a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Μια καλή αριστερή ψυχόπονη γυναίκα  (ας υποθέσουμε η γιαγιά του Τσίπρα) έβαζε έξω στο παράθυρο της κάθε μέρα, το λίγο φαγητό που της περίσσευε για τα δύο περιστέρια που είχαν στον κήπο της φωλιά.
Στην αρχή ερχόταν κάθε μεσημέρι μόνο τα δύο περιστέρια που είχαν φωλιά στον δικό της κήπο.
Μετά από λίγες μέρες τα δύο περιστέρια έγιναν τέσσερα, γιατί όπως πάντα κάνουν τα περιστέρια, όταν νομίζουν ότι κάπου υπάρχει φαγητό, πηγαίνουν. Σιγά σιγά όσο περνούσαν οι μέρες τα τέσσερα περιστέρια, έγιναν είκοσι και η καλή ψυχόπονη αριστερή γυναίκα αύξησε το φαγητό που έβαζε κάθε μεσημέρι στο παράθυρο, μάλιστα έβαλε και μια λεκάνη με νερό στο μπαλκόνι για να πίνουν τα περιστέρια.
Δεν είχαν περάσει πέντε μήνες και σχεδόν όλα τα περιστέρια της περιοχής μαζεύονταν κάθε μεσημέρι στο παράθυρο και στο μπαλκόνι της καλής γυναίκας.
Όπως ήταν φυσικό, τα περιστέρια κατουρούσαν το μπαλκόνι, τις αυλές των γειτόνων, τα αυτοκίνητα, τα ρούχα που ήταν απλωμένα, στα πεζοδρόμια και γενικός άρχισαν οι γείτονες να κάνουν παράπονα, πολλά παράπονα.

Ο εγγονός της ο Τσίπρας, που έμενε στην Λαμία, ερχόταν δύο φορές κάθε εβδομάδα μαζί με τα δύο μικρά παιδιά του επίσκεψη, βέβαια η γυναίκα είχε και πέντε άλλες καλές φίλες συμμαθήτριες από τα παλιά, που της έκαναν συχνά επίσκεψη για έναν καφέ στο μπαλκόνι και λίγη κουβέντα.
Όταν ο εγγονός της  ο Τσίπρας άρχισε να βλέπει ότι οι σκάλες το μπαλκόνι το πεζοδρόμιο, ήταν γεμάτα από κουτσουλιές των περιστεριών, δεν ξαναπήρε τα παιδιά του μαζί του, γιατί δεν μπορούσε να τα περιορίζει μόνο μέσα στο σαλόνι, αφού πλέον ήταν όλα βρώμικα έξω και φοβόταν για την υγεία τους.
Κάπως έτσι και οι φίλες της καλής αυτής αριστερής γυναίκας, αραίωσαν τις επισκέψεις, γιατί πλέον το όμορφο μπαλκόνι οι σκάλες η αυλή είχαν όλα μετατραπεί σε απέραντο σκατά απλωμένο περιστερώνα.

Η κατάσταση πλέον με τα περιστέρια είχε γίνει αφόρητη στην γειτονιά, με αποτέλεσμα όλοι οι γείτονες να στραφούν εναντίων της γιαγιάς του Τσίπρα , ακόμη και η μπάλα του μπάσκετ γέμιζε σκατά γύρο γύρο όταν κάθε απόγευμα έπαιζαν τα παιδιά στο διπλανό πάρκο, ένα δε από τα δεκατετράχρονα παιδιά αγόρασε κρυφά από τον πατέρα του ποντικοφάρμακο και το έριξε στα περιστέρια.  (έγινε το παιδί φασίστας)
Ακόμη και ένας γέρος γείτονας, πρώην δάσκαλος, ξεκρέμασε ένα σκουριασμένο δίκαννο και πυροβόλησε τα περιστέρια.  (έγινε και αυτός φασίστας)

Όταν πλέον κατάλαβε η καλή γυναίκα, ότι την είχαν απαρνηθεί όλες οι φίλες της και   ο μοναδικός εγγονός της ο Τσίπρας από την Λαμία,  βλέποντας ότι και όλοι οι γείτονες την βλέπουν εχθρικά, άρχισε να ρωτάει το γιατί.
Έτσι, ρώτησε την παλιά της φίλη και συμμαθήτρια, την Κανέλη, αν και τα δικά της εγγόνια, οι φίλες της, οι γείτονες την είχαν και αυτήν ξεχάσει.
Η φίλη της η Κανέλη, της είπε ότι το δικό της σπίτι είναι καθαρό, έχει πάντα τις πόρτες ανοικτές, τον κήπο της και το μπαλκόνι της τα έχει καθαρά για τους φίλους της, για τα εγγόνια της, αλλά και ένα κομμάτι ψωμί που της περισσεύει, το δίνει στις δικιές της δύο κότες, των οποίων τα αυγά μαζεύει για τα δικά της εγγόνια.
Έτσι κατάλαβε η καλή αυτή αριστερή γυναίκα που αγαπούσε τα πουλιά, ότι έπρεπε να διαλέξει τι να αγαπά, τα πουλιά, ή τον εγγονό της τον Τσίπρα τους φίλους της την οικογένεια της  και τις δικές της κότες!

Αυτό είναι η ανεξέλεγκτη  μετανάστευση  κύριε Τσίπρα.
Πρέπει να και εμείς να επιλέξουμε:  θέλουμε την Ελλάδα να την χαιρόμαστε εμείς, τα παιδιά μας, οι φίλοι μας, οι τουρίστες μας και οι δικοί μας, προσκεκλημένοι; Ή να την κάνουμε κατουρημένο περιστερώνα, στον οποίο δεν θα θέλει να έρχεται κανένας λογικός άνθρωπος.
Λέει ο Τσίπρας:  να δώσουμε χαρτιά στους μετανάστες και να πάνε στις αυλές των γειτόνων μας, δηλαδή, αφού εμείς είμαστε ανάξιοι να έχουμε καθαρό τον κήπο μας, πρέπει να βρωμίσομε και τον κήπο του γείτονα, γιατί αυτό είναι η πρόταση του Τσίπρα.
Αλλά αναρωτιέμαι, αν αύριο η Ιταλία μας στήλη 50 000 μετανάστες, εμείς θα τους δεχτούμε;
Πέραν των παραπάνω, αναρωτιέμαι αφού προτιθέμεθα να δίνουμε σε όποιον έρχεται εδώ χαρτιά, γιατί αλήθεια δεν βάζουμε και πέντε πλοία στην γραμμή Αφρική Πειραιάς, ώστε να εισπράττουμε εμείς τα 5000 χιλιάδες Ευρώ ανά άτομο, αντί των Τούρκων διακινητών, αλλά και ταυτόχρονα να μην βάζουμε σε κίνδυνο την ζωή των μεταναστών που θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα;

Αγαπητέ Τσίπρα, πολύ φοβάμαι ότι,  η λογική και η πολιτική στην Ελλάδα στο θέμα των λαθρομεταναστών, βαδίζουν εδώ και πολλά χρόνια αντίθετα.
Δεν ξέρω κύριε Τσίπρα αν έχετε γιαγιά, αλλά αν δεν έχετε, ρωτήστε την πρώτη γριά που θα συναντήσετε στον δρόμο: Στο χωριό μου λένε, αν δεν έχεις γέρο, αγόρασε, για να σε συμβουλεύει.

Είναι ο Τσίπρας Έλληνας; 
Ρωτάει ο θεός έναν Γάλλο, τι θέλεις να κάνω για εσένα, απαντάει ο Γάλλος : Θέλω να αποκτήσω ένα καθαρό σπίτι.
Ρωτάει ο Θεός τον Τσίπρα, τι θέλεις να κάνω για εσένα, απαντά ο Τσίπρας: Θέλω να βρωμήσεις το σπίτι του Γάλλου.
Όπως ξέρουμε ο Έλληνας (τύπου Τσίπρα)  πάντα ζητά από τον θεό να βρωμήσει η αυλή του γείτονα, αντί να ζητά να καθαρίσει η δική του αυλή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, αντιπροσωπεύει επ ακριβώς, αυτόν τον τύπο του Έλληνα, που πάντα του φταίνε οι άλλοι και πάντα πρέπει η άλλοι να  δίνουν λύσεις στα δικά του αδιέξοδα.
Αν αγαπάς Τσίπρα τους λαθρομετανάστες, απόδειξη!!  Ζήτησε δημόσια από την κυβέρνηση να νομιμοποίητε αυτόματα, όποιος μπαίνει στην Ελλάδα.
Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη.

Τα περιστέρια της γιαγιάς του Τσίπρα. Και η γνώμη της συμμαθήτριας Κανέλης

Μια καλή αριστερή ψυχόπονη γυναίκα  (ας υποθέσουμε η γιαγιά του Τσίπρα) έβαζε έξω στο παράθυρο της κάθε μέρα, το λίγο φαγητό που της περίσσευε για τα δύο περιστέρια που είχαν στον κήπο της φωλιά.
Στην αρχή ερχόταν κάθε μεσημέρι μόνο τα δύο περιστέρια που είχαν φωλιά στον δικό της κήπο.
Μετά από λίγες μέρες τα δύο περιστέρια έγιναν τέσσερα, γιατί όπως πάντα κάνουν τα περιστέρια, όταν νομίζουν ότι κάπου υπάρχει φαγητό, πηγαίνουν. Σιγά σιγά όσο περνούσαν οι μέρες τα τέσσερα περιστέρια, έγιναν είκοσι και η καλή ψυχόπονη αριστερή γυναίκα αύξησε το φαγητό που έβαζε κάθε μεσημέρι στο παράθυρο, μάλιστα έβαλε και μια λεκάνη με νερό στο μπαλκόνι για να πίνουν τα περιστέρια.
Δεν είχαν περάσει πέντε μήνες και σχεδόν όλα τα περιστέρια της περιοχής μαζεύονταν κάθε μεσημέρι στο παράθυρο και στο μπαλκόνι της καλής γυναίκας.
Όπως ήταν φυσικό, τα περιστέρια κατουρούσαν το μπαλκόνι, τις αυλές των γειτόνων, τα αυτοκίνητα, τα ρούχα που ήταν απλωμένα, στα πεζοδρόμια και γενικός άρχισαν οι γείτονες να κάνουν παράπονα, πολλά παράπονα.

Ο εγγονός της ο Τσίπρας, που έμενε στην Λαμία, ερχόταν δύο φορές κάθε εβδομάδα μαζί με τα δύο μικρά παιδιά του επίσκεψη, βέβαια η γυναίκα είχε και πέντε άλλες καλές φίλες συμμαθήτριες από τα παλιά, που της έκαναν συχνά επίσκεψη για έναν καφέ στο μπαλκόνι και λίγη κουβέντα.
Όταν ο εγγονός της  ο Τσίπρας άρχισε να βλέπει ότι οι σκάλες το μπαλκόνι το πεζοδρόμιο, ήταν γεμάτα από κουτσουλιές των περιστεριών, δεν ξαναπήρε τα παιδιά του μαζί του, γιατί δεν μπορούσε να τα περιορίζει μόνο μέσα στο σαλόνι, αφού πλέον ήταν όλα βρώμικα έξω και φοβόταν για την υγεία τους.
Κάπως έτσι και οι φίλες της καλής αυτής αριστερής γυναίκας, αραίωσαν τις επισκέψεις, γιατί πλέον το όμορφο μπαλκόνι οι σκάλες η αυλή είχαν όλα μετατραπεί σε απέραντο σκατά απλωμένο περιστερώνα.

Η κατάσταση πλέον με τα περιστέρια είχε γίνει αφόρητη στην γειτονιά, με αποτέλεσμα όλοι οι γείτονες να στραφούν εναντίων της γιαγιάς του Τσίπρα , ακόμη και η μπάλα του μπάσκετ γέμιζε σκατά γύρο γύρο όταν κάθε απόγευμα έπαιζαν τα παιδιά στο διπλανό πάρκο, ένα δε από τα δεκατετράχρονα παιδιά αγόρασε κρυφά από τον πατέρα του ποντικοφάρμακο και το έριξε στα περιστέρια.  (έγινε το παιδί φασίστας)
Ακόμη και ένας γέρος γείτονας, πρώην δάσκαλος, ξεκρέμασε ένα σκουριασμένο δίκαννο και πυροβόλησε τα περιστέρια.  (έγινε και αυτός φασίστας)

Όταν πλέον κατάλαβε η καλή γυναίκα, ότι την είχαν απαρνηθεί όλες οι φίλες της και   ο μοναδικός εγγονός της ο Τσίπρας από την Λαμία,  βλέποντας ότι και όλοι οι γείτονες την βλέπουν εχθρικά, άρχισε να ρωτάει το γιατί.
Έτσι, ρώτησε την παλιά της φίλη και συμμαθήτρια, την Κανέλη, αν και τα δικά της εγγόνια, οι φίλες της, οι γείτονες την είχαν και αυτήν ξεχάσει.
Η φίλη της η Κανέλη, της είπε ότι το δικό της σπίτι είναι καθαρό, έχει πάντα τις πόρτες ανοικτές, τον κήπο της και το μπαλκόνι της τα έχει καθαρά για τους φίλους της, για τα εγγόνια της, αλλά και ένα κομμάτι ψωμί που της περισσεύει, το δίνει στις δικιές της δύο κότες, των οποίων τα αυγά μαζεύει για τα δικά της εγγόνια.
Έτσι κατάλαβε η καλή αυτή αριστερή γυναίκα που αγαπούσε τα πουλιά, ότι έπρεπε να διαλέξει τι να αγαπά, τα πουλιά, ή τον εγγονό της τον Τσίπρα τους φίλους της την οικογένεια της  και τις δικές της κότες!

Αυτό είναι η ανεξέλεγκτη  μετανάστευση  κύριε Τσίπρα.
Πρέπει να και εμείς να επιλέξουμε:  θέλουμε την Ελλάδα να την χαιρόμαστε εμείς, τα παιδιά μας, οι φίλοι μας, οι τουρίστες μας και οι δικοί μας, προσκεκλημένοι; Ή να την κάνουμε κατουρημένο περιστερώνα, στον οποίο δεν θα θέλει να έρχεται κανένας λογικός άνθρωπος.
Λέει ο Τσίπρας:  να δώσουμε χαρτιά στους μετανάστες και να πάνε στις αυλές των γειτόνων μας, δηλαδή, αφού εμείς είμαστε ανάξιοι να έχουμε καθαρό τον κήπο μας, πρέπει να βρωμίσομε και τον κήπο του γείτονα, γιατί αυτό είναι η πρόταση του Τσίπρα.
Αλλά αναρωτιέμαι, αν αύριο η Ιταλία μας στήλη 50 000 μετανάστες, εμείς θα τους δεχτούμε;
Πέραν των παραπάνω, αναρωτιέμαι αφού προτιθέμεθα να δίνουμε σε όποιον έρχεται εδώ χαρτιά, γιατί αλήθεια δεν βάζουμε και πέντε πλοία στην γραμμή Αφρική Πειραιάς, ώστε να εισπράττουμε εμείς τα 5000 χιλιάδες Ευρώ ανά άτομο, αντί των Τούρκων διακινητών, αλλά και ταυτόχρονα να μην βάζουμε σε κίνδυνο την ζωή των μεταναστών που θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα;

Αγαπητέ Τσίπρα, πολύ φοβάμαι ότι,  η λογική και η πολιτική στην Ελλάδα στο θέμα των λαθρομεταναστών, βαδίζουν εδώ και πολλά χρόνια αντίθετα.
Δεν ξέρω κύριε Τσίπρα αν έχετε γιαγιά, αλλά αν δεν έχετε, ρωτήστε την πρώτη γριά που θα συναντήσετε στον δρόμο: Στο χωριό μου λένε, αν δεν έχεις γέρο, αγόρασε, για να σε συμβουλεύει.

Είναι ο Τσίπρας Έλληνας; 
Ρωτάει ο θεός έναν Γάλλο, τι θέλεις να κάνω για εσένα, απαντάει ο Γάλλος : Θέλω να αποκτήσω ένα καθαρό σπίτι.
Ρωτάει ο Θεός τον Τσίπρα, τι θέλεις να κάνω για εσένα, απαντά ο Τσίπρας: Θέλω να βρωμήσεις το σπίτι του Γάλλου.
Όπως ξέρουμε ο Έλληνας (τύπου Τσίπρα)  πάντα ζητά από τον θεό να βρωμήσει η αυλή του γείτονα, αντί να ζητά να καθαρίσει η δική του αυλή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, αντιπροσωπεύει επ ακριβώς, αυτόν τον τύπο του Έλληνα, που πάντα του φταίνε οι άλλοι και πάντα πρέπει η άλλοι να  δίνουν λύσεις στα δικά του αδιέξοδα.
Αν αγαπάς Τσίπρα τους λαθρομετανάστες, απόδειξη!!  Ζήτησε δημόσια από την κυβέρνηση να νομιμοποίητε αυτόματα, όποιος μπαίνει στην Ελλάδα.
Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου