Είπα μέσα μου, μεγάλε αυτό είναι, θα τους τσακίσουμε τους λαμόγιους, θα τους ρίξουμε στο 5% για να μάθουνε.
Και ενώ είμαι εκτός Ελλάδος αυτές τις μέρες, έχω παρατήσει τα πάντα και βλέπω Net live περιμένοντας να δω την ανατροπή! Περιμένω να δω τον κόσμο να γυρνάει ανάποδα. Και τι βλέπω? Το πόσο μαλάκες είμαστε σαν λαός. Το πόσο κοιμισμένοι είμαστε, πόσο δεν μαθαίνουμε ούτε απο τα λάθη μας, αλλά ούτε απο τα προβλήματα μας! Μας οδηγούσε στην καταστροφή τόσα χρόνια ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ - Ν.Δ και τώρα φέραμε μια Ν.Δ με το ΠΑ.ΣΟ.Κ να μας σώσει.
Πραγματικά λυπάμαι τον 11χρονο γιο μου, πραγματικά λυπάμαι όλους εμάς που δεν τους ψηφίσαμε αυτούς γιατί ξέραμε τι θα έρθει.
Αλλά πιο πολύ λυπάμαι εσάς, που δεν είχατε την τόλμη ούτε να δοκιμάσετε μια αλλαγή στην πράξη, λυπάμαι την ατολμία σας να δοκιμάσετε βρε αδερφέ κάτι νέο.
Δεν υπάρχει μαγικό ραβδάκι για κανέναν έτσι και αλλιώς, δεν θα γινότανε το θαύμα γιατί δεν γίνονται θαύματα σήμερα, αυτό το ξέρουμε όλοι μας, αλλά νομίζω ότι μας άξιζε το διαφορετικό. Κρίμα που έχει μικρύνει ο κόσμος και δεν με χωράει πια, κρίμα για την Ελλάδα μας, που ενώ έχει τόσα κάλλη, και θα μας έπρεπε να είμαστε το Μονακό του νότου, είμαστε το Αφγανιστάν της Ασίας.
Έβλεπα τον Σαμαρά να μπαίνει στα γραφεία του, και φώναζε ο κόσμος, να΄τος να΄τος ο πρωθυπουργός!
Σε μια άλλη εποχή -ως άλλος Αντρέας- ζητωκραυγάζανε τα ανθρωπάκια για τον σωτήρα τους.
Αυτό είσαστε, ανθρωπάκια και τίποτα παρά πάνω, γαμώ το φιλότιμο μου.
http://nikos63.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου