Ο εκάστοτε βίος είναι ένας και μοναδικός, οι επιλογές εντός αυτού όμως είναι διττές.

 

Ακούω την Σάρα από την Παλαιά διαθήκη με τις ενοχές της, αφού καμία ψυχή από το υπερπέραν, δεν αποφάσιζε να ενσαρκωθεί μέσω του σώματός της. Ο ποιμένας σύζυγός της έπρεπε να αποκτήσει διάδοχο πάσει θυσία και με κάποιο τρόπο να καλυφθεί το κενό και η ενοχή της στειρότητας στα όμματα της νομαδικής κοινωνίας. 

Βρέθηκαν οι παλλακίδες που θα διέθεταν το σώμα τους για την αναπαραγωγή και να ο διάδοχος.  Τώρα αν με ρωτήσετε, πως αργότερα η στείρα Σάρα απέκτησε παιδί δικό της και μάλιστα σε μεγάλη ηλικία, υπαρχόντος εκ παραλλήλου του μεγάλου ερωτήματος : βρισκόταν το γερασμένο σώμα της ακόμα υπό τον γνωστό περιορισμένα ηλικιακά μηνιαίο κύκλο ;  εκτός της θεϊκής παρέμβασης ως τελική αιτία (!)  Το σίγουρο είναι πως δεν έγραψα ούτε έζησα προσωπικά την ιστορία και ο κάθε πιστός εύκολα βολεύεται στο "θεός είναι και μπορεί να κάνει ό,τι αποφασίσει" .

Ακόμα όμως και αυτή η άποψη χρίζει ανάλυσης, όχι όμως επί του παρόντος.

 

Το έθιμο ίσχυε και στην Ελλάδα, μέχρι και τον 20ο αιώνα, κυρίως στην Μάνη, με το ισχυρό αιτιολογικό, πως ήταν απαραίτητα τα αρσενικά παιδιά, για την διαιώνιση του οίκου και της κληρονομιάς.

Όποτε η νόμιμη σύζυγος αδυνατούσε να προσφέρει αρσενικά παιδιά, αποφάσιζε η ίδια την νέα συν-κυρία = σύγκρια, την οποία απαραιτήτως θα σεβόταν, αφού βεβαίως η δεύτερη είχε εκπληρώσει τον σκοπό της. Οι τιμές, τα συχαρίκια και οι ευχές δίδονταν στην "νόμιμη" σύζυγο, σαν να ήταν δικά της παιδιά. Αν η νόμιμη σύζυγος είχε θηλυκά παιδιά, τα παιδιά της σύγκριας και της νόμιμης θεωρούντο.... "αδέλφια" (!!)

Η εκκλησία αργότερα κατάργησε την σύγκρια, για λόγους διγαμίας. (το "σύγκριο" άραγε από κει προέρχεται ; )

Στην σύγχρονη εποχή η  ...... σύγκρια πήρε άλλη μορφή, αντικαταστάθηκε από την τεχνική γονιμοποίηση, είτε ενδοσωματική είτε εξωσωματική => τα παιδιά του "σωλήνα" και σε κάποιες περιπτώσεις λόγω βιολογικής αδυναμίας κύησης, οπότε το έμβρυο θα κυοφορηθεί από άλλη γυναίκα.....και τέλος η κυοφορία γονιμοποιημένου ωαρίου έστω και μετά θάνατον. Η περίπτωση θανάτου ισχύει, όταν υπάρχει παράδειγμα κίνδυνος υγείας του συζύγου, οπότε η σύζυγος μετά τον θάνατό του και μετά το πέρας των 6 μηνών, μπορεί να κυοφορήσει το κατεψυγμένο γενετικό υλικό του θανώντα συζύγου της.

Κάποτε η θρησκευτική αντίληψη,... στις μέρες μας με τον πολιτειακό νομικίστικο τρόπο, γίνονται "φιλότιμες" προσπάθειες, να συγκαλυφθούν ενοχές, πεποιθήσεις, κατ' εμέ αρχές -  ηθική - έως τον ίδιο τον άγραφο σχεδιασμό της ζωής. Τα ωραιότερα πράγματα άλλωστε και οι ύψιστες έννοιες, αδυνατούν να γραφτούν με μελάνι.

 

Τεράστιου όγκου η συλλογή υλικού, άπειροι οι πειραματισμοί.

Το πλεονάζων γενετικό υλικό παραμένει στην κατάψυξη, για να διατεθεί ποιός ξέρει σε ποιόν, με τι όρους, με τι οικονομικό όφελος και όλα τα παρελκόμενα. 

Άραγε αν αληθεύει η ύπαρξη εμβρυακών βλαστοκυττάρων είτε σε εμβόλια, είτε σε μεταλλαγμένους σπόρους είτε σε παιχνίδια και δεν ξέρω που αλλού, αυτής της κατηγορίας είναι ; εκ των πλεοναζόντων ; Από τα πλεονάζοντα και με την παράλληλη κλοπή γενετικού υλικού, δεν ανακαλύφθηκε και προωθήθηκε η κλωνοποίηση ;  Από τα πλεονάζοντα και την κλοπή γενετικού υλικού, με την βοήθεια της νανομηχανικής δεν εισέρχονται διάφοροι τύποι βλαστοκυττάρων σε μηχανικά και τεχνολογικά "έξυπνα" αντικείμενα, μέχρι και την τροφή ; 

Πολλά τα θέματα , οι πονοκέφαλοι και η φαιά ουσία που δεν θυσιάστηκαν όμως στο βωμό της σφαιρικής Ηθικής ανάλυσης βάσει των κοσμοαντιλήψεων και κοσμοθεωριών.  Στο όνομα της προόδου και της εξέλιξης, τα όποια εμπόδια έπρεπε να βρουν την .... "λογική" τους λύση.  Τα ηθικά και νομικά προβλήματα που προέκυψαν πολλά. Μέχρι και για φαινόμενα "αναπαραγωγικού τουρισμού" με το αμφίβολο status αυτών των παιδιών έχει προκύψει, όπως διάβαζα σε ιατρική μελέτη.  

 

Φαντάζομαι πως δεν θα είναι δύσκολο κάποιος να αναρωτηθεί "υπάρχει ανθρώπινος νόμος ικανός να μπορεί να υπέρ καλύψει τον Νόμο της φύσης ; υπάρχει ανθρώπινος νόμος που να αλλάξει ή να τροποποιήσει τον νόμο της φύσης  ;"    Αν η απλή απάντηση ενός απλού ΟΧΙ ήταν αρκετή για τον άνθρωπο, τότε ίσως η ζωή του να ήταν απείρως καλλίτερη από την έως σήμερα γνωστή - άγνωστη.  Κανείς όμως δεν θέλει να συζητήσει ανοικτά τέτοιου είδους ή και οποιουδήποτε άλλου είδους θέματα, που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη. 

Όλα είναι δρομολογημένα και καλουπιασμένα με εκείνη την ηθική πλαστικότητα, που όλα τα επιτρέπει.

 

Σκέφτομαι αν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει δίκαιο που να προστατεύει αυτές τις υπάρξεις όσον αφορά τα προσωπικά τους δικαιώματα, της ηθικής, του νοήματος της ύπαρξης τους, των δικών τους "ψυχολογικών" αναγκών ή κενών ή ιδιομορφίας, καθ' ότι δεν συναίνεσαν στην κάλυψη ούτε για την ανθρώπινη και εγωϊστική ανάγκη , ούτε για την ηθικοπλαστική, ούτε για τον τρόπο και τις - αν πραγματικά βρεθούν ποτέ για όλα -  .... πρέπουσες προϋποθέσεις.  

 

Αν ένα ζευγάρι φθάσει στο σημείο να αποκτήσει ένα παιδί της αρεσκείας του και των πρωτοτύπων του, αν παραβλέψουμε το έλλειμμα της ηθικής τους, σίγουρα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την ηθική αξία που άπτεται στο δημιούργημά τους.  Τι είναι αυτό που μπορεί να προεξοφλήσει, πως αν ένα ζεύγος επιθυμεί εκτός από την απόκτηση ενός υγιούς ατόμου, να απαιτήσει παράλληλα την αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα (ας την πούμε ευφυΐα, που για μένα δεν υφίσταται κατ' αυτόν τον τρόπο, εκτός μιας υπερ-αποθηκευτικής τεχνοδομημένης εγκεφαλικής μνήμης, αλλά για χάριν του παραδείγματος) ή σωματική (βιονικός άνθρωπος) ή εμφανισιακή υπεροχή, αλλά στον αντίποδα το δημιουργημένο άτομο τελικά να διαφωνεί με το αποτέλεσμα της ύπαρξης του ή και να είναι δυστυχισμένο ;   

Είμαι σίγουρη πως μερικοί θα βιαστούν να δώσουν απάντηση πως αυτά τα άτομα πιθανόν να μην έχουν ψυχή.  Μπορεί , και αν δεν συμβαίνει ;  Ο Πανταχού Παρόν δεν κάνει διακρίσεις, μόνον οι άνθρωποι στρώνουν το χαλί των διακρίσεων, των μη αποδεκτών ήδη υπαρχόντων φυσικών διαφοροποιήσεων και των απορρίψεων.

Ποιός είναι αυτός που με απόλυτη σιγουριά ή με αλαζονεία θα τολμούσε να πει, πως δεν παραβρίσκεται ο Θεός "κατεψυγμένος" μαζί με τα ωάρια, σπερματοζωάρια, έμβρυα ή όπως αλλιώς λέγονται ;  

 

Με άλλα λόγια αγαπητοί μου αναγνώστες και φίλοι, δεν σημαίνει πως όλα πρέπει να περιστρέφονται γύρο από τις ανθρώπινες ψυχώσεις ή επίπλαστες - διαστρεβλωτικές εξ αδυναμίας ανάγκες.  Δεν μπορεί να καθόμαστε να συζητάμε για όλα αυτά όταν δεν έχουν λυθεί σοβαρότερα προβλήματα για τους ήδη υπάρχοντες ζώντες ανθρώπους. Δεν μπορούμε να μιλάμε για τέτοιες προόδους, όταν δεν έχουμε φροντίσει ως άνθρωποι την βασική και νοηματική επιβίωσή μας.  Μαζευτήκαμε στα αστικά κέντρα σαν μύγες και περιμένουμε η γη να μας θρέψει από μόνη της.  Από την άλλη όμως γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων, διαμαρτυρίες επί διαμαρτυριών, πως και με τρόπο κατάφερε η κάθε mosanto να έχει το θάρρος και το θράσος να μονοπωλήσει το τεράστιο κενό που άμυαλα ο άνθρωπος επέτρεψε να υπάρξει, ελέγχοντάς το κατά τον τρόπο που εξυπηρετεί ένα συνολικό υλιστικό status quo ! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο του υλιστικού status quo, υπάρχουν εκατομμύρια έμβρυα και ωάρια, χωρίς να ξέρει κανείς ποιά θα είναι η τύχη τους. 

Τι θα μας εμπόδιζε να πούμε "ο Θεός της κατάψυξης πεταμένος ...... στα σκουπίδια......" ;

 

Διείσδυσαν οι "εξελίξεις" στην ζωή και στην νοοτροπία του ανθρώπου ωσάν να ήταν "φυσικό επακόλουθο της ανθρώπινης τεχνολογικής και υλιστικής προόδου" (!) 

Ίσως μιλήσετε για επιστημονική εξέλιξη.   Θα μου επιτρέψετε να σας διορθώσω λέγοντας, πως η λέξη επιστήμη έχει εντελώς διαφορετική έννοια από την όποια "επιστημονική" εξέλιξη ονομάζετε εσείς ! Η Επιστήμη στηρίζεται στον Φυσικό Νόμο του Όλου και όχι στην όποια επί μέρους ανθρώπινη ανακάλυψη κια ψυχωτική ανάγκη.  Έτσι όμως μας έχουν συνηθίσει να την χαρακτηρίζουμε, πάλι από κλοπή και αναστροφή των εννοιών !

Ολόκληρη η ανθρωπότητα μπλέχτηκε σε δαιδάλους και λαβυρίνθους, επειδή με κάποιο τρόπο κάποιοι κατάφεραν να αλλάξουν εντελώς τον φυσικό και φυσιολογικό τρόπο διαβίωσης των ανθρώπων.  

Το μεγαλύτερο ποσοστό των αμβλώσεων μέχρι σήμερα γίνονταν περισσότερο για όποιους κατά περιόδους και κατά τόπους ισχύοντες "ηθικούς" νόμους, παρά για οικονομικούς και ελάχιστα για λόγους υγείας.  

Στην σύγχρονη εποχή, δεν μπορώ να βρω καμία λογική συνάφεια, όταν το σύστημα πήγε στην άλλη άκρη του νήματος επιτρέποντας, από την μία την άμβλωση και από την άλλη να καταπιάνεται με την τεχνική γονιμοποίηση, με όποιον επιστημονικό όρο και τρόπο έχει εφευρεθεί !

Δεν υπάρχει ουδεμία λογική συνάφεια, μεταξύ τεχνικής γονιμοποίησης και ανάγκης μείωσης πληθυσμού από την άλλη.   Το μυστικό της "επιστημονικής" εξέλιξης λοιπόν βρίσκεται αλλού.

Εν τούτοις η κάθε "πολιτισμένη" χώρα κατά βάσει ακολουθεί περίπου την ίδια νομοθεσία, με επιμέρους διαφορές, κάτω από τον νόμο της καθημερινής Σιωπής.

 

Από πλευράς μου ούτε καν ειπεισέρχομαι σε θέματα δικαιωμάτων κατεψυγμένων εμβρύων που βρίσκονται στο πρώτο στάδιο γονιμοποίησης, ούτε μπλέκω πότε ένα έμβρυο θεωρείται έμψυχο και πότε όχι. Όλα αυτά περισσότερο είναι παραπλανητικά, παρά η ουσία.  

Είπαμε άλλωστε νωρίτερα πως ο Θεός μπήκε ...... στην "κατάψυξη" .

Τόσο παραπλανητικά, που κανείς δεν μπορεί να δώσει ηθική απάντηση σε θύματα που έχουν υποστεί γενετική παρέμβαση, όπως την περίοδο του Χιτλερισμού, αλλά και στους  απογόνους με τα των επιπτώσεών τους. Διάβαζα μια μέρα ένα άρθρο, πως σε κάποια περιοχή, δεν θυμάμαι που, προέκυψε το αυξημένο και αδικαιολόγητο πρόβλημα υπογεννητικότητας και από τις ιατρικές έρευνες που έγιναν, διαπίστωσαν πως οι πρόγονοι τους είχαν υποστεί Χιμλερική παρέμβαση στο γενετικό υλικό τους, που επιρρέασε και τους απογόνους (!). 

 

Είναι απίστευτο να μιλά κάποιος για ζωή, όταν η ίδια η ζωή αντιμετωπίζεται με προχειρότητα, περιφρόνηση και υποτιμητικότητα.  Υπάρχει υπερκατανάλωση απόψεων από κάθε μορφή εξουσίας, θρησκευτική ή πολιτειακή, για το αν το έμβρυο πρέπει να έχει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ζώντων από την πρώτη μέρα  της σύλληψης ή την 14η ή μετά από τρείς μήνες κλπ. , χωρίς να έχει προηγηθεί σοβαρή συζήτηση από όλες τις πλευρές, για το αν υπήρχε ουσιαστικός λόγος να ανοίξει ένα τέτοιο θέμα, καθώς και το αν ναι, ποιά  η αξιολόγησή του. 

Είναι γελοίο να πιστεύει κανείς πως η ολοκλήρωση επιτυγχάνεται μέσω της τεκνοποίησης ή απόκτησης με όποιο τρόπο ενός παιδιού και δη κατά παραγγελία.  Τυχαίο στην ζωή δεν υφίσταται. Όλα έχουν την δική τους ερμηνεία όταν συμβαίνουν.   Μπορεί να έχουμε βοηθήσει μόνοι μας σε αυτό, μπορεί να έχει προκληθεί εξ αιτίας ενός φυσικού νόμου.  

Αν μόλις τώρα σκότωνα μια μύγα, πάνω στον υπολογιστή, όλα θα συνέβαιναν υπό την εντύπωση του τυχαίου.  Αν κατάφερνε (αποκλείεται ως υπόθεση) να μπορούσε να μην είχε γίνει όμως ενοχλητική την συγκεκριμένη στιγμή, ίσως να μπορούσε να βρει την ευκαιρία να το σκάσει ή και να της έδινα την ευκαιρία να το σκάσει. Μέσα στον νόμο της επιβίωσής της για τροφή, βρέθηκε σε κάποιο χώρο. Αποζητώντας την ζέστη που την έλκει βρέθηκε μπροστά μου, για να βρει τον θάνατό της.  Το αποτέλεσμα ήταν μια αλληλουχία πράξεων και επιλογών αμφοτέρων των πρωταγωνιστών και καθόλου τυχαιότητας, παρά μόνον στις εντυπώσεις.  

Όλα κρίνονται όχι με βάση το κριτήριο και την ουσία του νοήματος της ζωής, αλλά της εγωιστικής ατομικής ανάγκης από την μία και της "επιστημονικής" περιέργειας από την άλλη, μέσα από όλες τις δυνατές εκφάνσεις.  Αν υποθέσουμε πως κάποιο εμπειρικό μάθημα της ζωής ενός ατόμου ήταν μέσω της μη τεκνοποίησης, έτσι θα έπρεπε να μείνει, αφού το πρόβλημα με όποια μέθοδο θεωρητικά και αν τελικά λυθεί, εκείνο εξακολουθεί να παραμένει άλυτο, παραγκωνισμένο πίσω από μια ψευδαισιακή ουτοπική κατάσταση !

Η ανθρώπινη αξία πηγάζει από σύνολο πραγμάτων και προσωπικών διερευνήσεων, πρώτα και κύρια αφορά όμως τον έχοντα το πλεονέκτημα της επιλογής, εν μέσω άπειρων παραμέτρων και συνόλου γνωστών και μη πραγμάτων, και ύστερα το προσωπικό εγώ, συν αυτό καθ΄αυτό το ίδιο το αποτέλεσμα της επιλογής του.  Σίγουρα πάντως δεν στηρίζονται στην συνολική ύπαρξη της Ζωής, αλλά μόνον στην επί μέρους ανθρώπινη. 

 

Στον υποθετικό όρο της συνεισφοράς, δηλαδή στην περίπτωση που μια γυναίκα κυοφορήσει για κάποια άλλη το γονιμοποιημένο ωάριό της ανιδιοτελώς, το εξ εγωϊσμού συναίσθημα υπερβαίνει και διαταράσσει την αρμονία των δονών των δεσμών.  Η κυοφορούσα αναπτύσσει δεσμούς με το έμβρυο τους οποίους διασπά αμέσως μετά την γέννηση.  Υπάρχει περίπτωση κάποιος νόμος να μπορεί να καλύψει αυτό το κενό ; Σίγουρα όχι.  Ο μόνος θεωρητικά ευτυχής είναι ο γονέας που παρέλαβε εν αγνοία του ή εκουσίως κλείνοντας τα μάτια, το τραυματισμένο delivery, αφού ενδιαφέρεται μόνον να δώσει λύση στο δικό του πρόβλημα - κενό, που μπορεί να προκύπτει από ποικίλους λόγους και αιτίες. 

Από το πρόβλημα ενοχής ή της κοινωνικής απαξιωτικής κριτικής, μέχρι μιας απλά εγωκεντρικής ικανοποίησης. 

Αν δε, υποθέσουμε πως όλη αυτή η εκτροπή γίνει αναπόσπαστο κομμάτι στο σύνολο των κοινωνιών, δεν μπορώ και δεν θα ήθελα να φανταστώ, όταν θα ανοίγονται εκ των πραγμάτων και εκ των προκριθέντων εμπειριών τέτοιας μορφής  συζητήσεις, πως να μην δημιουργούνται επιπλέον συναισθηματικά και υπαρξιακά προβλήματα σε δημιουργημένα άτομα, όταν βρεθούν ανάμεσα σε ανθρώπους δότες που συζητούν αυτό το θέμα. Ποιά η συναισθηματική του φόρτιση μόνον αν σκεφθεί "θα μπορούσε να είναι ο πατέρας μου εκείνος " ή "η παρενθετική μητέρα που με γέννησε η άλλη" ! 

Αν επί των ημερών μας διαπιστώνουμε ώς τραγικό λάθος, επομένως την υπέρτατη ανάγκη στην επιστροφή στις ρίζες μας, πως μπορούμε να μιλάμε ή να νομοθετούμε για "ξεριζωμένα" κατά παραγγελία παιδιά ; Πως έχουμε το δικαίωμα να μιλούμε για ανθρώπινη αξιοπρέπεια, όταν μας είναι άγνωστο το πρώτο συνθετικό της λέξης, αξία ; 

Δεν μπορεί να προσπαθείται (όχι με ε) να καλυφθούν ανθρώπινα δικαιώματα και υποκειμενικές ανάγκες μόνον για τους ..... πάσχοντες και να μην προΐστανται τα δικαιώματα των "παραγομένων", τα οποία αντιμετωπίζονται αρχικά ως αντικείμενα και στην συνέχεια υπόκεινται στα γνωστά ανθρώπινα γήινα δικαιώματα που δεν διαφέρουν με αυτά των υπολοίπων ως λογική συνέπεια, ενώ τα προσωπικά τους ηθικά κενά να παραμένουν ακάλυπτα και άλυτα.  

Ποιός είναι αυτός που έχει το δικαίωμα να προκαθορίζει ποιός είναι αυτός που θα ζήσει και ποιός όχι ;  Μας έμαθαν έναν λάθος νοήματος Καιάδα, ώστε να μπορέσουν να προετοιμάσουν το έδαφος της μηχανικά και βιολογικά ελεγχόμενης κοινωνίας, με ό,τι σημαίνει αυτό.  Ποιός μπορεί να δώσει το δικαίωμα παρέμβασης στο βιολογικό ρολόι του ανθρώπου ;  Υπάρχει δείγμα νοήματος ανώτερης Ηθικής παρέμβασης ή υπερτερεί η αλαζονεία ;

 

Όλα όσα γράφω έχουν προκύψει επειδή διάβασα μιαν είδηση που όλοι μάλλον λίγο πολύ την έχετε διαβάσει, για τον "γενετικό έλεγχο των εμβρύων" που η Γερμανία επέτρεψε και νομοθέτησε προσφάτως.  Η ιδέα της "άρειας" φυλής στον ατελή μας κόσμο, ποτέ δεν πεθαίνει (!)  

Μου θυμίζει τα "ανθρωπάκια" του Γαϊτη.  

Μου θυμίζει τα Κινέζικα παρατεταγμένα γιακαδάκια του Μάο. 

Μου θυμίζει τους κρατουμένους στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, τους φυλακισμένους.

Μου θυμίζει έναν ψεύτικο και κενού περιεχομένου "παράδεισο", χωρίς την ομορφιά της ποικιλομορφίας και της διαφορετικότητας, οπότε αναγκαστικά και λόγω ανίας, ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις τρέχοντας.

 

Αξίζει στο σημείο αυτό να σας μεταφέρω μία παράγραφο από την ιατρική εργασία που διάβαζα (εδώ), ότι ο αποθανών καθηγητής της Γενετικής στο Παρίσι Jerom Lejeune ( ο οποίος ανακάλυψε την χρωμοσωμική προέλευση του συνδρόμου DOWN) παρά τους ισχυρισμούς των υποστηρικτών των πειραμάτων ως απαραίτητα για την θεραπεία γενετικών νοσημάτων, είχε δηλώσει πως η μελέτη των γενετικών νοσημάτων δεν απαιτεί πειραματισμό σε έμβρυα από τον οποίο δεν αναμένεται καμία βοήθεια.  Στην πραγματικότητα ο πειραματισμός επί των εμβρύων στοχεύει στην βελτίωση της τεχνικής εξωσωματικής γονιμοποίησης, στην δοκιμή νέων φαρμάκων, κυρίως αντισυλληπτικών και εκτρωτικών και τέλος στην άσκηση ευγονικής.

Κλείνοντας, θα ήθελα να παραλληλίσω τα όσα έχουν ήδη γραφτεί, με το έλλειμμα και την παράβλεψη του Ηθικού παράγοντα, στον έλεγχο του πλανητικού κλίματος, το πλήγμα της ανθρώπινης υγείας με ποικίλους τρόπους και εφαρμογές, την παραγωγή τρομοκρατίας με ψευδή και ανακριβή ανήθικα και ύπουλα στοιχεία και έννοιες, την εμπορία οργάνων με την παράλληλη υποστήριξη των μεταμοσχεύσεων, με ειδικά το τελευταίο να γίνεται παιγνίδι ψυχολογικού και διανοητικού ελέγχου και κατεύθυνσης, εφ όσον όλες αυτές οι κατά τα άλλα "επιστημονικές" πρακτικές ή εφαρμογές , μπορούν να στηρίζονται μόνον με την δική μας συναίνεση.

Νάγια

Ο εκάστοτε βίος είναι ένας και μοναδικός, οι επιλογές εντός αυτού όμως είναι διττές.

 

Ακούω την Σάρα από την Παλαιά διαθήκη με τις ενοχές της, αφού καμία ψυχή από το υπερπέραν, δεν αποφάσιζε να ενσαρκωθεί μέσω του σώματός της. Ο ποιμένας σύζυγός της έπρεπε να αποκτήσει διάδοχο πάσει θυσία και με κάποιο τρόπο να καλυφθεί το κενό και η ενοχή της στειρότητας στα όμματα της νομαδικής κοινωνίας. 

Βρέθηκαν οι παλλακίδες που θα διέθεταν το σώμα τους για την αναπαραγωγή και να ο διάδοχος.  Τώρα αν με ρωτήσετε, πως αργότερα η στείρα Σάρα απέκτησε παιδί δικό της και μάλιστα σε μεγάλη ηλικία, υπαρχόντος εκ παραλλήλου του μεγάλου ερωτήματος : βρισκόταν το γερασμένο σώμα της ακόμα υπό τον γνωστό περιορισμένα ηλικιακά μηνιαίο κύκλο ;  εκτός της θεϊκής παρέμβασης ως τελική αιτία (!)  Το σίγουρο είναι πως δεν έγραψα ούτε έζησα προσωπικά την ιστορία και ο κάθε πιστός εύκολα βολεύεται στο "θεός είναι και μπορεί να κάνει ό,τι αποφασίσει" .

Ακόμα όμως και αυτή η άποψη χρίζει ανάλυσης, όχι όμως επί του παρόντος.

 

Το έθιμο ίσχυε και στην Ελλάδα, μέχρι και τον 20ο αιώνα, κυρίως στην Μάνη, με το ισχυρό αιτιολογικό, πως ήταν απαραίτητα τα αρσενικά παιδιά, για την διαιώνιση του οίκου και της κληρονομιάς.

Όποτε η νόμιμη σύζυγος αδυνατούσε να προσφέρει αρσενικά παιδιά, αποφάσιζε η ίδια την νέα συν-κυρία = σύγκρια, την οποία απαραιτήτως θα σεβόταν, αφού βεβαίως η δεύτερη είχε εκπληρώσει τον σκοπό της. Οι τιμές, τα συχαρίκια και οι ευχές δίδονταν στην "νόμιμη" σύζυγο, σαν να ήταν δικά της παιδιά. Αν η νόμιμη σύζυγος είχε θηλυκά παιδιά, τα παιδιά της σύγκριας και της νόμιμης θεωρούντο.... "αδέλφια" (!!)

Η εκκλησία αργότερα κατάργησε την σύγκρια, για λόγους διγαμίας. (το "σύγκριο" άραγε από κει προέρχεται ; )

Στην σύγχρονη εποχή η  ...... σύγκρια πήρε άλλη μορφή, αντικαταστάθηκε από την τεχνική γονιμοποίηση, είτε ενδοσωματική είτε εξωσωματική => τα παιδιά του "σωλήνα" και σε κάποιες περιπτώσεις λόγω βιολογικής αδυναμίας κύησης, οπότε το έμβρυο θα κυοφορηθεί από άλλη γυναίκα.....και τέλος η κυοφορία γονιμοποιημένου ωαρίου έστω και μετά θάνατον. Η περίπτωση θανάτου ισχύει, όταν υπάρχει παράδειγμα κίνδυνος υγείας του συζύγου, οπότε η σύζυγος μετά τον θάνατό του και μετά το πέρας των 6 μηνών, μπορεί να κυοφορήσει το κατεψυγμένο γενετικό υλικό του θανώντα συζύγου της.

Κάποτε η θρησκευτική αντίληψη,... στις μέρες μας με τον πολιτειακό νομικίστικο τρόπο, γίνονται "φιλότιμες" προσπάθειες, να συγκαλυφθούν ενοχές, πεποιθήσεις, κατ' εμέ αρχές -  ηθική - έως τον ίδιο τον άγραφο σχεδιασμό της ζωής. Τα ωραιότερα πράγματα άλλωστε και οι ύψιστες έννοιες, αδυνατούν να γραφτούν με μελάνι.

 

Τεράστιου όγκου η συλλογή υλικού, άπειροι οι πειραματισμοί.

Το πλεονάζων γενετικό υλικό παραμένει στην κατάψυξη, για να διατεθεί ποιός ξέρει σε ποιόν, με τι όρους, με τι οικονομικό όφελος και όλα τα παρελκόμενα. 

Άραγε αν αληθεύει η ύπαρξη εμβρυακών βλαστοκυττάρων είτε σε εμβόλια, είτε σε μεταλλαγμένους σπόρους είτε σε παιχνίδια και δεν ξέρω που αλλού, αυτής της κατηγορίας είναι ; εκ των πλεοναζόντων ; Από τα πλεονάζοντα και με την παράλληλη κλοπή γενετικού υλικού, δεν ανακαλύφθηκε και προωθήθηκε η κλωνοποίηση ;  Από τα πλεονάζοντα και την κλοπή γενετικού υλικού, με την βοήθεια της νανομηχανικής δεν εισέρχονται διάφοροι τύποι βλαστοκυττάρων σε μηχανικά και τεχνολογικά "έξυπνα" αντικείμενα, μέχρι και την τροφή ; 

Πολλά τα θέματα , οι πονοκέφαλοι και η φαιά ουσία που δεν θυσιάστηκαν όμως στο βωμό της σφαιρικής Ηθικής ανάλυσης βάσει των κοσμοαντιλήψεων και κοσμοθεωριών.  Στο όνομα της προόδου και της εξέλιξης, τα όποια εμπόδια έπρεπε να βρουν την .... "λογική" τους λύση.  Τα ηθικά και νομικά προβλήματα που προέκυψαν πολλά. Μέχρι και για φαινόμενα "αναπαραγωγικού τουρισμού" με το αμφίβολο status αυτών των παιδιών έχει προκύψει, όπως διάβαζα σε ιατρική μελέτη.  

 

Φαντάζομαι πως δεν θα είναι δύσκολο κάποιος να αναρωτηθεί "υπάρχει ανθρώπινος νόμος ικανός να μπορεί να υπέρ καλύψει τον Νόμο της φύσης ; υπάρχει ανθρώπινος νόμος που να αλλάξει ή να τροποποιήσει τον νόμο της φύσης  ;"    Αν η απλή απάντηση ενός απλού ΟΧΙ ήταν αρκετή για τον άνθρωπο, τότε ίσως η ζωή του να ήταν απείρως καλλίτερη από την έως σήμερα γνωστή - άγνωστη.  Κανείς όμως δεν θέλει να συζητήσει ανοικτά τέτοιου είδους ή και οποιουδήποτε άλλου είδους θέματα, που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη. 

Όλα είναι δρομολογημένα και καλουπιασμένα με εκείνη την ηθική πλαστικότητα, που όλα τα επιτρέπει.

 

Σκέφτομαι αν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει δίκαιο που να προστατεύει αυτές τις υπάρξεις όσον αφορά τα προσωπικά τους δικαιώματα, της ηθικής, του νοήματος της ύπαρξης τους, των δικών τους "ψυχολογικών" αναγκών ή κενών ή ιδιομορφίας, καθ' ότι δεν συναίνεσαν στην κάλυψη ούτε για την ανθρώπινη και εγωϊστική ανάγκη , ούτε για την ηθικοπλαστική, ούτε για τον τρόπο και τις - αν πραγματικά βρεθούν ποτέ για όλα -  .... πρέπουσες προϋποθέσεις.  

 

Αν ένα ζευγάρι φθάσει στο σημείο να αποκτήσει ένα παιδί της αρεσκείας του και των πρωτοτύπων του, αν παραβλέψουμε το έλλειμμα της ηθικής τους, σίγουρα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την ηθική αξία που άπτεται στο δημιούργημά τους.  Τι είναι αυτό που μπορεί να προεξοφλήσει, πως αν ένα ζεύγος επιθυμεί εκτός από την απόκτηση ενός υγιούς ατόμου, να απαιτήσει παράλληλα την αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα (ας την πούμε ευφυΐα, που για μένα δεν υφίσταται κατ' αυτόν τον τρόπο, εκτός μιας υπερ-αποθηκευτικής τεχνοδομημένης εγκεφαλικής μνήμης, αλλά για χάριν του παραδείγματος) ή σωματική (βιονικός άνθρωπος) ή εμφανισιακή υπεροχή, αλλά στον αντίποδα το δημιουργημένο άτομο τελικά να διαφωνεί με το αποτέλεσμα της ύπαρξης του ή και να είναι δυστυχισμένο ;   

Είμαι σίγουρη πως μερικοί θα βιαστούν να δώσουν απάντηση πως αυτά τα άτομα πιθανόν να μην έχουν ψυχή.  Μπορεί , και αν δεν συμβαίνει ;  Ο Πανταχού Παρόν δεν κάνει διακρίσεις, μόνον οι άνθρωποι στρώνουν το χαλί των διακρίσεων, των μη αποδεκτών ήδη υπαρχόντων φυσικών διαφοροποιήσεων και των απορρίψεων.

Ποιός είναι αυτός που με απόλυτη σιγουριά ή με αλαζονεία θα τολμούσε να πει, πως δεν παραβρίσκεται ο Θεός "κατεψυγμένος" μαζί με τα ωάρια, σπερματοζωάρια, έμβρυα ή όπως αλλιώς λέγονται ;  

 

Με άλλα λόγια αγαπητοί μου αναγνώστες και φίλοι, δεν σημαίνει πως όλα πρέπει να περιστρέφονται γύρο από τις ανθρώπινες ψυχώσεις ή επίπλαστες - διαστρεβλωτικές εξ αδυναμίας ανάγκες.  Δεν μπορεί να καθόμαστε να συζητάμε για όλα αυτά όταν δεν έχουν λυθεί σοβαρότερα προβλήματα για τους ήδη υπάρχοντες ζώντες ανθρώπους. Δεν μπορούμε να μιλάμε για τέτοιες προόδους, όταν δεν έχουμε φροντίσει ως άνθρωποι την βασική και νοηματική επιβίωσή μας.  Μαζευτήκαμε στα αστικά κέντρα σαν μύγες και περιμένουμε η γη να μας θρέψει από μόνη της.  Από την άλλη όμως γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων, διαμαρτυρίες επί διαμαρτυριών, πως και με τρόπο κατάφερε η κάθε mosanto να έχει το θάρρος και το θράσος να μονοπωλήσει το τεράστιο κενό που άμυαλα ο άνθρωπος επέτρεψε να υπάρξει, ελέγχοντάς το κατά τον τρόπο που εξυπηρετεί ένα συνολικό υλιστικό status quo ! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο του υλιστικού status quo, υπάρχουν εκατομμύρια έμβρυα και ωάρια, χωρίς να ξέρει κανείς ποιά θα είναι η τύχη τους. 

Τι θα μας εμπόδιζε να πούμε "ο Θεός της κατάψυξης πεταμένος ...... στα σκουπίδια......" ;

 

Διείσδυσαν οι "εξελίξεις" στην ζωή και στην νοοτροπία του ανθρώπου ωσάν να ήταν "φυσικό επακόλουθο της ανθρώπινης τεχνολογικής και υλιστικής προόδου" (!) 

Ίσως μιλήσετε για επιστημονική εξέλιξη.   Θα μου επιτρέψετε να σας διορθώσω λέγοντας, πως η λέξη επιστήμη έχει εντελώς διαφορετική έννοια από την όποια "επιστημονική" εξέλιξη ονομάζετε εσείς ! Η Επιστήμη στηρίζεται στον Φυσικό Νόμο του Όλου και όχι στην όποια επί μέρους ανθρώπινη ανακάλυψη κια ψυχωτική ανάγκη.  Έτσι όμως μας έχουν συνηθίσει να την χαρακτηρίζουμε, πάλι από κλοπή και αναστροφή των εννοιών !

Ολόκληρη η ανθρωπότητα μπλέχτηκε σε δαιδάλους και λαβυρίνθους, επειδή με κάποιο τρόπο κάποιοι κατάφεραν να αλλάξουν εντελώς τον φυσικό και φυσιολογικό τρόπο διαβίωσης των ανθρώπων.  

Το μεγαλύτερο ποσοστό των αμβλώσεων μέχρι σήμερα γίνονταν περισσότερο για όποιους κατά περιόδους και κατά τόπους ισχύοντες "ηθικούς" νόμους, παρά για οικονομικούς και ελάχιστα για λόγους υγείας.  

Στην σύγχρονη εποχή, δεν μπορώ να βρω καμία λογική συνάφεια, όταν το σύστημα πήγε στην άλλη άκρη του νήματος επιτρέποντας, από την μία την άμβλωση και από την άλλη να καταπιάνεται με την τεχνική γονιμοποίηση, με όποιον επιστημονικό όρο και τρόπο έχει εφευρεθεί !

Δεν υπάρχει ουδεμία λογική συνάφεια, μεταξύ τεχνικής γονιμοποίησης και ανάγκης μείωσης πληθυσμού από την άλλη.   Το μυστικό της "επιστημονικής" εξέλιξης λοιπόν βρίσκεται αλλού.

Εν τούτοις η κάθε "πολιτισμένη" χώρα κατά βάσει ακολουθεί περίπου την ίδια νομοθεσία, με επιμέρους διαφορές, κάτω από τον νόμο της καθημερινής Σιωπής.

 

Από πλευράς μου ούτε καν ειπεισέρχομαι σε θέματα δικαιωμάτων κατεψυγμένων εμβρύων που βρίσκονται στο πρώτο στάδιο γονιμοποίησης, ούτε μπλέκω πότε ένα έμβρυο θεωρείται έμψυχο και πότε όχι. Όλα αυτά περισσότερο είναι παραπλανητικά, παρά η ουσία.  

Είπαμε άλλωστε νωρίτερα πως ο Θεός μπήκε ...... στην "κατάψυξη" .

Τόσο παραπλανητικά, που κανείς δεν μπορεί να δώσει ηθική απάντηση σε θύματα που έχουν υποστεί γενετική παρέμβαση, όπως την περίοδο του Χιτλερισμού, αλλά και στους  απογόνους με τα των επιπτώσεών τους. Διάβαζα μια μέρα ένα άρθρο, πως σε κάποια περιοχή, δεν θυμάμαι που, προέκυψε το αυξημένο και αδικαιολόγητο πρόβλημα υπογεννητικότητας και από τις ιατρικές έρευνες που έγιναν, διαπίστωσαν πως οι πρόγονοι τους είχαν υποστεί Χιμλερική παρέμβαση στο γενετικό υλικό τους, που επιρρέασε και τους απογόνους (!). 

 

Είναι απίστευτο να μιλά κάποιος για ζωή, όταν η ίδια η ζωή αντιμετωπίζεται με προχειρότητα, περιφρόνηση και υποτιμητικότητα.  Υπάρχει υπερκατανάλωση απόψεων από κάθε μορφή εξουσίας, θρησκευτική ή πολιτειακή, για το αν το έμβρυο πρέπει να έχει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ζώντων από την πρώτη μέρα  της σύλληψης ή την 14η ή μετά από τρείς μήνες κλπ. , χωρίς να έχει προηγηθεί σοβαρή συζήτηση από όλες τις πλευρές, για το αν υπήρχε ουσιαστικός λόγος να ανοίξει ένα τέτοιο θέμα, καθώς και το αν ναι, ποιά  η αξιολόγησή του. 

Είναι γελοίο να πιστεύει κανείς πως η ολοκλήρωση επιτυγχάνεται μέσω της τεκνοποίησης ή απόκτησης με όποιο τρόπο ενός παιδιού και δη κατά παραγγελία.  Τυχαίο στην ζωή δεν υφίσταται. Όλα έχουν την δική τους ερμηνεία όταν συμβαίνουν.   Μπορεί να έχουμε βοηθήσει μόνοι μας σε αυτό, μπορεί να έχει προκληθεί εξ αιτίας ενός φυσικού νόμου.  

Αν μόλις τώρα σκότωνα μια μύγα, πάνω στον υπολογιστή, όλα θα συνέβαιναν υπό την εντύπωση του τυχαίου.  Αν κατάφερνε (αποκλείεται ως υπόθεση) να μπορούσε να μην είχε γίνει όμως ενοχλητική την συγκεκριμένη στιγμή, ίσως να μπορούσε να βρει την ευκαιρία να το σκάσει ή και να της έδινα την ευκαιρία να το σκάσει. Μέσα στον νόμο της επιβίωσής της για τροφή, βρέθηκε σε κάποιο χώρο. Αποζητώντας την ζέστη που την έλκει βρέθηκε μπροστά μου, για να βρει τον θάνατό της.  Το αποτέλεσμα ήταν μια αλληλουχία πράξεων και επιλογών αμφοτέρων των πρωταγωνιστών και καθόλου τυχαιότητας, παρά μόνον στις εντυπώσεις.  

Όλα κρίνονται όχι με βάση το κριτήριο και την ουσία του νοήματος της ζωής, αλλά της εγωιστικής ατομικής ανάγκης από την μία και της "επιστημονικής" περιέργειας από την άλλη, μέσα από όλες τις δυνατές εκφάνσεις.  Αν υποθέσουμε πως κάποιο εμπειρικό μάθημα της ζωής ενός ατόμου ήταν μέσω της μη τεκνοποίησης, έτσι θα έπρεπε να μείνει, αφού το πρόβλημα με όποια μέθοδο θεωρητικά και αν τελικά λυθεί, εκείνο εξακολουθεί να παραμένει άλυτο, παραγκωνισμένο πίσω από μια ψευδαισιακή ουτοπική κατάσταση !

Η ανθρώπινη αξία πηγάζει από σύνολο πραγμάτων και προσωπικών διερευνήσεων, πρώτα και κύρια αφορά όμως τον έχοντα το πλεονέκτημα της επιλογής, εν μέσω άπειρων παραμέτρων και συνόλου γνωστών και μη πραγμάτων, και ύστερα το προσωπικό εγώ, συν αυτό καθ΄αυτό το ίδιο το αποτέλεσμα της επιλογής του.  Σίγουρα πάντως δεν στηρίζονται στην συνολική ύπαρξη της Ζωής, αλλά μόνον στην επί μέρους ανθρώπινη. 

 

Στον υποθετικό όρο της συνεισφοράς, δηλαδή στην περίπτωση που μια γυναίκα κυοφορήσει για κάποια άλλη το γονιμοποιημένο ωάριό της ανιδιοτελώς, το εξ εγωϊσμού συναίσθημα υπερβαίνει και διαταράσσει την αρμονία των δονών των δεσμών.  Η κυοφορούσα αναπτύσσει δεσμούς με το έμβρυο τους οποίους διασπά αμέσως μετά την γέννηση.  Υπάρχει περίπτωση κάποιος νόμος να μπορεί να καλύψει αυτό το κενό ; Σίγουρα όχι.  Ο μόνος θεωρητικά ευτυχής είναι ο γονέας που παρέλαβε εν αγνοία του ή εκουσίως κλείνοντας τα μάτια, το τραυματισμένο delivery, αφού ενδιαφέρεται μόνον να δώσει λύση στο δικό του πρόβλημα - κενό, που μπορεί να προκύπτει από ποικίλους λόγους και αιτίες. 

Από το πρόβλημα ενοχής ή της κοινωνικής απαξιωτικής κριτικής, μέχρι μιας απλά εγωκεντρικής ικανοποίησης. 

Αν δε, υποθέσουμε πως όλη αυτή η εκτροπή γίνει αναπόσπαστο κομμάτι στο σύνολο των κοινωνιών, δεν μπορώ και δεν θα ήθελα να φανταστώ, όταν θα ανοίγονται εκ των πραγμάτων και εκ των προκριθέντων εμπειριών τέτοιας μορφής  συζητήσεις, πως να μην δημιουργούνται επιπλέον συναισθηματικά και υπαρξιακά προβλήματα σε δημιουργημένα άτομα, όταν βρεθούν ανάμεσα σε ανθρώπους δότες που συζητούν αυτό το θέμα. Ποιά η συναισθηματική του φόρτιση μόνον αν σκεφθεί "θα μπορούσε να είναι ο πατέρας μου εκείνος " ή "η παρενθετική μητέρα που με γέννησε η άλλη" ! 

Αν επί των ημερών μας διαπιστώνουμε ώς τραγικό λάθος, επομένως την υπέρτατη ανάγκη στην επιστροφή στις ρίζες μας, πως μπορούμε να μιλάμε ή να νομοθετούμε για "ξεριζωμένα" κατά παραγγελία παιδιά ; Πως έχουμε το δικαίωμα να μιλούμε για ανθρώπινη αξιοπρέπεια, όταν μας είναι άγνωστο το πρώτο συνθετικό της λέξης, αξία ; 

Δεν μπορεί να προσπαθείται (όχι με ε) να καλυφθούν ανθρώπινα δικαιώματα και υποκειμενικές ανάγκες μόνον για τους ..... πάσχοντες και να μην προΐστανται τα δικαιώματα των "παραγομένων", τα οποία αντιμετωπίζονται αρχικά ως αντικείμενα και στην συνέχεια υπόκεινται στα γνωστά ανθρώπινα γήινα δικαιώματα που δεν διαφέρουν με αυτά των υπολοίπων ως λογική συνέπεια, ενώ τα προσωπικά τους ηθικά κενά να παραμένουν ακάλυπτα και άλυτα.  

Ποιός είναι αυτός που έχει το δικαίωμα να προκαθορίζει ποιός είναι αυτός που θα ζήσει και ποιός όχι ;  Μας έμαθαν έναν λάθος νοήματος Καιάδα, ώστε να μπορέσουν να προετοιμάσουν το έδαφος της μηχανικά και βιολογικά ελεγχόμενης κοινωνίας, με ό,τι σημαίνει αυτό.  Ποιός μπορεί να δώσει το δικαίωμα παρέμβασης στο βιολογικό ρολόι του ανθρώπου ;  Υπάρχει δείγμα νοήματος ανώτερης Ηθικής παρέμβασης ή υπερτερεί η αλαζονεία ;

 

Όλα όσα γράφω έχουν προκύψει επειδή διάβασα μιαν είδηση που όλοι μάλλον λίγο πολύ την έχετε διαβάσει, για τον "γενετικό έλεγχο των εμβρύων" που η Γερμανία επέτρεψε και νομοθέτησε προσφάτως.  Η ιδέα της "άρειας" φυλής στον ατελή μας κόσμο, ποτέ δεν πεθαίνει (!)  

Μου θυμίζει τα "ανθρωπάκια" του Γαϊτη.  

Μου θυμίζει τα Κινέζικα παρατεταγμένα γιακαδάκια του Μάο. 

Μου θυμίζει τους κρατουμένους στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, τους φυλακισμένους.

Μου θυμίζει έναν ψεύτικο και κενού περιεχομένου "παράδεισο", χωρίς την ομορφιά της ποικιλομορφίας και της διαφορετικότητας, οπότε αναγκαστικά και λόγω ανίας, ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις τρέχοντας.

 

Αξίζει στο σημείο αυτό να σας μεταφέρω μία παράγραφο από την ιατρική εργασία που διάβαζα (εδώ), ότι ο αποθανών καθηγητής της Γενετικής στο Παρίσι Jerom Lejeune ( ο οποίος ανακάλυψε την χρωμοσωμική προέλευση του συνδρόμου DOWN) παρά τους ισχυρισμούς των υποστηρικτών των πειραμάτων ως απαραίτητα για την θεραπεία γενετικών νοσημάτων, είχε δηλώσει πως η μελέτη των γενετικών νοσημάτων δεν απαιτεί πειραματισμό σε έμβρυα από τον οποίο δεν αναμένεται καμία βοήθεια.  Στην πραγματικότητα ο πειραματισμός επί των εμβρύων στοχεύει στην βελτίωση της τεχνικής εξωσωματικής γονιμοποίησης, στην δοκιμή νέων φαρμάκων, κυρίως αντισυλληπτικών και εκτρωτικών και τέλος στην άσκηση ευγονικής.

Κλείνοντας, θα ήθελα να παραλληλίσω τα όσα έχουν ήδη γραφτεί, με το έλλειμμα και την παράβλεψη του Ηθικού παράγοντα, στον έλεγχο του πλανητικού κλίματος, το πλήγμα της ανθρώπινης υγείας με ποικίλους τρόπους και εφαρμογές, την παραγωγή τρομοκρατίας με ψευδή και ανακριβή ανήθικα και ύπουλα στοιχεία και έννοιες, την εμπορία οργάνων με την παράλληλη υποστήριξη των μεταμοσχεύσεων, με ειδικά το τελευταίο να γίνεται παιγνίδι ψυχολογικού και διανοητικού ελέγχου και κατεύθυνσης, εφ όσον όλες αυτές οι κατά τα άλλα "επιστημονικές" πρακτικές ή εφαρμογές , μπορούν να στηρίζονται μόνον με την δική μας συναίνεση.

Νάγια