ΔΕΝ είναι η πρώτη φορά που το γράφω, αλλά είναι ένα θέμα τόσο σημαντικό που οι περισσότεροι καθώς φαίνεται ΔΕΝ έχουν αφιερώσει χρόνο να αναλύσουν, αλλά επαναπαύονται απλώς σε ρήσεις διδασκάλων ή Λαϊκών, χωρίς να δίνουν έμφαση στο σύνολο των ιδεών ή διδασκαλιών εκ των οποίων συνάγεται κάθε ρήση από ανθρώπους βιωματικά και εμπειρικά σοφούς. Διότι η όποια γνώση ΔΕΝ αποκτάται μέσα από βιβλία ή ρήσεις, αλλά μέσα από προσωπικές εμπειρίες και βιώματα βάσει των οποίων ο καθένας αντιλαμβάνεται την Ζωή και το Γίγνεσθαι με το προσωπικό του τρόπο και κατ’ επέκταση είναι σε θέση να συλλαμβάνει τις σοφές απόψεις και αντιλήψεις. Ο κόσμος τον οποίο αναγνωρίζουμε και ο οποίος είναι ψευδαισθησιακός ΔΕΝ έχει απολύτως καμία συνάφεια με τους κόσμους που δονούνται και πάλλονται σε άλλες ενεργειακές συχνότητες, από τις ανθρώπινες περατές ικανότητες. Όταν ο άνθρωπος αναγνωρίζει μόνον το μέρος και αυτό εν μέρει, πόσο μάλλον το άγνωστο στην αντίληψή μας Όλον, πως είναι τότε δυνατόν να πει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος βιωματικά σοφός, πως είναι πράγματι ένας "Σοφός" ; Σοφός άνθρωπος λέγεται αυτός ο οποίος μέσα στα όρια του μέτρου της σφαιρικής ανθρώπινης αντιληπτικής ικανότητάς του και της καλλιεργημένης προσωπικής αυτογνωσίας του, καλλιεργεί και αναπτύσσει το Είναι του και μόνον. Πάντως σοφός ΔΕΝ λέγεται, όσον αφορά το Συμπαντικό ενεργειακό πολύπλοκο, πολύ-διαπλεκόμενο και αλληλεπιδρόμενο πεδίο, αποτελούμενο από άπειρα δεδομένα που έρχονται από διάφορες κατευθύνσεις και τα οποία αενάως διαμορφώνονται και μεταλλάσσονται. Αν αρκεστούμε για την δική μας διευκόλυνση κατανόησης και σε συσχέτιση με το δικό μας αντιληπτικό επίπεδο. τότε κάθε τι, σκέψη, επιλογή, πράξη, νομοτελειακά θα διαπλακεί με άλλες ανάλογες κ.ο.κ. Αυτό συμβαίνει ανά κλάσμα δευτερολέπτου, με τις μονάδες μέτρησης να είναι ανυψωμένες εις το άπειρον ! Μόνον που στην ανθρώπινη περατή λογική, φαντάζει απόλυτα χαοτικό !!! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποκτούμε βιωματικές εμπειρίες οι οποίες αφορούν αποκλειστικά την συνεχώς εξελισσόμενη προσωπική μας οντότητα και οι οποίες επίσης ανάλογα με το επίπεδο της εσωτερικής μας αυτογνωσίας επιδρούν και καθιστούν εξελισσόμενα, σοφότερο τον άνθρωπο. Το μόνον για το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά και ύστερα από πάρα πολύ βιωματικό και διανοητικό κόπο, είναι μόνον ο σοφά και συνετά αναπτυσσόμενος εαυτός μας, μέσα στο άπειρο και ασύλληπτο Είναι. Ως εκ τούτου, η ρήση του Σωκράτη «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» αφορά αποκλειστικά το Όλον και όχι αυτό το οποίο αντιστοιχεί στο μέρος το οποίο είναι ικανό να γίνει αντιληπτό από τον άνθρωπο ο οποίος βάλλεται από τα πρώτα βήματά του από επιφανειακές εξωτερικές πληροφορίες και ψευδαισθητικές εικόνες, επιρροές και αντιλήψεις. ΔΕΝ αρκεί δηλαδή να διαβάζουμε ή να απομνημονεύουμε κάτι, αλλά πως αυτό το κάτι μέσα από την όποια αυτογνωσία μας, μας βοηθά να ανελκυώμεθα σε όλο και ανώτερο πνευματικά επίπεδο. Πόσο μας βοηθά να διερωτώμεθα στα νοήματα που βρίσκονται, ανάμεσα από τις λέξεις ή πίσω από αυτές. Συνεπώς λοιπόν ο δρόμος της απόκτησης της γνώσης και της σοφίας για τον άνθρωπο είναι διαρκής χωρίς τέλος μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της μηδαμινής του ζωής του, σταγόνα στον ωκεανό της Παντογνωσίας !!! Νάγια Η γνώση, η σοφία και η ψευδαίσθηση

ΔΕΝ είναι η πρώτη φορά που το γράφω, αλλά είναι ένα θέμα τόσο σημαντικό που οι περισσότεροι καθώς φαίνεται ΔΕΝ έχουν αφιερώσει χρόνο να αναλύσουν, αλλά επαναπαύονται απλώς σε ρήσεις διδασκάλων ή Λαϊκών, χωρίς να δίνουν έμφαση στο σύνολο των ιδεών ή διδασκαλιών εκ των οποίων συνάγεται κάθε ρήση από ανθρώπους βιωματικά και εμπειρικά σοφούς.   Διότι η όποια γνώση ΔΕΝ αποκτάται μέσα από βιβλία ή ρήσεις, αλλά μέσα από προσωπικές εμπειρίες και βιώματα βάσει των οποίων ο καθένας αντιλαμβάνεται την Ζωή και το Γίγνεσθαι με το προσωπικό του τρόπο και κατ’ επέκταση είναι σε θέση να συλλαμβάνει τις σοφές απόψεις και αντιλήψεις.

  

Ο κόσμος τον οποίο αναγνωρίζουμε και ο οποίος είναι ψευδαισθησιακός ΔΕΝ έχει απολύτως καμία συνάφεια με τους κόσμους που δονούνται και πάλλονται σε άλλες ενεργειακές συχνότητες, από τις ανθρώπινες περατές ικανότητες. Όταν ο άνθρωπος αναγνωρίζει μόνον το μέρος και αυτό εν μέρει, πόσο μάλλον το άγνωστο στην αντίληψή μας  Όλον, πως είναι τότε δυνατόν να πει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος βιωματικά σοφός, πως είναι πράγματι ένας "Σοφός" ; Σοφός άνθρωπος λέγεται αυτός ο οποίος μέσα στα όρια του μέτρου της σφαιρικής ανθρώπινης αντιληπτικής ικανότητάς του και της καλλιεργημένης προσωπικής αυτογνωσίας του, καλλιεργεί και αναπτύσσει το Είναι του και μόνον.  Πάντως σοφός ΔΕΝ λέγεται, όσον αφορά το  Συμπαντικό ενεργειακό πολύπλοκο, πολύ-διαπλεκόμενο και αλληλεπιδρόμενο πεδίο, αποτελούμενο από άπειρα δεδομένα που έρχονται από διάφορες κατευθύνσεις και τα οποία αενάως διαμορφώνονται και μεταλλάσσονται.

Αν αρκεστούμε για την δική μας διευκόλυνση κατανόησης και σε συσχέτιση με το δικό μας αντιληπτικό επίπεδο. τότε κάθε τι, σκέψη, επιλογή, πράξη,  νομοτελειακά θα διαπλακεί με άλλες ανάλογες  κ.ο.κ.  Αυτό συμβαίνει ανά κλάσμα δευτερολέπτου, με τις μονάδες μέτρησης να είναι ανυψωμένες εις το άπειρον ! Μόνον που στην ανθρώπινη περατή λογική, φαντάζει απόλυτα χαοτικό !!! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποκτούμε βιωματικές εμπειρίες οι οποίες αφορούν αποκλειστικά την συνεχώς εξελισσόμενη προσωπική μας οντότητα και οι οποίες επίσης ανάλογα με το επίπεδο της εσωτερικής μας αυτογνωσίας επιδρούν και καθιστούν εξελισσόμενα, σοφότερο τον άνθρωπο.  Το μόνον για το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά και ύστερα από πάρα πολύ βιωματικό και διανοητικό κόπο, είναι μόνον ο σοφά και συνετά αναπτυσσόμενος εαυτός μας, μέσα στο άπειρο και ασύλληπτο Είναι.

Ως εκ τούτου, η ρήση του Σωκράτη «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» αφορά αποκλειστικά το Όλον και όχι αυτό το οποίο αντιστοιχεί στο μέρος το οποίο είναι ικανό να γίνει αντιληπτό από τον άνθρωπο ο οποίος βάλλεται από τα πρώτα βήματά του από επιφανειακές εξωτερικές πληροφορίες και ψευδαισθητικές εικόνες, επιρροές και αντιλήψεις.

ΔΕΝ αρκεί δηλαδή να διαβάζουμε ή να απομνημονεύουμε κάτι, αλλά πως αυτό το κάτι μέσα από την όποια  αυτογνωσία μας, μας βοηθά να ανελκυώμεθα σε όλο και ανώτερο πνευματικά επίπεδο. Πόσο μας βοηθά να διερωτώμεθα στα νοήματα που βρίσκονται, ανάμεσα από τις λέξεις ή πίσω από αυτές.  

Συνεπώς λοιπόν ο δρόμος της απόκτησης της γνώσης και της σοφίας για τον άνθρωπο είναι διαρκής χωρίς τέλος μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της μηδαμινής του ζωής του, σταγόνα στον ωκεανό της Παντογνωσίας !!!   

Νάγια