Πολιτική Βραχυβιότητας
Έως το 1924 οι ηλεκτρικοί λαμπτήρες διαρκούσαν 2500
ώρες . Τότε δημιουργήθηκε ένα καρτέλ μεγάλων εταιρειών κατασκευής
λαμπτήρων ( ο ΦΟΙΒΟΣ ) που υποχρέωσε όλες τις εταιρείες να κατασκευάζουν
λαμπτήρες που θα ζουν 1000 ώρες το ανώτερο. ‘Έβαζαν και πρόστιμο στις
εταιρείες που ξεπερνούσαν το όριο ! Σε έναν πυροσβεστικό σταθμό των ΗΠΑ
υπάρχει ένας ηλεκτρικός λαμπτήρας που φέγγει συνεχώς πάνω από 100
χρόνια. Κατασκευάστηκε σε ένα μικρό εργοστάσιο του Οχάϊο τον 19ο αιώνα.
Μετά το 1924 κατατέθηκαν πατέντες για διαφόρων ειδών λαμπτήρες. Ένας από
αυτούς θα διαρκούσε 100.000 ώρες ( 11 ώρες ημερησίως για 25 χρόνια ! ).
Καμία βιομηχανία δεν τον κατασκεύασε.
Στους εκτυπωτές υπάρχει ένα τσιπάκι που μετρά τις σελίδες που
εκτυπώνονται. Μόλις μετρήσει 5000 σελίδες, μπλοκάρει τον εκτυπωτή και
βγάζει ένδειξη βλάβης ! Σε άλλους εκτυπωτές υπάρχει αισθητήρας που
μετράει το μελάνι που φτύνει ο εκτυπωτής (σε ένα σφουγγαράκι ) όταν
καθαρίζει την κεφαλή. Μόλις το σφουγγαράκι γεμίσει, μπλοκάρει τον
εκτυπωτή. Οι εταιρείες λένε «ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ Η ΕΠΙΣΚΕΥΗ. ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ» . Ένας Ρώσος προσφέρει δωρεάν λογισμικό που μηδενίζει το μετρητή μελανιού και ο εκτυπωτής ξαναδουλεύει κανονικά !
Η Duppont το 1940 κατασκεύασε ένα νήμα για καλτσόν φοβερά ανθεκτικό (
το καλτσόν γινόταν και σχοινί ρυμούλκησης ! ). Η εταιρεία διέταξε τους
χημικούς της να το κάνουν πιο ασθενές διότι τα καλτσόν δεν χαλούσαν ποτέ
!
Μια ανατολικογερμανική εταιρεία κατασκεύαζε τους λαμπτήρες NARVA με
μεγάλη διάρκεια ζωής. Επεχείρησε να πουλήσει το προϊόν στην Δύση. Δεν το
δεχτήκανε ! Μετά την επανένωση των Γερμανιών, το εργοστάσιο το κλείσανε
!
Η APPLE πουλούσε το i-pod 400-500 δολάρια. Σε έναν πελάτη χάλασε η
μπαταρία στους 18 μήνες. Του είπε να αγοράσει άλλο. Σε όλες τις
υπαίθριες διαφημίσεις της APPLE πήγε και έγραψε «ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΗΣ
ΝΑ ΧΑΛΑΝΕ ΓΡΗΓΟΡΑ» . Δικηγόρος έκανε μήνυση στην εταιρεία διότι επίτηδες
έκανε την μπαταρία να χαλά γρήγορα. Αναγκάσθηκε η εταιρεία να ανεβάσει
την εγγύηση σε 2 έτη .
Ξέρετε που πάνε οι συσκευές που δίνετε για ανακύκλωση; Στις
αφρικανικές χώρες. Δήθεν θα πουληθούν σαν δεύτερης ποιότητας συσκευές.
Στην πραγματικότητα τις πετάνε σε τεράστιους σκουπιδότοπους όπου πάνε οι
φτωχοί, καίνε τα πλαστικά ( τοξικός καπνός ) και παίρνουν τα μέταλλα
για να τα πουλήσουν. Πετάμε τα σκουπίδια μας στην ατμόσφαιρα ( και τα
αναπνέουμε ) και στις φτωχές χώρες !
Ο εγγονός του ιδρυτή της PHILIPS κάνει λάμπες που διαρκούν 25 χρόνια.
Αν λαμβάναμε υπ’ όψιν το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ του πετρελαίου οι
μεταφορές θα ήταν 20-30 φορές ακριβότερες και θα συνέφερε να στραφούμε
στην αυτάρκεια. Ζούμε σπάταλα εις βάρος των επόμενων γενεών. Στις
βιομηχανία νημάτων χρησιμοποιούσαν τοξικές βαφές. Τώρα ( κάποια από
αυτές ) βάζει μόνο ΦΑΓΩΣΙΜΕΣ βαφές !
Υπάρχει το κίνημα ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ (Γάλλος ο μπροστάρης). Γιατί δηλαδή εδώ
δεν μπορούμε να έχουμε τέτοιο κίνημα ; Καταναλώνουμε 26 φορές πάνω από
την εποχή του Μαρξ.
( 18-4-2012 . Το κείμενο είναι η περίληψη ενός ντοκιμαντέρ της
ZOODIAC με τίτλο «ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΣΠΑΤΑΛΗΣ» που προβλήθηκε από τον SKY
την 16-4-2012)
εικόνα Dan Flavin
Φανταστείτε, αν τα δηλώνουν αυτά ανοιχτά, τι συμβαίνει στο παρασκήνιο… Αλλά
σκεφτείτε και τι έχει μεσολαβήσει για να φτάσουν στο σημείο να κάνουν
τέτοιες δηλώσεις (που αληθινά είναι μονάχα λίγες ενδεικτικές που
επιλέξαμε ανάμεσα από πολλές εκατοντάδες παρόμοιες)… Η χρονολογική σειρά
με την οποία παραθέσαμε αυτές τις δηλώσεις και η γενική εντύπωση που
αφήνουν όλες μαζί (καθώς και οι ομοιότητές τους), λένε πολύ περισσότερα
από αυτά που η κάθε δήλωση αφήνει να εννοηθούν…
Χωρίς αμφιβολία, σημαντικός φορέας της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας
είναι ο μύθος, η μυθολογία με την οποία μεγάλωσαν αρκετές γενιές και
τότε, αλλά και σήμερα. Ο Δυτικός όμως πολιτισμός εδώ και χρόνια αντί να
κατανοήσει ότι αυτοί οι μύθοι δεν παίζουν κανένα άλλο ρόλο παρά να
διδάξουν τον ίδιο τον άνθρωπο, ότι αφορούν αυτόν άμεσα, αυτόν και τους
κατ’ όνομα θεούς του, αντιμετωπίζει το μύθο σαν μία ανθολογία ευχάριστων
ιστοριών που οι καλύτερες από αυτές φθάνουν στο κινηματογραφικό πανί με
ή χωρίς γυαλιά 3D. Χωρίς να απορρίπτουμε και αυτή τη διάσταση στον
αρχαίο ελληνικό μύθο ή τον ρόλο των θεών μέσα σε αυτό, οι μύθοι
αποτελούν αφηγήσεις με τη διαφορά ότι ενσωματώνουν και έναν υπερβατικό
χαρακτήρα, δηλαδή προσπαθούν να εξηγήσουν τη σχέση του ανθρώπου με τις
δυνάμεις εκείνες που δρουν και υπάρχουν εκτός του πεδίου της δράσης του.
Τα αγάλματα αποτελούσαν το σημείο της ένωσης μεταξύ των θεών και των
ανθρώπων και ήταν αυτά που γεφύρωναν την επικοινωνία μεταξύ τους. Όπως
θα αναλύσουμε παρακάτω ήταν το μέσο της υπενθύμισης για τους πιστούς
χωρίς να πιστεύουν ότι ο ίδιος ο θεός ή μέρη του έχουν κλειστεί μέσα σε
αυτό. Πάνω σε αυτό το ψέμα πάτησε αργότερα η χριστιανική εκκλησία μετά
το θάνατο του αυτοκράτορα Ιουλιανού και κατηγόρησε την παλαιά θρησκεία
σαν ειδωλολατρική ισχυριζόμενη ότι μέσα στα αγάλματα κατοικούν δαίμονες.
Δεν είναι τυχαίο ότι έργα γλυπτικής τέχνης και έκφρασης δεν
ενθαρρύνθηκαν από τους μετέπειτα Βυζαντινούς αυτοκράτορες, αλλά και κάθε
εκδήλωση που αφορούσε τη γλυπτική περιορίστηκε αποκλειστικά σχεδόν στην
διακόσμηση των χριστιανικών εκκλησιών (κυρίως ξυλογλυπτική σε τέμπλα,
άμβωνες, εικόνες κτλ.).
Σημείωση : κάθε υπογράμμιση παραπέμπει σε άλλη σελίδα με ένα κλικ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου