5/11/11 Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Το ελλαδικό πολιτικό κατεστημένο οδήγησε σε τραγικά αδιέξοδα τη χώρα αποδεικνύοντας και επιδεικνύοντας την ανικανότητα του και την διαπλοκή του με ολιγαρχικά ντόπια και ξένα συμφέροντα. Η απουσία ορθής ευρωπαϊκής πολιτικής που μέσα από συμμαχίες εντός της ευρωζώνης θα έθετε τη στρατηγική των διαρθρωτικών αλλαγών υπέρ μιας πανευρωπαϊκής ανάπτυξης χωρίς την επισκίαση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οδήγησε τα πράγματα στο αδιέξοδο δίλημμα της παραμονής ή της εξόδου από την ευρωζώνη. Ενώπιον αυτού του διλήμματος ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο υποτάσσεται στη τρόικα με εξαίρεση την αριστερά που δεν έχει να προτείνει τίποτα το ουσιαστικό εκτός από λαϊκίστικες τοποθετήσεις που οδηγούν στο τίποτα. Ο αγώνας πρέπει να δοθεί εντός της ευρωζώνης και της Ε.Ε. με στόχο τη πολιτική και όχι λογιστική αντιμετώπιση της νομισματικής και θεσμικής κρίσης, να δοθεί μέχρι το τέλος που δεν αποκλείεται να είναι μια αναγκαστική έξοδος από την ευρωζώνη ενώπιον της αδιαλλαξίας των χωρών εκείνων που ηγούνται της ευρωπαϊκής πολιτικής. Που σημαίνει πως απαιτούνται ταυτόχρονα ανοίγματα εκτός Ε.Ε, προς την Ρωσία και τη Κίνα* (ΔΕΙΤΕ ΣΧΟΛΙΟ) αλλά και σοβαρή και εμπεριστατωμένη προετοιμασία επιστροφής στη δραχμή και εφαρμογής οικονομικού εθνικισμού. Πως είναι δυνατόν όμως να τεθεί η γραμμή του οικονομικού εθνικισμού χωρίς ισχυρό εθνικιστικό κίνημα; Πού είναι σήμερα οι εθνικιστές; Παρήγαγαν, λένε μερικοί, στελέχη τα οποία διοχετεύθηκαν στα κόμματα της δεξιάς για να κάνουν κολοτούμπες μαζί με τον Καρατζαφέρη. Κάθε φορά που κοιτάζουμε την κατάντια της ελληνικής πολιτικής αντικρίζουμε την κατάντια του εθνικιστικού κινήματος. Δεν βλέπω άλλη λύση. Χωρίς ισχυρό εθνικιστικό, εθνικοκοινωνικό κίνημα, είναι μάταιη κάθε σκέψη και περιττή κάθε ανάλυση των αθλιοτήτων του κατεστημένου που οδήγησε την Ελλάδα στην υποτέλεια και στο κατήφορο της καταστροφής. Χρειάζεται ένα εθνικιστικό κίνημα που θα βασιστεί κυρίως σε αξιοκρατικές οργανωτικές δομές ώστε να μπορέσει να παράξει πολιτικό λόγο και να ξεπεράσει την αντίληψη ενός κλειστού κυκλώματος ροπαλοφόρων, αντίληψη που καταδικάζει τον εθνικισμό στο περιθώριο. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα στην Ελλάδα και την Ε.Ε. μόνο ένα ισχυρό, μαζικό, εθνικιστικό κίνημα θα μπορούσε να γκρεμίσει τους τοίχους του θλιβερού αδιεξόδου που οδήγησε την Ελλάδα ο πολιτικός εσμός της διαφθοράς. Λουκάς Σταύρου http://isxys.blogspot.com/ Ασπασία : Επιστροφή στις πατρίδα μας. Αρκετά κοιτάξαμε προς τα έξω, χωρίς να έχουμε εξαντλήσει, τα όσα προσφέρει ο τόπος μας. Όταν δεν γνωρίζουμε τα του τόπου μας, είναι σαν να πηγαίνουμε ξυπόλητοι σε αγκάθια. Το ίδιο ισχύει για όλους τους λαούς. Είναι δυνατόν πρώτα να μάθουμε ποιός είναι ο φίλος μας, χωρίς να ξέρουμε ποιοί είμαστε εμείς ; Θα γίνουμε τότε σαν τον φίλο που έχουμε διαλέξει, χωρίς προσωπικές βάσεις και δικές μας γνώσεις. Μη γνωρίζοντας τους γονείς μας, έχουμε την αίσθηση του κενού, που μας εμποδίζει να βρούμε τα κοινά που μας ενώνουν με το παρελθόν μας. Δίδυμο αδέλφι είναι και η ιστορία μας. Χωρίς αυτήν, όταν θα συναντηθούμε με τον Πέρση φίλο μας, δεν θα έχουμε γνώσεις για να συζητήσουμε. Αν εκείνος είναι γνώστης και ως γνώστης θα έχει άποψη, θα αναγκαστούμε να είμαστε απλοί ακροατές. Σας μιλώ εκ πείρας ! Η ιστορία, δεν είναι μόνον πόλεμοι. Είναι κουλτούρα, είναι φιλοσοφία. Είναι η κοσμοαντίληψη που αναδεικνύει κάθε πλευρά. Ας φανταστούμε ένα μέρος του πλανήτη που θα ήταν όνειρο ζωής να βρεθούμε εκεί. Αν δεν μπορούμε, όσο και να το δούμε μέσα από φωτογραφίες, μέσα από ντοκιμαντέρ, πάντα θα είναι τα πλάνα και οι εικόνες κάποιου άλλου, όσο και αντικειμενικές και αν είναι. Όπως λοιπόν η επιτόπια παρουσία μας στο μέρος των ονείρων μας, δίδυμο αδέλφι είναι και η αυτογνωσία μας. Ο Κλασικός Ελληνισμός, αυτός που πρόσφερε τον παν-πολιτισμό, στηρίχθηκε στον δημιουργικό και ευρηματικό, ανεξάρτητο άνθρωπο της ύψιστης διανόησης. Λίγο να τον αγγίζαμε, θα νοιώθαμε μία εσωτερική ανύψωση, όχι με την καθομιλουμένη έννοια μιας κάποιας ανωτερότητας ή μοναδικότητας, αλλά ενός άλλου κόσμου, ανώτερου, μιας άλλης διάστασης. Ένας ευχάριστος διανοητικός σεισμός, μιας απείρου κάλους απεραντοσύνης. Που να σκεφτείς μετά τα όσα γίνονται εδώ !!!!. Η προσγείωση γίνεται ανώμαλα, προξενώντας πολύ πόνο και συνάμα αηδία . Η γνώση είναι υγιείς τροφή, που μας ενδυναμώνει και μας περιφρουρεί πνευματικά, ανελκύοντάς μας στην σπείρα της ζωή μας. Κοιτάξτε γύρο σας. Ακούστε τα όσα λένε γύρο σας. Σαν αυτό που λέει η θρησκεία μας "θεοί και δαίμονες" στην λατρεία ενός κομματιού χαρτιού, προσπαθούν να μας πείσουν πως η λύση είναι το ευρώ. Διαβάζοντας σύγχρονη ιστορία, ακούγοντας το βίντεο της Λιάνας σήμερα, το 32 με 40% (διαδικτυακή σφυγμομέτρηση) προσπαθεί να πείσει μανιωδώς το υπόλοιπο περί του αντιθέτου. Σύσσωμο όμως, όχι αστεία ! Το σπουδαίο είναι, πως το ολικό ποσοστό των ΜΜΕ κάνει φιλότιμες προσπάθειες. Δεν κατακρίνω φυσικά να θέλουν μια υγιή Ευρώπη, την Ευρώπη των λαών. Αλλά αν οι λαοί πραγματικά θέλουν και σίγουρα μπορούν, τι νόημα έχει να μην αυτοδιαθέτουν τον τρόπο ζωής τους ; Δεν βρίσκω που είναι το πρόβλημα !! Γιατί θα πρέπει ένα νόμισμα και το χειρότερο, να προέρχεται από μία κεντρική πηγή, η οποία να θέλει να κουρδίζει, τον κουρδιστό κόσμο ανάλογα ;;. Προς τι να αγγίζει τους λαούς ;;. Αγγίζει αυτούς που ηδονίζονται τα μάτια τους to the colorful world of crazy numbers (στον πολύχρωμο κόσμο των τρελών αριθμών) !!! Ας το κάνουν χωρίς εμάς, Όχι στις πλάτες μας. Ας παίξουν μεταξύ τους, όχι εις βάρος των λαών. Οι λαοί πρέπει να αφεθούν προς νέους ορίζοντες, γεμάτους οξυγόνο, προς άλλους κόσμους που πρόδωσαν "για μια χούφτα δολάρια". Συγγνώμη έτσι μου βγήκε παραστατικά και σημειολογικά. Χα χα χα ¨Οσο για τον φαντασμαγορικό δράκο, ε δράκος είναι αυτός και ως δράκος πρέπει να αντιμετωπίζεται ! ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ !!

5/11/11

Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Το ελλαδικό πολιτικό κατεστημένο οδήγησε σε τραγικά αδιέξοδα τη χώρα αποδεικνύοντας και επιδεικνύοντας την ανικανότητα του και την διαπλοκή του με ολιγαρχικά ντόπια και ξένα συμφέροντα. Η απουσία ορθής ευρωπαϊκής πολιτικής που μέσα από συμμαχίες εντός της ευρωζώνης θα έθετε τη στρατηγική των διαρθρωτικών αλλαγών υπέρ μιας πανευρωπαϊκής ανάπτυξης χωρίς την επισκίαση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οδήγησε τα πράγματα στο αδιέξοδο δίλημμα της παραμονής ή της εξόδου από την ευρωζώνη. Ενώπιον αυτού του διλήμματος ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο υποτάσσεται στη τρόικα με εξαίρεση την αριστερά που δεν έχει να προτείνει τίποτα το ουσιαστικό εκτός από λαϊκίστικες τοποθετήσεις που οδηγούν στο τίποτα.

Ο αγώνας πρέπει να δοθεί εντός της ευρωζώνης και της Ε.Ε. με στόχο τη πολιτική και όχι λογιστική αντιμετώπιση της νομισματικής και θεσμικής κρίσης, να δοθεί μέχρι το τέλος που δεν αποκλείεται να είναι μια αναγκαστική έξοδος από την ευρωζώνη ενώπιον της αδιαλλαξίας των χωρών εκείνων που ηγούνται της ευρωπαϊκής πολιτικής. Που σημαίνει πως απαιτούνται ταυτόχρονα ανοίγματα εκτός Ε.Ε, προς την Ρωσία και τη Κίνα* (ΔΕΙΤΕ ΣΧΟΛΙΟ) αλλά και σοβαρή και εμπεριστατωμένη προετοιμασία επιστροφής στη δραχμή και εφαρμογής οικονομικού εθνικισμού. Πως είναι δυνατόν όμως να τεθεί η γραμμή του οικονομικού εθνικισμού χωρίς ισχυρό εθνικιστικό κίνημα; Πού είναι σήμερα οι εθνικιστές; Παρήγαγαν, λένε μερικοί, στελέχη τα οποία διοχετεύθηκαν στα κόμματα της δεξιάς για να κάνουν κολοτούμπες μαζί με τον Καρατζαφέρη.

Κάθε φορά που κοιτάζουμε την κατάντια της ελληνικής πολιτικής αντικρίζουμε την κατάντια του εθνικιστικού κινήματος. Δεν βλέπω άλλη λύση. Χωρίς ισχυρό εθνικιστικό, εθνικοκοινωνικό κίνημα, είναι μάταιη κάθε σκέψη και περιττή κάθε ανάλυση των αθλιοτήτων του κατεστημένου που οδήγησε την Ελλάδα στην υποτέλεια και στο κατήφορο της καταστροφής. Χρειάζεται ένα εθνικιστικό κίνημα που θα βασιστεί κυρίως σε αξιοκρατικές οργανωτικές δομές ώστε να μπορέσει να παράξει πολιτικό λόγο και να ξεπεράσει την αντίληψη ενός κλειστού κυκλώματος ροπαλοφόρων, αντίληψη που καταδικάζει τον εθνικισμό στο περιθώριο. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα στην Ελλάδα και την Ε.Ε. μόνο ένα ισχυρό, μαζικό, εθνικιστικό κίνημα θα μπορούσε να γκρεμίσει τους τοίχους του θλιβερού αδιεξόδου που οδήγησε την Ελλάδα ο πολιτικός εσμός της διαφθοράς.

Λουκάς Σταύρου

http://isxys.blogspot.com/

Ασπασία : Επιστροφή στις πατρίδα μας. Αρκετά κοιτάξαμε προς τα έξω, χωρίς να έχουμε εξαντλήσει, τα όσα προσφέρει ο τόπος μας.  Όταν δεν γνωρίζουμε τα του τόπου μας, είναι σαν να πηγαίνουμε ξυπόλητοι σε αγκάθια.  Το ίδιο ισχύει για όλους τους λαούς.  Είναι δυνατόν πρώτα να μάθουμε ποιός είναι ο φίλος μας, χωρίς να ξέρουμε ποιοί είμαστε εμείς ;  Θα γίνουμε τότε σαν τον φίλο που έχουμε διαλέξει, χωρίς προσωπικές βάσεις και δικές μας γνώσεις.  Μη γνωρίζοντας τους γονείς μας, έχουμε την αίσθηση του κενού, που μας εμποδίζει να βρούμε τα κοινά που μας ενώνουν με το παρελθόν μας. Δίδυμο αδέλφι είναι και η ιστορία μας.  Χωρίς αυτήν, όταν θα συναντηθούμε με τον Πέρση φίλο μας, δεν θα έχουμε γνώσεις για να συζητήσουμε.  Αν εκείνος είναι γνώστης και ως γνώστης θα έχει άποψη, θα αναγκαστούμε να είμαστε απλοί ακροατές. Σας μιλώ εκ πείρας ! Η ιστορία, δεν είναι μόνον πόλεμοι.  Είναι κουλτούρα, είναι φιλοσοφία. Είναι η κοσμοαντίληψη που αναδεικνύει κάθε πλευρά.  Ας φανταστούμε ένα μέρος του πλανήτη που θα ήταν όνειρο ζωής να βρεθούμε εκεί.  Αν δεν μπορούμε, όσο και να το δούμε μέσα από φωτογραφίες, μέσα από ντοκιμαντέρ, πάντα θα είναι τα πλάνα και οι εικόνες κάποιου άλλου, όσο και αντικειμενικές και αν είναι.  Όπως λοιπόν η επιτόπια παρουσία μας στο μέρος των ονείρων μας, δίδυμο αδέλφι είναι και η αυτογνωσία μας. 

Ο Κλασικός Ελληνισμός, αυτός που πρόσφερε τον παν-πολιτισμό, στηρίχθηκε στον δημιουργικό και ευρηματικό, ανεξάρτητο άνθρωπο της ύψιστης διανόησης.  Λίγο να τον αγγίζαμε, θα νοιώθαμε μία εσωτερική ανύψωση, όχι με την καθομιλουμένη έννοια μιας κάποιας ανωτερότητας ή μοναδικότητας, αλλά ενός άλλου κόσμου, ανώτερου, μιας άλλης διάστασης.  Ένας ευχάριστος διανοητικός σεισμός, μιας απείρου κάλους απεραντοσύνης.  Που να σκεφτείς μετά τα όσα γίνονται εδώ !!!!.  Η προσγείωση γίνεται ανώμαλα, προξενώντας πολύ πόνο και συνάμα αηδία . Η γνώση είναι υγιείς τροφή, που μας ενδυναμώνει και μας περιφρουρεί πνευματικά, ανελκύοντάς μας στην σπείρα της ζωή μας.

Κοιτάξτε γύρο σας.  Ακούστε τα όσα λένε γύρο σας.  Σαν αυτό που λέει η θρησκεία μας "θεοί και δαίμονες" στην λατρεία ενός κομματιού χαρτιού, προσπαθούν να μας πείσουν πως η λύση είναι το ευρώ.  
Διαβάζοντας σύγχρονη ιστορία, ακούγοντας το βίντεο της Λιάνας σήμερα, το 32 με 40% (διαδικτυακή σφυγμομέτρηση) προσπαθεί να πείσει μανιωδώς το υπόλοιπο περί του αντιθέτου.  Σύσσωμο όμως, όχι αστεία !  Το σπουδαίο είναι, πως το ολικό ποσοστό των ΜΜΕ κάνει φιλότιμες προσπάθειες.  Δεν κατακρίνω φυσικά να θέλουν μια υγιή Ευρώπη, την Ευρώπη των λαών.  Αλλά αν οι λαοί πραγματικά θέλουν και σίγουρα μπορούν, τι νόημα έχει να μην αυτοδιαθέτουν τον τρόπο ζωής τους ; Δεν βρίσκω που είναι το πρόβλημα !!  Γιατί θα πρέπει ένα νόμισμα και το χειρότερο, να προέρχεται από μία κεντρική πηγή, η οποία να θέλει να κουρδίζει, τον κουρδιστό κόσμο ανάλογα ;;.  Προς τι να αγγίζει τους λαούς ;;.  Αγγίζει αυτούς που ηδονίζονται τα μάτια τους to the colorful world of crazy numbers (στον πολύχρωμο κόσμο των τρελών αριθμών) !!!  Ας το κάνουν χωρίς εμάς, Όχι στις πλάτες μας.   Ας παίξουν μεταξύ τους, όχι εις βάρος των λαών.   Οι λαοί πρέπει να αφεθούν προς νέους ορίζοντες, γεμάτους οξυγόνο, προς άλλους κόσμους που πρόδωσαν "για μια χούφτα δολάρια".  Συγγνώμη έτσι μου βγήκε παραστατικά και σημειολογικά.  Χα χα χα

¨Οσο για τον φαντασμαγορικό δράκο, ε δράκος είναι αυτός και ως δράκος πρέπει να αντιμετωπίζεται !