a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Ένα αγκάθι που μαστίζει ολόκληρη την ανθρωπότητα και όχι μόνον την δική μας κοινωνία, που στην ουσία δεν είναι κοινωνία, από την στιγμή που δεν επικοινωνεί. Φαινόμενο όλων των λαών όπως προείπα. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, από την στιγμή που ζούμε τον παγκόσμιο πόλεμο των εννοιών που βρίσκεται στις μέρες μας στο απόγειό του.  Ανέκαθεν η ανθρωπότητα ταλανίζεται από Πνευματικό πόλεμο πάσης φύσεως. Παρακαλώ να το σκεφτείτε όλοι σας αυτό. Είναι η πιο σημαντική βάση κατανόησης όσον αφορά αυτό που καλείται επικοινωνία. Σύμφωνα με την δική μου αντίληψη, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ισχύει σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής, επομένως και όσων τομέων συμφωνήθηκαν διαχειριστικά μεταξύ μας. Δεν είναι ένα κομμάτι ξεχωριστό, δεν είναι μια απλή διάδοση πληροφόρησης, δεν είναι ένα απλό πλήκτρο, δεν είναι μια απλή εκλογική αναμέτρηση. 
Κατάφεραν να υποτάξουν τους λαούς με αργή και συστηματική επικοινωνιακή διαστρέβλωση, αιώνες τώρα. Μήπως έχετε την εντύπωση πως όλοι εμείς γνωρίζουμε πραγματικά την βαθειά έννοια των λέξεων ;  Μήπως πιστεύετε πως έχουμε συλλάβει σε βάθος και σε έκταση τι ακριβώς έχουν επιτύχει ανά τους αιώνες ; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Αν το είχαμε ερευνήσει και κατανοήσει στον αυτό βαθμό, δεν θα είχαμε τόσες διαφορετικές αντιλήψεις, ούτε τοποθετήσεις, αλλά ούτε και επιλογές, μεταξύ μας. Θα ξέραμε ακριβώς κάθε φορά ποιος θα έπρεπε να ήταν ο εκάστοτε στόχος μας. Ενώ τώρα αναλώνεται ο καθένας σε αυτό που έχει εθιστεί, έχει μάθει, μεγαλώνοντας μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνική δομή. Το διαπιστώνουμε επίσης όταν , κάποιος αρχίσει να μιλά μια διαφορετική και πιο ανθρώπινη γλώσσα. Αυτόν τον θεωρούμε γραφικό και μη χρήσιμο, αφού όλοι τρέχουν να προλάβουν να υπηρετήσουν είτε την ξύλινη γλώσσα είτε την όποια πεποίθησή τους.  Τα πιο τρανά παραδείγματα είναι η γλώσσα, αλλιώς «νόρμα» των ακραίων πολιτικών θέσεων (και όχι μόνον φυσικά), η οποία αναπαράγεται εξ αιτίας της όποιας κομματικής  ……. εκπαίδευσης.

Η επικοινωνία δεν ξεκινά ούτε σταματά μοναχά στην στυγνή ενημέρωση ή τα μέσα ενημέρωσης. Ξεκινά από την επίγνωση του επιπέδου αυτού που το αναλαμβάνει, αυτού που θα επικοινωνήσει και ποια η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Δηλαδή το πως θα καταφέρει να γίνει κατανοητός, όχι πάντως το να προσπαθήσει να πείσει, αλλά να είναι προσιτός, πάνω σε αυτό που θέλει να επικοινωνήσει.
Σημαντικός παράγοντας είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η επικοινωνία, για να αρχίσει να εδραιώνεται και να δοκιμάζεται η αλληλο-εμπιστοσύνη. Συνήθως ο λόγος στηρίζεται απλώς στις παραποιημένες έννοιες των λέξεων και ο πράττων ασυνείδητα ως το επί τω πλείστον, «χαϊδεύει» την συνείδησή του κρατώντας την ήσυχη, πως έπραξε το καθήκον του. Το αντιλαμβανόμαστε όποτε ξεκινούν οι διάφοροι ομιλητές γενικώς, προσπαθώντας να εκθέσουν τις απόψεις τους, οι οποίες στηρίζονται συνήθως σε ιδέες κάποιων άλλων αντίπαλων ιδεολογιών (!!!)   ή ενώ εμπεριέχουν μέρος κάποιας αλήθειας, είναι πολύ χαμηλότερη των περιστάσεων και των βάσιμων προσδοκιών, είναι απλά συμβιβαστικές ...... 

Ο παράγοντας άνθρωπος δεν προβάλλεται (και δεν αναφέρομαι στα επικοινωνιακά τύπου συσσίτια κλπ), αντίθετα προβάλλονται με ξύλινο λόγο,  γενικές έννοιες πεποιθήσεων ή επίκαιρα θέματα που έλκουν εξ ανάγκης τους πάντες.  Οι πεπεισμένοι της εκλογικής αναμέτρησης, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να τροχοδρομούνται πάνω σε ένα αντιδημοκρατικότατο πολιτειακό σύστημα, ενός κοινοβουλευτισμού που έχει κατασπαράξει με Αγγλοσαξονικό-Γαλλικό τρόπο τα σωθικά της Ελληνικής κοινωνίας και της διανόησης.  Δηλαδή της «θεσμικής δημοκρατικής στένωσης» (!!!) Για να γίνει ακόμα περισσότερο κατανοητό, αρκετοί στην «πολιτική αγορά» ζητούν την μείωση των αντιπροσώπων, σκάβοντας οι ίδιοι τον λάκκο, με οικονομικό επιχείρημα. Όταν γίνεται τόση συζήτηση περί «ηγέτη», που η μονάδα πιο εύκολα εξαγοράζεται, ποια η διαφορά με την μείωση των εν δυνάμει υποψηφίων προς «εξαγορά » ; Το έθεσα απλώς ως συγκριτικό παράδειγμα. 

Οι άνθρωποι δεν έμαθαν πώς να ενώνονται, αφού ποτέ δεν έμαθαν να επικοινωνούν, όμως δυστυχώς και αυτό που έμαθαν ως επικοινωνία, το έμαθαν μέσω ενός κομματικού μηχανισμού. Αλλά και αυτοί που χρησιμοποιούν αρχαία σοφά λόγια, περισσότερο τα χρησιμοποιούν μηχανικά παρά συνειδησιακά και αυτό δεν χρειάζεται να αναλυθεί. Απλώς θα αναφερθώ στην δόλια χρήση τους, με γνώμονα να έλξουν κόσμο με το μέρος τους, υποκρύπτοντας άλλα. Παράδειγμα η στοά Πυθαγόρας ή οι Δελφοί στους οποίους δυστυχέστατα προεδρεύει η ανεκδιήγητη Αλβελέρ, για να μας μιλά πως δεν είμαστε Έλληνες, αλλά η συνέχεια των Ρωμαίων – Ρωμιών ή και Βυζαντινών. 

Για να επανέλθω, όσο χρήσιμα και αναγκαστικά να είναι τα συστημικά μέσα επικοινωνίας, δεν αρκούν, όταν δεν υπερίπταται ο παράγων άνθρωπος. Όμως αυτό ξεκινά από εμάς τους ίδιους και την εσωτερική μας ποιότητα.  Όσο είναι ισχυρότερη, ανάλογη θα είναι και ο τρόπος έκφρασής μας προς τα έξω.
Κατανοώ απολύτως,  ότι απαιτείται τεράστιος χρόνος μέχρι να επανέλθουν τα πράγματα στην φυσιολογική τους κατάσταση, βάσει των όσων προσπαθώ να αναλύσω, πράγμα που θα έπρεπε να έχει γίνει πρώτα και από καιρό. Και αυτό, επειδή φρόντιζαν οι επικρατούντες πάντα να κρατούν τον άνθρωπο στην σκιά παίζοντας , μέσω των κοσμοθεωριών τους και καθοδηγούμενες αναλόγως, με την αντιληπτική δυνότητα μάλλον απαξίωσης, των ανθρώπων. Ένα από τα άπειρα καταστρεπτικά πλανημένα αποτέλεσμα, που έχουν γίνει έξη στους ανθρώπους, είναι η εντελώς πλανημένη υπόγεια έννοια «η ιστορία επαναλαμβάνεται». Έμαθε δηλαδή να το λέει τόσο φυσιολογικά όσο πίνει ένα ποτήρι νερό. Δεν δυσκολευόταν να περάσει στο "εγώ θα αλλάξω τον κόσμο ;;;" 
Ποτέ δεν προβληματίστηκε γιατί η ιστορία δεν αλλάζει, αφού ο δημιουργός της είναι ο ίδιος άνθρωπος, δηλαδή οι ίδιοι οι λαοί (!!!)  Ένα άλλο επίσης δυτικότροπης υπόγειας γαλουχίας είναι «ο χρόνος είναι χρήμα». Έτσι όταν οι συνθήκες είναι επείγουσες, κάτω από αυτήν την πεποίθηση, να γίνονται τα χειρότερα επικοινωνιακά λάθη και λήψεις αποφάσεων. Μην παραβλέποντας πως επιβλήθηκε ως "ιερός κανών" και τρόπος ζωής, όπως όλοι όσοι με πολέμους προσπαθούν να επιβάλλουν (!!!)
Άλλο επίκαιρο παράδειγμα ο πολύ φορεμένος «ρατσισμός». Το πιο φυσιολογικό πράγμα για όλα τα όντα του πλανήτη, που είναι η ταυτότητά τους. Σήμερα μιλάμε ότι καμία ράτσα δεν έχει το δικαίωμα να μιλά για την ράτσα της, την φυσική φυλετικής της κατάσταση δηλαδή, με τις ιδιότητές της. Μάθαμε ή μας κόλλησαν  ηλίθιες έννοιες ότι το να είσαι «αντιρατσιστής» είναι ….. «σπουδαία και ανθρωπιστική» στάση(!!!)

Στον χώρο της επικοινωνίας, δεν είναι να ενημερώνουμε μόνον για το συστημικό τους παιγνίδι και να αναλωνόμαστε ξερά σε αυτό.  Παράδειγμα το παιγνίδι - φόβητρο με την Τουρκία καλά κρατεί επί δεκαετίες, όπως καλά κρατούσε και η Σοβιετική κόκκινη γραμμή. Οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ποτέ τους, αλλά ούτε και το έμαθαν (οι περισσότεροι ακόμα τουλάχιστον), πως και οι δυο πλευρές (μάλλον τρεις) που έσπερναν Ερινύες, ήταν πάντα μαζί στην ίδια πλευρά. Έτσι από συνήθεια πέφτουμε όλοι στην ίδια επαναλαμβανόμενη διαχρονική παγίδα. Αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, προετοιμάζουν τις μάζες για τον επερχόμενο "άγνωστο" δικό τους πόλεμο.
Αντί λοιπόν να κοιτάμε μπροστά, κοιτάμε τι κάνουν εκείνοι, παραπλανώντας μας από τον πρωταρχικό μας στόχο, που λέγεται Άνθρωπος, για να ακολουθήσουν μετά όλα τα υπόλοιπα, που προστατεύουν την μοναδικότητα του ανθρώπου.

Οφείλουμε λοιπόν να θέσουμε βάσεις και κώδικες επικοινωνίας που θα φέρνουν κοντά τους ανθρώπους, ώστε να αναπτύσσονται συναισθηματικοί καθημερινοί δεσμοί και υπευθυνότητες. Αυτό όμως απαιτεί μεταξύ μας πηγαία ειλικρίνεια, ανοχή και αντοχή.  Απαιτεί σφαιρική αντίληψη και σφαιρική ενημέρωση.
Σκέφτομαι λοιπόν μήπως θα μπορούσαμε να συντάξουμε ένα ερωτηματολόγιο μέσω του οποίου θα έβγαινε κάποιο ενδεικτικό συμπέρασμα, δηλαδή το πως αντιλαμβάνεται η βάση την όλη κατάσταση και σε ποιο βαθμό βρίσκεται η συλλογική άγνοια, όσο και αντίληψη. Με αυτόν τον τρόπο το κάθε κίνημα θα έλθει σε επαφή με τα όποια μέλη του, δίνοντας την δυνατότητα της έκφρασης και της ανέλιξης της ανθρώπινης βούλησης και πρωτοβουλίας.

2) Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι ΑΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ.  Τίποτα δεν μπορεί να κτιστεί ορθά σήμερα, αν δεν γνωρίζουμε πιο θέλουμε να είναι το αύριο. Αυτό δεν θα βγει από μερικές απόψεις ανθρώπων, αλλά από μια συλλογική επίπονη συμμετοχική διαδικασία και όποιος αντέξει.  Μια βάση τύπου «να βάλουμε μία ελάχιστη βάση συμφωνιών ή αρχών, που δεν θα επιρρεάζει το πως αντιλαμβάνεται ο άλλος την παρούσα και μελλοντική κατάσταση», θεωρώ και για ιστορικούς λόγους πως αυτή δεν είναι αρκετή με το να έχει σχέση με την επόμενη ημέρα.  

Η επόμενη ημέρα όμως δεν είναι προσωπική ούτε κομματική υπόθεση, αλλά ΕΘΝΙΚΗ.
Κατ’ εμέ δεν θα πρέπει να έχει την ελάχιστη ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Δηλαδή στην ελάχιστη συμφωνία, η εισροή ζιζανίων είναι ακόμα ευκολότερη για την διασπορά και τον διχασμό, κατά την επόμενη ημέρα. 

Όταν οι άνθρωποι διδαχθούν ή προτραπούν να ρέπουν προς το καλό και το ευθυτενές, που είναι το θεμέλιο της ευνομούμενης ανθρώπινης ζωής, δεν έχει ουδεμία σημασία το πώς θα θέλει ο καθένας να διαθέτει τον χρόνο του, ούτε θα είναι ευάλωτος στην όποια πολιτικολογία πονηρών ειδημόνων παραπλάνησης, που φέρνουν εμφυλιακές τάσεις.  Οι ιεροκήρυκες έχοντας τσιμεντώσει τον δογματισμό, με το όποιο θρησκευτικό και εθνικό μίσος, τον σκοταδισμό, την άρνηση της επιστημονικής σκέψης - έρευνας, τους θρησκευτικούς πολέμους και τις ιερές εξετάσεις, απαξίωσαν την ιδέα του αγαθού στην συνείδηση του ανθρώπου. Η απαξίωση : του αγαθού, του καλού και της ηθικής, διευκόλυνε τον δρόμο : του ολοκληρωτισμού, της ψυχολογικής ανάγκης - καταξίωσης μέσω της απόκτησης δύναμης - εξουσίας , με υπόστρωμα ζωικής τιτανικής ωμότητας - βαρβαρότητας.  Δεν μπορώ να ξεχάσω όταν κάποια μέρα περνώντας μπροστά από την ματοκρατούμενη βουλή, το πόσο τα μάτια και το ύφος ενός ματατζή σπινθήριζαν … εξουσία- ισχύ, κραδαίνοντας από τον ώμο το αυτόματο….

Η Λογική (και η Ηθική που κάποτε σπουδαζόταν στα σχολειά μας, όπως και η Πατριδογνωσία), πρέπει να σταθεί στην  ορθολογιστική της υπόσταση, έτσι ώστε η γνώση, το ανθρωπιστικό συναίσθημα να κατευθύνονται σε σωστή ερμηνεία, όπου το μέρος θα έχει εναρμονισμένη σχέση με το ΟΛΟΝ. Παράδειγμα η φιλανθρωπία έχει σχέση με το μέρος άσχετα από όποια άλλη επί μέρους ορθή κριτική της αναλογεί, οι σωστές ενέργειες όμως αφορούν το μέρος και το όλον, το γενικό καλό ! 
Μόνον έτσι θα προκύψει Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Τα βασικά σημεία της είναι : η επάρκεια, η ποιότητα, η ακεραιότητα, η ανταποδοτικότητα, ο πλουραλισμός, η αφθονία και η πληρότητα, σε πλήρη εναρμόνιση.Και πάνω από όλα κατανόηση !!!

Η σωστή επικοινωνία χωρίς προκαταλήψεις και λανθασμένους διεγερμένους δολίως συναισθηματισμούς (στόχευση εκ μέρους των πάσης φύσεως λαμογιών προς επίτευξη των σκοπών τους) μπορεί να προλάβει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ !!!
Σύμφωνα με τον Michael Doyle, κορυφαίο στον τομέα της συμμετοχικής λήψης αποφάσεων είναι, «αν οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη λύση στα προβλήματα ή δεν συμφωνούν στην απόφαση, τότε η απόφαση θα είναι ανολοκλήρωτη, προφανώς μη κατανοητή και ίσως οδηγήσει σε αποτυχία».

Με όλη μου την αγάπη και την πραγματική και ουσιαστική διάθεση επικοινωνίας με την κοινωνία που εκπρόσωποί της είστε ΟΛΟΙ εσείς, είμαστε όλοι εμείς !!!

Νάγια 

(κείμενο με μια μικρή διαμόρφωση, που είχε αποσταλεί πριν από πολύ καιρό  σε συνασπισμό κινημάτων  ΕΔΗΠΑΔ)
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ και Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ !!!

Ένα αγκάθι που μαστίζει ολόκληρη την ανθρωπότητα και όχι μόνον την δική μας κοινωνία, που στην ουσία δεν είναι κοινωνία, από την στιγμή που δεν επικοινωνεί. Φαινόμενο όλων των λαών όπως προείπα. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, από την στιγμή που ζούμε τον παγκόσμιο πόλεμο των εννοιών που βρίσκεται στις μέρες μας στο απόγειό του.  Ανέκαθεν η ανθρωπότητα ταλανίζεται από Πνευματικό πόλεμο πάσης φύσεως. Παρακαλώ να το σκεφτείτε όλοι σας αυτό. Είναι η πιο σημαντική βάση κατανόησης όσον αφορά αυτό που καλείται επικοινωνία. Σύμφωνα με την δική μου αντίληψη, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ισχύει σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής, επομένως και όσων τομέων συμφωνήθηκαν διαχειριστικά μεταξύ μας. Δεν είναι ένα κομμάτι ξεχωριστό, δεν είναι μια απλή διάδοση πληροφόρησης, δεν είναι ένα απλό πλήκτρο, δεν είναι μια απλή εκλογική αναμέτρηση. 
Κατάφεραν να υποτάξουν τους λαούς με αργή και συστηματική επικοινωνιακή διαστρέβλωση, αιώνες τώρα. Μήπως έχετε την εντύπωση πως όλοι εμείς γνωρίζουμε πραγματικά την βαθειά έννοια των λέξεων ;  Μήπως πιστεύετε πως έχουμε συλλάβει σε βάθος και σε έκταση τι ακριβώς έχουν επιτύχει ανά τους αιώνες ; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Αν το είχαμε ερευνήσει και κατανοήσει στον αυτό βαθμό, δεν θα είχαμε τόσες διαφορετικές αντιλήψεις, ούτε τοποθετήσεις, αλλά ούτε και επιλογές, μεταξύ μας. Θα ξέραμε ακριβώς κάθε φορά ποιος θα έπρεπε να ήταν ο εκάστοτε στόχος μας. Ενώ τώρα αναλώνεται ο καθένας σε αυτό που έχει εθιστεί, έχει μάθει, μεγαλώνοντας μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνική δομή. Το διαπιστώνουμε επίσης όταν , κάποιος αρχίσει να μιλά μια διαφορετική και πιο ανθρώπινη γλώσσα. Αυτόν τον θεωρούμε γραφικό και μη χρήσιμο, αφού όλοι τρέχουν να προλάβουν να υπηρετήσουν είτε την ξύλινη γλώσσα είτε την όποια πεποίθησή τους.  Τα πιο τρανά παραδείγματα είναι η γλώσσα, αλλιώς «νόρμα» των ακραίων πολιτικών θέσεων (και όχι μόνον φυσικά), η οποία αναπαράγεται εξ αιτίας της όποιας κομματικής  ……. εκπαίδευσης.

Η επικοινωνία δεν ξεκινά ούτε σταματά μοναχά στην στυγνή ενημέρωση ή τα μέσα ενημέρωσης. Ξεκινά από την επίγνωση του επιπέδου αυτού που το αναλαμβάνει, αυτού που θα επικοινωνήσει και ποια η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Δηλαδή το πως θα καταφέρει να γίνει κατανοητός, όχι πάντως το να προσπαθήσει να πείσει, αλλά να είναι προσιτός, πάνω σε αυτό που θέλει να επικοινωνήσει.
Σημαντικός παράγοντας είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η επικοινωνία, για να αρχίσει να εδραιώνεται και να δοκιμάζεται η αλληλο-εμπιστοσύνη. Συνήθως ο λόγος στηρίζεται απλώς στις παραποιημένες έννοιες των λέξεων και ο πράττων ασυνείδητα ως το επί τω πλείστον, «χαϊδεύει» την συνείδησή του κρατώντας την ήσυχη, πως έπραξε το καθήκον του. Το αντιλαμβανόμαστε όποτε ξεκινούν οι διάφοροι ομιλητές γενικώς, προσπαθώντας να εκθέσουν τις απόψεις τους, οι οποίες στηρίζονται συνήθως σε ιδέες κάποιων άλλων αντίπαλων ιδεολογιών (!!!)   ή ενώ εμπεριέχουν μέρος κάποιας αλήθειας, είναι πολύ χαμηλότερη των περιστάσεων και των βάσιμων προσδοκιών, είναι απλά συμβιβαστικές ...... 

Ο παράγοντας άνθρωπος δεν προβάλλεται (και δεν αναφέρομαι στα επικοινωνιακά τύπου συσσίτια κλπ), αντίθετα προβάλλονται με ξύλινο λόγο,  γενικές έννοιες πεποιθήσεων ή επίκαιρα θέματα που έλκουν εξ ανάγκης τους πάντες.  Οι πεπεισμένοι της εκλογικής αναμέτρησης, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να τροχοδρομούνται πάνω σε ένα αντιδημοκρατικότατο πολιτειακό σύστημα, ενός κοινοβουλευτισμού που έχει κατασπαράξει με Αγγλοσαξονικό-Γαλλικό τρόπο τα σωθικά της Ελληνικής κοινωνίας και της διανόησης.  Δηλαδή της «θεσμικής δημοκρατικής στένωσης» (!!!) Για να γίνει ακόμα περισσότερο κατανοητό, αρκετοί στην «πολιτική αγορά» ζητούν την μείωση των αντιπροσώπων, σκάβοντας οι ίδιοι τον λάκκο, με οικονομικό επιχείρημα. Όταν γίνεται τόση συζήτηση περί «ηγέτη», που η μονάδα πιο εύκολα εξαγοράζεται, ποια η διαφορά με την μείωση των εν δυνάμει υποψηφίων προς «εξαγορά » ; Το έθεσα απλώς ως συγκριτικό παράδειγμα. 

Οι άνθρωποι δεν έμαθαν πώς να ενώνονται, αφού ποτέ δεν έμαθαν να επικοινωνούν, όμως δυστυχώς και αυτό που έμαθαν ως επικοινωνία, το έμαθαν μέσω ενός κομματικού μηχανισμού. Αλλά και αυτοί που χρησιμοποιούν αρχαία σοφά λόγια, περισσότερο τα χρησιμοποιούν μηχανικά παρά συνειδησιακά και αυτό δεν χρειάζεται να αναλυθεί. Απλώς θα αναφερθώ στην δόλια χρήση τους, με γνώμονα να έλξουν κόσμο με το μέρος τους, υποκρύπτοντας άλλα. Παράδειγμα η στοά Πυθαγόρας ή οι Δελφοί στους οποίους δυστυχέστατα προεδρεύει η ανεκδιήγητη Αλβελέρ, για να μας μιλά πως δεν είμαστε Έλληνες, αλλά η συνέχεια των Ρωμαίων – Ρωμιών ή και Βυζαντινών. 

Για να επανέλθω, όσο χρήσιμα και αναγκαστικά να είναι τα συστημικά μέσα επικοινωνίας, δεν αρκούν, όταν δεν υπερίπταται ο παράγων άνθρωπος. Όμως αυτό ξεκινά από εμάς τους ίδιους και την εσωτερική μας ποιότητα.  Όσο είναι ισχυρότερη, ανάλογη θα είναι και ο τρόπος έκφρασής μας προς τα έξω.
Κατανοώ απολύτως,  ότι απαιτείται τεράστιος χρόνος μέχρι να επανέλθουν τα πράγματα στην φυσιολογική τους κατάσταση, βάσει των όσων προσπαθώ να αναλύσω, πράγμα που θα έπρεπε να έχει γίνει πρώτα και από καιρό. Και αυτό, επειδή φρόντιζαν οι επικρατούντες πάντα να κρατούν τον άνθρωπο στην σκιά παίζοντας , μέσω των κοσμοθεωριών τους και καθοδηγούμενες αναλόγως, με την αντιληπτική δυνότητα μάλλον απαξίωσης, των ανθρώπων. Ένα από τα άπειρα καταστρεπτικά πλανημένα αποτέλεσμα, που έχουν γίνει έξη στους ανθρώπους, είναι η εντελώς πλανημένη υπόγεια έννοια «η ιστορία επαναλαμβάνεται». Έμαθε δηλαδή να το λέει τόσο φυσιολογικά όσο πίνει ένα ποτήρι νερό. Δεν δυσκολευόταν να περάσει στο "εγώ θα αλλάξω τον κόσμο ;;;" 
Ποτέ δεν προβληματίστηκε γιατί η ιστορία δεν αλλάζει, αφού ο δημιουργός της είναι ο ίδιος άνθρωπος, δηλαδή οι ίδιοι οι λαοί (!!!)  Ένα άλλο επίσης δυτικότροπης υπόγειας γαλουχίας είναι «ο χρόνος είναι χρήμα». Έτσι όταν οι συνθήκες είναι επείγουσες, κάτω από αυτήν την πεποίθηση, να γίνονται τα χειρότερα επικοινωνιακά λάθη και λήψεις αποφάσεων. Μην παραβλέποντας πως επιβλήθηκε ως "ιερός κανών" και τρόπος ζωής, όπως όλοι όσοι με πολέμους προσπαθούν να επιβάλλουν (!!!)
Άλλο επίκαιρο παράδειγμα ο πολύ φορεμένος «ρατσισμός». Το πιο φυσιολογικό πράγμα για όλα τα όντα του πλανήτη, που είναι η ταυτότητά τους. Σήμερα μιλάμε ότι καμία ράτσα δεν έχει το δικαίωμα να μιλά για την ράτσα της, την φυσική φυλετικής της κατάσταση δηλαδή, με τις ιδιότητές της. Μάθαμε ή μας κόλλησαν  ηλίθιες έννοιες ότι το να είσαι «αντιρατσιστής» είναι ….. «σπουδαία και ανθρωπιστική» στάση(!!!)

Στον χώρο της επικοινωνίας, δεν είναι να ενημερώνουμε μόνον για το συστημικό τους παιγνίδι και να αναλωνόμαστε ξερά σε αυτό.  Παράδειγμα το παιγνίδι - φόβητρο με την Τουρκία καλά κρατεί επί δεκαετίες, όπως καλά κρατούσε και η Σοβιετική κόκκινη γραμμή. Οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ποτέ τους, αλλά ούτε και το έμαθαν (οι περισσότεροι ακόμα τουλάχιστον), πως και οι δυο πλευρές (μάλλον τρεις) που έσπερναν Ερινύες, ήταν πάντα μαζί στην ίδια πλευρά. Έτσι από συνήθεια πέφτουμε όλοι στην ίδια επαναλαμβανόμενη διαχρονική παγίδα. Αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, προετοιμάζουν τις μάζες για τον επερχόμενο "άγνωστο" δικό τους πόλεμο.
Αντί λοιπόν να κοιτάμε μπροστά, κοιτάμε τι κάνουν εκείνοι, παραπλανώντας μας από τον πρωταρχικό μας στόχο, που λέγεται Άνθρωπος, για να ακολουθήσουν μετά όλα τα υπόλοιπα, που προστατεύουν την μοναδικότητα του ανθρώπου.

Οφείλουμε λοιπόν να θέσουμε βάσεις και κώδικες επικοινωνίας που θα φέρνουν κοντά τους ανθρώπους, ώστε να αναπτύσσονται συναισθηματικοί καθημερινοί δεσμοί και υπευθυνότητες. Αυτό όμως απαιτεί μεταξύ μας πηγαία ειλικρίνεια, ανοχή και αντοχή.  Απαιτεί σφαιρική αντίληψη και σφαιρική ενημέρωση.
Σκέφτομαι λοιπόν μήπως θα μπορούσαμε να συντάξουμε ένα ερωτηματολόγιο μέσω του οποίου θα έβγαινε κάποιο ενδεικτικό συμπέρασμα, δηλαδή το πως αντιλαμβάνεται η βάση την όλη κατάσταση και σε ποιο βαθμό βρίσκεται η συλλογική άγνοια, όσο και αντίληψη. Με αυτόν τον τρόπο το κάθε κίνημα θα έλθει σε επαφή με τα όποια μέλη του, δίνοντας την δυνατότητα της έκφρασης και της ανέλιξης της ανθρώπινης βούλησης και πρωτοβουλίας.

2) Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι ΑΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ.  Τίποτα δεν μπορεί να κτιστεί ορθά σήμερα, αν δεν γνωρίζουμε πιο θέλουμε να είναι το αύριο. Αυτό δεν θα βγει από μερικές απόψεις ανθρώπων, αλλά από μια συλλογική επίπονη συμμετοχική διαδικασία και όποιος αντέξει.  Μια βάση τύπου «να βάλουμε μία ελάχιστη βάση συμφωνιών ή αρχών, που δεν θα επιρρεάζει το πως αντιλαμβάνεται ο άλλος την παρούσα και μελλοντική κατάσταση», θεωρώ και για ιστορικούς λόγους πως αυτή δεν είναι αρκετή με το να έχει σχέση με την επόμενη ημέρα.  

Η επόμενη ημέρα όμως δεν είναι προσωπική ούτε κομματική υπόθεση, αλλά ΕΘΝΙΚΗ.
Κατ’ εμέ δεν θα πρέπει να έχει την ελάχιστη ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Δηλαδή στην ελάχιστη συμφωνία, η εισροή ζιζανίων είναι ακόμα ευκολότερη για την διασπορά και τον διχασμό, κατά την επόμενη ημέρα. 

Όταν οι άνθρωποι διδαχθούν ή προτραπούν να ρέπουν προς το καλό και το ευθυτενές, που είναι το θεμέλιο της ευνομούμενης ανθρώπινης ζωής, δεν έχει ουδεμία σημασία το πώς θα θέλει ο καθένας να διαθέτει τον χρόνο του, ούτε θα είναι ευάλωτος στην όποια πολιτικολογία πονηρών ειδημόνων παραπλάνησης, που φέρνουν εμφυλιακές τάσεις.  Οι ιεροκήρυκες έχοντας τσιμεντώσει τον δογματισμό, με το όποιο θρησκευτικό και εθνικό μίσος, τον σκοταδισμό, την άρνηση της επιστημονικής σκέψης - έρευνας, τους θρησκευτικούς πολέμους και τις ιερές εξετάσεις, απαξίωσαν την ιδέα του αγαθού στην συνείδηση του ανθρώπου. Η απαξίωση : του αγαθού, του καλού και της ηθικής, διευκόλυνε τον δρόμο : του ολοκληρωτισμού, της ψυχολογικής ανάγκης - καταξίωσης μέσω της απόκτησης δύναμης - εξουσίας , με υπόστρωμα ζωικής τιτανικής ωμότητας - βαρβαρότητας.  Δεν μπορώ να ξεχάσω όταν κάποια μέρα περνώντας μπροστά από την ματοκρατούμενη βουλή, το πόσο τα μάτια και το ύφος ενός ματατζή σπινθήριζαν … εξουσία- ισχύ, κραδαίνοντας από τον ώμο το αυτόματο….

Η Λογική (και η Ηθική που κάποτε σπουδαζόταν στα σχολειά μας, όπως και η Πατριδογνωσία), πρέπει να σταθεί στην  ορθολογιστική της υπόσταση, έτσι ώστε η γνώση, το ανθρωπιστικό συναίσθημα να κατευθύνονται σε σωστή ερμηνεία, όπου το μέρος θα έχει εναρμονισμένη σχέση με το ΟΛΟΝ. Παράδειγμα η φιλανθρωπία έχει σχέση με το μέρος άσχετα από όποια άλλη επί μέρους ορθή κριτική της αναλογεί, οι σωστές ενέργειες όμως αφορούν το μέρος και το όλον, το γενικό καλό ! 
Μόνον έτσι θα προκύψει Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Τα βασικά σημεία της είναι : η επάρκεια, η ποιότητα, η ακεραιότητα, η ανταποδοτικότητα, ο πλουραλισμός, η αφθονία και η πληρότητα, σε πλήρη εναρμόνιση.Και πάνω από όλα κατανόηση !!!

Η σωστή επικοινωνία χωρίς προκαταλήψεις και λανθασμένους διεγερμένους δολίως συναισθηματισμούς (στόχευση εκ μέρους των πάσης φύσεως λαμογιών προς επίτευξη των σκοπών τους) μπορεί να προλάβει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ !!!
Σύμφωνα με τον Michael Doyle, κορυφαίο στον τομέα της συμμετοχικής λήψης αποφάσεων είναι, «αν οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη λύση στα προβλήματα ή δεν συμφωνούν στην απόφαση, τότε η απόφαση θα είναι ανολοκλήρωτη, προφανώς μη κατανοητή και ίσως οδηγήσει σε αποτυχία».

Με όλη μου την αγάπη και την πραγματική και ουσιαστική διάθεση επικοινωνίας με την κοινωνία που εκπρόσωποί της είστε ΟΛΟΙ εσείς, είμαστε όλοι εμείς !!!

Νάγια 

(κείμενο με μια μικρή διαμόρφωση, που είχε αποσταλεί πριν από πολύ καιρό  σε συνασπισμό κινημάτων  ΕΔΗΠΑΔ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου