ΧΑΟΣ => ΧΑΥ ή ΧΑF (δίγαμμα) = το χαίνον χάσμα, η χαίνουσα άβυσσος, το βαθύ κενό ( εξ ου και ο αποχαυνωμένος, ο χαύνος). Αυτό που προηγήθηκε πριν την εκδήλωση - προβολή των πάντων. (ερμηνεία Αριστοτέλη, αλλά και του Ησιόδου) Στην πορεία του χρόνου και στην καταρράκωση της Ελληνικής γλώσσας δεν μάθαμε πως χάϊος ή χάσιος = ο αγαθός, ο χρηστός Χαά = τα αγαθά Χάον ή χαίος = το ευγενές , Χαοί = οι ευγενείς Από αυτήν την λέξη προέρχεται και η λέξη Αρ-χαίον δηλαδή = το πολύ ευγενές !!! (λεξικό Ησύχιου του Αλεξανδρινού) Τι είναι αυτό που τα χωράει όλα ;;; το Χάος / Χαός = Θεός => το μέγα και απέραντον χώρημα !!! Ο Πλάτωνας χρησιμοποιούσε την λέξη χάος για τον κάτω κόσμο, όπου οδηγούντο οι ασεβείς "στο έρεβος και στο χάος" διαμέσου του Ταρτάρου. Η διαφορά μεταξύ ΧΑΟΣ και ΦΑΟΣ (=φως , η εμφάνιση ύπαρξης) διαφέρουν μόνον κατά ένα γράμμα !!! Από το γράμμα Χ, από το κέντρο του ξεκινούν δυνάμεις ίσης ισχύος και έχει σαν αποτέλεσμα την αδράνεια !!! Στο Φ έχουμε την κάθοδο δυνάμεων μέσα σε ένα ωοειδές σύμπαν !!! Το Θ που είναι το 9 Ένατο γράμμα της αλφαβήτου των 27 γραμμάτων, γραφόταν με διάφορους τρόπους, παράδειγμα με μία τελεία στο κέντρο, είναι η ολοκλήρωση => 3 Χ 3 (τρεις τριάδες) = 9 !!! Ο Ησίοδος είναι σαφής λέγοντας : από το Χάος γεννήθηκε το Έρεβος και η Νύχτα και ΟΧΙ η Γαία και ο Έρως ....... "εκ Χάεος δ' Έρεβος τε μέλαινα τε Νυξ εξεγένοντο" . Τα πάντα εκπορεύονται εκ του ΟΝΤΟΣ - ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΣΑ ΑΡΡΗΤΗ ΑΔΗΛΗ ΑΡΧΗ !!! Ονοματεπώνυμο πάντως δεν έχει και ας προσπαθούν να της προσδώσουν μέσω διαφόρων Θρησκειών, τα ιερατεία. Αυτό είναι μεγάλη ασέβεια και ανθρώπινη ματαιότητα, "καθαρού γαρ ου θεμιτόν άπτεσθαι μη καθαρού..." (Πλάτων - Φαίδων κεφ. 67) ΧΑΟΣ και ΘΕΟΣ είναι έννοιες αφηρημένες, απροσδιόριστες και άρρητες. Το Χάος μεταφέρει όλες τις σπερματικές ουσίες της ύλης (πυρ, αήρ, γη , ύδωρ) που αποτελούν ΤΗΝ ΑΠΟΙΟΝ ΟΥΣΙΑ = την χωρίς ιδιότητα, αλλά και τους φυσικούς Νόμους - Δυνάμεις, μαζί με το Αιθέρα !!! Οργανούμενα συνεχώς όλα αυτά μαζί, δημιουργούν την Αρμονική Τάξη και τον Κόσμο (Εμπεδοκλής) ΧΑΟΣ - Απόστολος Γονιδέλλης

ΧΑΟΣ => ΧΑΥ ή ΧΑF (δίγαμμα) = το χαίνον χάσμα, η χαίνουσα άβυσσος, το βαθύ κενό ( εξ ου και ο αποχαυνωμένος, ο χαύνος). Αυτό που προηγήθηκε πριν την εκδήλωση - προβολή των πάντων. (ερμηνεία Αριστοτέλη, αλλά και του Ησιόδου)

Στην πορεία του χρόνου και στην καταρράκωση της Ελληνικής γλώσσας δεν μάθαμε πως χάϊος ή χάσιος = ο αγαθός, ο χρηστός
Χαά = τα αγαθά
Χάον ή χαίος = το ευγενές , Χαοί = οι ευγενείς
Από αυτήν την λέξη προέρχεται και η λέξη Αρ-χαίον δηλαδή = το πολύ ευγενές !!! (λεξικό Ησύχιου του Αλεξανδρινού)

Τι είναι αυτό που τα χωράει όλα ;;; το Χάος / Χαός = Θεός => το μέγα και απέραντον χώρημα !!!
Ο Πλάτωνας χρησιμοποιούσε την λέξη χάος για τον κάτω κόσμο, όπου οδηγούντο οι ασεβείς "στο έρεβος και στο χάος" διαμέσου του Ταρτάρου.

Η διαφορά μεταξύ ΧΑΟΣ και ΦΑΟΣ (=φως , η εμφάνιση ύπαρξης) διαφέρουν μόνον κατά ένα γράμμα !!!
Από το γράμμα Χ, από το κέντρο του ξεκινούν δυνάμεις ίσης ισχύος και έχει σαν αποτέλεσμα την αδράνεια !!!
Στο Φ έχουμε την κάθοδο δυνάμεων μέσα σε ένα ωοειδές σύμπαν !!!
Το Θ που είναι το 9 Ένατο γράμμα της αλφαβήτου των 27 γραμμάτων, γραφόταν με διάφορους τρόπους, παράδειγμα με μία τελεία στο κέντρο, είναι η ολοκλήρωση =>  3 Χ 3 (τρεις τριάδες) = 9 !!!

Ο Ησίοδος είναι σαφής λέγοντας : από το Χάος γεννήθηκε το Έρεβος και η Νύχτα και ΟΧΙ η Γαία και ο Έρως ....... "εκ Χάεος δ' Έρεβος τε μέλαινα τε Νυξ εξεγένοντο" .

Τα πάντα εκπορεύονται εκ του ΟΝΤΟΣ - ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΣΑ ΑΡΡΗΤΗ ΑΔΗΛΗ ΑΡΧΗ !!! Ονοματεπώνυμο πάντως δεν έχει και ας προσπαθούν να της προσδώσουν μέσω διαφόρων Θρησκειών, τα ιερατεία. Αυτό είναι μεγάλη ασέβεια και ανθρώπινη ματαιότητα, "καθαρού γαρ ου θεμιτόν άπτεσθαι μη καθαρού..." (Πλάτων - Φαίδων κεφ. 67)

ΧΑΟΣ και ΘΕΟΣ είναι έννοιες αφηρημένες, απροσδιόριστες και άρρητες.
Το Χάος μεταφέρει όλες τις σπερματικές ουσίες της ύλης (πυρ, αήρ, γη , ύδωρ) που αποτελούν ΤΗΝ ΑΠΟΙΟΝ ΟΥΣΙΑ = την χωρίς ιδιότητα, αλλά και τους φυσικούς Νόμους - Δυνάμεις, μαζί με το Αιθέρα !!! Οργανούμενα συνεχώς όλα αυτά μαζί, δημιουργούν την Αρμονική Τάξη και τον Κόσμο (Εμπεδοκλής)