Θεσσαλία 1789 Ὁ Ἀνάχαρσις ἦταν Σκύθης ἡγεμόνας καὶ σοφὸς τοῦ 6ου αἰῶνα π.Χ., γιὸς τοῦ Γνούρου. Ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὴν Ἑλληνικῆς καταγωγῆς μητέρα του, ἒγινε θαυμαστής τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ. Ἐγκατέλειψε τὴ χώρα του γιὰ νὰ ταξιδέψῃ, μὲ στόχο τὴν ἐπιδίωξη τῆς γνώσης, καὶ ἦρθε στὴν Ἀθῆνα περίπου τὸ 589 π.Χ., μία ἐποχὴ ποὺ ὁ Σόλων ἦταν ἀπασχολημένος μὲ τὰ νομοθετικὰ μέτρα. Οἱ δύο ἂντρες ἒγιναν φίλοι. Στὴ συνομιλία του ἦταν ἀστεῖος καὶ εἰλικρινής, καὶ ὁ Σόλων καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸν δέχτηκαν ὡς φιλόσοφο. Ὁ τραχύς καὶ ἐλεύθερος λόγος του, ἒγινε παροιμιώδης στοὺς Ἀθηναίους ὡς <<Σκύθου λόγοι>>. Ὁ Ἀνάχαρσις ἦταν ὁ πρῶτος ξένος ( Μέτοικος ) ποὺ ἒλαβε τὰ προνόμια τῶν Ἀθηναίων πολιτῶν. Ἀναφέρθηκε ἀπὸ ὁρισμένους ἀρχαίους συγγραφεῖς ὡς ἓνας ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ σοφοὺς τῆς Ἑλλάδος καὶ λέγεται ὃτι μυήθηκε στὰ Ἐλευσίνια Μυστήρια τῆς Μεγάλης Θεᾶς, ἓνα προνόμιο ἀπαγορευμένο σὲ ἂτομα ποὺ δὲν μιλοῦν ἂπταιστα ἑλληνικά. Ὁ Κροῖσος τὸν κάλεσε στὶς Σάρδεις. Πολλοὶ Ἓλληνες (Διογένης ὁ Λαέρτιος, Λουκιανός κ.ἂ.) ἀσχολήθηκαν μὲ τὰ ἀποφθέγματά του, καὶ ἐθαύμασαν τὴν ὀξύνοιά του, τὴν εὐθυβολία τῆς σκέψης του καὶ τὴν ὀξύτατη ἀντίληψή του περὶ τὰ ἑλληνικά πράγματα. Ἀπὸ τὶς ἐννέα ἐπιστολές του, τὴν πέμπτη τὴν μετέφρασε ὁ Κικέρων. Ὁταν ἐπέστρεψε στὴν πατρίδα του ἐπιχείρησε νὰ εἰσαγάγῃ τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμό, ὡς καὶ τὴν λατρεία τῆς θεᾶς Δήμητρας, ἀλλὰ δολοφονήθηκε ἀπὸ τὸν ἀδερφό του, Σαύλιο,γιατὶ τὸν θεώρησε προδότη τῆς παράδοσής τους. Ὁ Λουκιανὸς ἒγραψε δύο διαλόγους γιὰ τὸν Ἀνάχαρση, τὸν "Ἀνάχαρσιν" καὶ τὸν "Σκύθην". Λακωνία 1789 Ο ΝΕΟΣ ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ Τὸ 1788 ὁ Jean Jacques Barthelemy (1716-1795), κλασικός λόγιος καὶ Ἰησουίτης, δημοσίευσε τὰ ταξίδια τοῦ Ἀναχὰρσιδος τοῦ Νεότερου στὴν Ἑλλάδα. Ἡ 4τομη ἐργασία του ἦταν ἀπὸ τὰ πρῶτα ἱστορικὰ - ταξιδιωτικὰ βιβλία, τὰ ὁποῖα εἶχαν συμβάλλει κατὰ πολὺ, στὴν ἀνάπτυξη τοῦ φιλελληνισμοῦ στὴ Γαλλία ἐκείνη τὴν ἐποχή. Τὸ βιβλίο πέρασε ἀπὸ πολλὲς ἐκδόσεις, ἀνατυπώθηκε στὶς Ἠνωμένες Πολιτεῖες καὶ μεταφράστηκε στὰ γερμανικὰ καὶ ἂλλες γλῶσσες. Ἐνέπνευσε τὴν Εὐρωπαϊκὴ συμπάθεια γιὰ τὸν ἑλληνικό λαὸ καὶ τὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία του. Ὁ Ρήγας Φεραῖος ἒκανε τὴ μετάφραση στὰ ἑλληνικά τοῦ Voyage du jeune Anacharsis en Grece, τοῦ ἀββᾶ J. Barthelemy, μαζὶ μὲ τὸν γιατρὸ Γεώργιο Σακελάριο, στὴ Βιέννη τὸ 1797. Στὸ books.google μπορεῖτε νὰ διαβάσετε τὸ 4τομο ἒργο "Travels of Anacharsis the younger in Greece" τοῦ Jean-Jacques Barthélemy.... Χλόη Ο ΣΚΥΘΗΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΑΞΕΙΔΙΑ ΤΟΥ !!

 

Θεσσαλία 1789

Ὁ Ἀνάχαρσις ἦταν Σκύθης ἡγεμόνας καὶ σοφὸς τοῦ 6ου αἰῶνα π.Χ., γιὸς τοῦ Γνούρου. Ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὴν Ἑλληνικῆς καταγωγῆς μητέρα του, ἒγινε θαυμαστής τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ. Ἐγκατέλειψε τὴ χώρα του γιὰ νὰ ταξιδέψῃ, μὲ στόχο τὴν ἐπιδίωξη τῆς γνώσης, καὶ ἦρθε στὴν Ἀθῆνα περίπου τὸ 589 π.Χ., μία ἐποχὴ ποὺ ὁ Σόλων ἦταν ἀπασχολημένος μὲ τὰ νομοθετικὰ μέτρα. Οἱ δύο ἂντρες ἒγιναν φίλοι.

Στὴ συνομιλία του ἦταν ἀστεῖος καὶ εἰλικρινής, καὶ ὁ Σόλων καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τὸν δέχτηκαν ὡς φιλόσοφο. Ὁ τραχύς καὶ ἐλεύθερος λόγος του, ἒγινε παροιμιώδης στοὺς Ἀθηναίους ὡς <<Σκύθου λόγοι>>.

Ὁ Ἀνάχαρσις ἦταν ὁ πρῶτος ξένος ( Μέτοικος ) ποὺ ἒλαβε τὰ προνόμια τῶν Ἀθηναίων πολιτῶν. Ἀναφέρθηκε ἀπὸ ὁρισμένους ἀρχαίους συγγραφεῖς ὡς ἓνας ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ σοφοὺς τῆς Ἑλλάδος καὶ λέγεται ὃτι μυήθηκε στὰ Ἐλευσίνια Μυστήρια τῆς Μεγάλης Θεᾶς, ἓνα προνόμιο ἀπαγορευμένο σὲ ἂτομα ποὺ δὲν μιλοῦν ἂπταιστα ἑλληνικά.
Ὁ Κροῖσος τὸν κάλεσε στὶς Σάρδεις. Πολλοὶ Ἓλληνες (Διογένης ὁ Λαέρτιος, Λουκιανός κ.ἂ.) ἀσχολήθηκαν μὲ τὰ ἀποφθέγματά του, καὶ ἐθαύμασαν τὴν ὀξύνοιά του, τὴν εὐθυβολία τῆς σκέψης του καὶ τὴν ὀξύτατη ἀντίληψή του περὶ τὰ ἑλληνικά πράγματα. Ἀπὸ τὶς ἐννέα ἐπιστολές του, τὴν πέμπτη τὴν μετέφρασε ὁ Κικέρων.

Ὁταν ἐπέστρεψε στὴν πατρίδα του ἐπιχείρησε νὰ εἰσαγάγῃ τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμό, ὡς καὶ τὴν λατρεία τῆς θεᾶς Δήμητρας, ἀλλὰ δολοφονήθηκε ἀπὸ τὸν ἀδερφό του, Σαύλιο,γιατὶ τὸν θεώρησε προδότη τῆς παράδοσής τους. Ὁ Λουκιανὸς ἒγραψε δύο διαλόγους γιὰ τὸν Ἀνάχαρση, τὸν "Ἀνάχαρσιν" καὶ τὸν "Σκύθην".

 

 

Λακωνία 1789

 

Ο ΝΕΟΣ ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ

Τὸ 1788 ὁ Jean Jacques Barthelemy (1716-1795), κλασικός λόγιος καὶ Ἰησουίτης, δημοσίευσε τὰ ταξίδια τοῦ Ἀναχὰρσιδος τοῦ Νεότερου στὴν Ἑλλάδα. Ἡ 4τομη ἐργασία του ἦταν ἀπὸ τὰ πρῶτα ἱστορικὰ - ταξιδιωτικὰ βιβλία, τὰ ὁποῖα εἶχαν συμβάλλει κατὰ πολὺ, στὴν ἀνάπτυξη τοῦ φιλελληνισμοῦ στὴ Γαλλία ἐκείνη τὴν ἐποχή.

Τὸ βιβλίο πέρασε ἀπὸ πολλὲς ἐκδόσεις, ἀνατυπώθηκε στὶς Ἠνωμένες Πολιτεῖες καὶ μεταφράστηκε στὰ γερμανικὰ καὶ ἂλλες γλῶσσες. Ἐνέπνευσε τὴν Εὐρωπαϊκὴ συμπάθεια γιὰ τὸν ἑλληνικό λαὸ καὶ τὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία του.

Ὁ Ρήγας Φεραῖος ἒκανε τὴ μετάφραση στὰ ἑλληνικά τοῦ Voyage du jeune Anacharsis en Grece, τοῦ ἀββᾶ J. Barthelemy, μαζὶ μὲ τὸν γιατρὸ Γεώργιο Σακελάριο, στὴ Βιέννη τὸ 1797.

 Στὸ books.google μπορεῖτε νὰ διαβάσετε τὸ 4τομο ἒργο "Travels of Anacharsis the younger in Greece" τοῦ Jean-Jacques Barthélemy....

Χλόη