Μέσα στις τόσες μέρες που πέρασαν συνέβησαν πολλά, είτε σε εθνικό επίπεδο είτε σε προσωπικό επίπεδο.
Άνθρωποι έρχονται και άνθρωποι "φεύγουν". Το δεύτερο είναι αυτό που συνέβη για άλλη μια φορά στην οικογένειά μας μέσα σ' ένα χρόνο. Ατυχία ;; Τύχη ;; Αυτό εξαρτάται από ποιά πλευρά το βλέπει κανείς. Οι περισσότεροι το βλέπουν ως απώλεια με τεράστιο κενό και μόνον. Άλλοι συνειδητοποιούν, πως αντί να υποφέρει το άτομο, καλλίτερα να φεύγει απ' αυτόν τον κόσμο τον ψεύτικο.
Σε τέτοιες στιγμές ή κοινωνικές υποθέσεις, το αληθινό πρόσωπο κάθε ατόμου δεν μπορεί να κρυφτεί, ακόμα και αν υπάρχει προσποίηση, απ΄ την παρουσία μέχρι το κλάμα. Σαν να λέμε, ποιόν και πως θα χαιρετήσει, αλλά ποιούς και με ποιον τρόπο θα αποφύγει.
Μπορεί επίσης να ακούσεις τα πιο απίθανα πράγματα και δοξασίες. "Πιστεύω", πέρα από κάθε λογική και φαντασία. Δηλαδή υπήρξε "γνωμάτευση" πως αν δεν διαβαστεί μια συγκεκριμένη προσευχή, όπως έγινε στην πρόσφατη χριστιανική ακολουθία, που ομολογουμένως πρώτη φορά την άκουσα, το σώμα δεν αποφασίζει να γίνει χώμα !!!! Εξορκισμός ονομάζεται λέει !!. Τιιι να πεις... Τέτοια πράγματα πιστεύουν οι άνθρωποι και με ανάλογο μυαλό, αντιμετωπίζουν την ζωή σε προσωπικό και ευρύτερο επίπεδο. Κατόπιν τούτου, ο πικραμένος γέλως δεν μπορεί να μην ζωγραφιστεί στα χείλη έστω και αφανώς, όπως στον νου και στην ψυχή.
Πολλές εμπειρίες θα μπορούσα να σας έλεγα, όπως παράδειγμα για την "τρομοκράτισσα ετών 99", ασθενής διπλανής κλίνης, που με το που παρουσιάστηκε, άρχισε να πετά το μπαλάκι της ενοχής και της ευθύνης, πως αν δεν την άφηναν να κατεβάσει τα πόδια από το κρεβάτι, τότε θα ήμασταν υπεύθυνοι για τον θάνατό της.....!! Δεν προλάβαμε να την ζήσουμε περισσότερο αφού ο δικός μας ασθενής πέταξε μακριά μετά από 7,5 χρόνια αγώνα, αφήνοντας τον πόνο της ψυχής και του σώματος παρακαταθήκη στους οικείους της, μαγιά για πνευματική τροφή και εργασία......
Και για να πάμε παρακάτω, ο ίδιος λαός σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, μπορεί να παρουσιάζει ως πιο δημοφιλή έναν Κουρέλη, αλλά το μαγαζάκι του να το καταποντίζει.
Η "λατρεία" που δείχνουν στον Στουρνάρα όποτε τυχαίνει να τον συναντούν μπροστά τους είναι απερίγραπτη, κατά τα άλλα οι δημοσκόποι τον παρουσιάζουν ως τον πιο αγαπητό οικονομικό τσάρο που πέρασε ποτέ απ' την Ελλάδα !!. Μπορείτε να μου το εξηγήσετε αυτό το φαινόμενο ;; Πως μπορείτε άλλωστε (!!) Ούτε ο μάντης Τειρεσίας να ήσασταν δεν θα μπορούσατε να κατανοούσατε τέτοιους οιωνούς. χικ χικ.
Λέτε να καταφέρουν να μας πείσουν οι δημοσκόποι για την λατρεία του λαού στο πρόσωπο του Φουχτελ(άκη), όπου -άκη φίλος κολλητός του για "μπρίζνες" που λέει μια διαφήμιση ; Λέτε ;; Μπορεί ο φραπέ να θεωρηθεί ως κέρασμα....., όλα να τα περιμένει κανείς σε τούτον τον τουμπαρισμένο κόσμο....(!!), όπου το αρνητικό να είναι το πραγματικό και το πραγματικό το αρνητικό του φιλμ !!
Ο λαός ενώ βγαίνει στους δρόμους, τα μηχανάκια της ψυχολογικής μέτρησης να παρουσιάζουν δείκτες άγνωστους και μη συμβατούς με την πραγματικότητα. Η ψήφιση να γίνεται οριακά, αλλά τα μέσα ανενημέρωσης να το παρουσιάζουν ως υπερψήφιση.
Τα τελευταία μέτρα λέει ήταν αυτά, που δεν είναι ούτε πρώτη φορά, ούτε φυσικά και η τελευταία. Πράγματα που ακούμε ξανά και ξανά.
Η λεπτή κυρία να δηλώνει πως δεν θα αποφασίσει παρά όταν τραγουδήσει η παχιά κυρία...ποιά να εννοούσε άραγε..... Και πριν προλάβει είτε η λεπτή είτε η χοντρή κυρία να τραγουδήσει, να υπαναχωρούν όλοι μέχρι τις επόμενες εκλογές της Γερμανίας. Μετά ποιός ξέρει ποιές άλλες δικαιολογίες θα περιμένουμε να ακολουθήσουν.
Κι όμως έχουμε αντοχές να βιώνουμε, με ένα σύνηθες πνεύμα αναπόφευκτα μοιρολατρικό, σαν τον λαοπλάνο θάνατο, την εις βάρος μας θρασύτητα. Διότι δεν είναι μόνον θρασείς αυτοί που το παίζουν υπερυπουργοί με αποφάσεις όπως τις λεν "νομοθετικού περιεχομένου", αλλά και εμείς οι ίδιοι που τους ανεχόμαστε, στρέφοντας το θράσος τους εχθρό απέναντί μας.
Ο Μπεν ζελόν αλλά και ο κουρέλης, να μην κρύβουν τον πόθο τους να γίνουν αντιπρόεδροι στον αναμενόμενο ανασχηματισμό και γιατί όχι μέχρι και πρόεδροι, σαν σωτήρες που έχουν χριστεί σε μυσταγωγικές αίθουσες. Προς τι άραγε ο ανασχηματισμός ;; Για να φύγουν μερικοί, παράδειγμα ο κ. Ρουπακιώτης που με ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα δήλωσε "μας πάτησαν στον λαιμό οι τοκογλύφοι !!" ή για να ικανοποιηθούν κάποιοι άλλοι, αφού ψηφίζουν με κλειστά μάτια ;; Σαν να λέμε, ζούμε μιαν άλλη μορφή εικονικής πραγματικότητας ..., ανάμεσα σε τόσες άλλες !!
Βγαίνει Γερμανός, στέλεχος κόμματος, να δηλώνει περί της μη βιωσιμότητας του Ελληνικού χρέους χωρίς πραγματικό κούρεμα, χωρίς να πληρώσουν αυτοί που πραγματικά οφείλουν, χωρίς να πληρώσουν αυτοί που έκλεψαν, χωρίς κάθαρση, χωρίς να πληρώσουν αυτοί που χωρίς ιδιαίτερους κόπους βγάζουν πακτωλό χρημάτων, αλλά έχουν καβούρια στις τσέπες τους, ιούς στους λογαριασμούς τους και τσιμπούρια στον εγκέφαλο. Και λες : ακούει κανείς ;; καταλαβαίνει κανείς ;; υπάρχει λογική ;;
Τι προσπαθούν όλοι αυτοί να κερδίσουν με την παράταση χρόνου ;; Την πλήρη υποταγή όταν τα συστήματά τους, υπό κάποια μορφή νομιμότητας, θα καλύψουν και θα δικαιολογήσουν τις πράξεις τους ;; πχ EMS ;; Ο κοινός λογαριασμός ;; Οι υπερ-επίτροποι ή οι ξενόγλωσσοι υπουργοί και υφυπουργοί για θέματα Ελλάδας , στην Ελλάδα ;;
Ανάμεσα σε όλο αυτό το χάος, ακούω συνεχώς και ακαταπαύστως (μεγάλη διαφημιστική καμπάνια) για εμβολιασμό κατά του πνευμονιόκοκκου και πως όλοι μικροί και μεγάλοι θα πρέπει να κάνουν εμβολιασμό για να σωθούν..... και στο σημείο αυτό τρελαίνεσαι χωρίς ζουρλομανδύα.
Αναρωτιέσαι αν υπάρχει κάπου - κάποιος που να μπορεί να αντισταθεί σε αυτό που λέγεται χρήμα δυνάστης και όχι χρήστης* Αναρωτιέσαι αν μπορεί να αντικατασταθεί η έννοια "ο χρόνος είναι χρήμα" με το "ο χρόνος είναι μάθημα ζωής" .....
Μπορείτε να μου πείτε τι πράγμα ακριβώς είμαστε ικανοί να καταφέρουμε ;;
Χμ..., Τιιι να είμαστε ικανοί...., όταν στην τηλεβλάκωση, οι μοναδικές ταινίες έως και σείριαλ, έχουν να κάνουν με την "κοινή" συμβίωση βρυκολάκων και μη ;;
Καλώς σας βρήκα λοιπόν φίλοι μου. Σιγά σιγά θα τα λέμε όλο και πιο συχνότερα, αφού ενδιάμεσα θα πρέπει να φροντίσω κάποια απαραίτητα πράγματα και να δώσω μιαν άλλη όψη στην εικόνα του σπιτιού εν όψη των πιο γλυκών εορτών, μιας παλιάς εποχής, της εποχής του Ηρώδη, όπου τότε τα παιδιά σφάζονταν, ενώ σήμερα έγιναν αντικείμενα στην κατάταξη τεκμηρίων.....
Με μια θλιμμένη αγάπη και φιλία
Νάγια
ΥΣ : ένα πολυαγαπημένο μου συγγενικό αλλά πνευματικά φιλικό πρόσωπο επίσης, που οι συγκυρίες μας έφεραν να καταναλώσουμε πολλές ώρες αναμονής στον χώρο του πόνου, μου είπε σε κάποια στιγμή πνευματικού διαλόγου "μήπως θα έπρεπε να μην ασχολείσαι τόσο με το τι μπορεί να κατανοήσουν οι άλλοι, καθ' ότι αυτό μπορεί να είναι εμπόδιο να προχωρήσεις παραπέρα ;;". "Όχι του απάντησα, δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Δεν μπορώ να γνωρίζω πως κάπου εκεί υπάρχει κρυμμένη μια λακκούβα και να μην προσπαθήσω να το κάνω γνωστό. Κάποτε ήμουν έτσι ακριβώς και στην πορεία της ζωής μου κατάλαβα πως ήταν τελικά καθαρά εγωιστικό. Έκτοτε δεν μπορώ και να θέλω να κάνω αλλιώς, ασχέτως αποτελέσματος. Κατά την γνώμη μου, τίποτα δεν μας ανήκει, ούτε καν αυτό που εμείς κατά την γνώμη μας αναγνωρίσαμε. Πρέπει να κατατεθεί στην κιβωτό των ανάλογων καταθετών, ακόμα και αν υπόκειται στο ποσοστό του λάθους, διότι χωρίς λάθος δεν επιβιώνει το σωστό....!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου