Μετά την συγκλονιστική απόφαση του Ευάγγελου Βερελίδη, συγγραφέα των δύο ακριβώς προηγούμενων άρθρων, πέρασαν κάποιες σκέψεις απ' το μυαλό μου και τις παραθέτω.
Όσοι περιμένουν διάφορους εξωγήινους, όπως και αν λέγονται, όποιου θρησκευτικού δόγματος μικρότερου ή μεγαλύτερου, φέροντα ύψιστη ευθύνη έναντι της ανθρωπότητας για τα όσα εμφυτεύουν στους οπαδούς τους, οι οπαδοί τους ας γνωρίζουν :
Ας σκεφτούν πως οι οντότητες που γεννήθηκαν με τις σκεπτομορφές των ανθρώπων, βρίσκονται μέσα μας. Τις εξωγήινες ιδέες μας θα τις βρούμε στον εσώτερο εαυτό μας. Ανάλογα με τον εντολέα, ανάλογα πλάθονται, ανάλογες μορφές σχηματοποιούν. Απ' αυτήν την κατεύθυνση να τις περιμένετε. Μόνον να σκεφθείτε πως ο εσωτερικός κόσμος μας είναι συνδεδεμένος με το Σύμπαν μας, ενώ ο εξωτερικός αναλώσιμος είναι απόλυτα αφομοιωμένος με τον ψευδο-ορατό. Ο εξωτερικός μας κόσμος είναι σε απόλυτη αντιστοιχία με τον εσώτερο κόσμο που έχουμε επιτρέψει να αναδυθεί στους νόες μας. Αν δεν αρεσκόμεθα σε αυτό που βλέπουμε, τότε θα πρέπει να αλλάξουμε την αντίληψη περί του εσωτερικού μας, που δημιουργεί και αναδύει τις εξωτερικές μορφές. Εδώ ίσως να μπορούσα να θέσω ένα ερώτημα. Αν είμαστε ικανοί να αναδύσουμε το σύνολο των Ποσειδωνιακών συσσωρευτικών γνώσεων, που πλέουν ως βαρκούλες στα νερά του. Όπου άλλοτε κοντεύουν να ανατραπούν και άλλοτε ανατρέπονται, βυθιζόμενες στα άδυτα της δυσκολο-ανεξερεύνητης ψυχής μας.
Ως πολύπλοκη διαδικασία προφανώς χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες, χωρίς αυτό να είναι μεμπτό για τους μη δυνάμενους να φέρουν αυτό το αποτέλεσμα. Ο καθείς εφ ω ετάχθη....
Έχει απόλυτο δίκιο ο Βερελίδης όταν λέει πως ως συνδημιουργοί και ακολουθώντας απλώς τους Θεϊκούς Δημιουργικούς φυσικούς νόμους, οδηγοί για την ανθρώπινη οδοιπορία, περιττεύει σε μας να εμπλέκουμε δικές μας διασπαστικές και παραμορφωτικές έννοιες. Φαντάζει εντελώς άνοο το λιοντάρι να το απασχολεί πως θα γίνει αλιγάτορας και το αντίστροφο, μη δεχόμενο την φυσιολογική του μορφή και ιδιότητα. Πράγμα όμως που προσπαθεί ο άνθρωπος, υπό το αιτιολογικό της τάχατε εγκεφαλικής του διαφοροποίησης.
Την σατανική εμφωλεύουσα διδαχή.
Ιδού γιατί τα ζώα είναι Ανώτερα του ανθρώπου, ασχέτως αν τα μεταχειρίζεται ως σκλάβους του και υποχείριά του, επεκτείνοντας αυτήν την συμπεριφορά και προς τον εαυτό του, ύστερα της πρώτης του "επιτυχίας".
Τις ωραιότερες σκεπτομορφές τις καλλιέργησαν οι Αρχαίοι Έλληνες κι αυτό γιατί είχαν φωτεινότερα μυαλά. Είχαν καταφέρει να διαφυλάξουν σημαντικά ψήγματα των πρότερων φωτισμένων δασκάλων τους. Βρίσκονταν "χρονικά", πλησίον των προηγούμενων Ανώτερων, πιο γνήσιων και ανέπαφων διδασκαλιών, μέχρι που και εκείνοι αλώθηκαν. Όπως ένα νεογνό βρίσκεται πλησιέστερα στον χωροχρόνο και τις εμπειρίες του, από όπου εξήλθε για να ενσαρκωθεί σε τούτον τον κόσμο. Σιγά σιγά όμως τον ξεχνά και αποκόβεται από το "παρελθόν" του, για να αρχίζει να ενσωματώνεται, με την καταστροφική βοήθεια των κατώτερων δασκάλων. Μακάρι οι γονείς να μπορούσαν να πάρουν μαθήματα ζωής απ' το νεογνό τους. Τι είπα τώρα (!!) Το νεογνό που γνωρίζει τι και πως θα ζητήσει. Δυστυχώς όμως οι γονείς, αισθανόμενοι κτήτορες ενός δημιουργήματος, για το οποίο τους εδόθη η χημική μόνον δυνατότητα, την εξάπλωσαν ακόμα περισσότερο παραβλέποντας την περιοριστική τους ικανότητα και ανωτερότητα.
Η Άρτεμις η θεά του κυνηγιού και του πολέμου, η Αθηνά η θεά της Σοφίας, ο Άρης ως κύριος θεός του πολέμου, ο Ζευς ο προπάτορας και γεννήτορας των θεϊκών οντοτήτων (των υγιέστερων σκεπτομορφών, αλλά καθ' όλα τρωτός βάσει της συμπεροφοράς του), το χρηστό πνεύμα Του (απο-χριστιανοποιημένου) Χριστού, θα ξεπηδήσουν μόνον αν καθάρουμε τις σκοτεινές σκεπτομορφές μας, ανοίγοντας τον δρόμο της έλευσις των υγιών. Αίροντας τους μπούσουλες - εμπόδια. Μια έλευση που θα είναι καθαρά νοητική και ουχί ψευδο-ορατή.
Άρτεμις μπορεί να γίνει ο καθένας από μας, όπως Άρης, όπως Αθηνά, όπως Ζευς, όντας δημιουργοί ακόμα πιο ανώτερων σκεπτομορφών. Διότι καλοί μου συνδημιουργοί, αυτό είναι το ζητούμενο μέσω των Συμπαντικών νόμων και όχι η προσκόλληση σε όποια προϋπάρχοντα διαστρεβλωτικά και καθηλωτικά δεδομένα.
Τουλάχιστον ας σκεφθεί κάποιος, "πως μπορεί να δει κάτι που δεν γνωρίζει" ;; Το προσπερνά, αφού ο υλικός εγκέφαλος δεν έχει κάποια αντίστοιχη πληροφορία γι αυτό !!
Δεν το αναγνωρίζει. Κι αν την αποκτήσει, τότε θα αναπτυχθεί αντίστοιχος αριθμός τοιούτων, όσοι άνθρωποι κατείχαν την γνώση της ύπαρξής της....
Είθε να μπόρεσα να μεταφέρω στοιχειωδώς, τμήμα των σκέψεών μου. Με έναν και μόνον γνώμονα. Χάριν εκάστου βαθυστόχαστου ανθρώπου, που θα καλλιεργήσει τις δικές του αποκλειστικά λεπτεπίλεπτες, αραχνοΰφαντες και λεπτοφυείς σκέψεις του. Ν
THESTORMWOLF9
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου