«Δύναται η γυνή να ασκή επάγγελμα άνευ της συναινέσεως του ανδρός;»
Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.
Πριν από ογδόντα χρόνια οι εθνοπατέρες
της Bουλής είχαν εξαιρετικά θέματα να συζητήσουν στο πλαίσιo της
Αναθεωρητικής Επιτροπής του Αστικού Κώδικα. Ανάμεσα στα ερωτήματα που
κλήθηκαν να απαντήσουν ήταν εάν «δύναται η γυνή ν’ ασκή επάγγελμα άνευ
της συναινέσεως του ανδρός». Προηγουμένως, βέβαια, είχε ήδη γίνει δεκτή η
αρχή «ότι ο ανήρ έχει την υπεροχήν και κανονίζει τα της εγγάμου
συμβιώσεως». Οπότε, την τιμή των όπλων της αριστεράς υπερασπιζόταν ο
συνταγματολόγος και πολιτικός Αλέξανδρος Σβώλος όταν ζητούσε να
αναγνωρισθεί στη γυναίκα το δικαίωμα και σε περίπτωση που διαφωνούσε ο
σύζυγος να προσέφευγε στα δικαστήρια…
Στην ελληνική πραγματικότητα τον
επανέφερε ο βουλευτής Χατζάκος, λέγοντας πως «η γυναίκα, σύμφωνα με τας
δοξασίας του ελληνικού λαού, και τυχόν ατιμία ακόμη του συζύγου της
συμμερίζεται». Πιο κυνικός άλλος βουλευτής ρωτούσε: «Και αν μια γυναίκα
καταλαμβανομένη από εξαμερικανισμόν ιδεών θελήση ν’ ανοίξη καφωδείον,
πρέπει να της επιτραπή;».
Φαίνεται πως όταν φούντωσε η συζήτηση
είχε ανάψει και ο Π. Αραβαντινός, ο οποίος υπεραμυνόταν να τεθεί η
υπεροχή του ανδρός «χωρίς όμως αυτό να συνεπάγεται και κλείσιμον της
γυναίκας εις τα καφάσια»… Στις συνεδριάσεις που πραγματοποιήθηκαν
εκείνες τις ημέρες ακούσθηκαν πολλά και γαργαλιστικά για την ελληνική
κοινωνία. Όπως εάν έπρεπε να έχει τη δυνατότητα η γυναίκα με τα παιδιά
να μένουν ξεχωριστά από τον σύζυγο και πατέρα εάν εκείνος διατηρούσε
εξοχικό κέντρο με τα περίφημα «δωμάτια δι’ οικογενείας»!
Τελικά επί του θέματος πραγματοποιήθηκε
ψηφοφορία μεταξύ των μελών της 17μελούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής.
Δώδεκα εξ αυτών απάντησαν «όχι» στο ερώτημα αν μπορούσε η γυναίκα να
εργάζεται χωρίς την άδεια του ανδρός και πέντε απάντησαν «ναι»,
παραπέμποντας το θέμα στη συντακτική επιτροπή. Αυτά συνέβαιναν στην
Ελλάδα, τον Ιανουάριο του 1931, μόλις πριν από 80 χρόνια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου