Έχουμε πλέον αντιληφθεί πως και γιατί η ιστορία υπήρξε στο στόχαστρο των παγκοσμιοποιητών , επειδή η ρίζα και η κοιτίδα κάθε ζώντος οργανισμού όταν αποκοπεί, ξεραίνεται και πεθαίνει σιγά σιγά, όπως ένα πανέμορφο λουλούδι ! Ιστορία όμως σημαίνει μάθηση, παιδεία, πραγματική πολύμορφη μόρφωση, όχι μια απλή συστημική επαγγελματική , έτοιμη μηχανή στο γρανάζι του συστήματος ! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, το κομμένο λουλούδι να μπαίνει σε ένα βάζο για να επιβιώσει λίγο περισσότερο, για μερικές ακόμα στιγμές ζωής, χωρίς αυτό να νοείται ζωή, αλλά μια παράταση ψευδαισθησιακής ύπαρξης. Όταν όμως μία πέτρα πελεκηθεί – μεταμορφωθεί, γίνεται τότε άξια θαυμασμού. Σε άλλη περίπτωση αν δεν είχε την τύχη να λειάνει τον εαυτό της , λουφάροντας στις ηλιόλουστες παραλίες, θα παρέμενε άμορφη, επικίνδυνα κοφτερή. Έτσι ένα μυαλό ακατέργαστο δεν θα μπορούσε παρά να παρομοιαστεί με την ακατέργαστη πέτρα. Κοφτερό, με επιθετικές διαθέσεις, χωρίς και το ίδιο να πολύ κατανοεί τους λόγους και τις αιτίες. Ο βίος ενός αποκομμένου σώματος από την ρίζα του, παύει να παίρνει τους χυμούς της εμπειρίας των προγόνων του. Γίνεται κυνηγός και εχθρός του ίδιου του εαυτού του, κυνηγώντας χίμαιρες , γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρει για τι ακριβώς να προσπαθήσει και να μαχηθεί. Το μοναδικό απαιτητό γι αυτόν είναι απλά να σώσει την ζωή του, με όποιο τρόπο γιατί είναι το μόνον που ακόμα και γι αυτό νομίζει ότι το κατέχει, υπό την μορφή που αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του. Κυνηγός του εαυτού του και όποτε το απαιτεί η αναγκαστική δογματικότητά του την στρέφει προς τα έξω. Μη έχοντας την ικανότητα να ξεχωρίσει μιαν αλήθεια από ένα ψέμα, μη μπορώντας να παρακολουθήσει και να αναλύσει τα γύρο φαινόμενα, δεν μπορεί παρά να γίνει βίαιος αν νομίζει πως απειλείται ακόμα και αν δεν συντρέχει λόγος ουσιαστικός. Βλέπει τους γύρο του όλους ως εχθρούς, περιχαρακωμένος στην δική του εσωτερική υποβαθμισμένης ποιότητας ασπίδα, που ετοίμασε ο ίδιος με τα ελάχιστα διαθέσιμα υλικά, έχοντας μόνη πηγή τα βασικά του ένστικτα. Γίνεται καχύποπτος, αδιάλλακτος, σκληρός, ωμός και αντικοινωνικός. Αλυσοδέσμιος μέσα στα δικά του στεγανά, δεν αφήνει περιθώριο για έναν πιο ελεύθερο στοχασμό και κριτική διάθεση των όσων έστω με περιορισμένη αντίληψη βιώνει. Γίνεται κινητή βόμβα κάθε στιγμή έτοιμη να εκραγεί. Σκέφτομαι πολλές φορές πόσο φανατικοί είμαστε σε κάποιο/α μας πιστεύω που δεν τολμάμε να το παραδεχτούμε για να το αποβάλλουμε, ακόμα και όταν επιβεβαιώνεται ως αναληθές ή ουτοπικό ;; Λίγο πολύ λοιπόν οι περισσότεροι από μας είμαστε φανατικοί, ακόμα και αν δεν το παραδεχόμαστε. Διότι αν το παραδεχόμασταν τότε δεν θα είχαμε υποβάλει τους εαυτούς μας σε τόσα δεινά. Παγκόσμιους εμφύλιους πολέμους είτε από θρησκευτικές είτε μεταξύ μας οικονομικές διαφορές είτε από πολιτικές πεποιθήσεις, είτε ακόμα χειρότερα με επίκαιρο άρωμα την οικονομική παγκοσμιοποίηση, που όλα αυτά έχουν ένα σκοπό την διχόνοια, την αντιπαράθεση ! Ο παναθρωπισμός δεν είναι μια τακτική που πρέπει να ακολουθηθεί λόγω κάποιου νόμου, δεν υπόκειται σε μια φανατική πολιτική επιβολής. Δεν χωρίζεις την ανθρωπότητα πρώτα σε διάφορα θρησκευτικά σχήματα και μορφώματα, μετά σε διάφορες πολιτικές ιδεολογίες, σε διάφορες υποβαθμισμένες φιλοσοφίες του χειρίστου είδους , με πολέμους, προπαγάνδες υπέρ του ενός ή του άλλου και μετά απαιτείς ως σωτήρας της κακής σποράς σου, με φανατισμό την υποταγή σε φανατικούς δικού σου όρους επιβολής ! Η πανανθρώπινη ιδέα ζυμώνεται , πλάθεται, ωριμάζει , γονιμοποιείται σε ελεύθερο έδαφος , χωρίς ζιζάνια , χωρίς παράσιτα , χωρίς αρρώστιες χημικών και παραφιλολογικών ιδεών. Μη αναγνωρίζοντας ο φανατικός τον βασικότερο προορισμό του ανθρώπου, την συνεχή αναζήτηση για την ολοκλήρωσή του, δεν το επιτρέπει ανάλογα με το επίπεδο της ισχύος του ή στον πέριξ αυτού μικρόκοσμό του, την αγάπη για την ελεύθερη και ανεπηρέαστη σκέψη, άποψη , γνώμη, συνύπαρξη, συνδιαλλαγή. Ένας μόνον τρόπος υπάρχει να γίνει ανάσχεση σε μια τέτοιου μεγέθους υποβάθμιση ατομική και συλλογική, πανανθρώπινη* η ευρεία ανεξάρτητη παιδεία με κάθε μέσον και τρόπο. Αυτή που λειαίνει ακατέργαστα διαμάντια για να αστράψουν. Μέσω της κλασικής παιδείας ως πρωταρχικό μάθημα ζωής και εν συνεχεία όλα τα υπόλοιπα κατ’ επιλογήν, θα μεταμόρφωναν τον φανατισμό σε διαλλακτικότητα, το μίσος σε αγάπη, το άγονο σε έφορο. Τότε που ο γρανίτης του εγωϊσμού θα καταλάβαινε και εκείνος πως είναι εντελώς παρωχημένος και άχρηστος σε έναν κόσμο που συνεχώς εξελίσσεται με εκείνον να μένει πίσω αλυσοδεμένος. Να μην ξεχνά ποτέ να αναρωτιέται, ΓΙΑΤΙ ;; Μια λέξη που παραποιήθηκε επειδή δεν εξυπηρετούσε. Πιο εύκολο όμως είναι να μεταχειρίζεσαι ένα εκπαιδευμένο και προσαρμοσμένο ζωντανό (δεν χρησιμοποιώ την λέξη ζώα), παρά έναν συνεχώς αναζητητή ! Καλλίτερα αναλυτής και στοχαστής, παρά άβουλης απόκτησης κατευθυνόμενης γνώσης. Ο φανατισμός δεν είναι κάποια ιδεολογία, αλλά μια υποβαθμισμένη επιλεκτικά βίαιη εσωτερική έκφραση με μορφή επίθεσης είτε φραστική είτε χειροδικίας είτε οπλική είτε πολεμική είτε θρησκευτική είτε είτε είτε, χα κάτι σαν Κυπραίικο γαϊδούρι όπως λέγανε παλιά ! Ο φανατισμός που κρύβει πίσω του ανασφάλεια, αγνωσία άρα έλλειψη εμπειρικών επιχειρημάτων , λόγω ενός άκρατου εγωισμού για την οιαδήποτε κατάκτηση : ερωτική, εδαφική, εξουσία για υποταγή, συγκεντρωτικός πλουτισμός. Να ξεκαθαρίσω εδώ, πως άλλο δίκαιη άμυνα σε οποιαδήποτε επίθεση και άλλη επιθετική προδιάθεση. Χμ είναι δύσκολη οντότητα η ιδέα της δικαιοσύνης. Θεσπίζονται νόμοι στο όνομά της, που έχουν δυναμίτη αντιπαράθεσης και πολέμου ! Άλλο επίσης η ψυχική δύναμη να υπερασπίσεις τα ιερά και όσια, την πατρίδα σου , την οικογένειά σου, τον εαυτό σου ! Δεν είναι φανατικός αυτός που έχει την δύναμη να υπερασπίζεται μια μικρή ποσότητα αλήθειας, θυσιάζοντας ακόμα και την ζωή του, με πανανθρώπινο ανιδιοτελές ανώτερο ιδανικό ως κίνητρο. Για τους λόγους αυτούς, γεννήθηκε η προστάτιδα βιομηχανία της κατευθυνόμενης ιδεολογίας. Ακόμα και το αντίθετο της αρχικής προερχόταν από τις ίδιες παραγωγικές μηχανές. Η ανθρωπότητα συνέβαλε στο βαθμό που μπορούσε, πάντως εντός των ορίων αυτών, εκ των πραγμάτων. Στα πρώιμα χρόνια οι θρησκευτικές πηγές γνώσης ήταν οι πρώτες στην παραγωγή καθοδήγησης. Η λέξη ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ είναι Λατινική λέξη και σημαίνει ΙΕΡΟ. Αργότερα βέβαια γεννήθηκε η πολιτική επιστήμη, ανάλογων προδιαγραφών και ιδιοτήτων της πρώτης. Η παραγμένη ιδεολογία προσφερόταν στην ανθρωπότητα από φανατικούς υποστηρικτές. Λίγο πολύ ίσως μπορούν να περνούν από το μυαλό του καθενός μας τρόποι και μορφές, στοιχεία που ακόμα δεν έχουν όλα ερευνηθεί όπως πρέπει, λόγω της παραπληροφόρησης και της πολύμορφης συνομοσιολογίας. Καθιερώθηκαν κανόνες και πνευματικές κατευθύνσεις. Η επανάληψη λέει είναι μητέρα πάσης μαθήσεως !!! Παράδειγμα εφ όσον οι κοινωνίες έχουν αυτήν την μορφή και νόμους, σωστά θα πρέπει να είναι έτσι. Ως βίβλοι εθεωρούντο το κόκκινο βιβλιαράκι του ΜΑΟ, βλαβερά τα βιβλία από την Ιερά εξέταση……τι έχει αλλάξει σήμερα ;; Έτσι οι φανατικοί γράφουν την ιστορία των παραγωγών όποιων ιδεολογιών και όχι οι ίδιοι ! Γιατί το σύστημα εύκολα παράγει φανατικούς από κάθε πλευρά της ζωής, επίσης αθλητικής, στην τέχνη κλπ., γνωρίζοντας ως μέθοδο τους ψυχολογικούς διαύλους. Ένας από αυτούς είναι η «βασίλισσα» TV. Κατόπιν τούτου, ειλικρινά κανείς δεν μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιον άλλον φανατικό ή περισσότερο φανατικό από αυτόν. Δεν έχει το δικαίωμα, αυτό είναι ουτοπία. Νομίζω πως όλοι οι φανατικοί αντί να κυκλοφορούν στους δρόμους με πολεμικές , διχαστικές, εμφυλιακές διαθέσεις, γιατί κανείς έτσι δεν παίρνει τον τίτλο του πατριώτη ή ιδεαλιστή, αλλά όσκαρ απέραντης ηλιθιότητας και αμοραλισμού, σώφρον θα ήταν να διερωτηθεί πόσο φανατικός πρώτα είναι ο ίδιος !!. Αντί να γίνεται όργανο αυτού ακριβώς που καταδικάζει. Δικό μου γνωμικό : φανατισμός σημαίνει πως βρίσκεις πάντα λόγους για αντιπαράθεση και πεισματική διαφοροποίηση, μόνον ως πολεμικό στόχο όχι ως επίγνωση. Ασπασία Σας παραθέτω κάποια γνωμικά σοφών ανδρών που βρήκα στο gnomikologikon : Αυτοί που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις απιθανότητες, είναι ικανοί να σε πείσουν να διαπράξεις φρικαλεότητες. Βολταίρος, 1694-1778, Γάλλος φιλόσοφος & συγγραφέας Φανατικός είναι κάποιος που επιμένει να υπερασπίζεται μια άποψη που δεν είναι η δική σου. Ambrose Bierce, 1842–1914, Αμερικανός συγγραφέας Η αντίρρηση πάντα φλογίζει τον φανατικό, ποτέ δεν τον μεταπείθει. Σίλερ, 1759-1805, Γερμανός συγγραφέας & ποιητής Τι πρόοδος! Τον Μεσαίωνα θα με καίγανε στην πυρά. Τώρα, καίνε στην πυρά τα βιβλία μου. Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος Φανατισμός είναι να διπλασιάζεις την προσπάθεια, ενώ έχεις ξεχάσει τον σκοπό. George Santayana, 1863-1952, Ισπανοαμερικανός φιλόσοφος Φανατικός είναι κάποιος που δεν θέλει ν’ αλλάξει γνώμη και δεν θέλει ν’ αλλάξει θέμα. Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός Πρωθυπουργός , Νόμπελ 1953 Ο φανατισμός είναι η μόνη μορφή θέλησης που μπορεί να διαπνέει τους αδύναμους και τους ντροπαλούς. Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος Ακολουθεί βίντεο και σας προειδοποιώ πως είναι μόνον για πολύ γερά νεύρα σε κάποιο ειδικά σημείο του !! ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ (περιέχει σοκαριστικό βίντεο)

Έχουμε πλέον αντιληφθεί πως και γιατί η ιστορία υπήρξε στο στόχαστρο των παγκοσμιοποιητών , επειδή η ρίζα και η κοιτίδα κάθε ζώντος οργανισμού όταν αποκοπεί, ξεραίνεται και πεθαίνει σιγά σιγά, όπως ένα πανέμορφο λουλούδι !

Ιστορία όμως σημαίνει μάθηση, παιδεία, πραγματική πολύμορφη μόρφωση,  όχι μια απλή συστημική επαγγελματική , έτοιμη μηχανή στο γρανάζι του συστήματος !  Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, το κομμένο λουλούδι να μπαίνει σε ένα βάζο για να επιβιώσει λίγο περισσότερο, για μερικές ακόμα στιγμές  ζωής, χωρίς αυτό να νοείται ζωή, αλλά μια παράταση ψευδαισθησιακής  ύπαρξης. 

Όταν όμως μία πέτρα πελεκηθεί – μεταμορφωθεί,  γίνεται τότε άξια θαυμασμού.  Σε άλλη περίπτωση αν δεν είχε την τύχη να λειάνει τον εαυτό της , λουφάροντας στις ηλιόλουστες παραλίες, θα παρέμενε άμορφη, επικίνδυνα κοφτερή.  Έτσι ένα μυαλό ακατέργαστο δεν θα μπορούσε παρά να παρομοιαστεί με την ακατέργαστη πέτρα. Κοφτερό, με επιθετικές διαθέσεις, χωρίς και το ίδιο να πολύ κατανοεί τους  λόγους και τις αιτίες.  

Ο βίος ενός αποκομμένου σώματος από την ρίζα του, παύει να παίρνει  τους χυμούς της εμπειρίας των προγόνων του.  Γίνεται κυνηγός και εχθρός του ίδιου του εαυτού του, κυνηγώντας  χίμαιρες , γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρει για τι ακριβώς να προσπαθήσει και να μαχηθεί.  Το μοναδικό απαιτητό γι αυτόν είναι απλά να σώσει την ζωή του, με όποιο τρόπο γιατί είναι το μόνον που ακόμα και γι αυτό νομίζει ότι το κατέχει,  υπό την μορφή που αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του.   Κυνηγός του εαυτού του και όποτε το απαιτεί η αναγκαστική δογματικότητά του την στρέφει προς τα έξω.

Μη έχοντας την ικανότητα να ξεχωρίσει μιαν αλήθεια από ένα ψέμα, μη μπορώντας  να παρακολουθήσει και να αναλύσει τα γύρο φαινόμενα, δεν μπορεί παρά να γίνει βίαιος αν νομίζει πως απειλείται ακόμα και αν δεν συντρέχει λόγος ουσιαστικός.   Βλέπει τους γύρο του όλους ως εχθρούς, περιχαρακωμένος στην δική του εσωτερική υποβαθμισμένης ποιότητας  ασπίδα,  που ετοίμασε ο ίδιος με τα ελάχιστα διαθέσιμα υλικά,  έχοντας μόνη πηγή τα βασικά του ένστικτα.   Γίνεται καχύποπτος, αδιάλλακτος, σκληρός, ωμός  και αντικοινωνικός.

Αλυσοδέσμιος μέσα στα δικά του στεγανά, δεν αφήνει  περιθώριο για έναν πιο ελεύθερο στοχασμό και κριτική διάθεση των όσων έστω με περιορισμένη αντίληψη βιώνει.  Γίνεται κινητή βόμβα κάθε στιγμή έτοιμη να εκραγεί.   Σκέφτομαι πολλές φορές πόσο φανατικοί είμαστε σε κάποιο/α μας πιστεύω που δεν τολμάμε να το παραδεχτούμε για να το αποβάλλουμε, ακόμα και όταν επιβεβαιώνεται  ως αναληθές ή ουτοπικό ;;                                  Λίγο πολύ λοιπόν οι περισσότεροι από μας είμαστε φανατικοί, ακόμα και αν δεν το παραδεχόμαστε.  Διότι αν το παραδεχόμασταν τότε δεν θα είχαμε υποβάλει  τους εαυτούς μας σε τόσα δεινά.  Παγκόσμιους εμφύλιους πολέμους  είτε από θρησκευτικές είτε μεταξύ μας οικονομικές διαφορές είτε από πολιτικές πεποιθήσεις, είτε ακόμα χειρότερα με επίκαιρο άρωμα την οικονομική παγκοσμιοποίηση, που όλα αυτά έχουν ένα σκοπό την διχόνοια, την αντιπαράθεση !                                                                                                                                            Ο παναθρωπισμός δεν είναι μια τακτική που πρέπει να ακολουθηθεί λόγω κάποιου νόμου, δεν υπόκειται σε μια φανατική πολιτική επιβολής.   Δεν χωρίζεις την ανθρωπότητα πρώτα σε διάφορα θρησκευτικά σχήματα και μορφώματα, μετά σε διάφορες πολιτικές ιδεολογίες, σε διάφορες υποβαθμισμένες φιλοσοφίες του χειρίστου είδους , με πολέμους, προπαγάνδες υπέρ του ενός ή του άλλου και μετά απαιτείς ως σωτήρας της κακής σποράς σου, με φανατισμό την υποταγή σε φανατικούς δικού σου όρους επιβολής !                                  
Η πανανθρώπινη ιδέα ζυμώνεται , πλάθεται, ωριμάζει , γονιμοποιείται σε ελεύθερο έδαφος , χωρίς ζιζάνια , χωρίς παράσιτα , χωρίς αρρώστιες  χημικών και παραφιλολογικών ιδεών.

Μη αναγνωρίζοντας ο φανατικός τον βασικότερο προορισμό του ανθρώπου, την συνεχή αναζήτηση για την ολοκλήρωσή του,  δεν το επιτρέπει ανάλογα με το επίπεδο της ισχύος του ή στον πέριξ αυτού μικρόκοσμό του, την αγάπη για την ελεύθερη και ανεπηρέαστη σκέψη, άποψη , γνώμη, συνύπαρξη, συνδιαλλαγή. 

Ένας μόνον τρόπος υπάρχει να γίνει ανάσχεση σε μια τέτοιου μεγέθους υποβάθμιση ατομική και συλλογική, πανανθρώπινη* η ευρεία ανεξάρτητη παιδεία με κάθε μέσον και τρόπο.  Αυτή που λειαίνει ακατέργαστα διαμάντια για να αστράψουν.  Μέσω της κλασικής παιδείας ως πρωταρχικό μάθημα ζωής και εν συνεχεία όλα τα υπόλοιπα κατ’ επιλογήν, θα μεταμόρφωναν τον φανατισμό σε διαλλακτικότητα, το μίσος σε αγάπη, το άγονο σε έφορο.  Τότε που ο γρανίτης του εγωϊσμού θα καταλάβαινε και εκείνος  πως είναι εντελώς παρωχημένος και άχρηστος  σε έναν κόσμο που συνεχώς εξελίσσεται με εκείνον να μένει πίσω αλυσοδεμένος.  Να μην ξεχνά ποτέ να αναρωτιέται, ΓΙΑΤΙ ;;   Μια λέξη που παραποιήθηκε επειδή δεν εξυπηρετούσε.  Πιο εύκολο όμως είναι να μεταχειρίζεσαι ένα εκπαιδευμένο και προσαρμοσμένο ζωντανό (δεν χρησιμοποιώ την λέξη ζώα), παρά έναν συνεχώς αναζητητή ! Καλλίτερα αναλυτής και στοχαστής, παρά άβουλης απόκτησης κατευθυνόμενης γνώσης. 

Ο φανατισμός δεν είναι κάποια ιδεολογία, αλλά μια υποβαθμισμένη επιλεκτικά βίαιη εσωτερική έκφραση με μορφή επίθεσης είτε φραστική είτε χειροδικίας είτε οπλική είτε πολεμική είτε θρησκευτική είτε είτε είτε, χα κάτι σαν Κυπραίικο γαϊδούρι όπως λέγανε παλιά !  Ο φανατισμός που κρύβει πίσω του ανασφάλεια, αγνωσία άρα έλλειψη εμπειρικών επιχειρημάτων ,  λόγω ενός άκρατου εγωισμού για την οιαδήποτε κατάκτηση : ερωτική, εδαφική, εξουσία για υποταγή, συγκεντρωτικός πλουτισμός.                                                           
Να ξεκαθαρίσω εδώ, πως άλλο δίκαιη άμυνα σε οποιαδήποτε επίθεση και άλλη επιθετική προδιάθεση.  Χμ είναι δύσκολη οντότητα η ιδέα της δικαιοσύνης.  Θεσπίζονται νόμοι στο όνομά της, που έχουν δυναμίτη αντιπαράθεσης και πολέμου !  
 Άλλο επίσης η ψυχική δύναμη να υπερασπίσεις  τα ιερά και όσια, την πατρίδα σου , την οικογένειά σου, τον εαυτό σου !  
 Δεν είναι φανατικός αυτός που έχει την δύναμη να υπερασπίζεται μια μικρή ποσότητα αλήθειας, θυσιάζοντας ακόμα και την ζωή του, με πανανθρώπινο ανιδιοτελές ανώτερο ιδανικό ως κίνητρο.

Για τους λόγους αυτούς, γεννήθηκε η προστάτιδα βιομηχανία της κατευθυνόμενης ιδεολογίας.  Ακόμα και το αντίθετο της αρχικής προερχόταν από τις ίδιες παραγωγικές μηχανές.  Η ανθρωπότητα συνέβαλε στο βαθμό που μπορούσε, πάντως  εντός των ορίων αυτών, εκ των πραγμάτων.   Στα πρώιμα χρόνια οι θρησκευτικές πηγές γνώσης ήταν οι πρώτες στην παραγωγή καθοδήγησης.  Η λέξη ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ είναι Λατινική λέξη και σημαίνει ΙΕΡΟ.  Αργότερα βέβαια γεννήθηκε η πολιτική επιστήμη, ανάλογων προδιαγραφών και ιδιοτήτων της πρώτης.   Η παραγμένη ιδεολογία προσφερόταν στην ανθρωπότητα από φανατικούς υποστηρικτές.  Λίγο πολύ ίσως μπορούν να περνούν από το μυαλό του καθενός μας τρόποι και μορφές, στοιχεία που ακόμα δεν έχουν όλα ερευνηθεί όπως πρέπει, λόγω της παραπληροφόρησης και της πολύμορφης συνομοσιολογίας.                  Καθιερώθηκαν κανόνες και πνευματικές κατευθύνσεις. Η επανάληψη λέει είναι μητέρα πάσης μαθήσεως !!! Παράδειγμα εφ όσον  οι κοινωνίες έχουν αυτήν την μορφή και νόμους, σωστά θα πρέπει να είναι έτσι.  Ως βίβλοι εθεωρούντο το κόκκινο βιβλιαράκι του ΜΑΟ, βλαβερά τα βιβλία από την Ιερά εξέταση……τι έχει αλλάξει σήμερα ;;

Έτσι οι φανατικοί γράφουν την ιστορία των παραγωγών όποιων ιδεολογιών και όχι οι ίδιοι ! Γιατί το σύστημα εύκολα παράγει φανατικούς από κάθε πλευρά της ζωής, επίσης  αθλητικής, στην τέχνη κλπ., γνωρίζοντας ως μέθοδο τους ψυχολογικούς διαύλους.  Ένας από αυτούς είναι η «βασίλισσα» TV.  

Κατόπιν τούτου,  ειλικρινά κανείς δεν μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιον  άλλον φανατικό ή περισσότερο φανατικό από αυτόν. Δεν έχει το δικαίωμα, αυτό είναι ουτοπία.  Νομίζω πως όλοι οι φανατικοί αντί να κυκλοφορούν στους δρόμους με πολεμικές , διχαστικές, εμφυλιακές  διαθέσεις, γιατί κανείς έτσι δεν παίρνει τον τίτλο του πατριώτη ή ιδεαλιστή, αλλά όσκαρ απέραντης ηλιθιότητας και αμοραλισμού, σώφρον  θα ήταν να διερωτηθεί πόσο φανατικός πρώτα είναι ο ίδιος !!. Αντί να γίνεται όργανο αυτού ακριβώς που καταδικάζει.  

Δικό μου γνωμικό : φανατισμός σημαίνει πως βρίσκεις πάντα λόγους για αντιπαράθεση και πεισματική διαφοροποίηση, μόνον ως πολεμικό στόχο όχι ως επίγνωση. 

Ασπασία

Σας παραθέτω κάποια γνωμικά σοφών ανδρών που βρήκα στο gnomikologikon :

Αυτοί που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις απιθανότητες, είναι ικανοί να σε πείσουν να διαπράξεις φρικαλεότητες.

Βολταίρος, 1694-1778, Γάλλος φιλόσοφος & συγγραφέας

Φανατικός είναι κάποιος που επιμένει να υπερασπίζεται μια άποψη που δεν είναι η δική σου.

Ambrose Bierce, 1842–1914, Αμερικανός συγγραφέας

Η αντίρρηση πάντα φλογίζει τον φανατικό, ποτέ δεν τον μεταπείθει.

Σίλερ, 1759-1805, Γερμανός συγγραφέας & ποιητής

Τι πρόοδος! Τον Μεσαίωνα θα με καίγανε στην πυρά. Τώρα, καίνε στην πυρά τα βιβλία μου.

Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος

Φανατισμός είναι να διπλασιάζεις την προσπάθεια, ενώ έχεις ξεχάσει τον σκοπό.

George Santayana, 1863-1952, Ισπανοαμερικανός φιλόσοφος

Φανατικός είναι κάποιος που δεν θέλει ν’ αλλάξει γνώμη και δεν θέλει ν’ αλλάξει θέμα.

Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός Πρωθυπουργός , Νόμπελ 1953

Ο φανατισμός είναι η μόνη μορφή θέλησης που μπορεί να διαπνέει τους αδύναμους και τους ντροπαλούς.

Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος

Ακολουθεί βίντεο και σας προειδοποιώ πως είναι μόνον για πολύ γερά νεύρα σε κάποιο ειδικά σημείο του !!