Σε
ένα δυαδικό σύστημα και όπως το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος πάνω στο
οποίο έκτισε την φιλοσοφία του, επόμενο είναι να υπάρχει μια σαφέστατη
διαχωριστική νοητική γραμμή. Αυτή των χθόνιων ερπετοειδών - τεράτων και
αυτή των ανώτερων ερπετοειδών - θεραπευτών. Δεν είναι λοιπόν καθόλου
απλά συμπτωματικό που κυριαρχούν οι φτερωτοί φολιδωτοί δράκοι στους
καιρούς μας, αντί των φτερωτών αγγέλων ...... Όμως οι λάτρεις των
ερπετοειδών τερατόμορφων αρνητικών σκεπτομορφών είναι βαθειά πλανημένοι,
για αυτό ειδικά και πρώτιστα σε αυτούς θα τους προέτρεπα να
παρακολουθήσουν με απόλυτη προσοχή αυτά τα βίντεο. Σίγουρα θα τους
βοηθήσουν να βρουν την πνευματική ισορροπία και σωματική τους υγεία !!!
Σκοπίμως ακολουθώ τα βήματα της αναλυτικής σκέψης της Αλτάνης, διότι είναι ο μόνος τρόπος να γίνει πιο κατανοητή η μεταξύ των παραπάνω κατηγοριών διαφορά, μέσω των αρχαίων παραβολών ή άλλως "μύθων". Δηλαδή δεν μπορείς να προσπεράσεις τα κατώτερα σκαλοπάτια μιας κλίμακας αν δεν περάσεις φυσιολογικά πρώτα από αυτά, ώστε να αρχίσεις να ανεβαίνεις όλο και ψηλότερα. Δεν μπορεί να ασχολείται κάποιος με τα "μετά τα φυσικά", αν δεν γίνουν κατανοητά πρώτα τα Φυσικά !!! Αυτό το είχα καταλάβει πολύ καλά πριν αρκετά χρόνια .... Αλλά και για έναν ακόμα λόγο επίσης, επειδή η περιγραφή αυτών των τεράτων, αναφέρονται από τον θεόπνευστο από τις Μούσες, Ησίοδο !!!
Περιληπτικά, οι γοργόνες που ζουν στα πέρατα του Ωκεανού, στο μέρος της Νυκτός, στα απύθμενα βάθη του σκοτεινού εσώτερου εγώ ( γοργόνες = γοργονόες => δεινοί - οξυδερκείς νόες που ό,τι σκεφθούν το υλο- μορφωποιούν), ήταν χθόνιες θεές, οι οποίες αντιπροσώπευαν τα πιο σκοτεινά τρίσβαθα συναισθήματα που μπορεί να κρύβει ο συναισθηματικός κόσμος της πλημμυρίδας των συναισθημάτων, του ανθρώπου. Όπως η Μέδουσα το συγχυσμένο μυαλό), η Σθενώ (=> σθένος - δύναμη => έθος... όπως και Σθε= σθένος + ενώ = ένωση), Ευρυάλη η παρορμητικότητα του όντος που δίνει την ενεργοποίηση των ενστικτωδών και όχι μόνον συναισθημάτων), Τυφώνας = η ξήρανση, Όρθος, Κέρβερος, Λερναία Ύδρα (βδελυρά συναισθήματα) , Χίμαιρα (μιαρά χθόνια βδελυρή φύσις) και τέλος ο ΔΡΑΚΩΝ [ => Ο ΩΝ που + ΔΡΑ + ΑΚ => Άκεσις = θεραπεία, θεραπευτικά, δλδ ο έχων οξεία όραση και Όχι η δευτερογενής ή τριτογενής ερμηνεία που δίνεται ως Δ-Ρακών = εκών = ακουσίως + ράκος. Είναι λάθος]
Ο Ποσειδώνας είναι ο Θεός του συνόλου των συναισθημάτων!
Τους Όφεις χρησιμοποιεί ο Ακεσίφρονας (θεραπευτής) Ασκληπιός για τις ψυχικές θεραπείες, αιτίες όλων των σωματικών ασθενειών !!!
Για αυτό οι γοργόνοες χωρίζονται σε θνητές όπως η Μέδουσα που αποκεφάλισε ο Περσέας, η Χίμαιρα που σκότωσε ο Βελερεφόντης και σε αθάνατες, όπως η Ευρυάλη, ο Όρθος ο οποίος βρίσκεται στο αυστηρά φυλασσόμενο όριο υπό άτεγκτων δοκιμασιών, πριν την Θέαση !!! {ο φυλάττων τα "Χρυσά μήλα των Εσπερίδων" (=> τα χρυσά μήλα της εσωτερικής απομνημονευμένης διαχρονικής γνώσεως στο ανθρώπινο γενεαλογικό κύτταρο, που αφορούν τόσο την διαχρονική ατομική και συλλογική μνήμη, όσο και τους αόρατους Νόμους που διέπουν το Σύμπαν και δεν υπόκεινται στον χρόνο τον οποίο έχουν ξεπεράσει και ανήκουν στην αιωνιότητα) !!!
Ενώ αντίθετα ο Κέρβερος αενάως φυλάττει τα απύθμενα κατασκότεινα και συγχυσμένα βάθη του ασυνειδήτου (ατομικού και συλλογικού), μη επιτρέποντας την έξοδό τους.
Γνωρίζουμε ήδη τον αναγραμματισμό της λέξεως ΟΦΙΣ => ΣΟΦΙΑ. Για αυτό, πότε υπερισχύει ο Όφις που θα δώσει την δυνατότητα της μεταβολής προς την Σοφία => Φάος = Φως, οπότε υπερισχύει το Φως!!!, υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι έχει νικηθεί ο Όφις - Δράκων !!!
Ή όπως ο Δράκος - Όφις που σκοτώνει ο Άγιος Γεώργιος της παλαιάς Ορθοδοξίας, η κρυμμένη γνώση της αρχαίας σκέψης !!!
"Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψης" ήταν η βασικότατη αρχή της αρχαιοελληνικής σκέψης !!! Αιτία για την οποία έχουν επιδοθεί με χθόνιο "σθένος" οι σύγχρονοι γοργόνοες, με στόχο να αποδομίσουν πλήρως την Ελληνική γλώσσα και την ουσιαστική ετυμολογία των λέξεων, την οποία νομίζουν ότι έχουν αντιστρέψει (!!!) Λες και η αιωνιότητα νικάτε .... ω! τι ανίκητος απατηλή μωρία .....
Η Μνήμη του ατομικού και συλλογικού υποσυνείδητου, σύμφωνα και με τον Πυθαγόρα, είναι το απαραίτητο εκείνο στοιχείο για την ορθή πορεία του κάθε ανθρώπου !!! Ο πόνος, ο αγώνας (ο άθλος), οι θεϊκοί δράκοι (κατά τον Σωκράτη) οι Δαίμονες (Δα-ήμονες) , είναι αυτοί που ενεργούν ευεργετικά - αφυπνιστικά πάνω στην διανόηση - διαλογισμό - διαλεκτική, ώστε αυτές να γίνουν βαθύτατες και συνεχώς ανώτερες. Ειδάλλως θα ριχθούν στα Τάρταρα ....
Με λίγα λόγια οι άθλοι του Ηρακλή (=> Ήρα = ψυχή => Ηρακλής είναι η πορεία που υπέδειξε η Ήρα (το αντίθετό της = Άρης) για την Θέωση, είναι ο ίδιος ανανορφωτής.
Η ψυχή ψάχνει να βρει την χαμένη ταυτότητά της. Όπερ σημαίνει την υπέρ νίκη, αγαπητή στους Έλληνες, είναι η υπέρβαση επί των σκοτεινών ενστίκτων και σκοτεινών συναισθημάτων, με τελευταίο τον Όρθο τέρας που είναι ο 12ος και τελευταίος άθλος (του), (μας) !!!
Το ταξείδι του Ηρακλή από τον Καύκασο μέχρι τον Άτλαντα, έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Ελληνικό Κόσμο !!! Ο δε μύθος - άθλος με τον Γίγαντα Αίαντα των 60 οργιών (109,8 μέτρα) ύψους, δεν είναι παρά η νίκη του γήϊνου ψευδαισθητικού κόσμου. Δηλαδή η αιτία που καταφέρνει να τον νικήσει ο Ηρακλής είναι, όταν ο Αίαντας χάνει την δύναμή του στα υπέρ υψωμένα μπράτσα του Ηρακλή!!!.... όταν τα πόδια του παύουν να έχουν άμεση επαφή με την Γαία από την οποία αντλούσε την δύναμή του!
Υσ : όσο για τον Άδωνι, καλόν θα ήταν να ξανά θυμηθεί και να επανεξετάσει προς ποιά κατεύθυνση διοχετεύει την Σθενώ (την θέση του Νου) και γιατί έχει επιτρέψει να γίνεται ορατός στις γοργονόες - τέρατα ....
Υσ : Ποιός είναι ο λόγος που συνέδεσαν την γνωστή γοργόνα της παραμυθίας, ενός διφυούς όντος, με την Αλέξανδρο ;;; Όμως αυτή η σκεπτομορφή από μόνη της θέλει πολύ διαλεκτική για να αναλυθεί, όσο και να βρεθεί η βαθύτερη απάντηση στο ερώτημα, της ερπετοειδούς σκέψεως .
Νάγια
Σκοπίμως ακολουθώ τα βήματα της αναλυτικής σκέψης της Αλτάνης, διότι είναι ο μόνος τρόπος να γίνει πιο κατανοητή η μεταξύ των παραπάνω κατηγοριών διαφορά, μέσω των αρχαίων παραβολών ή άλλως "μύθων". Δηλαδή δεν μπορείς να προσπεράσεις τα κατώτερα σκαλοπάτια μιας κλίμακας αν δεν περάσεις φυσιολογικά πρώτα από αυτά, ώστε να αρχίσεις να ανεβαίνεις όλο και ψηλότερα. Δεν μπορεί να ασχολείται κάποιος με τα "μετά τα φυσικά", αν δεν γίνουν κατανοητά πρώτα τα Φυσικά !!! Αυτό το είχα καταλάβει πολύ καλά πριν αρκετά χρόνια .... Αλλά και για έναν ακόμα λόγο επίσης, επειδή η περιγραφή αυτών των τεράτων, αναφέρονται από τον θεόπνευστο από τις Μούσες, Ησίοδο !!!
Περιληπτικά, οι γοργόνες που ζουν στα πέρατα του Ωκεανού, στο μέρος της Νυκτός, στα απύθμενα βάθη του σκοτεινού εσώτερου εγώ ( γοργόνες = γοργονόες => δεινοί - οξυδερκείς νόες που ό,τι σκεφθούν το υλο- μορφωποιούν), ήταν χθόνιες θεές, οι οποίες αντιπροσώπευαν τα πιο σκοτεινά τρίσβαθα συναισθήματα που μπορεί να κρύβει ο συναισθηματικός κόσμος της πλημμυρίδας των συναισθημάτων, του ανθρώπου. Όπως η Μέδουσα το συγχυσμένο μυαλό), η Σθενώ (=> σθένος - δύναμη => έθος... όπως και Σθε= σθένος + ενώ = ένωση), Ευρυάλη η παρορμητικότητα του όντος που δίνει την ενεργοποίηση των ενστικτωδών και όχι μόνον συναισθημάτων), Τυφώνας = η ξήρανση, Όρθος, Κέρβερος, Λερναία Ύδρα (βδελυρά συναισθήματα) , Χίμαιρα (μιαρά χθόνια βδελυρή φύσις) και τέλος ο ΔΡΑΚΩΝ [ => Ο ΩΝ που + ΔΡΑ + ΑΚ => Άκεσις = θεραπεία, θεραπευτικά, δλδ ο έχων οξεία όραση και Όχι η δευτερογενής ή τριτογενής ερμηνεία που δίνεται ως Δ-Ρακών = εκών = ακουσίως + ράκος. Είναι λάθος]
Ο Ποσειδώνας είναι ο Θεός του συνόλου των συναισθημάτων!
Τους Όφεις χρησιμοποιεί ο Ακεσίφρονας (θεραπευτής) Ασκληπιός για τις ψυχικές θεραπείες, αιτίες όλων των σωματικών ασθενειών !!!
Για αυτό οι γοργόνοες χωρίζονται σε θνητές όπως η Μέδουσα που αποκεφάλισε ο Περσέας, η Χίμαιρα που σκότωσε ο Βελερεφόντης και σε αθάνατες, όπως η Ευρυάλη, ο Όρθος ο οποίος βρίσκεται στο αυστηρά φυλασσόμενο όριο υπό άτεγκτων δοκιμασιών, πριν την Θέαση !!! {ο φυλάττων τα "Χρυσά μήλα των Εσπερίδων" (=> τα χρυσά μήλα της εσωτερικής απομνημονευμένης διαχρονικής γνώσεως στο ανθρώπινο γενεαλογικό κύτταρο, που αφορούν τόσο την διαχρονική ατομική και συλλογική μνήμη, όσο και τους αόρατους Νόμους που διέπουν το Σύμπαν και δεν υπόκεινται στον χρόνο τον οποίο έχουν ξεπεράσει και ανήκουν στην αιωνιότητα) !!!
Ενώ αντίθετα ο Κέρβερος αενάως φυλάττει τα απύθμενα κατασκότεινα και συγχυσμένα βάθη του ασυνειδήτου (ατομικού και συλλογικού), μη επιτρέποντας την έξοδό τους.
Γνωρίζουμε ήδη τον αναγραμματισμό της λέξεως ΟΦΙΣ => ΣΟΦΙΑ. Για αυτό, πότε υπερισχύει ο Όφις που θα δώσει την δυνατότητα της μεταβολής προς την Σοφία => Φάος = Φως, οπότε υπερισχύει το Φως!!!, υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι έχει νικηθεί ο Όφις - Δράκων !!!
Ή όπως ο Δράκος - Όφις που σκοτώνει ο Άγιος Γεώργιος της παλαιάς Ορθοδοξίας, η κρυμμένη γνώση της αρχαίας σκέψης !!!
"Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψης" ήταν η βασικότατη αρχή της αρχαιοελληνικής σκέψης !!! Αιτία για την οποία έχουν επιδοθεί με χθόνιο "σθένος" οι σύγχρονοι γοργόνοες, με στόχο να αποδομίσουν πλήρως την Ελληνική γλώσσα και την ουσιαστική ετυμολογία των λέξεων, την οποία νομίζουν ότι έχουν αντιστρέψει (!!!) Λες και η αιωνιότητα νικάτε .... ω! τι ανίκητος απατηλή μωρία .....
Η Μνήμη του ατομικού και συλλογικού υποσυνείδητου, σύμφωνα και με τον Πυθαγόρα, είναι το απαραίτητο εκείνο στοιχείο για την ορθή πορεία του κάθε ανθρώπου !!! Ο πόνος, ο αγώνας (ο άθλος), οι θεϊκοί δράκοι (κατά τον Σωκράτη) οι Δαίμονες (Δα-ήμονες) , είναι αυτοί που ενεργούν ευεργετικά - αφυπνιστικά πάνω στην διανόηση - διαλογισμό - διαλεκτική, ώστε αυτές να γίνουν βαθύτατες και συνεχώς ανώτερες. Ειδάλλως θα ριχθούν στα Τάρταρα ....
Με λίγα λόγια οι άθλοι του Ηρακλή (=> Ήρα = ψυχή => Ηρακλής είναι η πορεία που υπέδειξε η Ήρα (το αντίθετό της = Άρης) για την Θέωση, είναι ο ίδιος ανανορφωτής.
Η ψυχή ψάχνει να βρει την χαμένη ταυτότητά της. Όπερ σημαίνει την υπέρ νίκη, αγαπητή στους Έλληνες, είναι η υπέρβαση επί των σκοτεινών ενστίκτων και σκοτεινών συναισθημάτων, με τελευταίο τον Όρθο τέρας που είναι ο 12ος και τελευταίος άθλος (του), (μας) !!!
Το ταξείδι του Ηρακλή από τον Καύκασο μέχρι τον Άτλαντα, έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Ελληνικό Κόσμο !!! Ο δε μύθος - άθλος με τον Γίγαντα Αίαντα των 60 οργιών (109,8 μέτρα) ύψους, δεν είναι παρά η νίκη του γήϊνου ψευδαισθητικού κόσμου. Δηλαδή η αιτία που καταφέρνει να τον νικήσει ο Ηρακλής είναι, όταν ο Αίαντας χάνει την δύναμή του στα υπέρ υψωμένα μπράτσα του Ηρακλή!!!.... όταν τα πόδια του παύουν να έχουν άμεση επαφή με την Γαία από την οποία αντλούσε την δύναμή του!
Υσ : όσο για τον Άδωνι, καλόν θα ήταν να ξανά θυμηθεί και να επανεξετάσει προς ποιά κατεύθυνση διοχετεύει την Σθενώ (την θέση του Νου) και γιατί έχει επιτρέψει να γίνεται ορατός στις γοργονόες - τέρατα ....
Υσ : Ποιός είναι ο λόγος που συνέδεσαν την γνωστή γοργόνα της παραμυθίας, ενός διφυούς όντος, με την Αλέξανδρο ;;; Όμως αυτή η σκεπτομορφή από μόνη της θέλει πολύ διαλεκτική για να αναλυθεί, όσο και να βρεθεί η βαθύτερη απάντηση στο ερώτημα, της ερπετοειδούς σκέψεως .
Νάγια
https://www.youtube.com/watch?v=eM_CIToissgδφγεαηγβσδρτγηβσδρφγβη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου