Πότε αλήθεια είναι η τελευταία φορά που τιμήσαμε τους προγόνους μας ; Πότε αλήθεια είναι η τελευταία φορά που τιμήσαμε το σπίτι μας, την γη μας ;; Πότε αγαπήσαμε τους φιλοσόφους μας ;; Πόση σημασία τους δώσαμε ;; Τι κάναμε να ακολουθήσουμε έστω ελάχιστα από τις διδαχές τους ;; Πόσο σεβαστήκαμε την πλούσια και ανερμήνευτη Ελληνική Θρησκεία μας, Φιλοσοφία μας αλλοτρόπως ;;
Πόσες φορές σε συγγενικά μου πρόσωπα τους έχω πει " γνωρίζετε τα της εκκλησίας και ακούτε τον παπά να λέει ο Θεός να ευλογεί το κράτος του Ισραήλ . Τι γνωρίζετε όμως για την δική μας την θρησκεία ;; Γιατί δεν δοξολογείται η Ελλάδα μας ;;" Η απάντηση δεν είναι ευχάριστη, μήτε και ώριμη. "Ωχ άσε με τώρα" .
Δεν είμαι άτομο που δεν σέβομαι την ιστορία του καθενός. Αντιθέτως, στο πρόσωπο του Ιησού σκέπτομαι, πόσοι έχουν την δύναμη να αντιμετωπίσουν τόσα βάσανα για την ιδεολογία τους, όσο εκείνος ;; Δεν εμπλέκομαι στο πόση είναι αλήθεια ή υπερβολή. Δεν με νοιάζει. Υπάρχουν πολλά ανάλογα παραδείγματα αγάπης και ψυχικής αντοχής που παρέχονται στην ανθρώπινη ιστορία.
Όταν περνώ τακτικά μπροστά από την εκκλησία της περιοχής μου, κοιτώ πάντα την απεικόνιση του αγίου στον εξωτερικό του Ναού και κάνω πάντα την ίδια σκέψη. "Χρίστηκε άγιος γιατί κάτι προσέφερε στον άνθρωπο. Έδωσε κάτι από τον εαυτό του. Δεν με ενδιαφέρει αν κάποιοι το εκμεταλλεύτηκαν για να φτιάξουν την δική τους πανηγυρική ιστορία. Σημασία έχει τι έχω κάνει εγώ, ως φωτεινό παράδειγμα στην μικρή μου κοινωνία". Σταματώ εκεί γιατί δεν έχω κάτι πραγματικά σημαντικό να βρω.
Στην ηλικία που έφτασα, κατάλαβα πως αν δεν μπορούμε να έχουμε σέβας σε ό,τι καλό μπορούμε να διαγνώσουμε πετώντας τα άχρηστα, πάντα θα είμαστε οι ίδιοι "άχρηστο βάρος στην γη" (άχθος αρούρης). Μου είναι αρκετό να τραβώ τα επιπρόσθετα που επικολλούν κάποιοι ειδήμονες για να μας παρασύρουν και να κρατώ το ωραίο, το προσοδοφόρο καλό. Ποτέ δεν θα ήμουν ικανή να αμφισβητήσω στο ελάχιστο το "αγαπάτε αλλήλους".
Τίποτα περισσότερο δεν έχει σημασία από την κατανόηση της ζωής και του νοήματος της. Κανείς δεν προσέφερε τόση αληθινή τροφή στον άνθρωπο, όσο οι δικοί μας φιλόσοφοι. Κι όμως δεν τους σεβαστήκαμε, ούτε μπήκαμε στον κόπο να ανοίξουμε κάποιες σελίδες, να ψάξουμε κάτι σχετικό με αυτούς. Αν ο Ιησούς έπραξε το σωστό για τους δικούς του ανθρώπους, με προέκταση την ανθρωπότητα, πως θα μπορούσε αυτό να γίνει σεβαστό,. όταν δεν είμαστε ικανοί να σεβόμαστε και να τιμούμε αυτά που πρόσφεραν οι δικοί μας ήρωες, οι δικοί μας σοφοί, οι δικοί μας άριστοι για μας ;;
Είμαι κι εγώ της γνώμης κατόπιν έρευνας για τα τόσα που έχουν παραποιηθεί και καταστρατηγηθεί εις βάρος του ανθρώπινου νου. Το μεγαλείο όμως βρίσκεται στην δύναμη του καθενός , να ξεχωρίζει τα σωστά (όσα είναι) από τα λάθη, έστω μέσα απ' αυτά που έχει την δυνατότητα να γνωρίζει.
Ούτε είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν πως είμαστε ή υπήρξαμε τέλειοι.
Κάκιστο όμως για όποιον το υποστηρίζει για τον εαυτόν του. Κάκιστο για όποιον υποκλέπτει ξένες κουλτούρες διαδίδοντάς τες ως τις πιο "θεόπνευστες" επιβάλλοντάς τες . Κάκιστο όταν μετατρέπονται σκέψεις σε εργαλεία υποδούλωσης ψυχής και νου, με οιοδήποτε τρόπο. Κάκιστο το ωραίο καγαθό να υφαρπάζεται απ' την πηγή του, για να κατακρεουργείται, να αφανίζεται, να χαντακώνεται......
Ποιός ο λόγος λοιπόν να μην γέρνω από βάρος ευθύνης σε αυτούς που άφησαν παρακαταθήκες στην ανθρωπότητα χωρίς ανταλλάγματα και εξαναγκασμό , υποστηρίζοντας την ελεύθερη βούληση, την ανεξάρτητη υποκειμενική κατανόηση και εξάπλωσή τους ;; Χωρίς να έχουν διαπράξει πονηρίες ή δόλιες πράξεις, όπως οι δικοί μας σοφοί, οι δικοί μας παραμερισμένοι-ξορκισμένοι-καταχωνιασμένοι-προδομένοι Πανεπιστήμονες της ζωής ;
Έστω και τίποτα απ' όλα αυτά να μην ήταν έτσι, θα έπρεπε να είναι σεβαστοί ως η μόνη συνέχεια της Ελληνικής μας ράτσας - φυλής - έθνους, έτσι ακριβώς όπως υπερτονίζουν όλοι οι άλλοι για τους ίδιους , εκτός από μας.
Ασπασία
Το βίντεο είναι του pilaeusII
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου