί στην δικαιοδοσία της Τουρκίας. Ο κατασκευστής των αγωγών αποσκοπεί στην περαιτέρω διεκδίκηση ισχύος εντός των χωρών που οι αγωγοί περνούν, πράγμα που κάνει τα πράγματα ακόμα δυσκολότερα.
Ο Οθωμανός πετροΑτίλας:
Η Τουρκία με το ομολογουμένως άκρωςφιλόδοξο πρόγραμμα των αγωγών της δημιουργεί ένα πετροΑττίλα. Παντρεύει στοχώρο της δυο Ρωσικούς αγωγούς ( Blue Stream και South Stream ), δυο Καυκάσιους ( South Caucasus
Pipeline και Baku–Tbilisi–Ceyhan pipeline), έναν Ιρανικό ( Iran-Turkey pipeline) και έναν Ιρακινό ( Kirkuk – Ceyhan Oil Pipeline ) για τηντροφοδοσία της Ευρώπης ( Nabucco pipeline )
Επιπλέον, κάνει κλάδο για Ελλάδα και Ιταλία (TURKEY-GREECE-ITALY GAS
PIPELINE ) και σχεδιάζει να φέρει έναναγωγό εξ Αιγύπτου για τη Βουλγαρία
Επίσης, κάνονταςένα κοινό αγωγό με τη Ρωσία σκοπεύει να επεκταθεί στη Μέση Ανατολή φθάνονταςμέχρι την Ινδία ( Blue Stream 2 B). Ο Νταβούτογλου έχει ήδη ξεκαθαρίσει με το γνωστό βιβλίο του το όραμα της Χρυσής Ορδής και μιλάει καθαρά για το δίκιο του ισχυρότερου, σε σημείο που οι Αμερικάνοι εύλογα ανησυχούν (βλ.Αποκαλύψεις WikiLeaks για Davutoglu: “Είναι άκρως
Η κατάληξη όλων αυτών των ενεργειών, έγκειται στην κάθε θρησκευτική πεποίθηση και προφητεία αρέσκεται κάποιος να ακολουθήσει !
Ασπασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου