Η βλακεία , το δημοψήφισμα και τα κίβδηλα διλήμματα των εργολάβων της καταστροφής
( Ζητάμε συγνώμη αλλά δεν προλάβαμε να βάλουμε στην παλιά φωτοσύνθεσή μας τα υπόλοιπα πρόσωπα των "εργολάβων της καταστροφής")Α΄Περί βλακείας
Σε μια κλειστή κοινωνία όπου όλοι θεωρούνται ένοχοι, το μόνο έγκλημα είναι να σε πιάσουν. Σε έναν κόσμο κλεφτών, η μόνη αμαρτία είναι η βλακεία.
(Hunter S. Thompson, 1937-2005)
"...Τι εννοούμε όμως με τη λέξη «βλακεία»; Η έννοια, αν και είναι ενστικτωδώς γνωστή σε όλους, μοιάζει να ξεφεύγει από οποιονδήποτε θεωρητικό ορισμό. Δεν είναι απλώς το αντίθετο της εξυπνάδας, γιατί υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι που, κάποιες φορές, συμπεριφέρονται σαν βλάκες.
Ο μοναδικός που κατάφερε να δώσει έναν πειστικό ορισμό στη βλακεία ήταν, το 1988, ο ιστορικός και οικονομολόγος Κάρλο Τσιπόλα: βλάκας είναι αυτός που προκαλεί ζημιά σε κάποιον άλλο αλλά παράλληλα δεν πετυχαίνει κάποιο πλεονέκτημα για τον εαυτό του ή ακόμα και υφίσταται ζημιά και ο ίδιος. «Η ζωή μας είναι γεμάτη απώλειες χρήματος, χρόνου, ενέργειας, ησυχίας και καλής διάθεσης, λόγω των απίθανων πράξεων κάποιου παράλογου πλάσματος που μας τυχαίνει τις πιο απρόσμενες στιγμές και ζημιώνει, ακυρώνει και δυσκολεύει τη ζωή μας, χωρίς να έχει απολύτως τίποτα να κερδίσει από τις πράξεις του», γράφει ο Τσιπόλα. Ένα πράγμα είναι λοιπόν ξεκάθαρο: η βλακεία έχει μια ευκρινή κλίση να μεταφράζεται σε πράξεις, και αυτό την καθιστά επικίνδυνη...
.. «Η εξουσία αποβλακώνει», έγραψε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε. Τα άτομα που έχουν εξουσία τείνουν να πιστεύουν ότι, ακριβώς επειδή έχουν εξουσία, είναι οι καλύτεροι, οι πιο ικανοί, οι πιο έξυπνοι, οι πιο σοφοί από όλη την ανθρωπότητα. Εξάλλου, περιστοιχίζονται από αυλικούς, οπαδούς και κερδοσκόπους, που ενισχύουν διαρκώς αυτή την ψευδαίσθηση. Με αυτό τον τρόπο όποιος βρίσκεται στην εξουσία καταλήγει να διαπράττει κατά γενική ομολογία τις μεγαλύτερες ανοησίες. Άλλωστε η εξουσία (πολιτική, οικονομική ή γραφειοκρατική) αυξάνει το βλαπτικό δυναμικό ενός βλάκα.
(απο το focus)
Β΄Περί δημοψηφισμάτων
Είναι χαμένος χρόνος να ασχοληθεί κανείς με την ανάλυση της "πολιτικής σκέψης" του Παπανδρέου , πόσο μάλλον να ..εμβαθύνει στην χθεσινή του απόφαση να καταφύγει δήθεν στην "λαϊκή ετυνηγορία" μέσω ενός δημοψηφίσματος ζητώντας απο τον ελληνικό λαό να "εγκρίνει" τη νέα δανειακή σύμβαση.
Το διακύβευμα, όπως τουλάχιστον εκφράσθηκε απο τον "χρήσιμο ηλίθιο" της Νέας Τάξης Πραγμάτων και κατά καιρούς αναπαράθηκε με άλλη σύνταξη απο τα συνοδοιπορούντα κομματικά κρόσια του κοινοβουλίου, δεν είναι μόνο κίβδηλο αλλά και βαθύτατα προκλητικό και επικίνδυνα παραπλανητικό.
Αυτός λοιπόν που πρίν κάτσει στην πρωθυπουργική καρέκλα, έτρεχε δεξιά και αριστερά διαλαλώντας ότι κυβερνά μια χώρα διεφθαρμένων και τεμπέληδων,αυτός που έβαλε δίπλα του σαν αντιπρόεδρο τη σχηματοποίηση της πνευματικής παχυσαρκίας και της χυδαιότητας να ξερνά στα μούτρα μας κάθε είδους εμετικό χαρακτηρισμό, αυτός που εμφανίστηκε ως "πρόδρομος" της παγκόμιας διακυβέρνησης και που εν τέλει μας οδήγησε σαν πρόβατα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του γνήσιου και ανόθευτου καπιταλισμού,είναι εκείνος που ζητά απο τους διεφθαρμένους, τους τεμπέληδες, τους κοπρίτες, τους απολίτιστους ιθαγενείς μιας αποικίας , να συναινέσουν στο απεχθέστερο έγκλημα που οργάνωσαν τα αφεντικά του.
Ο "χρήσιμος ηλίθιος" της Αμερικής και κάθε άλλου συνδιαχειριστή της νεώτερης έκδοσης της Νέας Τάξης Πραγμάτων, νομίζει ότι εκβιάζοντας τον λαό, θα κερδίσει την εκτίμηση των εντολέων του και θα ακυρώσει την απόφασή τους να τον πετάξουν στα σκουπίδια.
Είναι λοιπόν προφανές ότι το διακύβευμα για τους Έλληνες δεν είναι αν θα μείνουμε ή όχι στο Ευρώ , στην Ε.Ε , στο ΝΑΤΟ και σε κάθε άλλο παραμάγαζο της "Νέας Εποχής", αλλά το άν θα διαλέξουμε ένα άλλο σύστημα απο αυτό που μέχρι χθές μας νανούριζε με "κεϊνσιανισμούς" , "σοσιαλδημοκρατίες" , "κοινωνικούς νεοφιλελευθερισμούς",λαϊκές ψευτορθόδοξες μαυρομώβ καραμούζες ή ρόζ αριστεροδέξιους "ριζοσπαστισμούς".
Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία που έχουμε σαν λαός να κάνουμε το απαραίτητο για την εθνική και προσωπική επιβίωσή μας βήμα.Ένα βήμα που θα μας πληγώσει αλλά θα μας πάει μακρυά απο όλη αυτή τη λοιμογόνο κοπριά του ευρωατλαντικού στάβλου.
Είναι η ευκαιρία να δείξουμε όχι μόνο στον Παπανδρέου αλλά και στους υπόλοιπους ψευτοπατριώτες λιμοκοντόρους της "δημιουργικής καταστροφής", ότι όταν ο Έλληνας λέει "ΟΧΙ" το εννοεί.Και το "ΟΧΙ" που είπαμε προχθές δεν ήταν απλώς μια έκφραση δυσαρέσκειας στους σημερινούς ντόπιους εργολάβους της καταστροφής και τους ξένους τοποτηρητές, ήταν το σύνθημα της έναρξης ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα με... πατριωτικά και ταξικά χαρακτηριστικά .Ενός αγώνα εναντίον εκείνων που τρέφουν με το αίμα και τις σάρκες μας το πτωματοφάγο καπιταλιστικό σύστημα.
Ενός αγώνα τελικά εθνικής και προσωπικής επιβίωσης που δεν θα είναι εύκολος και ανώδυνος αλλά που θα φέρει με την βοήθεια του Θεού το χαμόγελο και την ελπίδα στα χείλη μας και την ηρεμία στις καρδιές μας.
Για μας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν η χθεσινή κίνηση του Παπανδρέου ήταν αποτέλεσμα αμερικανικών πιέσεων ή μια απο τις συνηθισμένες πολιτικάντικες κουτοπονηριές των γενίτσαρων της σοσιαλδημοκρατίας.Αυτό που έχει ΤΏΡΑ σημασία, είναι να μην σταθούμε στη μέση της φωτιάς που άναψε ο ίδιος παίζοντας με τα σπίρτα που του έδωσαν οι Αμερικάνοι προστάτες του.
Αν τα επιτελεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων και του παγκόσμιου κεφαλαίου , έβαλαν έναν ανόητο να πυρπολήσει το υποκατάστημα που ίδρυσαν οι ίδιοι και ονόμασαν κατ΄ευφημισμόν Ε.Ε , εμείς δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια , ούτε θα εξουσιοδοτήσουμε τον Παπανδρέου να μας χρησιμοποιήσει σαν καύσιμο σε αυτή την φωτιά που ό ίδιος άναψε.
Η βλακεία του κατοχικού μας κυβερνήτη , παρήγαγε χωρίς να το θέλει και κάτι καλό. Θα αναγκαστούν τώρα να αποκαλυφθούν, όλοι όσοι πουλούσαν "φύκια για μεταξωτές κορδέλες", δηλαδή αυτοί που έκρυψαν με έναν στείρο "αντιπαπανδρεϊσμό", την ιδεολογική τους συγγένεια με αυτό το σκυλολόϊ του Άδη.
Δεν παλεύουμε εναντίον των μνημονίων , των νέων δανειακών συμβάσεωνκαι κάθε άλλης δαιμονοειδούς λαοκτόνας παγίδας.Παλεύουμε εναντίον εκείνων που τα σχεδιάζουν όλα αυτά με μοναδικό σκοπό την αναγέννηση του καπιταλισμού με την γνήσια και ανόθευτη μορφή του.
Παλεύουμε εναντίον εκείνων που μας προτείνουν να δεχτούμε ως σωτήριο το "ξεψείριασμα" στους θαλάμους αερίων του Δ΄Ράϊχ.
Παλεύουμε εναντίον αυτών που λένε ότι η παγκόσμια φυλακή που έκτισαν , θα έχει καλό συσσίτιο και πως δεν έχουμε άλλη επιλογή απο το να δεχτούμε τον εγκλεισμό μας σε αυτήν.
Ήλθε η ώρα να τους δείξουμε ότι δεν είμαστε απλώς εξοργισμένοι φωνακλάδες , η γενικώς και αορίστως αγανακτισμένοι πολίτες , αλλά απόγονοι Μαρτύρων και Αγωνιστών που θα υπερασπιστούν γι άλλη μια φορά επιτυχώς "την πίστιν του Χριστού την Αγίαν και της πατρίδος την ελευθερίαν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου