Αν εξακολουθούν να υπάρχουν θρησκευτικοί πόλεμοι εν έτη 2013, χρόνος άχρονος έτσι κι αλλιώς στην αιωνιότητα και την πραγματική Συμπαντική αθανασία, αυτοί δεν υπάρχουν μόνον μεταξύ σκληροπυρηνικών Ισλαμιστών και ήπιων μουσουλμάνων, υφίστανται ακόμα και στους κόλπους των Χριστιανικών δογμάτων, όπως μεταξύ Προτεσταντών και Καθολικών. Ίσως όχι όπως συνέβη με τον τριακονταετή Ευρωπαϊκό πόλεμο, αλλά με μια άλλη μορφή, αυτήν της πολιτικής χροιάς. Όπως επίσης συμβαίνει μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών και πάει σόι το βασίλειο.
Η θρησκεία έπαιζε πάντοτε έναν πολιτικό, μυστηριακό και καθοριστικό ρόλο στην ζωή, στα δρώμενα, στα μυαλά και στις ψυχές των ανθρώπων, με αποτέλεσμα σήμερα αντί να ομιλούμε για την Οντότητα που λέγεται Θεός, να εξακολουθούμε να την αναζητούμαι με κάθε τρόπο χωρίς ανώτερη σκέψη και, αντί να είμαστε πιο κοντά σε Αυτήν, απομακρυνόμαστε συνεχώς προσβάλλοντας την ύπαρξή μας και ταυτόχρονα την Θεϊκή δημιουργία και συν τοις τις άλλοις μέσα από αυτήν την σαλαμοποίηση κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία και το πάτημα να μιλήσουν για μια Πανθρησκεία που θα συμπεριλαμβάνει τα πάντα μέσα. Ήτοι από το απόλυτο "κακό" μέχρι το απόλυτο "καλό", όπως ο καθένας αναλύει αυτές τις έννοιες ή εν πάσει περιπτώσει ακολουθεί έτοιμες συνταγές προσηλυτιζόμενος από τα γεννοφάσκια του, καλυπτόμενος πίσω από την δικαιολογία "πως έτσι τα βρήκαμε και γι αυτό τα ακολουθούμε αναντίρρητα, ως .... ήθη και έθιμα". Δυστυχώς ένα τραγικό λάθος με ολέθρια ψυχοφθόρα και αρνητικά πνευματικά και συνοχικά αποτελέσματα σε όλα τα επίπεδα της ζωής.
Έτσι σκοπεύουν να πείσουν για άλλη μια φορά την ανθρωπότητα, όπως έκαναν πάντα, πως ο δημιουργός του καλού και του κακού είναι ο ίδιος ο Θεός (τα πάντα εκείνος εποίησε) και γι αυτό θα πρέπει να συμπεριληφθούν πάσης φύσεως αντιλήψεις, έστω και αν αυτές που θα προστεθούν θα είναι οι σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης σκέψης.
Ποιός είναι αυτός που θα μπορούσε εύκολα να δεχθεί πως δεν υπάρχει διάβολος ή σατανάς ; έχω την εντύπωση σχεδόν κανένας. Κι όμως, δεν υπάρχει κανένας διάβολος και κανένας σατανάς. Για διαβολικές και σατανικές σκέψεις είναι ικανός να κάνει μόνον ο άνθρωπος. Αυτός είναι το θηρίο και ο αριθμός αυτού, ο αριθμός του ανθρώπου. Τώρα αν τροποποιηθεί ο αριθμός των στοιχείων του άνθρακα και από 6 μετατραπεί ή έχει μετατραπεί ήδη σε ελάχιστους σε 7 ... με προοδευτικές επεκτατικές τάσεις, αυτό θα το δείξει το άμεσο μέλλον και οι ενέργειές του μετά των αποτελεσμάτων τους.
Αντί λοιπόν να ψάχνει (ο άνθρωπος) ή αντί να ακολουθεί την πίστη πως κάποιος άγγελος ονόματι εωσφόρος εξέπεσε εκ του παραδείσου, γιατί δεν ψάχνει πιο κοντά του, μέσα στα άδυτα του δικού του μυαλού και να θεωρήσει τον εαυτό του ως τον πραγματικό εκπεσόντα από την ανώτερη υπόστασή του ; Αυτήν τουλάχιστον την διαδικασία την γνωρίζει, μέσα από την ανθρώπινη ιστορία και όχι μέσα από διάφορες ιερατικές και υποθετικές διδαχές ή προφητείες κάποιων αμφίβολων συγγραφέων ή συγγραμμάτων.
Κτήνος γίνεται μόνον ο άνθρωπος, ουδέποτε όμως το Ζώον => Ζ = ζωή + ωόν = τα τέσσερα στοιχεία από τα οποία συντίθεται κάθε νέα ζωή.
Ίσως να μην ακούγονται και τόσο αρεστά αυτά. Ίσως να πατούν τούτα τα λόγια πάνω σε πεποιθήσεις και συνήθειες που πονάνε και φοβίζουν. Αξίζει όμως όσο σκληρή, επίπονη και αν φαίνεται η αυτογνωσία και κατόπιν η παραδοχή, είναι όμως ο μόνος τρόπος που θα εμποδίσει, αντίθετα θα καταφέρει την μεγάλη ανατροπή.
Ο άνθρωπος έχει απίστευτες ικανότητες που του είναι άγνωστες και γιατί όχι κλειδωμένες. Θα μπορούσε να χρησιμοποιεί το 100% του νου και να μεγαλουργεί σε άλλα επίπεδα και σε εντελώς διαφορετικές καταστάσεις που ούτε καν τις φαντάζεται. Κι όμως δεν κάνει απολύτως καμία αυθόρμητη προσπάθεια.
Γιατί όμως βρίσκεται τόσο χαμηλά, χαμηλότερα και από τα ανώτερα όντα που τα ονομάζει ζώα και μάλιστα αδυνατεί να συμβιώσει μαζί τους, θεωρώντας τα ως παρείσακτα ; Μία από πολλές εξηγήσεις που θα μπορούσαν να δωθούν, είναι πως ένας αστικοποιημένος και αποστειρωμένος άνθρωπος, μη έχοντας άμεση σχέση με την φύση και τα όντα της, ακόμα και αν οι πρώτοι πρόγονοί του ή ακόμα και αν οι ίδιοι αλλά σε μικρή ηλικία, προέρχονται από χωριά, εγκατέλειψαν το μεγαλύτερο Βιβλίο μάθησης και βαθειάς γνώσεως, το βιβλίο της φυσικής δημιουργίας.
Κάθε ανατροπή, κάθε λύση στα προβλήματα των κοινωνιών, βρίσκονται μέσα σε τούτες τις αράδες. Ένα τεχνοκρατικό περιβάλλον, καταρρίπτεται μόνον και εφ όσον ο άνθρωπος αρχίζει να θυμάται τον εαυτό του (όχι το εγώ του), αποσπάται από αυτό με κάθε μέσον και τρόπο, έτσι ώστε να αρχίζει να παίρνει την ζωή που του ανήκει στα χέρια του, αξιοποιώντας την όπως πρέπει και για το γενικό συμφέρον. Ειδάλλως θα κλωθογυρνά, μέχρι να αφανιστεί εντελώς μέσα στα δικά του καθαρά προσωπικά λάθη και αδυναμίες, είτε διαπιστώνοντάς τα είτε αναμασώντας τα είτε πολεμώντας τα λάθη των άλλων και πολλά άλλα μαζί.
Τούτα είχα να σας πω αγαπητοί μου φίλοι και για ακόμα μια φορά, σας εύχομαι να περνάτε καλά. Θα τα πούμε και πάλι σε μερικές μέρες, αφού έχω ολοκληρώσει στο βαθμό που μου επιτρέπει ο επίπλαστος χρόνος, την συνομιλία μου με το υγρό στοιχείο της αγαπημένης μας φύσης.
Νάγια
Η θρησκεία έπαιζε πάντοτε έναν πολιτικό, μυστηριακό και καθοριστικό ρόλο στην ζωή, στα δρώμενα, στα μυαλά και στις ψυχές των ανθρώπων, με αποτέλεσμα σήμερα αντί να ομιλούμε για την Οντότητα που λέγεται Θεός, να εξακολουθούμε να την αναζητούμαι με κάθε τρόπο χωρίς ανώτερη σκέψη και, αντί να είμαστε πιο κοντά σε Αυτήν, απομακρυνόμαστε συνεχώς προσβάλλοντας την ύπαρξή μας και ταυτόχρονα την Θεϊκή δημιουργία και συν τοις τις άλλοις μέσα από αυτήν την σαλαμοποίηση κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία και το πάτημα να μιλήσουν για μια Πανθρησκεία που θα συμπεριλαμβάνει τα πάντα μέσα. Ήτοι από το απόλυτο "κακό" μέχρι το απόλυτο "καλό", όπως ο καθένας αναλύει αυτές τις έννοιες ή εν πάσει περιπτώσει ακολουθεί έτοιμες συνταγές προσηλυτιζόμενος από τα γεννοφάσκια του, καλυπτόμενος πίσω από την δικαιολογία "πως έτσι τα βρήκαμε και γι αυτό τα ακολουθούμε αναντίρρητα, ως .... ήθη και έθιμα". Δυστυχώς ένα τραγικό λάθος με ολέθρια ψυχοφθόρα και αρνητικά πνευματικά και συνοχικά αποτελέσματα σε όλα τα επίπεδα της ζωής.
Έτσι σκοπεύουν να πείσουν για άλλη μια φορά την ανθρωπότητα, όπως έκαναν πάντα, πως ο δημιουργός του καλού και του κακού είναι ο ίδιος ο Θεός (τα πάντα εκείνος εποίησε) και γι αυτό θα πρέπει να συμπεριληφθούν πάσης φύσεως αντιλήψεις, έστω και αν αυτές που θα προστεθούν θα είναι οι σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης σκέψης.
Ποιός είναι αυτός που θα μπορούσε εύκολα να δεχθεί πως δεν υπάρχει διάβολος ή σατανάς ; έχω την εντύπωση σχεδόν κανένας. Κι όμως, δεν υπάρχει κανένας διάβολος και κανένας σατανάς. Για διαβολικές και σατανικές σκέψεις είναι ικανός να κάνει μόνον ο άνθρωπος. Αυτός είναι το θηρίο και ο αριθμός αυτού, ο αριθμός του ανθρώπου. Τώρα αν τροποποιηθεί ο αριθμός των στοιχείων του άνθρακα και από 6 μετατραπεί ή έχει μετατραπεί ήδη σε ελάχιστους σε 7 ... με προοδευτικές επεκτατικές τάσεις, αυτό θα το δείξει το άμεσο μέλλον και οι ενέργειές του μετά των αποτελεσμάτων τους.
Αντί λοιπόν να ψάχνει (ο άνθρωπος) ή αντί να ακολουθεί την πίστη πως κάποιος άγγελος ονόματι εωσφόρος εξέπεσε εκ του παραδείσου, γιατί δεν ψάχνει πιο κοντά του, μέσα στα άδυτα του δικού του μυαλού και να θεωρήσει τον εαυτό του ως τον πραγματικό εκπεσόντα από την ανώτερη υπόστασή του ; Αυτήν τουλάχιστον την διαδικασία την γνωρίζει, μέσα από την ανθρώπινη ιστορία και όχι μέσα από διάφορες ιερατικές και υποθετικές διδαχές ή προφητείες κάποιων αμφίβολων συγγραφέων ή συγγραμμάτων.
Κτήνος γίνεται μόνον ο άνθρωπος, ουδέποτε όμως το Ζώον => Ζ = ζωή + ωόν = τα τέσσερα στοιχεία από τα οποία συντίθεται κάθε νέα ζωή.
Ίσως να μην ακούγονται και τόσο αρεστά αυτά. Ίσως να πατούν τούτα τα λόγια πάνω σε πεποιθήσεις και συνήθειες που πονάνε και φοβίζουν. Αξίζει όμως όσο σκληρή, επίπονη και αν φαίνεται η αυτογνωσία και κατόπιν η παραδοχή, είναι όμως ο μόνος τρόπος που θα εμποδίσει, αντίθετα θα καταφέρει την μεγάλη ανατροπή.
Ο άνθρωπος έχει απίστευτες ικανότητες που του είναι άγνωστες και γιατί όχι κλειδωμένες. Θα μπορούσε να χρησιμοποιεί το 100% του νου και να μεγαλουργεί σε άλλα επίπεδα και σε εντελώς διαφορετικές καταστάσεις που ούτε καν τις φαντάζεται. Κι όμως δεν κάνει απολύτως καμία αυθόρμητη προσπάθεια.
Γιατί όμως βρίσκεται τόσο χαμηλά, χαμηλότερα και από τα ανώτερα όντα που τα ονομάζει ζώα και μάλιστα αδυνατεί να συμβιώσει μαζί τους, θεωρώντας τα ως παρείσακτα ; Μία από πολλές εξηγήσεις που θα μπορούσαν να δωθούν, είναι πως ένας αστικοποιημένος και αποστειρωμένος άνθρωπος, μη έχοντας άμεση σχέση με την φύση και τα όντα της, ακόμα και αν οι πρώτοι πρόγονοί του ή ακόμα και αν οι ίδιοι αλλά σε μικρή ηλικία, προέρχονται από χωριά, εγκατέλειψαν το μεγαλύτερο Βιβλίο μάθησης και βαθειάς γνώσεως, το βιβλίο της φυσικής δημιουργίας.
Κάθε ανατροπή, κάθε λύση στα προβλήματα των κοινωνιών, βρίσκονται μέσα σε τούτες τις αράδες. Ένα τεχνοκρατικό περιβάλλον, καταρρίπτεται μόνον και εφ όσον ο άνθρωπος αρχίζει να θυμάται τον εαυτό του (όχι το εγώ του), αποσπάται από αυτό με κάθε μέσον και τρόπο, έτσι ώστε να αρχίζει να παίρνει την ζωή που του ανήκει στα χέρια του, αξιοποιώντας την όπως πρέπει και για το γενικό συμφέρον. Ειδάλλως θα κλωθογυρνά, μέχρι να αφανιστεί εντελώς μέσα στα δικά του καθαρά προσωπικά λάθη και αδυναμίες, είτε διαπιστώνοντάς τα είτε αναμασώντας τα είτε πολεμώντας τα λάθη των άλλων και πολλά άλλα μαζί.
Τούτα είχα να σας πω αγαπητοί μου φίλοι και για ακόμα μια φορά, σας εύχομαι να περνάτε καλά. Θα τα πούμε και πάλι σε μερικές μέρες, αφού έχω ολοκληρώσει στο βαθμό που μου επιτρέπει ο επίπλαστος χρόνος, την συνομιλία μου με το υγρό στοιχείο της αγαπημένης μας φύσης.
Νάγια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου