Η ιστορία περνάει στον χρόνο από στόμα σε στόμα. Δεν χάνεται ποτέ, αναγεννάται ως μύθος. Τον καθηγητή Φίλια, τον εκτιμώ και τον έχω παρακολουθήσει πολλές φορές. Είμαι απολύτως βέβαιη πως αγαπά την χώρα του, έστω και αν είναι Μαρξιστής. Έχει όμως απόλυτο δίκιο. Αυτό που έχει σημασία είναι το σήμερα. Τι πιο πραγματικό, ρεαλιστικό απ' το ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μνημόνια ;; Σίγουρα δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις ιδεολογίες μας. Έχουμε υποχρέωση να προασπίσουμε την πατρίδα μας και όχι τους μικροπρεπείς εαυτούς μας. Τα μνημόνια πρέπει να φύγουν απ' την χώρα.
Όμως αγαπητέ καθηγητά μου, η ιστορία είναι η μητέρα του καθενός από μας. Πρώτα αυτή και ύστερα η φυσική και ας με συγχωρήσουν οι μητέρες του κόσμου. Όμως εμείς ως παιδιά της, δεν την αντιμετωπίζουμε το ίδιο. Άλλοι την εκτιμούν γιατί έχουν πίστη και ανοικτή καρδιά προς αυτήν αφού είναι αίμα της. Ενώ άλλοι την απεμπολούν, της γυρνούν την πλάτη γιατί προτιμούν να κτήσουν την δική τους ιστορία, ποτισμένη απ' την δική τους θεωρία όπως κι αν έχει αποκτηθεί και όχι απ' την μαρτυρία της αλήθειας του χρόνου, που δεν στηρίζεται σε διάφορους ψυχισμούς.
Η κα Τζάνη. Πολλοί την κατηγορούν και το μόνον που της προσάπτουν είναι πως είναι ροταριανή. Ανήκει όμως στα άτομα που μιλά για την Ελλάδα με ζέση και φλόγα ψυχής. Με αγάπη για τα Ελληνικά γράμματα. Αν επέλεξε να ανήκει κάπου, θεός ξέρει τι λόγους είχε. Πάντως δεν ξέχασε. Παρόμοια κατηγόρησαν τον Μακαριστό Χριστόδουλο, όμως τον "έφαγαν" όπως λεν οι φήμες ! Οι άνθρωποι παρ' όλα αυτά, κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι απ' τις ταμπέλες που αληθώς ή μη τους προσάπτονται.
Αν πολλές φορές εκ μέρους της, την εκφορά του λόγου την πλαισιώνει και την βασίζει (όσοι την έχουν παρακολουθήσει γνωρίζουν) στους λόγιους της κλασικής Ελληνικής περιόδου και αυτό ενοχλεί, δεν ενοχλεί όμως πάρα πολλούς από μας, ούτε είναι μεμπτόν.
Εδώ θέτω ένα ερώτημα. Θα ενδιαφερόταν κανείς για μασόνους, φωτισμένους, σκοτισμένους και άλλα τοιαύτα, αν οι ανήκοντες σε αυτούς, εν τούτοις υπηρετούσαν το πρέπον ;; Είμαι σίγουρη, όχι - κανείς. Έχουμε όμως μια εύκολη μανία να ακολουθούμε άλλους και όχι να αναπτύσσουμε την δική μας δεξιότητα, κριτικής επιλογής και διαλογής. Ασχέτως αν το ποσοστό είναι ελάχιστο. Αν δεν ήταν ελάχιστο, δεν θα έδινε την δυνατότητα ακονίσματος της διάνοιας.
Ας αγαπούσαν την χώρα μας όπως η κα Τζάνη και ο κος Φίλιας, αυτοί που ονομάζουν τους εαυτούς τους "σωτήρες" ή αυτοί που με ελαφράν την καρδίαν αποφασίζουν να κατηγορούν ισοπεδωτικά μόνον, χωρίς να αξιολογούν (!) Όπου αυτοί οι δύο άνθρωποι με εκ διαμέτρου αντίθετη αντίληψη πραγμάτων, τους ενώνει όμως η μητέρα Ελλάδα, τρανό παράδειγμα προς σκέψη και μίμηση. Το κατάλαβες εσύ...ναι εσύ που κατάντησες follower ;;
Με ικανοποίησε επίσης σφόδρα, όταν άκουσα την κα Τζάνη να μιλά για παραποίηση της αρχαίας Ελληνικής ιστορίας. Αυτό με κάνει να σκεφθώ συμφωνώντας απόλυτα μαζί της, όχι επειδή μου το είπε κάποιος, αλλά επειδή απέκτησα αυτήν την άποψη από προσωπική προσπάθεια, πως πολύ πιθανόν άνθρωποι του χόρου της να μην την καλο-βλέπουν, γι αυτόν τον πολύ σημαντικό λόγο. Ειλικρινά έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία αυτή η διαφορά.....
Εν κατακλείδι, όταν αγαπά στ' αλήθεια κάποιος, καμιά ταμπέλα δεν προηγείται. Αν τώρα συμβαίνει άλλοι να γνωρίζουν αποδεδειγμένα κακώς πεπραγμένα τους, ας μας τα πουν, αντί να κτυπούν με το μπιστολάκι του σούπερ μάρκετ : φακή ψιλή 1,20 €/κιλό. Όπως επίσης οι χαρακτηρισμοί του τύπου "κρατικοδίαιτος" του κ. Πλεύρη, υποβαθμίζουν το επίπεδο της επιχειρηματολογίας. Δεν διαγράφεται με μια μονοκονδυλιά απολύτως τίποτα σε τούτη την ζωή, ούτε συνάδει με μια γνήσια Ελληνική σκέψη.
Η κυρία που παρεμβαίνει τηλεφωνικά και είχε την τύχη να μεγαλώσει ειδικά στην Γιουγκοσλαβία, υπήρξε απ΄τις τυχερότερες. Όμως η παρέμβαση της κυρίας, βοήθησε να δούμε την καρδιά του προβλήματος, αφού η κυρία εξέφρασε το αποτέλεσμα της ιστορίας της, που ευτυχώς υπήρξε θετικό. Η κεντρική ιδέα και το νόημα δηλαδή βρίσκεται στο γιατί πήρε τέτοια τροπή η έκβαση της ιστορίας της ..(!) Εκεί ακριβώς θα πρέπει να εστιάσει ο καθένας από μας στον αναλογισμό του, προσαρμόζοντάς την σκέψη στην περίοδο που ζούμε, λαμβάνοντας υπ' όψιν πως πολλά γεγονότα της τότε εποχής, ταιριάζουν με το σήμερα. Η γνώση της "αλήθειας" των γεγονότων της μαύρης περιόδου, που δεν υπήρξε οικογένεια που να μην την έχει πληρώσει με αίμα, τουλάχιστον με απώλεια ενός ατόμου, είτε από την μία πλευρά είτε απ' την άλλη, μόνον με την γνώση και των δύο πλευρών θα φέρει ορθότερο και ανεπηρέαστο απολογισμό και κατανόηση της δικής μας πραγματικότητας, μέσα στην δική μας σκέψη. Δικός μου απολογισμός ; ΤΟΟΟ(!)... ΠΑΙΓΝΙΟ.... Στο link που ακολουθεί, θα διαβάσετε αφήγηση της άλλης πλευράς, για το παιδομάζωμα της Φρειδερίκης. ΕΔΩ
Δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι θα πέρασε η χώρα εκείνη την μαύρη σελίδα της ιστορίας της, μόνον μερικά χρόνια πριν την γέννησή μου (!). Χειρότερη απ' αυτήν της κατοχής, που κρατούσε πάντως ενωμένη την κοινωνία, άσχετα απ' τις κακουχίες !
Είναι το ίδιο δίπλα δίπλα να αντιμετωπίζεις έναν κοινό εχθρό ;; ή να πολεμάς το ίδιο σου το αίμα, γιατί κάποιοι τρίτοι το θέλησαν ;; Κόκκινοι, Γαλαζοαίματοι, Ούννοι , Σάξονες και Αμερικάνοι ;;
Πως προδόθηκε ο αγώνας άλλωστε ;; Από μέσα προδόθηκε ως συνήθως (!) Είτε από σπιούνο κομμουνιστή είτε από σπιούνο εταίρας ξενομανίας (!) Αλήθεια σας λέω, σημασία δεν έχει. Γιατί ότι κι αν ήταν, στο ίδιο αποτέλεσμα θα φτάναμε..., σ΄ αυτό που φτάσαμε.
Αν ζει ακόμα αυτός ο άνθρωπος ....., αυτός που δεν πάτησε τον πυροκροτητή για ανατίναξη της Μ. Βρετανίας που ήταν το στρατηγείο των Άγγλων, τι μπορεί ή θα μπορούσε να σκέφτεται άραγε ;; Πως ζυγίζει εκείνη την πράξη του, που άλλαξε την ιστορία, με την σημερινή κατάσταση ;; Επέλεξε σωστά ή όχι ;;
Άνθρωπε, ποιός κυβερνά τον κόσμο ;; Εμείς.... και ας μην το έχουμε συνειδητοποιήσει. Κυβερνά η ηλιθιότητά μας, η μικροπρέπειά μας, ο φθόνος μας, η κενότητά μας.
Ας σκεφθούμε πως η μόνη περιουσία μας, είναι η οικογένειά μας, ο φίλος μας, ο διπλανός μας, η πατρίδα μας. Ας πάψουμε να σκεφτόμαστε σπίτια, χρήματα και χρώματα. Να σκεφθούμε την πατρίδα μας και το Έθνος μας σαν σύνολο. Είθε
Νάγια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου