Τώρα θα μου πεις τι υπομονή να κάνεις, όταν όλα τα μυαλά γενικώς κουβαλούν και από έναν κάλο (!) Αχ προδομένε μου ΙΝΚΑ ή ΝΑΒΑΧΟ ή ΙΩΝΑ-ΙΑΠΩΝΑ ή ΚΑΛΛΑΣ ή όπως αλλιώς λεγόσουν και λεγόμουν σε άλλα μέρη μακρινά, το σφάλμα είναι δικό σου και δικό μου. Αν συνεχίσεις έτσι όπως πας, θα σβήσεις εντελώς το όνομά σου από την ιστορία και ούτε σε υποσημείωση δεν θα γίνεται αναφορά πια για σένα. Αν εσύ αυτό θέλεις, τίποτα δεν μπορώ να καταφέρω μονάχη χωρίς εσένα. Αν δεν μπορείς να βρεις μια αξιόπιστη ομπρέλα που πολλοί άνοιξαν για σένα για να σε δελεάσουν κάτω από την σκιά τους, αυτό που σου μένει είναι να κοιτάξεις στα μάτια τον διπλανό σου για να βρεις τα όριά σου, να βρεις την κόκκινη γραμμή που δεν θα πρέπει να ξεπεράσεις, αν δεν την έχεις ξεπεράσει ήδη.
Πρόσεχε τα λάθη σου. Είναι πολλές οι σειρήνες γύρο σου, με διαφορετικούς μουσικούς ελκυστικούς σκοπούς η καθεμιά τους. Μακάρι να μπορούσα να σου έδειχνα το μακρύ στρατί της δικής μου σκέψης. Ξέρω όμως πως δεν μπορώ να το κάνω, αν και έχω προσπαθήσει από καιρό. Γιατί άλλωστε να με εμπιστευτείς ; Τι σου είμαι εγώ για σένα ; Μήν και ακολουθώ κάποιο από τα πρότυπά σου ; Μήν και ακολουθώ την συστημική σου σκέψη ; Μην και έχω κάτι αναγνωρίσιμο από όσα έμαθες να αναγνωρίζεις ; Όχι, τίποτα από όλα αυτά. Είμαι μια άγνωστη μεταξύ αγνώστων, που θα ήθελε εσύ να σκέφτεσαι πιο ξεχωριστά, πιο μοναδικά από τα όσα γνώρισες ή έμαθες γύρο σου, όσο και τέλεια ή ορθά αν τα βρίσκεις ή τα πιστεύεις.
Ξέρω σου φαίνεται παράξενο και παράδοξο, γιατί όσο εσύ έχεις ανοίξει κάποια βιβλία να διαβάσεις είτε για τον βιοπορισμό σου είτε για την λεγόμενη μόρφωσή σου, όσο εσύ έχεις μάθει να σκέφτεσαι μέσα από συγκεκριμένους δρόμους και κατευθυντήριες γραμμές και ας λες πως είσαι εσύ με τις δικές σου σκέψεις (τι ειρωνεία !), κάθε τι έξω από όλα αυτά θα σου μοιάζει ουτοπικό, ακατόρθωτο, άπιαστο και ίσως ρομαντικό. Και αν ακόμα τα κατάφερνα έστω για λίγο, εύκολα μπορεί πάλι εσύ να μπορούσες να αντιδράσεις για να με χλευάσεις, κρίνοντας με, με ελαφρότητα. Δεν μπορώ να σε κάνω να θυμηθείς, αν εσύ δεν το θελήσεις. Δεν μπορώ να σε βγάλω έξω από την σκιά, αν εσύ δεν το αποφασίσεις. Δεν μπορώ να σε ελευθερώσω, αν εσύ δεν καταλάβεις με ποιόν τρόπο είσαι φυλακισμένος, σαν τον ελέφαντα που είναι πιασμένος σε ένα κλαράκι και δεν το ξέρει, χωρίς να τον εμποδίζει κανένας.
Πάψε να μιλάς επιτέλους για εμφυλίους, γιατί όσο μιλάς γι αυτούς, πρώτος εσύ τους έχεις μέσα σου και συνεχώς τους επικαλείσαι. Πρώτος εσύ έχεις πειστεί για να τους επικαλείσαι. Τόσο εσύ, επιτελείς το ξενικό προπαγανδιστικό υπόγειο έργο τους.
Και αν κάποτε θανάτωσαν τον Σωκράτη και αν κάποτε θανάτωσαν τον ανθρωπιστή Χριστό, θα έπρεπε πια να έχεις συνειδητοποιήσει, πως πάλι εσύ θα ξανά επέτρεπες να συμβούν όλα τούτα. Μην κρύβεσαι πίσω από το δάκτυλό σου πως κάποιοι άλλοι τα επιτέλεσαν ως έργα. Γιατί εσύ είσαι που παρασύρεσαι. Γιατί είσαι εσύ που μένεις μόνον στην κριτική σου και δεν προχωράς στην βαθιά αυτογνωσία του είναι σου και δεν πα να λέγεσαι όπως και αν λέγεσαι και με όποιο τρόπο κερδίζεις το ψωμί σου. Πρώτα εσύ και εγώ φταίμε αγαπημένε μου συν Έλληνα και έπειτα όλοι οι άλλοι.
Δεν σε ξεχνώ αλλά μην ξεχνάς εσένα, πρώτος άνθρωπέ μου. Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου