Θα ξεκινήσω αυτό το άρθρο με μια ιδιότυπη παραδοχή: οι συνομωσίες αποτελούν μέρος της καθημερινότητας του κάθε ενός από εμάς. Όλοι μας, ανεξαιρέτως, έχουμε συνωμοτήσει μια φορά τουλάχιστον στη ζωή μας και η πλειοψηφία των ανθρώπων συνωμοτεί τόσο συχνά που πλέον έχει σταματήσει να το αντιλαμβάνεται. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, ίσως αναρωτηθείτε. Η απάντηση βρίσκεται στον ίδιο τον ορισμό της λέξης «συνομωσία»: η μυστική συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ανθρώπων για την πραγματοποίηση (ή μη) κάποιας ενέργειας. Η ενέργεια αυτή συνήθως έχει έναν παράνομο και ενδεχομένως ανήθικο χαρακτήρα και αποσκοπεί σε προσωπικό όφελος των συμμετεχόντων εις βάρος κάποιου τρίτου, ο οποίος βέβαια αγνοεί τόσο το σχέδιο όσο και τις προθέσεις των σχεδιαστών της συνομωσίας. Με άλλα λόγια, πολλές απλές και καθημερινές πράξεις μπορούν να χαρακτηρισθούν ως συνομωσίες: από την συμφωνία δύο μαθητών να αντιγράψουν σε κάποιο σχολικό διαγώνισμα, εως την «κάλυψη» που παρέχει μια γυναίκα στη φίλη της που απατά το σύζυγο της, όταν εκείνος της τηλεφωνεί υποψιασμένος ότι κάτι δεν πάει καλά. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ Ασπασία : Θα ήθελα να πω δυο λόγια σχετικά με την έννοια, συνομωσία. Είναι γεγονός πως είμαστε εθισμένοι εντέχνως προς την κατεύθυνση αυτή και όχι τυχαία. Όπως ένα μήνυμα δύναται να λειτουργεί υποσυνείδητα θετικά ή αρνητικά με ανάλογα αποτελέσματα, έτσι και ό,τι διασπείρεται κάτω από ένα τέτοιο πνεύμα, ανάλογους σκοπούς εξυπηρετεί. Το δυστύχημα είναι πως όπως και να προσπαθήσεις να εξηγήσεις το φαινόμενο, κατά ένα περίεργο τρόπο η συνωμοσιολογία είναι χαλί που το πατάς αναπόφευκτα. Μία συνομωσία, μόνον με μία άλλη συνομωσία μπορεί να εξηγηθεί ! Αυτό είναι και το τραγικό της υπόθεσης. Το πλέγμα της ανθρώπινης ύπαρξης, η πνευματική του φυλακή. Σαν τον θάνατο που ενώ υπάρχει, άλλο τόσο δεν υπάρχει ! Γεγονός πνευματικά αδιαμφισβήτητος, πάνω στον οποίο κτήστικαν πνευματικές δοξασίες και νουθεσίες, έγιναν και γίνονται πόλεμοι, εγκλωβίζοντας τους νοήμονες ανθρώπους σε άγνωστους και επικίνδυνους ατραπούς, δύσκολα ανατρέψιμους, αφού στηρίζονται σε ριζωμένες πεποιθήσεις, έργο διαφόρων εκπροσώπων και αντιπροσώπων, της πλάνης και της εκτροπής. Αντιπροσώπους που ίσως να πίστεψαν και να πιστεύουν στην μοναδικότητα της δική τους αντίληψης, φορείς μιας τάχατε άγνωστης αλήθειας, αποστρέφοντας τον άνθρωπο να εκτελεί ανεμπόδιστα, τον δρόμο της θετικής και δημιουργικής του πλευράς και φύσεως ! Η έννοια αυτή καθ΄ αυτή προσδιορίζει συγκεκριμένες αλλά ταυτόχρονα πολυποίκιλες πνευματικές κατευθυντήριες γραμμές. Ένας σοβαρός πυλώνας μιας τέτοιας έννοιας στηρίζεται από βάθος χρόνου, σε διάφορες κατά καιρούς θρησκευτικές ιδεοληψίες. Μάγοι, θρησκείες, δόγματα, μηδεμιάς και μηδενός εξαιρουμένου, τους ήταν και είναι πολύτιμο εργαλείο, για την εξάρτηση, την ψυχολογική χειραγώγηση, αλλά και την βάση εδραίωσης κατευθυντήριων γραμμών και διαχρονικών πολιτικών ιδεολογικό-εφευρέσεων ! Όσο και να προσπαθήσει πάντως κάποιος να καταρρίψει την υπόσταση αυτής της έννοιας, θα είναι λάθος. Ο λόγος είναι, επειδή αυτοί που εφάρμοσαν τέτοιες τάσεις και θεωρίες στον χρόνο, τους βόλευε ώστε μέσα από ασταθείς πληροφορίες, παράνοιες, ιδέες και προτροπές, να έχουν την δυνατότητα να επιβιώνουν ή να προωθούν τα δικά τους σκεπτόμενα, δρώμενα και χθόνια σχέδια. Μια συνομωσία, μπορεί να είναι τόσο ένα ψέμα όσο και μια αλήθεια. Όχι ως ουσία, αλλά σαν ένα γεγονός, όπως όλα τα άλλα. Ένα οποιοδήποτε γεγονός ανατρέπεται με ένα άλλο αντίστοιχο. Η αποκάλυψη του νοήματος της φιλοσοφικής ζωής, του χθες και του αύριο, ενός ουτοπικού χρόνου που δεν υφίσταται, έγινε πασατέμπος προς κατανάλωση διαφόρων θεωριών, με απαθείς και αδρανείς τους εκ φύσεως προσδιοριζόμενους νοήμονες ανθρώπους. Μετατρέποντας τους σε μη συνειδητούς αλλά πειθήνιους συνεχιστές του έργου τους, χοάνες διαφόρων αποδοχών, ως όργανα και εργαλεία, λόγω άγνοιας, απόκρυψης αληθειών, απόκρυψης κλασικών φιλοσοφικών νομοτελειακών αποθευγμάτων και εργασιών. Ναι η συνομωσία θα εξακολουθεί να υπάρχει από όλα τα σημεία του ορίζοντα. Η νεώτερη να στηρίζεται σε αχνάρια μιας παλαιότερης, έστω και αν τα μονοπάτια και οι λόγοι δεν είναι καν παρόμοια, η αυριανή σε μια σημερινή κλεπτομανή ιδεολογία. Εξόν, αν αφεθεί ανεξάρτητα και ανεμπόδιστα να μπει το αληθινό φως του Ήλιου, στους κρυστάλλους του εγκεφάλου μας, ώστε να ενεργοποιήσει ό,τι μέχρι σήμερα βρίσκεται μέσα μας, εν ύπνω ! ILLUMINATI ΑΛΗΘΕΙΑ ή ΨΕΜΑΤΑ ;

Θα ξεκινήσω αυτό το άρθρο με μια ιδιότυπη παραδοχή: οι συνομωσίες αποτελούν μέρος της καθημερινότητας του κάθε ενός από εμάς. Όλοι μας, ανεξαιρέτως, έχουμε συνωμοτήσει μια φορά τουλάχιστον στη ζωή μας και η πλειοψηφία των ανθρώπων συνωμοτεί τόσο συχνά που πλέον έχει σταματήσει να το αντιλαμβάνεται. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, ίσως αναρωτηθείτε. Η απάντηση βρίσκεται στον ίδιο τον ορισμό της λέξης «συνομωσία»: η μυστική συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ανθρώπων για την πραγματοποίηση (ή μη) κάποιας ενέργειας. Η ενέργεια αυτή συνήθως έχει έναν παράνομο και ενδεχομένως ανήθικο χαρακτήρα και αποσκοπεί σε προσωπικό όφελος των συμμετεχόντων εις βάρος κάποιου τρίτου, ο οποίος βέβαια αγνοεί τόσο το σχέδιο όσο και τις προθέσεις των σχεδιαστών της συνομωσίας. Με άλλα λόγια, πολλές απλές και καθημερινές πράξεις μπορούν να χαρακτηρισθούν ως συνομωσίες: από την συμφωνία δύο μαθητών να αντιγράψουν σε κάποιο σχολικό διαγώνισμα, εως την «κάλυψη» που παρέχει μια γυναίκα στη φίλη της που απατά το σύζυγο της, όταν εκείνος της τηλεφωνεί υποψιασμένος ότι κάτι δεν πάει καλά.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Ασπασία : Θα ήθελα να πω δυο λόγια σχετικά με την έννοια, συνομωσία.  Είναι γεγονός πως είμαστε εθισμένοι εντέχνως προς την κατεύθυνση αυτή και όχι τυχαία.  Όπως ένα μήνυμα δύναται να λειτουργεί υποσυνείδητα θετικά ή αρνητικά με ανάλογα αποτελέσματα, έτσι και ό,τι διασπείρεται κάτω από ένα τέτοιο πνεύμα, ανάλογους σκοπούς εξυπηρετεί. 

Το δυστύχημα είναι πως όπως και να προσπαθήσεις να εξηγήσεις το φαινόμενο, κατά ένα περίεργο τρόπο η συνωμοσιολογία είναι χαλί που το πατάς αναπόφευκτα.   Μία συνομωσία, μόνον με μία άλλη συνομωσία μπορεί να εξηγηθεί !  Αυτό είναι και το τραγικό της υπόθεσης.  Το πλέγμα της ανθρώπινης ύπαρξης, η πνευματική του φυλακή.  Σαν τον θάνατο που ενώ υπάρχει, άλλο τόσο δεν υπάρχει !  Γεγονός πνευματικά αδιαμφισβήτητος, πάνω στον οποίο κτήστικαν πνευματικές δοξασίες και νουθεσίες, έγιναν και γίνονται πόλεμοι, εγκλωβίζοντας τους νοήμονες ανθρώπους σε άγνωστους και επικίνδυνους ατραπούς, δύσκολα ανατρέψιμους, αφού στηρίζονται σε ριζωμένες πεποιθήσεις, έργο διαφόρων εκπροσώπων και αντιπροσώπων, της πλάνης και της εκτροπής. Αντιπροσώπους που ίσως να πίστεψαν και να πιστεύουν στην μοναδικότητα της δική τους αντίληψης, φορείς μιας τάχατε άγνωστης αλήθειας, αποστρέφοντας τον άνθρωπο να εκτελεί ανεμπόδιστα, τον δρόμο της θετικής και δημιουργικής του πλευράς και φύσεως !

Η έννοια αυτή καθ΄ αυτή προσδιορίζει συγκεκριμένες αλλά ταυτόχρονα πολυποίκιλες πνευματικές κατευθυντήριες γραμμές. Ένας σοβαρός πυλώνας μιας τέτοιας έννοιας στηρίζεται από βάθος χρόνου, σε διάφορες κατά καιρούς θρησκευτικές ιδεοληψίες. Μάγοι, θρησκείες, δόγματα, μηδεμιάς και μηδενός εξαιρουμένου, τους ήταν και είναι πολύτιμο εργαλείο, για την εξάρτηση, την ψυχολογική χειραγώγηση, αλλά και την βάση εδραίωσης κατευθυντήριων γραμμών και διαχρονικών πολιτικών ιδεολογικό-εφευρέσεων !

Όσο και να προσπαθήσει πάντως κάποιος να καταρρίψει την υπόσταση αυτής της έννοιας, θα είναι λάθος.  Ο λόγος είναι, επειδή αυτοί που εφάρμοσαν τέτοιες τάσεις και θεωρίες στον χρόνο, τους βόλευε ώστε μέσα από ασταθείς πληροφορίες, παράνοιες, ιδέες και προτροπές, να έχουν την δυνατότητα να επιβιώνουν ή να προωθούν τα δικά τους σκεπτόμενα, δρώμενα και χθόνια σχέδια.

Μια συνομωσία, μπορεί να είναι τόσο ένα ψέμα όσο και μια αλήθεια.  Όχι ως ουσία, αλλά σαν ένα γεγονός, όπως όλα τα άλλα.  Ένα οποιοδήποτε γεγονός ανατρέπεται με ένα άλλο αντίστοιχο.  Η αποκάλυψη του νοήματος της φιλοσοφικής ζωής, του χθες και του αύριο, ενός ουτοπικού χρόνου που δεν υφίσταται, έγινε πασατέμπος προς κατανάλωση διαφόρων θεωριών, με απαθείς και αδρανείς τους εκ φύσεως προσδιοριζόμενους νοήμονες ανθρώπους.  Μετατρέποντας τους σε μη συνειδητούς αλλά πειθήνιους συνεχιστές του έργου τους, χοάνες διαφόρων αποδοχών, ως όργανα και εργαλεία, λόγω άγνοιας, απόκρυψης αληθειών, απόκρυψης κλασικών φιλοσοφικών νομοτελειακών αποθευγμάτων και εργασιών.

Ναι η συνομωσία θα εξακολουθεί να υπάρχει από όλα τα σημεία του ορίζοντα. 

Η νεώτερη να στηρίζεται σε αχνάρια μιας παλαιότερης, έστω και αν τα μονοπάτια και οι λόγοι δεν είναι καν παρόμοια, η αυριανή σε μια σημερινή κλεπτομανή ιδεολογία.  Εξόν, αν αφεθεί ανεξάρτητα και ανεμπόδιστα να μπει το αληθινό φως του Ήλιου, στους κρυστάλλους του εγκεφάλου μας, ώστε να ενεργοποιήσει ό,τι μέχρι σήμερα βρίσκεται μέσα μας, εν ύπνω !