Eικόνα από το olsoulparadise Αναδημοσίευση από http://averoph.wordpress.com/ Πολιτική Σταθεροτητα – Στο κενό… Άρθρο της Νεράϊδας . Με αφορμή την πρόσφατη εξέλιξη της διαγραφής του κ. Νικολόπουλου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, θεωρώ ότι πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα η συλλογιστική που επιμελώς κρύβεται πίσω από τους 3 μηχανισμούς λήψης αποφάσεων. Ο εν λόγω βουλευτής εξελέγη με το πρόγραμμα της επαναδιαπραγμάτευσης, δηλαδή με το πρόγραμμα που δημιουργούσε έωλες ελπίδες αλλαγής σε κάτι που είναι σαφές πλέον σε όλους ότι δεν αλλάζει. Εύλογα λοιπόν δημιουργούνται πολλά ερωτηματα: Πίστευε ο κ.Νικολόπουλος στην αλλαγή σα μικρό παιδί; Τον κορόιδεψαν; Ή μήπως χρησιμοποίησε το κατάλληλο όχημα για να αναδειχθεί προσωπικά; Γιατί δέχθηκε να διοριστεί στην Κυβέρνηση; Γιατί παραιτήθηκε μετά την ορκομωσία και όχι αμέσως πριν; Γιατί ήθελε να είναι υποψήφιος για υψηλόβαθμη κομματική θέση στο κόμμα που τον “πρόδωσε”; Πόσο ειλικρινή ήταν τα κριτήρια που τον οδήγησαν στην “ηρωική” παραίτηση του; Η Νέα Δημοκρατία γιατί άλλαξε τη θέση της μετεκλογικά και τιμωρεί όποιον συνεχίζει να πιστεύει στο έωλο όνειρο; Γιατί αρνείται τον εσωκομματικό διάλογο; Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, κόμμα το οποίο ακούγεται ότι θα δεχτεί τον κ. Νικολόπουλο στους κόλπους του, έχει τη διασφάλιση ότι ο κ. Νικολόπουλος συμφωνεί με αυτό που πρεσβεύουν και ότι δεν θέλει απλά να τους χρησιμοποιήσει και να τους εκθέσει ανεπανόρθωτα; Έχει υπογράψει ότι συμφωνεί με την ιδρυτική διακύρηξη και το πρόγραμμα μέχρι κεραίας; Έχει κατανοήσει ότι θα αναγκάσει ένα ολόκληρο σύστημα να αλλάξει το “ό,τι λέμε ισχύει για πάντα”; Όλο αυτό το σκηνικό, ίσως συνηθισμένο για τους εμπλεκόμενους στα πολιτικά παίγνια, αποτελεί για τον απλό πολίτη ένα ακόμα δείγμα της έλλειψης πολιτικής στόχευσης: εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί παίζουν μεταξύ τους. Σαν τα μικρά παιδιά που προσπαθούν να αποδείξουν ότι έχουν περισότερους φίλους από το παιδάκι στο διπλανό παγκάκι, αναλώνονται σε παιχνίδια ισορροπιών την ώρα που ο πολίτης σφαδάζει. Άκρως προκλητικό και απόλυτα εγωκεντρικό…Ούτε καν στοιχειώδης μετριοπάθεια και προσχηματικη κάλυψη της πολιτικής τους ανασφάλειας και της προσωπικής τους ματαιοδοξίας… Μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις και πλήθος “περίεργων” επιλογών και μεταγραφών διαφόρων κομμάτων, από ακραία αντιμνημονιακοί καταλήξαμε 100% μνημονιακοί! Ακόμα και τώρα που ο Ρουμελιώτης μας άνοιξε τα μάτια, επιβεβαιώνοντας τις χειρότερες υποψίες μας και δίνοντας σάρκα στους απειλητικοτερους εφιάλτες μας, οι επιλογές που έχουμε είναι σχεδόν μηδενικές: οι μνημονιακοί σε αδιέξοδο και οι αντιμνημονιακοί ανήμποροι να πείσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιεικώς επικίνδυνος στα εθνικά και ατακοκλέφτης στα οικονομικά, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες χαμένοι στη μετάφραση και αδύναμοι να σταθούν στο ύψος αυτών που αρχικώς υποστήριξαν, η Χρυσή Αυγή σαν το ψάρι έξω από το νερό… Πού πάμε Θεέ μου… http://averoph.wordpress.com/ Ν : ότι η φιλοδοξία είναι αγαπητή από όλους, δύσκολα να το κρύψουμε. Σημασία έχει να είναι υγιείς. Αν δεν μπορούμε να είμαστε καν ικανοποιημένοι ούτε με αυτούς που δεν υπέγραψαν, όπως οι της ΕΝ.ΕΛ., τότε ας προσπαθήσουμε να τα κάνουμε εμείς καλλίτερα.... Τον μπροστάρι και την αλληλοκατανόηση δεν βλέπω, που είναι απείρως ισχυρότερα μειονεκτήματα.. ! . ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΠΕΡΙ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Eικόνα από το olsoulparadise                Αναδημοσίευση από  http://averoph.wordpress.com/

Πολιτική Σταθεροτητα – Στο κενό…

 Άρθρο της Νεράϊδας

.

Με αφορμή την πρόσφατη εξέλιξη της διαγραφής του κ. Νικολόπουλου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, θεωρώ ότι πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα η συλλογιστική που επιμελώς κρύβεται πίσω από τους 3 μηχανισμούς λήψης αποφάσεων.

Ο εν λόγω βουλευτής εξελέγη με το πρόγραμμα της επαναδιαπραγμάτευσης, δηλαδή με το πρόγραμμα που δημιουργούσε έωλες ελπίδες αλλαγής σε κάτι που είναι σαφές πλέον σε όλους ότι δεν αλλάζει. Εύλογα λοιπόν δημιουργούνται πολλά ερωτηματα: Πίστευε ο κ.Νικολόπουλος στην αλλαγή σα μικρό παιδί; Τον κορόιδεψαν; Ή μήπως χρησιμοποίησε το κατάλληλο όχημα για να αναδειχθεί προσωπικά; Γιατί δέχθηκε να διοριστεί στην Κυβέρνηση; Γιατί παραιτήθηκε μετά την ορκομωσία και όχι αμέσως πριν; Γιατί ήθελε να είναι υποψήφιος για υψηλόβαθμη κομματική θέση στο κόμμα που τον “πρόδωσε”; Πόσο ειλικρινή ήταν τα κριτήρια που τον οδήγησαν στην “ηρωική” παραίτηση του;

Η Νέα Δημοκρατία γιατί άλλαξε τη θέση της μετεκλογικά και τιμωρεί όποιον συνεχίζει να πιστεύει στο έωλο όνειρο; Γιατί αρνείται τον εσωκομματικό διάλογο;

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, κόμμα το οποίο ακούγεται ότι θα δεχτεί τον κ. Νικολόπουλο στους κόλπους του, έχει τη διασφάλιση ότι ο κ. Νικολόπουλος συμφωνεί με αυτό που πρεσβεύουν και ότι δεν θέλει απλά να τους χρησιμοποιήσει και να τους εκθέσει ανεπανόρθωτα; Έχει υπογράψει ότι συμφωνεί με την ιδρυτική διακύρηξη και το πρόγραμμα μέχρι κεραίας; Έχει κατανοήσει ότι θα αναγκάσει ένα ολόκληρο σύστημα να αλλάξει το “ό,τι λέμε ισχύει για πάντα”;

Όλο αυτό το σκηνικό, ίσως συνηθισμένο για τους εμπλεκόμενους στα πολιτικά παίγνια, αποτελεί για τον απλό πολίτη ένα ακόμα δείγμα της έλλειψης πολιτικής στόχευσης: εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί παίζουν μεταξύ τους. Σαν τα μικρά παιδιά που προσπαθούν να αποδείξουν ότι έχουν περισότερους φίλους από το παιδάκι στο διπλανό παγκάκι, αναλώνονται σε παιχνίδια ισορροπιών την ώρα που ο πολίτης σφαδάζει. Άκρως προκλητικό και απόλυτα εγωκεντρικό…Ούτε καν στοιχειώδης μετριοπάθεια και προσχηματικη κάλυψη της πολιτικής τους ανασφάλειας και της προσωπικής τους ματαιοδοξίας…

Μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις και πλήθος “περίεργων” επιλογών και μεταγραφών διαφόρων κομμάτων, από ακραία αντιμνημονιακοί καταλήξαμε 100% μνημονιακοί! Ακόμα και τώρα που ο Ρουμελιώτης μας άνοιξε τα μάτια, επιβεβαιώνοντας τις χειρότερες υποψίες μας και δίνοντας σάρκα στους απειλητικοτερους εφιάλτες μας, οι επιλογές που έχουμε είναι σχεδόν μηδενικές: οι μνημονιακοί σε αδιέξοδο και οι αντιμνημονιακοί ανήμποροι να πείσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιεικώς επικίνδυνος στα εθνικά και ατακοκλέφτης στα οικονομικά, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες χαμένοι στη μετάφραση και αδύναμοι να σταθούν στο ύψος αυτών που αρχικώς υποστήριξαν, η Χρυσή Αυγή σαν το ψάρι έξω από το νερό…

Πού πάμε Θεέ μου…

http://averoph.wordpress.com/ 

Ν : ότι η φιλοδοξία είναι αγαπητή από όλους, δύσκολα να το κρύψουμε. Σημασία έχει να είναι υγιείς.  Αν δεν μπορούμε να είμαστε καν ικανοποιημένοι ούτε με αυτούς που δεν υπέγραψαν, όπως οι της ΕΝ.ΕΛ., τότε ας προσπαθήσουμε να τα κάνουμε εμείς καλλίτερα....  Τον μπροστάρι και την αλληλοκατανόηση δεν βλέπω, που είναι απείρως ισχυρότερα μειονεκτήματα.. !

.