a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Read more » ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ


ΠΩΣ ΤΑ ΦΩΤΟΝΙΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ 

Η λέξη λέιζερ (laser) μπήκε στο λεξιλόγιό μας κυρίως χάρη στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όπως «Ο Πόλεμος των Αστρων».

Ωστόσο ο φανατικός των γηπέδων που στρέφει την ακτίνα του κινέζικου λεϊζερομπρελόκ του στον τερματοφύλακα της αντίπαλης ομάδας ιδέα δεν έχει για το πώς λειτουργεί και τι μπορεί να κάνει αυτή η ακτίνα. Οπως εξίσου αγνοεί ο μέσος τουρίστας ότι τα μνημεία και τα αγάλματα που έχουν αιχμαλωτιστεί στους κρυστάλλινους κύβους που αγοράζει ως σουβενίρ έχουν επίσης χαραχθεί με τέτοιες ακτίνες. Αλλά - ακόμη σοβαρότερα - και όσοι προστρέχουν στις υπηρεσίες γιατρών που υπόσχονται κοσμητικές ή και χειρουργικές επεμβάσεις με λέιζερ ουδόλως γνωρίζουν τα όρια των δυνατοτήτων αυτών των θαυματουργών ακτίνων. Και το πρόβλημα δεν είναι απλά ότι «τάζονται λαγοί με πετραχήλια» χωρίς πάντοτε το ανάλογο αποτέλεσμα, αλλά ότι μπορεί να προκληθεί κακό από την έλλειψη ακρίβειας τέτοιων συσκευών.


Για το πούμε συμπυκνωμένα, υποκύψαμε όλοι σε έναν μύθο ακρίβειας των ακτίνων λέιζερ, χωρίς να γνωρίζουμε ότι η χρήση τους σε ευαίσθητα υλικά - και ειδικά σε ζωντανά κύτταρα - είχε ως τώρα σοβαρά μειονεκτήματα. Μειονεκτήματα που ευτυχώς από εφέτος μπορούν να εξαλειφθούν, χάρη σε μια γερμανική εφεύρεση.

Από τον Αϊνστάιν ως το χειρουργείο
Κάποτε είχαμε καραβάκια στο μπουκάλι. Τώρα, ο ήλιος ολόκληρος αιχμαλωτίζεται σε γυάλινους κύβους, μέσω των λέιζερ

Ο πρώτος που ξεκίνησε τη «λεϊζερομανία μας» είναι ο Αϊνστάιν, ο οποίος χρησιμοποίησε το 1905 την κβαντοποίηση της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας (που είχε εισαγάγει ο Πλανκ πέντε χρόνια νωρίτερα) προκειμένου να εξηγήσει το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο. Χρειάστηκε ωστόσο η μοντελοποίηση του ατόμου από τον Μπορ (Bohr), το 1913, με σταθερά επίπεδα ενέργειας για τα ηλεκτρόνια σε τροχιά, για να φθάσει το 1917 ο Αϊνστάιν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε μια αλληλεπίδραση μεταξύ φωτός και μάζας, που τη βάφτισε «διεγερμένη εκπομπή». Αυτή η διεγερμένη εκπομπή μπορούσε να ενισχύσει το φως.

Η πρώτη διάταξη εκπομπής ακτίνας λέιζερ στήθηκε από τον αμερικανό φυσικό Θίοντορ Mάιμαν, το 1960. Οι απορημένοι φυσικοί που πρωτοείδαν αυτή την ακτίνα να βγαίνει από έναν κρύσταλλο ρουμπινίου αποφάνθηκαν ότι ήταν «μια λύση που έψαχνε να βρει το πρόβλημά της»! Ωστόσο, όπως η ιστορία της βιομηχανίας κατέδειξε, τα προβλήματα στα οποία έδωσε λύση η εν λόγω ακτίνα ήταν έκτοτε πάμπολλα, από την κοπή μετάλλων ως τις τηλεπικοινωνίες, τα οπλικά συστήματα και την ιατρική τεχνολογία.

Από πλευράς ορισμού, η λέξη laser συντίθεται από τα αρκτικόλεξα των λέξεων «Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation» (Ενίσχυση Φωτός μέσω Διεγερμένης Εκπομπής Ακτινοβολίας). Στην πράξη, είναι μια γεννήτρια φωτός και ενισχυτής φωτός, που δημιουργεί συνεκτική μονοχρωματική ριπή φωτονίων (δηλαδή, τα φωτόνια της ακτίνας που εκπέμπει είναι ενός και μόνο μήκους κύματος, ή συχνότητας).

Η εφαρμογή ακτίνων λέιζερ σε «μικρογλυπτική ακριβείας» ξεκίνησε το 1986, όταν στη θέση του κρυστάλλου ρουμπινιού τοποθετήθηκε ένα τιτανωμένο ζαφείρι (οξείδιο του αλουμινίου μπολιασμένο με τιτάνιο). Τότε έγινε εφικτή η παραγωγή υπερταχέων παλμών, που έδωσαν ακτίνες υψηλής εστίασης και μεγάλης ισχύος. Τα πλεονεκτήματα αυτής της νέας γενιάς λέιζερ έγιναν αμέσως αντιληπτά από τη βιομηχανία, αλλά και έδωσαν την ιδέα αξιοποίησής τους για ιατρικούς σκοπούς: Με όλο και πυκνότερες ριπές φωτονίων, που θα είχαν διάρκεια παλμών όλο και μικρότερη, ο στόχος της ακτίνας θα θερμαινόταν όλο και λιγότερο. Αρα, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και στους ανθρώπινους ιστούς!

Η καινοτομία του Fraunhofer
Ο μύθος που γεννήθηκε για την ακρίβεια των ιατρικών λέιζερ δεν είναι διόλου αδικαιολόγητος. Υπήρχε όμως ένα κρυφό ισοζύγιο: όσο περισσότερη ακρίβεια ζητούσες, τόσο λιγότερη ισχύ μπορούσες να απαιτήσεις από την ακτίνα.

Για να λυθεί αυτό το δύσκολο πρόβλημα προσπάθησαν πολλοί στον πλανήτη, αλλά τελικά το κατάφεραν οι ερευνητές του Fraunhofer Institute for Laser Technology ILT στο Ααχεν της Γερμανίας, συνεργαζόμενοι με το Πανεπιστήμιο RWTH Aachen, το Ινστιτούτο Κβαντικής Οπτικής Max Planck του Μονάχου και τρεις εταιρείες (Jenoptik AG, EdgeWave και Amphos). Τους πήρε τρία χρόνια - μεταξύ 2008 και 2011 - αλλά τελικά κατόρθωσαν να παρουσιάσουν τη συσκευή Edgewave Innoslab, η οποία ανεβάζει την ισχύ εξόδου ως τα 600 Watt, με συχνότητα παλμών ως 100 KHz. Οι ακτίνες λέιζερ που παράγει αυτή η συσκευή μπορούν να έχουν κυκλικό ίχνος, τετράγωνο, αλλά και γραμμικό. Εκτός από το ιατρικό πεδίο, οι εφαρμογές τους επεκτείνονται και σε πληθώρα άλλων: Στην αυτοκινητοβιομηχανία για την κατεργασία των ταμπλό στη βιομηχανία ηλεκτρονικών για τη διάτρηση τυπωμένων κυκλωμάτων, στη βιομηχανία φωτοβολταϊκών για τη χάραξη και κοπή των κυψελών, στην υαλουργία για τη μικρογλυπτική στο εσωτερικό των επιφανειών, στην πρωτοτυποποίηση και την κατεργασία εργαλείων για εργαλειομηχανές, αλλά και στα επιστημονικά εργαστήρια για την καταγραφή της ταχύτητας στοιχειωδών σωματιδίων. Για το επίτευγμά τους, στην ερευνητική ομάδα του Fraunhofer απονεμήθηκε εφέτος το κρατικό βραβείο επιστημονικής αριστείας Stifterverband.

Οι προοπτικές
Η εξάπλωση των λέιζερ υπερβραχέων παλμών αναμφίβολα θα ανεβάσει τον τεχνολογικό πολιτισμό μας σε επίπεδα ποιότητας πρωτόγνωρα. Παράλληλα, θα επιτρέψει επιτέλους τον πλήρη έλεγχο ακρίβειας και απόδοσης στις χειρουργικές και κοσμητικές επεμβάσεις. Ωστόσο η πρόοδος στον έλεγχο των ριπών φωτονίων δεν μπορεί παρά να σηματοδοτήσει και την έναρξη μιας νέας «εποχής εξηλεκτρισμού»: Σταδιακά το τωρινό ηλεκτρικό ρεύμα που κινητοποιεί τον πολιτισμό μας θα δίνει τη θέση του σε ρεύματα φωτονίων. Η αρχή έχει ήδη γίνει στις τηλεπικοινωνίες και θα ακολουθήσουν σύντομα οι υπολογιστές. Επομένως, η γνώση της Φωτονικής καθίσταται κρίσιμη για το μέλλον των χωρών στον νέο αιώνα. Η δική μας χώρα έχει το τεράστιο πλεονέκτημα να διαθέτει ερευνητές-κολοσσούς στο διεθνές στερέωμα της Φωτονικής - καθηγητές που μοιράζονται τον χρόνο τους διδάσκοντας σε ξένα και ελληνικά πανεπιστήμια. Οπως οι συγκεκριμένοι απόφοιτοι των πανεπιστημιακών σχολών μας αντιμετωπίζουν «κλειστό ορίζοντα» στην εδώ απορρόφησή τους και οδηγούνται στη μετανάστευση. Αν θέλουμε να «προλάβουμε το κακό», θα πρέπει στη συνταγή της όποιας ανάπτυξης να εντάξουμε την προτεραιότητα αξιοποίησης αυτού του πολύτιμου δυναμικού. Διαφορετικά, θα συνεχίσουμε να εξαλείφουμε με λέιζερ τις ρυτίδες μας, όταν θα έχουμε κάνει στάχτη τις ελπίδες μας...

ΥΓ.: Για την επιστημονική εξήγηση των λέιζερ υπερβραχέων παλμών,γενικά, διαβάστε το www.ull.rdg.ac.uk/documents/ULL_Antoncini.pdf/. Ειδικά για το Innoslab, διαβάστε στο www.edge-wave.de/web/en/technologie/innoslab-verstarker/.

=================================
H Bridgestone ανακοινώνει την εξέλιξη του ελαστικού χωρίς αέρα.
Νέα Περιβαλλοντική Τεχνολογία για τα Ελαστικά του Μέλλοντος.


Η Bridgestone Corporation ανακοίνωσε ότι εξέλιξε ένα ελαστικό χωρίς αέρα, το οποίο στο μέλλον θα μπορούσε να αποδειχθεί μία βιώσιμη και φιλικότερη προς το περιβάλλον εναλλακτική πρόταση σε σχέση με τα κλασικά ελαστικά.

Η Bridgestone εργάζεται πάνω σε διάφορα σχέδια, όπως το 
ελαστικό χωρίς αέρα, το οποίο εν τέλει θα συμβάλλει σε ένα υγιέστερο περιβάλλον, όχι μόνο επί του παρόντος αλλά και για τις μελλοντικές γενιές. Τα ελαστικά χωρίς αέρα έχουν λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον σε σχέση με τα κλασικά ελαστικά αλλά μέχρι τώρα αντίστοιχες ιδέες ελαστικών αποδείχθηκαν πολύπλοκες για μαζική παραγωγή. 
Η Bridgestone εξέλιξε την τεχνολογία αυτή με σκοπό την πρακτική εφαρμογή. 

Εξειδικευμένα Χαρακτηριστικά της Τεχνολογίας Ελαστικών Χωρίς Αέρα


Χάρη στη μοναδική κατασκευή των ακτινών, που εκτείνονται κατά μήκος των εσωτερικών πλευρώντων ελαστικών και υποστηρίζουν το βάρος του οχήματος, δεν υπάρχει καμία ανάγκη να συμπληρώνετε τακτικά τον αέρα των ελαστικών, γεγονός που σημαίνει ότι τα ελαστικά απαιτούν λιγότερη συντήρηση. Παράλληλα, εξαλείφεται η ανησυχία για κλαταρίσματα. Επιπλέον, η κατασκευή της ακτίνας εντός του ελαστικού αποτελείται από επαναχρησιμοποιήσιμη, θερμοπλαστική ρητίνη και κατά μήκος της γόμας στο τμήμα του πέλματος, τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι 100% ανακυκλώσιμα.

Ως αποτέλεσμα, τα ελαστικά θέτουν νέα πρότυπα στους τομείς του περιβάλλοντος, της 
ασφάλειας και της αναπαυτικότητας. Η Bridgestone επιδιώκει την τεχνολογική εξέλιξη με στόχο τηνεπίτευξη μίας αυτό–ανανεώσιμης διαδικασίας, η οποία θα δρα προληπτικά, μεγιστοποιώντας την κυκλική χρήση των πηγών από φθαρμένα ελαστικά σε νέα ελαστικά καθώς και τη χρήση ανακυκλώσιμων πηγών.


Ελαστικό Χωρίς Αέρα: Το ελαστικό χωρίς αέρα, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο περίπτερο της Bridgestone, στην 42η Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο. Μία συνθετική ρητίνη, που γίνεται εύκαμπτη όταν ζεσταίνεται, μπορεί να μορφοποιηθεί σε ποικιλία σχημάτων και σκληραίνει όταν ψυχραίνεται. Οι αλλαγές από θερμό σε ψυχρό μπορούν γενικά να επαναλαμβάνονται, γεγονός που καθιστά εύκολο το καλούπωμα και την ανακύκλωση των υλικών.

====================================================================

PostHeaderIcon Φορτίστε τα πάντα με ένα ποτήρι νερό

Κατά τη διάρκεια της CES (Consumer Electronics Show) 
παρουσιάστηκε ένας εξαιρετικά ενδιαφέρον φορτιστής που ακούει
στο όνομα PowerTrekk system. 
Ο PowerTrekk μπορεί να φορτίσει οποιαδήποτε συσκευή με θύρα
USB και λειτουργεί ακόμα και με βρώμικο ή θαλασσινό νερό.


Η κατασκευάστρια εταιρία Signa Chemistry σημειώνει ότι με το 
μικρό σύστημα παραγωγής ρεύματος που έχει ετοιμάσει, ο 
κάτοχος ενός κινητού τηλεφώνου χρειάζεται μόλις μια κουταλιά 
νερό για να μπορέσει μέσα σε 15 δευτερόλεπτα να φορτίσει την συσκευή του! 
Η ενέργεια που παράγεται είναι ανάλογη με αυτή τεσσάρων μπαταριών τύπου ΑΑ και μπορεί να 
προσφέρει έως και 10 ώρες ζωής στη μπαταρία της φορητής συσκευής.


«Ο φορτιστής PowerTrekk έχει συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους συμβατικούς φορτιστές»,
δήλωσε ο κ. Björn Westerholm, εκπρόσωπος της εταιρείας myFC.


«Η παραγωγή υδρογόνου για την τροφοδοσία των κυψελών καυσίμου είναι άμεση και η φόρτιση 
δεν επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες όπως οι καιρικές συνθήκες και η ηλιοφάνεια», 
συμπλήρωσε.


Τέλος ο φορτιστής αναμένεται να κυκλοφορήσει στην ευρωπαϊκή αγορά τον Μάιο ή τον Ιούνιο, με 
προτεινόμενη τιμή τα 199 ευρώ.
blogtv.gr

========================================================================
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΜΑ ; ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΟΠΛΑ 
Πειραματικά αποτελέσματα που συνηγορούν στην ύπαρξη μιάς τέταρτης 
μορφής ύλης, το πλάσμα κουάρκ - γκλουονίων, ανακοινώθηκαν πρόσφατα από 
το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) στη Γενεύη.
Τα κουάρκ είναι τα συστατικά των πρωτονίων και των νετρονίων στούς ατομικούς 
πυρήνες, ενώ τα γκλουόνια είναι τα σωματίδια - φορείς των δυνάμεων που κρατούν 
τα κουάρκ δεσμευμένα μέσα στην πυρηνική ύλη. Οι δυνάμεις αυτές είναι τόσο 
ισχυρές, ώστε τα κουάρκ δεν μπορούν να υπάρξουν απομονωμένα έξω από τα 
πρωτόνια και τα νετρόνια.
Σύμφωνα όμως με τις υπάρχουσες θεωρίες, σε συνθήκες πολύ υψηλής θερμοκρασίας 

και πίεσης, σχηματίζεται μία νέα μορφή πυρηνικής ύλης, το πλάσμα κουάρκ-γκλουονίων. 
Μέσα σ' αυτό, τα κουάρκ είναι ουσιαστικά ελεύθερα και κινούνται σε μεγάλες αποστάσεις 
αντί να είναι περιορισμένα, όπως συμβαίνει στην συνηθισμένη ύλη.
Οι φυσικοί πιστεύουν ότι τέτοιες συνθήκες επικρατούσαν
στο πρώτο δευτερόλεπτο κιόλας

της δημιουργίας του σύμπαντος, αμέσως μετά την Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang), γιατί τότε οι
συνθήκες από άποψη θερμοκρασίας και πυκνότητας ενέργειας ήταν ανάλογες.
Η ύλη του σύμπαντος ήταν στη μορφή του πλάσματος και στη συνέχεια ψύχθηκε ακολουθώντας
τη διαστολή του σύμπαντος και άρχισε να σχηματίζει σβόλους από χωρισμένα πλέον quark,
που είναι τα γνωστά μας σωματίδια.
Το πείραμα στη CERN (στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ολόκληρο project που ξεκίνησε
από το 1993 και περιελάμβανε μία σειρά από πειράματα στα οποία συμμετέχουν και 
Ελληνικές ερευνητικές ομάδες) κατά κάποιον τρόπο ανασυστήνει μία πολύ πρωταρχική φάση
του σύμπαντος και γι' αυτόν το λόγο πήρε το χαριτωμένο όνομα «Little Bang».
Το ουσιώδες ερώτημα όμως είναι πώς μπορεί κανείς να αναπτύξει τις τόσο υψηλές
θερμοκρασίες και ενέργειες που χρειάζονται για να προσομοιάσει το περιβάλλον του πρώιμου
σύμπαντος. Οι φυσικοί στη CERN αποφάσισαν να αφήσουν βαρέα ιόντα να συγκρούονται με
στόχους όσο πιο βίαια γινόταν.
Διάλεξαν ιόντα μολύβδου, τα οποία έχουν ατομικό βάρος 208 και μπορούν να τα κάνουν να
συγκρούονται σε ενέργειες γύρω στα 3,5TeV. Συγκρούσεις με τόσο μεγάλες ενέργειες
προκαλούν πολύ υψηλή ενεργειακή πυκνότητα σε μία σχετικά μικρή περιοχή του χώρου, με
αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πλάσμα. Αυτό συμπεριφέρεται στη συνέχεια ως αέριο που
υπόκειται σε πολύ υψηλή πίεση. Άμεσα εκρήγνυται και ψύχεται, και τα quark του πλάσματος
σχηματίζουν σταθερά αδρόνια. Όσο η πυκνότητα είναι ακόμα υψηλή, τα αδρόνια αλληλεπιδρούν
μεταξύ τους για λίγο, αλλά έπειτα απελευθερώνονται το ένα από το άλλο, διότι η απόσταση
δράσης της ισχυρής δύναμης είναι μικρή, και στη συνέχεια ταξιδεύουν προς τους ανιχνευτές.
Τα πρώτα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα, και ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο 
στην μελέτη και κατανόηση της φύσης σε θεμελιώδες επίπεδο.
Πώς ανιχνεύεται όμως το πλάσμα;
Θεωρητικά αυτό προκύπτει σε μια θερμοκρασία 150-200MeV (που αντιστοιχεί σε μια
θερμοκρασία 100.000 φορές τη θερμοκρασία στο κέντρο του Ήλιου) και σε μια ενεργειακή
πυκνότητα της τάξης του 1GeV/fm3 (επταπλάσια της πυκνότητας της απλής πυρηνικής ύλης).
Επειδή τώρα δεν είναι δυνατόν να παρατηρηθεί απευθείας το πλάσμα, οι φυσικοί μελετούν τα
προϊόντα της διαδικασίας που φτάνουν στους ανιχνευτές, και προσπαθούν να αναδομήσουν τι
πρέπει να έχει προηγηθεί προκειμένου να προκύψουν τα συγκεκριμένα προϊόντα.
Υπήρχαν διάφορες μέθοδοι για να ανιχνευθούν προϊόντα που σχετίζονταν με το πλάσμα.
Σε μία από αυτές οι φυσικοί αναζητούσαν φωτόνια υψηλής ενέργειας, που θα μπορούσαν να
αποτελούν «απευθείας» απόδειξη του πλάσματος. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος ήταν
αναποτελεσματική, εξαιτίας του υψηλού «θορύβου» από φωτόνια που παράγονται από πολλές
διαφορετικές διαδικασίες, και δεν μπορούσαν να ερμηνευθούν με ακρίβεια.
Επομένως αυτό που πρέπει να κάνει ο ερευνητής είναι να μελετήσει το μεγάλο αριθμό αδρονίων
που καταφτάνουν στους ανιχνευτές και να αναπλάσει τη διαδικασία με την οποία δημιουργήθηκαν.
Αφενός οι ερευνητές παρατήρησαν μία χαρακτηριστική μείωση του αριθμού των σωματιδίων
j-psi (ενός μεσονίου που αποτελείται από ένα quark τύπου charm [=γοητευτικό] και ένα
αντιquark τύπου charm) που οφείλεται θεωρητικά στην παρουσία τους και η οποία επαληθεύτηκε
όπως προβλεπόταν θεωρητικά.
Η πιο σημαντική ωστόσο παρατήρηση που ενισχύει τη βεβαιότητα για τη δημιουργία πλάσματος
έχει να κάνει με την υψηλή παρουσία από quark του τύπου strange.
Πριν από τη σύγκρουση δεν υπήρχαν στα ιόντα μολύβδου καθόλου strange quark παρά μόνο up
και down.  Ωστόσο, έπειτα από τη σύγκρουση μπορεί να καταμετρηθεί η ποσότητα των
νεοδημιουργηθέντων strange quark. Βρέθηκε ένας αρκετά υψηλός αριθμός για τον οποίο
ξέρουμε ότι δεν μπορεί να έχει δημιουργηθεί κατόπιν της σχηματοποίησης των αδρονίων, και ο
οποίος πρέπει να ανάγεται σε μία προγενέστερη φάση αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε quark, που
θα έχει τη μορφή πλάσματος. Αυτή η αύξηση των strange quark αποτελεί κεντρική πρόβλεψη της
θεωρίας και υποστηρίζεται από τα πειραματικά δεδομένα. Αλλά και τα τελικά σχηματοποιημένα
αδρόνια παρέχουν πληροφορίες για το τι προηγήθηκε του σχηματισμού τους.
Αναλύοντας την κατανομή των ορμών τους μπορεί να βρεθεί η μέση θερμοκρασία τους, τη
στιγμή που έλαβε χώρα η «ελαστική κρούση» με την οποία διαχωρίστηκαν, και βρίσκεται να
είναι γύρω στα 100MeV. Αν μάλιστα εξετάσουμε την κατανομή των τύπων των αδρονίων που
προκύπτουν από τη σύγκρουση μπορούμε να πάμε πιο πίσω στη στιγμή που αρχίζει η μετάβαση
από το πλάσμα στο σχηματισμό αδρονίων και για αυτήν τη φάση βρίσκεται μια θερμοκρασία
180MeV που συμφωνεί με τη θεωρητικά προβλεφθείσα τιμή για τη μέση θερμοκρασία του
πλάσματος.



Προσομοίωση της σύγκρουσης δύο ιόντων μολύβδου
Πραγματικές συγκρούσεις ιόντων μολύβδου στο πείραμα ΝΑ49

Πραγματικές συγκρούσεις ιόντων μολύβδου στο πείραμα ΝΑ49
Λόγω μεγάλης ενέργειας τη στιγμή της σύγκρουσης δημιουργούνται 
τα βαριά σωματίδια  J/Ψ, των οποίων η μοίρα εξαρτάται από το τι θα 
συμβεί παρακάτω.

Τα πρωτόνια και τα νετρόνια μέσα στα ιόντα μολύβδου θα 
χωριστούν, δημιουργώντας μια πυκνή σούπα σωματιδίων
Εάν η ενέργεια είναι αρκετά υψηλή, ακόμα και τα κουάρκ 
και τα γλουόνια που είναι κλειδωμένα μέσα στα πρωτόνια 
και τα νετρόνια θα δραπετεύσουν, και τότε θα έχει 
δημιουργηθεί το πλάσμα Κουάρκ Γλουονίων. Εάν συμβεί 
αυτό, μερικά J/Ψ θα καταστραφούν, όμως άλλα  σωματίδια,
παράξενα κουάρκ, θα δημιουργηθούν. Επίσης, σωματίδια 
που μετατρέπονται σε ζεύγη ηλεκτρονίων θα 
δημιουργηθούν πιο εύκολα
Καθώς το Πλάσμα Κουάρκ Γλουονίων χάνει θερμότητα, 
συμπυκνώνεται σε συνήθη ύλη, περίπου όπως το νερό 
υγροποιείται από τον ατμό. Μετρώντας πόσα J/Ψ, πόσα 
σωματίδια που περιέχουν παράξενα κουάρκ και πόσα 
ζεύγη ηλεκτρονίων  προκύπτουν από τη σύγκρουση, οι 
φυσικοί είναι σε θέση να πουν αν δημιουργήθηκε Πλάσμα 
Κουάρκ Γλουονίων, και να μάθουν πώς εξελίχθηκε αυτό. 
Μέχρι τώρα, οι αποδείξεις λένε ότι έχει δημιουργηθεί 
Πλάσμα Κουάρκ Γλουονίων, αλλά πιο λεπτομερείς 
μελέτες στο CERN  προφανώς θα πρέπει να περιμένουν 
το LHC


===============================================


Η εφεύρεση που θα αλλάξει το μέλλον

Λονδίνο AirDrop2.jpg
Ενας αυστραλός εφευρέτης κέρδισε το πρώτο βραβείο
σε μεγάλο διαγωνισμό για ένα σύστημα δημιουργίας 
νερού κυριολεκτικά από τον αέρα. 
Το Airdrop «συλλαμβάνει» την υγρασία που βρίσκεται 
στην ατμόσφαιρα και τη μετατρέπει σε νερό. 
Δημιουργός του είναι ο 27χρονος Έντουαρντ 
Λινάκρ που με αυτό κέρδισε το βραβείο James Dyson.


Το σκαθάρι «πρότυπο»


Το Airdrop είναι ένας χαμηλού κόστους και αυτόνομης ενέργειας αρδευτικός
μηχανισμός ο οποίος σύμφωνα με τον δημιουργό του μπορεί να βοηθήσει στο
πότισμα καλλιεργειών σε άνυδρες περιοχές ή σε περιοχές που πλήττονται από 
ξηρασία.


Ο Λινάκρ τον ανέπτυξε μελετώντας το σκαθάρι της ερήμου Ναμίμπ, μιας από τις πλέον
άνυδρες περιοχές του πλανήτη. Το σκαθάρι αυτό κατορθώνει να επιβιώνει σε
συνθήκες σχεδόν απόλυτης ξηρασίας συλλέγοντας με τη «δροσιά» των πρώτων
πρωινών ωρών υγρασία από τον αέρα την οποία αποθηκεύει σε κοιλότητες που
διαθέτει στον εξωσκελετό του και καταναλώνει τις επόμενες ώρες.
AirDrop4.jpgAirDrop5.jpg
Ο «νεροποιός»


Με βάση την αρχή ότι ακόμη και ο πιο ξηρός αέρας διαθέτει μόρια νερού, το Airdrop
συλλέγει από την ατμόσφαιρα αέρα και μειώνει τη θερμοκρασία του μέχρι να φθάσει
σε επίπεδα υγροποίησης. Το σύστημα αποτελείται από ένα δίκτυο σωλήνων που
τοποθετούνται στο έδαφος κάτω από μια καλλιέργεια.



Ο αέρας αντλείται από τους υπόγειους σωλήνες και στη συνέχεια ψυχραίνεται ώστε
να δημιουργηθεί τελικά νερό το οποίο διοχετεύεται απευθείας στις ρίζες των φυτών.
Το πρωτότυπο αρδευτικό σύστημα που κέρδισε το βραβείο παράγει 11.5 ml νερού
από ένα κυβικό μέτρο αέρα σε απόλυτες συνθήκες... ερήμου αλλά σύμφωνα με
τον Λινάκρ μπορούν να γίνουν βελτιώσεις που θα αυξήσουν την παραγόμενη 
ποσότητα νερού.
AirDrop1.jpghttp://thecoolgadgets.com/wp-content/uploads/2011/11/airdrop-for-farming-irrigation.jpg


=========================================

Ο ήλιος «σύμμαχος» στην καταπολέμηση της ανεμοβλογιάς

Η έκθεση στον ήλιο μπορεί να παρεμποδίζει
την εξάπλωση της ανεμοβλογιάς, υποστηρί-
ζουν Βρετανοί ερευνητές, όπως αναφέρεται
σε άρθρο του επιστημονικού εντύπου
Virology...
Ομάδα ειδικών από το Πανεπιστήμιο του
Λονδίνου διαπίστωσε ότι η ανεμοβλογιά είναι
λιγότερο συχνή σε περιοχές με υψηλά
επίπεδα υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας.
Το ηλιακό φως ενδεχομένως να απενεργο-
ποιεί τους ιούς που υπάρχουν στο δέρμα, και
έτσι να καθίσταται δυσκολότερη η εξάπλωσή
τους.

Όμως, ανεξάρτητοι ερευνητές επισημαίνουν
ότι και άλλοι παράγοντες, περιλαμβανομένης
της θερμοκρασίας, της υγρασίας αλλά και των
συνθηκών διαβίωσης παίζουν εξίσου
σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση της ασθένειας.

Ο ιός του έρπητα ζωστήρα-ανεμοβλογιάς είναι μεταδοτικός, ενώ μπορεί να
εξαπλωθεί μέσω του βήχα και του φτερνίσματος στα πρώιμα στάδια της
λοίμωξης, με κύρια πηγή, την επαφή με τα δερματικά εξανθήματα.

Η υπεριώδης ηλιακή ακτινοβολία (UV) είναι γνωστό ότι απενεργοποιεί τους
ιούς και ο Δρ Φιλ Ράις από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, θεώρησε ότι αυτό
μπορεί να είναι και το «κλειδί» για την σπανιότητα της ανεμοβλογιάς και τη
μη μετάδοσή της από άτομο σε άτομο, ειδικά στις τροπικές χώρες.

Επίσης, η ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να είναι αιτιολογικός παράγοντας της
συχνότητας της ασθένειας τους χειμερινούς μήνες σε εύκρατες χώρες,
καθώς οι άνθρωποι εκεί εκτίθενται λιγότερο στον ήλιο.

Ο ερευνητής και οι συνεργάτες του μελέτησαν στοιχεία από 25 παλαιότερες
έρευνες για τον ιό του έρπητα ζωστήρα-ανεμοβλογιάς, σε διάφορες χώρες
του κόσμου, και τα συνέκριναν με μια ομάδα κλιματολογικών παραγόντων.
Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε συσχετισμός μεταξύ των
επίπεδων των UV ακτίνων και της συχνότητας του ιού της ανεμοβλογιάς.

Οι επιστήμονες μπόρεσαν να αιτιολογήσουν και κάποια αποτελέσματα που
στο παρελθόν είχαν μείνει ανεξήγητα, όπως την κορύφωση της συχνότητας
της ανεμοβλογιάς στην Ινδία και τη Σρι Λάνκα, κατά τη διάρκεια των
θερμότερων, ξηρότερων και ηλιόλουστων περιόδων του έτους.

Όπως εξηγεί ο Δρ Ράις «λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, οι ακτίνες UV
είναι πολύ μειωμένες κατά την διάρκεια των προαναφερόμενων περιόδων,
αν ειδικά τις συγκρίνουμε με τις εποχές των έντονων βροχών, στις τροπικές
αυτές χώρες. Κανείς δεν είχε θεωρήσει τις ακτίνες UV ως παράγοντα σχετικό
με τη νόσο, αλλά η επαναξιολόγηση των επιδημιολογικών ερευνών, μας
οδήγησε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει έντονη σχέση μεταξύ του γεωγραφι-
κού πλάτους και της παρουσίας του ιού.»

Η καθηγήτρια Τζούντι Μπρέουερ από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου
σχολιάζει ότι ενώ «οι ακτίνες UV μπορεί να συντελούν στην παρατηρούμενη
διαφοροποίηση ως προς την συχνότητα της ανεμοβλογιάς μεταξύ τροπικών
και εύκρατων περιοχών της Γης, θα πρέπει να εξεταστούν σε βάθος και
άλλοι συνεισφέροντες παράγοντες. Η υγρασία, η ζέστη και κοινωνικοί
παράγοντες, όπως ο συνωστισμός, πρέπει να μελετηθούν σε βάθος, πριν
καταλήξουμε σε οριστικά συμπεράσματα, που θα οδηγήσουν σε
αναθεώρηση των κατευθυντηρίων οδηγιών για την διαχείριση της
ανεμοβλογιάς».

www.advancehealth.gr
http://www.on-news.gr/ 

===============================

To σύμπαν και οι πλανήτες παράγουν μουσική!!(Συνοδευτικά βίντεο)

Αναρτήθηκε από τον/την Βισάλτης στο Φεβρουαρίου 15, 2011
Η ΝΑSA δικαιώνει τον Πλάτωνα και 
τον Πυθαγόρα 2500 μετά…
Πολλούς αιώνες πριν η ΝΑΣΑ αποδείξει 
την ύπαρξη την Μουσικής στο Σύμπαν, ο 
Πλάτων ονόμαζε την μουσική ως την 
ομορφιά του Σύμπαντος κι έλεγε ότι η 
«η Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για 
να φτάσει την ψυχή και να της διδάξει 
την αρετή», ότι «η μουσική είναι ένας 
ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, 
φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, 
χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα”.
Πιο πριν όμως ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, 
αυτός ο μέγιστος των μεγίστων φιλόσοφος, 
μαθηματικός, γεωμέτρης και μουσικός, είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ευαισθησίας 
ώστε ν’ ακούει (όχι βέβαια με τα φυσικά αυτιά) τη συμφωνία του ουρανού, τη 
μουσική των ουράνιων σφαιρών και 6 αιώνες π.Χ. από τον Κρότωνα της Ιταλίας 
αυτός και οι μαθητές του “ θεμελίωναν την θεωρία τους για τους αριθμούς. 
«κατὰ δὴ τοὺς Πυθαγορικοὺς πρεσβευτέα τὰ τῶν ἀριθμῶν ὡς ἀρχὴ καὶ πηγὴ καὶ ῥίζα 
τῶν πάντων».
Ανακάλυπταν τις αρμονικές σχέσεις των αριθμών στη μουσική και βάσει αυτών 
ερμήνευσαν τον Σύμπαντα Κόσμο. Η μουσική για τους Πυθαγόρειους ήταν πάνω 
από όλα μαθηματικά. Η ουσία της ήταν οι αριθμοί και η ομορφιά της η έκφραση 
των αρμονικών σχέσεων των αριθμών, «τοὺς ἐν τοῖς ἀριθμοῖς ἁρμονικοὺς λόγους 
ἐννοῶν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖς ἀκουστὸν ἀκούειν ἔλεγε τῆς ἁρμονίας». Η μουσική ήταν 
ακόμα η εικόνα της ουράνιας αρμονίας. Οι αρμονικές σχέσεις των αριθμών 
μεταφέρονταν στους πλανήτες. Οι πλανήτες καθώς περιστρέφονται – δίδασκε – 
παράγουν διάφορους μουσικούς ήχους, «αρμονία των σφαιρών», που δεν τους 
ακούμε” : «Εστίν ουν η ουσία των πραγμάτων αρμονία και αριθμός σφαιρών 
στρεφομένων»!!
2.500+ έτη μετά, στο σήμερα, η σύγχρονη επιστήμη έχει απόδειξη μέχρι κεραίας 
όλα όσα έλεγαν ο Πλάτων και ο Πυθαγόρας για την μουσική των ουράνιων σφαιρών.
Όπως μας λέγει ο Ιάμβλιχος, στο «Περί Πυθαγόρειου βίου, 938 – 958», ο 
Πυθαγόρας χρησιμοποιώντας κάποιον άρρητο και δυσκολονόητο θεϊκό τρόπο, 
τέντωνε την ακοή του και προσήλωνε τον νου του στις «μεταρσίαις» (υπερκόσμιες) 
«τοῦ κόσμου συμφωνίαις», ακούοντας μυστικά, όπως έδειχνε, μόνον αυτός και 
κατανοώντας την καθολική των σφαιρών και των κατ’ αυτάς κινούμενων αστέρων 
αρμονία, που ήταν κάτι πληρέστερο από εκείνη των θνητών και απέδιδε 
«κατακορέστερον μέλος».
Η υπερκόσμια αυτή συμφωνία, έλεγε, είναι αποτέλεσμα «ἐξ ἀνομοίων μὲν καὶ 
ποικίλως διαφερόντων ῥοιζημάτων ταχῶν τε καὶ μεγεθῶν καὶ ἐποχήσεων» 
(εξ ανόμοιων μεν και ποικίλων ταχύτατων ήχων και μεγεθών και συνακόλουθων 
στοιχείων), που έχουν αναμεταξύ τους εναρμονισθεί με κάποια μουσική διάταξη, 
αποτελούμενη από κίνηση και μελωδικότητα περιστροφή άμα και ποικιλόμορφη 
ωραιότητα. Από την υπερκόσμια αυτή συμφωνία εμπνεόμενος, σαν να είχε βάλει 
σε τάξη και αυτή λογική του νου του, όπως όταν μιλούμε για άσκηση σωματική, 
επινοούσε όσο ήταν δυνατόν κάποιες εικόνες ίδιες με αυτές που έβλεπε, τις 
οποίες παρείχε στους μαθητές του μιμούμενος με τα μουσικά όργανα και την 
φωνή την υπερκόσμια συμφωνία. Γιατί σε αυτόν μόνον από όλους τους ανθρώπους 
της γης θεωρούσε ότι ήταν κατανοητοί και μπορούσε να ακουσθούν οι κοσμικοί 
αυτοί φθόγγοι.
Εάν σταθούμε για λίγο στην γεωμετρική και μαθηματική πλευρά του θέματος 
θα παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν 5 συμμετρικά πολύεδρα. Ο μέγας Πλάτων έλεγε 
ότι αυτά τα πολύεδρα είναι οι βασικοί δομικοί κρίκοι, τα πλέον σημαντικά δομικά 
στοιχεία στην δημιουργία του σύμπαντος. Ο Kepler που μελέτησε τα έργα των 
αρχαίων Ελλήνων και ιδιαίτερα του Πλάτωνα παρατήρησε με τις μετέπειτα έρευνές 
του, ότι οι τροχιές των πλανητών, και φυσικά της Χθονός – Γης, “γράφουν” την 
περιφέρεια συγκεκριμένων πολυέδρων.
Για παράδειγμα η τροχιά του Άρεως γράφει την περιφέρεια ενός τετράεδρου 
(Πυρ). 
Η τροχιά του Διός γράφει την περιφέρεια ενός κύβου (γη). Η τροχιά της Αφροδίτης 
γράφει την περιφέρεια ενός οκτάεδρου (Αήρ). Η τροχιά της Γης γράφει την 
περιφέρεια ενός εικοσάεδρου (Ύδωρ). Και τα πράγματα δεν σταματούν εκεί : 
οι αρχαίου Έλληνες ταύτιζαν τα ουράνια σώματα ή ορθά τις τροχιές του με τις 
νότες της μουσικής, ήτοι ΝΤΟ, ΡΕ, ΜΙ, ΦΑ, ΣΟΛ, ΛΑ ΣΙ, ΝΤΟ, δηλαδή με τους 
νόμους της μουσικής. Κάτι που έχει επαληθευθεί από σύγχρονους επιστήμονες, 
ότι δηλαδή συγκεκριμένες νότες αποδίδουν συγκεκριμένα γεωμετρικά σχήματα – 
στερεά.
Δείτε μερικά βίντεο με την μουσική που παράγουν κατά την περιστροφή τους  
, η Γη, ο Πλούτωνας,ο Κρόνος,ο Πωσειδώνας και η Ιώ(Φεγγάρι του Δία) 
 http://olympia.gr/  

===============================================================

ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΑΤΗ !




Πανεπιστημιακές μελέτες αποδεικνύουν,ότι η υψηλή 
χοληστερίνη δεν προκαλεί καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά,
αντιθέτως, είναι ευεργετική και προστατεύει τον 
οργανισμό. Οι διαφημιζόμενες τροφές και τα φάρμακα
μείωσης τής χοληστερίνηςείναι αυτά, που προξενούν πολλές
και τεράστιες βλάβες.


Χοληστερίνη. Μια λέξη, που στους περισσότερους είναι 
συνδεδεμένη με την καρδιοπάθεια. Σχεδόν όλοι θεωρείτε τη 
χοληστερίνη ως κάτι κακό, που θα πρέπει να τη 
μειώσετε με ειδική δίαιτα χαμηλή σε λίπη και χοληστερίνη και 
αν η δίαιτα δεν είναι αρκετή, ώστε να ρίξει τη 
χοληστερίνη, η φαρμακευτική αγωγή θεωρείται απαραίτητη. Έτσι, αγοράζετε 
τυρί, γάλα και γιαούρτι χαμηλά σε λιπαρά και αποφεύγετε τα κανονικά σε λιπαρά
τυριά, το πλήρες γάλα και γιαούρτι, με τα οποία επί χιλιετίες οι άνθρωποι 
τρέφονταν. Αποφεύγετε να τρώτε αυγά και γαρίδες καθώς και άλλες τροφές 
πλούσιες σε χοληστερίνη, διότι πιστεύετε, ότι θα αυξήσουν τη χοληστερίνη στο
αίμα σας.


Η υπόθεση της χοληστερίνης λέει με λίγα λόγια τα εξής:  
Αν τρώτε πολύ από τις τροφές, που περιέχουν χοληστερίνη ή κορεσμένο λίπος,
τα επίπεδα τής χοληστερίνης στο αίμα θα αυξηθούν. Η παραπανίσια 
χοληστερίνη θα εναποτεθεί στα τοιχώματα των αρτηριών κάνοντάς τα να 
στενέψουν. Τότε, αυτό θα μπλοκάρει την παροχή αίματος στην καρδιά και 
σε άλλα όργανα προκαλώντας καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό. 
Να γιατί φοβάστε τη χοληστερίνη. 
Τι θα λέγατε όμως αν μαθαίνατε, ότι όλα αυτά είναι λάθος; 
- Ότι η θεωρία τής χοληστερίνης προβάλλεται τόσο έντονα λόγω μάρκετινγκ; 
- Ότι από τη θεωρία τής χοληστερίνης κερδισμένες βγαίνουν οι εταιρείες 
τροφίμων και οι φαρμακευτικές εταιρείες; 
Αν μια εταιρεία τροφίμων παρασκευάσει ένα τρόφιμο χαμηλό σε λιπαρά, όλοι θα 
σπεύσετε να το αγοράσετε, διότι πιστεύετε, ότι αυτό είναι καλύτερο για την 
καρδιά σας από ένα τρόφιμο, που περιέχει όλα τα λιπαρά του. 
Στην τηλεόραση κατακλύζεστε από διαφημίσεις τέτοιων προϊόντων χαμηλών σε 
λιπαρά. Αυτό που δεν έχετε σκεφτεί όμως είναι, ότι το να αγοράζετε ένα τέτοιο 
προϊόν συμφέρει τις εταιρείες παρασκευής τροφίμων. 
Αφαιρούν από ένα προϊόν τα λιπαρά του και αυτά τα πουλούν εν συνεχεία ως 
βούτυρο.
Νέα «θαυματουργά» φάρμακα έχουν ανακαλυφθεί, τα οποία ρίχνουν τη 
χοληστερίνη, οι στατίνες, από τις οποίες οι φαρμακευτικές εταιρείες κερδίζουν 
πολλά εκατομμύρια. Προϊόντα χαμηλά σε λιπαρά και χωρίς χοληστερίνη 
πωλούνται στα supermarkets και οι περισσότεροι τα προτιμάτε, διότι 
πιστεύετε, ότι κάνουν καλό στην καρδιά σας. Αφού είναι χαμηλά σε λιπαρά και 
χωρίς χοληστερίνη, είναι καλά.


Οι οπαδοί τής θεωρίας τής χοληστερίνης, μάς συμβουλεύουν να μην τρώμε 
κρόκους αυγών, βούτυρο και γιαούρτι με όλα του τα λιπαρά, διότι, όπως
ισχυρίζονται, θα αυξηθούν τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα μας, με συνέπεια να
προκληθεί αθηροσκλήρωση στις αρτηρίες μας. Αυτό όμως, δεν είναι αλήθεια. 
Οι κρόκοι των αυγών, το βούτυρο και τα γαλακτοκομικά με όλα τους τα λιπαρά 
δεν αυξάνουν τη χοληστερίνη στο αίμα μας και δεν μπλοκάρουν τις αρτηρίες 
μας. Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει, ότι η κατανάλωση των αυγών δεν επηρεάζει 
τη χοληστερίνη τού αίματος. Ο κρόκος τού αυγού περιέχει πολύτιμα θρεπτικά 
συστατικά, που ωφελούν την υγεία μας. Οι κρόκοι των αυγών αποτελούν την 
καλύτερη πηγή λουτεΐνης και ζεαξανθίνης, καροτενοειδών, που μας προστατεύουν από την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η οποία είναι η πιο συχνή αιτία μη αναστρέψιμης τύφλωσης στον δυτικό κόσμο. 
Μπορείτε να διανοηθείτε πόσες περιπτώσεις εκφύλισης τής ωχράς κηλίδας θα 
μπορούσαν να είχαν προληφθεί, αν οι κρόκοι των αυγών δεν είχαν θεωρηθεί 
διατροφικός εχθρός για τόσο καιρό; Κι όμως, πολλοί αποφεύγουν τους κρόκους των αυγών, λόγω τής χοληστερίνης που περιέχουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται, ότι οι κρόκοι των αυγών είναι μια από τις 
πιο υγιεινές τροφές.


Δεν βγαίνουν βέβαια κερδισμένες μόνο οι εταιρείες τροφίμων, αλλά και οι 
φαρμακευτικές εταιρείες. Αφού πιστεύετε, ότι το να έχετε υψηλή 
χοληστερίνη στο αίμα σας είναι κάτι κακό, οι φαρμακευτικές εταιρείες σάς προσφέρουν τη λύση, τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης, από τις πωλήσεις των οποίων κερδίζουν εκατομμύρια. 
Οι φαρμακευτικές εταιρείες θέλουν όλοι σχεδόν οι άνθρωποι να λαμβάνουν 
στατίνες, οι οποίες χορηγούνται πια σε τέτοια έκταση σαν να είναι 
συμπληρώματα διατροφής. Για το μόνο, που νοιάζεστε, είναι για τη 
διατροφική χοληστερίνη και τη χοληστερίνη τού αίματός σας. 
Έτσι, μπορεί να καταναλώνετε ανθυγιεινές τροφές πλούσιες σε trans λιπαρά 
οξέα, αρκεί να είναι χαμηλές σε κορεσμένα λίπη και χοληστερίνη. 
Όταν κάνετε εξετάσεις αίματος, έχετε ελέγξει ποτέ πόσο είναι η lipoprotein 
(a) [Lp(a)], η C-reactive protein (CRP), το ινωδογόνο και η ομοκυστεΐνη στο 
αίμα σας; Πιθανότατα αυτά σάς είναι εντελώς άγνωστα. Η μόνη εξέταση αίματος 
που κάνετε είναι, για να ελέγξετε την ολική χοληστερίνη σας και μερικοί από εσάς
ζητάτε να ελέγξετε την LDL και την HDL. Γιατί όμως δεν σας έχουν πει ποτέ να 
κάνετε εξετάσεις για την Lp(a), την CRP, το ινωδογόνο και την ομοκυστεΐνη, 
που είναι καλύτερες εξετάσεις από τη χοληστερίνη για κίνδυνο καρδιοπάθειας; 
Πολύ απλά, η ομοκυστεΐνη, το ινωδογόνο και η Lp(a) δεν μειώνονται με τις 
στατίνες. Οι στατίνες μειώνουν μόνο τη χοληστερίνη τού αίματος και τη CRP. 
Ποιος ο λόγος να σάς πουν για την Lp(a), η οποία μειώνεται με τη βιταμίνη C, τη 
λυσίνη και τη νιασίνη; Ποιος ο λόγος να σάς πουν για την ομοκυστεΐνη, η οποία 
μειώνεται με βιταμίνες τού συμπλέγματος Β, και συγκεκριμένα με B6, B12 και 
φολικό οξύ;


Στο άρθρο αυτό θα ανατρέψουμε τη θεωρία τής χοληστερίνης. 
Η χοληστερίνη είναι ευεργετική για το σώμα μας και όχι κάποια κακή ουσία. 
Η χοληστερίνη των τροφίμων, όπως τα αυγά, δεν αυξάνει τη χοληστερίνη τού
αίματος. Και η υψηλή χοληστερίνη τού αίματος, δεν προκαλεί αθηρωσκλήρωση,
όπως ισχυρίζονται. Αυτά που σας λέμε τώρα, μπορεί να σάς φαίνονται 
περίεργα, αλλά τελειώνοντας την ανάγνωση τού άρθρου θα συνειδητοποιήσετε ίσως,
ότι η θεωρία τής χοληστερίνης είναι μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία
τής Iατρικής, όπως ο dr. George Mann επιτυχώς τη χαρακτήρισε.


Ο αγώνας κατά τού λίπους
Ενώ οι γάλλοι τρώνε άφθονο λίπος, οι αμερικανοί, αλλά και οι Έλληνες δεν 
τολμούν να πιούν ένα ποτήρι γάλα πλήρες σε λιπαρά ή να φάνε ένα πλήρες 
γιαούρτι. Εδώ και 25 χρόνια οι κυβερνητικές συστάσεις των ΗΠΑ και οι ειδικοί 
στα θέματα υγείας έχουν τονίσει τα χαμηλά σε λίπη και χωρίς λίπη 
φαγητά, προειδοποιώντας τους ανθρώπους να αποφεύγουν τα λίπη γενικά, 
ιδιαίτερα τα κορεσμένα λίπη από ζωικά προϊόντα και τροπικά λίπη όπως το 
λάδι τής καρύδας. «Τρώτε πολλές τροφές υψηλές σε λίπος (ιδιαίτερα 
κορεσμένο λίπος);» ανησυχεί η ιστοσελίδα τής American Heart Association. 
«Διαλέξτε μια δίαιτα, που είναι χαμηλή σε κορεσμένο λίπος και χοληστερίνη»,
επαναλαμβάνουν οι σύγχρονες οδηγίες διατροφής τού United States 
Department of Agriculture (USDA). Κι όμως, η Αμερική, όχι η Γαλλία, είναι η 
χώρα με τα καλπάζοντα ποσοστά παχυσαρκίας κάνοντας πολλούς 
ανθρώπους και τώρα πολλούς ερευνητές να αναρωτιούνται: Είναι τα φυτικά έλαια
και τα trans λιπαρά, που περιέχονται στις επεξεργασμένες τροφές πιο υγιή 
από τα λίπη στις φυσικές τροφές, όπως το βούτυρο, η κρέμα γάλακτος και το 
λάδι τής καρύδας; Το πόσο αποτελεσματικές είναι αυτές οι διατροφικές
οδηγίες φαίνεται από το γεγονός, ότι 97 εκατομμύρια αμερικανοί (64%) είναι 
παχύσαρκοι, σύμφωνα με μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο τού 
2002 στο Journal of the American Medical Association.


Τα πραγματικά αίτια τής αύξησης τής καρδιοπάθειας στις ΗΠΑ
Στις αρχές τού 20ού αιώνα, η καρδιοπάθεια αποτελούσε το 10% όλων των 
θανάτων, το 1950 το 30% και σήμερα έχει φτάσει στο 45% όλων των 
θανάτων. Ακόμα πιο συνταρακτικό είναι, ότι η περισσότερη από την 
αύξηση ήταν λόγω ενός νέου φαινόμενου, τού εμφράγματος τού μυοκαρδίου ή 
τής καρδιακής προσβολής, που δεν υπήρχε πριν το 1920. Κατά τη διάρκεια τού
΄50, ο dr. Dudley White, ο πιο φημισμένος καρδιολόγος τής εποχής του, 
επεσήμανε, ότι η καρδιοπάθεια είχε αυξηθεί, καθώς η κατανάλωση φυτικών 
λαδιών αυξήθηκε και η κατανάλωση αυγών και παραδοσιακών λιπών, όπως το 
βούτυρο και το λαρδί μειώθηκε. 
Η χρήση τής μαργαρίνης τετραπλασιάστηκε και η χρήση των φυτικών ελαίων 
τριπλασιάστηκε μεταξύ 1900 και 1950, ενώ η κατανάλωση αυγών μειώθηκε στο 
μισό. Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι κατασκευαστές άρχισαν να κάνουν 
υδρογόνωση σε αυτά τα φυτικά έλαια, έτσι, ώστε να μπορούν να 
χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο τού λαδιού τής καρύδας και των ζωικών 
λιπών στα προϊόντα φούρνου. Ο dr. White και πολλοί άλλοι επεσήμαναν, ότι 
αυτά τα γεγονότα –η καρδιοπάθεια αυξήθηκε μαζί με τη χρήση των 
πολυακόρεστων ελαίων και των μερικώς υδρογονωμένων ελαίων στις 
επεξεργασμένες τροφές– προτείνουν, ότι οι αμερικανοί πρέπει να τρώνε τις 
παραδοσιακές τροφές, όπως κρέας, αυγά, βούτυρο και τυρί και να αποφεύγουν 
τις τροφές, που είναι βασισμένες στα φυτικά έλαια.


Μια μελέτη, που σπάνια αναφέρεται
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μελέτες οργανώθηκε από τον dr. Norman Jolliffe,
διευθυντή στο Nutrition Bureau τού New York Health Department. 
Αυτός οργάνωσε το Anti-Coronary Club το 1957, στο οποίο επέλεξε 
επιχειρηματίες ηλικίας 40-59 ετών, που ακολούθησαν τη «Συνετή Δίαιτα», που
προτείνει η American Heart Association (AHA). Τα μέλη τού κλαμπ 
ακολούθησαν τη δίαιτα με θρησκευτική ευλάβεια. Αυτοί, συγκρίθηκαν με μια άλλη
ομάδα επιχειρηματιών, που έτρωγαν αυγά και μπέικον για πρωινό, 
χρησιμοποιούσαν βούτυρο και έτρωγαν κρέας τρεις φορές την ημέρα. 
Ο Jollife, ένας υπέρβαρος διαβητικός, ήταν πεπεισμένος μαζί με άλλους 
υποστηρικτές τής υπόθεσης λιπιδίων ότι η ομάδα, που ακολουθούσε τη «Συνετή 
Δίαιτα» θα πήγαινε πολύ καλύτερα από την ομάδα, που δεν ακολουθούσε τη 
«Συνετή Δίαιτα». Το 1966, τα αποτελέσματα τής μελέτης δημοσιεύτηκαν στο 
Journal of the American Medical Association. Αν και οι άνδρες, που 
ακολούθησαν τη «Συνετή Δίαιτα», είχαν λίγο χαμηλότερα επίπεδα 
χοληστερίνης στο αίμα από την ομάδα, που δεν ακολούθησε τη «Συνετή Δίαιτα»
(220 mg/dl έναντι 250 mg/dl), υπήρξαν οκτώ θάνατοι από καρδιοπάθεια στην 
ομάδα, που ακολούθησε τη «Συνετή Δίαιτα» και κανένας θάνατος στην ομάδα, 
που δεν ακολούθησε τη «Συνετή Δίαιτα». Και ο dr. Jolliffe; Πέθανε από αγγειακή 
θρόμβωση, το 1961. Προφανώς, η «Συνετή Δίαιτα» δεν μπόρεσε να τον σώσει.


Η χοληστερίνη, που δεν είναι χοληστερίνη
Όταν κάνουμε μια εξέταση αίματος μετράμε την ολική χοληστερίνη, την «κακή»
χοληστερίνη, την «καλή» χοληστερίνη και υπολογίζουμε την αναλογία τής 
«καλής» προς την «κακή» χοληστερίνη. Αν κοιτάξουμε ένα βιβλίο βιοχημείας,
θα δούμε, ότι υπάρχει ένα διάγραμμα τής χοληστερίνης. Αυτή είναι η μόνη μορφή
τής χοληστερίνης. Δεν υπάρχει «κακή» και «καλή» χοληστερίνη. 
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν, ότι η χοληστερίνη είναι βλαβερή για τον 
οργανισμό τους. Και όμως, η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή μας. 
Οι συνάψεις, οι ζωτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον 
εγκέφαλο και οπουδήποτε αλλού γίνονται αποκλειστικά από χοληστερίνη. 
Η βιταμίνη D συντίθεται από τη χοληστερίνη από τη δράση των ηλιακών 
ακτίνων στο δέρμα μας. Όλα τα κύτταρα τού σώματός μας χρειάζονται 
χοληστερίνη στις κυτταρικές τους μεμβράνες. 
Χωρίς αυτή θα αποσυντίθονταν, αφού η χοληστερίνη παρέχει δομική 
ακεραιότητα. Η χοληστερίνη είναι δομικός λίθος για πολλές ορμόνες τού σεξ.


Η χοληστερίνη δεν διαλύεται στο νερό. Έτσι δεν διαλύεται στο αίμα. 
Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να μεταφερθεί στο σώμα μέσα σε ένα μικρότερο μόριο 
μεταφοράς, γνωστό ως λιποπρωτεΐνη. Ένα άλλο συστατικό, που δεν μπορεί 
να διαλυθεί στο αίμα είναι το λίπος. Τα λίπη/τριγλυκερίδια και η χοληστερίνη 
είναι συνεπιβάτες μέσα στις λιποπρωτεΐνες. 
Υπάρχουν διάφοροι τύποι λιποπρωτεινών. 
Η μεγαλύτερη ονομάζεται χυλομικρόν. 
Ένα επίπεδο πιο κάτω σε μέγεθος από το χυλομικρόν είναι μια λιποπρωτεΐνη 
γνωστή ως VLDL, η πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη. 
Η VLDL συνήθως αναφέρεται ως τριγλυκερίδια. 
Ένα επίπεδο ακόμα πιο κάτω σε μέγεθος είναι η IDL, η μεσαίας πυκνότητας 
λιποπρωτεΐνη. Αυτή σχηματίζεται, όταν η VLDL χάνει ένα τριγλυκερίδιο και 
μικραίνει. Ένα επίπεδο πιο κάτω σε μέγεθος είναι η LDL, η χαμηλής 
πυκνότητας λιποπρωτεΐνη, γνωστή και ως «κακή χοληστερίνη». 
Δεν είναι όμως χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη. 
Η πιο μικρή λιποπρωτεΐνη είναι η HDL, η υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη, 
γνωστή και ως «καλή» χοληστερίνη. Ούτε όμως αυτή είναι χοληστερίνη, 
αλλά λιποπρωτεΐνη.


Αξιοσημείωτο είναι, ότι η HDL περιέχει περισσότερη χοληστερίνη από κάθε 
άλλο είδος λιποπρωτεΐνης στο σώμα και όμως θεωρείται, ότι προστατεύει την 
καρδιά μας. Η HDL παράγεται στο συκώτι και πιστεύεται, ότι απομακρύνει τη 
χοληστερίνη από τις αθηρωματικές πλάκες στις αρτηρίες και τη μεταφέρει 
πίσω στο συκώτι. Η ιδέα όμως, ότι ένα μόνο μόριο διώχνει τη χοληστερίνη από 
τις αθηρωματικές πλάκες είναι γελοία. 
Μια άλλη μορφή τής LDL είναι η λιποπρωτεΐνη (α), η οποία γράφεται ως Lp(a). 
Είναι η ίδια με την LDL με μόνη διαφορά, ότι έχει δύο τύπους πρωτεΐνης 
προσκολλημένους στην εξωτερική της επιφάνεια. Όλες οι λιποπρωτεΐνες έχουν 
πρωτεΐνες προσκολλημένες στην εξωτερική τους επιφάνεια. 
Με αυτό τον τρόπο οι υποδοχείς των κυττάρων στο σώμα τις αναγνωρίζουν.


Η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή μας
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν, ότι η χοληστερίνη είναι βλαβερή για τον 
οργανισμό τους. Και όμως, η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή μας. 
Η χοληστερίνη είναι τόσο ζωτική, που όλα τα κύτταρα εκτός από τους νευρώνες
μπορούν να παράγουν χοληστερίνη και μια από τις κύριες λειτουργίες τού 
συκωτιού είναι να συνθέτει χοληστερίνη. Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, 
όταν τα επίπεδα τής χοληστερίνης είναι πολύ χαμηλά, ας δούμε μια σπάνια 
γενετική ασθένεια, που ονομάζεται σύνδρομο Smith-Lemli-Opitz (SLOS). 
Σε αυτό το σύνδρομο υπάρχει ένα ελάττωμα στη σύνθεση τής χολη-
στερίνης με αποτέλεσμα πολύ χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης. 
Ας δούμε τα συμπτώματα αυτού τού συνδρόμου: 
- Ξαφνική αποβολή τού εμβρύου με SLOS, 
- θάνατος από ανεπάρκεια πολλών οργάνων κατά τη διάρκεια των πρώτων 
εβδομάδων ζωής στα άτομα με SLOS τύπου ΙΙ, 
- συμφορητική καρδιοπάθεια δεν είναι ασυνήθης στο SLOS. 
- Εμετός, δυσκολία στη λήψη τροφής, δυσκοιλιότητα, ανισορροπία 
ηλεκτρολυτών και αδυναμία να αναπτυχθούν, είναι συνηθισμένα συμπτώματα. 
- Μπορεί να συμβεί απώλεια τής όρασης λόγω καταρράκτη, ανωμαλίες 
στο οπτικό νεύρο και άλλα οφθαλμολογικά προβλήματα. 
- Απώλεια των μαλλιών είναι πολύ συχνή. 
- Αιτία θανάτου μπορεί να είναι η πνευμονία και η ηπατική ανεπάρκεια. 
Η επιβίωση είναι απίθανη, αν τα επίπεδα τής χοληστερίνης στο πλάσμα είναι 
λιγότερα από 20 mg/dl.


Ας δούμε μερικά πράγματα, που χρειαζόμαστε χοληστερίνη για το σώμα μας:
- Εγκεφαλικές συνάψεις: Οι συνάψεις, οι ζωτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρικών
κυττάρων στον εγκέφαλο και οπουδήποτε αλλού γίνονται αποκλειστικά από 
χοληστερίνη.
- Βιταμίνη D: Συντίθεται από την χοληστερίνη από τη δράση των ηλιακών ακτίνων
στο δέρμα μας.
- Κυτταρικές μεμβράνες: Όλα τα κύτταρα τού σώματός μας χρειάζονται 
χοληστερίνη στις κυτταρικές τους μεμβράνες. Χωρίς αυτή θα αποσυντίθονταν, αφού η χοληστερίνη παρέχει δομική ακεραιότητα.
- Ορμόνες τού σεξ: Η χοληστερίνη είναι δομικός λίθος για πολλές ορμόνες τού σεξ.


- Χολή: Η χοληστερίνη είναι το κύριο συστατικό τής χολής, η οποία 
απελευθερώνεται από τη χοληδόχο κύστη, για να βοηθήσει στην πέψη των τροφών.
Πολλοί χολόλιθοι είναι κατασκευασμένοι εντελώς από κρυσταλλωμένη 
χοληστερίνη.


Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι όλα αυτά χρειάζονται μεγάλη ποσότητα 
χοληστερίνης. Είναι αδύνατο να φάμε τόσο πολύ χοληστερίνη, για να 
καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες για χοληστερίνη. 
Για να καλύψει αυτό το κενό, το συκώτι πρέπει να παράγει τέσσερεις ή 
πέντε φορές χοληστερίνη από αυτήν που καταναλώνουμε. 
Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να τρώμε έξι με οκτώ κρόκους αυγών την 
ημέρα, για να καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες. Επειδή κανένας μας δεν 
το κάνει αυτό, το συκώτι καλύπτει αυτό το κενό. Έτσι, πώς είναι δυνατόν να 
λέγεται, ότι αν τρώμε δυο ή τέσσερεις κρόκους αυγών την ημέρα, αυτό θα κάνει 
τα επίπεδα τής χοληστερίνης να αυξηθούν; Αφού αυτή η ποσότητα κρόκων είναι 
μικρότερη από αυτήν που χρειαζόμαστε για τις καθημερινές μας ανάγκες σε 
χοληστερίνη. Οι περισσότεροι μάλιστα από εμάς, τρώμε πολύ λιγότερη ποσότητα 
κρόκων αυγών. Αν καταφέρναμε να τρώμε τέσσερις κρόκους την ημέρα, 
το συκώτι θα παρήγαγε απλώς λιγότερη χοληστερίνη, για να κρατήσει τα επίπεδα 
σταθερά.


Οι κύριες λειτουργίες τής χοληστερίνης. Στους ανθρώπους, η χοληστερίνη 
υπηρετεί πολλές σημαντικές λειτουργίες:
1. Χρησιμοποιείται από το σώμα για την κατασκευή στεροειδών ή ορμονών σαν 
την κορτιζόνη, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών ορμονών. 
Τέτοιες ορμόνες είναι η τεστοστερόνη, το οιστρογόνο και η κορτιζόνη. 
Αυτές οι ορμόνες ελέγχουν χιλιάδες σωματικές λειτουργίες.


2. Βοηθάει το συκώτι να παράγει χολικά οξέα. Αυτά τα οξέα είναι απαραίτητα για
την πέψη των λιπών και απαλλάσσουν το σώμα από απόβλητα.


3. Δρα για να συνδέει τα μόρια λιπιδίων, τα οποία σταθεροποιούν τις κυτταρικές
μεμβράνες. Ως εκ τούτου, η χοληστερίνη είναι ένας ζωτικός δομικός λίθος για όλους
τους ιστούς τού σώματος.


4. Είναι ένα απαραίτητο μέρος τού ελύτρου μυελίνης. Το έλυτρο μυελίνης 
εξασφαλίζει, ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί σωστά. Χωρίς το έλυτρο μυελίνης είναι 
δύσκολο να συγκεντρωθούμε και μπορούμε να χάσουμε τη μνήμη.


5. Έχει ευεργετικές επιδράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι άνδρες με
υψηλή χοληστερίνη έχουν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα από τους άνδρες
με χαμηλή χοληστερίνη, όπως μπορεί να φανεί από το γεγονός, ότι έχουν 
περισσότερα λεμφοκύτταρα, ολικά Τ-κύτταρα, βοηθητικά Τ-κύτταρα και CD8
+ κύτταρα. Επιπλέον, πολλές ποικιλίες βακτηρίων, που μας κάνουν να 
αρρωσταίνουμε, σχεδόν εντελώς απενεργοποιούνται από την LDL χοληστερίνη.


6. Το σώμα χρησιμοποιεί τη χοληστερίνη, για να παράγει βιταμίνη D, που είναι 
ζωτική για τα οστά και το νευρικό σύστημα, τη σωστή ανάπτυξη, τον 
μεταβολισμό των μετάλλων, τον μυϊκό τόνο, την παραγωγή ινσουλίνης, 
την αναπαραγωγή και τη λειτουργία τού ανοσοποιητικού συστήματος.


7. Η χοληστερίνη δρα ως αντιοξειδωτικό προστατεύοντάς μας από τη 
βλάβη των ελευθέρων ριζών, που οδηγεί σε καρδιοπάθεια και καρκίνο.


8. Η χοληστερίνη χρησιμοποιείται για τη σωστή λειτουργία των υποδοχέων
σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Επειδή η σεροτονίνη είναι το φυσικό συστατικό 
με το οποίο αισθανόμαστε καλά, δεν είναι έκπληξη, ότι χαμηλά επίπεδα 
χοληστερίνης έχουν συνδεθεί με επιθετική και βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη και 
τάση για αυτοκτονία.


9. Το γάλα τής μητέρας είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε χοληστερίνη και περιέχει ένα
ειδικό ένζυμο, που βοηθά το βρέφος να αξιοποιήσει αυτό το συστατικό. 
Τα βρέφη και τα παιδιά χρειάζονται τροφές πλούσιες σε χοληστερίνη κατά τη 
διάρκεια των χρόνων τής ανάπτυξης, για να εξασφαλίσουν σωστή ανάπτυξη τού 
εγκεφάλου και τού νευρικού συστήματος.


10. Η διατροφική χοληστερίνη παίζει έναν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση τής 
υγείας τού εντερικού τοιχώματος. Αυτή είναι η αιτία, που οι χαμηλές σε 
χοληστερίνη δίαιτες μπορούν να οδηγήσουν σε σύνδρομο διαπερατότητας τού 
εντέρου και σε άλλες εντερικές παθήσεις.


11. Το σώμα χρησιμοποιεί τη χοληστερίνη, για να επισκευάσει τα κύτταρα, που 
έχουν πάθει βλάβη. Αυτό σημαίνει, ότι τα υψηλότερα επίπεδα χοληστερίνης είναι
στην πραγματικότητα ευεργετικά. Ο Meyer Texon, γνωστός παθολόγος στο
New York University Medical Center, επισημαίνει, ότι το να κατηγορούμε το 
λίπος και τη χοληστερίνη για τη σκλήρυνση των αρτηριών είναι σαν να 
κατηγορούμε τα λευκά αιμοσφαίρια για την πρόκληση μόλυνσης.


Η χοληστερίνη κάνει καλό
Ξέρετε, ότι η υψηλή χοληστερίνη μας προστατεύει κατά των μολυσματικών 
ασθενειών; Ή ότι οι ηλικιωμένοι με υψηλή χοληστερίνη ζουν περισσότερο; 
Το γεγονός, ότι οι ηλικιωμένοι με υψηλή χοληστερίνη ζουν περισσότερο από 
τους ηλικιωμένους με χαμηλή χοληστερίνη προκύπτει καθαρά από πολλές 
επιστημονικές μελέτες (βλ. βιβλιογραφία, σημ. 1). 
Αλλά ας δούμε τη θνησιμότητα, τον κίνδυνο θανάτου από καρδιακή προσβολή, 
αν η χοληστερίνη είναι υψηλή.


Ο dr. Harlan Krumholz στο πανεπιστήμιο τού Yale ανέφερε, ότι οι ηλικιωμένοι
με χαμηλή χοληστερίνη πέθαιναν δυο φορές πιο συχνά από καρδιακή 
προσβολή απ΄ ότι αυτοί με υψηλή χοληστερίνη (βιβλιογραφία, σημ. 2).


Υπάρχει μεγάλος αριθμός παρόμοιων ευρημάτων. Πολλές μελέτες σε 
ηλικιωμένους έχουν δείξει, ότι η υψηλή χοληστερίνη δεν είναι παράγοντας 
κινδύνου για καρδιοπάθεια. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας έρευνας τού 
Uffe Ravnskov στη βάση δεδομένων τού Medline για μελέτες, που ασχολούνταν
με αυτό το ερώτημα (βιβλιογραφία, σημ. 3).


Χαμηλή χοληστερίνη και μεταδοτικές ασθένειες
Ο David Jacobs και οι συνεργάτες του βρήκαν, ότι η χαμηλή χοληστερίνη 
είναι προάγγελος για έναν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από ασθένειες τού 
στομάχου, των εντέρων και των πνευμόνων ( βιβλιογραφία, σημ. 4).


Οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες προκαλούνται από βακτήρια ή ιούς. 
Γεννάται όμως το εξής ερώτημα: Είναι η μόλυνση, που μειώνει τη χοληστερίνη ή 
η χαμηλή χοληστερίνη, που προδιαθέτει σε μολυσματικές ασθένειες;


Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής πάλι τον Jacobs παρακολούθησε 
περισσότερα από 100.000 υγιή άτομα στην περιοχή τού San Francisco για 
δεκαπέντε χρόνια. Στο τέλος τής μελέτης παρατήρησαν, ότι αυτοί που είχαν 
χαμηλή χοληστερίνη στην αρχή τής μελέτης είχαν μπει πιο συχνά στο 
νοσοκομείο λόγω μολυσματικής ασθένειας (βιβλιογραφία, σημ. 
5). Αυτό το εύρημα δεν μπορεί να εξηγηθεί με το επιχείρημα, ότι η μόλυνση είχε 
κάνει τη χοληστερίνη να μειωθεί, διότι πώς η χαμηλή χοληστερίνη, 
καταγραφόμενη σε εποχή που αυτοί οι άνθρωποι ήταν υγιείς και χωρίς 
καμμιά απόδειξη τής μόλυνσης, μπορούσε να προκληθεί από μια ασθένεια, 
που δεν είχε ακόμα εμφανιστεί. Είναι πιο πιθανό, ότι η χαμηλή χοληστερίνη με 
κάποιο τρόπο τους έκανε πιο ευπαθείς στη μόλυνση.


Η LDL είναι καλή
Όλοι ονομάζουμε την LDL «κακή» χοληστερίνη. Η LDL πρώτα απʼ όλα δεν 
είναι χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη. Και δεύτερον η LDL δεν είναι κακή. 
Η LDL είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό μέλος τού ανοσοποιητικού μας 
συστήματος. Αυτό, που οι περισσότεροι γιατροί και ερευνητές δεν 
γνωρίζουν είναι, ότι οι λιποπρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένης της LDL, 
εξοντώνουν τους μικροοργανισμούς και τα τοξικά τους προϊόντα.


Ο dr. Sucharit Bhakdi και η ομάδα του από το Giessen στη Γερμανία ήταν ένας 
από τους πρώτους, που μελέτησαν το πώς οι λιποπρωτεΐνες μας προστατεύουν
(βιβλιογραφία, σημ. 6).


Η άλφα-τοξίνη είναι ένα δηλητηριώδες συστατικό, που παράγεται από 
τα βακτήρια, που προκαλούν ασθένειες σταφυλόκοκκου. Είναι ικανή να 
καταστρέψει όλα τα είδη των ανθρώπινων κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων των
ερυθρών αιμοσφαιρίων. Για παράδειγμα, αν μικρές ποσότητες τής τοξίνης 
προστεθούν σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα με ερυθρά αιμοσφαίρια 
διαλυμένα σε αλατόνερο, τα αιμοσφαίρια καταστρέφονται. 
Ο Bhakdi ανέμειξε καθαρή άλφα-τοξίνη με ανθρώπινο ορό (το υγρό, στο οποίο
βρίσκονται τα κύτταρα τού αίματος) και τώρα η δηλητηριώδης δράση τής άλφα-
τοξίνης σχεδόν εξαφανίστηκε. Με διάφορες περίπλοκες μεθόδους ξεχώρισαν το 
προστατευτικό συστατικό στον ανθρώπινο ορό ως LDL. 
Τίποτα δεν συνέβη με τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν ανέμειξαν την άλφα-τοξίνη με
καθαρή ανθρώπινη LDL.


Μια από τις επιδράσεις των βακτηριακών τοξινών είναι, ότι διεγείρουν τα 
λευκά αιμοσφαίρια να παράγουν κυτοκίνες, ορμόνες, που ξεκινούν τις 
φλεγμονώδεις διαδικασίες. Γερμανοί ερευνητές με επικεφαλής τον Dr. Willy 
Flegel στο πανεπιστήμιο τής Χαϊδελβέργης στη Γερμανία βρήκαν, ότι αυτή η 
επίδραση εξαφανίστηκε σχεδόν εντελώς, αν η τοξίνη αναμειγνυόταν με 
καθαρή LDL προτού να προσθέσουν τα λευκά αιμοσφαίρια στους 
δοκιμαστικούς σωλήνες (βιβλιογραφία, σημ. 7). Προφανώς, η LDL ήταν ικανή να 
εξουδετερώνει τις βακτηριακές τοξίνες.


Η LDL φαίνεται, ότι έχει επίσης ευεργετική επίδραση στο ανοσοποιητικό 
σύστημα. Ο Matthew Muldoon και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο τού 
Pittsburgh στην Pennsylvania μελέτησε υγιή άτομα και βρήκε, ότι ο 
αριθμός των διάφορων τύπων των λευκών αιμοσφαιρίων ήταν πολύ χαμηλότερα 
σε αυτούς με τη χαμηλή LDL (βιβλιογραφία, σημ. 8). Πρότειναν, ότι οι 
άνθρωποι με υψηλή χοληστερίνη έχουν ένα πιο αποτελεσματικό ανοσοποιητικό
σύστημα από τους ανθρώπους με χαμηλή χοληστερίνη.


Ο καθηγητής Kenneth Feingold και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο τής 
California χαμήλωσαν την LDL σε αρουραίους με φάρμακα με αποτέλεσμα οι 
αρουραίοι να πεθάνουν πολύ πιο εύκολα μετά από μια ένεση βακτηριακών 
τοξινών. Αλλά αν έδιναν στα ζώα μια ένεση ανθρώπινης LDL ακριβώς πριν, 
αυτά επιζούσαν (βιβλιογραφία, σημ. 9).


Σε ένα άλλο πείραμα, ερευνητές από την Ολλανδία έκαναν ένεση με βακτήρια ή 
τις τοξίνες τους σε φυσιολογικά ποντίκια και σε ποντίκια με υψηλή χοληστερίνη. 
Ενώ όλα τα φυσιολογικά ποντίκια πέθαναν, τα περισσότερα από τα 
ποντίκια με υψηλή χοληστερίνη επέζησαν ( βιβλιογραφία, σημ. 10). 
Τα πειράματα αυτά έχουν ιδιαίτερη αξία, διότι το ανοσοποιητικό σύστημα 
των ποντικών μοιάζει πολύ με αυτό των ανθρώπων.


Χαμηλή χοληστερίνη; Κίνδυνος για εγκεφαλικό
Τα εγκεφαλικά και η καρδιοπάθεια αποτελούν μέρος τής οικογένειας γνωστής ως
καρδιαγγειακή ασθένεια. Οι άνθρωποι με καρδιοπάθεια είναι πιο πιθανόν να 
πάθουν εγκεφαλικό και αντίστροφα. Δεδομένου, ότι τα εγκεφαλικά και η 
καρδιοπάθεια προκαλούνται από την ανάπτυξη αθηρωματικής πλάκας θα 
σκεφτείτε, ότι αν τα αυξημένα επίπεδα χοληστερίνης είναι παράγοντας 
κινδύνου για καρδιοπάθεια, θα είναι παράγοντας κινδύνου για εγκεφαλικό. 
Αλλά δεν είναι. Το 1995 στο Lancet δημοσιεύθηκε μια μεγάλη μελέτη, που 
εξέτασε 450.000 ανθρώπους σε μια περίοδο 16 ετών, οι οποίοι έπαθαν 13.000
εγκεφαλικά. Το συμπέρασμα της μελέτης ήταν: «Δεν υπήρξε σύνδεση μεταξύ 
χοληστερίνης τού αίματος και εγκεφαλικού». Μια πανευρωπαϊκή μελέτη γνωστή
ως EUROSTROKE, που δημοσιεύθηκε το 2002 εξέτασε το ίδιο πράγμα. 
Το αποτέλεσμα τής μελέτης ήταν το εξής: «Η ανάλυση τού προγράμματος 
EUROSTROKE δεν μπόρεσε να αποκαλύψει μια σύνδεση τής ολικής 
χοληστερίνης με θανατηφόρο, μη θανατηφόρο, αιμορραγικό ή ισχαιμικό 
εγκεφαλικό».


Τα χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης συνδέονται με μεγάλη αύξηση θανάτων από 
εγκεφαλικό και μπορεί να αποτελούν και αιτία. «Τα επιδημιολογικά δεδομένα
είναι σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τα πειράματα σε ζώα, δείχνουν, ότι δίαιτες,
που είναι πολύ χαμηλές σε λίπος αυξάνουν την εμφάνιση μερικών μορφών 
εγκεφαλικού. Κοινωνίες με χαμηλή πρόσληψη λίπους και ζωικής πρωτεΐνης, όπως
η παραδοσιακή Ιαπωνία, τείνουν να έχουν υψηλά ποσοστά αιμορραγικού 
εγκεφαλικού. Ένας αυξημένος κίνδυνος για εγκεφαλικό βρίσκεται ανάμεσα 
στα τμήματα τού ιαπωνικού πληθυσμού με χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης, ειδικά
μεταξύ αυτών με υψηλή πίεση αίματος. Σε έναν μεγάλο εξεταζόμενο πληθυσμό 
ανδρών στις ΗΠΑ, αυτοί με τα χαμηλότερα επίπεδα χοληστερίνης είχαν έναν 
αυξημένο κίνδυνο για αιμορραγικό εγκεφαλικό» (βιβλιογραφία, σημ. 11).


"Πειραματικό εμβόλιο, που μειώνει δραστικά τη χοληστερίνη. Μια και μόνο ένεση
μπορεί να μειώσει κατά τα δύο τρίτα την «κακή» LDL χοληστερίνη. 
Αυτό ανέφεραν ερευνητές κατά τη διάρκεια συνεδρίου τής Αμερικανικής 
Καρδιολογικής Εταιρείας, που διεξάγεται στο Ορλάντο τής Φλόριδας. 
Το νέο εμβόλιο για τη χοληστερίνη, που αναπτύχθηκε από τη φαρμακευτική 
εταιρεία Amgen, δοκιμάστηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους και, όπως 
φάνηκε, μείωσε τα επίπεδα τής «κακής» LDL χοληστερίνης κατά 64% κατά μέσο 
όρο σε σύγκριση με εικονική ένεση. Έτσι, εκτός από τα νέα φάρμακα μείωσης τής 
χοληστερίνης, τις στατίνες, θα διατίθενται μελλοντικά στο εμπόριο και εμβόλια, 
που ρίχνουν την «κακή» LDL χοληστερίνη."
Η LDL όμως, πρώτα απʼ όλα δεν είναι χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη. 
Και δεύτερον, η LDL δεν είναι κακή. Η LDL είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό μέλος
τού ανοσοποιητικού μας συστήματος. 
Οι λιποπρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένης τής LDL, εξοντώνουν τους 
μικροοργανισμούς και τα τοξικά τους προϊόντα. Οι φαρμακευτικές εταιρείες 
εφευρίσκουν φάρμακα και τώρα εμβόλια, για να μας ρίξουν τη χοληστερίνη,
έτσι ώστε να μας προστατέψουν από την καρδιακή προσβολή. 
Πολλές όμως επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει, ότι οι ηλικιωμένοι με υψηλή
χοληστερίνη ζουν περισσότερο από τους ηλικιωμένους με χαμηλή χοληστερίνη.
Ο dr. Harlan Krumholz στο πανεπιστήμιο τού Yale ανέφερε, ότι οι ηλικιωμένοι με χαμηλή χοληστερίνη πέθαιναν δυο φορές πιο συχνά από καρδιακή προσβολή απ΄ ότι αυτοί με υψηλή χοληστερίνη. 
Η χοληστερίνη δεν είναι κάποια κακή ουσία, που βλάπτει τον οργανισμό μας,
όπως η προπαγάνδα των φαρμακευτικών εταιρειών μάς έχει κάνει να πιστεύουμε.


Ενώ οι ιάπωνες έχουν χαμηλά ποσοστά καρδιοπάθειας, έχουν τα υψηλότερα ποσο
στά εγκεφαλικών στον κόσμο. Οι θάνατοι από εγκεφαλικά απετέλεσαν ένα 
τεράστιο πρόβλημα υγείας, ώστε στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν οι ιάπωνες 
ενθαρρύνθηκαν να αυξήσουν την κατανάλωση λίπους, για να προλάβουν τόσους 
θανάτους από εγκεφαλικά. Σε μια 15χρονη ιαπωνική μελέτη, που δημοσιεύθηκε 
στο Stroke το 2004, διαβάζουμε τα εξής: «Ο κίνδυνος θανάτου από 
εγκεφαλικό μειώθηκε σε ποσοστό 64% στην ομάδα κατανάλωσης υψηλής 
χοληστερίνης σε σύγκριση με την ομάδα κατανάλωσης χαμηλής χοληστερίνης… 
Η ζωική πρωτεΐνη δεν συνδέθηκε σημαντικά με το εγκεφαλικό μετά από 
αναπροσαρμογή για ζωικό λίπος και χοληστερίνη… 
Αυτή η μελέτη προτείνει, ότι στην Ιαπωνία, όπου η πρόσληψη ζωικών προϊόντων
είναι μικρότερη από τις δυτικές χώρες, η υψηλή κατανάλωση ζωικού λίπους 
και χοληστερίνης συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο για θανάτους από εγκεφαλικό».


Τα τελευταία πενήντα χρόνια έχουν αλλάξει οι διατροφικές συνήθειες των 
ιαπώνων κι έχουν αυξήσει την πρωτεΐνη και το λίπος. Το 1958 η ολική 
πρόσληψη θερμίδων ήταν 2.837, ενώ το 1999 ήταν 2.202. Το 1958 το 
84% των θερμίδων τους προερχόταν από υδατάνθρακες, ενώ το 1999 το 62% 
προερχόταν από υδατάνθρακες. Το 1958 το 11% προερχόταν από πρωτεΐνες, ενώ 
το 1999 το 18%. Το 1958 το 5% προερχόταν από λίπος, ενώ το 1999 το 20%. 
Επίσης έχουν αυξηθεί και τα επίπεδα τής χοληστερίνης των ιαπώνων. 
Θα περίμενε κανείς, ότι θα έπρεπε να έχουν αυξηθεί οι καρδιοπάθειες στην 
Ιαπωνία. Κι όμως, από το 1965 ώς το 1995, η θνησιμότητα από καρδιοπάθειες 
στους άνδρες μειώθηκε. Επίσης τα ποσοστά θανάτων από εγκεφαλικό στους 
άνδρες ηλικίας 60-69 μεταξύ 1950 και 1995 μειώθηκε από το 1.334 στο 226 
(ανά 100.000/χρόνο). Δηλαδή υπήρξε μια μείωση 600%.


Αυτά τα στοιχεία σπάνια αναφέρονται από τους οπαδούς τής θεωρίας τής 
χοληστερίνης. Συνεχώς αναφέρουν, ότι οι ιάπωνες τρώνε χαμηλή ποσότητα
λίπους και ότι έχουν χαμηλά ποσοστά καρδιοπάθειας. Δεν αναφέρουν όμως, ότι
έχουν υψηλά ποσοστά εγκεφαλικού. Όλα αυτά, που αναφέραμε, αποδεικνύουν ότι
σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για εγκεφαλικό είναι τα χαμηλά επίπεδα 
χοληστερίνης και όχι τα υψηλά επίπεδά της.


Τα «παράδοξα» τής χοληστερίνης
Το πιο γνωστό «παράδοξο» είναι το γαλλικό παράδοξο. Οι γάλλοι τρώνε 
περισσότερο κορεσμένο λίπος από οποιοδήποτε άλλο έθνος τής Ευρώπης και
ωστόσο έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά καρδιοπάθειας. Οι ελβετοί επίσης έχουν 
τη δεύτερη κατανάλωση κορεσμένου λίπους στην Ευρώπη και είναι το μόνο έθνος
τής Ευρώπης, που έρχεται κοντά στα πολύ χαμηλά ποσοστά καρδιοπάθειας. 
Για τους γάλλους έχουν βρει την αιτιολογία, ότι πίνουν κόκκινο κρασί, τρώνε 
φρέσκα μαγειρεμένα λαχανικά και σκόρδο. Αλλά αν αυτό ισχύει, για να 
εξηγηθεί το γαλλικό παράδοξο, πώς εξηγείται το γεγονός, ότι οι ελβετοί 
καταναλώνουν πολύ κορεσμένο λίπος και όμως έχουν χαμηλά ποσοστά 
καρδιοπάθειας; Πώς δικαιολογούν το γεγονός, ότι οι μασάι έχουν τη μεγαλύτερη 
κατανάλωση χοληστερίνης και κορεσμένου λίπους και ωστόσο τα ποσοστά 
καρδιοπάθειας σε αυτούς είναι μηδενικά; Και δεν είναι μόνο οι ελβετοί και ο
ι μασάι, είναι κι οι εσκιμώοι, οι οποίοι κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες 
χοληστερίνης κι όμως, δεν πάθαιναν καρδιοπάθεια. Για αυτούς έχει δοθεί η 
εξήγηση, ότι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ιχθυελαίου. 
Αλλά γιατί πάντα ψάχνουμε να βρούμε μια εξήγηση και δεν βλέπουμε, ότι η θεωρία
της χοληστερίνης είναι εσφαλμένη;


Η περίπτωση των μασάι
Στις αρχές τής δεκαετίας τού ΄60, ο καθηγητής George Mann και η ομάδα τ
ου από το πανεπιστήμιο Vanderbilt στη Nashville πήρε ένα κινητό εργαστήριο 
στην Κένυα στην Αφρική, για να μελετήσει τους μασάι (βιβλιογραφία, σημ. 12). 
Εκείνη την περίοδο, η ιδέα συσχέτισης τής καρδιοπάθειας με τη διατροφή 
είχε κερδίσει θριαμβευτική επιτυχία στον επιστημονικό κόσμο. Ο καθηγητής 
Mann είχε ακούσει, ότι οι μασάι δεν τρώνε τίποτα άλλο εκτός από γάλα, αίμα και
κρέας. Ήταν μια καλή ιδέα να εξεταστεί η ιδέα συσχέτισης τής καρδιοπάθειας με
τη διατροφή στην Κένυα. Λίγο πριν και με τον ίδιο σκοπό, ο dr. Gerald Sharper 
από το πανεπιστήμιο Makerere τής Uganda είχε ταξιδέψει λίγο πιο βόρεια, για να
μελετήσει μια άλλη φυλή, τους samburus (βιβλιογραφία, σημ. 13).


Στις αρχές της δεκαετίας τού ʼ60, ο καθηγητής George Mann και η ομάδα 
του από το πανεπιστήμιο Vanderbilt στη Nashville, πήγαν με ένα κινητό 
εργαστήριο στην Κένυα, για να μελετήσουν τους μασάι. Οι μασάι τρώνε μόνο γάλα,
αίμα και κρέας. Αν η ιδέα τής συσχέτισης τής καρδιοπάθειας με τη διατροφή ήταν
σωστή, η καρδιοπάθεια θα ήταν επιδημία στην Κένυα. Αλλά ο καθηγητής 
Mann βρήκε, ότι οι μασάι δεν πεθαίνουν από καρδιοπάθεια. Αυτή όμως δεν ήταν η
μόνη έκπληξη. Η χοληστερίνη των μασάι δεν ήταν υψηλή, όπως ο dr. 
Mann περίμενε. Ήταν πολύ χαμηλή. Στην πραγματικότητα, η χοληστερίνη τους
ήταν από τις χαμηλότερες, που έχουν μετρηθεί στον κόσμο. 
Οι παρατηρήσεις αυτές τού dr. Mann τον έκαναν να χαρακτηρίσει τη θεωρία τής
χοληστερίνης ως μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία τής Ιατρικής.


Οι samburus και οι μασάι είναι λεπτοί άνθρωποι, που έχουν επιβιώσει ως βοσκοί 
για χιλιάδες χρόνια. Η διατροφή τους είναι ακραία. Κατά την οπτική τους, τα 
λαχανικά και οι φυτικές ίνες είναι φαγητά για αγελάδες. Καταναλώνουν μόνο 
γάλα, κρέας και αίμα. Ένας άνδρας samburu μπορεί να πίνει ένα γαλόνι γάλα την 
ημέρα χωρίς να έχει αφαιρέσει το λίπος του, κάτι, που σημαίνει, ότι η πρόσληψή 
του σε ζωικό λίπος είναι πολύ μεγαλύτερη από την πρόσληψη των περισσότερων 
ανθρώπων στη Δύση. Η πρόσληψή του σε χοληστερίνη είναι επίσης υψηλή, 
ιδιαίτερα κατά τις περιόδους, που προσθέτει ένα με δύο κιλά κρέατος στην 
καθημερινή του δίαιτα γάλακτος. Οι μασάι πίνουν μόνο μισό γαλόνι γάλα κάθε 
μέρα. Ωστόσο, τρώνε περισσότερο κρέας από τους samburus. Τα πάρτυ τους
είναι τέλεια όργια κρέατος. Σε τέτοιες περιπτώσεις 2 με 4,5 κιλά κρέατος ανά
άτομο δεν είναι ασύνηθες, σύμφωνα με τον καθηγητή Mann. Αν η ιδέα συσχέτισης
τής καρδιοπάθειας με τη διατροφή ήταν σωστή, η καρδιοπάθεια θα ήταν 
επιδημία στην Κένυα. Αλλά ο καθηγητής Mann βρήκε, ότι οι μασάι δεν πεθαίνουν 
από καρδιοπάθεια.


Αλλά αυτή δεν ήταν η μόνη έκπληξη. Η χοληστερίνη των μασάι δεν ήταν υψηλή, 
όπως ο Mann περίμενε. Ήταν πολύ χαμηλή. Στην πραγματικότητα, η χοληστερίνη
τους ήταν από τις χαμηλότερες, που έχουν μετρηθεί στον κόσμο, περίπου 
50% χαμηλότερη από τη χοληστερίνη των περισσότερων αμερικανών. 
Έχουμε λοιπόν άλλο ένα παράδοξο μετά το γαλλικό παράδοξο. 
Οι γάλλοι έχουν μειωμένα ποσοστά καρδιοπάθειας παρά το ότι καταναλώνουν 
άφθονο ζωικό λίπος. Αυτό το παράδοξο, οι υποστηρικτές της υπόθεσης των 
λιπιδίων το αιτιολογούν λέγοντας, ότι τους προστατεύει τάχα το κρασί. 
Η περίπτωση των μασάι πώς μπορεί να δικαιολογηθεί; Τρώνε τόσο πολύ ζωικό
λίπος και δεν έχουν καρδιοπάθεια και η χοληστερίνη τους είναι χαμηλή. 
Αυτό έκανε τον Mann να αποκαλέσει την υπόθεση τής χοληστερίνης ως τη
μεγαλύτερη απάτη της Ιατρικής.


Εκπλήξεις από την Ινδία
Πριν πάμε στην Ινδία, ας παραμείνουμε λίγο στην Κένυα. Σε αυτή τη χώρα 
μένουν πολλοί ινδοί μετανάστες. Αν και όλοι έρχονται από την Ινδία, οι δίαιτές 
τους δεν είναι όμοιες. Οι μη μουσουλμάνοι ινδοί από το Gujarat ζουν σε
μια γαλακτοχορτοφαγική δίαιτα, ενώ οι μουσουλμάνοι ινδοί από το Punjab 
τρώνε αυγά και κρέας, πίνουν δυο φορές την ποσότητα γάλακτος από τους 
συμπατριώτες τους από το Gujarat και ποτέ δεν χρησιμοποιούν φυτικό λάδι. 
Παρʼ όλα αυτά το επίπεδο θνησιμότητας από καρδιοπάθεια είναι ίσο στους δύο 
πληθυσμούς (βιβλιογραφία, σημ. 14). Αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη, ότι η 
κατανάλωση ζωικού λίπους δεν σχετίζεται με την καρδιοπάθεια.


Ο dr. S. L. Malhotra μελέτησε στη Bombay την καρδιοπάθεια μεταξύ 
περισσότερων από ένα εκατομμύριο ανδρών υπαλλήλων στους ινδικούς 
σιδηρόδρομους. Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου πέντε χρόνων κατέγραψε 679 
θανάτους από καρδιοπάθεια. Παρατήρησε, ότι το υψηλότερο ποσοστό καρδιοπά-
θειας, 135 ανά 100.000 υπαλλήλους, συνέβη στη Madras στη νότια Ινδία. 
Το χαμηλότερο ποσοστό, 20 ανά 100.000 υπαλλήλους, συνέβη στο Punjab 
στη βόρεια Ινδία. Έτσι, οι θάνατοι από καρδιοπάθεια ήταν περίπου επτά 
φορές πιο συχνοί στη Madras και αυτοί που πέθαναν ήταν κατά μέσο όρο 12 
χρόνια νεότεροι από αυτούς στο Punjab. Αλλά στο Punjab, οι άνθρωποι τρώνε 
δέκα με είκοσι φορές περισσότερο λίπος και καπνίζουν οκτώ φορές 
περισσότερα τσιγάρα. Και ενώ το μικρό ποσοστό λίπους, που οι άνθρωποι 
στη Madras έτρωγαν ήταν κυρίως φυτικής προέλευσης, το λίπος που
κατανάλωναν στο Punjab ήταν κυρίως ζωικής προέλευσης (βιβλιογραφία, σημ. 15).
Και αυτή λοιπόν η περίπτωση τής Ινδίας ανατρέπει την υπόθεση λιπιδίων και 
απενεχοποιεί το ζωικό λίπος.


Οι υψηλές σε λίπη τροφές
δεν αυξάνουν τη χοληστερίνη τού αίματος
Οι samburu πίνουν ένα γαλόνι γάλα την ημέρα. Το γάλα από τα αφρικανικά Zebu 
βοοειδή είναι πολύ υψηλότερο σε λίπος από το γάλα από τις σύγχρονες 
αγελάδες Holstein, κάτι που σημαίνει, ότι οι samburu καταναλώνουν 
περισσότερο από το διπλάσιο τού ποσού του ζωικού λίπους από τον μέσο 
αμερικανό, που πίνει γάλα και η χοληστερίνη τους είναι πολύ χαμηλότερη, 
περίπου 170 mg/dl (βιβλιογραφία, σημ. 17).


Ο dr. Ian Prior και η ομάδα του από το Wellington στη Νέα Ζηλανδία μελέτησαν 
τον πληθυσμό των νησιών Tokelau και των Pakapuka ατόλων (κοραλλιογενή 
νησιά των τροπικών θαλασσών), όπου το κύριο φαγητό είναι οι καρύδες, που
παρασκευάζονται με διάφορους τρόπους (βιβλιογραφία, σημ. 18). Θαλασσινά 
φαγητά και κοτόπουλο είναι επίσης στο μενού. Οι καρύδες περιέχουν μεγάλα 
ποσά λαδιού καρύδας, το οποίο είναι υψηλό σε κορεσμένα λιπαρά οξέα. 
Στα νησιά Tokelau, το ποσό τού κορεσμένου λίπους ήταν σχεδόν διπλάσιο από 
αυτό των Palapuka και ακόμα υψηλότερο από αυτό στις ΗΠΑ, ενώ η κατανά-
λωση πολυακόρεστων ελαίων ήταν χαμηλή σε όλα τα νησιά. 
Το 1966 ένας ανεμοστρόβιλος ξερίζωσε έναν μεγάλο αριθμό δέντρων καρύδας
στα νησιά. Οι ατόλες δεν μπορούσαν να θρέψουν τους κατοίκους τους και 
χίλιοι tokelauans μετανάστευσαν στη Νέα Ζηλανδία. Στη Νέα Ζηλανδία η 
δίαιτά τους άλλαξε σημαντικά. Ο αριθμός των θερμίδων από κορεσμένο 
λίπος μειώθηκε στο μισό, ενώ η πρόσληψη πολυακόρεστου λίπους αυξήθηκε σε
ένα μικρό ποσό (βιβλιογραφία, σημ. 19). Η χοληστερίνη των tokelauans αντί
να μειωθεί, αυξήθηκε περίπου 10%. Στους άνδρες ηλικίας 45-54 ετών η 
χοληστερίνη τους αυξήθηκε από 195 mg/dl στα 219 mg/dl και στις γυναίκες της
ίδιας ηλικίας από 213 mg/dl στα 225 mg/dl. Έτσι, κάτι στο περιβάλλον ή στον
τρόπο ζωής στη Νέα Ζηλανδία είχε τόσο μεγάλη επίδραση στους tokelauans, που
τα επίπεδα χοληστερίνης τους αυξήθηκαν, αν και η κατανάλωσή τους κορεσμένου 
λίπους μειώθηκε στο μισό.


Η χοληστερίνη στη διατροφή έχει μηδαμινή επίδραση στη χοληστερίνη τού 
αίματος. Η εξήγηση είναι, ότι ρυθμίζουμε τη δική μας παραγωγή χοληστερίνης 
σύμφωνα με τις ανάγκες μας. Όταν τρώμε μεγάλες ποσότητες χοληστερίνης, η 
παραγωγή χοληστερίνης τού σώματός μας μειώνεται. Όταν τρώμε μικρές 
ποσότητες αυξάνεται. Σε μια μικρή αμερικανική πόλη, που ονομάζεται 
Tecumseh, στην πολιτεία Michigan, μια μελέτη πραγματοποιήθηκε από μια 
ομάδα ερευνητών από το πανεπιστήμιο τού Michigan με επικεφαλής τον
dr. Allen Nichols. Διαιτολόγοι ρώτησαν περισσότερα από 2000 άτομα με μεγάλη 
λεπτομέρεια τι είχαν φάει κατά τη διάρκεια μιας 24ωρης περιόδου. 
Οι διαιτολόγοι ρώτησαν επίσης για τα συστατικά στα φαγητά, ανέλυσαν τις 
συνταγές των πιάτων που μαγειρεύτηκαν σπίτι και έκαναν σημαντική
προσπάθεια να βρουν τι είδους λίπος χρησιμοποιήθηκε στην κουζίνα. Τελικά, 
οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες – μια υψηλού, μια μεσαίου και μια
χαμηλού επιπέδου ομάδα, σύμφωνα με τη χοληστερίνη τού αίματός τους. 
Καμμιά διαφορά δεν βρέθηκε μεταξύ των ποσών κάθε φαγητού στις τρεις 
ομάδες. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι η ομάδα χαμηλής χοληστερίνης έφαγε
τόση ποσότητα κορεσμένου λίπους όση και η ομάδα υψηλής χοληστερίνης
(βιβλιογραφία, σημ. 20).


Στη Mayo Clinic στο Rochester στη Μινεσότα, ο dr. William Weidman και η 
ομάδα του ανέλυσαν τη δίαιτα παιδιών, που πήγαιναν σχολείο και βρήκαν, ότι τα
παιδιά που έτρωγαν πολλά ζωικά λίπη είχαν τόσο πολύ ή τόσο λίγο χοληστερίνη 
στο αίμα τους όσο τα παιδιά που έτρωγαν πολύ λίγο ζωικό λίπος (βιβλιογραφία
σημ. 21).


Στο Λονδίνο, ο καθηγητής Jeremy Morris και η ομάδα του ζήτησαν από 99 
μεσήλικες άνδρες υπάλληλους τράπεζας να ζυγίσουν και να καταγράψουν τι 
έτρωγαν για δυο εβδομάδες (βιβλιογραφία, σημ. 22). Σε αυτούς τους άνδρες 
ζητήθηκε να κάτσουν σπίτι και να ζυγίζουν κάθε μπουκιά που έτρωγαν για μια
ολόκληρη εβδομάδα. Καμμιά σύνδεση δεν βρέθηκε μεταξύ των φαγητών που 
έτρωγαν και των επιπέδων τής χοληστερίνης τού αίματός τους. Για σιγουριά, 
76 από τους άνδρες τής τράπεζας επανέλαβαν τη διαδικασία για άλλη μια εβδομάδα σε άλλη περίοδο τού χρόνου. Ακόμα μια φορά καμμιά σύνδεση δεν βρέθηκε μεταξύ τής δίαιτας και των επιπέδων χοληστερίνης τού αίματος.


Ο dr. Rolf Kroneld και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο τού Turku στη 
Φινλανδία μελέτησαν όλους τους κατοίκους τού χωριού Inio κοντά στο Turku 
και διπλάσια τυχαία επιλεγμένα άτομα τής ίδιας ηλικίας και φύλου στη βόρεια 
Καρελία και στη νοτιοδυτική Φινλανδία. Στο Inio, η κατανάλωση μαργαρίνης 
ήταν διπλάσια και η κατανάλωση βουτύρου μόνο μισή απ΄ ότι ήταν σε άλλες 
φινλανδικές περιοχές. Επιπλέον, οι άνθρωποι στο Inio προτιμούσαν άπαχο 
γάλα αντί πλήρους γάλακτος, ενώ οι κάτοικοι στις άλλες περιοχές προτιμούσαν 
το πλήρες γάλα. Αλλά οι υψηλότερες τιμές χοληστερίνης βρέθηκαν στο Inio.
Η κατά μέσο όρο τιμή για τους άνδρες κατοίκους τού Inio ήταν 283 mg/dl σε
σύγκριση με 239 και 243 στις άλλες δύο περιοχές. Για τις γυναίκες η διαφορά ήταν
ακόμα μεγαλύτερη.


Στην Ιερουσαλήμ, μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον dr. Harold Kahn 
μελέτησε τη δίαιτα και τη χοληστερίνη αίματος 10.000 Ισραηλινών 
κοινωνικών βοηθών. Η πρόσληψη ζωικού λίπους ποίκιλλε από 10 γραμμάρια 
στα 200 γραμμάρια την ημέρα και υπήρχαν επίσης σημαντικές διαφορές 
μεταξύ των τιμών χοληστερίνης τους ( βιβλιογραφία, σημ. 23). Ιδιαίτερα 
χαμηλές τιμές χοληστερίνης βρέθηκαν και σε αυτούς, που έτρωγαν μικρές 
ποσότητες λίπους και σε αυτούς, που έτρωγαν το περισσότερο ζωικό λίπος και 
υψηλές τιμές χοληστερίνης βρέθηκαν σε όλα τα επίπεδα κατανάλωσης ζωικού 
λίπους.


Οι υψηλές σε χοληστερίνη τροφές δεν αυξάνουν τη χοληστερίνη τού αίματος
Προηγούμενα ασχοληθήκαμε με τη σχέση τής κατανάλωσης λίπους και των 
επιπέδων χοληστερίνης στο αίμα. Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι το 
λίπος, αλλά η χοληστερίνη στη διατροφή μας. Αν τρώμε πολύ χοληστερίνη,
αυξάνεται η χοληστερίνη του αίματός μας;


Στις μελέτες που έχουμε αναφέρει, όπως η μελέτη Tecumseh, η μελέτη από την
Mayo Clinic και η μελέτη τού καθηγητή Morris στους υπαλλήλους τής τράπεζας
περιέλαβαν επίσης μια ανάλυση για το πόσο χοληστερίνη έτρωγαν οι συμμετέχο-
ντες κάθε μέρα. Καμμιά από αυτές δεν βρήκε κάποια σύνδεση μεταξύ τού ποσού
τής χοληστερίνης στη διατροφή και τού ποσού τής χοληστερίνης στο αίμα. 
Στην πραγματικότητα, στη μελέτη Tecumseh και στη μελέτη τής Mayo Clinic,
αυτοί που έτρωγαν το μικρότερο ποσό χοληστερίνης είχαν τα υψηλότερα 
επίπεδα χοληστερίνης αίματος. Οι διαφορές ωστόσο ήταν μικρές και δεν είχαν
φτάσει σε αυτό, που ονομάζουμε στατιστική σημασία.


Μια μελέτη, που διεξήχθη από τους Hitchcock και Bracey στο Busselton στην 
Αυστραλία μελέτησε τρεις ομάδες μητέρων και παιδιών. Μια ομάδα με υψηλά 
επίπεδα χοληστερίνης, μια ομάδα με μεσαία επίπεδα και μια ομάδα με χαμηλά 
επίπεδα. Μελέτησαν τα διατροφικά πρότυπα κάθε ομάδας και βρήκαν, ότι δεν
υπήρχε σημαντική διαφορά στις καθημερινές διατροφικές τους προσλήψεις. 
Με άλλα λόγια η δίαιτά τους δεν είχε σχέση με τα επίπεδα χοληστερίνης τους.


Σε μια ομάδα ιθαγενών στη Νέα Γουινέα, των οποίων οι δίαιτες ήταν πολύ
χαμηλές σε χοληστερίνη, δόθηκαν αυγά σε ένα πείραμα σχεδιασμένο να 
μετρήσει πώς τα αυγά θα επιδρούσαν στα επίπεδα χοληστερίνης. 
Τα επίπεδα χοληστερίνης τους παρέμειναν τα ίδια. 
Τα αυγά δεν είχαν καμιά επίδραση στα επίπεδα τής χοληστερίνης τους 
(βιβλιογραφία, σημ. 24).


Μελέτες άλλων ερευνητών δεν βρήκαν σημαντική διαφορά στα επίπεδα 
χοληστερίνης στο αίμα σε ανθρώπους, που έτρωγαν αυγά και σε ανθρώπους, 
που δεν έτρωγαν (βιβλιογραφία, σημ. 25).


Το συκώτι παρασκευάζει την περισσότερη από τη χοληστερίνη που 
χρειάζεται για μια ποικιλία βιοχημικών διαδικασιών, περίπου 2 γραμμάρια την 
ημέρα. Μόνο 100 mg απορροφώνται από τα φαγητά στο λεπτό έντερο, μια μικρή 
ποσότητα, αλλά αυτή η ποσότητα χρειάζεται από το σώμα, για να τού δώσει το 
απαραίτητο υπόστρωμα, για να παρασκευάσει αρκετή.  Επομένως, το να 
μειώσουμε την πρόσληψη χοληστερίνης στη δίαιτά μας, είναι λάθος. 
Η dr. Enig αναφέρει: «Υπάρχουν αποδείξεις, ότι για μερικούς ανθρώπους 
η χοληστερίνη είναι απολύτως διατροφικά απαραίτητη, διότι η δική τους σύνθεση
δεν είναι επαρκής» και συνεχίζει: 
«Η επίδραση των φυσικών λιπαρών οξέων στα επίπεδα χοληστερίνης τού 
αίματος εξαρτάται από τα αρχικά επίπεδα χοληστερίνης τού αίματος. 
Η υψηλή χοληστερίνη τού αίματος μειώνεται με την κατανάλωση όλων των 
λιπαρών οξέων, συμπεριλαμβανομένων των κορεσμένων. Τα χαμηλά επίπεδα 
χοληστερίνης αυξάνονται με πολλά από τα λιπαρά οξέα, όπως τα κορεσμένα, 
τα μονοακόρεστα και μερικές φορές τα πολυακόρεστα» (βιβλιογραφία, σημ. 26). 
Με άλλα λόγια, αν τα επίπεδα χοληστερίνης τού αίματός μας είναι πολύ 
υψηλά για τις ανάγκες μας, η κατανάλωση κορεσμένων λιπών θα τα μειώσει και θα
τα κάνει φυσιολογικά.  Αν τα επίπεδα τής χοληστερίνης τού αίματός μας είναι πολύ
χαμηλά για τις ανάγκες μας, η κατανάλωση λιπαρών οξέων όλων των τύπων θα τα 
ανεβάσει και θα τα κάνει φυσιολογικά.


Η υψηλή χοληστερίνη δεν προκαλεί καρδιοπάθεια
Τι θα λέγατε, αν μαθαίνατε, ότι η υψηλή χοληστερίνη τού αίματος όχι 
μόνο δεν προκαλεί καρδιοπάθεια, αλλά μας προστατεύει από αυτήν; 
Στους ηλικιωμένους η υψηλή χοληστερίνη φαίνεται να είναι προστατευτική. 
Ο dr. Harlan Krumholz και οι συνεργατες του στο Τμήμα Καρδιαγγειακής 
Ιατρικής στο πανεπιστήμιο τού Yale παρακολούθησαν 997 ηλικιωμένους άνδρες 
και γυναίκες, που ζούσαν στο Bronx, στη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια μιας 
περιόδου τεσσάρων χρόνων, περίπου τα διπλάσια άτομα με χαμηλή χοληστερίνη
είχαν καρδιακή προσβολή ή πέθαναν από καρδιακή προσβολή σε σύγκριση
με αυτούς με τα υψηλότερα επίπεδα χοληστερίνης (βιβλιογραφία, σημ. 27). 
Έχετε ακούσει ποτέ για αυτή τη μελέτη; Ασφαλώς και όχι. Διότι οι φαρμακευτικές
εταιρείες στατινών δεν θέλουν να μάθετε, ότι η υψηλή χοληστερίνη μάς 
προστατεύει από την καρδιοπάθεια.


Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη μελέτη, που αποδεικνύει κάτι τέτοιο και 
αποκρύπτεται. Στη μελέτη Framingham αναφέρεται: «Για κάθε πτώση 1 mg/dl
τής χοληστερίνης υπήρξε 11% αύξηση στην καρδιοπάθεια και στην ολική
θνησιμότητα». Έτσι, όχι μόνο η ολική θνησιμότητα, αλλά και η θνησιμότητα
από καρδιοπάθεια είχε αυξηθεί. Για πολλά χρόνια μάς λένε πόσο σημαντικό είναι
να χαμηλώσουμε τη χοληστερίνη μας, για να προλάβουμε την καρδιοπάθεια. 
Αλλά η μελέτη Framingham έδειξε ότι, αν η χοληστερίνη τού αίματος μειώνεται, 
αυξάνεται ο κίνδυνος να πεθάνουμε.


Οι περισσότερες μελέτες έχουν βρει, ότι η υψηλή χοληστερίνη δεν είναι 
παράγοντας κινδύνου για τις γυναίκες. Αυτό το δικαιολογούν λέγοντας, ότι
οι γυναικείες σεξουαλικές ορμόνες τις προστατεύουν από τις καρδιακές 
προσβολές. Αλλά αυτό δεν ευσταθεί. Οι γυναικείες σεξουαλικές ορμόνες 
αυξάνουν τον κίνδυνο για καρδιοπάθεια στις γυναίκες, δεν τις προστατεύουν από
την καρδιοπάθεια. Στην πραγματικότητα φαίνεται πιο επικίνδυνο για τις 
γυναίκες να έχουν χαμηλή χοληστερίνη απ΄ ότι υψηλή. 
Ο dr. Bernard Forette και μια ομάδα γάλλων ερευνητών από το Παρίσι βρήκαν, 
ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες με πολύ υψηλή χοληστερίνη ζουν περισσότερο. 
Το ποσοστό θανάτων ήταν περισσότερο από πέντε φορές υψηλότερο για τις 
γυναίκες, που είχαν πολύ χαμηλή χοληστερίνη. Στην αναφορά τους οι γάλλοι 
γιατροί προειδοποίησαν κατά τής μείωσης τής χοληστερίνης στις ηλικιωμένες
γυναίκες (βιβλιογραφία, σημ. 28). Άρα, πλην των ηλικιωμένων ανδρών και οι
ηλικιωμένες γυναίκες ευεργετούνται από την υψηλή χοληστερίνη και δεν 
χρειάζεται να τη μειώσουν. Φυσικά και αυτή η μελέτη δεν συμφέρει τις 
φαρμακευτικές εταιρείες στατινών, για αυτό και έχει αποσιωπηθεί.


Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν στο εμπόριο προϊόντα επάλειψης (μαργαρίνες)
και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα (τυρί τύπου φέτα, γάλα και γιαούρτι), που 
ρίχνουν τη χοληστερίνη. Τα προϊόντα αυτά περιέχουν φυτικές στερόλες ή 
στανόλες, που μελέτες έχουν δείξει, ότι μειώνουν τη χοληστερίνη. 
Τα προϊόντα επάλειψης χρησιμοποιούνται αντί τού βούτυρου και περιέχουν
εκτός από φυτικές στερόλες ή στανόλες πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. 
Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα υποτίθεται, ότι μας προστατεύουν από την 
καρδιοπάθεια. 
Αλλά η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Τα πολυακόρεστα έλαια οξειδώνονται
εύκολα και περιέχουν μεγάλες ποσότητες ωμέγα-6 λιπαρών οξέων. 
Η υπερκατανάλωση ωμέγα-6 λιπαρών οξέων από τα φυτικά έλαια οδηγεί
σε πλήθος εκφυλιστικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης τής καρδιοπάθειας.
Η εργασία τού Bernard Hennig, που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American
College of Nutrition το 2001, δείχνει, ότι η υπερβολική ποσότητα των ωμέγα-6
λιπαρών οξέων από τα φυτικά λάδια τού εμπορίου συμβάλλει σε παθολογικές 
αλλαγές στα κύτταρα των αρτηριών και ως εκ τούτου στην καρδιοπάθεια. 
Αυτό σημαίνει, ότι αυτά τα προϊόντα κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό στην
υγεία μας. Μας έχουν κάνει να πιστεύουμε, ότι το βούτυρο και τα γαλακτοκομικά
προϊόντα με πλήρη λιπαρά ανεβάζουν τη χοληστερίνη και προκαλούν 
αθηροσκλήρωση, κάτι, που δεν είναι αλήθεια. Το βούτυρο, το τυρί και το
γιαούρτι με πλήρη λιπαρά αποτελούν παραδοσιακές τροφές, με τις οποίες 
ανατράφηκαν γενιές ανθρώπων επί χιλιετίες. Σήμερα, για λόγους μάρκετινγκ
πουλάνε τέτοιου είδους γαλακτοκομικά προϊόντα, που ρίχνουν τη χοληστερίνη,
παρά το γεγονός, ότι η χοληστερίνη είναι ευεργετική για την υγεία μας.


Σε ένα εργαστήριο στο National Heart, Lung and Blood Institute, οι ερευνητές 
κοίταξαν κάθε μελέτη, που είχε δημοσιευθεί σχετικά με τον κίνδυνο τού να έχει
κάποιος υψηλή ή χαμηλή χοληστερίνη και έφτασαν στο ίδιο συμπέρασμα: 
Η θνησιμότητα ήταν υψηλότερη για τις γυναίκες με χαμηλή χοληστερίνη απ΄
ότι για τις γυναίκες με υψηλή χοληστερίνη (βιβλιογραφία, σημ. 29).


Ο dr. Gilles Dagenais και η ομάδα του στο Κεμπέκ μετά από παρακολούθηση 
5000 υγιών μεσηλίκων ανδρών για 12 χρόνια κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι, 
ενώ η υψηλή χοληστερίνη έχει μια ελαφρά σύνδεση με αυξημένο κίνδυνο για
άνδρες στις ΗΠΑ, δεν έχει τέτοια σύνδεση για άνδρες στον Καναδά (βιβλιογραφία,
σημ. 30). Και αυτό το εύρημα δεν ενισχύει τη θεωρία τής χοληστερίνης.


Ούτε η χοληστερίνη τού αίματος είναι σημαντική για αυτούς πού έχουν ήδη μια 
καρδιακή προσβολή. Για παράδειγμα, ο dr. Henry Shanoff και η ομάδα του στο
πανεπιστημιακό νοσοκομείο τού Toronto μελέτησαν 120 άνδρες δέκα χρόνια
μετά την ανάρρωσή τους από καρδιακή προσβολή και βρήκαν, ότι αυτοί με την 
χαμηλή χοληστερίνη είχαν δεύτερη καρδιακή προσβολή τόσο συχνά όσο αυτοί 
με την υψηλή χοληστερίνη (βιβλιογραφία, σημ. 31).


Οι μάορι, πολυνήσιοι που μετανάστευσαν στη Νέα Ζηλανδία μερικές εκατοντάδες 
χρόνια πριν, σε αντίθεση με τους ιθαγενείς πολυνήσιους πεθαίνουν πιο 
συχνά από καρδιακές προσβολές, αλλά αυτό συμβαίνει είτε η χοληστερίνη τους 
είναι χαμηλή είτε είναι υψηλή (βιβλιογραφία, σημ. 32)


Ο dr. Dmitri Shestov από τη Ρωσική Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών στο St. 
Petesburg βρήκε, ότι στη Ρωσία η χαμηλή χοληστερίνη συνδέθηκε με αυξημένο 
κίνδυνο για καρδιοπάθεια. Ο dr. Shestov και οι συνεργάτες του ανέλυσαν επίσης
την HDL και την LDL και βρήκαν, ότι τα χαμηλά επίπεδα τής LDL συνδέθηκαν με
αυξημένο κίνδυνο. Και αυτός ο αυξημένος κίνδυνος δεν ήταν λόγω των χαμηλών 
επιπέδων της HDL. Στην πραγματικότητα, αυτοί με τα χαμηλά επίπεδα τής 
LDL είχαν τα υψηλότερα επίπεδα τής HDL (βιβλιογραφία, σημ. 33).  Αυτό είναι 
μια απόδειξη, ότι ακόμα και η θεωρία, ότι η HDL είναι προστατευτική δεν ευσταθεί.


Μύθος, ότι η χοληστερίνη μπλοκάρει τις αρτηρίες
Κατά την επίσημη άποψη, όταν τα επίπεδα της χοληστερίνης είναι υψηλά, η 
χοληστερίνη περνάει από το αίμα μέσω των τοιχωμάτων των αγγείων 
σκληραίνοντας τις αρτηρίες. Όπως όμως θα δούμε, αυτή η άποψη δεν ευσταθεί.


Το 1936, ο παθολόγος Kurt Lande και ο βιοχημικός Warren Sperry τού 
Τμήματος Εγκληματολογικής Ιατρικής στο πανεπιστήμιο τής Ν. Υόρκης 
(βιβλιογραφία, σημ. 34), μελέτησαν μεγάλες ομάδες ατόμων, που είχαν πεθάνει 
από βίαιους θανάτους. Προς έκπληξή τους δεν βρήκαν απολύτως καμμιά σχέση 
μεταξύ τού ποσού τής χοληστερίνης στο αίμα και στο βαθμό τής αθηροσκλήρωσης




Ο dr. J. C. Paterson και η ομάδα του στον Καναδά, για πολλά χρόνια 
παρακολούθησαν περίπου 800 βετεράνους πολέμου (βιβλιογραφία, σημ. 35). 
Αυτοί οι άνδρες ήταν κλεισμένοι σε ένα νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια των 
χρόνων, ο dr. Paterson και οι συνεργάτες του, ανέλυαν τακτικά δείγματα 
αίματος από τους βετεράνους. Τα επίπεδα χοληστερίνης ποίκιλλαν σημαντικά 
από τον έναν βετεράνο στον άλλο, αλλά για κάθε άτομο ήταν σταθερά, έτσι ώστε
για παράδειγμα, αυτοί που είχαν χαμηλή χοληστερίνη στην αρχή τής μελέτης
συνήθως είχαν χαμηλή χοληστερίνη πριν πεθάνουν. Μια νεκροψία 
πραγματοποιήθηκε σε όλους τους βετεράνους που πέθαναν και ένας 
αθηρωματικός δείκτης αποδόθηκε σε κάθε άτομο, βασισμένος σε οπτική, 
μικροσκοπική και χημική ανάλυση τής καρδιακής αρτηρίας και των κεντρικών 
αρτηριών. Ο dr. Paterson και οι συνεργάτες του δεν βρήκαν καμμιά σύνδεση
μεταξύ του αθηρωματικού δείκτη και των επιπέδων χοληστερίνης τού αίματος.
Οι ασθενείς με χαμηλή χοληστερίνη είχαν τόση αρτηριοσκλήρωση όση και οι 
ασθενείς με υψηλή χοληστερίνη.


Στην πόλη Agra στην Ινδία ο dr. K. S. Mathur και οι συνεργάτες του 
(βιβλιογραφία, σημ. 36), μελέτησαν 200 ανθρώπους, που είχαν πεθάνει σε 
ατυχήματα χωρίς κάποια προηγούμενη ασθένεια και δεν βρήκαν καμμιά 
σύνδεση μεταξύ των τιμών χοληστερίνης και τού βαθμού αθηροσκλήρωσης. 
Αυτοί με τη χαμηλή χοληστερίνη είχαν τόση αθηροσκλήρωση όση αυτοί, των 
οποίων η χοληστερίνη ήταν υψηλή.


Ας δούμε τι έχουν δείξει ορισμένες μελέτες αγγειογραφίας. Το 1973 ο Dr. 
Charles Bemis μαζί με την ομάδα του στο νοσοκομείο Peter Bent Brigham στη
Βοστόνη μελέτησαν περίπου 70 ασθενείς (βιβλιογραφία, σημ. 37). Σε 24 ασθενείς
η χοληστερίνη είχε μειωθεί περισσότερο από 25% μεταξύ των δύο αγγειογραφιών.
Ανάμεσα σε αυτούς τους 24 ασθενείς η αθηροσκλήρωση είχε αυξηθεί σε 16, ενώ 
ήταν αμετάβλητη σε οκτώ. Σε 12 ασθενείς η χοληστερίνη είχε αυξηθεί, αλλά μόνο
σε τέσσερεις από αυτούς είχε αυξηθεί η αθηροσκλήρωση.


Ο dr. Demetrios Kimbiris και η ομάδα του στη Φιλαδέλφεια βρήκαν, ότι η 
χοληστερίνη ήταν ασήμαντη. Οι καρδιακές αρτηρίες των 17 από τους 25 ασθενών
με υψηλή χοληστερίνη είχαν χειροτερέψει, αλλά είχαν επίσης χειροτερέψει σε 
επτά από τους δέκα ασθενείς με χαμηλή χοληστερίνη (βιβλιογραφία, σημ. 38).


Ο dr. Clarence Shub και οι συνεργάτες του στη Mayo Clinic (βιβλιογραφία, σημ.
39) βρήκαν, ότι η αθηροσκλήρωση είχε αυξηθεί σε όλους τους ασθενείς, 
των οποίων η χοληστερίνη είχε μειωθεί περισσότερο από 60 mg/dl.


Η υψηλή χοληστερίνη οδηγεί στη μακροζωία
Η χοληστερίνη είναι ένα ζωτικό συστατικό τού σώματος. Χωρίς αυτήν μπορούμε 
να αρρωστήσουμε χάνοντας τη μνήμη μας, αδυνατίζοντας το ανοσοποιητικό μας
σύστημα, διακυβεύοντας τα επίπεδα των ορμονών μας και αυξάνοντας την 
πιθανότητα να υποφέρουμε από καρκίνο. Με άλλα λόγια, όσο υψηλότερη είναι 
η χοληστερίνη μας τόσο περισσότερο θα ζήσουμε. Αν μειώσουμε τη 
χοληστερίνη, αυξάνουμε τις πιθανότητες να υποφέρουμε από αρρυθμία. 
Ερευνητές στην Ιατρική Σχολή τού San Diego επισημαίνουν, ότι η υψηλή 
χοληστερίνη σε άτομα άνω των 75 ετών είναι προστατευτική και όχι βλαβερή
κι ότι η χαμηλή χοληστερίνη είναι ένας παράγοντας κινδύνου για καρδιακή 
αρρυθμία, την κύρια αιτία θανάτου, αν συμβεί έμφραγμα.


Η αύξηση τής ολικής χοληστερίνης μπορεί να αυξήσει τη διάρκεια τής 
λειτουργικής ζωής και να αποτρέψει τον καρκίνο. Το European Heart Journal 
δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας τρίχρονης μελέτης, που συμπεριλάμβανε 
11.500 ασθενείς. Ο ερευνητής Behar και οι συνεργάτες του βρήκαν, ότι στην 
ομάδα με τη χαμηλή χοληστερίνη (ολική χοληστερίνη κάτω από 160 mg/dl)
ο σχετικός κίνδυνος ήταν 2,27 φορές περισσότερο σε σύγκριση με αυτούς με την
υψηλή χοληστερίνη. Η πιο κοινή αιτία θανάτου στην ομάδα με τη χαμηλή 
χοληστερίνη ήταν ο καρκίνος, ενώ ο κίνδυνος θανάτου από καρδιοπάθεια ήταν ο 
ίδιος στις δυο ομάδες. Παλιότερη έρευνα έχει δείξει υψηλότερη αύξηση στον 
καρκίνο τού πνεύμονα, όταν τα επίπεδα τής ολικής χοληστερίνης διατηρήθηκαν
κάτω από 170 mg/dl.


Οι ηλικιωμένοι έχουν πολλά να κερδίσουν από την υψηλή χοληστερίνη. Το 
Journal of the American Medical Association δημοσίευσε μια μελέτη με τίτλο
Cholesterol and Mortality. 30 years of follow-up from the Framingham study
(Χοληστερίνη και θνησιμότητα. 30 χρόνια συνεχούς παρακολούθησης τής μελέτης
Framingham). Αυτή η μελέτη έδειξε, ότι μετά την ηλικία των 50 δεν 
υπάρχουν αυξημένα ολικά ποσοστά θανάτου σχετιζόμενα με υψηλή χοληστερίνη. Υπήρχε ωστόσο άμεση σύνδεση μεταξύ χαμηλών επιπέδων (ή μειωμένων επιπέδων) χοληστερίνης και αυξημένου 
θανάτου. Συγκεκριμένα, οι ιατρικοί ερευνητές ανέφεραν, ότι τα ποσοστά θανάτου
από καρδιαγγειακή ασθένεια αυξήθηκαν 14% για κάθε πτώση 1 mg/dl των επιπέδων
ολικής χοληστερίνης τον χρόνο.


Οι καρδιοπαθείς μπορούν να ωφεληθούν σημαντικά από την αύξηση των 
επιπέδων χοληστερίνης. Το Journal of Cardiac Failure δημοσίευσε τα ευρήματα
τού Tamara και των συνεργατών του σε ένα άρθρο με τίτλο Low serum total
cholesterol is associated with marked increase in mortality in advanced hea
rt failure (Η χαμηλή ολική χοληστερίνη σχετίζεται με έντονη αύξηση τής 
θνησιμότητας σε προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια). Στην ανάλυσή τους 1134
ασθενών με καρδιοπάθεια βρήκαν, ότι η χαμηλή χοληστερίνη συνδέθηκε με 
χειρότερα αποτελέσματα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ η υψηλή 
χοληστερίνη βελτίωσε τα ποσοστά επιβίωσης. Επιπρόσθετα, τα ευρήματά τους
έδειξαν, ότι η ανεβασμένη χοληστερίνη ανάμεσα στους ασθενείς δεν συνδέθηκε
με υπέρταση, διαβήτη ή καρδιαγγειακή ασθένεια.


Επίπεδα ολικής χοληστερίνης 400 mg/dl είναι πιο ασφαλή από επίπεδα ολικής
χοληστερίνης 188 mg/dl ή χαμηλότερα. Το 2003, στο Journal of the American
Geriatrics Society, δημοσιεύτηκαν τα ευρήματα τού ερευνητή Brescianini και
των συνεργατών του. Μελετώντας τα επίπεδα ολικής χοληστερίνης 3.295 
συμμετεχόντων ηλικίας 65 ώς 84 ετών για μια τετράχρονη περίοδο, 
συμπέραναν, ότι αυτοί με χαμηλά επίπεδα ολικής χοληστερίνης (<189 mg/dl)
ήταν σε μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν, ακόμα και όταν πολλοί σχετικοί 
παράγοντες είχαν ληφθεί υπ΄όψη. Το να έχετε επίπεδα ολικής χοληστερίνης από 
276 ώς 417 mg/dl ήταν καλύτερα ταιριαστό για μακροζωία σε σχέση με το να
έχετε επίπεδα ολικής χοληστερίνης λιγότερα από 189 mg/dl.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


Μάριος Δημόπουλος, Clinical Nutritionist, Fellow of the American Council of 
Applied Clinical Nutrition
mrsdmpls@yahoo.com


Το παραπάνω άρθρο αποτελείται από αποσπάσματα από το βιβλίο τού Μάριου 
Δημόπουλου (Χοληστερίνη: Ένας σύγχρονος μύθοςέκδ. «Etra Publishing», Αθήνα, 
2011).  http://logia-starata.blogspot.com/2011/11/blog-post_6755.html
===================================================
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΠΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ "ΨΥΧΡΗΣ ΣΥΝΤΗΞΗΣ" ;;;;;;;;!!!!!!!!! 

Σας φαίνεται πιθανόν να γεννηθεί σήμερα κάπου στη Ξάνθη; 
Και όμως αυτό ισχυρίζονται ορισμένοι

Σ' ένα «μαγικό κουτί», υδρογόνο και νικέλιο συντήκονται ψυχρά και τίκτουν - 
λέει - χαλκό και ανεξήγητα πολλή θερμική ενέργεια. Είναι το θαύμα που 
περιμέναμε, ή κάτι μεταξύ αυταπάτης και απάτης;




Οι κυνηγοί της ψυχρής σύντηξης... στην Ελλάδα 










Κάτι πραγματικά περίεργο εκτυλίσσεται διεθνώς, κάτι που παίρνει διαστάσεις 
«επανάστασης στη Φυσική», αλλά και πιθανώς διαστάσεις... μεγαλοπρεπούς
φούσκας. Στην πρώτη περίπτωση μάς υπόσχεται πάμφθηνη ενέργεια από μία
χούφτα χώμα, παραγόμενη σε θερμοκρασία δωματίου από μια συσκευή 
μεγέθους... μιας μηχανής του καφέ. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε να 
κάνουμε με ένα δράμα φρούδων ελπίδων και, ενδεχομένως, με μια απατεωνιά 
απύθμενης θρασύτητας. Και στις δύο περιπτώσεις, σχετίζεται άμεσα και με τη
χώρα μας και οφείλουμε να το προσέξουμε.

Οι «τρεις σωματοφύλακες» της ψυχρής σύντηξης – Rossi, Ξανθούλης και 
Στρεμμένος - κατά την παρουσίασή της, στις 23 Ιουνίου. Τώρα, πια, δεν είναι
«ένας για όλους...»

 














Το όνειρο της αστείρευτης ενέργειας
Από το 1989, χρονιά κατά την οποία οι αμερικανοί φυσικοί Stanley Pons και 
Martin Fleischmann ανακοίνωσαν ότι επέτυχαν «ψυχρή σύντηξη» για να 
διαπομπευθούν στη συνέχεια διεθνώς, η ενασχόληση με αυτό το όνειρο εγγυάται 
μόνο κατεστραμμένες καριέρες. Μόνο στις 23 Μαρτίου 2009 τόλμησε επίσημος
ερευνητικός φορέας - το ερευνητικό κέντρο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ
(SPAWAR), στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας - να ανακοινώσει κάτι σχετικό. 
Οπως δημοσίευσαν ερευνητές του στο έγκριτο Naturwissenschaft 
(βλ.www.springerlink.com/content/022501181p3h764l/), εισάγοντας ηλεκτρόδιο
νικελίου ή χρυσού σε διάλυμα χλωριδίου του παλλαδίου αναμεμειγμένο με 
«βαρύ ύδωρ» (δηλαδή δευτέριο, ένα σταθερό ισότοπο του υδρογόνου) και 
διοχετεύοντας ηλεκτρικό ρεύμα στο διάλυμα, συνέλαβαν τα όποια σωματίδια 
υψηλής ενέργειας και τα νετρόνια που εκπέμφθηκαν από τη σύντηξη των ατόμων 
του δευτερίου. Βρήκαν «τριπλά ίχνη» των σωματιδίων, που δεν εμφανίζονταν
παρά μόνον όταν το πείραμα περιελάμβανε δευτέριο. Θεωρητική εξήγηση για το 
πώς συνέβαινε αυτή η «ψυχρή σύντηξη» δεν δόθηκε, αλλά η εν λόγω μελέτη καταγράφηκε ως η πιο σοβαρή ένδειξη ύπαρξης αυτού του μυστηριώδους φαινομένου.
Δύο χρόνια μετά, στις 23 Ιουνίου 2011, μία συνέντευξη Τύπου τράβηξε την 
προσοχή των εγχώριων τηλεοπτικών καναλιών. Τη διοργάνωσε μία νεόδμητη 
εταιρεία, η Δευκαλίων Πράσινες Τεχνολογίες ΑΕ, θυγατρική τής επίσης άγνωστης
σ’ εμάς κυπριακής εταιρείας Praxen. Το αντικείμενο της συνέντευξης το
παρουσίασε κυρίως ένας ελληνοκαναδός οικονομολόγος, με προϋπηρεσία στην
Επιτροπή Ενέργειας της ΕΕ και νυν μέλος του ΔΣ της εταιρείας, ο κ. Αλέξανδρος
Ξανθούλης. Τον πλαισίωναν ένας συνταξιούχος καθηγητής Χημείας στο 
Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας, πρώην πρέσβης της Ελλάδας στην Ιταλία και νυν 
παραγωγός προσούτο στον Προυσό της Ευρυτανίας, ο κ. Χρήστος Στρεμμένος, 
και ένας «ιταλός καθηγητής», ο κ. Αντρέα Ρόσι (Andrea Rossi). Οπως προέκυψε, 
ο τρίτος είχε εφεύρει έναν καταλύτη και μια διεργασία που, από την ανάμειξη 
νικελίου με υδρογόνο, έβγαζε απρόσμενα μεγάλη ποσότητα θερμικής ενέργειας. 
Ο δεύτερος σύστησε τον τρίτο στον πρώτο και έπειτα από ενάμιση χρόνο επαφών
και δοκιμών βρήκαν χρηματοδότες και συνέπηξαν την εν λόγω εταιρεία, με στόχο
την παραγωγή ενεργειακών συσκευών στην Ελλάδα.






Η μετεξέλιξη
του «Υπερίωνα»: Από την πειραματική του διάταξη, αριστερά, στο μοντέλο της 
αναμενόμενης γεννήτριας 45KW με 9 αντιδραστήρες

Επένδυση-απογείωση» για την Ελλάδα
Οπως δήλωσαν, το ύψος της επένδυσης θα έφτανε τα 200 εκατ. ευρώ, εκ των 
οποίων περίπου τα μισά θα πήγαιναν για τη δημιουργία εργοστασίου στην Ξάνθη,
με παραγωγική δυνατότητα 300.000 συσκευών τον χρόνο – για τη διεθνή αγορά 
εκτός των ΗΠΑ – και τα άλλα μισά για πληρωμή των δικαιωμάτων του εφευρέτη 
κ. Ρόσι. Από τη θερμική ενέργεια που απέδιδε η συσκευή θα μπορούσε να 
παραχθεί ηλεκτρική ενέργεια φθηνότερη από εκείνη της ΔΕΗ κατά 90%. 
Το ετήσιο κόστος για υδρογόνο και νικέλιο - τα «καύσιμα» μιας συσκευής 
δυναμικότητας 20 κιλοβάτ – αναμενόταν να είναι περίπου 1.300 ευρώ, όταν η αξία
της παραγόμενης ενέργειας σε τρέχουσες τιμές θα υπερέβαινε τα 14.000 ευρώ!
Το πολύ απλό ερώτημα «Γιατί στην Ελλάδα;» πήρε την επίσης απλή απάντηση: 
«Επειδή η χώρα μας διαθέτει το 83% των αποθεμάτων νικελίου στην Ευρώπη». 
Ομως το ποιος πιστοποιούσε την απίστευτη αυτή παραγωγή θερμικής ενέργειας 
παρέμενε θολό. Για το πώς ακριβώς συνέβαινε η «εξώθερμη» αντίδραση νικελίου -
υδρογόνου, ακούσαμε στη συνέχεια μόνο μία δήλωση του συνεργάτη του κ. Ρόσι, 
συνταξιούχου καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας Σέρτζιο 
Φοκάρντι (Sergio Focardi): «Πειραματικά μάς προέκυψε χαλκός. 
Πιστεύουμε ότι η εμφάνισή του οφείλεται στη σύντηξη των ατομικών πυρήνων 
του νικελίου και του υδρογόνου. Η χαμένη μάζα μετατρέπεται σε ενέργεια» (βλ. www.youtube.com/watch?&v=eGmgTo2Kw1U). 
Σε άλλες δηλώσεις του αργότερα ο κ. Ρόσι ανέφερε ως πιθανή εξήγηση του 
φαινομένου μία ατομική διάσπαση με «τριπλό ίχνος» - όπως ακριβώς είχε 
καταγραφεί στη μελέτη του SPAWAR, το 2009.

Σίριαλ διαζυγίων και δοκιμών
Υπό κανονικές συνθήκες μια τέτοια υπόσχεση αφειδούς «πράσινης ενέργειας» και
μάλιστα από τον μόνο ορυκτό πλούτο στον οποίο έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα
θα όφειλε να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των επιστημονικών φορέων της χώρας 
μας. Οι σαρωτικές όμως για την ελληνική οικονομία εξελίξεις που επακολούθησαν 
πήραν το ενδιαφέρον και τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από το «ενεργειακό 
θαύμα» που θα χτιζόταν στην Ξάνθη. Το ΒΗΜΑScience ωστόσο συνέχιζε να 
παρακολουθεί το θέμα και συνέλαβε το «ενδοοικογενειακό δράμα» που 
εκτυλίχθηκε τον Αύγουστο, όπως και το «διαζύγιο» που εξήγγειλε μονομερώς ο κ. 
Ρόσι. Δεν αναφερθήκαμε στο θέμα περιμένοντας τόσο την κατάληξη του 
«εμφυλίου» όσο και την αποσαφήνιση εκ μέρους αδέκαστων επιστημόνων για το 
τι ακριβώς συμβαίνει με αυτή τη συσκευή.
Οι εξελίξεις ωστόσο είναι πλέον ραγδαίες και άκρως εντυπωσιακές: στις 28 
Οκτωβρίου 2011 ο κ. Ρόσι ανακοίνωσε ότι, ενώπιον εκπροσώπων μη 
κατονομασθέντος «πελάτη», ολοκλήρωσε επιτυχώς τη δοκιμή της συσκευής, η 
οποία έπειτα από 5,5 ώρες λειτουργίας απέδωσε ενέργεια μέσης ισχύος 470 KW και
ότι πλέον είχε παραγγελίες από ΗΠΑ και Ευρώπη για άλλους 13 σταθμούς ισχύος 1 
ΜW, με τιμή πώλησης δύο εκατομμύρια δολάρια έκαστος. Το θέμα συγκίνησε 
πολλά γνωστά ΜΜΕ και σχετικά δημοσιεύματα με εντυπωσιακούς τίτλους 
εμφανίστηκαν στα περιοδικά «Wired» και «Forbes», στην εφημερίδα «Daily 
Mail» και στα τηλεοπτικά κανάλια Fox και Bloomberg TV. 
Είναι λοιπόν όντως η αρχή μιας «εποχής άφθονης ενέργειας» για τον πλανήτη μας;

Παραλείψεις και ερωτηματικά
Οποιος διαβάσει επιπόλαια τα προαναφερθέντα δημοσιεύματα θα αποκομίσει την
εντύπωση ότι η συσκευή E-cat (από τις λέξεις Energy Catalyzer) του κ. Αντρέα 
Ρόσι επιτελεί την πολυθρύλητη «ψυχρή σύντηξη» (cold fusion) και ότι ο 
μυστηριώδης «πελάτης» του είναι άλλοτε η βιομηχανία National Semiconductors,
άλλοτε η ΓΓΕΤ του αμερικανικού Πενταγώνου (DARPA) και άλλοτε η NASA (μέσω 
του Space and Naval Warfare Systems Center - SPAWAR). Υπάρχουν ωστόσο
κάποια στοιχεία που «σφόδρα μας υποψιάζουν».
Αρχίζοντας από την τελευταία αυτή δοκιμή έχουμε να επισημάνουμε ότι για μία 
ακόμη φορά ο κ. Ρόσι «διέφυγε» της ενδελεχούς διακρίβωσης των δεδομένων της 
δοκιμής του, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι ο «πελάτης» δεν επέτρεψε τη 
μέτρηση της ενέργειας εισόδου και εξόδου από τρίτους. Επίσης δεν επέτρεψε να 
μετρηθεί η τυχόν εκπομπή ακτινοβολίας γάμμα (για να ξέρουμε αν συντελείται 
πυρηνική αντίδραση), λέγοντας ότι φοβάται μη του κλέψουν το μυστικό του 
καταλύτη. Δήλωσε ότι σε αυτές τις πεντέμισι ώρες του πειράματος ξόδεψε ενέργεια
ισχύος μόλις 66 kWh για να τροφοδοτήσει τις αντλίες και τους ανεμιστήρες των 
107 μονάδων E-cat που χρησιμοποίησε και έλαβε στην έξοδο 2.635 kWh! 
Τη μέτρηση της ενέργειας την έκανε με θερμιδομέτρηση του νερού, που διοχέτευε
στη συσκευή με ροή 675,6 λίτρων/ ώρα. Είπε ότι η θερμοκρασία του νερού στην
είσοδο ήταν 18,3 C και ότι στην έξοδο «είχε εξατμιστεί όλο, εκτός από 5 λίτρα».
Δηλαδή, 3.711 λίτρα νερού είχαν γίνει ατμός! Αλλά... πού πήγε όλος αυτός ο ατμός; 
Γιατί δεν βγήκαν όλοι «μουσκεμένοι ως το κόκαλο» από την αίθουσα της δοκιμής;

Υπάρχει τελικά προϊόν;
Το κλειδί που κρατά ζωντανή την αμφιβολία «Επίτευγμα ή απάτη» είναι η 
μυστικότητα που τηρείται σε ό,τι αφορά τον καταλύτη που χρησιμοποιεί ο κ. 
Ρόσι. Αλλά τώρα, με τη διασφάλιση των πωλήσεων που λέει ότι έχει, οφείλει να
αφήσει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα να ρίξει φως στη συσκευή του.
Διότι, αν όντως πρόκειται για μία «άλλη Φυσική» που λαμβάνει χώρα εκεί μέσα, 
είναι ηθικό του χρέος να επιτρέψει τη διερεύνησή της... κι αν ευσταθεί ας πάρει 
και το Νομπέλ!
Αλλά κι αν δεν το πράξει εκείνος, η αλήθεια θα λάμψει οσονούπω. Διότι δεν είναι 
διόλου μόνος του σε αυτόν τον μαραθώνιο. Πρώτος ανταγωνιστής του είναι ο 
ιταλός καθηγητής στον οποίο οφείλει το εύρημα του νικελίου: ο κ. Φρανσέσκο
Πιαντέλι, στις 26 Απριλίου 2011, υπέβαλε αίτηση για νέο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας,
με τίτλο «Μέθοδος και συσκευή για την παραγωγή ενέργειας μέσω πυρηνικών
αντιδράσεων του υδρογόνου που απορροφάται με τροχιακή σύλληψη από την
κρυσταλλική νανοδομή ενός μετάλλου». Με άλλα λόγια, επεκτείνει το πεδίο
εφαρμογής της «ψυχρής σύντηξης» από ένα σύστημα νικελίου - υδρογόνου ένα πιο
γενικό, μετάλλου - υδρογόνου. Η κύρια διαφορά της μεθόδου του από εκείνη του κ.
Ρόσι έγκειται στο ότι δεν χρησιμοποιεί κανέναν καταλύτη! Πώς τα καταφέρνει; 
Με ειδική προετοιμασία της σκόνης του νικελίου, τόσο ως προς το μέγεθος των
κόκκων της όσο και ως προς τη γεωμετρία τους. Για την προετοιμασία αυτή έχει 
κατασκευάσει μια ειδική μηχανή, που λειτουργεί σε περιβάλλον υψηλού κενού, με
πίεση 10-9 bar. Για την εμπορική εκμετάλλευση της έρευνάς του έχει ήδη 
δημιουργήσει στη Σιένα της Ιταλίας την εταιρεία Nichenergy Srl. και διατείνεται 
ότι έχει ήδη υπογράψει συμβόλαια με μεγάλες βιομηχανικές εταιρείες, ενώ
βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με «διάσημη υπηρεσία των ΗΠΑ» - χωρίς να την 
κατονομάζει.

Στην κούρσα και η Δευκαλίων
Ο δεύτερος ανταγωνιστής του κ. Ρόσι δεν είναι άλλος από την ημετέρα Δευκαλίων
Πράσινες Τεχνολογίες ΑΕ, την ως τον Αύγουστο δικαιοδόχο εταιρεία της 
εφεύρεσής του. Μολονότι ως τη δοκιμή του Οκτωβρίου έδειξε να καλλιεργεί κλίμα
«μελλοντικής ανασυγκόλλησης», τώρα περνά στην αντεπίθεση. Πώς; 
Επικοινωνήσαμε με τον εκπρόσωπό της κ. Αλέξανδρο Ξανθούλη, ο οποίος μας είπε:
«Εμείς όχι μόνον συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας αλλά και είμαστε σχεδόν έτοιμοι,
με τεχνολογία που προηγείται εκείνης του Ρόσι κατά ένα έτος. Συγκεκριμένα, εντός
του προσεχούς 15νθημέρου θα υπάρξουν ανακοινώσεις και έχουν δρομολογηθεί
δοκιμές και πιστοποιήσεις ανεξάρτητων τρίτων φορέων. Θα παρουσιάσουμε 
τελικό προϊόν - όχι απλά κάποιο εργαστηριακό πρωτότυπο - με όλα του τα 
υποσυστήματα να λειτουργούν σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα ασφαλείας».
«Και ο καταλύτης;», ρωτήσαμε. «Δεν υποτίθεται ότι είναι μυστικό του Ρόσι;»
«Το σύνολο των τεχνολογιών που χρησιμοποιούμε στις συσκευές Hyperion στο 
επίπεδο των ΚW, καθώς και στα συστήματα 1 ως 5ΜW είναι δικού μας σχεδιασμού
- διαφορετικές από εκείνες του Ρόσι» απάντησε. «Οσο για τα συστήματα ελέγχου,
ήταν ήδη δικού μας σχεδιασμού και κατασκευής, και ο κ. Ρόσι έχει υπογράψει 
πιστοποιητικό παραλαβής που καταδεικνύει ότι είναι δικά μας. Ακόμη και στην
πρόσφατη δοκιμή του Οκτωβρίου που έκανε χρησιμοποίησε ορισμένα 
υποσυστήματα δικού μας σχεδιασμού. Πάντως, η κύρια και μεγάλη διαφορά της
συσκευής μας από εκείνη του Ρόσι είναι ότι το δικό μας σύστημα είναι σταθερό σε
απόδοση, ενώ εκείνο του Ρόσι ούτε στην τελευταία δοκιμή δεν μπόρεσε να 
αποδώσει σταθερά για πάνω από πεντέμισι ώρες».
- Ωστε η μεταξύ σας ρήξη δεν οφειλόταν μόνο στη μη καταβολή της πρώτης δόσης
αποπληρωμής του, όπως δήλωσε ο κύριος Ρόσι;
«Οχι βέβαια. Εμείς είχαμε έτοιμα τα 15 εκατ. δολάρια της πρώτης δόσης, αλλά ο κ. 
Ρόσι δεν υπέγραφε το πρωτόκολλο παραλαβής, το οποίο του ζητούσε να
ικανοποιήσει παραμέτρους όπως η σταθερή λειτουργία της διάταξης για 48 
τουλάχιστον ώρες. Αυτή ήταν η πραγματική αιτία της διακοπής της συνεργασίας,
αλλά δεν την προβάλαμε στα ΜΜΕ γιατί δεν θέλαμε να συνεχιστεί μια φθοροποιός
αντιπαράθεση. Εμάς μας ενδιέφερε η ουσιαστική πρόοδος, και αυτήν την 
επιτύχαμε. Η τεχνολογία που θα παρουσιάσουμε σε λίγες ημέρες παγκοσμίως θα 
είναι εξ ολοκλήρου ελληνική και εκτιμούμε ότι θα συμβάλει στην ανατροπή όσων
ισχύουν σήμερα στην αγορά ενέργειας».    
Νέος «ελληνοϊταλικός πόλεμος» λοιπόν, με επιδιωκόμενο έπαθλο την πιο 
απίστευτη πράσινη ενέργεια και με κριτή την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα
να καραδοκεί για ενδεχόμενο ολίσθημά τους. Ενα θρίλερ πολυδιάστατο, από το Happy End του οποίου ίσως αλλάξει καταλυτικά και η τύχη αυτής της χώρας.
Η μηχανή διαμόρφωσης των κόκκων 
νικελίου εν κενώ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ Κ. ΡΟΣΙ
1973: Ο Andrea Rossi αποφοιτά από τη Φιλοσοφική 
Σχολή του Πανεπιστημίου του Μιλάνου, με πτυχίο 
Φιλοσοφίας των Επιστημών.
1979: Ο Rossi αποκτά πτυχίο χημικού μηχανικού από το
Πανεπιστήμιο Kensington της Καλιφόρνιας, το οποίο...
βάζει λουκέτο επειδή «πούλαγε πτυχία»!
1990, Ιανουάριος: Ο βιοφυσικός του Πανεπιστημίου της Σιένας Francesco  
Piantelli ανακαλύπτει την αντίδραση νικελίου-υδρογόνου.
1990, Οκτώβριος: Ο Piantelli επιδεικνύει το εύρημά του στο συνέδριο της
ιταλικής Eνωσης Φυσικών, γνωρίζεται με τους συναδέλφους του Roberto Hubel  
και Sergio Focardi και αρχίζει στενή συνεργασία επί του θέματος.
1994: Η τριανδρία δημοσιεύει την πρώτη από κοινού εργασία τους.
1995: Ο Rossi εκτίει ποινή φυλάκισης για λαθρεμπόριο χρυσού, ενώ ήδη είχε
καταδικαστεί δύο φορές την προηγούμενη πενταετία για βιομηχανική μόλυνση του
περιβάλλοντος και είχε χρεοκοπήσει.
2000: Ο Rossi αρχίζει να παράγει «θερμοηλεκτρικές συσκευές», με τη νέα εταιρεία
του, Leonardo Technologies, στο Νιου Χαμσάιρ των ΗΠΑ.
2007: Ο Rossi συναντά τον Piantelli και αποζητεί τη συνεργασία του. Εκείνος  
αρνείται, αλλά ο Rossi προσεταιρίζεται τον Focardi.
2008: Ο Rossi κατοχυρώνει πατέντα στην Ιταλία – η οποία μοιάζει πολύ με την 
προγενέστερη πατέντα του Piantelli – και στη συνέχεια επιχειρεί να λάβει 
πανευρωπαϊκή, η αίτησή του όμως απορρίπτεται.
2010: Καθώς τα επιστημονικά περιοδικά δεν δέχονται τις εργασίες του, ο Rossi 
δημιουργεί ένα προσωπικό ιστολόγιο με τίτλο «Journal of Nuclear Physics» και
τις δημοσιεύει εκεί. Ο καθηγητής Στρεμμένος τον φέρνει σε επαφή με
ενδιαφερόμενους έλληνες χρηματοδότες.
2011, 16 Μαΐου: Η εταιρεία Ampenegro δηλώνει πρώτος πελάτης του Rossi και 
χρηματοδότης του.
2011, 23 Ιουνίου: Η Ampenegro αποσύρεται και η Δευκαλίων δηλώνει τώρα 
δικαιοδόχος του Rossi για όλη την υφήλιο πλην ΗΠΑ.
2011, 14 Ιουλίου: Ο Rossi πηγαίνει στο Marshall Space Center για να 
διαπραγματευθεί σύμφωνο ερευνητικής συνεργασίας με τη NASA.
2011, 1 Αυγούστου: Λήγει η προθεσμία πρώτης πληρωμής από τη Δευκαλίων, 
χωρίς υπογραφή νέας σύμβασης.
2011, 2-4 Αυγούστου: Ο Rossi διαπραγματεύεται με νέο υποψήφιο συνεργάτη 
παραγωγής, την Quantum Energy Technologies της Βοστώνης.
2011, 7 Αυγούστου: Ο Rossi ανακοινώνει ότι η Δευκαλίων τον ξεγέλασε και ότι η
συμφωνία είναι άκυρη. Ο Στρεμμένος παίρνει το μέρος του, αλλά η Δευκαλίων 
δηλώνει ότι συνεχίζει την παραγωγή με δικά της και βελτιωμένα μοντέλα 
(τα Hyperion), ευελπιστεί όμως σε επανασύνδεση.
2011, 6 Σεπτεμβρίου: Ο Rossi προβαίνει σε δοκιμή της συσκευής στην Μπολόνια,
ενώπιον μηχανικών της Quantum και της NASA, η οποία όμως αποτυγχάνει λόγω 
διαρροής.
2011, 8 Σεπτεμβρίου: Ο Rossi διαπραγματεύεται με τέταρτο (και ανώνυμο) πελάτη,
αφού προηγουμένως έχει δηλώσει ρήξη με την Quantum.
2011, 28 Σεπτεμβρίου: Ο Rossi ανακοινώνει επιτυχή δοκιμή (αν και με μισή ισχύ 
από την υποσχεθείσα) και πώληση της συσκευής στον «πελάτη».

==================================================> 
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟΣ ΕΚΤΥΠΩΤΗΣ /AKTA



Μάθαμε να καλύπτουμε τις ανάγκες μας με ό,τι φτιάχνουν οι άλλοι για εμάς. Τώρα θέλουμε με τη βοήθεια της τεχνολογίας να ξαναπάρουμε στα χέρια μας τη δύναμη της ατομικής παραγωγής
Θα φτιάχνουμε μόνοι μας TO ΜΕΛΛΟΝ

Καταπώς λένε οι κοινωνιολόγοι, περάσαμε από τη βαρβαρότητα στον πολιτισμό όταν ξεχάσαμε την αυτάρκεια του κυνηγού και δεθήκαμε με την καλλιέργεια της γης, την εξειδίκευση στις κατασκευές και στο εμπόριο. Με την εκβιομηχάνιση γνωρίσαμε και τη μαζική παραγωγή, που οδήγησε στην τωρινή αποθέωση του καταναλωτισμού. H συγκέντρωση του κεφαλαίου και της τεχνογνωσίας όμως στους κόλπους μεγάλων επιχειρήσεων φέρνει και τη στέρηση της δυνατότητας να έχεις ένα προϊόν «φτιαγμένο για σένα». Ο σχεδιασμός και η κατασκευή οποιουδήποτε προϊόντος εξετάζονται πρωτίστως με το κριτήριο «πόσους δυνητικούς πελάτες μπορεί να έχει». Αρα η προσωπική μας επιθυμία και ιδιαιτερότητα δεν ενδέχεται να ικανοποιηθεί παρά μόνο αν την πληρώσουμε ως κροίσοι. Αναφερόμαστε στις ιδιαιτερότητες που επιβάλλουν οι απομονωμένες συνθήκες διαβίωσης, η μειωμένη αγοραστική δυνατότητα και οι πολιτισμικές διαφορές. Για παράδειγμα, είναι εντελώς ασύμφορο για τις μεγάλες επιχειρήσεις να αναπτύξουν λύσεις για το πρόβλημα της παρακολούθησης των κοπαδιών των ταράνδων για τους λάπωνες βοσκούς. H απάντηση λοιπόν που παίρνουν είναι «φτιάξ' το μόνος σου». Ναι, αλλά πώς φτιάχνεις κάτι που απαιτεί τεχνολογία όταν είσαι πλήρως αποκομμένος από αυτήν;

Το ερώτημα απασχόλησε έντονα τα προηγούμενα χρόνια μια ομάδα επιστημόνων του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον φυσικό Νιλ Γκέρσενφελντ. Εχοντας εξειδικευθεί στην αναζήτηση της ουσίας και της απεικόνισης της γνώσης, ο Γκέρσενφελντ έπεισε το πανεπιστήμιό του να τον χρηματοδοτήσει με 13,75 εκατ. δολάρια για ένα «διαφορετικό» εργαστήριο βιομηχανικού σχεδιασμού και παραγωγής. Στο εργαστήριο αυτό δεν θα ακολουθούσαν την πεπατημένη της διδασκαλίας σε φοιτητές προπαιδευμένους στα μαθηματικά, στη φυσική και στη μηχανολογία, αλλά θα προσκαλούσαν γύρω στους δέκα φοιτητές κάθε γνωσιολογικού υπόβαθρου. Στόχος ήταν να δουν αφενός τα αποτελέσματα της μετάδοσης της γνώσης εξατομικευμένα και ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε εκπαιδευομένου και αφετέρου πού θα οδηγούσε η ελεύθερη χρήση της τεχνολογίας από μη προϊδεασμένα μυαλά.

Το μάθημα ξεκίνησε το 2001, με τον εύγλωττο τίτλο «Πώς να φτιάχνεις (σχεδόν) τα πάντα» («How To Make (almost) Anything»). H ανταπόκριση στο προσκλητήριο υπήρξε εκπληκτική. Περίπου εκατό φοιτητές κάθε προέλευσης διεκδίκησαν τις θέσεις, παρακαλώντας για να λάβουν μέρος. «Ολα μου τα χρόνια περίμενα κάτι τέτοιο. Αφήστε με να δημιουργήσω επιτέλους κάτι δικό μου» ήταν η μόνιμη επωδός. Και όντως, η εξέλιξη του μαθήματος κατέδειξε ακριβώς αυτό το συσσωρευμένο δυναμικό καταπιεσμένης δημιουργικότητας. Οι φοιτητές καινοτομούσαν και εφεύρισκαν για να εκφράσουν τον εαυτό τους μέσω της τεχνολογίας. Δημιουργούσαν τα πράγματα που λαχταρούσαν, για να χτίσουν ένα περιβάλλον διαβίωσης όπως εκείνοι θα το ήθελαν.

Εργοστάσιο σε ένα δωμάτιο

Το καλοκαίρι του 2003, μετά τον πρώτο χρόνο αυτού του μαθήματος, ο Γκέρσενφελντ ένιωσε κάτι σαν επιφώτιση: «Από αυτόν τον συνδυασμό πάθους και εφευρετικότητας» λέει «άρχισα να διαισθάνομαι ότι αυτό που έκαναν οι φοιτητές μου ήταν να επανεφευρίσκουν την παιδεία. Την παιδεία υπό τη σύγχρονη έννοιά της, αυτήν που προέκυψε από την Αναγέννηση ως γνώση των ελευθέρων τεχνών. Κάτι τέτοιο είναι απελευθερωτικό!».

Αλλά πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να αποκτήσουν αυτή την ελευθερία δημιουργίας όταν ο τεχνολογικός εξοπλισμός είναι πανάκριβος; Ο Γκέρσενφελντ σκέφθηκε ότι έπρεπε να υπάρχει τρόπος να παράσχει όλη την απαιτούμενη τεχνολογική υποδομή «προσωπικής γραμμής παραγωγής» με σχετικά λίγα χρήματα. Κατά βάση, χρειαζόταν ένας προσωπικός υπολογιστής με τα σχετικά προγράμματα, μια εργαλειομηχανή που θα μπορούσε να μετράει και να κατεργάζεται επιφάνειες και κυκλώματα με ακρίβεια, ένας κόφτης πεπιεσμένου νερού και ένας μικροελεγκτής ακρίβειας κάτω του χιλιοστού του δευτερολέπτου.

Ψάχνοντας στην παγκόσμια αγορά για τα κατάλληλα εξαρτήματα στην φθηνότερη τομή, ο Γκέρσενφελντ βρήκε πολλές πόρτες κλειστές. Στο μυαλό των κατασκευαστών εργαλειομηχανών, για παράδειγμα, κυριαρχούσε η θεώρηση του παντοδύναμου - και πανάκριβου - κέντρου επαναληπτικής κατεργασίας. Κανένας δεν ήθελε να ακούσει για κάτι φθηνό και αξιόπιστο που θα έφτιαχνε διαφορετικό πράγμα κάθε φορά, που δεν θα είχε τον δικό του βιομηχανικό υπολογιστή αλλά θα συνδεόταν με τον προσωπικό υπολογιστή του χρήστη και, οπωσδήποτε, δεν διανοούνταν να φτιάξουν μηχανή που θα συνδεόταν με το Διαδίκτυο - όπως ζητούσε ο Γκέρσενφελντ. H λύση βρέθηκε με τη μετατροπή μιας μικρής και επιτραπέζιας κλασικής εργαλειομηχανής, στην οποία προσάρτησαν όλα τα απαραίτητα ηλεκτρονικά στοιχεία ελέγχου.

Τρισδιάστατος εκτυπωτής

Το άλλο πολύ σημαντικό απόκτημα ήταν ο τρισδιάστατος εκτυπωτής. Πρόκειται για ένα μηχάνημα που εκτυπώνει όπως περίπου ο έγχρωμος εκτυπωτής (inkjet) που υπάρχει στα περισσότερα σπίτια μας, αλλά αντί να ψεκάζει μελάνι σε χαρτί ρίχνει ριπές σωματιδίων σε σκόνη, που συγκολλούνται το ένα με το άλλο και σχηματίζουν πραγματικούς όγκους.

Ετσι, ανάλογα με το υλικό της σκόνης, σχηματίζονται από τρισδιάστατες μακέτες ως και χρησιμοποιήσιμα αντικείμενα. Μέσα σε μία δεκαετία εξέλιξης, οι εκτυπωτές αυτοί από μέγεθος διπλής ντουλάπας σε μέγεθος εκτυπωτή λέιζερ και από κόστος εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε λιγότερο από 10.000 ευρώ.

Παρόμοια εξέλιξη είχαν και οι μηχανές στερεολιθογραφίας. Αυτές χτίζουν αντικείμενα μέσω μιας ακτίνας λέιζερ που στερεοποιεί υγρό πολυμερές ή κόβοντας στρώματα συμπιεσμένου χαρτιού.

H λειτουργική διαφορά του τρισδιάστατου εκτυπωτή από την ψηφιακά καθοδηγούμενη εργαλειομηχανή είναι ότι αυτός συνθέτει ένα σχήμα στον χώρο, ενώ εκείνη το δημιουργεί αφαιρώντας υλικό από έναν μεγαλύτερο όγκο.

Οι νεοφώτιστοι φοιτητές του Γκέρσενφελντ έδειξαν εξαρχής ερωτευμένοι με τον εκτυπωτή, καθώς η καινοτομική ματιά τους συμβάδιζε περισσότερο με τη συνθετική δράση ενός παιδιού που στοιβάζει τουβλάκια Lego παρά με την αναλυτική ενός μηχανικού. Αυτός ακριβώς ο παραλληλισμός με τα Lego ήταν που έφερε στον Γκέρσενφελντ τη δεύτερη επιφώτιση: αντί να ξοδέψει χιλιάδες ευρώ για μηχανές που κατεργάζονται ή συνθέτουν μεγάλους όγκους θα έφτιαχνε έναν «αυτόματο συναρμολογητή» που θα συνέθετε τα μικρά επί μέρους εξαρτήματα που κατασκευάζουν οι φθηνές μηχανές σε οσοδήποτε μεγάλα και περίπλοκα σύνολα. Για τον φτιάξει κατέφυγε σε μια επίσης διδακτική τεχνολογία, όπως τα Lego: τα συστήματα της γερμανικής FESTO Didactic, που παρέχουν τους υδροπνευματικούς μηχανισμούς για να στήσει κανείς από απλές ιδιοκατασκευές ως και ρομποτικές γραμμές παραγωγής.

Οι ξεχασμένοι του πλανήτη

Υστερα από αρκετές δοκιμές και βελτιστοποιήσεις, η ομάδα του Γκέρσενφελντ κατέληξε σε έναν εξοπλισμό που κόστιζε λιγότερο από 20.000 δολάρια.

H δοκιμαστική λειτουργία του «fab-lab» - όπως βαφτίστηκε - στο South End Technology Center της Βοστώνης είχε ενθουσιώδη υποδοχή. Ωστόσο σε μια καταναλωτικά κορεσμένη περιοχή οι δημιουργίες κάλυπταν επιθυμίες και όχι βιωτικές ανάγκες. Ο Γκέρσενφελντ ήθελε να σιγουρευτεί ότι η πρότασή του μπορούσε να δώσει λύσεις σε εκείνους που βρίσκονται μακριά από τα κέντρα οικονομικής ανάπτυξης, τους αποκομμένους από τον τεχνικό μας πολιτισμό. Το πρώτο βήμα στον έξω κόσμο έγινε τον Ιούλιο του 2002, όταν έστησαν ένα fab-lab στην πόλη Cartago της Κόστα Ρίκα. Οι φοιτητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της χώρας αυτής ανέλαβαν να εκπαιδεύσουν γυμνασιόπαιδα στην κατασκευή εργαλείων εκπαιδευτικής χρήσης ή κάλυψης αναγκών των δήμων τους.

Το επόμενο fab-lab στήθηκε στην Bithoor της Ινδίας, όπου οι ντόπιοι καλλιτέχνες κατασκεύασαν ξυλότυπους για την αναπαραγωγή των σχεδίων που χρησιμοποιούνται στα παραδοσιακά υφαντά Chikan.

Ενα άλλο, στη Vigyan Ashram, φτιάχνει τώρα ελεγκτές της ποιότητας του γάλακτος και ρυθμιστές για τους ντιζελοκινητήρες, ώστε να δουλεύουν πιο αποδοτικά, χρησιμοποιώντας ντόπια βιοκαύσιμα. Επειτα, τον Ιούνιο του 2003, ακολούθησε ένα fab-lab στον Αρκτικό Κύκλο, στους Λάπωνες της Νορβηγίας. Σχεδίασαν και κατασκεύασαν κολάρα με ασύρματους πομπούς για τους ταράνδους και ένα ασύρματο δίκτυο παρακολούθησης των κοπαδιών τους.

Το πείραμα της Γκάνας

Τέλος, το προηγούμενο καλοκαίρι, η ομάδα του MIT πέρασε στην Αφρική και έστησε ένα fab-lab στη νοτιοδυτική γωνιά της Γκάνας. Οι πάμφτωχοι κάτοικοί της κοίταζαν με θαυμασμό τα μηχανήματα, αλλά δεν τολμούσαν να φανταστούν ότι θα μάθαιναν να φτιάχνουν πράγματα με αυτά.

Οι «ιεραπόστολοι της τεχνολογίας» χρησιμοποίησαν ένα παμπάλαιο κόλπο: σχεδίασαν για έναν ντόπιο νεαρό ένα μπρελόκ κλειδιών του γούστου του και το κατασκεύασαν. Ο νεαρός βγήκε όλος χαρά στην πόλη για να δείξει το καινούργιο φωσφορίζον ροζ μπρελόκ του και... έγινε χαμός.

Τις επόμενες ημέρες στρατιές γυμνασιόπαιδων συνέρρεαν για να μάθουν και αυτά πώς θα φτιάχνουν το δικό τους μπρελόκ. Οπως έγραφε στο e-mail που έστειλε ο επικεφαλής της ομάδας του MIT, «Είμαστε στο τέλος της δεύτερης εβδομάδας και ο ενθουσιασμός όχι μόνον δεν έχει κοπάσει αλλά έχει αυξηθεί. Οι μαθητές και οι φοιτητές έρχονται εκλιπαρώντας - κυριολεκτικά εκλιπαρώντας - για να μάθουν και αυτοί τη χρήση των μηχανημάτων». Σύντομα το σεμινάριο έβγαλε τους πρώτους παραγωγικούς καρπούς. Οι ξεχασμένοι αυτοί συνάνθρωποί μας έφτιαξαν φούρνους από ηλιακά κοίλα κάτοπτρα και... ψυγεία.

Ηταν όλα αυτά εύκολα; Οχι βέβαια. Εκτός από την έλλειψη κάθε επαφής των κατοίκων αυτών με την τεχνολογία, υπήρξαν και πολλά φυσικά εμπόδια που έπρεπε να υπερπηδήσει η αποστολή.

Για παράδειγμα, με υγρασία που έφθανε σχεδόν στο 100% και χωρίς air-conditioning οι πρώτες ύλες για την κατασκευή των πρωτοτύπων μετατρέπονταν σε πολτό. Το να βρεις, να αγοράσεις και να φέρεις άλλες ήταν απαγορευτικό σε μια τόσο φτωχή χώρα. Οι τεχνικοί έπρεπε να βρουν λύση στα ντόπια υλικά - και τη βρήκαν σε φλοιούς δένδρων, ψάθα από κοκκοφοίνικες και φυσικό καουτσούκ.
H επόμενη «ατομική επανάσταση»

Τις εμπειρίες και τα διδάγματα από την ανάπτυξη των fab-lab o Γκέρσενφελντ τις κατέγραψε στο προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του με τίτλο «FAB». Εκεί προβλέπει ότι σε 10-20 χρόνια κάθε προσωπικός υπολογιστής θα συνοδεύεται από έναν «προσωπικό κατασκευαστή» (personal fabricator) που θα μας επιτρέπει να κατασκευάσουμε και συναρμολογήσουμε οτιδήποτε επιθυμούμε: από απλά στατικά πράγματα ως πολυσύνθετα, κινούμενα ή και ηλεκτρονικά. Πολύ πιο σημαντικό είναι κατά τον Γκέρσενφελντ το γεγονός ότι αυτό δεν θα είναι ένα παιχνίδι για πλούσιους, αλλά προσιτός σε όλους εξοπλισμός που θα απελευθερώσει τη δημιουργικότητα του καθενός μας και θα ενισχύσει την αυτάρκειά μας.

Οσο για τις επιπτώσεις μιας τέτοιας αλλαγής στη δομή της οικονομικής ζωής των κοινωνιών, ο Γκέρσενφελντ αφήνει ανοιχτές όλες τις πιθανότητες. «Σήμερα» λέει «χρειάζονται τόσο πολλοί εργαζόμενοι στις κατασκευαστικές επιχειρήσεις επειδή η δημιουργία κάθε νέου προϊόντος απαιτεί μια ομάδα λήψης αποφάσεων για να το προκρίνει, ηλεκτρονικούς για να σχεδιάσουν τα κυκλώματά του, μηχανικούς πληροφορικής που θα αναλάβουν τον προγραμματισμό των κυκλωμάτων, βιομηχανικούς σχεδιαστές που θα σχεδιάσουν το περίβλημά του, μηχανολόγους για την παραγωγή του, μαρκετίστες που θα αναλάβουν την προώθησή του και νομικούς συμβούλους για την προστασία... των άλλων από ό,τι έφτιαξαν. Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει το προσωπικό όραμα κάποιου. Οι επί μέρους ομάδες βοηθούν τις επιχειρήσεις στον εντοπισμό λαθών, αλλά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το όραμα κάποιου, καθώς κανένας δεν μπορεί να ρωτήσει για πράγματα που δεν έχει συλλάβει ο ίδιος».

«Οι επιχειρήσεις» συνεχίζει «προσπαθούν να μειώσουν τα επίπεδα της οργανωτικής δομής τους και να μεταθέσουν όσο το δυνατόν περισσότερες αποφάσεις από το κέντρο στην περιφέρεια, χρησιμοποιώντας τους προσωπικούς υπολογιστές για τη διασύνδεση των εργαζομένων. Αλλά η συμβολή της πληροφορικής θα περιορίζεται πάντα ενόσω τα μέσα παραγωγής παραμένουν απρόσιτα - ακριβώς όπως συνέβη παλιότερα με τους δεινοσαυρικούς υπολογιστές mainframe. Για τις επιχειρήσεις που θέλουν την ανάπτυξη της καινοτομίας και για τους ανθρώπους που αποζητούν τη δημιουργία αντί για την απλή κατανάλωση ετοίμων ειδών, δεν αρκεί το να μπαίνουν στο Διαδίκτυο και να κοιτάζουν τους online καταλόγους. H παραγωγή, όπως και η πληροφορική, πρέπει να έλθουν στο τραπέζι του καθενός». Και καταλήγει: «Οπως ακριβώς οι μαύρες τρύπες του Διαστήματος παγιδεύουν το φως μέσα τους, έτσι και οι επιχειρήσεις παγιδεύουν μέσα τους τις ιδέες των ανθρώπων. Ο Στίβεν Χόκινγκ μάς έδειξε ότι κάποιο φως μπορεί να ξεφύγει από μια μαύρη τρύπα αν δημιουργηθεί ακριβώς δίπλα στα σύνορά της με τον υπόλοιπο κόσμο. H κοινή λογική απαιτεί να γίνει κάτι παρόμοιο με τις επιχειρήσεις».



http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=166180 



Ο εκτυπωτής μου, ο ρουφιάνος!

August 31st, 2006 στις 11:09am

Σας να μην μας έφταναν όλα τα άλλα…

Μία περίεργη ιστορία έχει αποκαλυφθεί εδώ και λίγο καιρό. Η όλο και αυξανόμενη

ποιότητα των εκτυπωτών, μας οδήγησε σε μία γενιά που η εκτύπωση στο σπίτι έχει γίνει σχεδόν εφάμιλλη επαγγελματικών μηχανημάτων.

Με την σειρά του αυτό οδήγησε σε σκέψη τις αρχές.

Είναι δυνατόν να τυπώνει όποιος θέλει, ότι θέλει;

Ανήσυχες οι εταιρείες κατασκευής εκτυπωτών, απο τα αντίγραφα χαρτονομισμάτων και επίσημων εγγράφων που πλαστογραφούνταν χάρη στην απαράμιλλη ποιότητα των μηχανημάτων τους, ανήσυχες και οι αρχές που δεν μπορούσαν να ξεχωρήσουν ποιός τύπωσε τι.

Έτσι, ξεκίνησε το αδιανόητο:

Φίλοι αναγνώστες, οτιδήποτε τυπώσετε, μπορεί, με τις κατάλληλες συνθήκες, να οδηγήσει πίσω σε εσάς.

Αν και φαίνεται απίστευτο, κάθε γράμμα σας - μία ερωτική επιστολή, ένα απειλητικό σημείωμα, μία πλάκα τυπωμενη απο τον αγαπημένο σας (και ως τώρα ανώνυμο) εκτυπωτή, φέρνει και μία υπογραφή.

Αόρατα απο το γυμνό μάτι, κάθε εκτυπωτής τυπώνει μία σειρά απο κουκίδες.

Αυτές οι κουκίδες, όταν αποκρυπτογραφηθούν, περιέχουν μεταξύ άλλων την ημερομηνία εκτύπωσης, και τον σειριακό αριθμό του εκτυπωτή.

Η τεχνολογία πρωτοεφαρμόστηκε απο την εταιρεία Xerox, αρκετά (κάπου είκοσι) χρόνια πριν, και σήμερα την εφαρμόζουν πολλές μεγάλες εταιρείες.

Με τις ευλογίες αυτών που παρακολουθούν, βεβαίως.

Απίστευτο;

Το χειρότερο είναι οτι οι εταιρείες δεν κάνουν απολύτως τίποτα παράνομο - αν και κανείς δεν έχει καταφέρει ακόμα να αποκωδικοποιήσει τις κουκκίδες αυτές απο όλους τους εκτυπωτές. Φυσικά, ελέγχεται αν είναι παράνομο να μην το αναφέρουν πουθενά στα έντυπα που συνοδεύουν την συσκευασία των εκτυπωτών οι εταιρείες…

(στον δικό σας αναφέρεται; έχετε τα χαρτία του; διαβάστε και πείτε μου!)

Εκτός απο εκείνους που …ξέρουν καλά.

Φυσικά, εκτός απο τους …τρομοκράτες και τους …εμπόρους ναρκωτικών, ανησυχούν και οργανώσεις που βρίσκονται στο στόχαστρο των ισχυρών, όπως η Greenpeace, ή αντι-MacDonalds οργανώσεις.

Την ανακάλυψη αυτής της απίστευτης ιστορίας την έκανε η EFF η οποία υπερασπίζεται το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα του καθενός μας.

Αν θέλετε να δείτε αν έχετε και εσείς ρουφιάνο εκτυπωτή, δείτε την λίστα της eff.

Διαβάστε: την έρευνα της eff, ένα εκτενές άρθρο της Washigton Post (από το 2005!), και ένα - δύο άρθρα απο τον pathfinder της εποχής.


http://arkoudos.com/blog/?p=968
Ρουφιάνε, θα σε βγάλω απο την πρίζα!



http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:zUU7GZzPCdwJ:forum.index.hu/Article/showArticle%3Ft%3D9090556+%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B1&cd=22&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-a 


=================================
Η ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΞΕΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ






Οι ζωοποιές ιδιότητες του νερού στηρίζονται σε μια λεπτή ισορροπία, λένε οι επιστήμονες. Αποδεικνύεται ότι η ζωή όπως την ξέρουμε στηρίζεται σε μια τυχαία, αλλά απίστευτα λεπτή, ισορροπία των κβαντικών δυνάμεων.

Το νερό είναι ένα από τα πιο παράξενα υγρά του πλανήτη, και πολλές από τις πιο περίεργες ιδιότητες του το καθιστούν ζωογόνο. Για παράδειγμα, η υψηλότερη πυκνότητα του που έχει ως υγρό παρά ως πάγος του επιτρέπει να επιπλέει στο νερό, βοηθώντας έτσι να επιβιώσουν τα ψάρια κάτω από παγωμένες λίμνες και ποτάμια. Και σε αντίθεση με πολλά άλλα υγρά, χρειάζεται πολλή θερμότητα για να θερμανθεί  ακόμα και λίγους βαθμούς Κελσίου, ένα χαρακτηριστικό που επιτρέπει στα θηλαστικά να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους.


Όμως πρόσφατες προσομοιώσεις σε υπολογιστή δείχνουν ότι στην κβαντομηχανική οφείλει το νερό αυτά τα ζωοποιά χαρακτηριστικά. Τα περισσότερα από αυτά οφείλονται στους ασθενείς δεσμούς υδρογόνου που συγκρατούν τα μόρια του νερού H2O μαζί σε μια δικτυωμένη δομή. Για παράδειγμα, οι δεσμοί του υδρογόνου είναι αυτοί που συγκρατούν τα μόρια του πάγου σε μια πιο ανοικτή δομή σε σχέση με το υγρό νερό, οδηγώντας το έτσι σε μια χαμηλότερη πυκνότητα. Αντίθετα, χωρίς δεσμούς υδρογόνου, τα υγρά μόρια του νερού θα κινούνταν ελεύθερα και θα καταλάμβαναν περισσότερο χώρο από ό,τι στις άκαμπτες δομές του στερεού πάγου.


Ωστόσο, σε προσομοιώσεις που περιλαμβάνουν τα κβαντικά φαινόμενα, τα μήκη των δεσμών του υδρογόνου αλλάζουν διαρκώς χάρη στην αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg, η οποία μας λέει ότι κανένα μόριο δεν μπορεί να έχει μια σαφή θέση σε σχέση με τα άλλα. Αυτό βεβαίως αποσταθεροποιεί το δίκτυο των δεσμών του υδρογόνου, αφαιρώντας τους πολλές από τις ειδικές ιδιότητες του νερού., εξηγεί ο  Philip Salmon του Πανεπιστημίου Bath στη Βρετανία.


Το πώς όμως το νερό εξακολουθεί να υπάρχει σαν ένα δίκτυο δεσμών του υδρογόνου, αντίθετα με αυτές τις αποσταθεροποιητικές συνέπειες της κβαντομηχανικής, ήταν ένα μυστήριο.


Το 2009, ο θεωρητικός Thomas Markland, από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και οι συνεργάτες του πρότειναν ένα λόγο για τον οποίο η εύθραυστη δομή του νερού δεν καταρρέει εντελώς. Υπολόγισαν ότι η αρχή της αβεβαιότητας πρέπει να επηρεάζει επίσης και τα μήκη των δεσμών σε κάθε μόριο του νερού, και πρότεινε ότι γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να ενισχυθεί η έλξη μεταξύ των μορίων και να διατηρείται έτσι το δίκτυο των δεσμών του υδρογόνου.


«Το νερό έχει τυχαία δύο κβαντικά φαινόμενα που ακυρώνουν το ένα το άλλο», λέει ο Markland.


Μέχρι πρόσφατα, όμως, δεν υπήρχε τρόπος για να ανακαλύψει αν υπάρχει καμία μεταβολή στο μήκος του δεσμού στο μόριο του νερού.


Τώρα, η ομάδα του Philip Salmon έχει χρησιμοποιήσει το λεγόμενο βαρύ ύδωρ, του οποίου τα δύο άτομα του κανονικού υδρογόνου αντικαταστάθηκαν με δευτέριο. Αυτό το ισότοπο του υδρογόνου περιέχει ένα νετρόνιο στον πυρήνα, καθώς και ένα πρωτόνιο. Η επιπλέον μάζα καθιστά το νερό λιγότερο ευάλωτο σε κβαντική αβεβαιότητα. «Είναι σαν να έχουμε τη μισή αβεβαιότητα», υποστηρίζει ο Chris Benmore, του Εργαστηρίου Argonne στο Ιλλινόις, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.


Ο Salmon και οι συνεργάτες του εκτόξευσαν ακτίνες νετρονίων πάνω σε διαφορετικές εκδόσεις του νερού, και μελέτησε τον τρόπο που αναπήδησαν τα άτομα – ένας ακριβής τρόπος για να μετρήσουμε τα μήκη των δεσμών. Αυτοί επίσης αντικατέστησαν στο νερό τα κανονικά άτομα οξυγόνου με βαρύτερα άτομα, κάτι που τους επέτρεψε να καθορίσουν ποιοί δεσμοί μέτρησαν.


Διαπίστωσαν λοιπόν ότι ο δεσμός υδρογόνου-οξυγόνου ήταν ελαφρώς μεγαλύτερος από ότι του δευτέριου-οξυγόνου, το οποίο είναι αυτό που θα περίμενε κανείς, αν η κβαντική αβεβαιότητα επηρεάζει τη δομή του νερού. “Κανείς δεν το είχε μετρήσει ποτέ", λέει ο Benmore.


Έχουμε συνηθίσει στην ιδέα ότι οι φυσικές σταθερές του Κόσμου έχουν τελειοποιηθεί για την ύπαρξη της ζωής. Τώρα φαίνεται ότι οι κβαντικές δυνάμεις του νερού μπορούν να προστεθούν σε αυτήν τη "μόλις σωστή” λίστα.


ΜΕ ΤΙ ΑΛΕΙΦΟΥΜΕ ΤΟ ΨΩΜΙ ;
Πολλοί με ρωτάνε τι είναι καλύτερο και πιο υγιεινό για να φάνε με το ψωμί για πρωινό. Βούτυρο ή μαργαρίνη; Η απάντησή μου είναι μία ερώτηση: «Μόνο αυτές οι δύο είναι οι επιλογές σου;». Λένε πως όταν έχεις μόνο μία επιλογή, δεν έχεις επιλογή και όταν έχεις μόνο δύο επιλογές είσαι παγιδευμένος....
Αν δυσκολεύεσαι να αποφασίσεις και δε θες να φας ούτε βούτυρο ούτε μαργαρίνη, δε χρειάζεται να μείνεις νηστικός. Το να μη φας πρωινό είναι χειρότερο. Δεν θα έχεις ενέργεια και είναι βέβαιο πως λίγο αργότερα θα ικανοποιήσεις την λιγούρα σου με κάποιο ανθυγιεινό σνακ που θα περιέχει πολλή ζάχαρη και «κακά» λιπαρά. Για να μην συμβεί αυτό χρειάζεται να αρχίσεις την μέρα σου με ένα καλό πρωινό και αν θες να αλείψεις κάτι στο ψωμί, είναι καλό να αξιολογήσεις όλες σου τις επιλογές:


Βούτυρο


Το βούτυρο είναι μία αληθινή τροφή που χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο εδώ και αιώνες. Κατηγορείται εκτεταμένα λόγω των κορεσμένων, ζωικών λιπαρών που περιέχει επειδή είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι σχετίζονται με πολλά προβλήματα υγείας, όπως η αυξημένη χοληστερόλη, οι καρδιακές παθήσεις και πολλές μορφές καρκίνου.


Υπάρχουν όμως λαοί όπως οι Γάλλοι για τους οποίους το βούτυρο αποτελεί βασικό κομμάτι της διατροφής χωρίς να παρουσιάζουν τα υψηλά φαινόμενα παχυσαρκίας και τα παραπάνω προβλήματα υγείας. Το πρόβλημα είναι στην υπερκατανάλωση που σε συνδυασμό με συνολικά κακές διατροφικές συνήθειες, καθιστική ζωή και έλλειψη διατροφικής παιδείας οδηγούν στα αμέτρητα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.


Ένα πρόβλημα με το βούτυρο είναι οτι έχει πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις παθογόνων ουσιών όπως υπολείμματα φυτοφαρμάκων που προέρχονται από την τροφική αλυσίδα. Όλα τα χημικά στις ζωοτροφές και τα αντιβιοτικά που δίνονται στα ζώα φιλτράρονται και μεταφέρονται στο γάλα και ιδιαίτερα στο βούτυρο που παίρνουμε από αυτό. Συνεπώς αν είναι να φάμε βούτυρο καλύτερα να επιλέξουμε το πιο καθαρό, αγνό και βιολογικό που μπορούμε να βρούμε, ας φάμε λίγο και καλό.


Αν τα υπόλοιπα λιπαρά που τρώμε είναι «καλά» και προέρχονται από ελιές, ελαιόλαδο, ψάρια και ξηρούς καρπούς, τότε ένα κουταλάκι βούτυρο καλής ποιότητας με το πρωινό όχι μόνο δε θα μας βλάψει αλλά θα μας δώσει και κάποια χρήσιμα θρεπτικά συστατικά.


Μαργαρίνη


Η μαργαρίνη περιέχει φυτικά λιπαρά που θεωρούνται πιο υγιεινά από τα ζωικά αλλά η παρέμβαση του ανθρώπου σε αυτά έχει κατά το παρελθόν αποδειχθεί καταστροφική για την υγεία μας. Η τεχνολογία κατάφερε να μας δώσει μαργαρίνη δίχως trans λιπαρά αλλά νιώθω πως είναι πολύ νωρίς για να ξέρουμε αν η νέα τεχνολογία στερεοποιημένων φυτικών λιπαρών έχει καθόλου αρνητικές επιπτώσεις.


Η μαργαρίνη περιέχει ουσίες που αποδεδειγμένα μειώνουν την κακή χοληστερίνη αλλά μπορούμε να βρούμε αυτές τις ουσίες και αλλού, σε πιο φυσικές τροφές όπως το ελαιόλαδο και οι ξηροί καρποί. Αυτές οι τροφές είναι πιο οικολογικές, πιο οικονομικές και πιο αληθινές. Εκτός των άλλων αυτές οι τροφές είναι ελληνικές και επιλέγοντας τις ενισχύουμε την οικονομία της χώρας.


Είμαι λίγο σκεπτικιστής με προϊόντα που αυτοδιαφημίζονται ως υγιεινά και δυσκολεύομαι να αγοράσω κάτι που δεν πολύ καταλαβαίνω. Σκοπός μου δεν είναι να πω αν είναι καλό ή κακό να τρώμε μαργαρίνη αλλά να σε κάνω να σκεφτείς, να ψαχτείς και να αναλογιστείς όλες τις διαφορετικές σου επιλογές. Αν σου αρέσει η μαργαρίνη τόσο πολύ που την προτιμάς γευστικά από τις άλλες εναλλακτικές, είναι καλό να επιλέξεις όσο πιο καλή μπορείς και να την καταναλώσεις με μέτρο.


Ταχίνι


Το ταχίνι είναι πολτοποιημένο σουσάμι και θεωρείται μία πολύ θρεπτική τροφή. Είναι πολύ δυναμωτικό και περιέχει καλά λιπαρά και φυτικές πρωτεΐνες μαζί με μία πλειάδα θρεπτικών συστατικών, όπως ασβέστιο και αντιοξειδωτική βιταμίνη Ε. Συνδυάζεται υπέροχα με μέλι αλλά προσωπικά μου αρέσει να το συνδυάζω σε τυλιγμένη αραβική πίτα με λεπτοκομμένα κομμάτια μπανάνας.


Φυστικοβούτυρο


Οι ξηροί καρποί περιέχουν πολλά ευεργετικά λιπαρά που δυναμώνουν τον οργανισμό και κάνουν καλό στον εγκέφαλο. Εκτός από έτοιμο φυστικοβούτυρο εμπορίου μπορείς να φτιάξεις και το δικό σου από αράπικα φυστίκια. Μπορείς επίσης να πειραματιστείς με κάσιους, φιστίκια Αιγίνης ή ότι άλλο ξηρό καρπό επιθυμείς. Τα καρύδια, οι κολοκυθόσποροι και οι κουκουναρόσποροι δημιοργούν πλούσιες κρέμες, αρκεί να τα μουλιάσεις και να τα χτυπήσεις στο μούλτι με λίγο μηλοχυμό, τσάι ή νερό. Πρόσθεσε αν θες και λίγο μέλι ή μερικά κομμάτια μπανάνας και η κρέμα σου θα γίνει αξεπέραστη!


Γιαούρτι


Μία κουταλιά σκέτο αληθινό στραγγιστό γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά είναι μία ιδανική λύση για να αλείψεις στο ψωμί. Εκτός από τις πρωτεΐνες και το ασβέστιο, το γιαούρτι προσφέρει και καλά βακτήρια που δρουν ευεργετικά στο χωνευτικό σου σύστημα και ενδυναμώνουν την άμυνα του οργανισμού. Το γιαούρτι που θα αλείψεις δεν χρειάζεται να είναι σκέτο. Μπορείς προτού το αλείψεις, να το ανακατέψεις σε ένα μπολ με τριμμένο μήλο, κανέλα, καρύδια, σταφίδες και λίγο μέλι.


Αβοκάντο


Το αβοκάντο είναι ένα πράσινο φρούτο σε σχήμα αχλαδιού που καταναλώνεται ως λαχανικό. Έχει πολλά λιπαρά αλλά τα λιπαρά του είναι υπερευεργετικά μονοακόρεστα που ρίχνουν την χοληστερόλη και βοηθάνε στη καύση του σωματικού λίπους. Ένα ώριμο αβοκάντο έχει πλούσια κρεμμώδη σάρκα που μπορεί να αποτελέσει ιδανική βάση για σάλτσα ή να αλειφθεί όπως είναι στο ψωμί. Πρόκειται για ένα άκρως υγιεινό «φυτικό βούτυρο» που συνδυάζεται ιδανικά με μία φέτα ώριμης ντομάτας και φύλα βασιλικού πάνω σε πολύσπορο ψωμί.


Πάστα ελιάς


Παραδοσιακά στην Ελλάδα, όλα τα λιπαρά που τρώγαμε προέρχονταν από το ελαιόλαδο. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Έλληνες και κυρίως οι Κρητικοί είχαν εξαιρετική υγεία που έχει αποτελέσει αντικείμενο αμέτρητων ερευνών. Ότι και αν πούμε για τις ευεργετικές ιδιότητες της ελιάς είναι λίγο. Αν και η πάστα ελιάς αποτελεί εξαιρετική επιλογή, προσωπικά προτιμώ να ρίξω στο ψωμί μερικές σταγόνες εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και στη συνέχεια να το πασπαλίσω με λίγο ρίγανη. Η παραδοσιακή ελληνική διατροφή έχει την δύναμη να μας κάνει να ξεχάσουμε όλες τις άλλες εναλλακτικές επιλογές.


Φρούτα


Αν δεν θες να βάλεις καθόλου λιπαρά πάνω στο ψωμί, μπορείς να αλείψεις κάποιο πολύ ώριμο φρούτο που θα πιέσεις με το μαχαίρι για να γίνει κρέμα. Οι επιλογές σου είναι διαφορετικές ανάλογα με την εποχή. Τα πολύ ώριμα βερίκοκα αποτελούν μία ιδανική φρουτομαρμελάδα, καθώς επίσης οι ώριμες μπανάνες που έχουν μαυρίσει εξωτερικά και τα σύκα που έχουν μαλακώσει αρκετά.


Με τόσες πολλές επιλογές μπορείς κάθε μέρα της εβδομάδας να αλείφεις κάτι διαφορετικό στο ψωμί. Έτσι η διατροφή σου θα έχει ποικιλία, δε θα βαριέσαι ποτέ και θα ανακαλύψεις τι σου ταιριάζει καλύτερα.


Πάντως, αξίζει να θυμάσαι ότι το τι αλείφουμε στο ψωμί του πρωινού αντιστοιχεί αναλογικά κατά μέσο όρο στο 8% της ημερήσιας πρόληψης λιπαρών. Αυτό το νούμερο είναι τόσο μικρό που αν τα υπόλοιπα 92% είναι καλά «λιπαρά» μας δίνεται η ελευθερία να απλώσουμε στο ψωμί αυτό που πραγματικά τραβάει η ψυχή μας. Εξίσου ή και ακόμα πιο σημαντικό είναι να επιλέγουμε ψωμί αληθινό, ολικής άλεσης ή πολύσπορο, με προζύμι και χωρίς τεχνητά πρόσθετα ή χημικές ουσίες.


Σημασία έχει να αντιληφθούμε τη διαφορά μεταξύ καλών και κακών λιπαρών και να κάνουμε έξυπνες επιλογές όχι μόνο για το τι θα αλείψουμε στο ψωμί αλλά για το τι λιπαρά τρώμε καθ' όλη την διάρκεια της μέρας.


Αν υιοθετήσουμε ένα υγιεινό τρόπο διατροφής με καθημερινή σωματική δραστηριότητα, το τι απλώνουμε στο ψωμί θα έχει λίγη σημασία και πιθανότατα, η επιλογή μας θα είναι αυτή που μας βοηθάει να ζούμε καλύτερα με περισσότερη ζωντάνια και υγεία.


Αν πάντως τελικά επιλέξεις να μην φας ψωμί για πρωινό, υπάρχουν αμέτρητες ακόμα επιλογές που δε θα σε αφήσουν νηστικό. Στο βιβλίο Μουσικομαγειρέματα θα βρεις εξαιρετικές ιδέες για πρωινό.


-Ο Ευτύχης Μπλέτσας είναι συγγραφέας της «Μαγειρικής Οικονομίας», παρουσιαστής στην «Κουζίνα της Μαμάς» και στα «Μουσικομαγειρέματα» που προάγουν την Υγεία και την έξυπνη Διατροφή με Εκπαιδευτική Ψυχαγωγία. Για περισσότερες πληροφορίες, άρθρα και συνταγές μπείτε στο http://bletsas.gr .


Αν θέλετε να αποκτήσετε ένα Δωρεάν 30-σέλιδο Ηλεκτρονικό Εγχειρίδιο Μαγειρικής Οικονομίας του Ευτύχη Μπλέτσα μπείτε στο www.cookingEconomy.gr .
www.clickatlife.gr    http://www.on-news.gr/

ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΤΡΟΧΟΣΠΙΤΟ

To φουτουριστικό Ecco υπόσχεται άνετα και οικολογικά ταξίδια

Η ελβετική εταιρεία NAU παρουσίασε τα σχέδια ενός οχήματος βγαλμένου κυριολεκτικά από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Το Ecco είναι μια υψηλής τεχνολογίας και εργονομίας «κάψουλα» που μπορεί να λειτουργεί ως αυτοκίνητο αλλά και ως τροχόσπιτο.

«Πράσινο» και πανέξυπνο

Οι σχεδιαστές του Ecco θέλησαν να δημιουργήσουν ένα όχημα που να συνδυάζει την εξοικονόμηση χώρου με νέες οικολογικές τεχνολογίες. Σχεδίασαν λοιπόν ένα πρωτοποριακό, αεροδυναμικό μοντέλο που διαθέτει ηλιακούς συλλέκτες οι οποίοι τού παρέχουν την (ηλεκτρική) κίνηση.

Διαθέτει επίσης μια επαναφορτιζόμενη μπαταρία η οποία θα επιτρέπει την απρόσκοπτη κίνησή του σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η παραγωγή ενέργειας από τους συλλέκτες. Για να είναι όσο το δυνατόν πιο ελαφρύ αποφασίστηκε το βασικό υλικό κατασκευής να είναι το αλουμίνιο.

Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του Ecco είναι η πολυμορφικότητα του. Ο κάτοχος του μπορεί να το χρησιμοποιεί ως συμβατικό αυτοκίνητο για να ταξιδέψει οπουδήποτε και, αν κάποια στιγμή αποφασίσει να σταματήσει για να ξεκουραστεί, με το πάτημα ενός κουμπιού ξετυλίγεται από το εσωτερικό του οχήματος ένα είδος πανιού που το μετατρέπει σε τροχόσπιτο.

Μαζί με το πανί ξεδιπλώνονται κρεβάτια ενώ κάνει την εμφάνιση της και μια τουαλέτα. Το όχημα μπορεί να μεταφέρει πέντε επιβάτες οι οποίοι όταν μετατρέπεται σε τροχόσπιτο μπορούν να στέκονται μέσα σε αυτό όρθιοι. Σύμφωνα με την εταιρία το Ecco μπορεί να είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει στους δρόμους το 2014 αλλά δεν έχει ακόμη καθοριστεί η τιμή πώλησης.



Η Νέα Ιατρική του γιατρού Χάμερ:

Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των "εσωτερικών συγκρούσεων"

Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής.


 Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: " Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια.

" Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι. Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους. Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο.
  
Ο καρκίνος των οστών αντιστοιχεί στην εσωτερική σύγκρουση της υποτίμησης. Ο καρκίνος των πνευμόνων στον έντονο φόβο του θανάτου. Ο καρκίνος του αριστερού στήθους σε μια γυναίκα δεξιόχειρα, στη έντονη εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με ένα παιδί (πραγματικό, εικονικό, φανταστικό ή συμβολικό). Ο καρκίνος του δεξιού στήθους σε μια δεξιόχειρα γυναίκα αντιστοιχεί σε εσωτερική σύγκρουση γενικά με τον σύντροφο (σε μια γυναίκα αριστερόχειρα, οι αντιστοιχίες αντιστρέφονται). Ο καρκίνος του προστάτη αντιστοιχεί στη σεξουαλική εσωτερική σύγκρουση (πραγματική ή συμβολική) σε σχέση με τα παιδιά ή τους απογόνους (ή την ικανότητα δημιουργίας). Και ούτω καθεξής, για όλους τους καρκίνους.
  
Αυτός ο νόμος έχει επιβεβαιωθεί εδώ και σχεδόν 20 χρόνια από εκατοντάδες θεραπευτές (εκπαιδευμένους από τον Χάμερ ή τους διαδόχους του), σε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, χωρίς εξαίρεση. Αυτό που είναι φανταστικό σε αυτήν την ανακάλυψη, είναι ότι ο μηχανισμός: «σύγκρουση - εγκέφαλος – όργανο» λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις.
 Για να το πούμε και αλλιώς, όσο η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργή, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται δίνει διαταγή στη βιολογική διαδικασία να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που διαλέχτηκε για να εκφράσει την ανισορροπία.
Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση (με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνει αυτό) και βάλει τέλος στο έντονο στρες του, η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα και δίνει αμέσως διαταγή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να καταστρέψει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο ...

 Έτσι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ιατρικοί φάκελοι θεραπειών έχουν σχηματιστεί και συγκεντρωθεί από τον γιατρό Χάμερ και τους διαδόχους του. Μέσα σε αυτούς τους φακέλους, απαριθμούνται πολλές αποθεραπείες τις οποίες η επίσημη ιατρική χαρακτηρίζει ως « αυθόρμητες, ανεξήγητες ή αξιοθαύμαστες» : έτσι, ανιχνεύσεις (με σκάνερ), αναλύσεις αίματος, ακτινογραφίες, υποβολές εκθέσεων που έγιναν σε νοσοκομεία, αποδεικνύουν ότι ασθενείς έχουν θεραπευθεί εντελώς από καρκίνους, λευχαιμίες, σκληρύνσεις κατά πλάκας, μυοπάθειες, διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες, κωφώσεις, σοβαρές διαταραχές της όρασης, ψωριάσεις, αλλεργίες, κ.λπ., χωρίς να προσφύγουν στη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, τη χειρουργική επέμβαση ή άλλες κλασικές θεραπείες που ορίζονται από την ιατρική.

 Και όμως, πολλοί από αυτούς ήταν καταδικασμένοι από την επίσημη ιατρική, που είχε βεβαιώσει ότι ήταν ανίατοι, ότι θα πεθάνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κατά τη διάρκεια μιας από τις αναρίθμητες δίκες εναντίον του γιατρού Χάμερ στις οποίες ενάγων ήταν ο ιατρικός σύλλογος, ο δικηγόρος του Χάμερ είχε ζητήσει από το δικαστήριο να συγκρίνει το ποσοστό, σε εθνική κλίμακα, όσων επέζησαν από καρκίνο, με το ποσοστό όσων επέζησαν από καρκίνο ανάμεσα στους ασθενείς του πελάτη του (λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικοί από αυτούς είχαν απευθυνθεί σ’ αυτόν, μερικές φορές στο τελευταίο τους στάδιο, απελπισμένοι, αφού είχαν δοκιμάσει τα πάντα). Αυτή η σύγκριση παρουσίασε με περιφανή τρόπο την ανωτερότητα της προσέγγισής του Χάμερ, σε σχέση με την προσέγγιση της επιστημονικής ιατρικής και ολόκληρου του οπλοστασίου της: 95% επιβίωση για περισσότερα από 5 χρόνια για τον Χάμερ, απέναντι στο 30% κατά μέσο όρο, σε εθνική κλίμακα στη Γερμανία. Χωρίς σχόλιο.

Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των « εσωτερικών συγκρούσεων »

 Εάν σταματούσα εδώ την παρουσίασή μου, θα σας άφηνα πιθανώς αμήχανους και με πολλές αμφιβολίες. Εάν δεν καταλάβουμε σε τι πραγματικά χρησιμεύει η ασθένεια, από βιολογική άποψη, οι θεραπείες μπορεί να φανούν μαγικές. Για να το καταλάβουμε αυτό, ο γιατρός Χάμερ έδωσε πρώτα-πρώτα ένα παράδειγμα παρμένο από την ζωική βιολογία: αυτό μιας αλεπούς που βρέθηκε σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την επιβίωσή της.

 Ας φανταστούμε ότι μια αλεπού δεν έχει καταφέρει να πιάσει την παραμικρή λεία εδώ και τρεις μέρες. Βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την σωματική της επιβίωση, όταν επιτέλους, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει ένα μικρό κουνέλι που περνάει από εκεί. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να το δαγκώσει, να το ξεσκίσει, να το φάει, η αλεπού ακούει έναν από τους χειρότερους εχθρούς της να πλησιάζει : τον κυνηγό. Και τώρα η αλεπού μας βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα, ανάμεσα σε δύο απειλές : εάν φάει το γεύμα της, για να ικανοποιήσει την ανάγκη της για τροφή, κινδυνεύει να σκοτωθεί με την κοιλιά γεμάτη • εάν το σκάσει, αφήνοντας τη λεία της, κινδυνεύει ίσως να πεθάνει της πείνας λίγο αργότερα. Για να βγει από αυτό το δίλημμα, αποφασίζει να καταπιεί ολόκληρο το πόδι του κουνελιού και να φύγει μακριά.
  
Εκείνη την στιγμή, ένας άλλος κίνδυνος απειλεί την αλεπού : κινδυνεύει να πεθάνει από απόφραξη εντέρου, επειδή αυτό το ολόκληρο πόδι δεν μπορεί ούτε να ξανανεβεί από το στομάχι, ούτε να συνεχίσει τη διαδρομή του μέσα στο έντερο. Βρισκόμαστε, λέει ο Χάμερ, μπροστά σε μια έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση που σχετίζεται με την ανάγκη να χωνευτεί κάτι. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την τέλεια λύση που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ατόμου : ενεργοποιεί ένα πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων στα τοιχώματα του στομαχιού. Στόχος: η χώνεψη του ποδιού που έχει σφηνώσει στο στομάχι, να γίνει πέντε φορές πιο γρήγορα και πέντε φορές καλύτερα. Όσο ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, ο εγκέφαλος συνεχίζει να διατάζει την παραγωγή αυτών των πεπτικών υπερκυττάρων που έχουν σαφώς ανώτερες επιδόσεις από τα κανονικά. Αλλά μόλις το πόδι χωνευθεί εντελώς, μια διαδικασία βιοανάδρασης ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί. Στη στιγμή ο εγκέφαλος βάζει τέλος στο πρόγραμμα της παραγωγής και δίνει διαταγή να εξαλειφθούν αυτά τα υπερκύτταρα, που θα απέβαιναν επικίνδυνα εάν παρέμεναν στο στομάχι. Μερικές ημέρες αργότερα, εάν ναρκώσουμε την αλεπού και εξετάσουμε τα τοιχώματα του στομαχιού της, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε ουλές, μάρτυρες της πρόσφατης εξάλειψης των υπερκυττάρων. Συμπέρασμα : χάρη σε αυτόν τον προγραμματισμό ,τον εγγεγραμμένο στη βιολογική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο εγκέφαλος της αλεπούς διάλεξε την καλύτερη ανάμεσα σε όλες τις λύσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή της. Το μόνο που δεν σας είπα ακόμη, είναι ότι αυτά τα υπερκύτταρα είναι αυτό που κοινώς αποκαλούμε, καρκινικά κύτταρα του στομαχιού !

 Έτσι, σύμφωνα με τους Χάμερ και Σαμπά, βάσει επαληθεύσεων που έγιναν στο εργαστήριο, αυτό που αποκαλούμε καρκινικό κύτταρο έχει τις ίδιες λειτουργίες με ένα κανονικό κύτταρο, αλλά με πολλαπλάσιες επιδόσεις. Ένα καρκινικό κύτταρο στομαχιού χωνεύει πολύ πιο γρήγορα και δυνατά από ένα κανονικό κύτταρο. Ένα καρκινικό κύτταρο παγκρέατος παράγει πολύ περισσότερη ινσουλίνη, ένα καρκινικό κύτταρο του στήθους παράγει πολύ περισσότερο γάλα, ένα καρκινικό κύτταρο πνεύμονα έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανταλλαγής οξυγόνου αίματος, ένα καρκινικό κύτταρο νεφρού φιλτράρει σαφώς περισσότερο, κ.λπ..

 Ας σημειώσουμε, μια και το έφερε ο λόγος, ότι ο γιατρός Κλωντ Σαμπά (Claude Sabbah) γενίκευσε τις ανακαλύψεις του Χάμερ αποδεικνύοντας ότι όλες οι ασθένειες, όποιες και αν είναι αυτές (από την πιο καλοήθη ως την πιο σοβαρή), είναι αποτέλεσμα κάποιου σοκ ή στρες που το βιώσαμε χωρίς να το εκφράσουμε, και ενεργοποιούνται από τον εγκέφαλο, ως η τέλεια λύση για την εξασφάλιση της επιβίωσης.

