a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012


Πολυ καλογυρισμένο βίντεο περί του χρονικού ταξιδιού του σύμπαντος. Πάντα πίστευα πως όλα προχωρούν προς μια θετική κατεύθυνση χωρίς  πισωγύρισμα, έχοντας καμία σχέση με την αντίληψή μας, όπως υποστηρίζεται επίσης και στο βίντεο.  Κατά πάσα πιθανότητα κανείς δεν μένει πίσω όταν έλθει η ώρα. Αν δεν τα καταφέρνει, δεν ξέρω αν συμπιέζεται για να περάσει ή παραμένει κολλημένος σε μια στιγμή του χρόνου, πάντως πίσω δεν γυρνά.
 Σίγουρα ο ήλιος μας, το σύμπαν αλλάζουν συνεχώς αλληλεπιδρώντας, παίζοντας ανάμεσα στην εντροπία και την διαστολή. Πολλά άστρα πέθαναν στο παρελθόν, στη θέση τους γεννιούνται άλλα.  Το βίντεο δεν μας το λέει. Βλέπουμε τον θάνατο ενός αστεριού στο παρελθόν του ουρανού, αλλά δεν γνωρίζουμε σε κάθε θάνατο πόσες αναστάσεις αστέρων γίνονται.  Το ίδιο θα συμβεί στον ήλιο μας.  Θα εκραγεί, θα σβήσει και από την έκρηξή του θα γεννηθούν καινούργια.  Θάνατος και ζωή, στοιχειώδης  αλυσίδα της δημιουργίας.

Προφανώς ο σεναριογράφος πιστεύει στην φθορά άρα στον θάνατο της ύλης, όπως την αντιλαμβανόμαστε.  Ενώ εννοώ, το άπειρον της ύλης του Αναξίμανδρου, την θεϊκή φωτιά του Ηράκλειτου.  Την αυθυπαρξία και το άχρονο του απείρου, που σημαίνει η ύλη δεν υπόκειται σε περιορισμούς όπως μας έχουν μάθει, είναι αθάνατη.  Ακόμα και αν όλα επιστρέψουν στην εντροπία και πάλι θα ακολουθήσει μια νέα εσωτερική έκρηξη από την συσσώρευση ενέργειας, για μια εντελώς νέα αρχή.  Γνωρίζουμε πως οι μαύρες τρύπες δεν είναι νεκρά σώματα, αλλά συσσωρευμένη ενέργεια που εγκλωβίζει το φως.

Αν η εντροπία της άμμου κερδίζει σταθερά τα χαμένα εδάφη, η στάχτη αποτελεί το λίπασμα στην συνέχεια της δημιουργικής εξέλιξης.
Συμφωνώ οι αλλαγές του Κόσμου, που για τα δικά μας χρονικά περιθώρια είναι τρομακτικά αργές, τότε όντως όλα για μας είναι τώρα, στη σημασία της κάθε στιγμής.  Α.


ΑΜΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ


Πολυ καλογυρισμένο βίντεο περί του χρονικού ταξιδιού του σύμπαντος. Πάντα πίστευα πως όλα προχωρούν προς μια θετική κατεύθυνση χωρίς  πισωγύρισμα, έχοντας καμία σχέση με την αντίληψή μας, όπως υποστηρίζεται επίσης και στο βίντεο.  Κατά πάσα πιθανότητα κανείς δεν μένει πίσω όταν έλθει η ώρα. Αν δεν τα καταφέρνει, δεν ξέρω αν συμπιέζεται για να περάσει ή παραμένει κολλημένος σε μια στιγμή του χρόνου, πάντως πίσω δεν γυρνά.
 Σίγουρα ο ήλιος μας, το σύμπαν αλλάζουν συνεχώς αλληλεπιδρώντας, παίζοντας ανάμεσα στην εντροπία και την διαστολή. Πολλά άστρα πέθαναν στο παρελθόν, στη θέση τους γεννιούνται άλλα.  Το βίντεο δεν μας το λέει. Βλέπουμε τον θάνατο ενός αστεριού στο παρελθόν του ουρανού, αλλά δεν γνωρίζουμε σε κάθε θάνατο πόσες αναστάσεις αστέρων γίνονται.  Το ίδιο θα συμβεί στον ήλιο μας.  Θα εκραγεί, θα σβήσει και από την έκρηξή του θα γεννηθούν καινούργια.  Θάνατος και ζωή, στοιχειώδης  αλυσίδα της δημιουργίας.

Προφανώς ο σεναριογράφος πιστεύει στην φθορά άρα στον θάνατο της ύλης, όπως την αντιλαμβανόμαστε.  Ενώ εννοώ, το άπειρον της ύλης του Αναξίμανδρου, την θεϊκή φωτιά του Ηράκλειτου.  Την αυθυπαρξία και το άχρονο του απείρου, που σημαίνει η ύλη δεν υπόκειται σε περιορισμούς όπως μας έχουν μάθει, είναι αθάνατη.  Ακόμα και αν όλα επιστρέψουν στην εντροπία και πάλι θα ακολουθήσει μια νέα εσωτερική έκρηξη από την συσσώρευση ενέργειας, για μια εντελώς νέα αρχή.  Γνωρίζουμε πως οι μαύρες τρύπες δεν είναι νεκρά σώματα, αλλά συσσωρευμένη ενέργεια που εγκλωβίζει το φως.

Αν η εντροπία της άμμου κερδίζει σταθερά τα χαμένα εδάφη, η στάχτη αποτελεί το λίπασμα στην συνέχεια της δημιουργικής εξέλιξης.
Συμφωνώ οι αλλαγές του Κόσμου, που για τα δικά μας χρονικά περιθώρια είναι τρομακτικά αργές, τότε όντως όλα για μας είναι τώρα, στη σημασία της κάθε στιγμής.  Α.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου