Όλοι όσοι μιλούν πως είναι πατριώτες και τάχατε ενδιαφέρονται για την πατρίδα και την σωτηρία της , ας μην αναμασούν τα άσκοπα λόγια τους ούτε να τα αναπλάθουν όπως νομίζουν διπλωματικότερα. Η πραγματικότητα δεν έχει πολλούς δρόμους, αλλά μόνον την ευθύτητα και την ειλικρινή στόχευση των συμφερόντων της χώρας. 1. Νά αποκαλυφθούν και νά γνωστοποιηθούν άμεσα στόν Ελληνικό Λαό, όλες οι δεσμεύσεις, οι όροι, οι ρήτρες και οι δανειακές υποχρεώσεις πού έχουν αναλάβει εις βάρος του λαού και της Χώρα, έχοντας υπογράψει εκείνοι αντί της δικής μας συνεναινέσεως τήν νέα «θηριώδη» δανειακή σύμβαση. Εφ’ όσον δέ, αυτές συνεπάγονται απώλεια μέρους τής εθνικής κυριαρχίας μας (λιμάνια, αεροδρόμια, εθνικές οδούς και στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ.) και δυνατότητα τών δανειστών για εκποίηση εθνικού πλούτου (κοιτά-σματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, πολύτιμων μετάλλων και ορυκτών), νά εξαλειφθούν πάραυτα. 2. Νά καθορισθούν άμεσα τά όρια τής Ελληνικής ΑΟΖ και εφ’ όσον δέν μπορούμε -πρός τό παρόν- ν’ αντιμετωπίσουμε στρατιωτικά μόνοι μας τήν αρπακτική Τουρκία (έτσι πού απαξίωσαν τίς ένοπλες δυνάμεις μας οι «φιλειρηνικοί» κυβερνήτες μας τών «Ιμίων» και τών μετέπειτα «γραικυλισμών»…), νά προσχωρήσουμε στήν ήδη υπάρχουσα διακρατική συμφωνία Ισραήλ-Κύπρου, εξασφαλίζοντας τήν αυτονόητη -τεράστια- (όπως φαίνεται από τήν …«λύσσα» μέ τήν οποία θέλουν νά μάς τήν υφαρπάξουν…) εθνική ωφέλειά μας. 3. Νά υπάρξει άμεση επέκταση τών χωρικών μας υδάτων στά 12 μίλια από τήν Δυτική Κρήτη μέχρι τήν βόρεια Κέρκυρα (δηλαδή σέ όλο τό μήκος τού Ιονίου πέλαγος), μέ παράλληλη προσφυγή στό Διεθνές Δικαστήριο τής Χάγης γιά τήν παράνομη απειλή πολέμου εκ μέρους τής Τουρκίας, εάν επεκτείνουμε τά 12 μίλια και στό Αιγαίο, όπως -άλλωστε- έχουμε κάθε δικαίωμα, μέ βάση τό Διεθνές δίκαιο. Μέ συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ν’ αρχίσουν άμεσα οι απαραίτητες ενέργειες πρός αξιοποίηση και εκμετάλλευση τού εθνικού μας ορυκτού πλούτου (κατά ξηρά και θάλασσα), στίς περιοχές πού (ακόμη…) «δ έ ν αμφισβητούνται». (Λ.χ. Δυτική Πελοπόννησο, Δυτική Στερεά Ελλά-δα, Χαλκιδική κ.λπ). Kαι τούτο προκειμένου νά προλάβουμε δόλιες ενέργειες αποσταθεροποίησης και εδαφικού ακρωτηριασμού τής Χώρας μας, οι οποίες είναι πρόδηλο ότι μεθοδεύονται, όπως συνέβη μέ τήν άτυχη Γιουγκοσλαβία. 4. Νά θεσμοθετηθεί ότι, ένα συγκεκριμένο ποσοστό (1ο/ο - 3ο/ο) από τά σημαντικά κέρδη τών εν λόγω εκμεταλλεύσεων, θά διατίθεται απ’ ευθείας: α) Στό ΙΚΑ και -αναλογικά- στά λοιπά Ταμεία Συντάξεων. (Γιά νά εξασφαλίσουν οι συνταξιούχοι τής Χώρας ένα σταθερό χρηματικό πόρο πού θά αναπληρώσει σταδιακά τίς -έως τώρα- χρηματικές «αφαιμάξεις» τους και θά βελτιώσει τίς συντάξεις τους σέ αξιοπρεπή επίπεδα…). β) Στό -εννοείται αναβαθμισμένο- Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών γιά άριστους μαθητές-σπουδαστές και ιδιαίτερα γιά άξια παιδιά πολυτέκνων οικογενειών. (Ώστε νά δοθούν κίνητρα βελτιώσεως τών μαθητικών και σπουδαστικών επιδόσεων, νά αναδειχθούν εξ αυτών οι άρι-στοι και νά αξιοποιηθούν επ’ ωφελεία τής Χώρας, επί πλέον δέ, ν’αντιστραφεί η «θανατηφόρα» -γιά τό Ελληνικό έθνος- υπογεννητικότητα…). γ) Στό Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και ιδιαίτερα στούς κλάδους τούς σχετικούς μέ έρευνες να υπάρξει χρηματοδότηση στους διάφορους τομείς (Γιά ν’ αποκτήσουμε σύντομα Ελληνες εξειδικευμένους επιστήμονες και τεχνικούς όλων αυτών τών κλάδων, οι οποίοι θά αξιοποιήσουν ακόμη περισσότερο τόν εθνικό μας πλούτο.) δ) Στήν θεσμοποίηση (ως τ ε λ ι κ ο ύ οργάνου ελέγχου ορθής και νόμιμης πραγματοποιήσεως αυτών τών ενεργειών, συμβάσεων και χρηματοδοτήσεων), ό χ ι τίς γνωστές αμαρτωλές «Επιτροπές τών Υπουργείων» αλλά τήν εκάστοτε Βουλή τών Εφήβων, μέ δικαίωμα προβολής «αρνησικυρίας» («veto»). (Ναί, τών εφήβων «Αχιλλέων», πού εργάζονται τό πρωί στίς οικοδομές, τό απόγευμα αντέχουν νά σπουδάζουν και έχουν τό θάρρος νά «μουτζώνουν» τήν Εξουσία, στό πρό-σωπο τών ολετήρων-εκπροσώπων της…). 5. Nά επανασυστηθεί τό Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, γιατί η ύπαρξη και η εύρυθμη λειτουργία του προάγει και εξυπηρετεί τήν ιδιαίτερη σημασία πού έχει η Ελληνική «πρωτιά» στήν παγκόσμια εμπορική ναυτιλία. 6. Νά απαιτηθεί η αναθεώρηση τής συμ-φωνίας μέ τήν οποία η -κατ’ εξοχήν θαλασσινή- Ελλάδα υποχρεώθηκε έναντι τής Ε.Ε. νά περιορίσει τόν αριθμό και τίς δραστηριότητες τών Ναυπηγείων της. Μέ τραγική συνέπεια νά ναυπηγούνται εκατοντάδες πλοία τής Ελληνικής και αλλοδαπής Εμπορικής Ναυτιλίας στά ναυπηγεία τής Ιαπωνίας και τής Κορέας και εμείς ν’ αγοράζουμε Υποβρύχια …«πού γέρνουν», από τά ναυπη-γεία τής Γερμανίας κ.λπ. (Μέχρι και τήν αναγκαστική απόσυρση τών Ελληνικών ιστιοφόρων-αλιευτικών, τών κομψοτεχνημάτων τής Ελλη-νικής λαϊκής ναυπηγικής τέχνης, μέ ιστορία και παράδοση χιλιετηρίδων, αποδέχθηκαν οι γραικύλοι κυβερνήτες μας πού υπέγραψαν -χωρίς στοιχειώδη αιδώ και χωρίς εθνικό σθένος- αυτές τίς άθλιες συμφωνίες...) 7. Νά καταγραφούν όλα τά σημαντικά Ελληνικά αρχαιολογικά ευρήματα πού εκτίθενται στά μεγάλα Αρχαιολογικά Μουσεία (Νέας Υόρκης, Λονδίνου, Παρι-σίων, Βερολίνου, Πετρούπολης κ.λπ.) και νά απαιτηθεί ε ί τ ε η επιστροφή τους στήν Χώρα μας (ως προϊόντων κλοπών και αρχαιοκαπηλίας) είτε νά μάς καταβληθεί ποσοστό επί τών εκατομμυρίων εισιτηρίων πού εισπράττουν ετησίως οι ανωτέρω (επιεικώς κλεπταποδόχοι…), τής πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Τα εν λόγω χρήματα νά διατεθούν γιά τήν ίδρυση και τήν χρηματοδότηση Πανεπιστημιακών εδρών Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, Φιλοσοφίας και Ιστορίας, στίς αντίστοιχες μεγαλουπόλεις τής αλλοδαπής, ώστε νά επαναβιώσει μακροπρόθεσμα, επ’ ωφελεία τής Χώρας μας, ο -πάλαι ποτέ- παγκόσμιος φιλελληνισμός. 8. Νά επαναφερθεί η ονομασία «Υπουργείο Εθνικής Παιδείας», γιατί οι όροι «Εθνική» και «Παιδεία» είναι άκρως σημαντικοί και δ έ ν υποκαθίστανται από τόν μή εθνικό και μή παιδευτικό όρο «διά βίου μάθησης», εφ’ όσον η «μάθηση» είναι -κατά πολύ- «στενότερος» όρος από τήν «Παιδεία» και βεβαίως οι Ελληνες και οι Ελληνίδες δ έ ν θέλουμε Παιδεία «μή εθνική», δηλαδή Παιδεία αντεθνική. (…) 9. Nά επανασυστηθούν τά Υπουργεία Μακεδονίας-Θράκης και Αιγαίου, γιατί η ύπαρξή τους συμβολίζει και η λειτουργία τους προάγει, τήν ιδιαίτερη σημασία πού έχουν γιά τήν ακεραιότητα και τήν ευημερία τής Χώρας μας οι -εν λόγω- αντίστοιχες κρίσιμες εδαφικές περιφέρειες, ιδιαίτερα υπό τίς σημερινές συνθήκες τών θρασύτατων αξιώσεων και ενεργειών, όχι μόνο τών αδιόρθωτων Τούρκων αλλά και τών προκλητικών γειτόνων μας των Σκοπιανών. 10. Νά επανασυστηθεί η σε διάλυση πολεμική βιομηχανία τής Χώρας μας και -οπωσδήποτε- η ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία), πού όσο υπήρχε και λειτουργούσε πλήρως, δέν είχε διαταραχθεί ποτέ η στρατιωτική ισορροπία μέ τήν Τουρκία αλλά και απασχολούνταν εκεί 3-4 χιλιάδες Ελληνες εξειδικευμένοι επιστήμονες, τεχνικοί και εργάτες. 11. Νά υποχρεωθεί μέ νόμο, κάθε μία από τίς Ελληνικές Τράπεζες («Εθνική», «ΑΛΦΑ-ΕΥΡΩΒΑΝΚ», «Πειραιώς», «Αγροτική», «Εμπορική», «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο»), νά αναλάβει «ανάδοχος» ενός συγκεκριμένου Ελληνικού μικρονησιού. (Λ.χ. Ψαρά, Καστελλόριζο, Αγ. Ευστράτιος, Γαύδος, Αντικύθηρα, Ερείκουσα, Φούρνοι ή άλλα.) κ α ι νά διαθέσει ένα μικρό ποσο-στό (λ.χ. τό 0,5%) από τά ετήσια κέρδη της, γιά τήν (πληθυσμιακή, οικιστική, εκπαιδευτική, εμπορική, αρχαιο-λογική, τουριστική κ.λπ.), επιβίωση και ανάδειξη τών εν λόγω νησιών. Ετσι, θά επιτύχουμε τήν απαιτούμενη επιβίωση και συνέχεια γι’ αυτές τίς «μικρές Ελλάδες» πού επιμένουν ν’ αντι-στέκονται και είναι τόσο πολύτιμες γιά τόν Ελληνι-σμό. 12. Να δοθεί άμεση προτεραιότητα στήν προώθηση και ενίσχυση τών προτύπων καλλιεργειών και λοιπών αγροτικών δραστηριοτήτων (ιδιαίτερα σέ περιοχές πού η ανεργία «καλπάζει»…), προκειμένου νά ξαναγίνει η Χώρα μας αυτάρκης στά βασικά και απαραίτητα διατροφικά προϊόντα (ελιές, λάδι, γάλα, τυριά, αυγά, όσπρια) αλλά και άλλων πού είναι -εδαφολογικά και κλιματολογικά- ευδόκιμα (εσπεριδοειδή, οπωροκηπευτικά, βότανα κ.λπ.), τά οποία μπορούν ν’ αποτελέσουν «αιχμή τού δόρατος» τών μελλοντικών κερδοφόρων εξαγωγών μας. 13. Νά υπάρξει ρητή δέσμευση, ότι θά αρχίσουν και θά προωθηθούν συγκεκριμένες πολιτικές, νομικές και πρακτικές ενέργειες, προκειμένου νά «αποφορτισθεί» τό ταχύτερο η Χώρα μας από τίς εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες πού τήν κατακλύζουν. Αυτό είναι άκρως απαραίτητο διότι, η επιβάρυνση πού υφίσταται η Χώρα μας, αλλοιώνει δραματικά τήν πληθυ-σμιακή ενότητα και τόν κοινωνικό «ιστό» τού Ελληνικού λαού, εκτινάσσει στά ύψη τήν εγκληματικότητα και τορπιλλίζει τά εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα τών Ελλήνων εργαζομένων και ανέργων. Παράλληλα, είναι γνωστό ότι, μεταξύ τών «εθνικών ομάδων» τών λαθρομεταναστών, έχουν δημιουργηθεί αδίστα-κτες «Μαφίες» οι οποίες διακινούν και εμπορεύονται τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών, πού δολοφονούν μέ αργό θάνατο χιλιάδες Ελληνόπουλα. Ακόμη, οι χιλιάδες ανέλεγκτοι και ανέστιοι λαθρομετανάστες «γκεττοποιούν» και υποβαθμίζουν ολόκληρες συνοικίες και δρόμους τών πόλεών μας, επιβαρύνοντας καταστροφικά πολλές δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες και -ιδιαιτέρως- τά Δημόσια Νοσοκομεία μας, τό προσωπικό τών οποίων «στενάζει» κυριολεκτικά γιά ν’ αντεπεξέλθει, εφ’ όσον κάθε ένας από αυτούς είναι -άθελά του- «κινητό δειγματολόγιο» λοιμωδών ασθενειών… 14. Ασφαλώς δ έ ν είναι μ ό ν ο ν αυτά πού πρέπει νά αποτελέσουν κυβερνητικές προτεραιότητες στήν σημερινή Ελλάδα. Όμως ένα έτερο κύριο μέλημα θα πρέπει να είναι η απόδοση δικαιοσύνης για όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης και των αντεθνικών ενεργειών της, με την παράλληλη δήμευση των περιουσιών όσων ενεπλάκησαν στην κλοπή των δημοσίων ταμείων και εσόδων. Καμία παραγραφή δεν γίνεται αποδεκτή. Δέν διαβάσαμε και δέν ακούσαμε νά τά προτείνει έστω και ένας από τούς γνωστούς πολιτικούς φορείς στά περισπούδαστα προεκλογικά προγράμματά τους ή και άν πρόβαλλαν κάποια από αυτά, ουδέποτε τά προώθησαν πρός υλοποίηση, γι αυτό τον λόγο προβάλλονται μετ’ επιτάσεως, διότι θεωρούνται σημαντικά, εάν θέλουμε νά επιβιώσουμε εφεξής ως ελεύθερο, ανεξάρτητο, αυτάρκες και υπερήφανο έθνος. 15. Τέλος οι πολιτικοί της συμφοράς και της δουλοπρέπειας, δεν προβάλλουν ουδεμία Εθνική και δυναμική εξωτερική πολιτική , κρατώντας κρυφές ατζέντες εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος, με σοβαρό κίνδυνο τον διαμελισμό, κρατώντας τον λαό στην άγνοια, σπείροντας την διχόνοια με ψευδο-διλήμματα. ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ

Όλοι όσοι μιλούν πως είναι πατριώτες και τάχατε ενδιαφέρονται για την πατρίδα και την σωτηρία της , ας μην αναμασούν τα άσκοπα λόγια τους ούτε να τα αναπλάθουν όπως νομίζουν διπλωματικότερα.   Η πραγματικότητα δεν έχει πολλούς δρόμους, αλλά μόνον την ευθύτητα και την ειλικρινή στόχευση των συμφερόντων της χώρας.

1. Νά αποκαλυφθούν και νά γνωστοποιηθούν άμεσα στόν Ελληνικό Λαό, όλες οι δεσμεύσεις, οι όροι, οι ρήτρες και οι δανειακές υποχρεώσεις πού έχουν αναλάβει εις βάρος του λαού και της Χώρα, έχοντας υπογράψει εκείνοι αντί της δικής μας συνεναινέσεως τήν νέα «θηριώδη» δανειακή σύμβαση.

Εφ’ όσον δέ, αυτές συνεπάγονται απώλεια μέρους τής εθνικής κυριαρχίας μας (λιμάνια, αεροδρόμια, εθνικές οδούς και στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ.) και δυνατότητα τών δανειστών για εκποίηση εθνικού πλούτου (κοιτά-σματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, πολύτιμων μετάλλων και ορυκτών), νά εξαλειφθούν πάραυτα.

2. Νά καθορισθούν άμεσα τά όρια τής Ελληνικής ΑΟΖ και εφ’ όσον δέν μπορούμε -πρός τό παρόν- ν’ αντιμετωπίσουμε στρατιωτικά μόνοι μας τήν αρπακτική Τουρκία (έτσι πού απαξίωσαν τίς ένοπλες δυνάμεις μας οι «φιλειρηνικοί» κυβερνήτες μας τών «Ιμίων» και τών μετέπειτα «γραικυλισμών»…), νά προσχωρήσουμε στήν ήδη υπάρχουσα διακρατική συμφωνία Ισραήλ-Κύπρου, εξασφαλίζοντας τήν αυτονόητη -τεράστια- (όπως φαίνεται από τήν …«λύσσα» μέ τήν οποία θέλουν νά μάς τήν υφαρπάξουν…) εθνική ωφέλειά μας.

3. Νά υπάρξει άμεση επέκταση τών χωρικών μας υδάτων στά 12 μίλια από τήν Δυτική Κρήτη μέχρι  τήν βόρεια Κέρκυρα (δηλαδή σέ όλο τό μήκος τού Ιονίου πέλαγος), μέ παράλληλη προσφυγή στό Διεθνές Δικαστήριο τής Χάγης γιά τήν παράνομη απειλή πολέμου εκ μέρους τής Τουρκίας, εάν επεκτείνουμε τά 12 μίλια και στό Αιγαίο, όπως -άλλωστε- έχουμε κάθε δικαίωμα, μέ βάση τό Διεθνές δίκαιο.

Μέ συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ν’ αρχίσουν άμεσα οι απαραίτητες ενέργειες πρός αξιοποίηση και εκμετάλλευση τού εθνικού μας ορυκτού πλούτου (κατά ξηρά και θάλασσα), στίς περιοχές πού (ακόμη…) «δ έ ν αμφισβητούνται». (Λ.χ. Δυτική Πελοπόννησο, Δυτική Στερεά Ελλά-δα, Χαλκιδική κ.λπ).

Kαι τούτο προκειμένου νά προλάβουμε δόλιες ενέργειες αποσταθεροποίησης και εδαφικού ακρωτηριασμού τής Χώρας μας, οι οποίες είναι πρόδηλο ότι μεθοδεύονται, όπως συνέβη μέ τήν άτυχη Γιουγκοσλαβία.

4. Νά θεσμοθετηθεί ότι, ένα συγκεκριμένο ποσοστό (1^ο/ο - 3^ο/ο) από τά σημαντικά κέρδη τών εν λόγω εκμεταλλεύσεων, θά διατίθεται απ’ ευθείας:

α) Στό ΙΚΑ και -αναλογικά- στά λοιπά Ταμεία Συντάξεων. (Γιά νά εξασφαλίσουν οι συνταξιούχοι τής Χώρας ένα σταθερό χρηματικό πόρο πού θά αναπληρώσει σταδιακά τίς -έως τώρα- χρηματικές «αφαιμάξεις» τους και θά βελτιώσει τίς συντάξεις τους σέ αξιοπρεπή επίπεδα…).

β) Στό -εννοείται αναβαθμισμένο- Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών γιά άριστους μαθητές-σπουδαστές και ιδιαίτερα γιά άξια παιδιά πολυτέκνων οικογενειών.

(Ώστε νά δοθούν κίνητρα βελτιώσεως τών μαθητικών και σπουδαστικών επιδόσεων, νά αναδειχθούν εξ αυτών οι άρι-στοι και νά αξιοποιηθούν επ’ ωφελεία τής Χώρας, επί πλέον δέ, ν’αντιστραφεί η «θανατηφόρα» -γιά τό Ελληνικό έθνος-  υπογεννητικότητα…).

γ) Στό Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και ιδιαίτερα στούς  κλάδους τούς σχετικούς μέ έρευνες να υπάρξει χρηματοδότηση στους διάφορους τομείς

(Γιά ν’ αποκτήσουμε σύντομα Ελληνες εξειδικευμένους επιστήμονες και τεχνικούς όλων αυτών τών κλάδων, οι οποίοι θά αξιοποιήσουν ακόμη περισσότερο τόν εθνικό   μας  πλούτο.)

δ) Στήν θεσμοποίηση (ως  τ ε λ ι κ ο ύ  οργάνου ελέγχου ορθής και νόμιμης πραγματοποιήσεως αυτών     τών ενεργειών, συμβάσεων και χρηματοδοτήσεων), ό χ ι τίς γνωστές αμαρτωλές «Επιτροπές τών Υπουργείων»  αλλά τήν εκάστοτε Βουλή τών Εφήβων, μέ δικαίωμα προβολής «αρνησικυρίας» («veto»).

(Ναί, τών εφήβων «Αχιλλέων», πού εργάζονται τό πρωί στίς οικοδομές, τό απόγευμα αντέχουν νά σπουδάζουν και έχουν τό θάρρος νά «μουτζώνουν» τήν Εξουσία, στό πρό-σωπο τών ολετήρων-εκπροσώπων της…).

5. Nά επανασυστηθεί τό Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, γιατί η ύπαρξη και η εύρυθμη λειτουργία του προάγει και εξυπηρετεί τήν ιδιαίτερη σημασία πού έχει η Ελληνική «πρωτιά» στήν παγκόσμια εμπορική ναυτιλία.

6. Νά απαιτηθεί η αναθεώρηση τής συμ-φωνίας μέ τήν οποία η -κατ’ εξοχήν θαλασσινή- Ελλάδα υποχρεώθηκε έναντι τής Ε.Ε. νά περιορίσει τόν αριθμό και τίς δραστηριότητες τών Ναυπηγείων της. Μέ τραγική συνέπεια νά ναυπηγούνται εκατοντάδες πλοία τής Ελληνικής και αλλοδαπής Εμπορικής Ναυτιλίας στά ναυπηγεία τής Ιαπωνίας και τής Κορέας και εμείς ν’ αγοράζουμε Υποβρύχια …«πού γέρνουν», από τά ναυπη-γεία τής Γερμανίας κ.λπ.

(Μέχρι και τήν αναγκαστική απόσυρση τών Ελληνικών ιστιοφόρων-αλιευτικών, τών κομψοτεχνημάτων τής Ελλη-νικής λαϊκής ναυπηγικής τέχνης, μέ ιστορία και παράδοση χιλιετηρίδων, αποδέχθηκαν οι γραικύλοι κυβερνήτες μας πού υπέγραψαν -χωρίς στοιχειώδη αιδώ και χωρίς εθνικό σθένος- αυτές τίς άθλιες συμφωνίες...)

7. Νά καταγραφούν όλα τά σημαντικά Ελληνικά αρχαιολογικά ευρήματα πού εκτίθενται στά μεγάλα Αρχαιολογικά Μουσεία (Νέας Υόρκης, Λονδίνου, Παρι-σίων, Βερολίνου, Πετρούπολης κ.λπ.) και νά απαιτηθεί   ε ί τ ε  η επιστροφή τους στήν Χώρα μας (ως προϊόντων κλοπών και αρχαιοκαπηλίας) είτε νά μάς καταβληθεί ποσοστό επί τών εκατομμυρίων εισιτηρίων πού εισπράττουν ετησίως οι ανωτέρω (επιεικώς κλεπταποδόχοι…), τής πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Τα εν λόγω χρήματα νά διατεθούν γιά τήν ίδρυση και τήν χρηματοδότηση Πανεπιστημιακών εδρών Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, Φιλοσοφίας και Ιστορίας, στίς αντίστοιχες μεγαλουπόλεις τής αλλοδαπής, ώστε νά επαναβιώσει μακροπρόθεσμα, επ’ ωφελεία τής Χώρας μας, ο -πάλαι ποτέ- παγκόσμιος φιλελληνισμός.

8. Νά επαναφερθεί η ονομασία «Υπουργείο Εθνικής Παιδείας», γιατί οι όροι «Εθνική» και «Παιδεία» είναι άκρως σημαντικοί και  δ έ ν  υποκαθίστανται από τόν μή εθνικό και μή παιδευτικό όρο «διά βίου μάθησης», εφ’ όσον η «μάθηση» είναι -κατά πολύ- «στενότερος» όρος από τήν «Παιδεία» και βεβαίως οι Ελληνες και οι Ελληνίδες  δ έ ν  θέλουμε Παιδεία «μή εθνική», δηλαδή Παιδεία αντεθνική. (…)

9. Nά επανασυστηθούν τά Υπουργεία Μακεδονίας-Θράκης και Αιγαίου, γιατί η ύπαρξή τους συμβολίζει και η λειτουργία τους προάγει, τήν ιδιαίτερη σημασία πού  έχουν γιά τήν ακεραιότητα και τήν ευημερία τής Χώρας μας οι -εν λόγω- αντίστοιχες κρίσιμες εδαφικές περιφέρειες, ιδιαίτερα υπό τίς σημερινές συνθήκες τών θρασύτατων αξιώσεων και ενεργειών, όχι μόνο τών αδιόρθωτων Τούρκων αλλά και τών προκλητικών γειτόνων μας των Σκοπιανών.

10. Νά επανασυστηθεί η σε διάλυση πολεμική βιομηχανία τής Χώρας μας και -οπωσδήποτε- η ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία), πού όσο υπήρχε και λειτουργούσε πλήρως, δέν είχε διαταραχθεί ποτέ η στρατιωτική ισορροπία μέ τήν Τουρκία αλλά και απασχολούνταν εκεί 3-4 χιλιάδες Ελληνες εξειδικευμένοι επιστήμονες, τεχνικοί και εργάτες.

11. Νά υποχρεωθεί μέ νόμο, κάθε μία από τίς Ελληνικές Τράπεζες («Εθνική», «ΑΛΦΑ-ΕΥΡΩΒΑΝΚ», «Πειραιώς», «Αγροτική», «Εμπορική», «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο»), νά αναλάβει «ανάδοχος» ενός συγκεκριμένου Ελληνικού μικρονησιού. (Λ.χ. Ψαρά, Καστελλόριζο, Αγ. Ευστράτιος, Γαύδος, Αντικύθηρα, Ερείκουσα, Φούρνοι ή άλλα.)  κ α ι  νά διαθέσει ένα μικρό ποσο-στό (λ.χ. τό 0,5%) από τά ετήσια κέρδη της, γιά τήν (πληθυσμιακή, οικιστική, εκπαιδευτική, εμπορική, αρχαιο-λογική, τουριστική κ.λπ.), επιβίωση και ανάδειξη τών   εν λόγω νησιών.

Ετσι, θά επιτύχουμε τήν απαιτούμενη επιβίωση και συνέχεια γι’ αυτές τίς «μικρές Ελλάδες» πού επιμένουν ν’ αντι-στέκονται και είναι τόσο πολύτιμες γιά τόν Ελληνι-σμό.

