{ Βενιαμίν Φραγκλίνος : Φιλελευθερισμός είναι «λιτότητα, ακρίβεια, εργατικότητα» Μάνος Δανέζης : Ο Ορθολογισμός στην πρακτική του έκφραση είναι μία σχετική έννοια μεταβαλλόμενη από εποχή σε εποχή και από τόπο σε τόπο. Συνεπώς η λογική είναι θέμα παιδείας. Ο Μεγαλλίτερος εχθρός της Ελευθερίας και της πνευματικότητας είναι ο βολεμένος σκλάβος. } Η έννοια «λογική», άρχισε να μπαίνει από κάποια χρονική στιγμή και ύστερα σε καλούπια θεολογικών μοντέλων, ανάλογα με τις δοξασίες της κάθε περιοχής και εποχής. Ο Μάνος Δανέζης το μεταφέρει ως εξής, «Λογικό είναι κάθε τι που προσδιορίζεται από μια θεολογική λογική». Ο επίσημος ορισμός της λογικής είναι ότι «η λογική προέρχεται από την δύναμη του νου και την αντιληπτική ικανότητα του ανθρώπου μέσω του ορθού λόγου». Όπου «ορθός» λόγος είναι αυτός που έχει «τοπικά, χρονικά, προσωπικά, πολιτισμικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά», συνεπώς ΔΕΝ γίνεται να υφίσταται ένας γενικευμένος αντικειμενικός προσδιορισμός αυτού. Λαμβάνοντας λοιπόν ως αφορμή ότι το κάθε τι θα πρέπει να περιβάλλεται από κάποια θεολογική αντίληψη, εστιάζοντας στα δύο κυρίαρχα δόγματα που αυτόν τον καιρό τυραννούν τους ανθρώπους απολυταρχικά, έχουμε να πούμε ότι ο Προτεσταντισμός και ο Ισλαμισμός ακολουθούν την ίδια λογική που λέει «όποιος συμφωνεί με την δική μας είναι «λογικός», όποιος διαφωνεί καταδικάζεται». Κατά την γνωστή αλησμόνητη ρήση του πατρός Μπους «όποιος ΔΕΝ είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Προτεσταντισμός και ισλαμισμός ακολουθούν δηλαδή την κοινή λογική του «όλοι θα πρέπει να αποκτήσετε μία ενιαία λογική», την δική μου. Η κάθε πλευρά φυσικά το λέει για λογαριασμός της. Εκτός εάν αυτά τα δόγματα συγχωνευθούν μεταξύ τους, μιας και τα βασικά χαρακτηριστικά τους είναι κοινά ή συγχωνευθούν εν τέλει όλα μαζί (πανθρησκεία) υπό ένα κοινό «θεοκρατικό λογικό θεώρημα», που διάφοροι κύκλοι προσπαθούν με μανία να μας πείσουν να το ακολουθήσουμε. Άλλο κοινό σημείο επίσης είναι «μην ακολουθείς την παράδοση», δηλαδή να μην ακολουθείς όσα γράφτηκαν μετά Χριστόν, αλλά να αποδέχεσαι μόνον το κείμενο της παλαιάς διαθήκης ή μόνον τα του «προφήτη». Δείτε τι λέει εκπρόσωπος της εκκλησίας στο βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=NzwgLLtl3e0&feature=share, όσο και τι λέει ένας εκπρόσωπος του άλλου δόγματος https://www.youtube.com/watch?time_continue=8&v=Dx9NPyP3TQ8&feature=emb_logo. Ο προτεσταντισμός υπό μορφή θεόσταλτων μηνυμάτων, κάτι σαν τις πλάκες κάποιου άλλου «προφήτη», επιβάλλει τους «νόμους» του, προσπαθώντας να καθορίσει ποια θα είναι η κοινωνική λογική που αυτό επιθυμεί και που θα βασίζονται οι επιστημονικές σκέψεις. «Ο χρόνος είναι χρήμα». Πόσοι είναι αυτοί που ΔΕΝ το έχουν πει στην ζωή τους, είτε σοβαρά είτε αστεία ;;; Είτε από συνήθεια, εφ όσον επαναλαμβάνεται και διαδίδεται από στόμα σε στόμα, όπως συμβαίνει με την κάθε ύπουλη υπόγεια προπαγάνδα που πρέπει να διαδοθεί, ξεκινώντας η κυκλοφορία της πρώτα από τα σαλόνια μέχρι που εξαπλώνετε έως τα κοτέτσια, ωσάν ένα νέο «φιλοσοφικό θεώρημα» ή ρεύμα και όχι ως θεοκρατικό-εξουσιαστικό υποκρυπτόμενο γεγονός. « η ραστώνη είναι χασούρα», φυσικά αφού είναι εχθρός του κέρδους. «το χρήμα φέρνει χρήμα». Δηλαδή το μόνον που παράγει κέρδος είναι το ίδιο το χρήμα, το οποίο όρισαν κάποιοι ως ανταλλακτική τιμαριθμική αξία, η οποία ναι μεν αρχικά αντιπροσώπευε κάποια πραγματική αξία (χρυσός), σήμερα όμως αντιπροσωπεύει αέρα κοπανιστό, τον οποίο έχουν τεμαχίσει σε διάφορα οικονομικής και τραπεζικής φύσεως παράγωγα, που ούτε όλοι οι οικονομολόγοι γνωρίζουν, πόσο μάλλον οι μη εμπλεκόμενοι με τον τομέα αυτό. Η τελική του δε μορφή ΔΕΝ θα έχει σχέση πλέον με την έννοια του χρήματος όπως την γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, αλλά θα αποτελεί ένα σύνολο ψηφιακών μονάδων που θα αυξάνονται ή θα μειώνονται ή θα εξαφανίζονται (διαγράφονται), κατά το δοκούν του εντολέα του ψηφιακού χειριστή και τις επιδόσεις του ελεγχομένου. Κατά την αυτήν έννοια, το «χρήμα που πιστώνεται φέρνει χρήμα» και αυτό μόνον μία πιστωτική επιχείρηση μπορεί να το εφαρμόσει. Κοινώς μία τράπεζα και ουδόλως ίδρυμα, που ως έννοια έχει πέσει ως επιδημία, μέχρι την τηλεφωνία. Αφού λοιπόν το χρήμα φέρνει χρήμα, οι τράπεζες αποφάσισαν να τζογάρουν το χρήμα των πελατών τους, διότι μόνον χάρη αυτών αυτές υπάρχουν, έως που δάνειζαν αέρα κοπανιστό, αλλά με πραγματικά διεκδικούμενα υψηλά επιτόκια, ενώ σήμερα διεκδικούν τον αέρα στον οποίο εκείνες πόνταραν με τόκο, να τον μετατρέψουν σε εμπράγματη περιουσία που αυτές ΔΕΝ δικαιούνται. «Η φιλαργυρία είναι η πηγή όλων των κακών», υπό την έννοια όμως του να επενδύεις τα κέρδη σου για να κερδίζεις ακόμα περισσότερα και όχι όπως συμβαίνει με την «αμαρτωλή» αποταμίευση ή την κατανάλωση που εμποδίζει την εκ νέου επένδυση. Σαν να λέμε ΔΕΝ λογίζεται ως «φιλαργυρία» το αν αποκτήσεις τόσα όσα σου ικανοποιούν μέχρι και την πιο τρελή παθολογική σου φαντασίωση. Οι υπόλοιποι απλώς πρέπει να ακολουθούν πιστά τους κανόνες, χωρίς να σκέπτονται. Κοινώς την λιτότητα. Την πρώτη εντολή του φιλελευθερισμού. Η σκέψη είναι απαγορευμένη διεργασία, διότι σκέψεις και Ιδέες ΔΕΝ μπορούν να υπολογιστούν με μετρητικούς όρους, όπως κάνουν τα ρολόγια, οι μεζούρες και οι μαθηματικοί τύποι. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΤΙΜΗ. Χωρίς αυτήν, ΔΕΝ υπάρχουν (!!!) «όλοι πρέπει να προσαρμόζονται στην πραγματικότητα». Ποια όμως ;;; αυτήν που οι προτεστάντες ή οι ισλαμιστές ή οποιοδήποτε άλλο δόγμα, προσδιορίζουν. Για αυτό είναι ανεπίτρεπτο να ξεφεύγεις από τις δυνατότητές σου, για αυτό πρέπει να τιμωρείσαι. «Η φιλανθρωπία ΔΕΝ είναι λύση», υπό την έννοια ότι η φιλανθρωπία συγκρούεται με την ατομική ευθύνη και όχι υπό την έννοια να σε μάθω κάτι ώστε να ζήσεις με αυτάρκεια αντί να σε ελεημονώ ή να σε στηρίξω για να εξελιχθείς ή να σου προσφέρω αξιοπρεπή εργασία αντί δουλεία. «Η εργατικότητα και η παραγωγικότητα» είναι θείες εντολές, διότι ο Θεός που μας έπλασε «κατ’ εικόνα και ομοίωση», μας τοποθέτησε στην γη για να προστατεύουμε τα δημιουργήματά του και επομένως θα πρέπει να είμαστε σαν εκείνον που ΔΕΝ σταματά ποτέ να ξεκουραστεί, για χάρη μας. Τι! ωραία λεκτική σε συσκευασία δώρου, που όταν το ανοίξεις μέσα του κρύβει εκτός την λέξη δουλεία, κρύβει και την υποταγή στην θεϊκή εξουσία που κάποιος επινόησε ως θεώρημα. Η εργατικότητα όμως συνοδεύεται από την θεϊκή εντολή «να τηρείς ευλαβικά τις υποσχέσεις σου», άσχετα του τι κάνω εγώ ο «προνομιούχος» που έχω άμεση επαφή με το θεό και παίρνω το δικαίωμα αυτοβούλως να καταπατώ πχ. την «τραπεζική πίστη». Όσο περισσότερο πιστός είσαι εσύ, τόσα χρήματα θα έχεις στην διάθεσή σου και θα πολλαπλασιάζεις την πίστη σου στην .., αγορά. «ΔΕΝ έχουν σημασία τα έργα, αλλά η πίστη». Δηλαδή ΔΕΝ έχει σημασία τι κάνεις στην ζωή σου, αν σκοτώνεις ή φυτεύεις λουλούδια ή ψεύδεσαι, αλλά αν ακολουθείς πιστά τι σου λέει το ιερατείο της θρησκεύματος στο οποίο ανήκεις. Κατά τα άλλα, υπάρχει το συγχωροχάρτι που θα δώσει λύση, υπάρχει ο θεός που δείχνει…, κατανόηση όταν σκοτώνει κάποιος στο όνομά του, υπάρχει ο μελλοντικός παράδεισος για τους αδύναμους ή τέλος η θρησκεία πέφτει θύμα εκμετάλλευσης ώστε το σύστημα να επιβάλει ευκολότερα την όποια «ανθρωπιστική» πολιτική του μέσω αυτής και ας είναι αυτό άθεο ή κάνει τον σταυρό του είτε αριστερόστροφα είτε δεξιόστροφα. Από δήλωση της παγκόσμιας τράπεζας όπως το άκουσα από τον Μ. Δανέζη, «η Ορθοδοξία απετέλεσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη, σε αντίθεση με τον Προτεσταντισμό που συνέβαλε θετικά στην δημιουργία πλούτου, στην δημιουργία σύγχρονων αντιλήψεων και στον εκσυγχρονισμό». Ο όρος «Προτεσταντικός εκσυγχρονισμός» σημαίνει ότι όλα έχουν μία ποσοτική τιμή. Μπορούν να μετρηθούν, να υπολογιστούν, πέραν αυτού όμως ουδέν. Ωστόσο κατηγορούνται οι προτεστάντες που επιπλήττουν όσους έχουν χρέη, κατηγορούνται καθολικοί και ορθόδοξοι για την ελαστικότητά τους, από τον Μακρόν. Στην υλιστική θεωρία σημαίνει ότι ΔΕΝ μπορείς να ζεις σε έναν κόσμο με αξίες όταν ΔΕΝ μπορείς σε αυτές να υπολογίσεις μία τιμαριθμική αξία, όπως είναι πχ. ο Έρωτας, για αυτό έπρεπε να διαστρεβλωθεί η έννοιά του και να υποβαθμιστεί στο επίπεδο του σεξ επειδή εξ αυτού ανοίγουν δίαυλοι παραγωγής κερδών, νόμιμων ή παράνομων. Από την στιγμή που άρχισε να υπολογίζεται η ύπαρξη του ανθρώπου στο σύνολό της, ως μία τιμαριθμική καταγραφή και μόνον, επειδή είναι ένα μετρούμενο γεγονός σε σχέση με την ικανότητα των δραστηριοτήτων του, όλα αναποδογύρισαν. Οι ανάγκες ήταν αυτές που αύξησαν και βελτίωσαν τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Οπότε κάλλιστα οι ανάγκες μπορούσαν να εργαλειοποιηθούν από αλαζονικά όντα που το ενδιαφέρον τους περιστρεφόταν γύρω από τα οφέλη που αυτές θα τους απέδιδαν (διαφήμιση, καλλιέργεια πλασματικών αναγκών ή δήθεν διευκολύνσεων). Η δε ηλικία ενός ατόμου συνδέεται με το πόσο θα παράγει σε αυτόν που θα υπολογίσει την ανταποδοτική αμοιβή του έργου του, δίκαιη ή άδικη και των δεξιοτήτων του που αυτές μπορούν να του φανούν χρήσιμες. Ωστόσο, απόρροια αυτής της αντίληψης που πέρασε στο ανθρώπινο γίγνεσθαι ως θέσφατο, «έτσι το βρήκα, άρα είναι σωστό ή ΔΕΝ μπορώ εγώ να το αλλάξω», υποβάθμισε την αξία και την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής δραματικά εξ αιτίας του ρητού «με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις». Εξ ου για κάποιους η αξία της ζωής αποτιμάται με μία μαχαιριά για απόκτημα μιας κάμερας, επίδειξη με ένα σούπερ αυτοκίνητο γεμάτο γκόμενες, ξέκολλα με σκοπό την αυταρέσκεια και τον ναρκισσισμό, αποκεφαλισμοί λόγω κάποιων ανορθόδοξων θρησκευτικών δοξασιών. Για κάποιους άλλους οι νεκροί αποτιμώνται με πολεμικά κέρδη και ανοικοδομήσεις των όσων οι ίδιοι ισοπέδωσαν ή αυτή αποτιμάται με ένα δολάριο και αν ή ένα μπολ ρύζι ημερησίως. ΔΕΝ χρειάζεται να αποκτάς πολλά εσύ γιατί ΔΕΝ ξέρεις να τα αξιοποιείς σωστά, ενώ εγώ ως εξουσία (τρομάρα της) που κατέχω την γνώση, σου κλέβω ό,τι έχεις και ΔΕΝ έχεις, καταχωνιάζω τις εφευρέσεις σου ή τις εξαγοράζω, διότι ΔΕΝ χρειάζεται να σου παρέχονται περισσότερα από όσα εγώ επιτρέπω και για τον σκοπό που τα επιτρέπω. Σου κλέβω τον φυσικό πλούτο σου, σου κλέβω τα μυαλά που παράγεις μην σηκώσεις κεφάλι εσύ, καλλίτερα ας τα ελέγχω εγώ που είμαι η εξουσία και που θα τους δώσω επαγγελματικές θέσεις, προβολές και αξιώματα. Εσύ τότε θα υπερηφανεύεσαι που ένας ομόφυλός σου διέπρεψε στο εξωτερικό γιατί στην «ακάματη» πατρίδα σου ΔΕΝ θα τα κατάφερνε και ας αναρωτιόσουν αφελώς «μα γιατί». Ή χρησιμοποιεί η εξουσιαστική μηχανή το «γιατί», για να θίξει την «ακάματη» πατρίδα που η ίδια (εξουσία) κατάντησε, σκορπίζοντας με δόλο ενοχές. Διαφορετικά τα μυαλά θα πεινάσουν ή σε κάποιες περιπτώσεις θα αποδημήσουν εις Κύριον πριν την ώρα τους. «Θεός είναι η πανταχού παρούσα ύλη και τα πάντα πληρούσα» κατά το γνωστό «πανταχού παρόν και τα πάντα πληρών». Κάτω από αυτό το υλιστικό προτεσταντικό πρίσμα, η έννοια φίλος πλέον ΔΕΝ υπάρχει και αντικαθίσταται με την έννοια «συνεργάτης», που όταν λήξει η συνεργασία του αμοιβαίου κέρδους, παύει η ισχύ αυτής της σχέσης. Όπως κάθε θεοκρατική θεωρία έχει ανάγκη τους ναούς της, πέραν των συνηθισμένων, έτσι και ο προτεσταντισμός, όσο και όλα ανεξαιρέτως τα δόγματα πέραν του εξωτερικού προσωπείου τους, σύγχρονοι ναοί για αυτά νοούνται, τα χρηματιστήρια και οι τράπεζες. Όσο για την αξία της έννοιας Δικαιοσύνη, αυτή έπρεπε να εκφυλιστεί στο επίπεδο μιας κάποιας επιφανειακής νομιμότητας, το περιεχόμενο της οποίας καθορίζεται από την νοοτροπία και την κατεύθυνση που έχει λάβει από επιβουλευόμενους κύκλους, ο εκάστοτε νομοθέτης, ασχέτως αν αυτός ο νόμος αποδίδει Δικαιοσύνη, αλλά θα αποδίδει…, νομιμότητα. Κάτι σαν την «επιστροφή στην κανονικότητα» ένα πράμα, το περιεχόμενο της οποίας αγγίζει την σχιζοφρένεια. Για όλα αυτά ο αστροφυσικός και φιλόσοφος Δανέζης, μας έχει γνωστοποιήσει από καιρό τον μαθηματικό τύπο μέτρησης του ανθρώπου σύμφωνα με την προτεσταντική αντίληψη, ο οποίος είναι : Α = Yn * Pa,n * r. ω Δηλαδή : Α => η αξία του ανθρώπου σε χρήμα, η οποία ισούται από το γινόμενο των Υn => την παραγωγικότητα αυτού σε σχέση με την ηλικία του (n) Pa,n => την Πιθανότητα ενός ανθρώπου (a) να ζήσει μέχρι την τάδε ηλικία (n). Κοινώς το προσδόκιμο ζωής. Τόσο δύσκολο είναι να συνδυάσει κάποιος μερικά πράγματα ως προς αυτό, αντί να τα θεωρεί συνωμοσιολογία ;;; Και τώρα το κλου της προτεσταντικής αντίληψης r => τα τρέχοντα επιτόκια. Σε καμία περίπτωση η ανθρώπινη ζωή ή η ανθρώπινη αντίληψη ΔΕΝ χωρούν μέσα σε ένα γράμμα «n» και ένα γράμμα «r» ή έναν μαθηματικό τύπο. Διότι στην περίπτωση που συρρικνωθεί ή εγκλωβιστεί η ανθρώπινη αντίληψη μέσα σε αυτόν ή οποιοδήποτε άλλον μαθηματικό τύπο και δη με θρησκοληπτικό μανδύα, τότε σε καμία περίπτωση ΔΕΝ θα καταλαβαίνει αυτή η ακατάδεκτη αντίληψη άλλες έννοιες πέραν των καθιερωμένων, ούτε θα είναι ανοικτή σε νέες επιστημονικές ανακαλύψεις που ανατρέπουν προηγούμενες. Με αυτήν την τακτική αρχίζει ο διαχωρισμός των ανθρώπων. Αυτών που τυφλά ακολουθούν έναν «θεόσταλτο» μαθηματικό τύπο και αυτών που έντονα θα τον απορρίπτουν κ.ο.κ. Έτσι τα καθιερωμένα συνεχίζουν αδιατάραχτα να υποσκάπτουν θεμέλια, οι δε περιθωριοποιούνται ούτε που εισακούγονται και η έννοια πρόοδος βρίσκεται στα αζήτητα, λόγω της ψηφιακής τεχνολογικής εξέλιξης, η οποία βαπτίστηκε «πολιτισμός». Με κάτι τέτοιες παρόμοιες νοοτροπίες, που ΔΕΝ διαφέρουν επί της ουσίας, άρχισαν να ξεπηδούν τα διάφορα ιερατεία και οι μυστικοί κύκλοι, με γνώμονα μόνον την υποτίμηση και τον εκφυλισμό του ανθρώπου, αλλά και για την αδιατάραχτη ελέω θεού, εξουσία τους. Από όταν μπήκε και η έννοια του Θεού στο περιθώριο, τα ιερατεία κατέληξαν είτε σε μυστικιστικές ομάδες διαφόρων τύπων (στοές) για «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν», είτε σε δόγματα, είτε σε αμιγώς θεοκρατικά ή και σε κρυπτοθεοκρατικό-πολιτικά συστήματα. Πόσες φορές άλλωστε έχουμε τονίσει από τούτην την γωνιά. ότι η αντίληψη που αναπτύσσεται έχει Μία πηγή και αυτή είναι η Κοσμοθεωρία ενός ανθρώπου ή μίας φυλής ή ενός Έθνους !!! Όσο περισσότερη γνώση είναι διαδεδομένη στους κόλπους μίας φυλής, τόσο αυτή θα προοδεύει σε σχέση με μία άλλη που η γνώση της είναι περιορισμένη ή απαγορευμένη. Στην δεύτερη, πιο εύκολα θα βρίσκει η όποιας ένδυσης εξουσία τρόπους να την κατηγορεί ή να την κοροϊδεύει, από ό,τι με την πρώτη. Δηλαδή μετατρέπεται η γνώση σε όπλο εξουσίας και αυτό γίνεται πασιφανές μέσα από την συμπεριφορά αυτού που την εκφράζει. Πόσες φορές έχουμε μιλήσει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και πόσοι από εσάς έχετε ισχυριστεί την αλλαγή νοοτροπίας ;;; Πόσες φορές έχουμε αναφερθεί ότι πρέπει να πάμε πίσω, να αρχίσουμε να θυμόμαστε την γενιά μας και τις πνευματικές παρακαταθήκες της, τώρα ειδικά που συνειδητοποιούμε ότι κάποιοι άλλοι έχουν ανατρέψει όλες τις ανθρώπινες πολιτισμικές αρχές και αξίες, προτάσσοντας τις αντεστραμμένες δικές τους ;;; Από την στιγμή που διαχωρίστηκε ο Θεός από το ανθρώπινο γίγνεσθαι και έγινε εξωκοσμικός, από αυτό το σημείο ξεκινά η ανθρώπινη επινόηση της πυραμίδας. Είτε αυτή είναι οικονομική, εξ αιτίας της οποίας η Αλβανία κατέρρευσε οικονομικά και τότε άνοιξαν τα δικά μας σύνορα. Τυχαίο ;;; Είτε αυτή αφορά επίπεδα εξουσίας και εξουσιαζομένων. Από την στιγμή που απέκοψαν επίσης το «είναι» του ανθρώπου από το Σύμπαν και αυτός συνήθισε να το αντιλαμβάνεται σαν κάτι απόμακρο από αυτόν, παύει να αντιλαμβάνεται ότι είναι ο ίδιος μία μικρογραφία του σύμπαντος, οπότε παύει να επιδιώκει να έρχεται σε επικοινωνία με αυτό. Δηλαδή να συνδέεται και να δέχεται την ενεργειακή του προσφορά. Επικοινωνία εδώ ΔΕΝ νοείται με κάποιους άγνωστους δήθεν εξωγήινους ή μεταφυσικά αόρατα όντα που δήθεν ενσαρκώνονται αλλά που ωστόσο μπορεί να είναι ολογράμματα ή αποικήσεις σε ψευδαισθητικούς πλανήτες ή για λόγους διαστημικών εξορύξεων, εξ ου ο δεύτερος όρος του φιλελευθερισμού ή του προτεσταντισμού, η «ακρίβεια». Διότι διαφορετικά πως θα δικαιολογήσει η εξουσία που σπαταλάται τόσος πλούτος, ενώ υπάρχει τόση δυστυχία στον πλανήτη ;;; Όσο για τις επιστήμες αυτές φιμώνονται, μην ξυπνήσει ο Πολύφημος που τώρα κοιμάται και ανοίξει το τρίτο του, το πνευματικό μάτι, οπότε τότε ούτε η «κόλαση» ΔΕΝ θα δέχεται τους καταδικασμένους για τα βαριά τους κρίματα. Αν γινόταν να ζούσαν ακόμα οι άνθρωποι στα δένδρα, θα το είχαν κάνει. Επειδή ΔΕΝ μπορούσαν, έπρεπε να βρουν τρόπο το πως θα ελέγξουν και το πώς θα αποπροσανατολίζουν την πνευματική και επιστημονική σκέψη, διαχρονικά. Μπορείτε να φανταστείτε αν λίγο άλλαζαν οι νοοτροπίες μας, πόσο διαφορετικές θα ήταν οι ζωές όλων μας ;;; Αυτό το ερώτημα ΔΕΝ μπορεί να το θέσεις στον οιοδήποτε, ούτε να περιμένεις απαραίτητα μία ικανοποιητική απάντηση από όλους. Όχι γιατί υστερούν σε κάτι, αλλά γιατί κυρίως είναι οι ίδιοι υπαίτιοι για λόγους που ποικίλουν μεταξύ τους. Νάγια ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ - ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ

{ Βενιαμίν Φραγκλίνος : Φιλελευθερισμός είναι «λιτότητα, ακρίβεια, εργατικότητα» 

Μάνος Δανέζης : Ο Ορθολογισμός στην πρακτική του έκφραση είναι μία σχετική έννοια μεταβαλλόμενη από εποχή σε εποχή και από τόπο σε τόπο. Συνεπώς η λογική είναι θέμα παιδείας.                                                                                                                                                   Ο Μεγαλλίτερος εχθρός της Ελευθερίας και της πνευματικότητας είναι ο βολεμένος σκλάβος.  }

Η έννοια «λογική», άρχισε να μπαίνει από κάποια χρονική στιγμή και ύστερα σε καλούπια θεολογικών μοντέλων, ανάλογα με τις δοξασίες της κάθε περιοχής και εποχής. Ο Μάνος Δανέζης το μεταφέρει ως εξής, «Λογικό είναι κάθε τι που προσδιορίζεται από μια θεολογική λογική». Ο επίσημος ορισμός της λογικής είναι ότι «η λογική προέρχεται από την δύναμη του νου και την αντιληπτική ικανότητα του ανθρώπου μέσω του ορθού λόγου». Όπου «ορθός» λόγος είναι αυτός που έχει «τοπικά, χρονικά, προσωπικά, πολιτισμικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά», συνεπώς ΔΕΝ γίνεται να υφίσταται ένας γενικευμένος αντικειμενικός προσδιορισμός αυτού.    

Λαμβάνοντας λοιπόν ως αφορμή ότι το κάθε τι θα πρέπει να περιβάλλεται από κάποια θεολογική αντίληψη, εστιάζοντας στα δύο κυρίαρχα δόγματα που αυτόν τον καιρό τυραννούν τους ανθρώπους απολυταρχικά, έχουμε να πούμε ότι ο Προτεσταντισμός και ο Ισλαμισμός ακολουθούν την ίδια λογική που λέει «όποιος συμφωνεί με την δική μας είναι «λογικός», όποιος διαφωνεί καταδικάζεται». Κατά την γνωστή αλησμόνητη ρήση του πατρός Μπους «όποιος ΔΕΝ είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». 

Προτεσταντισμός και ισλαμισμός ακολουθούν δηλαδή την κοινή λογική του «όλοι θα πρέπει να αποκτήσετε μία ενιαία λογική», την δική μου. Η κάθε πλευρά φυσικά το λέει για  λογαριασμός της.  Εκτός εάν αυτά τα δόγματα συγχωνευθούν μεταξύ τους, μιας και τα βασικά χαρακτηριστικά τους είναι κοινά ή συγχωνευθούν εν τέλει όλα μαζί (πανθρησκεία) υπό ένα κοινό «θεοκρατικό λογικό θεώρημα», που διάφοροι κύκλοι προσπαθούν με μανία να μας πείσουν να το ακολουθήσουμε.   

Άλλο κοινό σημείο επίσης είναι «μην ακολουθείς την παράδοση», δηλαδή να μην ακολουθείς όσα γράφτηκαν μετά Χριστόν, αλλά να αποδέχεσαι μόνον το κείμενο της παλαιάς διαθήκης ή μόνον τα του «προφήτη». Δείτε τι λέει εκπρόσωπος της εκκλησίας στο βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=NzwgLLtl3e0&feature=share, όσο και τι λέει ένας εκπρόσωπος του άλλου δόγματος https://www.youtube.com/watch?time_continue=8&v=Dx9NPyP3TQ8&feature=emb_logo. 

Ο προτεσταντισμός υπό μορφή θεόσταλτων μηνυμάτων, κάτι σαν τις πλάκες κάποιου άλλου «προφήτη», επιβάλλει τους «νόμους» του, προσπαθώντας να καθορίσει ποια θα είναι η κοινωνική λογική που αυτό επιθυμεί και που θα βασίζονται οι επιστημονικές σκέψεις. 

«Ο χρόνος είναι χρήμα». Πόσοι είναι αυτοί που ΔΕΝ το έχουν πει στην ζωή τους, είτε σοβαρά είτε αστεία ;;;   Είτε από συνήθεια, εφ όσον επαναλαμβάνεται και διαδίδεται από στόμα σε στόμα, όπως συμβαίνει με την κάθε ύπουλη υπόγεια προπαγάνδα που πρέπει να διαδοθεί, ξεκινώντας η κυκλοφορία της πρώτα από τα σαλόνια μέχρι που εξαπλώνετε έως τα κοτέτσια, ωσάν ένα νέο «φιλοσοφικό θεώρημα» 

ή ρεύμα και όχι ως θεοκρατικό-εξουσιαστικό υποκρυπτόμενο γεγονός.   

« η ραστώνη είναι χασούρα», φυσικά αφού είναι εχθρός του κέρδους.

«το χρήμα φέρνει χρήμα». Δηλαδή το μόνον που παράγει κέρδος είναι το ίδιο το χρήμα, το οποίο όρισαν κάποιοι ως ανταλλακτική τιμαριθμική αξία, η οποία ναι μεν αρχικά αντιπροσώπευε κάποια πραγματική αξία (χρυσός), σήμερα όμως αντιπροσωπεύει αέρα κοπανιστό, τον οποίο έχουν τεμαχίσει σε διάφορα οικονομικής και τραπεζικής φύσεως  παράγωγα, που ούτε όλοι οι οικονομολόγοι γνωρίζουν, πόσο μάλλον οι μη εμπλεκόμενοι με τον τομέα αυτό. Η τελική του δε μορφή ΔΕΝ θα έχει σχέση πλέον με την έννοια του χρήματος όπως την γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, αλλά θα αποτελεί ένα σύνολο ψηφιακών μονάδων που θα αυξάνονται ή θα μειώνονται ή θα εξαφανίζονται (διαγράφονται), κατά το δοκούν του εντολέα του ψηφιακού χειριστή και τις επιδόσεις του ελεγχομένου.  Κατά την αυτήν έννοια, το «χρήμα που πιστώνεται φέρνει χρήμα» και αυτό μόνον μία πιστωτική επιχείρηση μπορεί να το εφαρμόσει. Κοινώς μία τράπεζα και ουδόλως ίδρυμα, που ως έννοια έχει πέσει ως επιδημία, μέχρι την τηλεφωνία. Αφού λοιπόν το χρήμα φέρνει χρήμα, οι τράπεζες αποφάσισαν να τζογάρουν το χρήμα των πελατών τους, διότι μόνον χάρη αυτών αυτές υπάρχουν, έως που δάνειζαν αέρα κοπανιστό, αλλά με πραγματικά διεκδικούμενα υψηλά επιτόκια, ενώ σήμερα διεκδικούν τον αέρα στον οποίο εκείνες πόνταραν με τόκο, να τον μετατρέψουν σε εμπράγματη περιουσία που αυτές ΔΕΝ δικαιούνται.

       

«Η φιλαργυρία είναι η πηγή όλων των κακών», υπό την έννοια όμως του να επενδύεις τα κέρδη σου για να κερδίζεις ακόμα περισσότερα και όχι όπως συμβαίνει με την «αμαρτωλή» αποταμίευση ή την κατανάλωση που εμποδίζει την εκ νέου επένδυση. Σαν να λέμε ΔΕΝ λογίζεται ως «φιλαργυρία» το αν αποκτήσεις τόσα όσα σου ικανοποιούν μέχρι και την πιο τρελή παθολογική σου φαντασίωση.  Οι υπόλοιποι απλώς πρέπει να ακολουθούν πιστά τους κανόνες, χωρίς να σκέπτονται. Κοινώς την λιτότητα.  Την πρώτη εντολή του φιλελευθερισμού. Η σκέψη είναι απαγορευμένη διεργασία, διότι σκέψεις και Ιδέες ΔΕΝ μπορούν να υπολογιστούν με μετρητικούς όρους, όπως κάνουν τα ρολόγια, οι μεζούρες και οι μαθηματικοί τύποι.   

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΤΙΜΗ.  Χωρίς αυτήν, ΔΕΝ υπάρχουν (!!!)    

«όλοι πρέπει να προσαρμόζονται στην πραγματικότητα». Ποια όμως ;;; αυτήν που οι προτεστάντες ή οι ισλαμιστές ή οποιοδήποτε άλλο δόγμα, προσδιορίζουν. Για αυτό είναι ανεπίτρεπτο να ξεφεύγεις από τις δυνατότητές σου, για αυτό πρέπει να τιμωρείσαι.    

«Η φιλανθρωπία ΔΕΝ είναι λύση», υπό την έννοια ότι η φιλανθρωπία συγκρούεται με την ατομική ευθύνη και όχι υπό την έννοια να σε μάθω κάτι ώστε να ζήσεις με αυτάρκεια αντί να σε ελεημονώ ή να σε στηρίξω για να εξελιχθείς ή να σου προσφέρω αξιοπρεπή εργασία αντί δουλεία. 

«Η εργατικότητα και η παραγωγικότητα» είναι θείες εντολές, διότι ο Θεός που μας έπλασε «κατ’ εικόνα και ομοίωση»,  μας τοποθέτησε στην γη για να προστατεύουμε τα δημιουργήματά του και επομένως θα πρέπει να είμαστε σαν εκείνον που ΔΕΝ σταματά ποτέ να ξεκουραστεί, για χάρη μας. Τι! ωραία λεκτική σε συσκευασία δώρου, που όταν το ανοίξεις μέσα του κρύβει εκτός την λέξη δουλεία, κρύβει και την υποταγή στην θεϊκή εξουσία που κάποιος επινόησε ως θεώρημα.  

Η εργατικότητα όμως συνοδεύεται από την θεϊκή εντολή «να τηρείς ευλαβικά τις υποσχέσεις σου», άσχετα του τι κάνω εγώ ο «προνομιούχος» που έχω άμεση επαφή με το θεό και παίρνω το δικαίωμα αυτοβούλως να καταπατώ πχ. την «τραπεζική πίστη».  Όσο περισσότερο πιστός είσαι εσύ, τόσα χρήματα θα έχεις στην διάθεσή σου και θα πολλαπλασιάζεις την πίστη σου στην .., αγορά.  

«ΔΕΝ έχουν σημασία τα έργα, αλλά η πίστη». Δηλαδή ΔΕΝ έχει σημασία τι κάνεις στην ζωή σου, αν σκοτώνεις ή φυτεύεις λουλούδια ή ψεύδεσαι, αλλά αν ακολουθείς πιστά τι σου λέει το ιερατείο της θρησκεύματος στο οποίο ανήκεις.  Κατά τα άλλα, υπάρχει το συγχωροχάρτι που θα δώσει λύση, υπάρχει ο θεός που δείχνει…, κατανόηση όταν σκοτώνει κάποιος στο όνομά του, υπάρχει ο μελλοντικός παράδεισος για τους αδύναμους ή τέλος η θρησκεία πέφτει θύμα εκμετάλλευσης ώστε το σύστημα να επιβάλει ευκολότερα  την όποια «ανθρωπιστική» πολιτική του μέσω αυτής και ας είναι αυτό άθεο ή κάνει τον σταυρό του είτε αριστερόστροφα είτε δεξιόστροφα.  

   

Από δήλωση της παγκόσμιας τράπεζας όπως το άκουσα από τον Μ. Δανέζη, «η Ορθοδοξία απετέλεσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη, σε αντίθεση με τον Προτεσταντισμό που συνέβαλε θετικά στην δημιουργία πλούτου, στην δημιουργία σύγχρονων αντιλήψεων και στον εκσυγχρονισμό». Ο όρος «Προτεσταντικός εκσυγχρονισμός» σημαίνει ότι όλα έχουν μία ποσοτική τιμή. Μπορούν να μετρηθούν, να υπολογιστούν, πέραν αυτού όμως ουδέν. Ωστόσο κατηγορούνται οι προτεστάντες που επιπλήττουν όσους έχουν χρέη, κατηγορούνται καθολικοί και ορθόδοξοι για την ελαστικότητά τους, από τον Μακρόν.    

Στην υλιστική θεωρία σημαίνει ότι ΔΕΝ μπορείς να ζεις σε έναν κόσμο με αξίες όταν ΔΕΝ μπορείς σε αυτές  να υπολογίσεις μία τιμαριθμική αξία, όπως είναι πχ. ο Έρωτας, για αυτό έπρεπε να διαστρεβλωθεί η έννοιά του και να υποβαθμιστεί στο επίπεδο του σεξ επειδή εξ αυτού ανοίγουν δίαυλοι παραγωγής κερδών, νόμιμων ή παράνομων.  

Από την στιγμή που άρχισε να υπολογίζεται η ύπαρξη του ανθρώπου στο σύνολό της, ως μία τιμαριθμική καταγραφή και μόνον, επειδή είναι ένα μετρούμενο γεγονός σε σχέση με την ικανότητα των δραστηριοτήτων του, όλα αναποδογύρισαν. Οι ανάγκες ήταν αυτές που αύξησαν και βελτίωσαν τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Οπότε κάλλιστα οι ανάγκες μπορούσαν να εργαλειοποιηθούν από αλαζονικά όντα που το ενδιαφέρον τους περιστρεφόταν γύρω από τα οφέλη που αυτές θα τους απέδιδαν (διαφήμιση, καλλιέργεια πλασματικών αναγκών ή δήθεν διευκολύνσεων). Η δε ηλικία ενός ατόμου συνδέεται με το πόσο θα παράγει σε αυτόν που θα υπολογίσει την ανταποδοτική αμοιβή του έργου του, δίκαιη ή άδικη και των δεξιοτήτων του που αυτές μπορούν να του φανούν χρήσιμες.

Ωστόσο, απόρροια αυτής της αντίληψης που πέρασε στο ανθρώπινο γίγνεσθαι ως θέσφατο, «έτσι το βρήκα, άρα είναι σωστό ή ΔΕΝ μπορώ εγώ να το αλλάξω», υποβάθμισε την αξία και την  ποιότητα της ανθρώπινης ζωής δραματικά εξ αιτίας του ρητού «με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις». Εξ ου για κάποιους η αξία της ζωής αποτιμάται με μία μαχαιριά για απόκτημα μιας κάμερας, επίδειξη με ένα σούπερ αυτοκίνητο γεμάτο γκόμενες, ξέκολλα με σκοπό την αυταρέσκεια και τον ναρκισσισμό, αποκεφαλισμοί λόγω κάποιων ανορθόδοξων θρησκευτικών δοξασιών. Για κάποιους άλλους οι νεκροί αποτιμώνται με πολεμικά κέρδη και ανοικοδομήσεις των όσων οι ίδιοι ισοπέδωσαν ή αυτή αποτιμάται με ένα δολάριο και αν ή ένα μπολ ρύζι ημερησίως. ΔΕΝ χρειάζεται να αποκτάς πολλά εσύ γιατί ΔΕΝ ξέρεις να τα αξιοποιείς σωστά, ενώ εγώ ως εξουσία (τρομάρα της) που κατέχω την γνώση, σου κλέβω ό,τι έχεις και ΔΕΝ έχεις, καταχωνιάζω τις εφευρέσεις σου ή τις εξαγοράζω, διότι ΔΕΝ χρειάζεται να σου παρέχονται περισσότερα από όσα εγώ επιτρέπω και για τον σκοπό που τα επιτρέπω. Σου κλέβω τον φυσικό πλούτο σου, σου κλέβω τα μυαλά που παράγεις μην σηκώσεις κεφάλι εσύ, καλλίτερα ας τα ελέγχω εγώ που είμαι η εξουσία και που θα τους δώσω επαγγελματικές θέσεις, προβολές και αξιώματα. Εσύ τότε θα υπερηφανεύεσαι που ένας ομόφυλός σου διέπρεψε στο εξωτερικό γιατί στην «ακάματη» πατρίδα σου ΔΕΝ θα τα κατάφερνε και ας αναρωτιόσουν αφελώς «μα γιατί».  Ή  χρησιμοποιεί η εξουσιαστική μηχανή το «γιατί», για να θίξει την «ακάματη» πατρίδα που η ίδια (εξουσία) κατάντησε, σκορπίζοντας με δόλο ενοχές.  Διαφορετικά τα μυαλά θα πεινάσουν ή σε κάποιες περιπτώσεις θα αποδημήσουν εις Κύριον πριν την ώρα τους.  

«Θεός είναι η πανταχού παρούσα ύλη και τα πάντα πληρούσα» κατά το γνωστό «πανταχού παρόν και τα πάντα πληρών». 

Κάτω από αυτό το υλιστικό προτεσταντικό πρίσμα, η έννοια φίλος πλέον ΔΕΝ υπάρχει και αντικαθίσταται με την έννοια «συνεργάτης», που όταν λήξει η συνεργασία του αμοιβαίου κέρδους, παύει η ισχύ αυτής της σχέσης.      

Όπως κάθε θεοκρατική θεωρία έχει ανάγκη τους ναούς της, πέραν των συνηθισμένων, έτσι και ο προτεσταντισμός, όσο και όλα ανεξαιρέτως τα δόγματα πέραν του εξωτερικού προσωπείου τους, σύγχρονοι ναοί για αυτά νοούνται, τα χρηματιστήρια και οι τράπεζες.     

Όσο για την αξία της έννοιας Δικαιοσύνη, αυτή έπρεπε να εκφυλιστεί στο επίπεδο μιας κάποιας επιφανειακής νομιμότητας, το περιεχόμενο της οποίας καθορίζεται από την νοοτροπία και την κατεύθυνση που έχει λάβει από επιβουλευόμενους κύκλους, ο εκάστοτε νομοθέτης, ασχέτως αν αυτός ο νόμος αποδίδει Δικαιοσύνη, αλλά θα αποδίδει…, νομιμότητα. Κάτι σαν την «επιστροφή στην κανονικότητα» ένα πράμα, το περιεχόμενο της οποίας αγγίζει την σχιζοφρένεια. 

Για όλα αυτά ο αστροφυσικός και φιλόσοφος Δανέζης, μας έχει γνωστοποιήσει από καιρό τον μαθηματικό τύπο μέτρησης του ανθρώπου σύμφωνα με την προτεσταντική αντίληψη, ο οποίος είναι :  
 Α = Yn * Pa,n * r. ω   Δηλαδή : 

Α => η αξία του ανθρώπου σε χρήμα, η οποία ισούται από το γινόμενο των 

Υn => την παραγωγικότητα αυτού σε σχέση με την ηλικία του (n)

Pa,n => την Πιθανότητα ενός ανθρώπου (a) να ζήσει μέχρι την τάδε ηλικία (n).  Κοινώς το προσδόκιμο ζωής. 
Τόσο δύσκολο είναι να συνδυάσει κάποιος μερικά πράγματα ως προς αυτό, αντί να τα θεωρεί συνωμοσιολογία ;;;

Και τώρα το κλου της προτεσταντικής αντίληψης

r =>  τα τρέχοντα επιτόκια.  

Σε καμία περίπτωση η ανθρώπινη ζωή ή η ανθρώπινη αντίληψη ΔΕΝ χωρούν μέσα σε ένα γράμμα «n» και ένα γράμμα «r» ή έναν μαθηματικό τύπο. Διότι στην περίπτωση που  συρρικνωθεί ή εγκλωβιστεί η ανθρώπινη αντίληψη μέσα σε αυτόν ή οποιοδήποτε άλλον μαθηματικό τύπο και δη με θρησκοληπτικό μανδύα, τότε σε καμία περίπτωση ΔΕΝ θα καταλαβαίνει αυτή η ακατάδεκτη αντίληψη άλλες έννοιες πέραν των καθιερωμένων, ούτε θα είναι ανοικτή σε νέες επιστημονικές ανακαλύψεις που ανατρέπουν προηγούμενες. 

Με αυτήν την τακτική αρχίζει ο διαχωρισμός των ανθρώπων. Αυτών που τυφλά ακολουθούν έναν «θεόσταλτο» μαθηματικό τύπο και αυτών που έντονα θα τον απορρίπτουν κ.ο.κ. Έτσι τα καθιερωμένα συνεχίζουν αδιατάραχτα να υποσκάπτουν θεμέλια, οι δε περιθωριοποιούνται ούτε που εισακούγονται και η έννοια πρόοδος βρίσκεται στα αζήτητα, λόγω της ψηφιακής τεχνολογικής εξέλιξης, η οποία βαπτίστηκε «πολιτισμός». Με κάτι τέτοιες παρόμοιες νοοτροπίες, που ΔΕΝ διαφέρουν επί της ουσίας, άρχισαν να ξεπηδούν τα διάφορα ιερατεία και οι μυστικοί κύκλοι, με γνώμονα μόνον την υποτίμηση και τον εκφυλισμό του ανθρώπου, αλλά και για την αδιατάραχτη ελέω θεού, εξουσία τους. Από όταν μπήκε και η έννοια του Θεού στο περιθώριο, τα ιερατεία κατέληξαν είτε σε μυστικιστικές ομάδες διαφόρων τύπων (στοές) για «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν», είτε σε δόγματα, είτε σε αμιγώς θεοκρατικά ή και σε κρυπτοθεοκρατικό-πολιτικά συστήματα.  

Πόσες φορές άλλωστε έχουμε τονίσει από τούτην την γωνιά. ότι η αντίληψη που αναπτύσσεται έχει Μία πηγή και αυτή είναι η Κοσμοθεωρία ενός ανθρώπου ή μίας φυλής ή ενός Έθνους !!! 

  

Όσο περισσότερη γνώση είναι διαδεδομένη στους κόλπους μίας φυλής, τόσο αυτή θα προοδεύει σε σχέση με μία άλλη που η γνώση της είναι περιορισμένη ή απαγορευμένη. Στην δεύτερη, πιο εύκολα θα βρίσκει η όποιας ένδυσης εξουσία τρόπους να την κατηγορεί ή να την κοροϊδεύει, από ό,τι με την πρώτη. Δηλαδή μετατρέπεται η γνώση σε όπλο εξουσίας και αυτό γίνεται πασιφανές μέσα από την συμπεριφορά αυτού που την εκφράζει.  

Πόσες φορές έχουμε μιλήσει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και πόσοι από εσάς έχετε ισχυριστεί την αλλαγή νοοτροπίας ;;;  Πόσες φορές έχουμε αναφερθεί ότι πρέπει να πάμε πίσω, να αρχίσουμε να θυμόμαστε την γενιά μας και τις πνευματικές παρακαταθήκες της, τώρα ειδικά που συνειδητοποιούμε ότι κάποιοι άλλοι έχουν ανατρέψει όλες τις ανθρώπινες πολιτισμικές αρχές και αξίες, προτάσσοντας τις αντεστραμμένες δικές τους ;;; 

Από την στιγμή που διαχωρίστηκε ο Θεός από το ανθρώπινο γίγνεσθαι και έγινε εξωκοσμικός, από αυτό το σημείο ξεκινά η ανθρώπινη επινόηση της πυραμίδας.  Είτε αυτή είναι οικονομική, εξ αιτίας της οποίας η Αλβανία κατέρρευσε οικονομικά και τότε άνοιξαν τα δικά μας σύνορα. Τυχαίο ;;; 

Είτε αυτή αφορά επίπεδα εξουσίας και εξουσιαζομένων. 

Από την στιγμή που απέκοψαν επίσης το «είναι» του ανθρώπου από το Σύμπαν και αυτός συνήθισε να το αντιλαμβάνεται σαν κάτι απόμακρο από αυτόν, παύει να αντιλαμβάνεται ότι είναι ο ίδιος μία μικρογραφία του σύμπαντος, οπότε παύει να επιδιώκει να έρχεται σε επικοινωνία με αυτό. Δηλαδή να συνδέεται και να δέχεται την ενεργειακή του προσφορά. Επικοινωνία εδώ ΔΕΝ νοείται με κάποιους άγνωστους δήθεν εξωγήινους ή μεταφυσικά αόρατα όντα που δήθεν ενσαρκώνονται αλλά που ωστόσο μπορεί να είναι ολογράμματα ή αποικήσεις σε ψευδαισθητικούς πλανήτες ή για λόγους διαστημικών εξορύξεων, εξ ου ο δεύτερος όρος του φιλελευθερισμού ή του προτεσταντισμού, η «ακρίβεια».  Διότι διαφορετικά πως θα δικαιολογήσει η εξουσία που σπαταλάται τόσος πλούτος, ενώ υπάρχει τόση δυστυχία στον πλανήτη ;;;  Όσο για τις επιστήμες αυτές φιμώνονται, μην ξυπνήσει ο Πολύφημος που τώρα κοιμάται και ανοίξει το τρίτο του, το πνευματικό μάτι, οπότε τότε ούτε η «κόλαση» ΔΕΝ θα δέχεται τους καταδικασμένους για τα βαριά τους κρίματα.  Αν γινόταν να ζούσαν ακόμα οι άνθρωποι στα δένδρα, θα το είχαν κάνει.  Επειδή ΔΕΝ μπορούσαν, έπρεπε να βρουν τρόπο το πως θα ελέγξουν και το πώς θα αποπροσανατολίζουν την πνευματική και επιστημονική σκέψη, διαχρονικά.      

Μπορείτε να φανταστείτε αν λίγο άλλαζαν οι νοοτροπίες μας, πόσο διαφορετικές θα ήταν οι ζωές όλων μας ;;; Αυτό το ερώτημα ΔΕΝ μπορεί να το θέσεις στον οιοδήποτε, ούτε να περιμένεις απαραίτητα μία ικανοποιητική απάντηση από όλους. Όχι γιατί υστερούν σε κάτι, αλλά γιατί κυρίως είναι οι ίδιοι υπαίτιοι για λόγους που ποικίλουν μεταξύ τους.  

Νάγια