ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, τούτα έχω να πω. Μην φοβάστε τίποτα γύρο σας. Όπως και αν το αντιλαμβάνεστε, γνωρίζετε πως όλα είναι πάντα για καλό. Τίποτα δεν είναι για κακό, έστω και αν φαίνεται έτσι. Όλα, είναι μία εμπειρία μοναδική για τον καθένα, γι αυτό τα επιτρέπει όλα ο Δημιουργός. Οι επιλογές , να είναι της καρδιάς σας, ποτέ κάποιου άλλου. Αρκεί να μην ξεχνάτε, πως είστε τέλεια όντα που έχουν παραπλανηθεί και εγκλωβιστεί. Λύστε τα δεσμά των πιστεύω σας και αφεθείτε στην αγκαλιά του απέραντου ΝΟΥ !!!
Τα Αριμάσπεια Έπη αποτελούν ένα χαμένο πλέον έργο του 7ου
π.Χ. αιώνα το οποίο αποδίδεται στον ποιητή Αριστέα τον Προκοννήσιο
και από το οποίο σήμερα σώζονται μόνο έξι στίχοι στο έργο του Λογγίνου
«Περί Ύψους» και άλλοι έξι που μνημονεύει ο Τζέτζης στις «Χιλιάδες»
του. Για τον Αριστέα ο Ηρόδοτος διασώζει την παράδοση σύμφωνα με την
οποία πέθανε
κατά την επίσκεψή του σε εργαστήριο καθαρισμού ρούχων, ο ιδιοκτήτης του
οποίου έσπευσε να ενημερώσει τους συγγενείς του νεκρού. Κάποιος
ταξιδιώτης από την Κύζικο διέψευσε την είδηση λέγοντας ότι είχε
συνομιλήσει με τον Αριστέα καθώς ο τελευταίος κατευθυνόταν προς την
Κύζικο. Οι συγγενείς του Αριστέα εξέτασαν το εργαστήριο αλλά δεν βρήκαν
πουθενά το σώμα του· επτά χρόνια μετά ο Αριστέας επανεμφανίστηκε,
συνέγραψε το έπος του και εξαφανίστηκε πάλι. Διακόσια σαράντα χρόνια
μετά εμφανίστηκε στους κατοίκους του Μεταπόντιου στην Ιταλία παραγγέλνοντας ένα άγαλμα για τον ίδιο και την ανέγερση ενός ναού του Απόλλωνα.
Το έργο του χωριζόταν σε τρία βιβλία και όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος στο 4ο
βιβλίο των Ιστοριών του (4.13.1), περιέγραφε το ταξίδι που έκανε
εμπνεόμενος από τον Φοίβο στον Βορρά, στην χώρα των Ισσηδόνων πέρα από
τους οποίους όπως διηγούταν ζούσαν διαδοχικά οι μονόφθαλμοι Αρίμασποι,
οι Γρύπες οι οποίοι φυλούσαν τον χρυσό και τέλος οι Υπερβόρειοι,η χώρα
τον οποίων έφτανε ως την θάλασσα. Σύμφωνα με τον Αριστέα (και όπως
αναφέρει ο Ηρόδοτος) όλοι οι παραπάνω λαοί, εκτός από τους Υπερβόρειους,
πολεμούσαν συνεχώς μεταξύ τους · οι Ισσηδόνες εκδιώχθηκαν από την γη
τους από τους Αρίμασπους, οι Σκύθες από τους Ισσηδόνες και οι Κιμμέριοι
από τους Σκύθες. Αναφορά στον Αριστέα και στην πάλη μονόθφαλμων
Αρίμασπων και Γρυπών για τον χρυσό γίνεται επίσης στα Αττικά και στα
Ηλειακά (1.24.6 και 5.7.9) από τον Παυσανία όπως και από τους Πλίνιο
τον Πρεσβύτερο, Ιούλιο Πολυδεύκη και AulusGellius.
Ο Ηρόδοτος χαρακτηρίζει τους Αρίμασπους μονόφθαλμους βασιζόμενος στις σκυθικές λέξεις arima (ένα) + spou (οφθαλμός), αν και σύγχρονοι ιστορικοί πιθανολογούν ότι προέρχεται από το πρώιμο ιρανικό ariama (αγάπη) + asp
(άλογο) και ότι είναι αντίστοιχο του ελληνικού Φίλλιπος, περιγράφοντας
κατά αυτόν τον τρόπο ένα βασικό χαρακτηριστικό των λαών της στέππας.
Οι
Ισσηδόνες τοποθετούνται από τον Ηρόδοτο ανατολικά της Σκυθίας και νοτίως
των Μασσαγετών, ενώ ο Πτολεμαίος τοποθετεί τους εμπορικούς σταθμούς IssedonScythica και IssedonSerica στο λεκανοπέδιο του Ταρίμ. Ορμώμενοι από την ετυμολογία του ονόματός τους κάποιοι επιστήμονες (TadeuszSulimirski
και Dmitry Machinsky αντιστοίχως) συσχέτισαν τους Αρίμασπους με
Σαρμάτες της άνω κοιλάδας του ποταμού Ίρτις στην δυτική Σιβηρία ή με
αγαλματίδια που αποδίδονται σε λαούς των Πολιτισμών Afanasevo και Okunevo στην νότια Σιβηρία, οι οποίοι πιθανώς μιλούσαν τοχαρικές γλώσσες.
Δελτίο τύπουενημέρωσης και πρόσκλησης Πολιτών, της 29/8/2015.
Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ (Δ.ΕΝ.) ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ.
Πρόσκληση ανάληψης ατομικής ευθύνης ΟΛΩΝ των Ελλήνων.
“Όποιος βλέπει την Πατρίδα του να καταστρέφεται και κάθεται αδρανής, είναι σαν να την καταστρέφει ο ίδιος” Νικόλαος Πλαστήρας
Αγαπητοί Συμπολίτες μας,
Το «δίλλημα» για το τι πρέπει να κάνουμε
στις επερχόμενες εκλογές του Σεπτεμβρίου, είναι παντού έκδηλο και
ουσιαστικά απασχολεί βαθιά μέσα του τον κάθε Έλληνα Πολίτη. Το «δίλλημα»
λοιπόν αυτό απασχολεί όλους, ενώ στην ουσία εάν υπήρχε η ευρεία γνώση, ΔΕΝ θα ήταν «δίλλημα», καθώς στην αληθινή Δημοκρατία, διλλήματα ΔΕΝ υπάρχουν.
Το πραγματικό πρόβλημα, στο οποίο όλοι οφείλουμε να εστιάσουμε την προσοχή μας, είναι ότι σήμερα στη Χώρα μας δυστυχώς ΔΕΝ υπάρχει Δημοκρατία και για αυτό εμφανίζονται τα πλασματικά «διλλήματα» …
ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΤΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΜΕ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗ
ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΩΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΠΟΧΗ !!!
Αφού ενημερωθείτε, υπογράψτε ηλεκτρονικά στο τέλος της ανάρτησης και σφραγίστε την Ελευθερία της Πατρίδας και των Ελλήνων.
Η Δημοκρατική Ενότητα «Δ.ΕΝ.», συνιδρύεται με ανοιχτές διαδικασίες αληθινής Δημοκρατικής συμμετοχικής συνδιαμόρφωσης από Πολίτες, ΡΗΤΑ και μακριά από επαγγελματίες πολιτικούς και κάθε είδους συμφεροντολόγους, όχι
για να είναι ένας πολιτικός φορέας σαν τους γνωστούς, αλλά με το νομικό
πρόσωπο ενός πολιτικού φορέα, μέσω του οποίου μόνον έτσι είναι δυνατόν
να επιβληθούν αλλαγές υπέρ του Πολίτη και να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι
για την Εθνική προδοσία.
Η «Δ.ΕΝ.», συνιδρύεται ως μια ΚΑΘΑΡΗΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ως η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΟΣΩΝ ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ, ως το ΕΝΙΑΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ως ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ, ΟΧΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΤΗΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ, ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ και ως το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ. Βάσει λοιπόν των Ιδρυτικών και Απαράβατων θεμελιωδών πυλώνων της, οφείλει να ενημερώσει τους Πολίτες, παρέχοντας τους την απαραίτητη γνώση, πριν τους προσκαλέσει σε μια Πατριωτική και Εθνική Συστράτευση για την Απελευθέρωση της Χώρας.
Κατανοώντας το τι ακριβώς συμβαίνει, μόνο πολιτικά και συλλογικά μπορούν να εφαρμοστούν οι λύσεις που είναι ικανές και αναγκαίες για την οριστική αποδέσμευση μας από κάθε δυνάστη και ζυγό.
Ο Ελληνικός Λαός σύρεται ξανά σε αδιέξοδες εκλογικές διαδικασίες:
Μετά το τρίτο μνημόνιο, το διαβρωμένο πολιτικό προσωπικό σέρνει ξανά σαν «τρόπαιό» του τον Ελληνικό Λαό στις κάλπες, ουσιαστικά ΟΧΙ για να επιλέξει κάποιο άλλο πολιτικό προσωπικό (διότι όλο το σημερινό διαβρωμένο σύστημα, και μέσω των ΜΜΕ, έχει φροντίσει να ΜΗΝ υπάρχει τέτοιο), αλλά για να νομιμοποιήσει για μια ακόμη φορά ο Λαός δια της ψήφου του, την προηγούμενη προδοσία και να νομιμοποιήσει/εγκαταστήσειπολιτικούς πρόθυμους που θα συνεχίσουν και θα εντείνουν την Εθνικήπροδοσία … !!!
Ζητούν θρασύτητα την ψήφο του Λαού, κόμματα που ΔΕΝ έχουν κάνει όλα όσα όφειλαν παρόλο που τα γνώριζαν. Κανένα ΔΕΝ κατήγγειλε την Εθνική προδοσία ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης, γεγονός που ουσιαστικά, αλλά και νομικά (βάση του άρθρου 232 ΠΚ) σημαίνει, ότι ΟΛΑ τα κόμματα αυτάΔΟΛΙΩΣσυγκαλύπτουν την Εθνική προδοσία και συνεργούν σε αυτή … !!! Συνεπώς, η ψήφος σε οποιοδήποτε τέτοιο κόμμα, σφραγίζει την Εθνική προδοσία με συνυπαιτιότητα του Πολίτη … Σημειωτέον τα εγκλήματα αυτά, είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ, με στόχο την Ανθρώπινη ύπαρξη … !!! Συνεπώς, οι Πολίτες δικαιούνται να προσφύγουν στο Ανώτατο Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και τότε αίρονται αυτομάτως, όλες οι ασυλίες όσων ισχυρίζονται ότι έχουν …
Ο Πολίτης που θέλει να εκφράσει την απόρριψη του για το υπάρχον πολιτικό προσωπικό με Λευκή ψήφο, ΔΕΝ δύναται ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό να εκφράσει την βούληση του, δεδομένου ότι η Λεύκη ψήφος παρανόμως προσμετράται με την Άκυρη, δηλαδή ΔΕΝ προσμετράται στο εκλογικό αποτέλεσμα, παρόλο που υπάρχουν τελεσίδικες αποφάσεις κατά της Ελλάδος για το θέμα αυτό από το Ανώτατο Δικαστήριο του Στρασβούργου.
Άλλοι συμπολίτες μας, που αποφασίζουν να απέχουν από τις εκλογές αγανακτισμένοι με την κατάσταση αυτή, θεωρώντας ότι έτσι ΔΕΝ νομιμοποιούν το κατοχικό καθεστώς, ψευδώς και δολίως κατονομάζονται από το πολιτικό προσωπικό ως αδιάφοροι για τα κοινά. Έτσι, είναι αναγκασμένοι να υποστούν τις συνέπειες των αποφάσεων που παίρνονται ως αποτέλεσμα της κάλπης, που είναι προϊόν των πολιτικά εξαπατημένων και αυτών που συγκαλύπτουν την Εθνική προδοσία.
Η πρόταση του «Δ.ΕΝ.» για τις εκλογές ;→
Η ΝΟΜΙΜΩΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΟΧΗ !
Πρόταση με την πολιτική και
τεκμηριωμένη στήριξη του «Δ.ΕΝ.» για όλους τους Πολίτες που επιθυμούν
πραγματικά ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΑΡΧΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ:
ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΚΑΤΑ
ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΕΧΕΙ Ή ΘΑ ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΝΟΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΔΗΛΩΣ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ, ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 93 ΠΑΡ. 4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
Στις επερχόμενες εκλογές συντασσόμαστε ως Ενεργοί, Κυρίαρχοι Πολίτες, στην κίνηση «Δ.ΕΝ.», συνυπογράφοντας το ηλεκτρονικό κείμενο και δηλώνοντας κατόπιν συμμετοχή στο τεκμηριωμένο Δικόγραφο, για την παραβίαση των άρθρων του Συντάγματος. Σε κάθε περίπτωση η προσφυγή θα κατατεθεί και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των Πολιτών σε αυτήν, θα προσδώσει μεγαλύτερη ισχύ στο όλο εγχείρημα.
Καλούμε λοιπόν, ΟΛΟΥΣΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ
τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που έχουν το δικαίωμα του «Εκλέγειν και
Εκλέγεσθαι» να συνταχτούν στην κοινή προσπάθεια του να μην αφήσουμε να
επικρατήσουν εκείνοι που επιβουλεύονται την Ελλάδα και τους Έλληνες, με
μοναδικό σκοπό την επιδίωξη και την αποκατάσταση στην Πατρίδα μας, της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Αξίας και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με οδηγό την κοινή αγάπη που έχουμε όλοι για την Πατρίδα και το Έθνος μας!!!
Θέλει Αρετήν και Τόλμην, η Ελευθερία (Α. Κάλβος)
Η Ελλάδα καλείται για μια ακόμη φορά, να πράξει το Ιστορικό της Καθήκον.
Είναι πλέον Εθνική επιταγή, οι Πολίτες να πάψουν να αδιαφορούν…
… διεκδικώντας τα Δίκαια της Πατρίδας τους.
Εκ μέρους της «Δ.ΕΝ.», συνυπογράφουν την πρόσκληση:
Η σοβαρότερη συγκάλυψη της θεραπείας του καρκίνου από το 1930. Το μεγαλύτερο έγκλημα της σύγχρονης ιατρικής, η εξόντωση του Dr Royal Raymond Rife
και η εξαφάνιση από τα... ιατρικά συγγράμματα του όρου "Cryptocides primordiales" δηλαδή του κρυπτοιού του καρκίνου. Tο πραγματικά ενδιαφέρον μέρος στην ζωή του Rife ήταν η ανακάλυψη του κρυπτοιού του καρκίνου και η ανακάλυψη της θεραπείας ! Υπάρχουν πολλές αιτίες της δημιουργίας του καρκίνου. Από καρκινογόνα, βακτήρια, ιούς, παράσιτα μέχρι ακτινοβολίες που δεν είναι ορατές στο γυμνό μάτι. Για να αποδειχτεί ότι κάτι είναι η αιτία μιας αρρώστιας πρέπει να ακολουθηθούν κάποιοι κανόνες που καθιερώθηκαν με το θεώρημα του Koch. Π.χ. Σήμερα με αυτούς τους κανόνες δεν έχει αποδειχθεί ότι ο HIV είναι η αιτία του Aids. O Rife απέδειξε χρησιμοποιώντας το θεώρημα του Koch ότι ο ιός που βρήκε προκαλούσε τον καρκίνο και βρήκε την θεραπεία. Ονόμασε τον ιό Cryptocides primordiales (αρχέγονο κρυφό δολοφόνο), αντέχει στους +400 βαθμούς Κελσίου μέχρι σχεδόν το απόλυτο μηδέν. Οπότε πάει περίπατο η αποστείρωση. Εμβολίασε 400 εργαστηριακά ζώα με τον ιό και προκάλεσε 400 καρκίνους. Κατόπιν χρησιμοποίησε τις συσκευές που βλέπετε στις φωτογραφίες τις οποίες κατασκεύασε με πάρα πολύ κόπο. Εξέθεσε τα ζώα σε μια μορφή ενέργειας που ήταν μοναδική για τον Cryptocides primordiales και κατέστρεψε όλους τους όγκους. Μπορείτε να διαβάσετε για όλα αυτά στο βιβλίο του The Cancer Cure That Worked. Όταν ο Rife βγήκε δημόσια το πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας χρηματοδότησε μια ειδική ιατρική μονάδα να μελετήσει την νέα θεραπεία σε άρρωστους από καρκίνο οι οποίοι θα πέθαιναν οπωσδήποτε. Μετά από 130 ημέρες όλοι είχαν θεραπευθεί χωρίς καμία παρενέργεια από την θεραπεία. O επικεφαλής της ΑΜΑ πήγε με το τραίνο να επισκεφτεί τον Rife στο San Diego. Βγήκαν φωτογραφίες, η ιστορία μπήκε στην εφημερίδα San Diego Evening Tribune. Ο Rife είχε πάρει τον δρόμο για το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής. Σήμερα όσο και να ψάξετε να βρείτε αναφορές για τον Rife σε ιστορικά βιβλία θα δυσκολευτείτε πολύ. Επικοινωνήστε με εφημερίδα για συγκεκριμένες ημερομηνίες η για την ιστορία του και πιθανότατα θα σας πουν ότι λείπει από τα αρχεία τους. Είναι σαν ο Rife και η δουλειά του να έχουν εξαφανιστεί από τα χρονικά της ιστορίας. Το μικροσκόπιο του δεν υπήρξε ποτέ. Τα μηχανήματα του δεν υπήρξαν ποτέ. Ο ίδιος δεν υπήρξε ποτέ. Η AMA ήθελε να τον κόψει. Οι φαρμακοβιομηχανίες ζητούσαν περισσότερες αποδείξεις πριν επιτρέψουν την χρήση των μηχανημάτων του. Όταν μια ιατρική συσκευή χρειάζεται έγκριση από το FDA κάθε χρήση της πρέπει να εκτιμηθεί (με κόστος εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια). Λάβετε υπόψιν ότι ο Rife είχε κατασκευάσει το μικροσκόπιο του και τα άλλα μηχανήματα και κατέστρεφε μικρόβια για δεκαετίες πριν το 1930. Από το 1934 έως το 1939 γιατροί σε όλη την Αμερική χρησιμοποιούσαν τα μηχανήματα του για να θεραπεύουν τον καρκίνο, ενώ ταυτόχρονα πιέζονταν να σταματήσουν. Τα ιατρεία τους διαρήχθηκαν και τα μηχανήματα κατασχέθηκαν. Προσοχή! 5 συμβουλές για να αυξηθεί γρήγορα τα μαλλιά σε 10 ημέρες! Κοίτα ... Προσοχή! 5 συμβουλές για να αυξηθεί γρήγορα τα μαλλιά σε 10 ημέρες! Κοίτα ... Κυρίες μου! Με αυτή τη συνταγή τα μαλλιά μου μάκρυναν 18 εκ. σε ένα μήνα Κυρίες μου! Με αυτή τη συνταγή τα μαλλιά μου μάκρυναν 18 εκ. σε ένα μήνα Όχι πια εξτένσιονς! Τα ΜΑΛΛΙΑ μπρούν να ΜΑΚΡΥΝΟΥΝ 2εκ. τη βδομάδα! Όχι πια εξτένσιονς! Τα ΜΑΛΛΙΑ μπρούν να ΜΑΚΡΥΝΟΥΝ 2εκ. τη βδομάδα! Ένας μηχανικός που δούλευε μαζί του με την υποστήριξη της ΑΜΑ κατέθεσε μήνυση κατά του Rife. Αυτό ήταν η αρχή του τέλους. Οι ατελείωτες δίκες τον έφθειραν, έπαθε κατάθλιψη και έπινε πολύ. Και το τρομακτικό τέλος , του κλέψανε το μικροσκόπιο και βάλανε φωτιά στο εργαστήριο του, τα πάντα χαθήκανε. Το εργαστήριο Burnett Lab στην New Jersey που διακρίβωνε ανεξάρτητα την δουλειά του κάηκε τελείως. Ο Dr Milbank Johnson υποστηρικτής του και διακριβωτής της εργασίας του δηλητηριάστηκε. Ο Dr Nemes που ντουμπλάριζε την δουλειά του Rife στο εργαστηριό του 40 μίλια μακρυά σκοτώθηκε στην μυστηριώδη φωτιά που έπιασε και καήκανε όλα τα αρχεία του. Ο πλησιέστερος συνεργάτης του πήρε δωρεά 200.000 δολαρίων και εξαφανίστηκε. Οι άνθρωποι που δουλεύανε μαζί του ξαφνικά αρνιόνταν ότι τον ξέρανε. Ο Rife βυθίστηκε περισσότερο στην κατάθλιψη και στον αλκοολισμό. Το 1940 η δουλειά του είχε εξαφανιστεί τελείως. Κάθε φορά που προσπαθούσε να ανασυστήσει την έρευνα του κυνηγιόταν, μέχρι που πέθανε σε ένα νοσοκομείο από υπερβολική δόση φαρμάκου που ο ίδιος δεν είχε εγκρίνει. Η δουλειά του Rife βασίζεται εν μέρει στην τεχνολογία Τεσλα, αυτή που με τόσο κόπο και δολιότητα εξαφάνισαν, προωθώντας και επιβάλλοντας σαν «μεγαλοφυΐα» έναν παν- ηλίθιο σαν τον Αινστάιν, -κάποιοι γελάνε εις βάρος μας πολύ- μπορείτε να μάθετε γιατί στον πιο κάτω σύνδεσμο. Κανένας δεν κατάφερε να ξαναφτιάξει το μικροσκόπιο του Rife (που έδειχνε ζωντανούς τους ιούς μέσα στον άρρωστο). Αρκετοί από τους συνεργάτες του τις τελευταίες δύο δεκαετίες ξαναφτιάξανε τα μηχανήματα που δημιουργούν τις φωτεινές ακτινοβολίες που χρησιμοποιούσε. Χωρίς βέβαια το πανίσχυρο μικροσκόπιο του Rife και τα σκόπιμα προβλήματα από τις φαρμακοβιομηχανίες και το FDA, θα πάρει πολλά χρόνια πριν τα καταφέρουν. Είναι λυπηρό που όλη αυτή η έρευνα διεξάγεται υπόγεια. Δεν υπάρχει εγγύηση για την ιατρική ελευθερία. Οι άνθρωποι που παίρνουν η θα πάρουν "τα φάρμακα του συνταξιούχου", που χρειάζονται νοσοκομεία, γιατί τρώνε ζωικά και κάνουν όξινο τον οργανισμό τους, είναι ήδη νεκροί ...απλά δεν το ξέρουν ακόμη. Προσπαθείστε να βρείτε το βιβλίο του Rife «The Cancer Cure that Worked» και φυσικά διαβάστε να μάθετε γιατί οι άνθρωποι εξακολουθούν να πληρώνουν πανάκριβα το ηλεκτρικό !!!!!! που θα 'πρεπε να είναι δωρεάν ή σε ευτελή τιμή. Το E = MC2 είναι η πιο διάσημη εξίσωση όλων των εποχών. Πρόκειται για ενα απολύτως εκπληκτικό επίτευγμα για το πόσο απολύτως λάθος είναι. Η εξίσωση αυτή δημιουργεί μια ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια και στη συνέχεια τα δεσμεύει όλα σε ένα όριο ταχύτητας. Γνωρίζουμε από την εργασία του καθενός από τον Faraday έως τον Τέσλα και τον Steinmetz ότι δεν υπάρχει καμία ισοδυναμία της ενέργειας με την μάζα. Ο Oliver Heaviside καθιστά σαφές ότι η μάζα δεν έχει θέση σε Ηλεκτρικές Μονάδες. Αυτό συν η επίμονη έμφαση στην αδυναμία της να υπερβαίνει την ταχύτητα του φωτός στα κύρια χαρακτηριστικά της, δημιούργησαν ένα επιστημονικό meme του μυαλού γνωστό ως E = MC2. Ο Charles Wheatstone, ήδη από το 1868, απέδειξε ότι η ηλεκτρική ενέργεια κινείται o 288,00 μίλια το δευτερόλεπτο, σχεδόν 1,5 φορές ταχύτερα από ότι το φως με 186.000 μίλια ανά δευτερόλεπτο. Μόλις τώρα μπορούμε να δούμε πώς αυτή η meme εξίσωση φιλοτεχνήθηκε ειδικά για να δηλητηριάσει τα μυαλά όλων των μελλοντικών επιστημόνων και να απαγορεύει σε οποιονδήποτε να δει τις δυνατότητες της ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτός είναι ο λόγος που ξοδεύουν δισεκατομμύρια να ψάχνουν για κάποιο περιπλανώμενο «σωματίδιο του Θεού», το οποίο φυσικά και ποτέ δεν θα βρεθεί. Για το λόγο αυτό οι μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις ανακοινώνονται στα ψιλά και δεν ακούγονται ποτέ ξανά, ούτε φυσικά τίθενται σε εφαρμογή. Η σύγχρονη φυσική βασίζεται σε ψέματα και παίζουν με τις λέξεις για να μας κρατήσουν μακρυά απ' την εξέταση των «μη φυσικών φαινόμενων» που ελέγχουν όλα τα φυσικά φαινόμενα, όπως και την ηλεκτρική ενέργεια.
N : Βέβαια δεν είναι η μοναδική περίπτωση, ούτε όσον αφορά την ίαση ούτε
όσον αφορά την εξόντωση ... Χρόνια γνωστό για τους ερευνούντες. Αν και ο
ιός αυτός υπάρχει περισσότερο ως προστατευτικός του οργανισμού, παρά ως
καταστροφέας. Τουλάχιστον οι επιστήμονες Ράϊχ και Hammer υποστηρίζουν
πως εμείς κάνουμε περισσότερο κακό με το να επεμβαίνουμε ή μέσω της
αρνητικής δικής μας ενέργειας και κατευθύνσης, διότι τα συγκεκριμένα
κύτταρα γιατί περί κυττάρων πρόκειται επεμβαίνουν για σοβαρές διορθώσεις σε επιβλαβή κύτταρα, ενώ
εμείς τα καταστρέφουμε καταστρέφοντας μαζί και το έργο τους. Όλα
αυτά βέβαια μπερδεύουν εύκολα τον αναγνώστη. Καλόν είναι να κάνει και
εκείνος την ευρύτερη έρευνά του και τότε τουλάχιστον θα ξέρει πως άσχετα
με το ποιος καλός ιατρός τα λέει σωστότερα από κάποιον άλλον, θα
ξεχωρίζει τουλάχιστον ποιός είναι ο κακός επιστήμονας της σύγχρονης
ιατρικής.
Νέα μήνυση με πολύ «δυνατό» περιεχόμενο έφτασε επίσημα με διαβιβαστικό στην Βουλή, που δίνει την δυνατότητα οριστικής και πλήρους διαγραφής, όλων των «χρεών» και των «οφειλών», προς της τράπεζες και το δημόσιο, ενώ απελευθερώνει την Χώρα από όλα τα «δεσμά» των τοκογλύφων «δανειστών» της … !!!
Η Βουλή έχει ήδη λάβει με τον πιο αρμόδιο και επίσημο τρόπο, το σχετικό διαβιβαστικό της δικογραφίας, υπογεγραμμένο από τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Χ. Αθανασίου (Επισυνάπτεται παρακάτω – Αρ. Πρωτ. Οικ. 81027/ 14-10-2014) της σχετικής δικογραφίας, που σχηματίστηκε από την προσφυγή των κ. Γ. Σαρρή , Π. Θεοδωρίδη και Μ. Αρβανιτίδη με μηνυτήρια αναφορά στον Άρειο Πάγο (επισυνάπτεται και αυτή παρακάτω). Εδώ θα ήθελα να εκφράσω την προσωπική μου γνώμη, σύμφωνα με την οποία, όλοι οι Έλληνες Πολίτες οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ, τόσο στους τρεις ανωτέρω κυρίους, αλλά και σε κάθε άλλο ή άλλη που έχει κάνει παρόμοιες κινήσεις κατά του Εθνικού εγκλήματος που έχει επιτελεστεί στην Χώρα μας …
Αυτή την φορά το «μενού» έχει κατηγορούμενους πολιτικά πρόσωπα, όλους τους μεγαλοτραπεζίτες, ειδικά τον κεντρικό τραπεζίτη της ΤτΕ, γνωστούς μεγαλοεπιχειρηματίες, συγκεκριμένους ιδιώτες που υπηρετούν σκοτεινά και αμφίβολα συμφέροντα, κάποιους «θεσμούς» σε Ελλάδα και εξωτερικό, καθώς και διαφαίνεται σε όλο το «μεγαλείο» της η διαπλοκή τους, στο Μείζον Εθνικό Έγκλημα που έχει επιτελεστεί στην Χώρα μας.
Τα στοιχεία που τεκμηριώνουν την δικογραφία αυτή είναι αδιαμφισβητήσιμα και η τεκμηρίωση είναι απολύτωςμαθηματική, διότι σχεδόν στο σύνολο τους είναι επίσημα έγγραφα, όπως ΦΕΚ, κρατικοί και τραπεζικοί ισολογισμοί, επίσημα δελτία από την ΤτΕ και την ΕΚΤ, εκθέσεις οργανισμών, όπως αυτή που διεξήγαγε η Blackrock, κατόπιν εντολής της Ελληνικής κυβέρνησης και από την οποία αποδεικνύεται η αφερεγγυότητα των τραπεζών, κ.τ.λ.
Πλέον, είναι «ηλίου φαεινότερον» ότι αυτή την φορά ΔΕΝ πρόκειται ΚΑΝΕΙΣ, από όσους ενορχήστρωσαν και εκτέλεσαν το Εθνικό Έγκλημα, να την βγάλουν «καθαρή» !!! Επίσης, η καταδίκη αυτών που πραγματικά ευθύνονται, θα έχει και σημαντικότατες «παράπλευρες» ωφέλειες για όλο τον Λαό, οι οποίες είτε μπορούν να νομοθετηθούν, είτε να γίνει η διεκδίκηση των μέσω ομαδικών προσφύγων στην Ελληνική Δικαιοσύνη !!! Όπως και εάν αυτό τελικά γίνει (γιατί θα γίνει σίγουρα), με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο η ουσία είναι ότι η καταδίκη των υπευθύνων, θα δώσει στον Λαό το νόμιμο δικαίωμα της σεισάχθειας και της πλήρους οριστικής διαγραφής των τάχα «χρεών» και «οφειλών» του, τόσο προς τις ληστρο-τρομοκρατικές τράπεζες, όσο και προς το δημόσιο, που όμως τελούσε υπο κατοχή αλλότριων και σκοτεινών συμφερόντων και κοινοποιούσε παράλογους και εξοντωτικούς φόρους προς τους Πολίτες, διαπράττοντας κυριολεκτικά μια γενοκτονία !!! Ειδικά, οι τράπεζες οι οποίες ουσιαστικά ΔΕΝ χορήγησαν «δάνεια» όπως λανθασμένα πιστεύει ο κόσμος, αλλά διέπραξαν μια από τις ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΑΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ εις βάρος του Ελληνικού, αλλά και των Ευρωπαϊκών Λαών, ήταν το κυρίως «άρμα» της άλωσης της Χώρας και της επιτέλεσης του Εθνικού εγκλήματος (και όχι μόνο, αλλά και του Ευρωπαϊκού).Επιπροσθέτως, μια καταδίκη των υπευθύνων, θα οδηγήσει σε ένα «Αρμαγεδδώνα» Δικαστικών διεκδικήσεων σοβαροτάτων αποζημιώσεων των Ελλήνων Πολιτών κατά όλων όσων διέλυσαν την Χώρα και τους Έλληνες …
Συνεπώς, ετούτη την φορά, ΟΛΟΙ οι Έλληνες Πολίτες οφείλουν να μην αφήσουν ΤΙΠΟΤΕ στην τύχη και κάποιοι καταφέρουν να «κουκουλώσουν» αυτή την τόσο σοβαρή δικογραφία, δυστυχώς κατά την συνήθη τακτική τους …
Για τον λόγο αυτό σκεφτήκαμε τι πραγματικά μπορούμε να κάνουμε ΟΛΟΙ σαν Έλληνες Πολίτες, που όμως δεν θα μας εκθέτει σε κίνδυνους και ούτε θα μας μετατρέπει σε «βορά» συμφερόντων του όποιου είδους και αποφασίσαμε να απευθυνθούμε σε όλους εσάς, σαν Έλληνες προς Έλληνες, προσκαλώντας όλους να πράξουν κάτι απλούστατο και ανέξοδο, έτσι ώστε να μην επιτρέψουμε με κανένα τρόπο το «θάψιμο» αυτής της δικογραφίας στα χρονοντούλαπα της Βουλής ή της Δικαιοσύνης ….
Κλικάρωντας την ακριβώς παρακάτω φράση, θα ενημερωθείτε λεπτομερώς για το πώς μπορούμε πραγματικά να το επιτύχουμε αυτό …
(Προσοχή : Εμπρόθεσμη συμμετοχή έως τις 19-7-2015 …)
Ευχαριστώ για τον χρόνο και την προσοχή σας.
Με πολύ Αγάπη για ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες.
Μασσέλος Ν. Ιωάννης
Ελεύθερος, Ανεξάρτητος, Κυρίαρχος Έλλην Πολίτης
Υ.Σ.: Για οποιοδήποτε περαιτέρω πληροφορία, διευκρίνηση ή σχόλιο, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου, είτε στο 694.60.22.503, είτε μέσω Email στο qaetos@gmail.com
Επισυναπτόμενα:
Διαβίβαση δικογραφίας και Αίτηση του Υπουργού Δικαιοσύνης …
Καταγγελία σε Άρειο Πάγο χαρίσματος κρατικής περιουσίας …
(TheAntiMedia) Fresh evidence presented in an exclusive Al Jazeera investigation into the Israeli attack on the USS Liberty that killed 34 Americans proves the incident was not a mistake. Since 1967 the ‘official story‘
has been that Israel simply misidentified the American ship as Egyptian
for...several hours. Israel apologized to the United States and for
several decades we’ve been led to believe that this could be the only
explanation for why Israeli jets and torpedo boats would launch rockets,
missiles and torpedoes at an American target for more than two hours.
A new documentary called ‘The Day Israel Attacked America”
airing on Al Jazeera was produced and directed by award winning British
film maker Richard Belfield. Thanks to the audio evidence obtained by
Belfield, it is finally possible to prove the survivors of the attack on
the USS Liberty were right all along. The survivors have always been
extremely confident that Israel’s intentions were to sink that ship and
kill everyone on board so Egypt could be blamed for the tragedy. Why?
To convince President Lyndon Johnson (and the American public) that we
needed to declare war on Egypt. This is the definition of a ‘false flag‘. (can you say 9/11?)
It appears that once again, a conspiracy theory has turned out to
be conspiracy fact. You can finally take off your tinfoil hats!
“Earlier this year, I acquired a copy of the
audiotape of the attack as it had unfolded, the real time conversations
between Israeli Air Force pilots and their controllers back at base. It
had never been broadcast before. I went to talk to Al Jazeera and after
careful consideration, the network commissioned the film.” – Richard Belfield
Just sixteen minutes after Israel attacked America, the USS Liberty
was confirmed by Israeli forces to be an American ship. These
conversations can be heard in the documentary Al Jazeera has been airing
on their station.
“To what state does she belong?” (Answer): “American”
Yet the attacks continued for an hour and a half!
Even five minutes before the first bombing you can hear Israeli Air
Force pilots question whether the ship was American or not. You don’t
have to be a genius to understand why these pilots would be
extremely uncomfortable attacking a ship suspected to be American
without being given direct orders to do so. I believe we
can safely assume this attack wouldn’t have been carried out otherwise.
“Is it an American ship?” “What do you mean American?” “No comment.”
The torpedo is talking care of the ship now.”
As soon as the first torpedo hit the USS Liberty, Israeli torpedo
boats circled the ship and started machine-gunning the American target
for another 40 minutes. When the USS Liberty crew lowered their
lifeboats into the water to evacuate their ship, the Israelis moved
closer so they could gun down the Americans attempting to save their own
lives.
More than ten years ago a journalist named Arieh O’Sullivan from
the Jerusalem Post was allowed to listen to these same audiotapes. He published a transcript of the Israeli military transmissions
he heard directing the attack on the USS Liberty. Sixteen minutes after
the attack started, just as in the recording obtained by Al Jazeera,
O’Sullivan’s transcript (translated from Hebrew to English) shows the
same exchange.
“Kislev, what country?” (Answer): “Apparently American.”
That is where O’Sullivan’s transcript, published over ten years ago
by the Jerusalem Post, ends. There is just one major problem with that…
The attack continued for another hour and a half!
Navy Admiral Thomas Moorer, who has served this country as Chairman
of the Joint Chiefs of Staff and Chief of Naval Operations, once lead an
independent commission to investigate what really happened to the USS
Liberty. The commission’s findings were made public in 2003. Here are a few of the shocking conclusions.
The attack, by a U.S. ally, was a deliberate attempt to destroy an American ship and kill its entire crew.
The attack included the machine-gunning of stretcher-bearers and life rafts .
The White House deliberately prevented the U.S. Navy from coming to
the defense of the USS Liberty. This was the first time in naval history
a rescue mission had been cancelled while an American ship was under
attack.
Surviving crew members were later threatened with court-martial,
imprisonment, or worse if they talked to anyone about what had happened
to them; and were “abandoned by their own government.”
John Crewdson, a Pulitzer Prize-winning journalist, published in 2007 what former CIA analyst Ray McGovern has called the ‘most detailed and accurate account of the Israeli attack‘
for the Chicago Tribune and Baltimore Sun. You guessed it, Crewdson was
fired by the Chicago Tribune just a year later after working there for
24 years. You should read his work.
“Israeli messages intercepted on June 8, 1967, leave
no doubt that sinking the USS Liberty was the mission assigned to the
attacking Israeli warplanes and torpedo boats as the Six-Day War raged
in the Middle East. Let me repeat: there is no doubt – none – that the
mission of the Israeli Defense Forces (IDF) was to destroy the USS
Liberty and kill its entire crew.” – former CIA analyst Ray McGovern.
This article is free and open source. You have permission to republish this article under a Creative Commons license with attribution to the author and TheAntiMedia.org. Follow us on Facebook and Twitter to receive our latest articles. Image credit: DDees.com
Σάλο έχει προκαλέσει στην παγκόσμια κοινή γνώμη ο ισχυρισμός ότι ο
ιστορικός ηγέτης και αρχιτέκτονας της νίκης των Συμμάχων στο Β’
Παγκόσμιο Πόλεμο, Ουίνστον Τσόρτσιλ, ήταν πιθανότατα ομοφυλόφιλος.
Ειδικότερα, ο Μάικλ Μπλοκ στο βιβλίο του με τίτλο «Closet Queens: Some
20th Century British Politicians» αναφέρει ότι ο γνωστός για τον
μισογυνισμό του πολιτικός, αν και πατέρας πέντε παιδιών, φρόντιζε πάντα
να περιβάλλεται από ομοφυλόφιλους.
Όπως αναφέρει ο ιστορικός, ο Τσόρτσιλ ανήκε στην κατηγορία των
«βασιλισσών της ντουλάπας», όπως αποκαλούνταν οι κρυφοί ομοφυλόφιλοι ή
bisexual τη δεκαετία του '60, παραθέτει με λεπτομέρειες όλα τα πάρε δώσε
που είχε από νεαρή ηλικία με γκέι.
Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι ο Τσόρτσιλ επέλεξε να παντρευτεί την όμορφη
και περιποιητική Κλεμαντίν, για την οποία δεν επιδείκνυε κανένα
συναισθηματικό ή σεξουαλικό ενδιαφέρον.
Αντίθετα, ήταν πολύ τρυφερός με τους κατά καιρούς στενούς συνεργάτες του
και τους στενούς φίλους του. Ενδεικτικό είναι ότι στα 31 του απαίτησε
να έχει ως ιδιαίτερό του έναν κατώτερο αξιωματικό, τον Εντι Μαρς, τον
οποίο γνώρισε σε ένα πάρτι.
Ακόμα, ήταν ποδολάγνος που απολάμβανε να βγάζει τις μπότες από νεαρούς άνδρες που επέστρεφαν από το κυνήγι.
Υπάρχουν σήμερα 32 τουλάχιστον Βρετανοί γκέι βουλευτές, αλλά για το
μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να
αποκρύβουν την παράνομη σεξουαλική τους ζωή. Ο Michael Bloch αφηγείται τις ιστορίες τους και χαιρετίζει τις εξουσίες τους υπεκφυγής:
Από
το 1885, όταν η τροποποίηση Labouchere δημιούργησε το νέο αδίκημα της
άσεμνης, μέχρι το 1967, όταν θεσπίστηκαν οι συστάσεις της επιτροπής
Wolfenden, όλα ομοφυλοφιλική συμπεριφορά ήταν παράνομη στη Βρετανία.Συνέχισε
να προσελκύσει έντονη κοινωνική αποδοκιμασία για μεγάλο χρονικό
διάστημα: μόλις το 1993, σύμφωνα με την ετήσια έρευνα βρετανικής
κοινωνικών στάσεων, οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να θεωρούνται
ότι είναι "πάντα λάθος". Σε αυτή την σκληρή και ανελεύθερη ατμόσφαιρα,
οι πολιτικοί με γκέι κλίσεις έπρεπε να τους κρατήσει μυστικό από το ευρύ
κοινό, και έτρεξε τεράστιους κινδύνους.Ήταν υποχρεωμένοι είτε να
καταστείλει τη σεξουαλική συναισθήματά τους και να ζήσουν άγαμες ζωές, ή
αλλιώς να οδηγήσει διπλή ζωή, απολαμβάνοντας τις προτιμήσεις τους με
μυστικότητα, ενώ προς τα έξω τη διεξαγωγή συμβατικών, ετεροφυλόφιλοι
υπάρξεις, συχνά παντρεμένος με παιδιά.
Ωστόσο, παραδόξως, «βασίλισσες ντουλάπα» (για να
χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση που ήρθε στη μόδα τη δεκαετία του 1960),
συχνά αποτελεσματική πολιτικούς. Ήταν άριστοι όταν ήρθε να
κρατάνε μυστικά, και λαμβάνοντας υπολογισμένους κινδύνους?ήταν επίσης
ηθοποιοί στη σκηνή της ζωής, με μια ισχυρή αίσθηση του καλλιτεχνία, και
το χάρισμα της ίντριγκας και τεχνασμάτων. Και υπήρχε πιθανώς μια πολύ
μεγαλύτερη αναλογία των ομοφυλοφίλων στην πολιτική από ό, τι στις
περισσότερες άλλες δραστηριότητες της ζωής, εν μέρει επειδή, όπως
ηθοποιοί και κίνδυνος-κτήτορες, που σύρθηκαν στο επάγγελμα, και επίσης
επειδή 20ου αιώνα, οι Βρετανοί πολιτικοί συχνά εκπαιδευμένοι σε όλα
-male οικοτροφεία, που προωθείται έντονα (συχνά σεξουαλική) φιλίες
μεταξύ των μαθητών τους, και με την προϋπόθεση ακούσια εκπαίδευση στην
τέχνη της παραβάσεις των κανόνων και να πάρει μακριά με αυτό.
ebookΚελάδημαPinterest
Πολλά χρόνια νωρίτερα, δύο άλλοι πολιτικοί Old Etonian Φιλελευθέρων είχε
βρει τη σταδιοδρομία τους να καταστρέφεται όταν ήταν κυνηγημένοι από
τους άνδρες που ισχυρίζονταν ότι έχουν την απόδειξη των ομοφυλοφιλικών
δραστηριοτήτων τους - ο 5ος κόμης του Rosebery, πρωθυπουργός τη δεκαετία
του 1890, και ο έβδομος κόμης Beauchamp, ένα Υπουργός της Κυβέρνησης
1905-1915, στη συνέχεια, ηγέτη των Φιλελευθέρων στη Βουλή των
Λόρδων. Ήταν ξαδέρφια, που οφείλεται εν μέρει πρόωρη επιτυχία τους να
όμορφος εμφάνιση? και οι δύο προσφέρονται υψηλές θέσεις στη δεκαετία του
'20 τους και εντάχθηκε στο υπουργικό συμβούλιο στη δεκαετία του '30
τους. Και οι δύο παντρεμένοι πάμπλουτος heiresses - Rosebery, Hannah de
Rothschild? Beauchamp, η αδελφή της δεύτερης Δούκας του
Westminster. Γάμος Rosebery που παράγονται τέσσερα παιδιά, Beauchamp
είναι όχι λιγότερες από επτά - αλλά και οι δύο σύρθηκαν συναισθηματικά
με το δικό τους φύλο. (Και οι δύο φαίνεται να έχουν ξετρελαμένος με
όμορφος νεότερους γιους τους, των οποίων οι πρώιμοι θάνατοι είχαν
καταστραφεί.)
Rosebery είχε μια προτίμηση για ευπαρουσίαστος ιδιωτικό γραμματείς. Ένας
από αυτούς ήταν ο Francis, υποκόμης Drumlanrig, κληρονόμος της 9ης
Μαρκήσιος του Queensberry, από του οποίου τις ιδιότητες Rosebery ήταν
τόσο λαμβάνονται ότι διοργανώνονται γι 'αυτόν να γίνει ένα μικρό μέλος
της κυβέρνησης στην ηλικία των 26. Αυτό φρενών "ο τρελός μαρκήσιο ", ο
οποίος ήταν πεπεισμένος ότι Rosebery είχε μια υπόθεση με τον μεγαλύτερο
γιο του, ακριβώς όπως ο ίδιος πίστευε ότι ο Όσκαρ Ουάιλντ είχε διεξάγει
το ένα με το νεώτερο γιο του, ο Λόρδος Alfred" Bosie
"Ντάγκλας.Κατηγορίες Queensberry ήταν αρχικά θεωρηθεί ως τα παραληρήματα
ενός τρελού, αλλά δεν έλαβε κάποια πίστη, όταν το φθινόπωρο του 1894 -
Rosebery έχοντας εν τω μεταξύ γίνει πρωθυπουργός - Drumlanrig
αυτοπυροβολήθηκε. Λίγο αργότερα Rosebery υπέστη νευρικό κλονισμό και
πήγε σε μια κατάσταση απομόνωσης: Ειπώθηκε για να τρομοκρατηθεί ότι το
όνομά του θα πρέπει να αυξηθεί σε περίπτωση δυσφήμισης που Wilde που
ασκήθηκε κατά Queensberry. Το 1895, λιγότερο από ένα μήνα μετά Wilde
είχε καταδικαστεί σε καταναγκαστικά έργα δύο ετών για άσεμνης, Rosebery
υπέβαλε τη παραίτηση της κυβέρνησής του (αν και εξακολουθεί να διέταξε
μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία και όχι την εκλογή οφειλόταν).
***
Ως νεαρός αξιωματικός του ιππικού, η Παλιά Harrovian Ουίνστον Τσόρτσιλκατηγορείται
ότι "συμμετείχε σε πράξεις του ακαθάριστου ανηθικότητα του τύπου Όσκαρ
Ουάιλντ" με τους συναδέλφους τους δοκίμους σε Sandhurst? αλλά μήνυσε
επιτυχώς κατήγορος του για συκοφαντική δυσφήμιση, και δεν υπάρχει καμία
απόδειξη ότι, ως ενήλικας, που ασχολούνται με τη σωματική ομοφυλοφιλικές
σχέσεις. Ωστόσο, ο ίδιος ήταν μακριά από το να είναι ευθέως
ετεροφυλόφιλων. Παρά το γεγονός ότι λάτρευαν την όμορφη Αμερικανίδα
μητέρα του, έδειξε μια δια βίου αποστροφή προς τις γυναίκες. (Στο
Τσώρτσιλ μόνο μυθιστόρημα Savrola , η προφανώς αυτοβιογραφικό
ήρωας έχει ένα καθαρά αγνή σχέση με την ηρωίδα, προφανώς με βάση την
μητρική του Τσώρτσιλ.) Αυτός φαίνεται να είχε μια χαμηλή σεξουαλική
ορμή, και παντρεύτηκε μάλλον εν ψυχρώ, σε ηλικία 33 ετών, για την
κοινωνική και δυναστική λόγους, αμέσως μετά το διορισμό του στο
υπουργικό συμβούλιο Asquith του. Αν και ήρθε να εξαρτώνται από "Clemmie"
του με πολλούς τρόπους, ήταν συχνά εξοργισμένοι από τη συναισθηματική
απάθεια και τη θεραπεία της της του ως παιδί-κομιστή και οικονόμος, και
πάνω από μία φορά θεωρείται ως έξοδος από αυτόν.
Η μακρά κοινοβούλιο του 1935-1945 περιείχε μια μυστική αδελφότητα των
ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων πολιτικούς που γνώριζαν ο ένας τον άλλον
καλά, γνώριζαν τις προτιμήσεις του άλλου και συχνά συναντήθηκαν
κοινωνικά.Boothby εξέχουσα θέση σε αυτόν τον κύκλο, όπως έκανε και ο
φίλος του ο αριστερός βουλευτής Τομ Driberg, ο οποίος ήταν εθισμένος στο
σεξ με αγνώστους σε αποχωρητήρια (συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της
Βουλής των Κοινοτήτων). Ένας άλλος φίλος του Boothby ήταν η Εθνική
βουλευτής του Εργατικού κόμματος και εν καιρώ πολέμου υπουργός Harold
Nicolson? Nicolson ήταν ένας ενεργός ομοφυλόφιλος παντρεμένος με μια
λεσβία, όπως ήταν ο συντηρητικός βουλευτής υποκόμης "Hinch"
Hinchingbrooke. Nicolson είχε δύο γιους από τη σύζυγό του, ο συγγραφέας
Vita Sackville-West, ενώ Hinch καλλιτέχνη σύζυγό Δενδρολίβανο τον
γέννησε επτά παιδιά πριν από την αναχώρησή του για να ζήσει με μια
γυναίκα σύντροφο. Επίσης στον κύκλο ήταν δύο συντηρητικοί βουλευτές και
τους στενούς φίλους, οι αμερικανικός-γεννημένο Henry "Chips" Channon και
η προστατευόμενός Churchill Άλαν Λένοξ-Μπόιντ, ο οποίος παντρεύτηκε
αδελφές, η Guinness heiresses, αλλά απολαμβάνουν ταραχώδης
ομοφυλοφιλικές περιπέτειες πίσω από τα παρασκήνια. Lennox-Boyd είχε μια
διακεκριμένη υπουργική καριέρα σε αρκετές κυβερνήσεις, ενώ Channon
επιτευχθεί υστεροφημία με δημοκρατία ημερολόγιά του (από την οποία κάθε
υπαινιγμό της γκέι σεξουαλική ζωή του είχε περικοπεί όταν δημοσιεύτηκαν
τη δεκαετία του 1960). Άλλοι βουλευτές στην κλίκα περιλαμβάνεται το
εξωφρενικά στρατόπεδο εκατομμυριούχος εστέτ Sir Philip Sassoon, ο οποίος
ως υφυπουργός αέρα γνώρισε νεαρούς αεροπόρους και φαίνεται να είχε
στενές σχέσεις με τουλάχιστον ένα από αυτά? ο πλούσιος και όμορφος ο Sir
Paul Latham, ο οποίος το 1941 έγινε το μόνο που εξυπηρετούν βουλευτής
της σύγχρονης εποχής για να πάει στη φυλακή για την ομοφυλοφιλία, αφού
προσπαθεί να αποπλανήσει τον Μπάτμαν του? και Malcolm Bullock, ένας
μπαλετομανείς και πρώην φύλακες αξιωματικός από τη στενή άποψη με τη
βασιλική οικογένεια. Όλοι αυτοί οι άνδρες είχαν αναμφίβολα την αίσθηση
του ανήκειν σε μια μυστική κοινωνία, καθώς και τη συγκίνηση του κινδύνου
ότι η παράνομη σεξ της ζωής τους που εμπλέκονται (αν και αυτό δεν
πρέπει να μας τυφλώνει τους φόβους, απογοητεύσεις και η έλλειψη
αυτο-εκπλήρωση υπέστη ο πιο gay ανδρών, συμπεριλαμβανομένων των
πολιτικών, μέχρι πρόσφατα).***
Boothby είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, για συνεχίζοντας παράλληλα τις
σχέσεις με τους νέους άνδρες άσκησε επίσης μια μακροχρόνια υπόθεση, η
οποία ήταν κοινή γνώση στο Westminster, με την Lady Dorothy Macmillan,
σύζυγος ενός συναδέλφου συντηρητικός βουλευτής, ο μελλοντικός
πρωθυπουργός Χάρολντ Μακμίλαν? ήταν εκείνη που αποπλάνησε Boothby
κάνοντας το τρέξιμο σε όλη την υπόθεση.(Όταν ρωτήθηκε τι είδε σε αυτήν,
Boothby απάντησε ότι του θύμισε ένα κουτί που είχε κάποτε συναντήθηκαν
στις συνδέσεις στο St Andrews.) Η υπόθεση, και η εντύπωση που έδωσε η
Boothby ήταν «ο άνθρωπος για τις κυρίες», παρέχεται προπέτασμα καπνού
για ομοφυλοφιλικές δραστηριότητες του, και επίσης αποδειχθεί χρήσιμο
όταν, το 1953, πίεσε τον Υπουργό Εσωτερικών, ο Sir David Maxwell Fyfe,
να συσταθεί ένα όργανο να αναθεωρήσει τη νομοθεσία σχετικά με την
ομοφυλοφιλία. Maxwell Fyfe ήταν ένας φαύλος ομοφοβικών, στη συνέχεια,
οργανώνοντας την πρωτοφανή εθνική διώξεις των ομοφυλόφιλων? και είναι
περίεργο ότι πήγε έξω από το δρόμο του για να πάρει το υπουργικό
συμβούλιο (που ήταν μακριά από ενθουσιώδεις για την ιδέα) να διορίσει
μια επιτροπή για να εξετάσει το θέμα, υπό την προεδρία του πρώην δημόσιο
σχολείο διευθυντής John Wolfenden.
Όταν, το 1957, Wolfenden αναφερθεί υπέρ των αποποινικοποίηση
ομοφυλοφιλικές πράξεις που εκτελούνται μεταξύ ενήλικα αρσενικά σε
ιδιωτικό, Maxwell Fyfe, τώρα υποκόμης Kilmuir και Λόρδος καγκελάριος,
δήλωσε ότι «δεν θα μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που έκανε σοδομισμό
νόμιμη". Η συντηρητική κυβέρνηση, τώρα υπό την ηγεσία του Macmillan,
συμμερίστηκε την άποψη του, αρνείται να θέσει τις προτάσεις Wolfenden
ενώπιον του κοινοβουλίου? και μια μεγάλη εκστρατεία ξεκίνησε για να
θέσει σε εφαρμογή - η οποία ήταν τελικά το 1967, χάρη σε αρκετές
θαρραλέα βουλευτές που χρηματοδότησε την απαραίτητη νομοθεσία, ιδίως τον
χαρισματικό bisexual Ουαλίας Εργατικός Βουλευτής Leo Abse. Η κυβέρνηση
των Εργατικών, που τότε κατείχε το αξίωμα δεν ήταν προτιμούσα να
σχετίζεται με τη μεταρρύθμιση των Συντηρητικών τον προκάτοχό του - αν
και ο χρόνος αφέθηκε για λογαριασμό χάρη ενός ιδιωτικού μέλους στις
προσπάθειες των δύο υπουργών, οι οποίοι, αν και είχαν γίνει καλά
ετεροφυλόφιλων, απολάμβανε ομοφυλοφιλικές περιπέτειες όπως της Οξφόρδης
φοιτητές: ο υπουργός Εσωτερικών, Roy Jenkins, που ήταν ερωτευμένη με τον
μέλλοντα συνάδελφό του υπουργικού συμβουλίου του Τόνι Crosland? και ο
ηγέτης της Βουλής των Κοινοτήτων, ο Richard Crossman, ο οποίος είχε μια
υπόθεση με τον ποιητή WH Auden.
***
Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι το υπουργικό συμβούλιο Macmillan που
αντιστάθηκαν εφαρμογή Wolfenden φαίνεται να περιείχε περισσότερα
"βασίλισσες ντουλάπα" από οποιοδήποτε άλλο του αιώνα. Κατά τη διάρκεια
των ετών 1959-1960, για παράδειγμα, περιείχε την ακόλουθη ομοφυλόφιλος ή
αμφιφυλόφιλος μέλη: τον καγκελάριο του Υπουργείου Οικονομικών, Derick
Heathcoat-Amory, ο οποίος απέφυγε σκάνδαλο μετά από συμμετοχή σε
ευθυμίες με το "Teddy Boys" σε Margate? ο υπουργός Εξωτερικών, Selwyn
Lloyd, ο οποίος ήταν ερωτευμένος με όμορφο Βαφτιστικός του και ο προσωπικός βοηθός Jonathan Aitken ? και
το αποικιακό γραμματέα, Άλαν Λένοξ-Μπόιντ, ο οποίος αν και παντρεμένος
με τρεις γιους πραγματοποίησε μια μακροχρόνια σχέση με μια μεγάλη σε
Coldstream Guards.
Το υπουργικό συμβούλιο περιλαμβάνεται και ο γραμματέας της υγείας, Ενώχ
Powell, ο οποίος ως καθηγητής κλασικών στην Αυστραλία πριν από τον
πόλεμο είχε γράψει στους γονείς του για ερωτική τρέλα του με άρρενες
φοιτητές του? και ο υπουργός Εργασίας, οι ανύπαντροι και μισογυνισμό Edward Heath .
Τρεις νεότερα μέλη της κυβέρνησης ήταν υποχρεωμένη να παραιτηθεί λόγω
των ομοφυλόφιλων σκάνδαλο: ο υπουργός Εξωτερικών Ian Harvey, ο οποίος το
1958 συνελήφθη με εθνοφρουρός στο πάρκο St James? ο υπουργός Εσωτερικών Γραφείο Charles Fletcher-Cooke ,
ο οποίος το 1961 βρέθηκε να ζει με έναν πρώην αγόρι αναμορφωτήριο? και ο
υπουργός επιστήμης Denzil Freeth, τους οποίους ο Λόρδος Denning, κατά
τη διάρκεια της έρευνάς του για την υπόθεση Profumo το 1963,
ανακαλύφθηκε ότι έχει "παρακολούθησε ένα κόμμα ενός ομοφυλοφιλικού
χαρακτήρα και ασχολούνται υπάρχει σε ομοφυλοφιλική συμπεριφορά». Ήταν
μάλιστα φημολογείται ότι Macmillan ίδιος είχε αποβληθεί για την
ομοφυλοφιλία από Eton (όπου ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Daniel είχε
σίγουρα μια "φήμη"? Λάτρεις του, συμπεριλαμβανομένης της μέλλον
οικονομολόγος John Maynard Keynes) - αν και τελευταία ο βιογράφος του
πιστεύει πως είναι πιο πιθανό ότι ήταν " απομακρύνονται »από το σχολείο
με τους γονείς του, όταν ανακάλυψε ότι είχε" χρησιμοποιείται "από
μεγαλύτερα αγόρια.
Οι Συντηρητικοί εκλεγεί Heath ως αρχηγό τους το 1965, πιστεύοντας ότι θα
τους βοηθήσει να ρίξει ελιτίστικη εικόνα τους, αλλά ήταν μια περίεργη
επιλογή, δύσκολη στη συμπεριφορά και χωρίς «την κοινή άγγιγμα"
του. Προκάλεσε έκπληξη όταν νίκησε τον χαρισματικό Wilson να γίνει
πρωθυπουργός το 1970. Το 1975, μετά τη χορήγηση του έχουν μειωθεί από τη
συνδικαλιστική μαχητικότητα, αντικαταστάθηκε ως αρχηγός της Margaret
Thatcher, τον οποίο αντιμετωπίζεται με έντονη απέχθεια που ποτέ δεν
προσπάθησε να αποκρύψουν. («Όταν βλέπω αυτόν και αυτός κοιτάζει μου»,
παρατήρησε κάποτε, "δεν αισθάνεται σαν ένας άνθρωπος που αναζητούν μια
γυναίκα, περισσότερο σαν μια γυναίκα κοιτάζοντας μια άλλη γυναίκα.")
Heath (όπως ο ήρωας του, ο Τσόρτσιλ ) ήταν εμφανώς αντίθετος προς τις
γυναίκες, και μόλις και μετά βίας κατάφερε να είναι ευγενικό ακόμη και
στις συζύγους των συναδέλφων, αλλά ο ίδιος δεν φαίνεται να έχουν κοντά
σε κάποια άνδρες είτε, και ήταν μια εγωκεντρική, χωρίς φίλους σχήμα.
Εκτός από τον Arthur Balfour, συντηρητικό πρωθυπουργό 1902-1905 (ο
οποίος, αν και μια ναρκισσιστική δανδής, ήταν στην πραγματικότητα
ετεροφυλόφιλες και απολαύσαμε σαδομαζοχιστικούς σχέσεις με εξελιγμένα
γυναίκες), Χιθ είναι μόνο πτυχίο πρεμιέρα σύγχρονης Βρετανίας, καθώς και
άγαμα κράτος του έδωσε αφορμή για διαδεδομένη φήμη σύμφωνα με την οποία
ήταν ενεργά gay - αν και δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία έχει προκύψει
που να υποδηλώνουν ότι είχε ποτέ ακόμη και μια πλατωνική σχέση με
κανέναν σεξουαλική ή. Μόνο στην τρίτη ηλικία έκανε χαλαρώνω με την
έκταση της ανάπτυξης ερωτύλος φιλίες με κάποιους νεότερους gay βουλευτές
των Συντηρητικών όπως ο Alan Duncan και Μάθιου Πάρις, καθώς και με την
γκέι ζευγάρι που διακόσμησε το σπίτι του στο Salisbury. Κατά τη διάρκεια
της μετέπειτα χρόνια του, υποστήριξε επίσης τη μείωση του ορίου ηλικίας
συναίνεσης για την ομοφυλοφιλία 21-18 και στη συνέχεια 16, ενώ κατά τη
διάρκεια της ενεργού πολιτικής του σταδιοδρομίας είχε απέφευγαν δείχνουν
ενδιαφέρον για τη μεταρρύθμιση των ομοφυλόφιλων δίκαιο.
***
Λαθραία ομοφυλοφιλία άνθισε επίσης στην ομάδα εργασίας?εδώ δύο
αντιφατικές επιρροές ήταν στη δουλειά. Ένα στέλεχος για την ανάπτυξη του
κόμματος (ενσαρκώνεται από τον Fabian Society, και η φιλοσοφία του
Edward Carpenter του "αγαπητό αγάπη των συντρόφων") κήρυξε τη σεξουαλική
ανοχή και την απόρριψη της αστικής ηθικής? αλλά το κόμμα ήταν επίσης
βαθιά ριζωμένη μέσα στον άγριο ευαγγελικού χριστιανισμού που με αιχμή
του δόρατος την καταστολή της ομοφυλοφιλίας κατά τη διάρκεια της
βικτωριανής εποχής. The Old Etonian Hugh Dalton, μια ηγετική φυσιογνωμία
στο εργατικό κίνημα και ένας ανώτερος υπουργός του υπουργικού
συμβουλίου σε όλη τη δεκαετία του 1940, ήταν ερωτευμένη με τον Ρούπερτ
Μπρουκ ως προπτυχιακό Cambridge, και αργότερα έγινε φιλικό με αρκετές
νεότερους πολιτικούς Εργασίας των οποίων η σταδιοδρομία βοήθησε, και
ιδίως το αμφιφυλόφιλων Hugh Gaitskell και ο Τόνι Crosland. Υπήρξαν
επίσης κάποιες Εργασίας υποστήριξης συμμαθητές οι οποίοι, ενώ συνεχίζουν
να "ζουν σαν άρχοντες», συγκλόνισε τις οικογένειές τους από εκθειάζουν
τόσο το σοσιαλισμό και την ομοφυλοφιλία τους, όπως Oliver Baldwin, ο
γιος του Συντηρητικού πολιτικού Stanley Baldwin και διάδοχος κομητεία
του, ο οποίος , διόρισε ένα αποικιακό κυβερνήτη από Attlee, ελάχιστα τα
προσχήματα του «παντρεμένη» σχέση με ένα άλλο άτομο? και Gavin
Henderson, δεύτερο Baron Faringdon, ο οποίος είχε μια τάση για τους
πυροσβέστες, και γύρισε Buscot, εξοχικό του σπίτι στο Oxfordshire, σε
ένα χώρο για συναντήσεις κόμμα. Οι άνδρες αυτοί ήταν χαλαρή για τη
σεξουαλικότητά τους? αλλά ήταν αρκετά διαφορετικά με έναν άνθρωπο για
την καταγωγή της εργατικής τάξης, όπως η πολιτικός Ουαλίας Εργασίας
Γιώργος Θωμάς, Πρόεδρος της Βουλής των Κοινοτήτων 1976-1983 (στον οποίο ο
ρόλος διαδέχθηκε μια άλλη «ντουλάπα βασίλισσα», Selwyn Lloyd), ο οποίος
έζησε στον τρόμο της έκθεσης ένοχο μυστικό του.Η ομοφυλοφιλία του
αποκαλύφθηκε μετά το θάνατό του από τον φίλο και συνεργάτη του βουλευτή
του Λέοντα Abse, ο οποίος είχε επανειλημμένα τον βοήθησε να ξεφύγουν από
καταστάσεις εκβιασμού που αφορούν τους νέους άνδρες.
***
Στο τέλος του 20ου αιώνα, δύο από τα πιο πολύχρωμα στοιχεία στη
βρετανική δημόσια ζωή, του οποίου η διφορούμενη σεξουαλική φύσεις
πρόσφατα είχε δημοσιοποιηθεί, ήταν η συντηρητική Michael Portillo και
Εργατικών Peter Mandelson («Polly»
και «Mandy»). Παρά τις πολιτικές διαφορές τους, υπήρχαν κάποιες
αξιοσημείωτες ομοιότητες όσον αφορά τους υπόβαθρο. Και οι δύο γεννήθηκαν
το 1953, ο νεότερος στις οικογένειες των αγοριών? και οι δύο είχαν
ισχυρογνώμων μητέρες, που είχε παντρευτεί συζύγους με τους ξένους
καταγωγές των οποίων οι οικογένειές τους αποδοκίμαζε. (Η μητέρα
Portillo, η κόρη της Σκωτίας λινό μεγιστάνας, παντρεύτηκε μια επικείμενη
ισπανική καθηγητής του πρόσφυγα? Μητέρας Mandelson, η κόρη του
πολιτικού Εργασίας Herbert Morrison, παντρεύτηκε τον απόγονο των Ρώσων
επαναστατών που είχαν αναζητήσει καταφύγιο στην Αυστραλία.) Και οι δύο
είχαν προαστιακό Λονδίνο ανατροφή, έγινε νομάρχες σε εξαιρετικά τοπικά
σχολεία μέσης τους, και πήρε μέρος σε ερασιτεχνικές θεατρικές
παραστάσεις. Portillo πήγε στην Peterhouse, Καίμπριτζ, όπου έπεσε κάτω
από την επιρροή των ακροδεξιών ιστορικός Maurice Cowling, ενώ Mandelson
πήγε στην Αγία Αικατερίνη College της Οξφόρδης, να γίνει ένας
προστατευόμενος της αριστεράς ιστορικός Alan Bullock. Πορτίγιο, που
συνιστάται από Cowling, ξεκίνησε την καριέρα του στο Τμήμα Ερευνών του
Συντηρητικού, ενώ Mandelson, που συνιστάται από Bullock, ξεκίνησε ως
ερευνητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Τόσο στη συνέχεια είχε ένα ξόρκι που
εργάζονται στην τηλεόραση - στις αρχές του 1980, Πορτίγιο ήταν ένας
ερευνητής στο Channel 4 The Week in Politics , Mandelson ένας παραγωγός για ελαφρών βαρών του Παγκοσμίου Σαββατοκύριακο .
Σταδιοδρομία τους τότε απέκλινε σε δύο σημεία. Πορτίγιο, το κόμμα του
οποίου ήταν στην εξουσία όλα αυτά τα χρόνια 1979 - 1997, έγινε μέλος του
υπουργικού συμβουλίου στα τέλη της δεκαετίας του '30 του, αμέσως μετά
Μάντελσον είχε εισέλθει κοινοβούλιο ως βουλευτής των πίσω εδράνων. Και
ενώ Πορτίγιο ήταν γνωστό, το πιο swaggery πολιτικός της γενιάς του
(ειδικά μετά Τζον Μέιτζορ τον είχε ορίσει ο υπουργός Αμυνας το 1995),
Mandelson ήταν ο απόλυτος ραδιούργος "παρασκηνιακές αγόρι», η επίτευξη
του οποίου ήταν να κατασκευάσει διαδοχή του Τόνι Μπλερ ως ηγέτης των
Εργατικών και να κατευθύνουν το «Νέο Εργατικό Κόμμα" σήμα για μεγάλο
εκλογικό θρίαμβο της το 1997. (Mandelson λατρευόταν Μπλερ όσο Πορτίγιο
λάτρευε Θάτσερ.) Και οι δύο πραγματοποιήθηκαν εξαιρετικές υπηρεσίες για
τα κόμματά τους, ενώ όλο και ευρύτερα αντιλαϊκά: απώλεια Portillo της
δήθεν ασφαλές κάθισμα του Λονδίνου ήταν το μεγάλο σοκ η εκλογή του 1997 ,
ενώ Mandelson, θεωρείται από πολλούς ως «πρίγκιπας του σκότους», ήταν
δύο φορές έκανε να παραιτηθεί από το υπουργικό συμβούλιο κατά τη
διάρκεια της πρώτης θητείας του Μπλερ του γραφείου, λόγω ελαφρών
παραβάσεων.Και τα δύο γίνονται ανατροπές: Πορτίγιο (έχοντας βιώσει μια
μετατροπή του Δαμασκηνού και να γίνει ένα «συμπονετικός Συντηρητικών")
επέστρεψε στο κοινοβούλιο το 1999 και διορίστηκε καγκελάριος σκιά από
τον William Hague, τον οποίο αναμενόταν ευρέως για να πετύχει ως ηγέτης
των Συντηρητικών? ενώ Mandelson, έχοντας γίνει ένα επίτροπος της ΕΕ για
το 2004, ανακλήθηκε με το υπουργικό συμβούλιο με το α σώμα ευπατριδών
του Gordon Brown το 2008, παρουσιάζοντας λαμπρότητα ως στρατηγός κατά τη
διάρκεια των δύο τελευταίων ετών του Εργατικού Κόμματος του
γραφείου. (Αν και ουσιαστικά αποσύρθηκε από το πολιτικό προσκήνιο, τόσο
ύψωσαν τη φωνή τους κατά τη διάρκεια και μετά την πρόσφατη προεκλογική
εκστρατεία.)
Τόσο Πορτίγιο και Mandelson απολαμβάνουν τη συντροφιά των γυναικών. Στα
τέλη της δεκαετίας του '20, Πορτίγιο παντρεύτηκε τη φίλη της εφηβικά του
χρόνια, η Carolyn Eadie? Mandelson μοιράζεται ένα διαμέρισμα με τον
Neil Kinnock γραμματέας Τύπου, Julie Hall. Ωστόσο, ήταν ευρέως γνωστό
ότι Πορτίγιο, αν και απολαμβάνοντας τις σχέσεις με τις γυναίκες, είχαν
ομοφυλοφιλικές συμφέροντα, ενώ Mandelson ήταν ειλικρινά γκέι. Portillo
συνδέθηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '20 του σε δύο ιδρύματα στα
οποία η ομοφυλοφιλία άνθισε, Peterhouse και το Τμήμα Ερευνών του
Συντηρητικού, και δεν κατέχει ο ίδιος εξ ολοκλήρου σε απόσταση από τις
ευκαιρίες που προσφέρονται. Mandelson είχε δύο μακροχρόνιες στενές
σχέσεις, πρώτα με έναν συνάδελφο ερευνητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης,
αργότερα με τον βραζιλιάνο Reinaldo da Silva, ο οποίος ήταν μερικά
χρόνια νεότερος από τον εαυτό του. Μέσα σε διάστημα ενός έτους, τόσο την
ιδιωτική τους ζωή δόθηκαν στη δημοσιότητα σε ένα θεαματικό τρόπο. Το
1998, Mandelson, δεν είναι ακόμη στο υπουργικό συμβούλιο, αλλά κρατώντας
μεγάλη (και, κατά την άποψη ορισμένων, απειλητικό) επιρροή πίσω από τις
σκηνές, όπως η υπεροχή φαιά της κυβέρνησης Μπλερ, ήταν λάθος "outed»
για το BBC Newsnight του δημοσιογράφου και πρώην βουλευτής
Μάθιου Πάρις. Και το 1999, Πορτίγιο, για να θέσει υποψηφιότητα για την
επανεκλογή του Κοινοβουλίου, παραδέχτηκε σε συνέντευξή του στους Times
ότι είχε "κάποιες ομοφυλοφιλικές εμπειρίες ως ένα νεαρό άτομο» - όπου
ένας επιχειρηματίας ονομάζεται Nigel Hart δηλωθεί στην Mail on Sunday
ότι που είχε μια υπόθεση που διαρκεί οκτώ χρόνια. Παρά το γεγονός ότι
αυτές οι αποκαλύψεις δεν φαίνεται να έχουν υποστεί ζημία Μόνιμη Portillo
με το κοινό, την ανησυχία μεταξύ των συναδέλφων συντηρητικοί βουλευτές
σχετικά με τις πιθανές περαιτέρω ενοχλητικό γνωστοποιήσεις αναμφίβολα
συνέβαλε στην στενή αποτυχία του να κερδίσει την ηγεσία του κόμματος,
όταν Χάγης βρισκόταν κάτω μετά την ήττα των Συντηρητικών στις γενικές
εκλογές του 2001.
Το κλίμα για τους gay πολιτικοί έδειξαν κάποιες δραματικές διακυμάνσεις
κατά το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα. Παρά Methodist ανατροφή της
και στενό-δεμένη εικόνα, Μάργκαρετ Θάτσερ, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός
το 1979, ήταν αρκετά ανεκτική της ομοφυλοφιλίας: ήταν ένας από τους
λίγους Συντηρητικούς με συνέπεια να υποστηρίξει Wolfenden, επέλεξαν
πολλοί ομοφυλόφιλοι άνδρες για να την εξυπηρετήσει, και διόρισε τον
επιδεικτικό Norman St John Stevas ως ένας από τους κορυφαίους υπουργούς
της (αν έγινε irritatated από την αγάπη του για το κουτσομπολιό και τον
απέλυσε μετά από λιγότερο από δύο χρόνια). Ωστόσο, η υιοθέτηση των
δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων από ορισμένα στοιχεία της αριστεράς, και η
επιδημία του AIDS, οδήγησε σε πολύ δυσφορία της κοινής γνώμης σχετικά με
την ομοφυλοφιλία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980. Στο
Bermondsey byelection του 1983, ο ανοιχτά ομοφυλόφιλος Peter Tatchell
κατάφερε να χάσει το δήθεν ασφαλές κάθισμα εργασίας στο Φιλελεύθερο Simon Hughes (που
αργότερα παραδέχτηκε ότι ομοφυλοφιλικές σχέσεις). Σε αυτό το κλίμα, δεν
βουλευτής θεώρησε ότι μπορεί να "βγει" - με τη γενναία πλην του Chris
Smith, βουλευτής του Εργατικού κόμματος για Islington Νότια και
Finsbury. Το 1988, το άρθρο 28 του νόμου περί τοπικής αυτοδιοίκησης υπό
την προϋπόθεση ότι η τοπική αρχή "δεν σκόπιμα προωθούν την ομοφυλοφιλία
ή να δημοσιεύσει υλικό με σκοπό την προώθηση της ομοφυλοφιλίας». Αν και
ετεροφυλόφιλων, Τζον Μέιτζορ, ο οποίος διαδέχθηκε τον Θάτσερ το 1990,
ήταν ευνοϊκή για την αιτία της ισότητα των ομοφυλοφίλων. Σήκωσε την
απαγόρευση των ομοφυλόφιλων στην "θέσεις υψηλής ασφάλειας», και το 1994 η
ηλικία συναίνεσης μειώθηκε από 21 σε 18. Ωστόσο, ο μεγάλος τρόμος για
τους gay βουλευτές στη δεκαετία του 1990 ήταν να "outed» από τον Τύπο,
κάτι που μετά βίας θα ήταν να φανταστεί κανείς σε προηγούμενες
δεκαετίες. Η απόφαση του Τύπου Murdoch να δρομολογήσουν μια «ηθική
σταυροφορία" κατά των σημαντικότερων διοίκηση οδήγησε στην παραίτηση
πολλών γκέι Tory βουλευτές από μικρές κυβερνητικές θέσεις, και ενίσχυσε
την εντύπωση ότι το καθεστώς ήταν βυθισμένη σε "sleaze". Εν τω μεταξύ, η
μαχητική γκέι οργάνωση Οργή! στοχευμένες βουλευτές πίστευαν ότι είναι
γκέι οι οποίοι απέτυχαν να υποστηρίξουν την ισότητα των ομοφυλοφίλων,
ένας εκ των οποίων, ενωτικού της Ulster Sir James Kilfedder, πέθανε από
καρδιακή προσβολή μετά την εκμάθηση της «εκδρομή» του.
Νέο Εργατικό Κόμμα, που εξελέγη το 1997, υποσχέθηκε μια νέα εποχή της
«διαφορετικότητας» και «αποκλεισμών». Υποψηφίους Εργασίας που θριάμβευσε
στην πρώην προπύργια των Συντηρητικών περιλαμβάνονται δύο ανοιχτά γκέι
άνδρες, Stephen Twigg στο Enfield Southgate (όπου ανέτρεψε τον Michael
Portillo) και Ben Bradshaw στο Exeter (όπου κέρδισε μια μεγάλη
πλειοψηφία στο πρόσωπο του ομοφοβικού Συντηρητικών εκστρατεία). Chris
Smith έγινε γραμματέας του πολιτισμού και ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος
υπουργικού συμβουλίου, σύντροφό του να συμπεριληφθούν στις επίσημες
εκδηλώσεις, όπως τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ πάρτι στον κήπο. Μεγάλα
βήματα έγιναν στη μεταρρύθμιση του νόμου. Η απαγόρευση των ομοφυλοφίλων
στις ένοπλες δυνάμεις ήρθη? η ηλικία συναίνεσης μειώθηκε στο 16?Ενότητα
28 καταργήθηκε? Σύμφωνο Συμβίωσης εισήχθησαν, δίνοντας ομοφυλόφιλα
ζευγάρια τα ίδια νομικά δικαιώματα όπως και τα παντρεμένα ζευγάρια? και
μια σειρά μέτρων που είναι παράνομο να κάνουν διακρίσεις εις βάρος των
ατόμων, ή «υποδαυλίζουν το μίσος» εναντίον τους, για λόγους σεξουαλικού
προσανατολισμού τους.
***
Είναι μια μελέτη του θέματος αυτού ιστορικά ή πολιτικά σχετικές; Πιστεύω
ότι είναι, επειδή μέχρι πρόσφατα πολλοί πολιτικοί (ίσως περισσότερο από
ό, τι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, για τους άνδρες στην ερώτηση που
συνήθως έκαναν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι δεν τις
λεπτομέρειες αυτής της πτυχής της ζωής τους προέκυψαν) ήταν υποχρεωμένοι
να κρατήσουν μυστική κάτι σημαντικό για τον εαυτό τους. Και αυτό
επηρέασε αναπόφευκτα και τον τρόπο που λειτουργούν ως πολιτικοί: εκτός
από δίνοντάς γρήγορη ευστροφία και απότομη κεραίες, έτεινε να προωθήσει
τις δεξιότητες σε διάφορους τομείς - τακτ και διακριτικότητα? υποκριτική
και καλλιτεχνία? οι «σκοτεινές τέχνες" της παρουσίασης και τις πράξεις
χειραγώγησης?ενημέρωση και διαχείριση των κινδύνων. Μετά τις εκλογές,
Westminster διαθέτει πλέον 32 ανοιχτά γκέι βουλευτές και ενώ το ένα
πρέπει να είναι ευγνώμονες που, στη Βρετανία, επίσημη ομοφοβία είναι
κάτι που ανήκει στο παρελθόν, και ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και
γυναίκες, στην πολιτική όπως και αλλού, μπορεί τώρα να είναι ειλικρινής
σχετικά με τη σεξουαλικότητά τους, , η αναγκαιότητα των ομοφυλοφίλων στη
δημόσια ζωή να κρύψει τη φύση τους, αν και είναι λυπηρό, δεν είχε,
ίσως, να ασκήσει μια εντελώς αρνητική επιρροή στην πολιτική σκηνή του
20ου αιώνα.