Δεν ξέρω φίλοι μου αν θα βρείτε την σκέψη μου πολύ αισιόδοξη, απαισιόδοξη, ουτοπική ή ανεδαφική, όμως πολλά γράφονται για την ΑΟΖ. Με το δίκιο τους οι αναλυτές να υποψιάζονται. Εκεί που φθάσαμε ούτε στον... ξέρετε τον πισινό μας δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη. Τέλος πάντων. Μπορεί οι αναλύσεις να έχουν λογικές βάσεις, όπως αυτή που διάβαζα στο kostasxan, με τίτλο "Η μεγάλη κομπίνα με τα Ελληνικά πετρέλαια και την φτωχοποίηση του λαού" , όμως σκέφτομαι πως πριν ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα όσον αφορά την μοιρασιά, μην το ξεχνάμε, δεν πρόκειται να προχωρήσει τίποτα. Το τι εννοώ "μοιρασιά", εννοώ πως έχουμε μπροστά μας έναν πόλεμο. Έχουμε έναν πόλεμο που θα αναδειχθεί η νέα δύναμη ή έστω η νέα ισορροπία μεταξύ των δυνάμεων και των νέων ενεργειακών ανακατατάξεων. (Μην ξεχνάμε πως το ορόσημο του (μέχρι) σήμερα, βρίσκεται στον Σεπτ. του 2001. ) Αυτός είναι ο λόγος που για ένα κυρίαρχο κράτος, η Συρία, το πρόβλημά του εξακολουθεί αιματηρά και επαίσχυντα να χρονοτριβεί, αν δεν υπήρχαν γεωστρατηγικά εμπόδια στην προέλαση των ΗΠΑ, που της προέβαλαν χώρες για πρώτη φορά !!. Βρισκόμαστε στην ζωηρή εξέλιξη ενός σχεδιασμού και κάθε αργοπορία στο θέμα της ΑΟΖ που απασχολεί όλους εμάς, εξιτάρει το άγχος και την αγωνία μας, κάνουμε διάφορα σενάρια, κόβει τις ελπίδες μας (ποιές ελπίδες μας δηλαδή (!) τύπου Νίγηρα ;; Να λείπει), ενώ μπορεί τα πράγματα να είναι πολύ πιο ευδιάκριτα, απ' όποια αίσθηση κι αν δίνουν. Το θέατρο των εντυπώσεων, η κατεύθυνση της σκέψης με πολιτικές δημόσιες κινήσεις (πίσω απ' το παραβάν όμως ;;), του στενού μαρκαρίσματος, το κέντρισμα της οργής, η απελπισία, το τέντωμα του προκρούστη και των νευρώνων, κατά την γνώμη μου δεν είναι παρά μια χειραγώγηση συναισθημάτων και εικόνων, εν όψει πολέμου. Εκτός των εκλογών των ΗΠΑ, δεν μπορεί η παράμετρος "η μάζα είναι έτοιμη για το επόμενο πλάνο;", να μην συνυπολογίζεται. Πιστεύω πως οι δικοί μας εδώ, θα έχουν εκπλαγεί απ' την στάση της κοινωνίας μας και κάνουν ό,τι μπορούν για να την..... "ξυπνήσουν".... Σκέφτομαι, αφοπλισμός από την μία (βρισιές - φωνές - οργή) και "δωρεάν" εξοπλισμός από την άλλη !!! Μην μου πείτε πως δεν αισθάνεστε πως βρίσκεστε σε στάδιο αναμονής, χωρίς όμως να είστε σε θέση να το προσδιορίσετε επακριβώς.., χωρίς να ξέρετε από που θα σκάσει μύτη.. !! Δεν είναι έτσι ;; Η δική μας υπομονή όμως όσον αφορά τις εξελίξεις, μέχρι τουλάχιστον το τέλος του έτους, νομίζω θα ήταν μια έξυπνη απόφαση και αντίδραση εκ μέρους μας. Αυτό φυσικά αφορά μόνον τα εξωτερικά θέματα. Για τα εσωτερικά, οφείλουμε να αντισταθούμε με αποφασιστικότητα και έξυπνο τρόπο, στο ξέφρενο και επονείδιστο ολίσθημά τους Εν σχέσει με τα διεθνή γεγονότα, σημαντικό είναι να προσπαθήσουμε στο βαθμό που μπορούμε, να προετοιμάζουμε και ψυχολογικά τους εαυτούς μας για το χειρότερο, ευχόμενοι για το καλλίτερο. Όχι φυσικά πως τα εσωτερικά είναι εύκολα, όμως τα εξωτερικά δεν μπορεί παρά να τα επιδεινώσουν, με υψηλό πάντως ποσοστό εκδοχής είτε να τα ελαφρύνουν.... είτε να τα τροποποιήσουν άρδην..... Νάγια Η ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΡΕΥΝΩΝ ΤΟ 2020 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ

Δεν ξέρω φίλοι μου αν θα βρείτε την σκέψη μου πολύ αισιόδοξη, απαισιόδοξη, ουτοπική ή ανεδαφική, όμως πολλά γράφονται για την ΑΟΖ. Με το δίκιο τους οι αναλυτές να υποψιάζονται. Εκεί που φθάσαμε ούτε στον... ξέρετε τον πισινό μας δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη. Τέλος πάντων.

Μπορεί οι αναλύσεις να έχουν λογικές βάσεις, όπως αυτή που διάβαζα στο kostasxan, με τίτλο "Η μεγάλη κομπίνα με τα Ελληνικά πετρέλαια και την φτωχοποίηση του λαού" , όμως σκέφτομαι πως πριν ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα όσον αφορά την μοιρασιά, μην το ξεχνάμε, δεν πρόκειται να προχωρήσει τίποτα.

Το τι εννοώ "μοιρασιά", εννοώ πως έχουμε μπροστά μας έναν πόλεμο. Έχουμε έναν πόλεμο που θα αναδειχθεί η νέα δύναμη ή έστω η νέα ισορροπία μεταξύ των δυνάμεων και των νέων ενεργειακών ανακατατάξεων.  

(Μην ξεχνάμε πως το ορόσημο του (μέχρι) σήμερα, βρίσκεται στον Σεπτ. του 2001. )

Αυτός είναι ο λόγος που για ένα κυρίαρχο κράτος, η Συρία, το πρόβλημά του εξακολουθεί αιματηρά και επαίσχυντα να χρονοτριβεί, αν δεν υπήρχαν γεωστρατηγικά εμπόδια στην προέλαση των ΗΠΑ, που της προέβαλαν χώρες για πρώτη φορά !!. Βρισκόμαστε στην ζωηρή εξέλιξη ενός σχεδιασμού και κάθε αργοπορία στο θέμα της ΑΟΖ που απασχολεί όλους εμάς, εξιτάρει το άγχος και την αγωνία μας, κάνουμε διάφορα σενάρια, κόβει τις ελπίδες μας (ποιές ελπίδες μας δηλαδή (!) τύπου Νίγηρα ;; Να λείπει), ενώ μπορεί τα πράγματα να είναι πολύ πιο ευδιάκριτα, απ' όποια αίσθηση κι αν δίνουν.

Το θέατρο των εντυπώσεων, η κατεύθυνση της σκέψης με πολιτικές δημόσιες κινήσεις (πίσω απ' το παραβάν όμως ;;), του στενού μαρκαρίσματος, το κέντρισμα της οργής, η απελπισία, το τέντωμα του προκρούστη και των νευρώνων, κατά την γνώμη μου δεν είναι παρά μια χειραγώγηση συναισθημάτων και εικόνων, εν όψει πολέμου.  Εκτός των εκλογών των ΗΠΑ, δεν μπορεί η παράμετρος "η μάζα είναι έτοιμη για το επόμενο πλάνο;", να μην συνυπολογίζεται.  Πιστεύω πως οι δικοί μας εδώ, θα έχουν εκπλαγεί απ' την στάση της κοινωνίας μας και κάνουν ό,τι μπορούν για να την..... "ξυπνήσουν"....

Σκέφτομαι, αφοπλισμός από την μία (βρισιές - φωνές - οργή) και "δωρεάν" εξοπλισμός από την άλλη !!!

Μην μου πείτε πως δεν αισθάνεστε πως βρίσκεστε σε στάδιο αναμονής, χωρίς όμως να είστε σε θέση να το προσδιορίσετε επακριβώς.., χωρίς να ξέρετε από που θα σκάσει μύτη.. !! Δεν είναι έτσι ;;  Η δική μας υπομονή όμως όσον αφορά τις εξελίξεις, μέχρι τουλάχιστον το τέλος του έτους, νομίζω θα ήταν μια έξυπνη απόφαση και αντίδραση εκ μέρους μας.  Αυτό φυσικά αφορά μόνον τα εξωτερικά θέματα. Για τα εσωτερικά, οφείλουμε να αντισταθούμε με αποφασιστικότητα και έξυπνο τρόπο, στο ξέφρενο και επονείδιστο ολίσθημά τους

Εν σχέσει με τα διεθνή γεγονότα, σημαντικό είναι να προσπαθήσουμε στο βαθμό που μπορούμε, να προετοιμάζουμε και ψυχολογικά τους εαυτούς μας για το χειρότερο, ευχόμενοι για το καλλίτερο. Όχι φυσικά πως τα εσωτερικά είναι εύκολα, όμως τα εξωτερικά δεν μπορεί παρά να τα επιδεινώσουν, με υψηλό πάντως ποσοστό εκδοχής είτε να τα ελαφρύνουν.... είτε να τα τροποποιήσουν άρδην.....

Νάγια