Γιατί πεθαίνουμε από τις ασθένειές μας;

Τότε, θα μου πείτε, εάν οι ασθένειες είναι οι τέλειες λύσεις που είναι γραμμένες στη βιολογική διαδικασία για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή μας, γιατί πεθαίνουμε από καρκίνο ή άλλες ασθένειες; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να καταλάβουμε, με ποιο τρόπο επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας τις πληροφορίες που φτάνουν σ’ αυτόν. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ο εγκέφαλος δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μια πραγματική και μια φανταστική, εικονική ή συμβολική πληροφορία. Για να το αποδείξουμε, ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα •

- Εάν ξαφνικά βρεθείτε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός 20όροφου κτιρίου, ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο: θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών συμπεριφοράς (άνοδος του ποσοστού της αδρεναλίνης, επιτάχυνση του καρδιακού παλμού, άγχος, ίλιγγος, κ.λπ.). Εδώ, έχει επεξεργαστεί μια πραγματική πληροφορία

- Εάν, διαβάζοντας το παραπάνω παράδειγμα, φανταστήκατε τον εαυτό σας σ’ αυτή τη θέση, πιθανώς ο εγκέφαλός σας να ενεργοποίησε τις ίδιες αντιδράσεις. Εντούτοις, δεν βρισκόσαστε πραγματικά σε κίνδυνο, αφού ήσασταν καθισμένος και διαβάζατε. Ο εγκέφαλός σας όμως επεξεργάστηκε μια φανταστική πληροφορία, σαν να ήταν πραγματική •

- Εάν, τώρα, κατά τη διάρκεια ηλεκτρονικού παιχνιδιού ή κάποιας κινηματογραφικής προβολής, το σενάριο σάς προβάλει στο χείλος μιας στέγης, με το κενό από κάτω, σκηνή τραβηγμένη από την οπτική γωνία του ήρωα, και εάν είστε αρκετά βυθισμένος, συνεπαρμένος μέσα στην εικόνα, ο εγκέφαλός θα αντιδράσει και πάλι με το ίδιο τρόπο. Εδώ, θα έχει επεξεργαστεί μια εικονική πληροφορία σα να ήταν πραγματική •

- Και τέλος, εάν σας ανακοινώσουν ξαφνικά ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεστε κήρυξε πτώχευση, τη στιγμή που εσείς έχετε μόλις πάρει ένα μεγάλο δάνειο από την τράπεζα, θα αισθανθείτε ίσως τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σας. Ο εγκέφαλος θα ενεργοποιήσει και πάλι τις ίδιες αντιδράσεις, παρόλο που ή άβυσσος που έχετε μπροστά σας, δεν είναι παρά συμβολική. Έτσι, θα έχει επεξεργαστεί μια συμβολική πληροφορία σα να ήταν πραγματική.

 Εάν κατανοήσετε αυτό το παράδειγμα, θα καταλάβετε εύκολα ότι ό,τι λέμε, ό,τι σκεφτόμαστε εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλό μας ως πραγματική πληροφορία, την οποία έχει υποχρέωση να επεξεργαστεί, ως υπερυπολογιστής. Έτσι εάν, μιλώντας για ένα φίλο, πείτε: " αυτό δεν θα του συγχωρήσω ποτέ. Δεν θα μπορέσω ποτέ να το χωνέψω ", και αυτή η φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε, τότε ο εγκέφαλός σας θα λάβει αυτήν την συμβολική πληροφορία και θα την επεξεργαστεί σα να ήταν πραγματική. Εάν η σύγκρουση που βιώνετε στη σχέση σας με το άλλο άτομο είναι πολύ έντονη και δεν καταφέρνετε να εκφράσετε όλη τη δυσαρέσκεια που αισθάνεστε, είναι πολύ πιθανό ο εγκέφαλος να ξεκινήσει πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων (δηλαδή καρκινικών κυττάρων) για να χωνέψει αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε…
  
Η διαφορά με την περίπτωση του ποδιού που σφήνωσε στο στομάχι της αλεπούς, είναι ότι εάν δεν συμφιλιωθείτε με τον φίλο σας, εάν παραμείνετε στις θέσεις σας, εάν δεν τον συγχωρέσετε, δεν θα μπορέσετε πράγματι ποτέ να χωνέψετε αυτό που σας έκανε. Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να λαμβάνει το μήνυμα ότι κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί. Και υπάκουα, θα συνεχίζει το πρόγραμμα της παραγωγής καρκινικών κυττάρων. Μαντεύετε τη συνέχεια : αργά ή γρήγορα, εξαιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πόνους, οι τροφές δεν θα χωνεύονται σωστά. Θα σας γίνει τότε διάγνωση καρκίνου του στομάχου, που οι γιατροί θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.

 Αλλά αρχίζετε να μαντεύετε αυτό που υπάρχει κίνδυνος να επακολουθήσει. Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου, ο εγκέφαλός σας θα συνέχιζε να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου βρισκόταν το στομάχι. Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα ανακάλυπταν αυτό που θα ονόμαζαν υποτροπή ή μετάσταση, ενώ αυτό δεν θα ήταν παρά η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας, βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την σύγκρουση που βιώσατε με κάποιο φίλο.
  
Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε από την απαισιόδοξη διάγνωση του καρκινολόγου σας και αισθανθείτε μεγάλο φόβο θανάτου, ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει καινούργιο πρόγραμμα παραγωγής υπερκυττάρων ,στον πνεύμονα, που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς καρκίνος του πνεύμονα. Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος.
  
 Πώς να προλάβουμε τις ασθένειες και πώς να τις θεραπεύσουμε ;
  
Στο τελευταίο μου βιβλίο «Η γλώσσα της θεραπείας» έχω περιγράψει λεπτομερώς τις διαδικασίες που, ξεκινώντας από έντονα ψυχικά σοκ ή μεγάλο στρες, καθορίζουν και προκαλούν τις σωματικές ασθένειές μας. Στα πλαίσια αυτού του άρθρου μου φαίνεται άχρηστο να προχωρήσω βαθύτερα, αφού η ίδια λογική ισχύει για όλες τις ασθένειες, ανεξάρτητα από τον βαθμό έντασης και σοβαρότητάς τους.

 Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε από όλα αυτά είναι, ότι από τη μια, ο εγκέφαλος δε σφάλει ποτέ και από την άλλη, ότι αυτός είναι που ενεργοποιεί όλες τις «ασθένειες» έτσι ώστε να εγγυηθεί στο άτομο τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο. Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, καμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη. Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά.

 Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα, ότι εάν μάθετε τους νόμους της Νέας Ιατρικής του Ρίκε Γκέερτ Χάμερ ή της Ολιστικής Βιολογίας του Κλωντ Σαμπά, που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της χημείας, θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι ασθένειές σας, αλλά κυρίως θα μπορείτε να τις προλαμβάνετε και να τις θεραπεύετε. Πώς ; Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει : το να εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, οι πράξεις του να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, να τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, να συγχωρεί. Ας πάρουμε αυτές τις αρχές μία μία, για να εξετάσουμε με ποιο τρόπο μπορούν να μας κάνουν να αποφύγουμε τις ασθένειες ή να μας θεραπεύσουν...

- να εκφράζουμε τις ανάγκες μας : πολλές απογοητεύσεις, πολλές καταστάσεις στρες προέρχονται από το γεγονός ότι αφενός, λίγοι είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν συνειδητά τις αληθινές ανάγκες τους και αφετέρου, ακόμη πιο σπάνιοι είναι εκείνοι που έχουν την ικανότητα να τις εκφράσουν με κατάλληλο τρόπο. Συνεπώς, συσσωρεύουμε μίση και μνησικακίες, μένουμε μπλοκαρισμένοι σε αδιέξοδα. Αισθανόμαστε βέβαια ότι κάτι δεν μας ταιριάζει, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς να ξεφύγουμε. Μας συμβαίνουν συχνά απαράδεκτα πράγματα. Εντούτοις τα δεχόμαστε, επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα όριά μας, σχετικά με το τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε, τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε.

Το να ξαναμάθουμε να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας και τα όριά μας για όσα δεν θέλουμε πια, το να είμαστε ικανοί να τα εκφράσουμε στους συνομιλητές μας, χωρίς να φοβόμαστε τις συνέπειες, αυτό είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να προλάβουν ή να θεραπεύσουν τις ασθένειες που προκαλούνται από τις ανθρώπινες εσωτερικές συγκρούσεις και τις απογοητεύσεις.
  
- να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας : Το συναίσθημα μοιάζει με το σύμπτωμα. Είναι ο δείκτης του βαθμού ικανοποίησης ή μη ικανοποίησης των αναγκών μας. Μια ανάγκη μας ματαιώνεται• εμφανίζεται ένα δυσάρεστο συναίσθημα (θυμός, θλίψη, φόβος, κ.λπ.). Μια ανάγκη μας ικανοποιείται• ένα ευχάριστο συναίσθημα θα εκδηλωθεί (χαρά, ευχαρίστηση, κ.λπ.). Δυστυχώς, η παιδεία μας μας έχει διδάξει, να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας όπως η ιατρική αντιμετωπίζει τα συμπτώματα : να τα αρνούμαστε, να τα απορρίπτουμε, να τα εξαφανίζουμε. Με αυτό τον τρόπο στερούμαστε τα καλύτερα σημάδια, που έχουμε στη διάθεσή μας για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είναι καλό για μας και τι δεν είναι. Αυτή η άγνοιά μας μάς οδηγεί στην απογοήτευση, αφού μην έχοντας πια τους φωτεινούς δείκτες στον πίνακα ελέγχου, δεν ειδοποιούμαστε καν ότι μια ή περισσότερες ανάγκες μας ματαιώνονται. Σ’ αυτό το σημείο ο εγκέφαλος παίρνει αναγκαστικά τα ηνία, για να εγγράψει στη βιολογική διαδικασία των οργάνων τις ίδιες πληροφορίες που μας είχαν δώσει τα συναισθήματα [θυμηθείτε : στο παράδειγμα με το αυτοκίνητο, εάν οι φωτεινοί δείκτες του πίνακα ελέγχου (τα συναισθήματα) δεν λειτουργούν πια ή δεν ληφθούν υπόψη, η βλάβη θα εκδηλωθεί στα όργανα της μηχανής (στα όργανα του σώματος)].

Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.

- να τολμούμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους :

πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μη τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Σημειώστε ότι ακόμη και ο υπολογισμός είναι λανθασμένος : θέλοντας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, δεν λέμε αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει ...
Το να τολμάμε την σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.

- να αναγνωρίζουμε και να δεχόμαστε την πραγματικότητα όπως αυτή είναι : συχνά έχω παρατηρήσει, ότι πολλές ασθένειες ξεκινάνε όταν αρνούμαστε να δούμε μια κατάσταση, όταν της αντιστεκόμαστε, όταν δεν δεχόμαστε αυτό που μας συμβαίνει. Έτσι, μπορεί να μπούμε σε καταστάσεις εσωτερικής σύγκρουσης, αντίστασης, αυτοϋποτίμησης, απώλειας της ταυτότητας ή του χώρου κυριαρχίας μας. Και όσο περισσότερο μαχόμαστε την πραγματικότητα, τόσο περισσότερο ενισχύουμε την επιρροή της και τη δύναμή της πάνω μας, μέχρις ότου εξαντληθούμε.

Χωρίς να είμαστε καθόλου μοιρολάτρες (το θέμα δεν είναι να είμαστε ανθρώπινα ράκη που δέχονται τα πάντα χωρίς αντίδραση, αντιθέτως), το να δεχόμαστε την πραγματικότητα είναι το να τολμάμε να την κοιτάμε κατάματα, αντικειμενικά, χωρίς να κρίνουμε. Είναι επίσης το να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα γεγονότα, θεωρώντας τα ούτε καλά, ούτε κακά : η συμβουλή μου είναι, να θεωρούμε μάλλον ό,τι μας συμβαίνει σαν ευκαιρίες που μας προσφέρονται για να μάθουμε κάτι καινούργιο.
  
- οι πράξεις μας να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα : Ο Γιούνγκ επέμενε πολύ σε αυτό το σημείο. Πράγματι, δεν υπάρχει θεραπεία εάν δεν δράσουμε πραγματικά. Συχνά, μένουμε εγκλωβισμένοι στις εσωτερικές συγκρούσεις μας και τα στρες, επειδή δεν τολμάμε να δράσουμε. Ή ακόμα χειρότερα : επειδή νομίζουμε ότι αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την αιτία του καρκίνου μας για να θεραπευθούμε. Λάθος. Όσοι πίστεψαν πως είναι έτσι, έχουν πεθάνει. Η δράση είναι ο μόνος τρόπος να δώσουμε στον εγκέφαλο την πληροφορία ότι η συγκρουσιακή κατάσταση τελείωσε. Ειδάλλως, το είδαμε παραπάνω, η ενεργοποίηση της ασθένειας δεν θα σταματήσει ποτέ.

 - να τελειώνουμε τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχουμε με τους άλλους: αυτή η έννοια εκφράστηκε για πρώτη φορά από την Ελίζαμπεθ Κίμπλερ Ρος (Kübler-Ross), την ελβετίδα γιατρό που μετανάστευσε στις Η.Π.Α, από όπου ξεκίνησε η εφαρμογή της φροντίδας για την ανακούφιση των βαριά ασθενών, που σήμερα είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Έλεγε, ότι πολλοί ασθενείς, στο τέλος της ζωής τους, αισθανόντουσαν την απόλυτη ανάγκη να συμφιλιωθούν με αυτούς με τους οποίους είχαν έρθει σε ρήξη. Παρατήρησε χιλιάδες φορές, ότι μόλις αυτές οι εκκρεμείς υποθέσεις έκλειναν, οι ασθενείς πέθαιναν την ίδια νύχτα, νηφάλιοι και γαληνεμένοι.

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε το τέλος της ζωής μας, στο τελευταίο στάδιο μιας μακράς και επίπονης ασθένειας για να το κάνουμε αυτό. Από προσωπική εμπειρία ξέρω, ότι κλείνοντας ταχτικά τις εκκρεμείς υποθέσεις μου, με βοηθάει να διατηρώ την ισορροπία μου και να μην δημιουργώ άχρηστες και επιζήμιες πηγές άγχους.

- να συγχωρούμε : τέλος, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, να συγχωρούμε. Όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας.
Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Δηλαδή, τελικά, με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.

 Συμπεράσματα
  
Στο τέλος αυτού του άρθρου, θέλω να βγάλω μερικά σύντομα συμπεράσματα. Πρώτα πρώτα, δεν υπήρξε στόχος μου να σας πείσω ότι οι πεποιθήσεις σας σχετικά με την υγεία και την ασθένεια είναι λανθασμένες. Ξέρω πολύ καλά ότι θα χρειαζόταν να παραθέσω πολύ περισσότερα, για να σας κάνω να αλλάξετε απόψεις. Στόχος μου ήταν να σας προτείνω μια θεώρηση του πώς θα είναι πιθανώς στο μέλλον η κατανόηση της ασθένειας και της θεραπείας. Εάν κάποια από αυτές τις ιδέες βρήκε απήχηση μέσα σας, σας προσκαλώ να εμβαθύνετε την έρευνά σας, να ενημερωθείτε, να διαβάσετε τα βιβλία που αρχίζουν τώρα να βγαίνουν σχετικά με το θέμα ... Και κυρίως, να πειραματιστείτε μόνοι σας με τον εαυτό σας, όπως κάνω εγώ, εδώ και 18 χρόνια.

 Έπειτα, αυτή η θεώρηση μας κομίζει ένα εξαιρετικά καλό νέο : η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Επιπλέον, ακόμα και αν κάπου κάπου αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τους θεραπευτές που βρίσκονται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας. Ξαναβρίσκουμε, επιτέλους, την αυτονομία μας, την ελευθερία μας, την αυτοκυριαρχία μας.

 Και τέλος, ως ασθενείς και ως πολίτες, έχουμε όλοι το καθήκον να ενημερώνουμε τον περίγυρό μας, όσο περισσότερο μπορούμε, γύρω από αυτές τις νέες έρευνες, έτσι ώστε η τρέλα που έχει καταλάβει την ιατρική, πολιτική και οικονομική εξουσία σε σχέση με κάθε τι το εναλλακτικό, να γελοιοποιηθεί, να αποδειχθεί ακατάλληλη, ξεπερασμένη.
Όταν βλέπω τις διώξεις τις οποίες υφίστανται πολλοί θεραπευτές που έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν πραγματικά την υγεία και τον ασθενή (και επομένως να μην υπηρετούν πια τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων), γνωρίζω ότι αυτή η νέα μορφή ιεράς εξέτασης δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα είμαστε αρκετοί για να πούμε ευθέως στους κλασσικούς γιατρούς μας, αυτό που πραγματικά μας θεράπευσε. Αλλιώς, η ασθένεια θα παραμείνει για πολύ ακόμη στα χέρια αυτών που έχουν πάρει την εξουσία πάνω στη ζωή μας και το σώμα μας. Έχουμε τον κόσμο που μας αξίζει. Θα έχουμε τον κόσμο που δικαιούμαστε ;Αυτό θα εξαρτηθεί από μας.

 Ζαν-Ζακ Κρεβκέρ (Jean-Jacques CREVECOEUR)

 http://pyrron.blogspot.com/

====================================

Ο "Εχθρός" το Μικρόβιον Ενίκησεν!



Η μεγάλη απάτη του παγκοσμιο-ποιημένου διατροφικού κώδικα (Codex Alimentarius), για καθολικό πόλεμο ενάντια σε όλα τα μικρόβια

Ο "Εχθρός" το Μικρόβιον Ενίκησεν!Διαβάζοντας στην είδηση "μικρόβιο εναντίον μικροβίου"(1) ότι ερευνητές στη Σιγκαπούρη(2) δημιούργησαν ένα αβλαβές στέλεχος μικροβίου, με σκοπό να καταπολεμήσουν ένα κοινό βλαβερό (παθογόνο) μικρόβιο, που έχει αναπτύξει ανθεκτικότητα στα φάρμακα και το οποίο εξαπλώνεται στα νοσοκομεία και είναι θανατηφόρο για τους ασθενείς με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, συνειδητοποίησα το πόσο μεγάλη απάτη είναι η καταπολέμηση όλων χωρίς εξαίρεση των μικροβίων καθολικά και χωρίς αρχές. Η ίδια η φαρμακοβιομηχανία, που χρηματοδοτεί αυτές τις έρευνες των μεταλλαγμένων μικροβίων, παραδέχεται την ήτα της στο πεδίο των φαρμάκων.


mikroviaΜπορούμε να δώσουμε ένα δίκιο στον παγκοσμιοποιημένο διατροφικό κώδικα, μιά και εξυπηρετεί παγκόσμιες εταιρίες σε παγκόσμιες συναλλαγές. Τα εμπορεύματα μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις κι έτσι δημιουργούνται όλες οι προϋποθέσεις ανάπτυξης των μικροβίων. Τα αγαθά παράγονται μαζικά σε μεγάλες ποσότητες κι αυτό δημιουργεί τις προϋποθέσεις ανάπτυξης των μικροβίων. Μα ακριβώς αυτά τα δύο είναι η παγκοσμιοποίηση του εμπορίου. Η καταπολέμηση αυτών των μικροβίων γίνεται με τα τοξικά συντηρητικά, την ακτινοβόληση και άλλες ρυπογόνους μεθόδους. Η ρίζα του προβλήματος είναι το παγκόσμιο εμπόριο. Μας χρειάζεται;


Κι έρχεται τώρα το άλλο σκέλος του παγκοσμιοποιημένου διατροφικού κώδικα, η φαρμακοβιομηχανία, ισχυριζόμενη ότι θα καταπολεμήσει με χημικά σκευάσματα τα μικρόβια. Και απέτυχε! Έβγαζε το ένα μετά το άλλο τα αντιβιοτικά και τα φυτοφάρμακα και τα μικρόβια αλλάζανε, αντισκεκόμενα στο θάνατο. Έτσι σήμερα έχουν δημιουργηθεί στελέχη μικροβίων, που δεν τα πιάνει αντιβιοτικό! Αυτή δε η πολιτική έχει σπείρει εκατομμύρια αρρώστιες και καρκίνους στους πληθυσμούς, που κατανάλωναν τα τρόφιμα με φυτοφάρμακα και συντηρητικά. Ταυτόχρονα αυτοί οι κερδοσκόποι, άρπαξαν τρισεκατομμύρια από την κατανάλωση φαρμάκων αντιμετώπισης των ασθενειών, που τα φυτοφάρμακα και τα συντηρητικά δημιούργησαν.


Αυτό τους άρεσε πολύ. «Να σε κάψω Γιάννη μ' να σ' αλείψω λάδι...» λέει η παροιμία των προγόνων μας. Κι αυτό κάνανε για να δικαιολογήσουν αυτές τους τις πολιτικές και κυρίως για να αισχροκερδίσουν στις πλάτες μας. Δημιούργησαν μέσω των Μέσων Μαζικής κατ' ευφημισμόν Ενημέρωσης (ΜΜΕ) υστερία ενάντια στα μικρόβια. Τι να πρωτοθυμηθούμε:
  • Τα τοξικά "Ε" των τροφών και των προϊόντων δέρματος;
  • Το χλώριο και τα άλλα χημικά στο πόσιμο νερό;
  • Τα τρισεκατομμύρια των άχρηστων αντιβιοτικών;
  • Το καταστροφικό στοματικό διάλυμα;
  • Τις μη αναγκαίες εγχειρήσεις αμυγδαλών, σκωληκοειδίτιδας, καισαρικών τομών κ.λπ.
Μια ολόκληρη εκστρατεία αισχροκέρδειας απέναντι στον ανθρώπινο φόβο. Όλα αυτά σκοτώνουν ή παρεμποδίζουν την ανάπτυξη των μικροβίων καθολικά και χωρίς αρχές και γι αυτό σκοτώνουν και τον άνθρωπο. Οι παγκόσμιες εταιρίες υπολόγιζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Κομπάζανε φωνάζοντας νικήσαμε... Αλλά να που ένα μικρό μικρόβιο επέζησε κι έκανε αμυντικό σύστημα, που να μην το πιάνει κανένα φάρμακο!


Δεν εννοούμε βέβαια τον συνεχόμενο πόλεμο του ανθρώπου ενάντια στα παθογόνα μικρόβια([3]). Αλλά... «οι ερευνητές στη Σιγκαπούρη(1) χρησιμοποίησαν ένα στέλεχος του μικροβίου E.coli το οποίο βρίσκεται φυσιολογικά στο ανθρώπινο έντερο ενάντια στο μικρόβιο aeruginosa (...)». Κι αυτοί βέβαια μέσα στα πλαίσια της κερδοσκοπικής φαρμακοβιομηχανίας. Το ότι όμως οι ερευνητές «πέταξαν» τα συμβατικά φάρμακα και στράφηκαν σ' αυτά που η ανθρώπινη παράδοση λέει, αυτά που όλοι οι εναλλακτικοί γιατροί χρησιμοποιούν, είναι μία μεγάλη απόδειξη της αποτυχίας του δόγματος ότι «όλα τα μικρόβια είναι βλαβερά και πρέπει να τα σκοτώσουμε». Δέχτηκαν πλέον επίσημα ότι υπάρχουν αβλαβή και βλαβερά μικρόβια για τον άνθρωπο και μπορούμε ενισχύοντας τα αβλαβή να πολεμήσουμε τα βλαβερά (παθογόνα). Όπως έκαναν οι πρόγονοί μας εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Όπως κάνουν σήμερα πολλοί εναλλακτικοί γιατροί, αγρότες και παραγωγοί τροφών, που σέβονται τον εαυτό τους πρώτα και τον καταναλωτή στην συνέχεια.


mikroviaΌμως υπάρχουν ακόμη παγκόσμιες εταιρίες, συνδεδεμένες κυρίως με την φαρμακοβιομηχανία, που κερδοσκοπώντας παραπλανούν τον καταναλωτή, ταυτίζοντας την λέξη μικρόβιο μόνο με τα βλαβερά παθογόνα μικρόβια, που δημιουργούν τις αρρώστιες. Για να υποστηρίξουν προϊόντα, που αδυνατούν να εξασφαλίσουν 100% προφύλαξη από τα παθογόνα μικρόβια και που αυτά τα προϊόντα εξοντώνουν και τους συμμάχους μας τα αβλαβή μικρόβια, ονομάζουν ψευδώς «τους επιβλαβείς μικροοργανισμούς "μικρόβια"»([4]). Εξοντώνοντας όμως "μικρόβια", όπως ισχυρίζονται, εξοντώνουν κυρίως τα αβλαβή ωφέλιμα για τον άνθρωπο μικρόβια και αφήνουν το δέρμα μας χωρίς καμία προφύλαξη απέναντι στα παθογόνα βλαβερά μικρόβια, που έχουν ήδη τα περισσότερα αντοχή στα φάρμακα. Η κερδοσκοπία είναι μεγάλων διαστάσεων, γιατί σε συνεργασία κυρίως με τα ΜΜΕ, με παραπλανητικές διαφημίσεις και με προώθηση της νομενκλατούρας, που λυμαίνεται την δημόσια υγεία, έχουν εισχωρήσει σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία, τις μεγάλες εταιρίες και σε πολλά σπίτια καταναλωτών.


Τα αβλαβή μικρόβια, οι σύμμαχοι του ανθρώπου, έχουν συνηθίσει το αλκαλικό σαπούνι και πολλά από αυτά παραμένουν στο δέρμα μας μετά από το πλύσιμο, δίνοντας αυτά την πρώτη μάχη με τα βλαβερά. Ήδη εναλλακτικοί ερευνητές έχουν μελετήσει και παράγουν στην πράξη τα αβλαβή μικρόβια, ονομάζοντάς τα «ενεργούς μικροοργανισμούς». Τα παράγουν  από γιαούρτι, από μαγιά και με την φωτοσύνθεση.


e-coliΠριν όμως ασχοληθούμε με τα αβλαβή μικρόβια, η πίεση από τα γεγονότα και τους καταναλωτές ενεργούς πολίτες ήταν μεγάλη στις παγκόσμιες εταιρίες διατροφής. Η μεγάλη βιομηχανία, μη έχοντας πλέον εμπιστοσύνη ότι τα φάρμακα είναι 100% αποτελεσματικά και για να αποφύγει θανάτους καταναλωτών από παθογόνα μικρόβια, αναγράφει στα επεξεργασμένα της τρόφιμα ότι πρέπει να τα μαγειρεύεις πολύ καλά ώστε, συμπληρώνουμε εμείς, να σκοτώσεις τα βλαβερά παθογόνα μικρόβια που έχουν παραμείνει στα τρόφιμα. Να τι αναγράφουν στην συσκευασία οι εταιρίες για να προφυλαχτούν από τις επιπτώσεις: «να καταναλώνεται μόνο καλά ψημένο χωρίς την προσθήκη ενισχυτικών γεύσης»([5]). Και όντως σ' αυτά τα σουτζουκάκια ο ΕΦΕΤ βρήκε μικρόβια και μάλιστα παθογόνα([6]).


Σύμφωνα με τον ανεξάρτητο ερευνητή καθηγητή Τζερόεν Ράες του πανεπιστημίου Vrije των Βρυξελλών: «Οι άνθρωποι είναι μια αποικία μικροβίων, που περπατάει!»([7]). Βέβαια ο καθηγητής δεν ορίζει τον άνθρωπο, αλλά δίνει την οπτική γωνία για να δούμε την χρησιμότητα των μικροβίων. Και όντως έτσι είναι.




Τί είναι όμως μικρόβιο;


Από την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια μικρόβια νοούνται εκείνοι οι μικροοργανισμοί από τους οποίους οι περισσότεροι είναι μονοκύτταροι, αόρατοι με γυμνό οφθαλμό και ορατοί μόνον με μικροσκόπιο. Συμβατικά οι μικροοργανισμοί διαιρούνται σε πέντε ομάδες: μύκητες, μικροφύκη, πρωτόζωα, βακτήρια και ιοί([8]). Τις τελευταίες δεκαετίες μεθοδευμένα και οργανωμένα από τον παγκοσμιοποιημένο διατροφικό κώδικα, μέσω τον ΜΜΕ, οι μικροοργανισμοί αυτοί θεωρούνται βασικοί εχθροί του ανθρώπου, από την συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών.




Είναι όμως έτσι;


Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι επιστήμονες αναλύουν τις θετικές επιδράσεις των ωφέλιμων μικροβίων στον άνθρωπο. Σ' ένα άρθρο του 2007 με την επιμέλεια του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας/Διατροφής([9]) αναφέρεται: «Τα προβιοτικά ορίζονται ως τα ζωντανά μικροβιακά συστατικά τροφίμων που έχουν ευεργετική επίδραση στην υγεία, βελτιώνοντας τη μικροβιακή ισορροπία του εντέρου» και πιό πριν «Ο όρος προβιοτικά (probiotic) προέρχεται από τις λέξεις "pro", που σημαίνει "για", και "biotic", που σημαίνει "βίος - ζωή". Επομένως, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα προβιοτικά δρουν "για τη ζωή". Η θεωρία των προβιοτικών προτάθηκε αρχικά από τον Metchnikoff το 1908, ο οποίος προσπαθούσε να ανακαλύψει τους λόγους για τους οποίους οι βοσκοί στη Βουλγαρία παρουσίαζαν καλή υγεία και μακροζωία. Τα αποτελέσματα της έρευνάς του έδειξαν ότι τα άτομα αυτά κατανάλωναν συστηματικά γαλακτοκομικά προϊόντα με ζωντανές καλλιέργειες μη παθογόνων μικροοργανισμών".(Οι τονισμοί δικοί μου).


Και μην μας ξενίσει ότι είμαστε μια «αποικία βακτηρίων», αφού υπάρχουν περί τις 100 φορές περισσότερα μικροβιακά γονίδια παρά ανθρώπινα γονίδια εντός μας. « Διαθέτουμε επίσης 10 φορές περισσότερα βακτηριακά κύτταρα παρά ανθρώπινα κύτταρα»! Αναφέρει νέα διεθνής μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature» την Άνοιξη του 2010([10]). Και συνεχίζει: «Το ανθρώπινο έντερο αποτελεί "κατοικία" περισσότερων από 1.000 διαφορετικών βακτηρίων, τα οποία είναι άκρως σημαντικά τόσο για την υγεία του οργανισμού μας όσο και για διαφορετικές ασθένειες που τον "πλήττουν", όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης.»


mikroviaΤώρα μάλιστα! Αυτά τα μικρόβια που έχουμε μέσα μας, μας προστατεύουν και μας βοηθάνε ενάντια στις ασθένειες! Αυτό ήταν η χαριστική βολή για την προπαγάνδα του παγκοσμιοποιημένου διατροφικού κώδικα. Αλλά πως να φτάσει στον καταναλωτή αυτή η πληροφορία; Γράφτηκε στα ψιλά και με επιστημονική ορολογία χωρίς καμιά διαφήμιση και αναφορά. Σκεπάστηκε! Δεν συμφέρει να μαθευτεί, γιατί αν προσθέσουμε ότι δισεκατομμύρια ωφέλιμα μικρόβια βρίσκονται στο σάλιο στο στόμα μας, τότε θα πάψουν ν' αγοράζονται όλα τα μοντέρνα προϊόντα δήθεν προφύλαξης του δέρματος και του στόματος. Θα πάψουν ν' αγοράζονται δισεκατομμύρια άχρηστα φάρμακα, που εξοντώνουν τα πολύτιμα ωφέλιμα μικρόβιά μας. Θα πάψουν ν' αγοράζονται οι συμβατικές οδοντόκρεμες και τα στοματικά διαλύματα, που είναι φαρμακευτικά προϊόντα ενάντια στα μικρόβια.


Και η μελέτη(10) συνεχίζει: «Η χλωρίδα του εντέρου είναι πολύ σημαντική για την υγεία μας, αφού συμβιώνουμε με αυτά τα μικρόβια», σημείωσε ο καθηγητής Ράες και προσέθεσε: «Τα βακτήρια βοηθούν στην πέψη των τροφών, παρέχουν βιταμίνες, μας προστατεύουν από παθογόνα στοιχεία, που απειλούν τον οργανισμό μας. Εάν υπάρχει πρόβλημα στη χλωρίδα του εντέρου, τότε οι άνθρωποι μπορούν να εμφανίσουν πολλές και διαφορετικές ασθένειες, όπως καρκίνο, νόσο του Crohn ή ελκώδη κολίτιδα, ενώ σύνδεση έχει προκύψει ακόμη και με την παχυσαρκία» (Οι τονισμοί δικοί μου).


Να λοιπόν και μια επίσημη μελέτη του συστήματος, που αναδεικνύει ότι τα μικρόβια (βακτήρια) παράγουν βιταμίνες(!) και προστατεύουν από τον καρκίνο(!). Δείτε τι γράφει η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια: «Πηγές βιταμίνης Κ για τον ανθρώπινο οργανισμό είναι τα φύλλα των φυτών και η μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου, που συνθέτει σε ικανοποιητικές ποσότητες τη βιταμίνη αυτή.»([11]) Και πιό πάνω για την Βιταμίνη Β12: «Για την απορρόφησή της από το πεπτικό σύστημα είναι απαραίτητη η παρουσία ενός άλλου παράγοντα, του ενδογενούς παράγοντα. Όταν λείπει αυτός, η βιταμίνη Β12 δεν απορροφάται και έτσι εξηγείται η εμφάνιση της κακοήθους αναιμίας. Η Β12 δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη φύση και πηγές της είναι το συκώτι διαφόρων ζώων και οι καλλιέργειες διαφόρων μικροοργανισμών». Δηλαδή η βιταμίνη Β12 απορροφάται αν το έντερο έχει ωφέλιμα μικρόβια και παράγεται από αυτά!


Και μην ξεχνάμε ότι όπως επιβεβαίωσε η μελέτη «τα βακτήρια βοηθούν στην πέψη των τροφών». Τι άλλο θέλουμε για να καταλάβουμε πόσο σημαντικά είναι για την ζωή μας; Γι' αυτό η φύση προίκισε τον άνθρωπο με αποθήκες ωφέλιμων μικροβίων (βακτηρίων). Την μεγαλύτερη εξ αυτών ακόμα κυνηγάει μετά μανίας η φαρμακοβιομηχανία και οι συμβεβλημένοι γιατροί της. Ποιά άραγε είναι αυτή η αποθήκη;


«Η χρησιμότητα της σκωληκοειδούς απόφυσης μελετήθηκε από ερευνητές του πανεπιστημίου Ντιουκ των ΗΠΑ, οι οποίοι υποστηρίζουν σε άρθρο, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση The Journal of Theoretical Biology, ότι η απόφυση αποτελεί ένα καταφύγιο για τα ωφέλιμα βακτήρια του εντέρου, που βοηθούν στην πέψη και αποτελούν ασπίδα προστασίας κατά των παθογόνων μικροοργανισμών»([12]). Και συνεχίζει: «Όπως λένε οι ερευνητές, στην περίπτωση διάρροιας οι χρήσιμοι μικροοργανισμοί οχυρώνονται στην απόφυση, ώστε να μην καταστραφούν από τους παράγοντες που προκάλεσαν τη λοίμωξη. Όταν περάσει ο κίνδυνος εγκαθίστανται εκ νέου στα έντερα».


«Παλαιότερα, η σκωληκοειδής απόφυση θεωρούνταν ένα περιττό κατάλοιπο της ανθρώπινης εξέλιξης. Νεότερες έρευνες δείχνουν, ωστόσο, ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος του εμβρύου. Λειτουργεί περίπου σαν "πεδίο ασκήσεων", όπου λευκά αιμοσφαίρια και άλλα κύτταρα εκτίθενται στα αντιγόνα των βακτηρίων του εντερικού συστήματος. Έτσι, το ανοσοποιητικό σύστημα μαθαίνει να ξεχωρίζει "φίλους και εχθρούς", ώστε να μην επιτίθεται σε χρήσιμα βακτήρια.»([13])


Κι αφού τα λένε αυτά τα πολύ σωστά λόγια, τα πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ συμπληρώνουν για να αποπροσανατολίσουν τους καταναλωτές:


«Στους ενήλικες, το ανοσοποιητικό έχει πλέον «εκπαιδευτεί», γι' αυτό και η σκωληκοειδής απόφυση μπορεί να αφαιρεθεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα»(13)


«Θα πρέπει, άραγε, αυτό το μικρό τμήμα του εντέρου να αφαιρείται; Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι στον ανεπτυγμένο κόσμο με τις σύγχρονες ιατρικές πρακτικές και τα πλήρη συστήματα υγιεινής, η διατήρηση ενός "καταφυγίου" ωφέλιμων βακτηρίων δεν έχει και τόση σημασία»(12).


Να πως η προπαγάνδα του παγκοσμιοποιημένου διατροφικού κώδικα, σταματάει τις σκέψεις, που δημιουργούνται μαθαίνοντας τα ευρήματα των  ανεξάρτητων ερευνών, ώστε να μην πληγούν τα συμφέροντα των παγκόσμιων εμπορικών και φαρμακευτικών εταιριών.


Αλλά οι σκεπτόμενοι πολίτες καταναλωτές δεν τρώνε κουτόχορτο, ούτε κάθονται με τις ώρες στους καναπέδες βλέποντας τηλεόραση για να αποβλακωθούν. Δεν ακούν τις Κασσάνδρες της παγκοσμιοποίησης και προφυλάσσουν τα δικά τους ωφέλιμα μικρόβια σαν κόρη οφθαλμού.


mikroviaΌπως είπαμε προηγούμενα ανεξάρτητοι από την φαρμακοβιομηχανία ερευνητές δημιούργησαν σε χρήσιμο σκεύασμα τους ενεργούς μικροοργανισμούς (ΕΜ), δηλαδή τα ωφέλιμα για τον άνθρωπο μικρόβια. Οι ΕΜ είναι μείγμα διαφόρων ωφέλιμων μικροβίων, που υπάρχουν ελεύθερα στη φύση και χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια μεμονωμένα στα τρόφιμά μας, όπως π.χ. στο ψωμί, γιαούρτι, κρασί κτλ. Αποτελούνται από μικροοργανισμούς των κάτωθι τριών ειδών:


Βακτήρια μαγιάς, βακτήρια γαλακτικού οξέος και βακτήρια φωτοσύνθεσης. Όταν αυτοί οι  ενεργοί μικροοργανισμοί έρθουν σε επαφή με οργανικό υλικό, αποβάλλουν ωφέλιμες ουσίες, όπως βιταμίνες, οργανικά οξέα, ορυκτές χηλικές ενώσεις και αντιοξειδωτικά.


Τα βακτήρια της μαγιάς προκαλούν ζύμωση οργανικών υλικών και παράγουν βιταμίνες και αμινοξέα. Η μαγιά χρησιμοποιείται για την παρασκευή ψωμιού, οίνου, ζύθου κ.λπ.


Τα βακτήρια του γαλακτικού οξέος προκαλούν ζύμωση οργανικής ύλης και παράγουν οργανικά οξέα, τα οποία αναστέλλουν την ανάπτυξη βλαβερών (παθογόνων) ιών. Χρησιμοποιούνται παραδοσιακά για την παραγωγή γιαουρτιού και συντηρημένων λαχανικών (τουρσί, ξινό λάχανο) κ.λπ.


Τα βακτήρια της φωτοσύνθεσης αποτελούν τους παράγοντες κλειδί στους ΕΜ, βοηθώντας στη διατήρηση της ισορροπίας με άλλους χρήσιμους μικροοργανισμούς και επιτρέποντας σε όλους να υπάρχουν από κοινού και να συνεργάζονται. Το ιδιαίτερο σε αυτή την  ανακάλυψη είναι ότι ενώ οι ίδιοι οι μικροοργανισμοί υπάρχουν μεμονωμένοι στη φύση, στο μείγμα ΕΜ([14]) είναι συγκεντρωμένοι μαζί και η δράση τους να είναι εκατοντάδες φορές πιο ισχυρή απέναντι στα βλαβερά μικρόβια. Έχουν εφαρμοστεί στην αγροτική οικονομία με πολύ καλά αποτελέσματα.


Κι όμως, παρά του ότι οι αντιλήψεις περί μικροβίων άλλαξαν άρδην τις τελευταίες δεκαετίες, επιβεβαιώθηκαν πολλαπλά οι παραδοσιακές αντιλήψεις, οι κυβερνήσεις και κυρίως ο παγκοσμιοποιημένος διατροφικός κώδικας έχει μείνει στα βλαβερά μικρόβια, αναγνωρίζοντας μόνο κατ' όνομα την ύπαρξη των ωφέλιμων. Έρχονται τώρα οι ΕΜ και πάρα πολλοί ανεξάρτητοι μελετητές και μας μιλούν για τριών ειδών μικρόβια. Τα ωφέλιμα, τα βλαβερά και τα ουδέτερα([15]). Όταν τα ωφέλιμα υπερτερούν τα ουδέτερα πάνε μαζί τους και αντίστροφα. Γι αυτό λοιπόν η αντιμετώπιση των βλαβερών, γίνεται με την ενδυνάμωση των ωφέλιμων.


Τα επεξεργασμένα τρόφιμα, που περιέχουν εκτός από τοξικά συντηρητικά και πολλά χημικά γευστικά, ώστε ν' αρέσουν, είναι επικίνδυνα από πολλές πλευρές για την ανθρώπινη υγεία. Η χρήση των  χημικών δημιουργεί και ανθεκτικά βλαβερά μικρόβια επικίνδυνα για τον άνθρωπο και ταυτόχρονα σκοτώνει τα ωφέλιμα μικρόβια του στόματος και του πεπτικού συστήματος (όταν φαγωθούν οι τροφές). Αυτό δεν το αγγίζει καθόλου ο παγκοσμιοποιημένος διατροφικός κώδικας.


mikroviaΑν δείτε τα μαθήματα, που έχουν ετοιμάσει για τα σχολεία θα σας σηκωθεί η τρίχα. Ρωτάει, ποια τρόφιμα περιέχουν βλαβερά βακτήρια κι έχει 6 τρόφιμα, που 4 περιέχουν ωφέλιμα και τα 2 βλαβερά. Στα 2 βλαβερά έχει ένα αλλαντικό, που περιέχει τρισεκατομμύρια e-coli, λόγω της ενσωμάτωσης στην πάστα των εντέρων, του αίματος, των οστών, των κοπράνων κ.λπ. Περιέχει ταυτόχρονα και τεράστια ποσότητα συντηρητικών για να καταστείλουν το μικροβιακό φορτίο. Δείτε την απάντηση που δίνει η ΕΕ: «Ωμά Λουκάνικα: Βλαβεροί μικροοργανισμοί, το ωμό κρέας μπορεί να περιέχει τα βακτήρια σαλμονέλλα, κολοβακτηρίδιο ή καμπυλοβακτηρίδιο. Τα βακτήρια αυτά μπορούν να προκαλέσουν τροφική δηλητηρίαση στους ανθρώπους»([16]). Για την τεράστια ποσότητα των συντηρητικών καμία αναφορά. Και μεις ρωτάμε. Μαγειρεύεις το λουκάνικο και σκοτώνεις όλους τους μικροοργανισμούς. Τα συντηρητικά όμως στην πλειοψηφία τους παραμένουν. Τρώγοντας το λουκάνικο τα συντηρητικά σκοτώνουν τα δικά σου τα ωφέλιμα μικρόβια αρχίζοντας από το στόμα και συνεχίζουν ακάθεκτα σε όλο το πεπτικό σύστημα. Έτσι το στόμα σου μένει ακάλυπτο και εύκολα βλαβερά μικρόβια μπαίνουν και δημιουργούν ουλίτιδες κ.λπ. Αυτό γιατί το αποκρύπτουν εσκεμμένα; Μα γιατί η φαρμακοβιομηχανία θα κερδίσει πολλές φορές. Μία από τα συντηρητικά και πολλές φορές από τις αρρώστιες που τα συντηρητικά θα φέρουν στον ανθρώπινο οργανισμό.


Η μοναδική διέξοδος από το διατροφικό μεσαίωνα, που μας επέβαλαν οι κερδοσκόποι μέσα από τον παγκοσμιοποιημένο διατροφικό κώδικα είναι ο προσανατολισμός μας στα φρέσκα και ποιοτικά προϊόντα των τοπικών αγορών. Σημαντικό επίσης είναι η άμεση επαφή καταναλωτή παραγωγού και κυρίως η ιδιοπαραγωγή όσης τροφής μπορούμε. Ο ενεργός πολίτης πρέπει να γνωρίζει τον παραγωγό και να έχει πλήρη εικόνα του. Έτσι θα παίρνει πάντα φρέσκιες πρώτες ύλες και τρόφιμα πρώτης ποιότητας επιλέγοντας παραγωγές φυσικές είτε βιολογικές χωρίς τοξικά χημικά πρόσθετα.


Γιωργάκης Κωστής


Ο ιατρικός σας φάκελος στην παλάμη σας!


NYU Langone PatientSecure Palm Scan Ο ιατρικός σας φάκελος στην παλάμη σας!Ξεχάστε πλέον το χάσιμο χρόνου για την εύρεση του ιατρικού φακέλου κάποιου ασθενούς. Ένα από τα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης φέρνει έναν νέο και πιο γρήγορο τρόπο αναζήτησης, βασιζόμενο στις παλάμες των ασθενών.
Το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Langone Medical Center, προκειμένου να αποφύγει τη γραφειοκρατία και την κλοπή προσωπικών δεδομένων, έχει θέσει μια συσκευή σάρωσηςη οποία φωτογραφίζει τις φλέβες της παλάμης του ασθενούς και βρίσκει τον αντίστοιχο ιατρικό φάκελο.
Είναι μια μικρή μαύρη συσκευή η οποία χρησιμοποιεί υπέρυθρο φως για να σαρώσει την παλάμη του ασθενούς. Έπειτα το βιομετρικό γνώρισμα
το οποίο είναι μοναδικό σε κάθε άνθρωπο, συνδέεται με τα ηλεκτρονικά αρχεία του ασθενούς.
Σκοπός της συσκευής είναι η πιο γρήγορη εξυπηρέτηση των ασθενών.  Αυτή η συσκευή χρησιμοποιείται μόνο από ένα νοσοκομείο στη Νέα Υόρκη και μακάρι να μην έρθει στη χώρα μας.
Το σύστημα φυσικά είναι προαιρετικό και εάν κάποιος ασθενής δεν επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει, μπορεί να κάνει χρήση της συνηθισμένης διαδικασίας.

http://filologos10.wordpress.com/


Η Γη εκτός ελέγχου!  
Όλα τα κομμάτια του πάζλ οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο μαγνητικός μας άξονας ακολουθεί τελευταία μια συμπεριφορά έξω από τα συνηθισμένα. Ποιες μπορεί να είναι οι γεωλογικές επιπτώσεις και ποιο ρόλο παίζει το κινεζικό «Φράγμα των Τριών Φαραγγιών»;
του ΤΑΣΟΥ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ
Σχετίζονται οι «μαζικές αυτοκτονίες» πουλιών και ψαριών (γαλάζια σημαιάκια) με αιφνίδια διαταραχή του μαγνητικού χάρτη της Γης; (ένθετος, επάνω δεξιά)
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, στις 11.00 τη νύχτα, χιλιάδες μαυροπούλια άρχισαν να... πέφτουν βροχή στις στέγες και στους δρόμους της μικρής αμερικανικής πόλης Βeebe του Αρκάνσας. Τις αμέσως επόμενες ημέρες οι ορνιθολόγοι που εξέτασαν τα πτώματα αποφάνθηκαν ότι δεν πέθαναν από δηλητηρίαση ή ασθένεια, αλλά συνεπεία της πτώσης τους. Δηλαδή, ότι τα πουλιά αυτά- που πετούν σε σμήνη- στράφηκαν όλα μαζί προς... τη Γη! Γιατί άραγε; Τι ήταν αυτό που τα αποπροσανατόλισε τόσο, και μάλιστα νυχτιάτικα, ώστε να ορμήσουν στο ναδίρ;
Ο απροσδόκητος αυτός θάνατος των πουλιών δεν ήταν ο μόνος. Τις επόμενες ημέρες χιλιάδες νεκρά πουλιά βρέθηκαν στις Πολιτείες του Τεννεσί, του Κεντάκι, του Ιλινόις, της Αριζόνας, του Τέξας, της Λουϊζιάνας, της Καρολίνας... αλλά και της Ν. Αμερικής, της Αγγλίας, της Σουηδίας και της Ουγγαρίας. Ωστόσο οι μαζικοί αυτοί θάνατοι ήταν απλά οι τελευταίοι σε μια αλυσίδα ανεξήγητων θανατικών σε χιλιάδες ψάρια και καβούρια ανά τον πλανήτη, από το 2009: Ινδιάνα, Λουιζιάνα, Αρκάνσας, Μέρυλαντ, Φλόριδα, Αϊτή, Βραζιλία, Ουαλία, Αγγλία, Ιταλία, Βιετνάμ και Νέα Ζηλανδία ήταν τα «πεδία μαχών» των θαλάσσιων οργανισμών με τον άγνωστο εχθρό τους. Τι να σκεφτεί κανείς, όταν οι ίδιοι οι επιστήμονες σήκωναν τα χέρια ψηλά; Ο μόνος κοινός τόπος των θανατικών που θα αιτιολογούσε τον αποπροσανατολισμό θα μπορούσε να ήταν μια σειρά σημαντικών και αιφνίδιων διαταραχών των γραμμών του «μαγνητικού χάρτη της Γης».
          Με πόσα «τρέχει» ο πόλος;
         Παραξενεμένος ο ίδιος από το φαινόμενο, αναζήτησα τι το σχετικό με το μαγνητικό πεδίο της Γης είχε σημειωθεί πρόσφατα. Εντόπισα ειδήσεις όπως εκείνη για το ότι «η μετατόπιση των πόλων αναγκάζει αεροδρόμιο στη Φλόριδα να επαναριθμήσει τους διαδρόμους του». Τι είχε συμβεί; Ο Βόρειος Μαγνητικός Πόλος γνωρίζουμε ότι μετατοπίζεται, με ταχύτητα περίπου 25 μίλια ανά έτος. Τώρα όμως, κατά το Νational Geographic, τρέχει με... 40 μίλια τον χρόνο!
            Προμήθειες «καταστροφής»
           Τι άλλο «συμπτωματικά» απρόσμενο ανακοινώθηκε εκείνες τις ημέρες; Το βρήκα στις ιστοσελίδες κρατικών προμηθειών της αμερικανικής κυβέρνησης (www. fbo. gov): Υπό τον κωδικό προκήρυξης SΡ0600-11-R-0207, το Τμήμα Προμηθειών Ενέργειας για την Άμυνα ζητεί, ως τις 6 Φεβρουαρίου, να βρει ποιοι μπορούν να του προμηθεύσουν εντός 24ώρου 24.000 γαλόνια βενζίνης και 135.000 γαλόνια πετρελαίου για καθεμία από τις... προαναφερθείσες Πολιτείες της δοκιμής GΡS, προκειμένου να αντιμετωπισθεί ενδεχόμενη κατεπείγουσα ανάγκη!
Το εντυπωσιακό αυτό ζητούμενο έλαβε ακόμη πιο δραματικό χαρακτήρα στις 20 Ιανουαρίου: Υπό τον κωδικό ΗSFΕΗQ-11-R-Μeals, το Τμήμα Προμηθειών της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Επειγουσών Αναγκών (FΕΜΑ) έψαχνε το ποιοι μπορούν να της παραδώσουν- πάλι άμεσα- συσκευασμένες μερίδες φαγητού για πληθυσμό 7 εκατομμυρίων ανθρώπων, επί 10 ημέρες. Την ίδια ημέρα, υπό τον κωδικό ΗSFΕΗQ-11-R-Ηydro, ζητούσε αντίστοιχες προσφορές για άμεση παράδοση 210 εκατομμυρίων φιαλών ύδατος. Ο προϋπολογισμός αυτών των δύο προμηθειών ξεπερνούσε το μισό δισεκατομμύριο δολάρια! Αμφότερες οι ανακοινώσεις έλεγαν ότι προορίζονταν «για δράσεις ανακούφισης από καταστροφικό φαινόμενο εντός της ζώνης του ρήγματος Νew Μadrid». Ρήγμα Νew Μadrid και Υellowstone

         Οι δύο εφιάλτες των ΗΠΑ: το υπόγειο ηφαίστειο του Yellowstone στα ΒΔ και το ρήγμα της Νew Μadrid στα ΝΑ (με πορτοκαλί, η ζώνη καταστροφών από σεισμό 6,8 ρίχτερ του 1895)
Οπότε το ερώτημα τώρα στρεφόταν στο τι ήταν το ρήγμα της Νέας Μαδρίτης. Η γνωστή εγκυκλοπαίδεια του Διαδικτύου, Wikipedia, με διαφώτισε: «Νοτιοδυτικά της Νew Μadrid του Μισούρι εκτείνεται μια κύρια σεισμογενής ζώνη, που ήταν υπεύθυνη για τους σεισμούς που εκδηλώθηκαν εκεί στα έτη 1811-1812,μεγέθους ως και 8 ρίχτερ. (...) Η πιο πρόσφατη εκτίμηση της Αμερικανικής Υπηρεσίας Γεωφυσικών Μελετών (USGS) κατεβάζει την πιθανότητα σεισμού 8 ρίχτερ στην περιοχή στο 10% για τα επόμενα 50 έτη».
         Άρα... ουδέν το κατεπείγον με βάση τα δημοσιευμένα γεωδυναμικά δεδομένα. Θα έπρεπε ή να εφησυχάσω αποδεχόμενος ότι η αμερικανική κυβέρνηση ξοδεύει τρομακτικά ποσά για το τίποτε- σε καιρό κρίσης- ή να υποκύψω στο σενάριο συνωμοσίας ότι «γνωρίζουν για την αιφνίδια μετατόπιση των πόλων και τις συνέπειές της και ετοιμάζονται να σώσουν ότι είναι δυνατόν να σωθεί, χωρίς πανικό και αναρχία».
Ακολουθώντας το ρηθέν «δεν σ αφήνω ν αγιάσεις», η βρετανική εφημερίδα «Daily Μail» ανήρτησε στις 25 Ιανουαρίου άρθρο με τον μακροσκελέστατο τίτλο: «Πρόκειται το μεγαλύτερο υπέρ-ηφαίστειο της Γης να εκραγεί, για πρώτη φορά ύστερα από 600.000 χρόνια, αφανίζοντας τα δύο τρίτα των ΗΠΑ;». Το εν λόγω ηφαίστειο είναι αυτό που βρίσκεται κάτω από το Εθνικό Πάρκο Υellowstone, στο Γουαϊόμινγκ, και δίνει- ως σήμερα- τους υπέροχους θερμοπίδακες που απολαμβάνουν οι πολυπληθείς επισκέπτες της περιοχής. Στο άρθρο όμως επισημαίνεται ότι από το 2004 ο πυθμένας του πάρκου ανέρχεται με ιδιαίτερα ανησυχητική ταχύτητα: Στα τρία μόλις τελευταία χρόνια ανεβαίνει κατά 10 εκατοστά τον χρόνο. Αν όντως η κίνηση αυτή προαναγγέλλει έκρηξη, τότε... μπορεί να έχουμε ακόμη και το χιλιαπλάσιο της έκρηξης που έδωσε το όρος St. Ηelen τo 1980! Έστω και αν δεν συμβούν όσα δραματοποιούσε η ταινία «2012», το ρήγμα της Νέας Μαδρίτης θα έχει κάθε λόγο να ξυπνήσει. Και αν κοιτάξει κανείς τον χάρτη των ΗΠΑ, θα δει ότι τα δύο αυτά επίκεντρα πιθανής καταστροφής διατρέχουν τις ΗΠΑ από ΒΔ προς ΝΑ. Δικαιολογημένος λοιπόν ο λόγος περί «αφανισμού των δύο τρίτων»...
         Στην καλύτερη περίπτωση, μια έκρηξη ηφαιστείου στο Υellowstone θα εκτονωνόταν με οριζόντιες διαφυγές της λάβας και η μόνη πλανητική διαταραχή θα ήταν ένα σύννεφο αιθαλομίχλης- όπως εκείνο του περασμένου Απρίλη, από το ισλανδικό ηφαίστειο- σε πολλαπλάσια έστω κλίμακα. Ωστόσο μια πρόσφατη μελέτη για τη φύση του υπεδάφους στο Υellowstone υποστηρίζει τον εφιάλτη της χειρότερης εκδοχής: Ομάδα γεωφυσικών του Πανεπιστημίου της Γιούτας, υπό τον καθηγητή Robert Β, Smith, παρουσίασε το τρισδιάστατο μοντέλο του «διάπυρου πυλώνα» που βρίσκεται κάτω από το πάρκο. Ο πυλώνας αυτός είναι ένας κορμός λάβας που ξεκινάει από τον μανδύα της Γης και φθάνει ως τη βάση της λιθόσφαιρας (βλ. http://en. wikipedia. org/wiki/Μantle-plume). Καθώς η πλάκα της αμερικανικής ηπείρου μετακινήθηκε στους γεωλογικούς αιώνες, ο πυλώνας αυτός δεν είναι πλέον κατακόρυφος: Το άνω τμήμα του έγινε ένα οριζόντιο καυτό ποτάμι κάτω από τις Πολιτείες Αϊνταχο και Γουαϊόμινγκ, που φθάνει ως το Όρεγκον, πάνω από την Καλιφόρνια. Αν «το καπάκι της χύτρας τιναχτεί», κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τον χάρτη της επόμενης Αμερικής!
Όταν ο Ήλιος ανατέλλει νωρίτερα!
Ο απύθμενος νερόλακκος Μorning Glory είναι μια εύθραυστη βαλβίδα ασφαλείας στη «χύτρα ταχύτητας» του Yellowstone
 Στις 11 Ιανουαρίου οι κάτοικοι της πόλης Ιlulissat- στη δυτική ακτή της Γροιλανδίας- ξύπνησαν περιμένοντας άλλη μία ημέρα στο σκοτάδι: Η θέση της πόλης τους, τρεις μοίρες βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, εγγυάται ότι κάθε χρόνο ο ήλιος πρωτοεμφανίζεται στις 13 Ιανουαρίου. Ωστόσο... εφέτος συνέβη το καταπληκτικό να ανατείλει δύο ημέρες νωρίτερα! Τι έφερε αυτή την αλλαγή;
        Οι επιστήμονες που ρωτήθηκαν έμειναν εκστατικοί. «Δεν μπορεί να είναι αλλαγή της πραγματικής ανατολής, γιατί αυτό θα προϋπέθετε αλλαγή των παραμέτρων τροχιάς περιστροφής της Γης ή του Ηλίου» είπε ο καθηγητής Ατμοσφαιρικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Fairbanks της Αλάσκας John Walsh. Οπότε, τι έμενε ως εξήγηση; «Μια ατμοσφαιρική οφθαλμαπάτη, από τη διάθλαση του ηλιακού φωτός στον ορίζοντα» πρότεινε ο Τhomas Ρosch, του Αυστριακού Ινστιτούτου Αστρονομίας, «ή ανάκλαση πάνω στον λιωμένο πλέον παγετώνα» είπε και ο καθηγητής Γεωδαισίας στο Πανεπιστήμιο Νότιας Φλόριδας Τim Dixon - και οι περισσότεροι επιστήμονες συμφώνησαν μαζί τους. Αγνοούσαν όμως μια μικρή λεπτομέρεια: Στην Ιlulissat ο ήλιος δεν ανατέλλει πάνω από τη θάλασσα ή τον παγετώνα, αλλά πίσω από μια βουνοκορφή!
       Η πιθανότητα διασύνδεσης μιας μαγνητικής διαταραχής με την απρόσμενη ανατολή στη Γροιλανδία, αλλά και τους μαζικούς θανάτους πουλιών και ψαριών, τις «δοκιμές του GΡS», τα σενάρια προετοιμασίας για μέγα-σεισμό και μέγα-ηφαίστειο στις ΗΠΑ, άρχισε από ερασιτεχνική εικασία να γίνεται τώρα όλο και μεγαλύτερη υποψία. Υποψία που έγινε πιο βάσιμη όταν διάβασα την απάντηση στο ερώτημα του καναλιού Fox Νews «Γιατί αλλάξατε την κατεύθυνση των αεροδιαδρόμων στην Τάμπα της Φλόριδας;»: Ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Επειγουσών Αναγκών (FΕΜΑ) Ρaul Τakemoto είπε ότι «ναι μεν τα μαγνητικά πεδία της Γης βρίσκονται διαρκώς σε κίνηση, αλλά σπάνια σε τόσο μεγάλη έκταση ώστε να απαιτείται ο αναπροσανατολισμός των αεροδιαδρόμων. Για να βεβαιωθούμε ότι έχουμε ακρίβεια, έπρεπε να κάνουμε τις αλλαγές». Δηλαδή παραδέχθηκε απρόσμενα μεγάλη αλλαγή των μαγνητικών γραμμών!
  Το «Φράγμα των Τριών Φαραγγιών»
       Τότε ήταν που θυμήθηκα το... τσουνάμι: Τον Ιανουάριο του 2005 η ΝΑSΑ ανακοίνωσε ότι το τσουνάμι της Σουμάτρας μετατόπισε τον Βόρειο Πόλο κατά περίπου 2,5 εκατοστά, στρογγύλεψε ακόμη περισσότερο τη Γη και - ως συνέπεια- ο πλανήτης μας περιστρέφεται με μεγαλύτερη ταχύτητα και η διάρκεια της ημέρας μειώθηκε κατά 2,68 μικροδευτερόλεπτα. Και αυτά ήταν μόνο η αρχή των αντίστοιχων συμβάντων που επακολούθησαν: Ο σεισμός 7,8 ρίχτερ που συγκλόνισε τη Νέα Ζηλανδία στις 16 Ιουλίου 2009 τη μετατόπισε κατά 25 εκατοστά εγγύτερα προς την Αυστραλία. Και όπως δήλωσε στις 3 Φεβρουαρίου 2010 ο Richard Gross της ΝΑSΑ, o σεισμός 8,8 ρίχτερ της Χιλής μετατόπισε τον άξονα περιστροφής της Γης κατά ακόμη 8 εκατοστά και μίκρυνε την ημέρα της κατά άλλα 1,26 μικροδευτερόλεπτα!
         Είχαμε δηλαδή απανωτά «χτυπήματα κλονισμού» του άξονα περιστροφής του πλανήτη μας, που σίγουρα διατάραξαν τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου του. Αλλά τι ήταν αυτό το τόσο κοντινό στην Πρωτοχρονιά που έφερε τα πρόσφατα συμπτώματα «παραζάλης»; Ανέτρεξα στα πρόσφατα... κατορθώματα της ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον και έπεσα πάνω στην αποκάλυψη: Στις 26 Οκτωβρίου 2010 το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό φράγμα του πλανήτη, το «Φράγμα των Τριών Φαραγγιών» της Κίνας, έπιασε για πρώτη φορά το μέγιστο όριο υδάτινων αποθεμάτων του, ύψους 175 μέτρων. Τι είχε πει γι αυτό, το 2005, ο ερευνητής Βenjamin Chao του Goddard Space Flight Center της ΝΑSΑ; Οτι «η επίπτωση του τσουνάμι της Σουμάτρας μπορεί να παραβληθεί μόνο με εκείνη που θα έχει το γέμισμα του φράγματος της Κίνας με 10 τρισεκατομμύρια γαλόνια νερού, που θα κουνήσει τον άξονα της Γης κατά δύο εκατοστά και θα μικρύνει την ημέρα κατά 0,06 μικροδευτερόλεπτα» !
         Σαν τους καλικάντζαρους του παραμυθιού λοιπόν «τσεκουρώσαμε το δένδρο» που κρατάει τη Γη στη θέση της. Τώρα η σβούρα γυρίζει απρόβλεπτα, ξυπνώντας τους πύρινες Τιτάνες που κοιμούνταν κάτω από τα ηφαίστεια και τα σεισμικά ρήγματα. Ο ήλιος μπορεί να ανατέλλει νωρίτερα στην Αρκτική και η γη της Γροιλανδίας να ξαναγίνεται πράσινη, αλλά τα πουλιά τώρα δεν θα «πεθαίνουν τραγουδώντας». Πόσο μάλλον οι άνθρωποι...

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΗΣ;

          Η απόκλιση του μαγνητικού άξονα της Γης από τον γεωγραφικό της και η σταθερή ή μη ταλάντωση του πλανήτη μας κατά την αυτοπεριστροφή του είναι ίσως τα «κλειδιά» όσων απρόσμενων συμβαίνουν και... μέλλουν να συμβούν
          Το ότι η Γη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της το ξέρουμε όλοι. Όπως και το ότι η περιστροφή της δεν γίνεται ακριβώς γύρω από τον γεωγραφικό άξονα Βορρά- Νότου, αλλά με μια κλίση 23,5 μοιρών... συνήθως. Συνήθως, διότι η κλίση αυτή εξαρτάται τόσο από το σχήμα της Γης (πόσο φαρδύτερη είναι στη «μέση» της από ότι στο «ύψος» της) όσο και από το «πόσο νερό έχει επάνω της». Αυτό το δεύτερο έχει να κάνει με το ότι η κλίση περιστροφής του πλανήτη είναι τώρα μεγαλύτερη από ότι επί Εποχής των Παγετώνων. Καθώς οι πάγοι έλιωσαν στον Βορρά, έγιναν νερά που χύθηκαν στους ωκεανούς και μετατόπισαν το βάρος προς τον Ισημερινό. Απόρροια αυτού ήταν μια ταλάντωση του άξονα, που μετακινεί τον Βόρειο Πόλο κατά 10 εκατοστά κατ΄ έτος, κατά μήκος του μεσημβρινού που περνάει από το Τορόντο και τον Παναμά. Αυτή η ταλάντωση, σύμφωνα με τη μελέτη των F. W. Landerer, J. Η. Jungclaus και J. Μarotzke (Geophys. Res. Lett., 36, L17603, doi:10.1029/2009GL039692, 2009), επιτείνεται από το «θερμοκήπιο» που έστησαν οι άνθρωποι με τα καυσαέριά τους και το αφύσικο λιώσιμο των πάγων, με συνέπεια να έχουμε περαιτέρω ετήσια μετατόπιση του Βόρειου Πόλου κατά 2,6 εκατοστά. Και, σαν να μη φθάνει αυτό, οι εν λόγω επιστήμονες προειδοποιούν ότι η υπερθέρμανση των ωκεανών και η επέκτασή τους θα επιφέρουν ακόμη μεγαλύτερη κλίση του άξονα περιστροφής!
         Η μετατόπιση και τα στριφογυρίσματα δεν είναι χαρακτηριστικά μόνο του γεωγραφικού Βόρειου Πόλου: Παρόμοια «τσαλίμια» κάνει και ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος. Από τότε που τον πρώτο εντοπίσαμε, το 1831, διαπιστώσαμε ότι το 1904 άρχισε να «ταξιδεύει» ΒΑ, με ταχύτητα 15 χιλιομέτρων κατ΄ έτος. Το 1989 άρχισε να επιταχύνει εκ νέου τον βηματισμό του και, το 2007, βεβαιωθήκαμε ότι πλέον καλπάζει προς τη Σιβηρία με ταχύτητα 55- 60 χιλιόμετρα τον χρόνο! Αλλά γιατί; Γιατί δεν είναι σταθερός;
         Η ως πρόσφατα κρατούσα θεωρία έλεγε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης γεννιέται από την κίνηση λιωμένων σιδηρομεταλλευμάτων γύρω από την ακόμη ταχύτερα περιστρεφόμενη «στέρεη σιδερένια καρδιά» του πλανήτη, εν είδει «δυναμό». Επομένως, ένας τρόπος να αλλάζει ο άξονας αυτού του μαγνητικού πεδίου είναι να γεννιούνται πυλώνες λιωμένου σιδηρομεταλλεύματος που αναβλύζουν προς την επιφάνεια, στη μία πλευρά του πλανήτη. Την εξήγηση αυτή έδωσε ο γεωφυσικός Αrnaud Chulliat, του Ιnstitut de Ρhysique du Globe στο Παρίσι, τον Δεκέμβριο του 2009. Αλλά, τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, ο Gregory Ryskin, του Νorthwestern University στο Ιllinois των ΗΠΑ, διετύπωσε μια ακόμη πιο ριζοσπαστική θεωρία (βλ. http://iopscience. iop. org/1367-2630/11/6/063015/fulltext ): Είπε ότι τα ηλεκτραγωγά άλατα των θαλασσών δημιουργούν ένα «ωκεάνιο μαγνητικό πεδίο» που αλλοιώνει εκείνο που παράγεται από το εσωτερικό της Γης.
         Οι περισσότεροι γεωφυσικοί αντέδρασαν οργισμένα στη θεωρία του Ryskin, αλλά εντύπωση προκαλεί ο κοινός τόπος της αντίδρασής τους: Είπαν ότι η θεωρία του ήταν τόσο μαθηματικοποιημένη που τους ήταν δύσκολο να βρουν πού έκανε λάθος! Αν όμως πραγματικά δεν λάθεψε, τότε το λιώσιμο των πάγων σαφώς εξηγεί τον ξέφρενο καλπασμό του πόλου προς τη Σιβηρία...
         Το μόνο που απομένει είναι να δούμε αν οι όποιες μαγνητικές αλλαγές έχουν «προϊστορία αιφνιδιασμού». Και όντως, όπως δημοσίευσαν στο Geophysical Research Letters(Vol. 37, L21308, 5 P.Ρ., 2010) οι γεωλόγοι Scott Βogue και Jonathan Glen, βρήκαν στη Νεβάδα στρώματα λάβας ηλικίας 15 εκατομμυρίων ετών που η κρυστάλλωσή τους έδειχνε αλλαγή κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου με ρυθμό μία μοίρα κάθε εβδομάδα!
         Επομένως ο κλασικός εφησυχασμός μας ότι αντιστροφή των πόλων γίνεται κάθε 780.000
χρόνια και ότι, όταν συμβεί, συμβαίνει με πολύ αργό ρυθμό... δεν ισχύει πια.

 

Τρίτη, 9 Αυγούστου 2011

Συσκευή του 1 δολαρίου ανιχνεύει σε λίγα λεπτά το AIDS

Μία φορητή συσκευή ικανή να διαγνώσει μέσα σε λίγα λεπτά τυχόν μόλυνση του αίματος υποδέχθηκε η ιατρική κοινότητα ως από τις πιο...
σημαντικές ανακαλύψεις στον πόλεμο κατά του ιού HIV και του AIDS στις ανεπτυγμένες χώρες.

Με μέγεθος όσο μία πιστωτική κάρτα, το mChip αποδείχθηκε 100% ακριβές όσον αφορά την διάγνωσή του HIV στην Ρουάντα.

Χιλιάδες δοκιμές πραγματοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας το πρωτότυπο στην πόλη Kigali και τα αποτελέσματα είχαν 95% ακρίβεια για το HIV και 76% για τη σύφιλη.

Η πλαστική αυτή συσκευή, κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ και αναπτύχθηκε από ερευνητές του πανεπιστημίου Columbia στην Νέα Υόρκη. Αξιοσημείωτο είναι και το κόστος κατασκευής της, το οποίο είναι μόλις 1 δολάριο.

Ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Samuel Sia, δήλωσε πως η βασική ιδέα είναι να δημιουργήσουν μία ευρείας γκάμας διαγνωστικές εξετάσεις, προσιτές σε όλους τους ασθενείς, σε οποιοδήποτε σημείο στον πλανήτη, δίχως να είναι απαραίτητη η παρουσία τους σε νοσοκομείο, δίνοντας αίμα και περιμένοντας μέρες για τα αποτελέσματα.

Η mChip χρησιμοποιεί ένα οπτικό σύστημα για να «διαβάσει» τα σωματικά υγρά, ενώ για δείγμα χρειάζεται μόνο μία σταγόνα αίματος.

Περιλαμβάνει 10 ζώνες ανίχνευσης μέσα από τις οποίες το αίμα περνάει και η διάγνωση πραγματοποιείται μέσα σε 15 μόλις λεπτά.

Το αποτέλεσμα οπτικοποιείται μέσω ενός απλού χρωματικού κώδικα, παρόμοιου με αυτού του τεστ εγκυμοσύνης.

Μια εναλλακτική είναι να χρησιμοποιήσετε το φθηνό κουτί-ανιχνευτή, που ονόμασαν «το εργαστήριο», για να ελέγξετε τα αποτελέσματα.

Από τη στιγμή που η φαρμακευτική αγωγή για τον περιορισμό του HIV είναι εδώ και αρκετό καιρό διαθέσιμα, το κόστος τους δεν παύει να είναι ιδιαίτερα ακριβό και απαγορευτικό για χρήση σε παγκόσμια κλίμακα.

Το mChip, από την άλλη πλευρά είναι εξαιρετικά οικονομικό, εύκολο στην μεταφορά και μας αποτέλεσμα με ακρίβεια μέσα σε 15 λεπτά.

Οι ερευνητές ελπίζουν να αναπτυχθεί έτσι ο έλεγχος για σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα σε έγκυες γυναίκες της Αφρικής.

http://friendshipiseverything.blogspot.com/ 

Επαναστατική εφεύρεση αντιδραστήρα σύντηξης υδρογόνου και νικελίου για δωρεάν θέρμανση και ηλεκτρικό



Επαναστατική εφεύρεση αντιδραστήρα σύντηξης υδρογόνου και νικελίου για δωρεάν θέρμανση και ηλεκτρικό
H ελληνική εταιρεία Defkalion Green Technologies SA κατάφερε να μετατρέψει σε βιομηχανικό προϊόν μια σημαντική ανακάλυψη Ιταλών επιστημόνων και ξεκινά οσονούπω από την Ξάνθη τη μαζική παραγωγή και παγκόσμια διάθεση μονάδων (Hyperion) που μπορούν να εγκατασταθούν σε κάθε σπίτι ή επαγγελματικό χώρο και να παράγουν θερμική και ηλεκτρική ενέργεια με ελάχιστο κόστος.

Το προϊόν
Αφετηρία της υπόθεσης είναι η επαναστατική εφεύρεση του αντιδραστήρα σύντηξης υδρογόνου και νικελίου (ψυχρή σύντηξη σε ελεγχόμενο περιβάλλον), που έγινε από δυο Ιταλούς επιστήμονες της Μπολόνια, τους Σέρτζιο Φοκάρντι και Αντρέα Ρόσι, η οποία παρουσιάστηκε επίσημα τον Ιανουάριο.
Τα δικαιώματα για την αξιοποίηση και τη βιομηχανική εκμετάλλευση (για μη στρατιωτικούς σκοπούς) της εφεύρεσης των Ιταλών για όλο τον κόσμο, εκτός από την Αμερική, πήρε η ελληνική πολυμετοχική εταιρεία Defkalion.
Η εταιρεία φρόντισε, στηριζόμενη σε Έλληνες επιστήμονες, να "μεταφράσει" τεχνικά τα επιστημονικά αποτελέσματα και να δημιουργήσει μια συσκευή η οποία μετά την αρχική ενεργοποίησή της παράγει θερμότητα χωρίς την ανάγκη περαιτέρω τροφοδοσίας και μάλιστα χωρίς να δημιουργεί ρύπους ή επιβλαβείς για τον άνθρωπο ακτινοβολίες.

Η θερμική αυτή ενέργεια υποστηρίζουν οι ίδιοι οι δημιουργοί της, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ζεστού νερού και τη θέρμανση χώρων και ένα ποσοστό της, γύρω στο 40%, να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια μέσω ενός κοινού μετατροπέα. Το τρίτο στάδιο είναι αυτό το οποίο ξεκίνησε ήδη, για τη βιομηχανική παραγωγή στη χώρα μας, σε μαζική κλίμακα, αυτής της συσκευής.

Σύντηξη στην πυρηνική φυσική είναι η συνένωση (συνήθως ελαφρών πυρήνων) προς βαρύτερους με ταυτόχρονη παραγωγή ενέργειας. Για παράδειγμα οι πυρηνικές αντιδράσεις που πραγματοποιούνται στο εσωτερικό του ήλιου - όπου το υδρογόνο μετατρέπεται σε ήλιο - είναι πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης. Στον αντιδραστήρα Νi-H πραγματοποιείται η εξώθερμη πυρηνική αντίδραση μεταξύ Νικελίου και Υδρογόνου. Ο πυρήνας Νικελίου (Το Νικέλιο συνίσταται 68% από το ισότοπο 58Ni, 26% από το 60Ni και 6% από 61Ni και 62Ni) απορροφά ένα πρωτόνιο (υδρογόνο) και μετατρέπεται σε πυρήνα Χαλκού, παράγοντας ενέργεια. Ο Χαλκός στη συνέχεια μετατρέπεται πάλι σε Νικέλιο διαμέσου της βήτα διάσπασης.
Για παράδειγμα:
Ψυχρή σύντηξη υδρογόνου - νικελίου

Αυτά όμως ήταν γνωστά πολλά χρόνια πριν. Πραγματοποιούνται όμως στον αντιδραστήρα Νi-Η με τρόπο ώστε η ενέργεια που παράγεται να είναι εκμεταλλεύσιμη.

Η επιστημονική βάση της μονάδας Hyperion
Η ψυχρή σύντηξη, η διαδικασία δηλαδή στην οποία στηρίζεται η μονάδα Hyperion, αποτελεί ένα "θερμό" πεδίο της φυσικής που έχει προκαλέσει τα τελευταία χρόνια έντονες συζητήσεις.
Πρόκειται για μια αντίδραση που συμβαίνει σε θερμοκρασίες δωματίου, κατά την οποία δυο μικρότεροι πυρήνες συνενώνονται για να σχηματίσουν έναν μεγαλύτερο, απελευθερώνοντας ταυτόχρονα μεγάλες ποσότητες ενέργειας.
Στη δεκαετία του 80 οι Pons και Fleishmann υποστήριξαν ότι είχαν επιτύχει μια αντίδραση ψυχρής σύντηξης απορρίφθηκε δημιουργώντας έτσι ένα επιστημονικό ρεύμα επιφυλακτικότητας πάνω στο θέμα. Παρά τον σκεπτικισμό, μια μικρή μερίδα επιστημόνων συνέχισε να ερευνά το θέμα.
Τα τελευταία ανατρεπτικά νέα ήρθαν από την Ιταλία, όπου οι Ρόσι και Φοκάρντι επέδειξαν δημόσια στις 14 Ιανουαρίου μια συσκευή ψυχρής σύντηξης ικανή να παράγει 12400 Wh θερμικής ενέργειας, εισάγοντας μόλις 400 W ενέργειας. Παρουσίασαν έναν νέο τρόπο παραγωγής πράσινης ενέργειας με κοινά υλικά (νικέλιο και υδρογόνο παρουσία καταλύτη), με μικρό κόστος και χωρίς εκπομπή ρύπων ή ραδιενεργών αποβλήτων.
Τα αποτελέσματά τους επιβεβαιώθηκαν ήδη από ανεξάρτητες μετρήσεις τρίτων και τυγχάνουν θετικής κριτικής από φυσικούς πρώτου μεγέθους, όπως ο καθηγητής της Ουψάλα Sven Kullander, πρόεδρος της National Academy of Science Energy Commitie, ο Hanno Essen, καθηγητής του Swedish Royal Institute of Technology, ο dr Edmud Storms κ.ά.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο αποτέλεσμα του μηχανικού Ρόσι και του φυσικού Φοκάρντι δημιουργεί την ανάγκη να ... ξαναγραφτούν κάποια κεφάλαια της φυσικής.

Τα μυστικά του Κοραλλένιου Κάστρου

Κατάφερε ένας Λετονός μετανάστης να ανακαλύψει τα μυστικά για την κατασκευή των πυραμίδων και της αιώρησης;

Η περίφημη πύλη στο Κοραλλένιο Κάστρο
Η περίφημη πύλη στο Κοραλλένιο ΚάστροΤο Κοραλλένιο Κάστρο, στο Homestead της Florida, είναι μια από τις πιο καταπληκτικές κατασκευές που έχουνε ποτέ φτιαχτεί. Με όρους κατορθώματος, συγκρίνεται με το Stonehenge, τους αρχαίους ελληνικούς ναούς, ακόμα και με τις μεγάλες πυραμίδες της Αιγύπτου. Είναι καταπληκτικό, κάποιοι το χαρακτηρίζουν ακόμα και ως θαύμα, λόγω του ότι λατομήθηκε, σχεδιάστηκε, μεταφέρθηκε και κατασκευάστηκε από έναν και μόνο άντρα: τον Edward Leedskalnin, έναν λετονό μετανάστη που το ύψος του δεν ξεπερνάει το ενάμιση μέτρο και το βάρος του τα 45 κιλά.
Πολλοί άνθρωποι έχτισαν με τα ίδια τους τα χέρια το σπίτι τους, αλλά η επιλογή του Leedskalnin στα υλικά που χρησιμοποίησε για να φτιάξει το κάστρο του είναι αυτό που καθιστά το εγχείρημά του τόσο απίστευτο. Χρησιμοποίησε τεράστιους ογκόλιθους από κοραλλιογενή βράχο, κάποιοι από αυτούς ζύγιζαν περίπου 30 τόνους και με κάποιον μυστηριώδη τρόπο κατάφερε να τους μετακινήσει και να τους τοποθετήσει χωρίς να χρησιμοποιήσει καν τη σύγχρονη τεχνολογία. Κι εκεί βρίσκεται το μυστήριο: Πως το έκανε;
Εκτιμάται ότι χρησιμοποιήθηκαν 1000 τόνοι από κοραλλιογενή βράχο για να χτιστούν οι τοίχοι και οι πύργοι και ακόμα 100 τόνοι από τον βράχο αυτόν σκαλίστηκαν σε έπιπλα και αντικείμενα τέχνης:
  • Ο τοίχος που περιστοιχίζει το κοραλλένιο κάστρο υψώνεται στα δυόμισι περίπου μέτρα και αποτελείται από μεγάλους ογκόλιθους που ο καθένας ζυγίζει αρκετούς τόνους.
  • Τεράστιοι βράχοι σε σχήμα μηνίσκου είναι τοποθετημένοι σε ψηλούς τοίχους που φτάνουν σε ύψος τα 6 μέτρα.
  • Μια πύλη με βάρος 9 τόνων βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του εξωτερικού τοίχου και μπορεί να ανοίξει με μια μικρή ώθηση από το δάχτυλο ενός μικρού παιδιού.
  • Ο μεγαλύτερος βράχος του κτίσματος εκτιμάται ότι ζυγίζει 35 τόνους.
  • Κάποιοι ογκόλιθοι έχουν διπλάσιο βάρος από αυτό που έχουν οι μεγαλύτεροι ογκόλιθοι της μεγάλης πυραμίδας στη Γκίζα.
  • Ένας οβελίσκος που κατασκεύασε ζυγίζει 28 τόνους.

Εργαζόμενος μόνος του στη Florida, ο Leedskalnin κατασκεύασε μέσα σε 20 χρόνια (από το 1920 μέχρι το 1940) το οικοδόμημα που ονόμασε αρχικά 'Πάρκο με την Πέτρινη Πύλη' (Rock Gate Park). Σύμφωνα με την ιστορία που κυκλοφορεί για την κατασκευή του κάστρου, ο Leedskalnin έφτιαξε το κτίσμα όταν τον παράτησε η αρραβωνιαστικιά του, η οποία επρόκειτο να τον παντρευτεί αλλά άλλαξε γνώμη γιατί ήταν πολύ μεγάλος γι' αυτήν και πολύ φτωχός. Αφού περιπλανήθηκε για αρκετά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, ο Leedskalnin κατέληξε στη Florida για λόγους υγείας. Είχε διαγνωσθεί πως έπασχε από φυματίωση. Ξεκίνησε να κατασκευάζει το κοραλλένιο σπίτι του το 1920. Μετά, το 1936, όταν το σχέδιο για έναν νέο οικισμό απείλησε την ιδιωτικότητά του, αποφάσισε να μεταφέρει το οικοδόμημα 10 μίλια μακρύτερα στο Homestead, όπου και το ολοκλήρωσε και βρίσκεται μέχρι σήμερα προσελκύοντας τουρίστες απ' όλον τον κόσμο.
Το πως κατάφερε να φέρει σε πέρας αυτό το κατόρθωμα της μηχανικής έχει παραμείνει ένα μυστήριο εδώ και πολλά χρόνια, ακόμα περισσότερο λόγω του γεγονότος ότι κανένας δεν κατάφερε να τον δει πως το έκανε. Όντας μυστικοπαθής άνθρωπος, ο Leedskalnin εργαζόταν συχνά τις νύχτες με το φως ενός φαναριού. Έτσι, δεν υπάρχουν αξιόπιστοι μάρτυρες για να περιγράψουν πως ο μικρόσωμος και εύθραυστος άντρας μπόρεσε να μετακινήσει τους τεράστιους πέτρινους όγκους. Ακόμα και όταν μετακίνησε ολόκληρο το οικοδόμημα στο Homestead, οι άνθρωποι της γειτονικής περιοχής είδαν τους κοραλλένιους βράχους να μεταφέρονται με ένα δανεισμένο φορτηγό, αλλά κανείς δεν ξέρει πως ο Leedskalnin τους ανέβασε και τους κατέβασε από το όχημα.
Πλήθος από περίεργες ιστορίες έχουν ειπωθεί και έχουν προταθεί εκκεντρικές θεωρίες για να εξηγήσουν το μυστήριο της κατασκευής του Κοραλλένιου Κάστρου. Και καθώς δεν υπάρχει κανένας μάρτυρας για να τις διαψεύσει, είναι όλες διαθέσιμες για εξέταση.

Οι θεωρίες

  1. Μια ιστορία λέει ότι κάποιοι περίεργοι γείτονες κατάφεραν να δουν πως ο Leedskalnin μετακίνησε τις πέτρες. Λένε ότι ακούμπησε τα χέρια του στην πέτρα που ήθελε να σηκώσει και άρχισε να τραγουδάει. Με κάποιον περίεργο τρόπο αυτό έκανε τις τεράστιες πέτρες να ανυψωθούν.
  2. Σύμφωνα με ένα άρθρο στο περιοδικό Fate, "κάποιοι έφηβοι που τον κατασκόπευαν ισχυρίστηκαν πως τον είδαν ένα απόγευμα να 'αιωρεί κοραλλένιους ογκόλιθους στον αέρα σα να ήταν μπαλόνια με υδρογόνο', αλλά κανείς δεν τους πήρε στα σοβαρά."
  3. Ο Frank Joseph, στο άρθρο του προαναφερόμενου περιοδικού, γράφει: "Ερευνητές της εναλλακτικής επιστήμης προτείνουν ότι ο Leedskalnin κατάφερε με κάποιον τρόπο να ανακαλύψει το μυστικό του 'κοσμικού πλέγματος', ένα αόρατο μοτίβο ενεργειακών γραμμών που περιβάλλει τη Γη και που συγκεντρώνει τα σημεία της τελλουρικής δύναμης εκεί όπου διασταυρώνονται οι γραμμές. Ήταν σε ένα τέτοιο σημείο διασταύρωσης των γραμμών της ενέργειας της Γης, εκεί που υποτίθεται πως κατάφερε να μετακινήσει τους τεράστιους ογκόλιθους χρησιμοποιώντας την αόρατη δύναμη του πλανήτη μας." Ωστόσο, αυτή η εκκεντρική θεωρία δεν εξηγεί το πώς ο Leedskalnin κατάφερε να δαμάσει την ενέργεια αυτή όταν κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει.
  4. Ο J. Cathie, κυβερνήτης αεροπλάνων στις Διεθνείς Αερογραμμές της Νέας Ζηλανδίας, δήλωσε: "Σύμφωνα με μετρήσεις που έγιναν για την θέση του Κοραλλένιου Κάστρου, η τοποθέτησή του συνδέεται με γραμμές που σχετίζονται με τις αρμονικές του φωτός και της βαρύτητας. Ο τελικός έλεγχος της απόστασης μεταξύ του Κοραλλένιου Κάστρου και του Βόρειου Πόλου του πλέγματος, απέρριψε κάθε αμφιβολία αναφορικά με το γεγονός ότι η θέση του ήταν η ιδανικότερη για να μπορέσει ο Leedskalnin να σηκώσει τους τεράστιους βράχους από κοράλλι με σχετική ευκολία. Μετρήσεις από όλα τα σημαντικά σημεία έδωσαν τις γεωμετρικές αρμονίες που είναι απαραίτητες για τον χειρισμό της αντιβαρύτητας." Ο Cathy πιστεύει επίσης, ότι αυτό το ενεργειακό πλέγμα είναι υπεύθυνο για την πλειάδα θεάσεων ιπτάμενων δίσκων σε συγκεκριμένες περιοχές.
  5. Σε ένα άρθρο με τίτλο 'Το Μυστήριο του Κοραλλένιου Κάστρου' (The Coral Castle Mystery) που προέρχεται από το περιοδικό Atlantis Rising, ο συγγραφέας Christopher Dunn ισχυρίζεται: "Και εάν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως αυτό που λέμε βαρύτητα; Τι θα συνέβαινε εάν οι φυσικές δυνάμεις για τις οποίες ήδη γνωρίζουμε επαρκούν για να εξηγήσουν τα φαινόμενα που έχουμε κατηγοριοποιήσει ως βαρύτητα; Ίσως τα μέσα που χρησιμοποίησε ο Leedskalnin για να εργαστεί με την γήινη βαρυτική έλξη δεν ήταν κάτι πιο περίπλοκο από το να επινοήσει τον τρόπο με τον οποίο θα ευθυγράμμιζε τα μαγνητικά στοιχεία των κοραλλένιων βράχων του με τις μαγνητικές γραμμές για τις οποίες θεωρεί ότι βγαίνουν προς τα έξω από τη γη δημιουργώντας έναν πόλο απώθησης."
  6. Όταν ρωτήθηκε ο ίδιος για το πώς έφτασε στο κατόρθωμά του ο Leedskalnin απάντησε απλά ότι κατανοούσε τους νόμους του βάρους και της μηχανικής των μοχλών. Αναφέρεται ότι δήλωσε, "Ανακάλυψα τα μυστικά των πυραμίδων. Βρήκα το πώς οι Αιγύπτιοι και οι αρχαίοι κατασκευαστές του Περού, του Γιουκατάν και της Ασίας, με τη χρήση μονάχα πρωτόγονων εργαλείων, σήκωσαν και τοποθέτησαν τεράστιους ογκόλιθους που ζύγιζαν πολλούς τόνους."
  7. Σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα 'paranormal.about.com' με τίτλο 'Το αίνιγμα του Κοραλλένιου Κάστρου', "Ο Edward Leedskalnin διαφωνούσε κατηγορηματικά με τη μοντέρνα επιστήμη και ισχυριζόταν ότι οι επιστήμονες ήταν λάθος, ενώ η ' φύση είναι απλή'. Πίστευε πως η ύλη αποτελείται από ξεχωριστούς μαγνήτες και πως η κίνηση αυτών των μαγνητών μέσα στην ύλη και μέσα στον χώρο προκαλεί μετρήσιμα φαινόμενα, τον μαγνητισμό και τον ηλεκτρισμό. Αυτές οι έννοιες 'περιλάμβαναν τη σχέση της Γης με ουράνιες ευθυγραμμίσεις.' Ισχυρίστηκε πως είχε δει χάντρες από φως που πίστευε πως ήταν η φυσική παρουσία του μαγνητισμού της φύσης και της δύναμης της ζωής, ή αυτό που σήμερα ονομάζουμε ως ενέργεια Chi."
Ο Edward Leedskalnin έγραψε διάφορα φυλλάδια που τα πουλούσε σε τουρίστες καθώς θαύμαζαν την κατασκευή του. Ένα από αυτά, με το όνομα 'Μαγνητικό Ρεύμα' (Magnetic Current) μπορεί να το διαβάσει κανείς στο Διαδίκτυο (στο link πιο πάνω). Στο φυλλάδιο αυτό αποκαλύπτει τα αποτελέσματα πειραμάτων με μαγνήτες που έκανε για δύο χρόνια. Ίσως να αποκαλύπτει τα μυστικά της ανύψωσης όταν γράφει:
Ο πραγματικός μαγνήτης είναι η ουσία που κυκλοφορεί μέσα στο μέταλλο. Κάθε σωματίδιο στην ουσία αυτή είναι ένας ξεχωριστός μαγνήτης από μόνος του, και ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος είναι ξεχωριστοί μαγνήτες. Είναι τόσο μικροί που μπορούν να διαπεράσουν οτιδήποτε. Στην πραγματικότητα μπορούν ευκολότερα να περάσουν μέσα από το μέταλλο απ' όσο μπορούν να περάσουν μέσα από τον αέρα. Βρίσκονται σε συνεχή κίνηση, με αντίθετη κατεύθυνση μεταξύ τους και εάν οδηγηθούν στα σωστά κανάλια παρέχουν αέναη ισχύ.
Προσπάθησε ο Leedskalnin να παραπλανήσει τον κόσμο όταν αναφέρθηκε στον μαγνητισμό και τον ηλεκτρισμό, επιχειρώντας να εμφανίσει το κατόρθωμά του πιο μυστικό και μυστηριώδες από ότι ήταν στην πραγματικότητα; Κατάφερε μερικώς να βρει έναν πολύ έξυπνο τρόπο για να χειριστεί τις τεράστιες πέτρες με μοχλούς και τροχαλίες; Ίσως ποτέ να μη μάθουμε την απάντηση. Ο Leedskalnin πήρε τα μυστικά μαζί του στον τάφο του το 1951, μυστικά που περιμένουν να ανακαλυφθούν και πάλι.








Το «Αστρόπλοιο του Αιώνα»
Πρωτοποριακός διαγωνισμός του αμερικανικού Πενταγώνου φιλοδοξεί να αποτελέσει «κοιτίδα» ιδεών για τα διαστημόπλοια του επόμενου αιώνα.

Το όνομα έχει έναν «ποιητικό» αέρα - 100 Year- Starship (Εκατονταετές Αστρόπλοιο, ή Αστρόπλοιο του Αιώνα)- και ο διοργανωτής είναι η DARPA (Defence Advanced Research Projects Agency) του αμερικανικού Πενταγώνου. Πρόκειται για μία από τις υπηρεσίες η δουλειά των οποίων «γέννησε» το Ίντερνετ- και τώρα στρέφει το βλέμμα της στα άστρα.
Ουσιαστικά, σκοπός του προγράμματος είναι η συγκέντρωση ιδεών πάσης φύσεως σχετικά με το σχεδιασμό, τη ναυπήγηση και γενικότερα τα θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με το διαστημόπλοιο του επόμενου αιώνα, του οποίου η αποστολή θα είναι να μεταφέρει ανθρώπους σε ένα ξένο άστρο.
Όπως περιγράφεται από την DARPA, το 100 Year Starship Study είναι μία προσπάθεια για την ανάπτυξη ενός βιώσιμου και σταθερού μοντέλου για μακροπρόθεσμες ιδιωτικές επενδύσεις πάνω στους μυριάδες τομείς που συνθέτουν το «ψηφιδωτό» μίας διαστρικής αποστολής. Στόχος επίσης είναι η καλλιέργεια ενός πνεύματος μεγάλων επιτευγμάτων και πρωτοπορίας στον ακαδημαϊκό, τον επιχειρηματικό και τον επιστημονικό κόσμο, αλλά και στην κοινή γνώμη- «να σκεφτούν 'γιατί όχι' και να ενθαρρυνθούν έτσι ώστε να ασχοληθούν με την έρευνα και ανάπτυξη στους τομείς που σχετίζονται με τη μακροχρόνια, μεγάλων αποστάσεων διαστημική πτήση», όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του προγράμματος.
Η DARPA ευελπιστεί πως το όλο εγχείρημα- το οποίο υποστηρίζεται από και από το NASA Ames Research Center- θα ωφελήσει το υπουργείο Άμυνας, τη ΝΑSA, αλλά και τον ιδιωτικό και ευρύτερο πολιτικό τομέα.
Αυτό το μήνα, 150 ιδιωτικοί φορείς απάντησαν στην «πρόκληση» της DARPA, υποβάλλοντας τις ιδέες τους, η παρουσίαση των οποίων θα λάβει χώρα στο Ορλάντο της Φλόριντα αργότερα μέσα στο 2011. Η συνολική δαπάνη του όλου προγράμματος ανέρχεται στο ένα εκατομμύριο δολάρια. Ο φορέας ο οποίος θα αναδειχθεί νικητής θα κερδίσει 500.000 δολάρια.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από DARPA, Guardian

 Καταστρέφει το Google τη μνήμη μας;

Ίσως κάποιοι να έχετε ακούσει για την έρευνα που έδειξε ότι η χρήση του Google σας κάνει λιγότερο έξυπνους, η έρευνα διεξήχθη από την Betsy Sparrow στο Columbia. Οι επιστήμονες έδειξαν ότι η διαθεσιμότητα των πληροφοριών στο Διαδίκτυο αλλάζει τη φύση αυτών που θυμόμαστε, κάνοντάς μας να θυμόμαστε πιο εύκολα πού βρίσκονται κάποιες πληροφορίες παρά το ίδιο το περιεχόμενο των πληροφοριών αυτών.

Παρουσιάζονται παρακάτω τα αποτελέσματα της έρευνας, όπως ανακεφαλαιώνονται από την Patricia Cohen των Times.

Η Δρ. Sparrow και οι συνεργάτες της, ο Daniel M Wegner του Πανεπιστημίου του Harvard και η Jenny Liu του Πανεπιστημίου του Wisconsin στο Madison έκαναν τέσσερα διαφορετικά πειράματα μνήμης. Στο ένα από αυτά οι συμμετέχοντες πληκτρολόγησαν σε έναν υπολογιστή 40 δηλώσεις με πληροφορίες, όπως για παράδειγμα «το μάτι μιας στρουθοκαμήλου είναι μεγαλύτερο από τον εγκέφαλό της». Οι μισοί από τους συμμετέχοντες πίστευαν ότι οι πληροφορίες θα σώζονταν στον υπολογιστή ενώ οι υπόλοιποι μισοί πίστευαν ότι τα αντικείμενα που πληκτρολόγησαν θα διαγράφονταν.

Για τους συμμετέχοντες που είχαν υπόψη τους ότι δε θα ήταν δυνατό να ανακτήσουν την πληροφορία αργότερα, η πιθανότητα να θυμηθούν τις πληροφορίες ήταν σημαντικά πιο μεγάλη. «Οι συμμετέχοντες δεν έκαναν την προσπάθεια να θυμηθούν την πληροφορία όταν σκέφτονταν ότι θα μπορούσαν αργότερα να δουν τη δήλωση που είχαν διαβάσει» έγραψαν οι ερευνητές.

Ένα δεύτερο πείραμα σκόπευε στον προσδιορισμό του εάν η πρόσβαση σε υπολογιστή επηρεάζει ακριβώς αυτά που θυμόμαστε. «Σε ερώτηση σχετικά με το εάν υπάρχουν χώρες με μονάχα ένα χρώμα στη σημαία τους, για παράδειγμα» έγραψαν οι ερευνητές, «σκεφτόμαστε τις ίδιες τις σημαίες ή σκεφτόμαστε αμέσως να συνδεθούμε με το Δίκτυο για να το βρούμε;»

Στην περίπτωση αυτή στους συμμετέχοντες ζητήθηκε να θυμηθούν και την ίδια τη δήλωση και επίσης σε ποιόν από τους πέντε φακέλους στον υπολογιστή είχε σωθεί. Οι ερευνητές ανακάλυψαν προς έκπληξή τους, ότι οι άνθρωποι φάνηκε πως ανακαλούσαν ευκολότερα τον φάκελο.

Ήδη η ερμηνεία των αποτελεσμάτων αυτών δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα αμνησιακά αποτελέσματα του Διαδικτύου, ωσάν το Google να ήταν μια κατάρα για τον Ιππόκαμπο (εγκεφαλική περιοχή που σχετίζεται με τις μνημονικές διεργασίες). Οι ίδιοι οι επιστήμονες είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι με τα δεδομένα, σημειώνοντας ότι οι άνθρωποι βασίστηκαν στην εκτελεστική μνήμη από τότε που είχε ανακαλυφθεί η γλώσσα. Μονάχα που, για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, οι μοναδικές άλλες αξιόπιστες πηγές πληροφορίας ήταν οι άλλοι άνθρωποι. Αυτό που αποκαλύπτουν τα πειράματα αυτά είναι ότι αντιμετωπίζουμε τη μηχανή αναζήτησης σαν έναν ιδιαίτερα έξυπνο φίλο, έναν σύντροφο που είναι προικισμένος με γνώσεις για πολλά πράγματα. Όπως δηλώνουν οι επιστήμονες:

Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι διεργασίες της ανθρώπινης μνήμης προσαρμόζονται στον ερχομό νέας τεχνολογίας επικοινωνιών και υπολογισμού. Ακριβώς όπως μαθαίνουμε μέσω της εκτελεστικής μνήμης οτιδήποτε στις οικογένειες και στα γραφεία μας, μαθαίνουμε τι 'γνωρίζει' ο υπολογιστής και πότε θα απευθυνθούμε εκεί που έχουμε αποθηκευμένη πληροφορία στη μνήμη των υπολογιστών μας. Γινόμαστε συμβιωτικοί με τα υπολογιστικά μας εργαλεία, αναπτυσσόμενοι σε αλληλοσυνδεδεμένα συστήματα που θυμούνται λιγότερο μέσω ανάκλησης πληροφοριών απ' όσο θυμούνται το πού μπορεί να βρεθεί η πληροφορία.

Αυτό που είναι ενδιαφέρον σχετικά με την έρευνα αυτή είναι ο τρόπος που αποκαλύπτει την συζευγμένη φύση της μνήμης. Αν και μας αρέσει να σκεφτόμαστε για τον φλοιώδη σκληρό δίσκο μας ότι έχει απεριόριστη δυνατότητα, είναι στην πραγματικότητα αρκετά περιορισμένος, κάτι που εξηγεί το γιατί πάντα αναζητούμε τρόπους για να μην αναγκαζόμαστε να θυμόμαστε πράγματα. Εάν ξέραμε ότι μια πληροφορία απέχει από εμάς μονάχα όσο μια αναζήτηση στο Google, τότε δε θα σπαταλούσαμε πολύτιμο συναπτικό χώρο στο να τη θυμηθούμε. Καλύτερα να αφήσουμε σε έναν σέρβερ να τη θυμάται.

Είναι επίσης σημαντικό να τονιστεί ότι, παρόλο που ήμασταν ρομαντικοί σχετικά με την ανθρώπινη μνήμη από την εποχή του Σωκράτη και μετά, η δυνατότητα ανάκλησης που έχουμε είναι ιδιαίτερα ελαττωματική. Κάθε φορά που ανακαλούμε μια μνήμη την ανασυνθέτουμε, αλλάζοντας λεπτά τις νευρωνικές λεπτομέρειες. Γι' αυτό το λόγο, όσο περισσότερο θυμόμαστε κάτι, τόσο λιγότερο ακριβής γίνεται η ανάμνησή μας αυτή. Επίσης μας αρέσει να σκεφτόμαστε για τις αναμνήσεις μας σα να είναι αμετάβλητες εντυπώσεις, ανεξάρτητες από την ενέργεια της ανάκλησής τους, αλλά δεν είναι. Μια μνήμη είναι τόσο πραγματική όσο την τελευταία φορά που τη θυμηθήκαμε.

Γιατί εμπλεκόμαστε στην επανενίσχυση των αναμνήσεών μας; Μια θεωρία είναι ότι η διαδικασία αυτή μας βοηθάει να εξασφαλίσουμε ότι οι μνήμες μας διατηρούνται ενημερωμένες, ερμηνευμένες στο φως της πρόσφατης εμπειρίας μας. Ο εγκέφαλος δεν έχει ενδιαφέρον για άψογη ανάκληση, ενδιαφέρεται μονάχα για το παρελθόν στο βαθμό που μας βοηθάει να βγάλουμε νόημα για το μέλλον. Έχοντας μνήμες που διαρκώς αλλάζουν, διασφαλίζουμε ότι οι μνήμες που είναι αποθηκευμένες μέσα στα μνημονικά μας συρτάρια είναι όσο το δυνατόν πιο σχετικές.

Βέβαια, η θεωρία της επανενίσχυσης θέτει προβλήματα για την ακρίβεια της μνήμης. Αν και οι αναμνήσεις μας δίνουν πάντα την αίσθηση της γνησιότητας, σα μια κυριολεκτική καταγραφή του παρελθόντος, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι, καθώς διαρκώς αλλάζουν και επαναπροσδιορίζονται από τις τρέχουσες σκέψεις μας.

Και εδώ είναι που μπαίνει στο παιχνίδι το Διαδίκτυο. Μια από τις αρετές της εκτελεστικής μνήμης είναι ότι λειτουργεί σα μια επιταγή δεδομένων, βοηθώντας μας να διαβεβαιωθούμε ότι δε μεταβαίνουμε σε μια κατάσταση ιδιοτελή σολιψισμού. Μοιράζοντας και συγκρίνοντας τις αναμνήσεις μας, μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι εξακολουθούμε να έχουμε κάποια κοινά πράγματα, ότι δεν έχουμε εξαφανιστεί όλοι μέσα στο τούνελ των ιδιωτικών μας μνημονικών επανενισχύσεων. Με αυτή την έννοια, η ενστικτώδης τάση μας για πληροφορίες μέσω Google αποτελεί μια τελείως υγιή παρόρμηση. Δεν αποτελεί λοιπόν σημάδι ότι η τεχνολογία εξασθενίζει τον φλοιό μας, αλλά ότι είμαστε αρκετά σοφοί για να αναζητήσουμε εξωτερική βοήθεια σε μια δεξιότητα στην οποία δεν είμαστε και τόσο καλοί. Έχουμε στη διάθεσή μας χώρο σκληρού δίσκου για ότι θέλουμε, ενώ συγχρόνως βελτιώνουμε την ακρίβεια της ανάκλησης.

Και για να το δούμε και λίγο ακόμα διαφορετικά, υπάρχει και η εξής άποψη: Εάν ένα εξωτερικά αποθηκευμένο γεγονός ήταν το ίδιο όπως η μνήμη αυτού του γεγονότος αποθηκευμένη στο νου μας, τότε η απώλεια της εσωτερικής μας μνήμης δε θα είχε και μεγάλες συνέπειες. Αλλά η εξωτερική αποθήκευση και η βιολογική μνήμη δεν είναι το ίδιο πράγμα. Όταν σχηματίζουμε ή επανενισχύουμε μια προσωπική μνήμη, επίσης σχηματίζουμε συνδέσεις μεταξύ της μνήμης αυτής και άλλων μνημών που είναι μοναδικές σε εμάς και ακόμα απαραίτητες για την ανάπτυξη βαθιάς, εννοιολογικής γνώσης. Η ουσία της προσωπικής μας μνήμης δεν είναι τα διακριτά γεγονότα ή εμπειρίες που αποθηκεύουμε στο νου μας, αλλά η συνοχή που δένει όλα αυτά τα γεγονότα και τις εμπειρίες μαζί. Τι άλλο είναι ο εαυτός παρά το μοναδικό σχέδιο αυτής της συνοχής;


Μετάφραση - Απόδοση: Αμαλία Τσακίρη, για το ESOTERICA.gr
http://tech.pathfinder.gr/xpaths/x-science/1565441.html 

=====================================

Το γενετικό υλικό μας αποκαλύπτει τα 

στοιχεία των ανθρώπινων μετακινήσεων

Όλα είναι «γραμμένα» στο DNA

Η ιστορία του ανθρώπινου είδους κρύβεται μέσα στο γονιδίωμα του καθενός από μας. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι ερευνητές που, ως παλαιοντολόγοι του DNA, κατάφεραν να εντοπίσουν τα αρχαία στοιχεία του γενετικού υλικού μας στο γονιδίωμα επτά διαφορετικών ατόμων.

Ο Heng Li του Ινστιτούτου Broad στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ και ο Richard Durbin του Ινστιτούτου Sanger στο Κέιμπριτζ του Ηνωμένου Βασιλείου, αξιοποίησαν έναν μαθηματικό αλγόριθμο για να εντοπίσουν τις αρχαίες περιοχές του DNA στο γονιδίωμα ενός Κινέζου, ενός Κορεάτη, δύο Αφρικανών και τριών Δυτικών (μεταξύ των οποίων και ο Γκρεγκ Βέντερ που πρωτοστάτησε στην αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος).

Σύμφωνα με το άρθρο τους το οποίο δημοσιεύτηκε στη δικτυακή έκδοση της επιθεώρησης Nature, η μελέτη επέτρεψε τον επαναπροσδιορισμό του χρόνου κατά τον οποίο οι πρόγονοί μας άφησαν την Αφρική, αλλά και του μεγέθους των πρώτων ανθρώπινων πληθυσμών.

Οπως έδειξαν οι υπολογισμοί τους, η διαφοροποίηση των σύγχρονων ανθρώπων πρέπει να άρχισε πριν από 100-120 χιλιάδες χρόνια, ενώ το πέρασμα από την Αφρική στην Ευρώπη τοποθετείται γύρω στα 60 χιλιάδες χρόνια πριν. Ωστόσο, ανταλλαγές γενετικού υλικού μεταξύ Αφρικανών και Ευρωπαίων συνέχισαν να λαμβάνουν χώρα μέχρι και πριν από 20.000 χρόνια καταδεικνύοντας μια συνέχεια των μεταναστεύσεων. Οσο για τα μεγέθη των πληθυσμών, οι αφρικανικοί δεν ξεπερνούσαν τα 5.700 άτομα, ενώ οι ευρωπαϊκοί και οι ασιατικοί τα 1.200 άτομα
.
http://tech.pathfinder.gr/tech/1569739.html

Γραφικά "επιπέδου Avatar" στο επόμενο Xbox


Ναι μεν η Microsoft λέει ότι το επόμενο Xbox θα αργήσει πολύ, η φημολογία όμως για νέα κονσόλα μέσα στην επόμενη χρονιά δίνει και παίρνει. Κάποιοι, μάλιστα, σπεύδουν να δώσουν και μια πρώτη γεύση από τα χαρακτηριστικά του επερχόμενου Xbox.
Ο Neil Robison της AMD δήλωσε πρόσφατα ότι η επόμενη κονσόλα θα έχει αρκετή επεξεργαστική ισχύ ώστε να προσφέρει γραφικά "τύπου Avatar". Το τι ακριβώς εννοεί ο Robison δεν είναι ξεκάθαρο, καθώς είναι σχετικά δύσκολο να γίνει ποιοτική αντιστοιχία ανάμεσα σε μια κονσόλα παιχνιδιών και μια ταινία.
Οι πληροφορίες για το Xbox που προέρχονται από την AMD θα πρέπει να θεωρούνται κατ' αρχήν αξιόπιστες, δεδομένου ότι η AMD είναι η εταιρεία που προμηθεύει με κάρτες γραφικών τα Xbox 360 που πωλούνται αυτή τη στιγμή. Εκτός απροόπτου, η Microsoft και η AMD θα συνεχίσουν να συμπορεύονται και στην επόμενη κονσόλα.
Πηγή: Pc Magazine
http://tech.pathfinder.gr/games/news/1569610.html 



Light Speed {Ep.35} - Ταχύτητα Φωτός (χωρίς)



ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ  ΤΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ


Διάβαζα ένα άρθρο στο ΒΗΜΑ, σχετικά με τις καισαρικές τομές. Είναι ένα φαινόμενο που όλο και εξαπλώνεται στον Δυτικό κόσμο. Οι γεννήσεις γίνονται πλέον με ραντεβού, ανάλογα κυρίως πως εξυπηρετεί τον ιατρό.

Στους Αρχαίους χρόνους, έχουμε ανάλογα παραδείγματα, όταν ο Δίας απομάκρυνε τον Διόνυσο απο το νεκρό σώμα της μητέρας του Σεμέλης . ¨Οπως και ο ¨Αδωνις απομακρύνθηκε απο το σώμα της μεταμορφωμένης σε δένδρο μητέρας του Μύρρας.

Τα ποσοστά γεννήσεων με καισαρική ποικίλουν από χώρα σε χώρα, όμως οι τάσεις είναι αυξητικές. ¨Ετσι δημιουργήθηκε η ανάγκη σύστασης ενός οργανωμένου μιας επιτροπής επιστημόνων ενημερωτικού συμποσίου, όπου μετείχαν : γυναικολόγοι-μαιευτήρες, νεογνολόγοι, παιδίατροι , μαίες. Η διοργανώτρια του συμποσίου ήταν η νεογνολόγος καθηγήτρια κυρία Αριάδνη Μαλαμίτση-Πούχνερ . Γενικά συμπεράσματα είναι τα ακόλουθα :
  • απαραίτητα το παιδί δεν επιτρέπεται να έρχεται στην ζωή νωρίτερα από την 39η εβδομάδα, εκτός εάν συντρέχουν σημαντικοί ιατρικοί λόγοι, αντί της 38ης που ως επί τω πλείστον γίνονται. Ο Έλληνας καθηγητής Παιδιατρικής-Νεογνολογίας στο Πανεπιστήμιο McGill του Καναδά κ. Απόστολος Παπαγεωργίου τονίζει : «Είναι γενικευμένη η αίσθηση ότι ένα έμβρυο που έχει περάσει τις 34 εβδομάδες της κύησης είναι “σχεδόν ώριμο” και πως θα “εξελιχθεί καλά”. Ολοένα και περισσότερα ευρήματα όμως στη διεθνή βιβλιογραφία δείχνουν τον αυξημένο κίνδυνο που διατρέχουν τα πρόωρα μωρά τόσο αμέσως μετά τη γέννησή τους όσο και αργότερα». 
    ένας βασικός λόγος είναι η ελλειπής ανάπτυξη των πνευμόνων, με αποτέλεσμα το παιδί είτε σε μικρή είτε και σε μεγαλλίτερη ηλικία, να είναι ευάλωτο πενταπλάσια στην αναπνευστική νοσηρότητα. Είναι γνωστό ότι το πέρασμα από τη στενή δίοδο της μητρικής λεκάνης προς τον έξω κόσμο είναι καθοριστικής σημασίας για το βρέφος καθώς το προετοιμάζει για την εξωμήτριο ζωή. Σύμφωνα με τον σουηδό καθηγητή Παιδιατρικής και Νεογνολογίας του Ινστιτούτου Καρολίνσκα και μόνιμο μέλος της Επιτροπής των Βραβείων Νομπέλ κ. Hugo Lagercrantz, «το πέρασμα από τη μήτρα στον έξω κόσμο κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού είναι μια δοκιμασία για τα έμβρυα. Το στρες όμως που τους προκαλεί δεν τους κάνει κακό. Στην πραγματικότητα, η κατακόρυφη αύξηση των επιπέδων των ορμονών του στρες που παρατηρείται στον τοκετό διευκολύνει την επιβίωσή τους εκτός μήτρας»

    • στην περίπτωση ενός φυσιολογικού τοκετού, το νεογνό παρουσιάζει αυξημένες Κατεχολαμίνες, εν αντιθέσει με τα παιδιά της καισαρικής τομής. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι
      με την επίδραση των κατεχολαμινών, τα ζωτικά όργανα του νεογέννητου «ρυθμίζονται» για τη λειτουργία τους στον αέρα, βελτιώνοντας την αναπνοή, πυροδοτώντας την απορρόφηση του υγρού των πνευμόνων, διαστέλλοντας και διατηρώντας ανοιχτούς τους βρόγχους
      Επίσης προστατεύουν τα ζωτικά όργανα όπως την καρδιά και τον εγκέφαλο αυξάνοντας τη ροή του αίματος προς αυτά και κινητοποιούν τα ενεργειακά αποθέματα (προωθούν τη διάσπαση του λίπους σε λιπαρά οξέα και του γλυκογόνου σε γλυκόζη στο ήπαρ, ενώ ενεργοποιούν από το ίδιο όργανο την παραγωγή γλυκόζης). Τέλος, θεωρείται ότι οι κατεχολαμίνες διευκολύνουν το δεσμό του νεογνού με τη μητέρα καθώς διαστέλλουν τις κόρες των ματιών και αυξάνουν την εγρήγορση του νεογνού. ¨Ετσι τα μη φυσιολογικού τοκετού παιδιά χρειάζονται υποστήριξη της αναπνοής, παρουσιάζουν υψηλό κίνδυνο σήψης και υπογλυκαιμίας. 
      ¨Ετσι μπορούν να εξηγηθούν μαθησιακές ποικίλες δυσκολίες, ενός πρόωρου τοκετού, εν αντιθέσει με το νεογνό που έχει περάσει στην 40η ή την 41η εβδομάδα, όπου η μήτρα μειώνει τους κινδύνους. η κυρία Καπέλλου-Προυκάκη τόνισε ότι «ο χρόνος που θα γίνει η επιλεκτική καισαρική τομή είναι πολύ σημαντικός τόσο για να αποφευχθεί η νεογνική νοσηρότητα όσο και για να ενισχυθεί η ανάπτυξη του εγκεφάλου. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει οι υποψήφιες μητέρες να είναι πλήρως ενήμερες προτού πάρουν την απόφασή τους».

      Στο αναπνευστικό, αυξάνεται το ποσοστό ασθένειας άσθματος κατά 52-82% και διαβήτη κατά 20% σύμφωνα με Ιρλανδούς ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπέλφαστ και Ελβετών συναδέλφων τους.

      ¨Ενας άλλος Σουηδός καθηγητής ο Hugo Lagercrantz. παρουσίασε τα δεδομένα που αποδεικνύουν ότι η καισαρική τομή επιφέρει επιγενετικές μεταβολές στο DNA. Mε τον όρο «επιγενετικός» οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν σταθερές κληρονομήσιμες μεταβολές στη γονιδιακή έκφραση, οι οποίες δεν προϋποθέτουν αλλαγές της αλληλουχίας του DNA.
      Ο Σουηδός επιστήμονας σημείωσε: «Διαθέτουμε ολοένα και περισσότερες ενδείξεις ότι οι επιγενετικές μεταβολές στην αρχή της ζωής (οι οποίες λαμβάνουν χώρα ως ανταπόκριση στην έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες) έχουν αποτελέσματα που διαρκούν διά βίου και σχετίζονται με την εμφάνιση ασθενειών στην ενήλικη ζωή».

      Ο ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ
      Μια θεωρία θέλει τον όρο να έχει προκύψει απο τόν ίδιο τον Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος θεωρείται ότι γεννήθηκε με αυτή την μέθοδο. Κανένας γιατρός, δεν μορεί να την υποστηρίξει όμως, σύμφωνα με την Καθηγήτρια α> Μαλαμίτση-Πούχνερ. Η Διαδικασία θα είχε σίγουρα σημάνει τονθάνατο της μητέρας του Αοθρέλια, η οποία όχι μόνον έζησε τόσο ώστε να γίνει σύμβουλος του όσο εκείνος ήταν επικεφαλής της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας, αλλά γέννησε και άλλα έξι παιδιά ύστερα από αυτόν. Η δεύτερη θεωρία θέλει τη λέξη να έχει προέλθει από το λατινικό ρήμα caedere, που σημαίνει κόβω. Τέλος, η τρίτη και η επικρατέστερη ερμηνεία είναι ότι προέρχεται από την έκφραση lex caesarea (αυτοκρατορικός νόμος) που πέρασε κατα την διάρκεια της αυτοκρατορίας του Ιουλίου Καίσαρα, ο οποίος προέβλεπε ότι αν η μητέρα πέθαινε κατά την διάρκεια του τοκετού, το βρ΄φος θα έπρεπε να απομακρυνθεί προκειμένου να σωθεί η ζωή του.

      Ασπασία





    ΟΛΑ ΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΑ. ΕΝΑ ΠΕΠΛΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕ ΣΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΤΕΚΤΕΝΟΜΕΝΑ ΤΟΥ.  
    ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΑΝ , ΔΙΩΧΘΗΚΑΝ, ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΛΟ !    ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΜΑΖΕΣ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ, ΠΟΥ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. (Κρανίου Τόπος Η ΑΦΡΙΚΗ).  Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, ΘΑ ΚΑΤΕΛΗΓΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΟΥΣ    ΑΥΤΟ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ?
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ.  ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΜΑΖΙ, ΔΥΣΚΟΛΑ Ο ΑΝΡΘΩΠΟΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΟΜΟΙΏΣΕΙ, ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΊΕΣ ΤΟΥ !







Δεν ξέρω εαν οραματίζεστε μια τέτοια εποχή, εγώ πάντως όχι . Δεν απέχει καθόλου από την Βαβελική αλαζονεία του ανθρώπου. Αντί να κατανοήσουμε πως είμαστε ούτως ή άλλως εμεργειακά ενωμένοι, ψάχνουμε νέους υλικο-τεχνολογικούς τρόπους, για να ψευδο-αισθανθούμε την συνένωση των πάντων. Μας παραπλανούν με ωραίες δραστηριότητες και επιτεύγματα, για να αισθανόμαστε ολίγον τεχνολογικοί θεοί !



Μια σούπερ Γη στον Καρκίνο


 Καλλιτεχνική απεικόνιση του πιθανού περιβάλλοντος...
του εξωπλανήτη 55 Καρκίνου ε ή 55 Cancri e.

Νέα Υόρκη
Είναι βραχώδης και πυκνός σαν μολύβι, περιφέρεται ταχύτατα γύρω από το άστρο του, η επιφάνειά του «ψήνεται» στους 2.700 βαθμούς Κελσίου και αποτελεί αυτή τη στιγμή ό,τι πιο «καυτό» έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα στο πλαίσιο της μελέτης των πλανητών και της εξέλιξής τους.
Aυτό όχι εξ αιτίας της υψηλής θερμοκρασίας του αλλά επειδή ο εξωπλανήτης που αντοπίστηκε στο άστρο 55 του αστερισμού του Καρκίνου είναι μια «υπερ-Γη» _ οι αστρονόμοι θεωρούν δηλαδή ότι συγκεντρώνει αρκετά στοιχεία παρόμοια με τον πλανήτη μας ώστε να μπορεί, αν συντρέχουν και άλλες κατάλληλες συνθήκες, να φιλοξενήσει κάποια μορφή ζωής.

Πυκνός και καυτός
Ο 55 Καρκίνου ε (55 Cancri e ή σε συντομογραφία Cnc e) όπως ονομάστηκε έχει διάμετρο 20.921 χιλιομέτρων. Είναι δηλαδή κατά 60% μεγαλύτερος από της Γη, αλλά έχει οκταπλάσια μάζα και διπλάσια πυκνότητα από αυτήν. «Είναι ο πυκνότερος στερεός πλανήτης που έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα οπουδήποτε, εντός και εκτός του ηλιακού μας συστήματος» δήλωσε ο Τζέιμι Μάθιους, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά και μέλος της ερευνητικής ομάδας που έκανε την ανακάλυψη.
Αυτό σημαίνει ότι αν ζούσατε εκεί θα ζυγίζατε τρεις φορές περισσότερο ενώ προτού καλά καλά αρχίσετε να συλλαβίζετε τις πρώτες λέξεις και να κάνετε τα πρώτα βήματά σας θα ήσαστε ήδη 486 χρονών. «Την ημέρα ο ήλιος θα φαινόταν 60 φορές μεγαλύτερος και 3.600 φορές λαμπρότερος και θα κανονίζατε τα ραντεβού σας με το ρολόι και όχι με το ημερολόγιο» εξήγησε ο κ. Μάθιους.
Οι υπερ-Γαίες είναι έως και δέκα φορές μεγαλύτερες από τον πλανήτη μας και προσελκύουν το έντονο ενδιαφέρον των ερευνητών επειδή τα δεδομένα τους δείχνουν ότι θα μπορούσαν να έχουν στερεή μάζα ή να καλύπτονται από υγρούς ωκεανούς. Αυτό σημαίνει ότι αν αυτά τα χαρακτηριστικά συνοδεύονται και από άλλες ικανές συνθήκες _ όπως π.χ. η κατάλληλη θερμοκρασία ή ατμόσφαιρα _ θα μπορούσαν να αποτελούν την κατοικία κάποιας εξωγήινης μορφής ζωής.
Το τέλειο εργαστήριο
Η υψηλή θερμοκρασία του 55 Cnc e τον καθιστά βεβαίως μη κατοικήσιμο για οποιαδήποτε μορφή ζωής, δεν τον κάνει όμως λιγότερο ενδιαφέροντα. Οι ερευνητές ανυπομονούν να μελετήσουν περισσότερο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Το γεγονός ότι το άστρο του _ το 55 Καρκίνου _ είναι, όπως ο Ηλιος μας, ένας κίτρινος γίγαντας ορατός από τη Γη ακόμη και με γυμνό μάτι διευκολύνει ιδιαίτερα τις έρευνες.
«Η φωτεινότητα του άστρου καθιστά δυνατά πολλά είδη ευαίσθητων μετρήσεων, οπότε ο 55 Cnc e αποτελεί το τέλειο εργαστήριο για να εξετάσουμε θεωρίες σχετικά με τον σχηματισμό των πλανητών, την εξέλιξη και την επιβίωση» δήλωσε ο Τζος Γουίν του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Είναι υπέροχο να μπορεί κανείς να δείχνει ένα άστρο με γυμνό μάτι και να ξέρει τη μάζα και την ακτίνα ενός από τους πλανήτες του, ειδικά κάποιου τόσο ξεχωριστού όσο αυτός εδώ».
Το άστρο του 55 Cnc e θα είναι ορατό με γυμνό μάτι από τη Γη στον αστερισμό του καρκίνου για τους επόμενους δυο μήνες.