12. Να δοθεί άμεση προτεραιότητα στήν προώθηση και ενίσχυση τών προτύπων καλλιεργειών και λοιπών αγροτικών δραστηριοτήτων (ιδιαίτερα σέ περιοχές πού η ανεργία «καλπάζει»…), προκειμένου νά ξαναγίνει η Χώρα μας αυτάρκης στά βασικά και απαραίτητα διατροφικά προϊόντα (ελιές, λάδι, γάλα,  τυριά, αυγά, όσπρια) αλλά και άλλων πού είναι -εδαφολογικά και κλιματολογικά- ευδόκιμα (εσπεριδοειδή, οπωροκηπευτικά, βότανα κ.λπ.), τά οποία μπορούν ν’ αποτελέσουν «αιχμή τού δόρατος» τών μελλοντικών κερδοφόρων εξαγωγών μας.

13. Νά υπάρξει ρητή δέσμευση, ότι θά αρχίσουν και  θά προωθηθούν συγκεκριμένες πολιτικές, νομικές και πρακτικές ενέργειες, προκειμένου νά «αποφορτισθεί» τό ταχύτερο η Χώρα μας από τίς εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες πού τήν κατακλύζουν.

Αυτό είναι άκρως απαραίτητο διότι, η επιβάρυνση πού υφίσταται η Χώρα μας, αλλοιώνει δραματικά τήν πληθυ-σμιακή ενότητα και τόν κοινωνικό «ιστό» τού Ελληνικού λαού, εκτινάσσει στά ύψη τήν εγκληματικότητα και τορπιλλίζει τά εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα   τών Ελλήνων εργαζομένων και ανέργων.

Παράλληλα, είναι γνωστό ότι, μεταξύ τών «εθνικών ομάδων» τών λαθρομεταναστών, έχουν δημιουργηθεί αδίστα-κτες «Μαφίες» οι οποίες διακινούν και εμπορεύονται τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών, πού δολοφονούν μέ  αργό θάνατο χιλιάδες Ελληνόπουλα.

Ακόμη, οι χιλιάδες ανέλεγκτοι και ανέστιοι λαθρομετανάστες «γκεττοποιούν» και υποβαθμίζουν ολόκληρες συνοικίες και δρόμους τών πόλεών μας, επιβαρύνοντας καταστροφικά πολλές δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες και -ιδιαιτέρως- τά Δημόσια Νοσοκομεία μας, τό προσωπικό τών οποίων «στενάζει» κυριολεκτικά γιά ν’ αντεπεξέλθει, εφ’ όσον κάθε ένας από αυτούς είναι -άθελά του- «κινητό δειγματολόγιο» λοιμωδών ασθενειών…

14. Ασφαλώς δ έ ν είναι  μ ό ν ο ν αυτά πού πρέπει νά αποτελέσουν κυβερνητικές προτεραιότητες στήν σημερινή Ελλάδα. Όμως ένα έτερο κύριο μέλημα θα πρέπει να είναι η απόδοση δικαιοσύνης για όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης και των αντεθνικών ενεργειών της, με την παράλληλη δήμευση των περιουσιών όσων ενεπλάκησαν στην κλοπή των δημοσίων ταμείων και εσόδων.  Καμία παραγραφή δεν γίνεται αποδεκτή.

Δέν διαβάσαμε και δέν ακούσαμε νά τά προτείνει έστω και ένας από τούς γνωστούς πολιτικούς φορείς στά περισπούδαστα προεκλογικά προγράμματά τους ή και άν πρόβαλλαν κάποια από αυτά, ουδέποτε τά προώθησαν πρός υλοποίηση, γι αυτό τον λόγο προβάλλονται μετ’ επιτάσεως, διότι θεωρούνται σημαντικά, εάν θέλουμε νά επιβιώσουμε εφεξής ως ελεύθερο, ανεξάρτητο, αυτάρκες και υπερήφανο έθνος. 
15. Τέλος οι πολιτικοί της συμφοράς και της δουλοπρέπειας, δεν προβάλλουν ουδεμία Εθνική και δυναμική εξωτερική πολιτική , κρατώντας κρυφές ατζέντες εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος, με σοβαρό κίνδυνο τον διαμελισμό, κρατώντας τον λαό στην άγνοια, σπείροντας την διχόνοια με ψευδο-διλήμματα.