Επικοινωνία. Ένα αγκάθι που μαστίζει ολόκληρη την ανθρωπότητα και όχι μόνον την δική μας κοινωνία, που στην ουσία δεν είναι κοινωνία, από την στιγμή που δεν επικοινωνεί. Φαινόμενο όλων των λαών όπως προείπα. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, από την στιγμή που ζούμε τον παγκόσμιο πόλεμο των εννοιών που βρίσκεται στις μέρες μας στο απόγειό του. Παρακαλώ να το σκεφτείτε σοβαρά όσοι διαβάσετε αυτό το κείμενο. Είναι η πιο σημαντική βάση κατανόησης όσον αφορά αυτό που καλείται επικοινωνία. Σύμφωνα με την δική μου αντίληψη, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ισχύει σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Δεν είναι ένα κομμάτι ξεχωριστό, δεν είναι μια απλή διάδοση πληροφόρησης, δεν είναι ένα απλό πλήκτρο, δεν είναι μια απλή εκλογική αναμέτρηση. Κατάφεραν να υποτάξουν τους λαούς με αργή και συστηματική επικοινωνιακή διαστρέβλωση, αιώνες τώρα. Μήπως έχετε την εντύπωση πως όλοι εμείς γνωρίζουμε πραγματικά την βαθειά έννοια των λέξεων ; Μήπως πιστεύετε πως έχουμε συλλάβει σε βάθος και σε έκταση τι ακριβώς έχουν επιτύχει ανά τους αιώνες ; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Αν το είχαμε ερευνήσει και κατανοήσει στον αυτό βαθμό, δεν θα είχαμε τόσες διαφορετικές αντιλήψεις, ούτε τοποθετήσεις, αλλά ούτε και επιλογές, μεταξύ μας. Θα ξέραμε ακριβώς κάθε φορά ποιος θα έπρεπε να ήταν ο στόχος μας, ώστε να μπορούμε να καταλαβαίνουμε τους επίδοξους παραπλανητές της αγοράς. Ενώ τώρα αναλώνεται ο καθένας σε αυτό που έχει εθιστεί, έχει μάθει, μεγαλώνοντας μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνική δομή. Το διαπιστώνουμε επίσης όταν , κάποιος από τους επίδοξους αρχίζει να μιλά μια διαφορετική και πιο ανθρώπινη γλώσσα. Αυτόν τον θεωρούμε γραφικό και μη χρήσιμο, αφού όλοι τρέχουν να προλάβουν να υπηρετήσουν - ακολουθήσουν είτε την ξύλινη γλώσσα είτε την όποια πεποίθησή τους. Τα πιο τρανά παραδείγματα είναι η γλώσσα, αλλιώς «νόρμα» των ακραίων πολιτικών θέσεων (και όχι μόνον φυσικά), η οποία αναπαράγεται εξ αιτίας της όποιας κομματικής ……. εκπαίδευσης. Η επικοινωνία δεν ξεκινά ούτε σταματά μοναχά στην στυγνή ενημέρωση ή τα μέσα ενημέρωσης. Ξεκινά από την επίγνωση του επιπέδου αυτού που το αναλαμβάνει, αυτού που θα επικοινωνήσει και ποια η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Δηλαδή το πως θα καταφέρει να γίνει κατανοητός, όχι πάντως το να προσπαθήσει να πείσει, να είναι προσιτός, πάνω σε αυτό που θέλει να επικοινωνήσει. Σημαντικός παράγοντας λοιπόν είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η επικοινωνία, για να αρχίσει να εδραιώνεται και να δοκιμάζεται η αλληλο-εμπιστοσύνη. Συνήθως ο λόγος στηρίζεται απλώς στις παραποιημένες έννοιες των λέξεων και ο πράττων ασυνείδητα (τις περισσότερες φορές συνειδητά δυστυχώς), «χαϊδεύει» την συνείδησή του κρατώντας την ήσυχη, πως έπραξε το καθήκον του. Ο παράγοντας άνθρωπος δεν προβάλλεται (και δεν αναφέρομαι στα επικοινωνιακά τύπου συσσίτια κλπ), αντίθετα προβάλλονται με ξύλινο λόγο, γενικές έννοιες πεποιθήσεων ή επίκαιρα θέματα που έλκουν εξ ανάγκης τους πάντες. Οι προσανατολισμένοι προς την εκλογική αναμέτρηση, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να τροχοδρομούνται πάνω σε ένα αντιδημοκρατικότατο πολιτειακό σύστημα, ενός κοινοβουλευτισμού που έχει κατασπαράξει με Αγγλοσαξονικό-Γαλλικό τρόπο τα σωθικά της Ελληνικής κοινωνίας και της διανόησης. Δηλαδή της «θεσμικής δημοκρατικής στένωσης» (!!!) Για να γίνει ακόμα περισσότερο κατανοητό, αρκετοί στην «πολιτική αγορά» ζητούν την μείωση των αντιπροσώπων, σκάβοντας οι ίδιοι τον λάκκο, με οικονομικό επιχείρημα. Δηλαδή ζητούν να μειωθούν και ας είναι μέσω του υπάρχοντος εκλογικού συστήματος, οι αντιπρόσωποι. Επιπροσθέτως δεν προτάσσεται η εκπροσώπηση, αλλά η πολιτικολογία γίνεται στην λανθασμένη βάση της αντιπροσώπευσης και αυτής κουτσουρεμένης. Οι άνθρωποι δεν έμαθαν πώς να ενώνονται, αφού ποτέ δεν έμαθαν να επικοινωνούν, όμως δυστυχώς αυτό που έμαθαν, το έμαθαν μέσω ενός κομματικού μηχανισμού. Αλλά και αυτοί που χρησιμοποιούν αρχαία σοφά λόγια, περισσότερο τα χρησιμοποιούν μηχανικά παρά συνειδησιακά και αυτό δεν χρειάζεται να αναλυθεί. Απλώς θα αναφερθώ στην δόλια χρήση τους, με γνώμονα να έλξουν κόσμο με το μέρος τους, υποκρύπτοντας άλλα. Παράδειγμα η στοά Πυθαγόρας ή οι Δελφοί στους οποίους δυστυχέστατα προεδρεύει η ανεκδιήγητη Αλβελέρ, για να μας μιλά πως δεν είμαστε Έλληνες, αλλά η συνέχεια των Ρωμαίων – Ρωμιών ή και Βυζαντινών. Για να επανέλθω, όσο χρήσιμα και αναγκαστικά να είναι τα συστημικά μέσα επικοινωνίας, δεν αρκούν, όταν δεν υπερίπταται ο παράγων άνθρωπος. Όμως αυτό ξεκινά από εμάς τους ίδιους και την εσωτερική μας ποιότητα. Όσο είναι ισχυρότερη, ανάλογη θα είναι και ο τρόπος έκφρασής μας προς τα έξω. Κατανοώ απολύτως, ότι απαιτείται τεράστιος χρόνος μέχρι να επανέλθουν τα πράγματα στην φυσιολογική τους κατάσταση, βάσει των όσων προσπαθώ να αναλύσω, πράγμα που θα έπρεπε να έχει γίνει πρώτα και από καιρό. Και αυτό, επειδή φρόντιζαν πάντα να κρατούν τον άνθρωπο στην σκιά οι επικρατούντες, παίζοντας μέσω των κοσμοθεωριών τους, με την καθοδηγούμενη ανά φορά, της αντιληπτικής ικανότητας των ανθρώπων. Ένα από τα πολλά καταστρεπτικά πλανημένα αποτέλεσμα, που έχουν γίνει έξη στους ανθρώπους, είναι η εντελώς πλανημένη υπόγεια έννοια «η ιστορία επαναλαμβάνεται». Έμαθε δηλαδή να το λέει τόσο φυσιολογικά όσο πίνει ένα ποτήρι νερό. Ποτέ δεν σκέφτηκε γιατί η ιστορία δεν αλλάζει, αφού ο δημιουργός της είναι ο ίδιος άνθρωπος, δηλαδή οι ίδιοι οι λαοί (!!!) Ένα άλλο επίσης δυτικότροπης υπόγειας γαλουχίας είναι «ο χρόνος είναι χρήμα». Έτσι όταν οι συνθήκες είναι επείγουσες, κάτω από αυτήν την πεποίθηση, να γίνονται τα χειρότερα επικοινωνιακά λάθη και λήψεις αποφάσεων. Άλλο επίκαιρο παράδειγμα ο πολύ φορεμένος «ρατσισμός». Το πιο φυσιολογικό πράγμα για όλα τα όντα του πλανήτη, που είναι η ταυτότητά τους. Σήμερα μιλάμε ότι καμία ράτσα δεν έχει το δικαίωμα να μιλά για την ράτσα της, την φυσική της κατάσταση δηλαδή, με τις ιδιότητές της. Μάθαμε ή μας κόλλησαν ηλίθιες έννοιες ότι το να είσαι «αντιρατσιστής» είναι ….. «σπουδαίο» πράγμα. Στον χώρο της επικοινωνίας, δεν είναι να ενημερώνουμε μόνον για το συστημικό τους παιγνίδι και να αναλωνόμαστε ξερά σε αυτό. Παράδειγμα το παιγνίδι - φόβητρο με την Τουρκία καλά κρατεί επί δεκαετίες, όπως καλά κρατούσε και η Σοβιετική κόκκινη γραμμή. Οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ποτέ τους, αλλά ούτε και το έμαθαν (οι περισσότεροι ακόμα τουλάχιστον), πως και οι δυο πλευρές (μάλλον τρεις) που έσπερναν Ερινύες, ήταν πάντα μαζί στην ίδια πλευρά. Έτσι από συνήθεια πέφτουμε όλοι στην ίδια επαναλαμβανόμενη διαχρονική παγίδα. Αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, προετοιμάζουν τις μάζες για τον επερχόμενο "άγνωστο" πόλεμο. Αντί λοιπόν να κοιτάμε μπροστά, κοιτάμε τι κάνουν εκείνοι, παραπλανώντας μας από τον πρωταρχικό μας στόχο, που λέγεται Άνθρωπος, για να ακολουθήσουν μετά όλα τα υπόλοιπα, που προστατεύουν την μοναδικότητα του ανθρώπου. Οφείλουμε λοιπόν να θέσουμε βάσεις και κώδικες επικοινωνίας που θα φέρνουν κοντά τους ανθρώπους, ώστε να αναπτύσσονται συναισθηματικοί καθημερινοί δεσμοί και υπευθυνότητες. Αυτό όμως απαιτεί μεταξύ μας πηγαία ειλικρίνεια, ανοχή και αντοχή. Απαιτεί σφαιρική αντίληψη και σφαιρική ενημέρωση. Αν οι άνθρωποι δίνουν χώρο και χρόνο στο να επικοινωνούν μεταξύ τους, τότε με την από κοινού ενθάρρυνση κερδίζει η δυνατότητα της έκφρασης και της ανέλιξης της ανθρώπινης βούλησης και πρωτοβουλίας. Ένας σημαντικός τομέας που θα έπρεπε να μας έχει απασχολήσει ως κοινωνία είναι ΑΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ. Τίποτα δεν μπορεί να κτιστεί ορθά σήμερα, αν δεν γνωρίζουμε πιο θέλουμε να είναι το αύριο. Αυτό δεν θα βγει από μερικές απόψεις ανθρώπων, αλλά από μια συλλογική συμμετοχική διαδικασία. Η επόμενη ημέρα όμως δεν είναι προσωπική ούτε κομματική υπόθεση, αλλά ΕΘΝΙΚΗ. Κατ’ εμέ δεν θα πρέπει να έχει την ελάχιστη ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Διότι στην ελάχιστη συμφωνία, η εισροή ζιζανίων είναι ακόμα ευκολότερη για την διασπορά και τον διχασμό, κατά την επόμενη ημέρα. Όταν οι άνθρωποι διδαχθούν ή προτραπούν να ρέπουν προς το καλό και το ευθυτενές, που είναι το θεμέλιο της ευνομούμενης ανθρώπινης ζωής, δεν έχει ουδεμία σημασία το πώς θα θέλει ο καθένας να διαθέτει τον χρόνο του, ούτε θα είναι ευάλωτος στην όποια πολιτικολογία πονηρών ειδημόνων παραπλάνησης, που φέρνουν εμφυλιακές τάσεις. Οι ιεροκήρυκες έχοντας τσιμεντώσει τον δογματισμό, με το όποιο θρησκευτικό και εθνικό μίσος, τον σκοταδισμό, την άρνηση της επιστημονικής σκέψης - έρευνας, τους θρησκευτικούς πολέμους και τις ιερές εξετάσεις, απαξίωσαν την ιδέα του αγαθού στην συνείδηση του ανθρώπου. Η απαξίωση : του αγαθού, του καλού και της ηθικής, διευκόλυνε τον δρόμο : του ολοκληρωτισμού, της ψυχολογικής ανάγκης - καταξίωσης μέσω της απόκτησης δύναμης - εξουσίας , με υπόστρωμα ζωικής τιτανικής ωμότητας - βαρβαρότητας. Δεν μπορεί να μου φύγει η εικόνα, όταν επέστρεφα μία μέσα σπίτι και όταν περνούσα μπροστά από την ματοκρατούμενη βουλή, τα μάτια και το ύφος του ματατζή, που σπινθήριζαν … εξουσία- ισχύ, κραδαίνοντας από τον ώμο το αυτόματο…. Η Λογική (και η Ηθική που κάποτε σπουδαζόταν στα σχολειά μας), πρέπει να σταθεί στην ορθολογιστική της υπόσταση, έτσι ώστε η γνώση, το ανθρωπιστικό συναίσθημα να κατευθύνονται σε σωστή ερμηνεία, όπου το μέρος θα έχει εναρμονισμένη σχέση με το ΟΛΟΝ. Μόνον έτσι θα προκύψει Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Τα βασικά σημεία της είναι : η επάρκεια, η ποιότητα, η ακεραιότητα, η ανταποδοτικότητα, ο πλουραλισμός, η αφθονία και η πληρότητα, σε πλήρη εναρμόνιση. Η σωστή επικοινωνία χωρίς προκαταλήψεις και λανθασμένους διεγερμένους δολίως συναισθηματισμούς (στόχευση εκ μέρους των πάσης φύσεως λαμογιών προς επίτευξη των σκοπών τους) μπορεί να προλάβει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ !!! Σύμφωνα με τον Michael Doyle, κορυφαίο στον τομέα της συμμετοχικής λήψης αποφάσεων «αν οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη λύση στα προβλήματα ή δεν συμφωνούν στην απόφαση, τότε η απόφαση θα είναι ανολοκλήρωτη, προφανώς μη κατανοητή και ίσως οδηγήσει σε αποτυχία». Με όλη μου την αγάπη και την πραγματική και ουσιαστική διάθεση επικοινωνίας με την κοινωνία Νάγια Η σημασία του ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩ

Επικοινωνία.

Ένα αγκάθι που μαστίζει ολόκληρη την ανθρωπότητα και όχι μόνον την δική μας κοινωνία, που στην ουσία δεν είναι κοινωνία, από την στιγμή που δεν επικοινωνεί. Φαινόμενο όλων των λαών όπως προείπα. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, από την στιγμή που ζούμε τον παγκόσμιο πόλεμο των εννοιών που βρίσκεται στις μέρες μας στο απόγειό του.  Παρακαλώ να το σκεφτείτε σοβαρά όσοι διαβάσετε αυτό το κείμενο. 

Είναι η πιο σημαντική βάση κατανόησης όσον αφορά αυτό που καλείται επικοινωνία. 

Σύμφωνα με την δική μου αντίληψη, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ισχύει σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής. Δεν είναι ένα κομμάτι ξεχωριστό, δεν είναι μια απλή διάδοση πληροφόρησης, δεν είναι ένα απλό πλήκτρο, δεν είναι μια απλή εκλογική αναμέτρηση. Κατάφεραν να υποτάξουν τους λαούς με αργή και συστηματική επικοινωνιακή διαστρέβλωση, αιώνες τώρα. Μήπως έχετε την εντύπωση πως όλοι εμείς γνωρίζουμε πραγματικά την βαθειά έννοια των λέξεων ;  Μήπως πιστεύετε πως έχουμε συλλάβει σε βάθος και σε έκταση τι ακριβώς έχουν επιτύχει ανά τους αιώνες ; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Αν το είχαμε ερευνήσει και κατανοήσει στον αυτό βαθμό, δεν θα είχαμε τόσες διαφορετικές αντιλήψεις, ούτε τοποθετήσεις, αλλά ούτε και επιλογές, μεταξύ μας. 

Θα ξέραμε ακριβώς κάθε φορά ποιος θα έπρεπε να ήταν ο στόχος μας, ώστε να μπορούμε να καταλαβαίνουμε τους επίδοξους παραπλανητές της αγοράς. Ενώ τώρα αναλώνεται ο καθένας σε αυτό που έχει εθιστεί, έχει μάθει, μεγαλώνοντας μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνική δομή. Το διαπιστώνουμε επίσης όταν , κάποιος από τους επίδοξους αρχίζει να μιλά μια διαφορετική και πιο ανθρώπινη γλώσσα. Αυτόν τον θεωρούμε γραφικό και μη χρήσιμο, αφού όλοι τρέχουν να προλάβουν να υπηρετήσουν - ακολουθήσουν είτε την ξύλινη γλώσσα είτε την όποια πεποίθησή τους.  Τα πιο τρανά παραδείγματα είναι η γλώσσα, αλλιώς «νόρμα» των ακραίων πολιτικών θέσεων (και όχι μόνον φυσικά), η οποία αναπαράγεται εξ αιτίας της όποιας κομματικής  ……. εκπαίδευσης.

Η επικοινωνία δεν ξεκινά ούτε σταματά μοναχά στην στυγνή ενημέρωση ή τα μέσα ενημέρωσης. Ξεκινά από την επίγνωση του επιπέδου αυτού που το αναλαμβάνει, αυτού που θα επικοινωνήσει και ποια η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Δηλαδή το πως θα καταφέρει να γίνει κατανοητός, όχι πάντως το να προσπαθήσει να πείσει, να είναι προσιτός, πάνω σε αυτό που θέλει να επικοινωνήσει.

Σημαντικός παράγοντας λοιπόν είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η επικοινωνία, για να αρχίσει να εδραιώνεται και να δοκιμάζεται η αλληλο-εμπιστοσύνη. Συνήθως ο λόγος στηρίζεται απλώς στις παραποιημένες έννοιες των λέξεων και ο πράττων ασυνείδητα (τις περισσότερες φορές συνειδητά δυστυχώς), «χαϊδεύει» την συνείδησή του κρατώντας την ήσυχη, πως έπραξε το καθήκον του. 

Ο παράγοντας άνθρωπος δεν προβάλλεται (και δεν αναφέρομαι στα επικοινωνιακά τύπου συσσίτια κλπ), αντίθετα προβάλλονται με ξύλινο λόγο,  γενικές έννοιες πεποιθήσεων ή επίκαιρα θέματα που έλκουν εξ ανάγκης τους πάντες.  Οι προσανατολισμένοι προς την εκλογική αναμέτρηση, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να τροχοδρομούνται πάνω σε ένα αντιδημοκρατικότατο πολιτειακό σύστημα, ενός κοινοβουλευτισμού που έχει κατασπαράξει με Αγγλοσαξονικό-Γαλλικό τρόπο τα σωθικά της Ελληνικής κοινωνίας και της διανόησης. Δηλαδή της «θεσμικής δημοκρατικής στένωσης» (!!!) Για να γίνει ακόμα περισσότερο κατανοητό, αρκετοί στην «πολιτική αγορά» ζητούν την μείωση των αντιπροσώπων, σκάβοντας οι ίδιοι τον λάκκο, με οικονομικό επιχείρημα. Δηλαδή ζητούν να μειωθούν και ας είναι μέσω του υπάρχοντος εκλογικού συστήματος, οι αντιπρόσωποι.  Επιπροσθέτως δεν προτάσσεται η εκπροσώπηση,  αλλά η πολιτικολογία γίνεται στην λανθασμένη βάση της αντιπροσώπευσης και αυτής κουτσουρεμένης. 

Οι άνθρωποι δεν έμαθαν πώς να ενώνονται, αφού ποτέ δεν έμαθαν να επικοινωνούν, όμως δυστυχώς αυτό που έμαθαν, το έμαθαν μέσω ενός κομματικού μηχανισμού. Αλλά και αυτοί που χρησιμοποιούν αρχαία σοφά λόγια, περισσότερο τα χρησιμοποιούν μηχανικά παρά συνειδησιακά και αυτό δεν χρειάζεται να αναλυθεί. Απλώς θα αναφερθώ στην δόλια χρήση τους, με γνώμονα να έλξουν κόσμο με το μέρος τους, υποκρύπτοντας άλλα. Παράδειγμα η στοά Πυθαγόρας ή οι Δελφοί στους οποίους δυστυχέστατα προεδρεύει η ανεκδιήγητη Αλβελέρ, για να μας μιλά πως δεν είμαστε Έλληνες, αλλά η συνέχεια των Ρωμαίων – Ρωμιών ή και Βυζαντινών. 

Για να επανέλθω, όσο χρήσιμα και αναγκαστικά να είναι τα συστημικά μέσα επικοινωνίας, δεν αρκούν, όταν δεν υπερίπταται ο παράγων άνθρωπος. Όμως αυτό ξεκινά από εμάς τους ίδιους και την εσωτερική μας ποιότητα.  Όσο είναι ισχυρότερη, ανάλογη θα είναι και ο τρόπος έκφρασής μας προς τα έξω. 

Κατανοώ απολύτως,  ότι απαιτείται τεράστιος χρόνος μέχρι να επανέλθουν τα πράγματα στην φυσιολογική τους κατάσταση, βάσει των όσων προσπαθώ να αναλύσω, πράγμα που θα έπρεπε να έχει γίνει πρώτα και από καιρό. Και αυτό, επειδή φρόντιζαν πάντα να κρατούν τον άνθρωπο στην σκιά οι επικρατούντες, παίζοντας μέσω των κοσμοθεωριών τους, με την καθοδηγούμενη ανά φορά, της αντιληπτικής ικανότητας των ανθρώπων. Ένα από τα πολλά καταστρεπτικά πλανημένα αποτέλεσμα, που έχουν γίνει έξη στους ανθρώπους, είναι η εντελώς πλανημένη υπόγεια έννοια «η ιστορία επαναλαμβάνεται». Έμαθε δηλαδή να το λέει τόσο φυσιολογικά όσο πίνει ένα ποτήρι νερό. Ποτέ δεν σκέφτηκε γιατί η ιστορία δεν αλλάζει, αφού ο δημιουργός της είναι ο ίδιος άνθρωπος, δηλαδή οι ίδιοι οι λαοί (!!!)  Ένα άλλο επίσης δυτικότροπης υπόγειας γαλουχίας είναι «ο χρόνος είναι χρήμα». Έτσι όταν οι συνθήκες είναι επείγουσες, κάτω από αυτήν την πεποίθηση, να γίνονται τα χειρότερα επικοινωνιακά λάθη και λήψεις αποφάσεων.

Άλλο επίκαιρο παράδειγμα ο πολύ φορεμένος «ρατσισμός». Το πιο φυσιολογικό πράγμα για όλα τα όντα του πλανήτη, που είναι η ταυτότητά τους. Σήμερα μιλάμε ότι καμία ράτσα δεν έχει το δικαίωμα να μιλά για την ράτσα της, την φυσική της κατάσταση δηλαδή, με τις ιδιότητές της. Μάθαμε ή μας κόλλησαν  ηλίθιες έννοιες ότι το να είσαι «αντιρατσιστής» είναι ….. «σπουδαίο» πράγμα.

Στον χώρο της επικοινωνίας, δεν είναι να ενημερώνουμε μόνον για το συστημικό τους παιγνίδι και να αναλωνόμαστε ξερά σε αυτό.  Παράδειγμα το παιγνίδι - φόβητρο με την Τουρκία καλά κρατεί επί δεκαετίες, όπως καλά κρατούσε και η Σοβιετική κόκκινη γραμμή. Οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ποτέ τους, αλλά ούτε και το έμαθαν (οι περισσότεροι ακόμα τουλάχιστον), πως και οι δυο πλευρές (μάλλον τρεις) που έσπερναν Ερινύες, ήταν πάντα μαζί στην ίδια πλευρά. Έτσι από συνήθεια πέφτουμε όλοι στην ίδια επαναλαμβανόμενη διαχρονική παγίδα. Αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, προετοιμάζουν τις μάζες για τον επερχόμενο "άγνωστο" πόλεμο.

Αντί λοιπόν να κοιτάμε μπροστά, κοιτάμε τι κάνουν εκείνοι, παραπλανώντας μας από τον πρωταρχικό μας στόχο, που λέγεται Άνθρωπος, για να ακολουθήσουν μετά όλα τα υπόλοιπα, που προστατεύουν την μοναδικότητα του ανθρώπου.

Οφείλουμε λοιπόν να θέσουμε βάσεις και κώδικες επικοινωνίας που θα φέρνουν κοντά τους ανθρώπους, ώστε να αναπτύσσονται συναισθηματικοί καθημερινοί δεσμοί και υπευθυνότητες. Αυτό όμως απαιτεί μεταξύ μας πηγαία ειλικρίνεια, ανοχή και αντοχή.  Απαιτεί σφαιρική αντίληψη και σφαιρική ενημέρωση. 

Αν οι άνθρωποι δίνουν χώρο και χρόνο στο να επικοινωνούν μεταξύ τους, τότε με την από κοινού ενθάρρυνση κερδίζει η δυνατότητα της έκφρασης και της ανέλιξης της ανθρώπινης βούλησης και πρωτοβουλίας.

Ένας σημαντικός τομέας που θα έπρεπε να μας έχει απασχολήσει ως κοινωνία είναι ΑΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ.  Τίποτα δεν μπορεί να κτιστεί ορθά σήμερα, αν δεν γνωρίζουμε πιο θέλουμε να είναι το αύριο. Αυτό δεν θα βγει από μερικές απόψεις ανθρώπων, αλλά από μια συλλογική συμμετοχική διαδικασία. 

Η επόμενη ημέρα όμως δεν είναι προσωπική ούτε κομματική υπόθεση, αλλά ΕΘΝΙΚΗ.

Κατ’ εμέ δεν θα πρέπει να έχει την ελάχιστη ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Διότι στην ελάχιστη συμφωνία, η εισροή ζιζανίων είναι ακόμα ευκολότερη για την διασπορά και τον διχασμό, κατά την επόμενη ημέρα. 

Όταν οι άνθρωποι διδαχθούν ή προτραπούν να ρέπουν προς το καλό και το ευθυτενές, που είναι το θεμέλιο της ευνομούμενης ανθρώπινης ζωής, δεν έχει ουδεμία σημασία το πώς θα θέλει ο καθένας να διαθέτει τον χρόνο του, ούτε θα είναι ευάλωτος στην όποια πολιτικολογία πονηρών ειδημόνων παραπλάνησης, που φέρνουν εμφυλιακές τάσεις. 

Οι ιεροκήρυκες έχοντας τσιμεντώσει τον δογματισμό, με το όποιο θρησκευτικό και εθνικό μίσος, τον σκοταδισμό, την άρνηση της επιστημονικής σκέψης - έρευνας, τους θρησκευτικούς πολέμους και τις ιερές εξετάσεις, απαξίωσαν την ιδέα του αγαθού στην συνείδηση του ανθρώπου. Η απαξίωση : του αγαθού, του καλού και της ηθικής, διευκόλυνε τον δρόμο : του ολοκληρωτισμού, της ψυχολογικής ανάγκης - καταξίωσης μέσω της απόκτησης δύναμης - εξουσίας , με υπόστρωμα ζωικής τιτανικής ωμότητας - βαρβαρότητας.  Δεν μπορεί να μου φύγει η εικόνα, όταν επέστρεφα μία μέσα σπίτι και όταν περνούσα μπροστά από την ματοκρατούμενη βουλή, τα μάτια και το ύφος του ματατζή, που σπινθήριζαν … εξουσία- ισχύ, κραδαίνοντας από τον ώμο το αυτόματο….

Η Λογική (και η Ηθική που κάποτε σπουδαζόταν στα σχολειά μας), πρέπει να σταθεί στην  ορθολογιστική της υπόσταση, έτσι ώστε η γνώση, το ανθρωπιστικό συναίσθημα να κατευθύνονται σε σωστή ερμηνεία, όπου το μέρος θα έχει εναρμονισμένη σχέση με το ΟΛΟΝ.

Μόνον έτσι θα προκύψει Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Τα βασικά σημεία της είναι : η επάρκεια, η ποιότητα, η ακεραιότητα, η ανταποδοτικότητα, ο πλουραλισμός, η αφθονία και η πληρότητα, σε πλήρη εναρμόνιση.

Η σωστή επικοινωνία χωρίς προκαταλήψεις και λανθασμένους διεγερμένους δολίως συναισθηματισμούς (στόχευση εκ μέρους των πάσης φύσεως λαμογιών προς επίτευξη των σκοπών τους) μπορεί να προλάβει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ !!!

Σύμφωνα με τον Michael Doyle, κορυφαίο στον τομέα της συμμετοχικής λήψης αποφάσεων  «αν οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη λύση στα προβλήματα ή δεν συμφωνούν στην απόφαση, τότε η απόφαση θα είναι ανολοκλήρωτη, προφανώς μη κατανοητή και ίσως οδηγήσει σε αποτυχία».

Με όλη μου την αγάπη και την πραγματική και ουσιαστική διάθεση επικοινωνίας με την κοινωνία

Νάγια