a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

...o Σαμαράς ορκίστηκε ...ο Σημίτης ανέλαβε.
Η συμμορία των "καθηγητών", που μας έβαλε στο ΔΝΤ, ανέλαβε και επισήμως τη διακυβέρνηση της χώρας.
Το παρακράτος των τοκογλύφων και της Goldman Sachs ήταν ο πραγματικός νικητής των εκλογών.
...Με την ησυχία σου Αντώνη.
...μην βιάζεσαι ν' αποθεραπευτείς.
...αυτοί ξέρουν τι να κάνουν.
Ζούμε σε ρυθμούς Euro 2012 και θα ήταν δύσκολο να αποφύγουμε τον πειρασμό να περιγράψουμε τα σημερινά πολιτικά δρώμενα με ποδοσφαιρικούς όρους ...Δεν είμαστε άλλωστε και οι μόνοι. Σε μια περίοδο, όπου ακόμα και το ανδροειδές Μέρκελ αλλάζει το πρόγραμμα των επαφών του, προκειμένου να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, δεν μπορούμε να αποφύγουμε την "ποδοσφαιροποίηση" της επιχειρηματολογίας.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι, βλέποντας τον Αντώνη σχεδόν "ευτυχισμένο" Πρωθυπουργό, καταλαβαίνουμε ότι —μάλλον— κάπου υπάρχει πρόβλημα ...Κάπου δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει ...Κάπου έχασε τη "μπάλα" ...Έπαθε αυτό, το οποίο αποτελεί εφιάλτη για τον κάθε ποδοσφαιριστή ...Έκανε "τρίπλα" και ο μόνος, που την "έφαγε", ήταν ο ίδιος ...Έκανε "προσποίηση" και ο μόνος, που "έχασε" την επαφή με την πραγματικότητα, ήταν ο ίδιος. Ο αντίπαλός του παραμένει στη θέση του και ο ίδιος έχει χάσει την "ορατότητά" του.
Αυτήν την αίσθηση μάς δίνει ο Αντώνης. Είναι ο μόνος, που αντιλαμβάνεται την εκλογική του νίκη σαν προσωπικό του "θρίαμβο". Δεν εξηγείται διαφορετικά η χαρά του να ανέβει στην "ηλεκτρική" καρέκλα του Πρωθυπουργού, με βασική του υποχρέωση να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Γιορτάζει μια ασήμαντη εκλογική "νίκη", η οποία σε κανονικές συνθήκες όχι απλά δεν θα ήταν επίτευγμά του, αλλά υποχρέωσή του να εξασφαλίσει, ως αρχηγός τού ενός πόλου του δικομματισμού.
Αυτό —από μόνο του— είναι αρκετό, για να αποδείξει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Είναι προφανές ότι έπεσε θύμα της δικής του "προσποίησης". Δική του "προσποίηση" ήταν το δίλημμα περί ευρώ και δραχμής. Δικό του "παιχνίδι" ήταν η υπερπάντων μάχη απέναντι στον Τσίπρα. Όμως, αυτά δεν ήταν τίποτε παραπάνω από απλές "προσποιήσεις", προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές ...Ήταν "τρίπλες", για να ξεγελάσει το πόπολο ..."Κολπάκια", για να του "κλέψει" την ψήφο.
Τίποτε από όλα αυτά δεν ήταν πραγματικό. Ποτέ δεν τέθηκε θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ. Ποτέ δεν αποτέλεσε σοβαρή "απειλή" για τη διεθνή νομιμότητα της χώρας μια κυβέρνηση αριστερών "κατσαπλιάδων". Όλα αυτά ήταν επινοήσεις της εκλογικής "μάχης", η οποία μαινόταν ανεξέλεγκτα μέσα σε ένα τρομοκρατικό παραλήρημα των ΜΜΕ της Διαπλοκής. Ο αντίπαλός του Σαμαρά και της κυβέρνησής του δεν ήταν ούτε η Δραχμή ούτε οι "κατσαπλιάδες". Αντίπαλοι, της οποιασδήποτε κυβέρνησης κι αν εκλεγόταν από τον λαό, θα ήταν το Μνημόνιο και η εφαρμογή του ...Μια εφαρμογή, την οποία ο Σαμαράς "υποσχέθηκε" στους δανειστές μας ενυπογράφως.
Όμως ο Σαμαράς, χάνοντας —εντελώς απροσδόκητα και εξαιτίας των λαθών των απαιτητικών "δανειστών"— τις πρώτες εκλογές, αυτήν την υπόσχεση την "ξέχασε". Μέσα στον πανικό του και στην αγωνία του να διατηρηθεί στη θέση του αρχηγού του κόμματός της ΝΔ, "επινόησε" νέους "εχθρούς" — πιο βολικούς για τη "μάχη" του. Προσπαθώντας να ανατρέψει το αποτέλεσμα, έπεσε θύμα της δικής του "προπαγάνδας" και ξέχασε ποιο ήταν εξ’ αρχής το ζητούμενο ...Το ζητούμενο, που ήταν η εξυπηρέτηση των αφεντικών ...Η "επιτυχία", εκεί όπου "απέτυχε" ο φίλος και συγκάτοικός του Γιωργάκης ...Η "επιτυχία", που σε πρώτη φάση φαινόταν βατή, εφόσον, ως επικεφαλής του ενός πόλου του δικομματισμού, θα ήταν εύκολο να τον διαδεχθεί στην εξουσία και άρα να "δοκιμάσει" να φέρει εις πέρας αυτό, το οποίο δεν κατάφερε ο ΓΑΠ.
Από αυτήν τη βεβαιότητα, η οποία δεν "επιβεβαιώθηκε" από τις πρώτες εκλογές, ξεκίνησαν τα προβλήματα. Ο Σαμαράς και οι συν αυτώ απέτυχαν στο δευτερεύον και ξέχασαν το πρωτεύον. Πάνω στην αγωνία τους να κερδίσουν τις εκλογές, "ξέχασαν" τον λόγο που έγιναν αυτές οι εκλογές ..."Ξέχασαν" ότι το Μνημόνιο και η αντίδραση του λαού στα απάνθρωπα μέτρα του ήταν ο λόγος της προκήρυξης των εκλογών και όχι η θέλησή των δανειστών να κάνουν τον Σαμαρά Πρωθυπουργό. Αν μπορούσαν οι δανειστές να περάσουν τα "μέτρα" με τον Γιωργάκη, δεν θα είχαν κανέναν λόγο να κάνουν εκλογές ...Κάπου εκεί "χάθηκαν" στη Συγγρού. Ο Σαμαράς, ως αρχηγός της ΝΔ, απέτυχε να διαδεχθεί ομαλώς το ΠΑΣΟΚ και μετέτρεψε σε ντέρμπι μια νίκη, η οποία όμως δεν ήταν το ζητούμενο ..."Νίκη", τρόπος του λέγειν, αν σκεφτεί κάποιος το ποσοστό που τελικά πήρε σε συνδυασμό και με την τεράστια αποχή.
Σε άλλες εποχές το ποσοστό αυτό για τη ΝΔ θα ήταν αίτιο, για να πετάξουν τον αρχηγό της στον Καιάδα. Με αποχή, η οποία "άγγιζε" το 40%, ο "πιτσαδόρος" ηγέτης της πήρε ένα ταπεινό 29% ...Εικονικό 29%, εφόσον το πραγματικό ποσοστό επί του συνόλου του εκλογικού σώματος δεν ξεπερνά το (0,6X29) 17%. Με μια πρωτοφανούς εντάσεως τρομοκρατία του λαού και με αλλαγή της πραγματικής πολιτικής "αντζέντας", πήρε ένα ποσοστό, το οποίο κάποτε "οραματιζόταν" το ΚΚΕ ...Με τα κανάλια της Διαπλοκής να τρομοκρατούν καθημερινά τον κόσμο και να επιστρατεύονται όλα τα παλιά "χαρτιά" του παρελθόντος ...Ακόμα και τα "κονσερβοκούτια" επιστρατεύτηκαν, για να "πειστεί" ο κόσμος ότι πρέπει να ψηφίσει τον Σαμαρά ...Κατοχικές δραχμές, μαυραγορίτες και συσσίτια "επιστρατεύτηκαν", για να βοηθηθεί ο Σαμαράς ...Ο Σαμαράς, που τελικά "θριάμβευσε" με το 17%.
Με βάση λοιπόν τις πραγματικές ψήφους, όλοι μαζί οι "μνημονιακοί" δεν ξεπερνούν το 30% ...Μνημονιακοί, αφελείς και τρομοκρατημένοι δεν ξεπερνούν το ένα τρίτο του πραγματικού εκλογικού σώματος ...Ένα ποσοστό, το οποίο δεν τους εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση τη "λαϊκή εντολή" να εκτελέσουν το Μνημόνιο, εφόσον η σημερινή συγκυβέρνηση δεν έχει την απαιτούμενη "προβολή" στην κοινωνία ...Αυτό, δηλαδή, το οποίο θεωρούσε ως προαπαιτούμενο για τη σύνθεση κυβερνήσεως ο Βενιζέλος και μετά το "ξέχασε" ...Αυτό, το οποίο "ξέχασε" προφανώς μετά από εξασφαλίσεις και "εγγυήσεις" από την πλευρά του Σαμαρά ..."Εγγυήσεις" για το ακαταδίωκτο τόσο του ιδίου όσο και των "συντρόφων" του.
Έστω όμως κι έτσι, τα πράγματα δεν είναι απλά. Η νίκη αυτή δεν εξασφαλίζει τίποτε ιδιαίτερο, ούτε στον ίδιο ούτε στη Διαπλοκή, η οποία τον στήριξε. Πέρα από το γεγονός ότι θα "καταγραφεί" ως ο 13ος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, τίποτε δεν του εξασφαλίζει τη μακροημέρευση σε ένα πόστο με "γρουσούζικη" σειρά. Γιατί; Γιατί, όπως είπαμε, "ξεχάστηκε" το ζητούμενο των εκλογών. Πάνω στους πανηγυρισμούς τους, "ξέχασαν" το ζητούμενο. Ο Σαμαράς —επειδή "νίκησε"—, ο Βενιζέλος —επειδή εξασφάλισε "ατιμωρησία"— και ο Κουβέλης —επειδή έτσι του είπαν— συνέχισαν να πανηγυρίζουν και "ξέχασαν" το ζητούμενο αυτής της κυβέρνησης. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση αυτήν δεν είναι να "υπάρξει" ...Το ζητούμενο για την κυβέρνηση αυτήν είναι να εφαρμόσει αυτά, τα οποία ο αρχηγός της δεσμεύτηκε ενυπογράφως ότι θα εφαρμόσει.
Άρα; Άρα, ο πραγματικός "αντίπαλος" αυτής της κυβέρνησης δεν είναι ο Τσίπρας ...Ο πραγματικός αντίπαλος αυτής της κυβέρνησης είναι η εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου ...Των μέτρων εκείνων, που το πανίσχυρο και καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ απέτυχε να επιβάλει ...Τα μέτρα, που ήταν η αιτία για την οποία "έπεσε" η κυβέρνηση Παπανδρέου ...Τα μέτρα, που έφεραν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους έξω από τη Βουλή να φωνάζουν "να καεί να καεί... ... ...". Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για "σοκ και δέος", που ο Σαμαράς δεν "βλέπει" στα μάτια. Ούτε "ψύλος στον κόρφο" του. Ούτε καν υποψιάζεται προς τα πού θα "πάμε" προς τον Σεπτέμβριο ...Την πολυδάπανη και ενεργοβόρα "πύλη" του χειμώνα.
Όταν το ΠΑΣΟΚ των σκληρών και διεφθαρμένων "μανδαρίνων" της εξουσίας δεν άντεξε την πίεση των "μέτρων", είναι δυνατόν να την αντέξει το "τσίρκο" της Συγγρού; Όταν το ΠΑΣΟΚ των αδίστακτων Βενιζέλων, Λοβέρδων, Πρωτοπαπάδων και Σιφουνάκηδων δεν αντέχει, θα αντέξει η ΝΔ του Νότη του Αρούλη και του Σταϊκούρα; ...Το ΠΑΣΟΚ, που καθ’ όλη τη διάρκεια της ύστερης Μεταπολίτευσης έλεγχε τα πάντα ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε τον κρατικό και ιδιωτικό συνδικαλισμό ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε τον κρατικό μηχανισμό ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε όλα τα "ταμεία" του κράτους ...Το ΠΑΣΟΚ του "κληρονόμου" του Ανδρέα. Αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν άντεξε και "έπεσε". Αυτό το ΠΑΣΟΚ εξαφανίστηκε στις εκλογές που ακολούθησαν. Αυτό το ΠΑΣΟΚ διαδέχεται η ΝΔ του Αντωνάκη. Αυτό το πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ —το οποίο εξαϋλώθηκε— προσπαθεί να υποκαταστήσει η έτσι κι αλλιώς ευάλωτη "παρέα" της Συγγρού.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο για τον οποίο μιλάμε για "βέρτιγκο"; Κάπου εκεί μπερδεύτηκε ο Αντωνάκης με τις "ντρίπλες" του. Ζαλίστηκε από την "περιστροφή" και τις συνεχείς "κωλοτούμπες" του στη διάρκεια των εκλογών. Λειτουργώντας "μυωπικά", έβλεπε μέχρι εκεί που θα εξασφάλιζε τη νίκη και την Πρωθυπουργία και όχι αυτό, το οποίο συνεπαγόταν η Πρωθυπουργία αυτή. Έβλεπε τη "λαμπερή" καρέκλα του Πρωθυπουργού, αλλά δεν έβλεπε τα "καλώδια", τα οποία έφταναν σ' αυτήν, καθιστώντας την μια "ηλεκτρική καρέκλα". Αν ο Γιωργάκης έφυγε "νύκτα", ο συγκάτοικός του κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στη "φάκα". Αναπόφευκτα, εφόσον δείχνει να μην κατανοεί την πραγματικότητα. Δείχνει να μην κατανοεί ότι θα έρθει αντιμέτωπος με όλους εκείνους τους "λόγους", οι οποίοι "έριξαν" την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Αυτό —και μόνον να το σκεφτεί κάποιος— είναι τρομακτικό. Τόσο τρομακτικό, που θα έπρεπε ο Σαμαράς από τα συμβαίνοντα γύρω του να "ψυλλιάζεται" ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Είναι δυνατόν σε κυβέρνηση της Δεξιάς να απουσιάζει το Μητσοτακαίηκο; Είναι δυνατόν να απέχει από μια Κυβέρνηση Σωτηρίας τόσο η Ντόρα όσο και ο αδερφός της; Από πότε έγιναν υπερήφανοι και εύθικτοι οι Μητσοτάκηδες, για ν' αρνούνται πόστα σε κυβερνητικό πλιάτσικο; Από πότε έγιναν "ριψάσπιδες" οι Μητσοτάκηδες; Θα μας άφηναν, χωρίς να μας "σώσουν"; Θα πετούσαν τις "ασπίδες" τους, όταν γνωρίζουν ότι οι "ασπίδες" χωράνε περισσότερα πράγματα από ολόκληρες "βαλίτσες"; Μόνον από τη στάση των Μητσοτάκηδων θα έπρεπε ο Σαμαράς να καταλάβει ότι τον πάνε για "σφαγείο".
Προφήτες δεν είμαστε, αλλά είμαστε κάτι παραπάνω από σίγουροι ότι θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, ο οποίος θα χρειαστεί ελικόπτερο διαφυγής. Θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, ο οποίος θα κληθεί να αντιμετωπίσει την οργή ενός λαού, χωρίς να υπάρχει το συνδικαλιστικό "κολάρο" ελέγχου του. Αυτός και η κυβέρνησή του θα πρέπει ν' αντιμετωπίσει την κοινωνία, χωρίς να ελέγχει ο ίδιος και το κόμμα του κανέναν συνδικαλιστικό φορέα. Θα πρέπει να εξαθλιώσει εργαζόμενους και συνταξιούχους χωρίς καμία συλλογική "άμυνα". Θα πρέπει να ξεκινήσει ιδιωτικοποιήσεις-ξεπουλήματα, χωρίς αυτές να έχουν "υποστήριξη" εκ των έσω.
Με τα μέτρα, τα οποία προβλέπονται από το δεύτερο Μνημόνιο, θα απελευθερωθούν δυνάμεις, που δεν έχουμε ξαναδεί στη Μεταπολίτευση. Αυτό είναι το μέλλον του Σαμαρά και απ' ό,τι φαίνεται δεν το κατανοεί. Δεν "βλέπει" την καταιγίδα που έρχεται. Δεν βλέπει το "κύμα" δυσαρέσκειας, το οποίο "φουσκώνει" και μέχρι τον Σεπτέμβρη μπορεί να γίνει "Τσουνάμι" αντίδρασης. Δεν "βλέπει" τις αντιδράσεις ενός κόσμου, ο οποίος πλέον δεν έχει τη δυνατότητα επιβίωσης. Δεν "βλέπει" την κοινωνική βία, η οποία άρχισε να "φουσκώνει" μέσω της καθημερινής "έκρηξης" της εγκληματικότητας. Δεν βλέπει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν την κατάσταση, εφόσον είναι αναγκασμένος να εφαρμόσει το παπανδρεϊκό Μνημόνιο, το οποίο έχει ήδη υπογράψει. Με μια ισχνότατη κοινοβουλευτική δύναμη θα πρέπει να χρεωθεί και τις "αμαρτίες" των άλλων.
Το χειρότερο βέβαια είναι ότι μόνος του έβαλε "θηλιά" στον λαιμό του. Γιατί; Γιατί έθεσε ο ίδιος τα κριτήρια με τα οποία θα κριθεί για τη θητεία του. Δεν μπορεί να εμφανιστεί σαν ο αδαής, ο οποίος απλά "κληρονόμησε" την άθλια κατάσταση. Πρόλαβε και, πάνω στην αγωνία του να εκλεγεί Πρωθυπουργός, απέδειξε ότι έχει —έστω και στοιχειωδώς— μια "εικόνα" της κατάστασης ...Της προδοτικής κατάστασης. Δυστυχώς για τον ίδιο πρόλαβε και "κατήγγειλε" τα εγκλήματα των προκατόχων και φίλων του. Ως εκ τούτου όμως —εκτός όλων των άλλων— θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τις δικές τους "καταγγελίες. Θα πρέπει να φανεί συνεπής και στους ψηφοφόρους του. Αυτό κι αν είναι απίθανο για τον πιτσαδόρο !! Γιατί; Γιατί δεν έχει στεγνώσει ακόμα η υπογραφή του για την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και παρουσιάζεται ήδη ασυνεπής απέναντι στους ψηφοφόρους του ...Έχει ήδη "απέναντί" του τους πιο καχύποπτους από αυτούς.
...Ο "Κομανέτσης" έκανε ήδη ό,τι στην πραγματική "μάχη" της πρώτης και πραγματικής εκλογικής αναμέτρησης διαβεβαίωνε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν θα έκανε ποτέ ...Έκανε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Αυτός, ο οποίος έλεγε ότι δεν θα γίνει "συνένοχος" με το ΠΑΣΟΚ, έγινε ήδη τέτοιος. Αυτός, ο οποίος έλεγε ότι δεν θα έσωνε το ΠΑΣΟΚ, είναι ήδη ο σωτήρας του. Έκανε ήδη αυτό, το οποίο τρόμαζε ολόκληρο τον αγανακτισμένο λαό και απλά δεν ήθελε να πιστέψει ότι θα μπορούσε να συμβεί από τους "συνενόχους" της Μεταπολίτευσης. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες προδόθηκε μια ολόκληρη παράταξη και ένα μεγάλο μέρος του λαού, το οποίο με την αποχή του απλά την διευκόλυνε για την επίτευξη του στόχου της.
Σε αυτήν την προδοσία πρωταγωνιστεί ο Σαμαράς ...Ο Σαμαράς, ο οποίος, ενάντια στη θέληση των οπαδών τού κόμματος του, συγκυβερνούσε με το ΠΑΣΟΚ —το οποίο μας έβαλε στο Μνημόνιο—, συγκυβερνά με αυτό και στην επόμενη περίοδο. Άρα; Άρα "ακυρώνει" από μόνος του τη βασική υπόσχεση, την οποία είχε δώσει ως κόμμα στους οπαδούς του και ως παράταξη στους Έλληνες πολίτες ...Ακυρώνει την υπόσχεση εκείνη, την οποία έδωσε σε έναν "πληγωμένο" λαό, ο οποίος απλά ήθελε να τιμωρηθούν οι εγκληματίες.
Ποια ήταν αυτή η υπόσχεση; Ότι, ακόμα κι αν εφάρμοζε το Μνημόνιο, ως τη μοναδική οδό σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας, θα έκανε το ελάχιστο που θα μπορούσε ως Πρωθυπουργός ...Θα έκανε εξεταστική επιτροπή, για να εξευρεθούν τα αίτια, που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ και βεβαίως να αποδοθούν εκεί που πρέπει οι όποιες ευθύνες υπάρχουν ...Εξεταστική για το "παιχνίδι" με τα ομόλογα, τις μυστικές συνεννοήσεις με τον Στρος Καν, τα CDS της "αγίας" οικογένειας ή τα "φουσκώματα" της ΕΛΣΤΑΤ. Πώς θα τα κάνει όλα αυτά, όταν ο βασικός κυβερνητικός εταίρος του είναι ταυτόχρονα και ο βασικός "κατηγορούμενος";
Όμως, ακόμα κι αν ήθελε να το κάνει, πόσο αμέτοχος είναι ο ίδιος από το "έγκλημα" αυτό; Έχει ή δεν έχει σχέση ο Σαμαράς με τη SIEMENS, η οποία μας οδήγησε στο ΔΝΤ; Την γνώριζε την SIEMENS, όταν "έριξε" την Κυβέρνηση Μητσοτάκη; Το γεγονός ότι ο Σαμαράς έχει υπάρξει μέλος της Μπίλντεμπεργκ, τον δεσμεύει στη συμπεριφορά του απέναντι σε εταιρείες-χορηγούς της, όπως η Goldman Sachs;
Tricolore Κυβέρνηση.
Η Κυβέρνηση της Bildeberg, Siemens και Goldman Sachs. 
.................................
Η συνέχεια του όπως πάντα καταπληκτικού αναλυτικού άρθρου του Τραϊανού  ΕΔΩ
"BRAVO ANTONIS...eskises"......όπως Αμερική

...o Σαμαράς ορκίστηκε ...ο Σημίτης ανέλαβε.
Η συμμορία των "καθηγητών", που μας έβαλε στο ΔΝΤ, ανέλαβε και επισήμως τη διακυβέρνηση της χώρας.
Το παρακράτος των τοκογλύφων και της Goldman Sachs ήταν ο πραγματικός νικητής των εκλογών.
...Με την ησυχία σου Αντώνη.
...μην βιάζεσαι ν' αποθεραπευτείς.
...αυτοί ξέρουν τι να κάνουν.
Ζούμε σε ρυθμούς Euro 2012 και θα ήταν δύσκολο να αποφύγουμε τον πειρασμό να περιγράψουμε τα σημερινά πολιτικά δρώμενα με ποδοσφαιρικούς όρους ...Δεν είμαστε άλλωστε και οι μόνοι. Σε μια περίοδο, όπου ακόμα και το ανδροειδές Μέρκελ αλλάζει το πρόγραμμα των επαφών του, προκειμένου να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, δεν μπορούμε να αποφύγουμε την "ποδοσφαιροποίηση" της επιχειρηματολογίας.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι, βλέποντας τον Αντώνη σχεδόν "ευτυχισμένο" Πρωθυπουργό, καταλαβαίνουμε ότι —μάλλον— κάπου υπάρχει πρόβλημα ...Κάπου δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει ...Κάπου έχασε τη "μπάλα" ...Έπαθε αυτό, το οποίο αποτελεί εφιάλτη για τον κάθε ποδοσφαιριστή ...Έκανε "τρίπλα" και ο μόνος, που την "έφαγε", ήταν ο ίδιος ...Έκανε "προσποίηση" και ο μόνος, που "έχασε" την επαφή με την πραγματικότητα, ήταν ο ίδιος. Ο αντίπαλός του παραμένει στη θέση του και ο ίδιος έχει χάσει την "ορατότητά" του.
Αυτήν την αίσθηση μάς δίνει ο Αντώνης. Είναι ο μόνος, που αντιλαμβάνεται την εκλογική του νίκη σαν προσωπικό του "θρίαμβο". Δεν εξηγείται διαφορετικά η χαρά του να ανέβει στην "ηλεκτρική" καρέκλα του Πρωθυπουργού, με βασική του υποχρέωση να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Γιορτάζει μια ασήμαντη εκλογική "νίκη", η οποία σε κανονικές συνθήκες όχι απλά δεν θα ήταν επίτευγμά του, αλλά υποχρέωσή του να εξασφαλίσει, ως αρχηγός τού ενός πόλου του δικομματισμού.
Αυτό —από μόνο του— είναι αρκετό, για να αποδείξει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Είναι προφανές ότι έπεσε θύμα της δικής του "προσποίησης". Δική του "προσποίηση" ήταν το δίλημμα περί ευρώ και δραχμής. Δικό του "παιχνίδι" ήταν η υπερπάντων μάχη απέναντι στον Τσίπρα. Όμως, αυτά δεν ήταν τίποτε παραπάνω από απλές "προσποιήσεις", προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές ...Ήταν "τρίπλες", για να ξεγελάσει το πόπολο ..."Κολπάκια", για να του "κλέψει" την ψήφο.
Τίποτε από όλα αυτά δεν ήταν πραγματικό. Ποτέ δεν τέθηκε θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ. Ποτέ δεν αποτέλεσε σοβαρή "απειλή" για τη διεθνή νομιμότητα της χώρας μια κυβέρνηση αριστερών "κατσαπλιάδων". Όλα αυτά ήταν επινοήσεις της εκλογικής "μάχης", η οποία μαινόταν ανεξέλεγκτα μέσα σε ένα τρομοκρατικό παραλήρημα των ΜΜΕ της Διαπλοκής. Ο αντίπαλός του Σαμαρά και της κυβέρνησής του δεν ήταν ούτε η Δραχμή ούτε οι "κατσαπλιάδες". Αντίπαλοι, της οποιασδήποτε κυβέρνησης κι αν εκλεγόταν από τον λαό, θα ήταν το Μνημόνιο και η εφαρμογή του ...Μια εφαρμογή, την οποία ο Σαμαράς "υποσχέθηκε" στους δανειστές μας ενυπογράφως.
Όμως ο Σαμαράς, χάνοντας —εντελώς απροσδόκητα και εξαιτίας των λαθών των απαιτητικών "δανειστών"— τις πρώτες εκλογές, αυτήν την υπόσχεση την "ξέχασε". Μέσα στον πανικό του και στην αγωνία του να διατηρηθεί στη θέση του αρχηγού του κόμματός της ΝΔ, "επινόησε" νέους "εχθρούς" — πιο βολικούς για τη "μάχη" του. Προσπαθώντας να ανατρέψει το αποτέλεσμα, έπεσε θύμα της δικής του "προπαγάνδας" και ξέχασε ποιο ήταν εξ’ αρχής το ζητούμενο ...Το ζητούμενο, που ήταν η εξυπηρέτηση των αφεντικών ...Η "επιτυχία", εκεί όπου "απέτυχε" ο φίλος και συγκάτοικός του Γιωργάκης ...Η "επιτυχία", που σε πρώτη φάση φαινόταν βατή, εφόσον, ως επικεφαλής του ενός πόλου του δικομματισμού, θα ήταν εύκολο να τον διαδεχθεί στην εξουσία και άρα να "δοκιμάσει" να φέρει εις πέρας αυτό, το οποίο δεν κατάφερε ο ΓΑΠ.
Από αυτήν τη βεβαιότητα, η οποία δεν "επιβεβαιώθηκε" από τις πρώτες εκλογές, ξεκίνησαν τα προβλήματα. Ο Σαμαράς και οι συν αυτώ απέτυχαν στο δευτερεύον και ξέχασαν το πρωτεύον. Πάνω στην αγωνία τους να κερδίσουν τις εκλογές, "ξέχασαν" τον λόγο που έγιναν αυτές οι εκλογές ..."Ξέχασαν" ότι το Μνημόνιο και η αντίδραση του λαού στα απάνθρωπα μέτρα του ήταν ο λόγος της προκήρυξης των εκλογών και όχι η θέλησή των δανειστών να κάνουν τον Σαμαρά Πρωθυπουργό. Αν μπορούσαν οι δανειστές να περάσουν τα "μέτρα" με τον Γιωργάκη, δεν θα είχαν κανέναν λόγο να κάνουν εκλογές ...Κάπου εκεί "χάθηκαν" στη Συγγρού. Ο Σαμαράς, ως αρχηγός της ΝΔ, απέτυχε να διαδεχθεί ομαλώς το ΠΑΣΟΚ και μετέτρεψε σε ντέρμπι μια νίκη, η οποία όμως δεν ήταν το ζητούμενο ..."Νίκη", τρόπος του λέγειν, αν σκεφτεί κάποιος το ποσοστό που τελικά πήρε σε συνδυασμό και με την τεράστια αποχή.
Σε άλλες εποχές το ποσοστό αυτό για τη ΝΔ θα ήταν αίτιο, για να πετάξουν τον αρχηγό της στον Καιάδα. Με αποχή, η οποία "άγγιζε" το 40%, ο "πιτσαδόρος" ηγέτης της πήρε ένα ταπεινό 29% ...Εικονικό 29%, εφόσον το πραγματικό ποσοστό επί του συνόλου του εκλογικού σώματος δεν ξεπερνά το (0,6X29) 17%. Με μια πρωτοφανούς εντάσεως τρομοκρατία του λαού και με αλλαγή της πραγματικής πολιτικής "αντζέντας", πήρε ένα ποσοστό, το οποίο κάποτε "οραματιζόταν" το ΚΚΕ ...Με τα κανάλια της Διαπλοκής να τρομοκρατούν καθημερινά τον κόσμο και να επιστρατεύονται όλα τα παλιά "χαρτιά" του παρελθόντος ...Ακόμα και τα "κονσερβοκούτια" επιστρατεύτηκαν, για να "πειστεί" ο κόσμος ότι πρέπει να ψηφίσει τον Σαμαρά ...Κατοχικές δραχμές, μαυραγορίτες και συσσίτια "επιστρατεύτηκαν", για να βοηθηθεί ο Σαμαράς ...Ο Σαμαράς, που τελικά "θριάμβευσε" με το 17%.
Με βάση λοιπόν τις πραγματικές ψήφους, όλοι μαζί οι "μνημονιακοί" δεν ξεπερνούν το 30% ...Μνημονιακοί, αφελείς και τρομοκρατημένοι δεν ξεπερνούν το ένα τρίτο του πραγματικού εκλογικού σώματος ...Ένα ποσοστό, το οποίο δεν τους εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση τη "λαϊκή εντολή" να εκτελέσουν το Μνημόνιο, εφόσον η σημερινή συγκυβέρνηση δεν έχει την απαιτούμενη "προβολή" στην κοινωνία ...Αυτό, δηλαδή, το οποίο θεωρούσε ως προαπαιτούμενο για τη σύνθεση κυβερνήσεως ο Βενιζέλος και μετά το "ξέχασε" ...Αυτό, το οποίο "ξέχασε" προφανώς μετά από εξασφαλίσεις και "εγγυήσεις" από την πλευρά του Σαμαρά ..."Εγγυήσεις" για το ακαταδίωκτο τόσο του ιδίου όσο και των "συντρόφων" του.
Έστω όμως κι έτσι, τα πράγματα δεν είναι απλά. Η νίκη αυτή δεν εξασφαλίζει τίποτε ιδιαίτερο, ούτε στον ίδιο ούτε στη Διαπλοκή, η οποία τον στήριξε. Πέρα από το γεγονός ότι θα "καταγραφεί" ως ο 13ος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, τίποτε δεν του εξασφαλίζει τη μακροημέρευση σε ένα πόστο με "γρουσούζικη" σειρά. Γιατί; Γιατί, όπως είπαμε, "ξεχάστηκε" το ζητούμενο των εκλογών. Πάνω στους πανηγυρισμούς τους, "ξέχασαν" το ζητούμενο. Ο Σαμαράς —επειδή "νίκησε"—, ο Βενιζέλος —επειδή εξασφάλισε "ατιμωρησία"— και ο Κουβέλης —επειδή έτσι του είπαν— συνέχισαν να πανηγυρίζουν και "ξέχασαν" το ζητούμενο αυτής της κυβέρνησης. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση αυτήν δεν είναι να "υπάρξει" ...Το ζητούμενο για την κυβέρνηση αυτήν είναι να εφαρμόσει αυτά, τα οποία ο αρχηγός της δεσμεύτηκε ενυπογράφως ότι θα εφαρμόσει.
Άρα; Άρα, ο πραγματικός "αντίπαλος" αυτής της κυβέρνησης δεν είναι ο Τσίπρας ...Ο πραγματικός αντίπαλος αυτής της κυβέρνησης είναι η εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου ...Των μέτρων εκείνων, που το πανίσχυρο και καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ απέτυχε να επιβάλει ...Τα μέτρα, που ήταν η αιτία για την οποία "έπεσε" η κυβέρνηση Παπανδρέου ...Τα μέτρα, που έφεραν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους έξω από τη Βουλή να φωνάζουν "να καεί να καεί... ... ...". Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για "σοκ και δέος", που ο Σαμαράς δεν "βλέπει" στα μάτια. Ούτε "ψύλος στον κόρφο" του. Ούτε καν υποψιάζεται προς τα πού θα "πάμε" προς τον Σεπτέμβριο ...Την πολυδάπανη και ενεργοβόρα "πύλη" του χειμώνα.
Όταν το ΠΑΣΟΚ των σκληρών και διεφθαρμένων "μανδαρίνων" της εξουσίας δεν άντεξε την πίεση των "μέτρων", είναι δυνατόν να την αντέξει το "τσίρκο" της Συγγρού; Όταν το ΠΑΣΟΚ των αδίστακτων Βενιζέλων, Λοβέρδων, Πρωτοπαπάδων και Σιφουνάκηδων δεν αντέχει, θα αντέξει η ΝΔ του Νότη του Αρούλη και του Σταϊκούρα; ...Το ΠΑΣΟΚ, που καθ’ όλη τη διάρκεια της ύστερης Μεταπολίτευσης έλεγχε τα πάντα ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε τον κρατικό και ιδιωτικό συνδικαλισμό ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε τον κρατικό μηχανισμό ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε όλα τα "ταμεία" του κράτους ...Το ΠΑΣΟΚ του "κληρονόμου" του Ανδρέα. Αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν άντεξε και "έπεσε". Αυτό το ΠΑΣΟΚ εξαφανίστηκε στις εκλογές που ακολούθησαν. Αυτό το ΠΑΣΟΚ διαδέχεται η ΝΔ του Αντωνάκη. Αυτό το πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ —το οποίο εξαϋλώθηκε— προσπαθεί να υποκαταστήσει η έτσι κι αλλιώς ευάλωτη "παρέα" της Συγγρού.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο για τον οποίο μιλάμε για "βέρτιγκο"; Κάπου εκεί μπερδεύτηκε ο Αντωνάκης με τις "ντρίπλες" του. Ζαλίστηκε από την "περιστροφή" και τις συνεχείς "κωλοτούμπες" του στη διάρκεια των εκλογών. Λειτουργώντας "μυωπικά", έβλεπε μέχρι εκεί που θα εξασφάλιζε τη νίκη και την Πρωθυπουργία και όχι αυτό, το οποίο συνεπαγόταν η Πρωθυπουργία αυτή. Έβλεπε τη "λαμπερή" καρέκλα του Πρωθυπουργού, αλλά δεν έβλεπε τα "καλώδια", τα οποία έφταναν σ' αυτήν, καθιστώντας την μια "ηλεκτρική καρέκλα". Αν ο Γιωργάκης έφυγε "νύκτα", ο συγκάτοικός του κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στη "φάκα". Αναπόφευκτα, εφόσον δείχνει να μην κατανοεί την πραγματικότητα. Δείχνει να μην κατανοεί ότι θα έρθει αντιμέτωπος με όλους εκείνους τους "λόγους", οι οποίοι "έριξαν" την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Αυτό —και μόνον να το σκεφτεί κάποιος— είναι τρομακτικό. Τόσο τρομακτικό, που θα έπρεπε ο Σαμαράς από τα συμβαίνοντα γύρω του να "ψυλλιάζεται" ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Είναι δυνατόν σε κυβέρνηση της Δεξιάς να απουσιάζει το Μητσοτακαίηκο; Είναι δυνατόν να απέχει από μια Κυβέρνηση Σωτηρίας τόσο η Ντόρα όσο και ο αδερφός της; Από πότε έγιναν υπερήφανοι και εύθικτοι οι Μητσοτάκηδες, για ν' αρνούνται πόστα σε κυβερνητικό πλιάτσικο; Από πότε έγιναν "ριψάσπιδες" οι Μητσοτάκηδες; Θα μας άφηναν, χωρίς να μας "σώσουν"; Θα πετούσαν τις "ασπίδες" τους, όταν γνωρίζουν ότι οι "ασπίδες" χωράνε περισσότερα πράγματα από ολόκληρες "βαλίτσες"; Μόνον από τη στάση των Μητσοτάκηδων θα έπρεπε ο Σαμαράς να καταλάβει ότι τον πάνε για "σφαγείο".
Προφήτες δεν είμαστε, αλλά είμαστε κάτι παραπάνω από σίγουροι ότι θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, ο οποίος θα χρειαστεί ελικόπτερο διαφυγής. Θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, ο οποίος θα κληθεί να αντιμετωπίσει την οργή ενός λαού, χωρίς να υπάρχει το συνδικαλιστικό "κολάρο" ελέγχου του. Αυτός και η κυβέρνησή του θα πρέπει ν' αντιμετωπίσει την κοινωνία, χωρίς να ελέγχει ο ίδιος και το κόμμα του κανέναν συνδικαλιστικό φορέα. Θα πρέπει να εξαθλιώσει εργαζόμενους και συνταξιούχους χωρίς καμία συλλογική "άμυνα". Θα πρέπει να ξεκινήσει ιδιωτικοποιήσεις-ξεπουλήματα, χωρίς αυτές να έχουν "υποστήριξη" εκ των έσω.
Με τα μέτρα, τα οποία προβλέπονται από το δεύτερο Μνημόνιο, θα απελευθερωθούν δυνάμεις, που δεν έχουμε ξαναδεί στη Μεταπολίτευση. Αυτό είναι το μέλλον του Σαμαρά και απ' ό,τι φαίνεται δεν το κατανοεί. Δεν "βλέπει" την καταιγίδα που έρχεται. Δεν βλέπει το "κύμα" δυσαρέσκειας, το οποίο "φουσκώνει" και μέχρι τον Σεπτέμβρη μπορεί να γίνει "Τσουνάμι" αντίδρασης. Δεν "βλέπει" τις αντιδράσεις ενός κόσμου, ο οποίος πλέον δεν έχει τη δυνατότητα επιβίωσης. Δεν "βλέπει" την κοινωνική βία, η οποία άρχισε να "φουσκώνει" μέσω της καθημερινής "έκρηξης" της εγκληματικότητας. Δεν βλέπει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν την κατάσταση, εφόσον είναι αναγκασμένος να εφαρμόσει το παπανδρεϊκό Μνημόνιο, το οποίο έχει ήδη υπογράψει. Με μια ισχνότατη κοινοβουλευτική δύναμη θα πρέπει να χρεωθεί και τις "αμαρτίες" των άλλων.
Το χειρότερο βέβαια είναι ότι μόνος του έβαλε "θηλιά" στον λαιμό του. Γιατί; Γιατί έθεσε ο ίδιος τα κριτήρια με τα οποία θα κριθεί για τη θητεία του. Δεν μπορεί να εμφανιστεί σαν ο αδαής, ο οποίος απλά "κληρονόμησε" την άθλια κατάσταση. Πρόλαβε και, πάνω στην αγωνία του να εκλεγεί Πρωθυπουργός, απέδειξε ότι έχει —έστω και στοιχειωδώς— μια "εικόνα" της κατάστασης ...Της προδοτικής κατάστασης. Δυστυχώς για τον ίδιο πρόλαβε και "κατήγγειλε" τα εγκλήματα των προκατόχων και φίλων του. Ως εκ τούτου όμως —εκτός όλων των άλλων— θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τις δικές τους "καταγγελίες. Θα πρέπει να φανεί συνεπής και στους ψηφοφόρους του. Αυτό κι αν είναι απίθανο για τον πιτσαδόρο !! Γιατί; Γιατί δεν έχει στεγνώσει ακόμα η υπογραφή του για την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και παρουσιάζεται ήδη ασυνεπής απέναντι στους ψηφοφόρους του ...Έχει ήδη "απέναντί" του τους πιο καχύποπτους από αυτούς.
...Ο "Κομανέτσης" έκανε ήδη ό,τι στην πραγματική "μάχη" της πρώτης και πραγματικής εκλογικής αναμέτρησης διαβεβαίωνε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν θα έκανε ποτέ ...Έκανε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Αυτός, ο οποίος έλεγε ότι δεν θα γίνει "συνένοχος" με το ΠΑΣΟΚ, έγινε ήδη τέτοιος. Αυτός, ο οποίος έλεγε ότι δεν θα έσωνε το ΠΑΣΟΚ, είναι ήδη ο σωτήρας του. Έκανε ήδη αυτό, το οποίο τρόμαζε ολόκληρο τον αγανακτισμένο λαό και απλά δεν ήθελε να πιστέψει ότι θα μπορούσε να συμβεί από τους "συνενόχους" της Μεταπολίτευσης. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες προδόθηκε μια ολόκληρη παράταξη και ένα μεγάλο μέρος του λαού, το οποίο με την αποχή του απλά την διευκόλυνε για την επίτευξη του στόχου της.
Σε αυτήν την προδοσία πρωταγωνιστεί ο Σαμαράς ...Ο Σαμαράς, ο οποίος, ενάντια στη θέληση των οπαδών τού κόμματος του, συγκυβερνούσε με το ΠΑΣΟΚ —το οποίο μας έβαλε στο Μνημόνιο—, συγκυβερνά με αυτό και στην επόμενη περίοδο. Άρα; Άρα "ακυρώνει" από μόνος του τη βασική υπόσχεση, την οποία είχε δώσει ως κόμμα στους οπαδούς του και ως παράταξη στους Έλληνες πολίτες ...Ακυρώνει την υπόσχεση εκείνη, την οποία έδωσε σε έναν "πληγωμένο" λαό, ο οποίος απλά ήθελε να τιμωρηθούν οι εγκληματίες.
Ποια ήταν αυτή η υπόσχεση; Ότι, ακόμα κι αν εφάρμοζε το Μνημόνιο, ως τη μοναδική οδό σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας, θα έκανε το ελάχιστο που θα μπορούσε ως Πρωθυπουργός ...Θα έκανε εξεταστική επιτροπή, για να εξευρεθούν τα αίτια, που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ και βεβαίως να αποδοθούν εκεί που πρέπει οι όποιες ευθύνες υπάρχουν ...Εξεταστική για το "παιχνίδι" με τα ομόλογα, τις μυστικές συνεννοήσεις με τον Στρος Καν, τα CDS της "αγίας" οικογένειας ή τα "φουσκώματα" της ΕΛΣΤΑΤ. Πώς θα τα κάνει όλα αυτά, όταν ο βασικός κυβερνητικός εταίρος του είναι ταυτόχρονα και ο βασικός "κατηγορούμενος";
Όμως, ακόμα κι αν ήθελε να το κάνει, πόσο αμέτοχος είναι ο ίδιος από το "έγκλημα" αυτό; Έχει ή δεν έχει σχέση ο Σαμαράς με τη SIEMENS, η οποία μας οδήγησε στο ΔΝΤ; Την γνώριζε την SIEMENS, όταν "έριξε" την Κυβέρνηση Μητσοτάκη; Το γεγονός ότι ο Σαμαράς έχει υπάρξει μέλος της Μπίλντεμπεργκ, τον δεσμεύει στη συμπεριφορά του απέναντι σε εταιρείες-χορηγούς της, όπως η Goldman Sachs;
Tricolore Κυβέρνηση.
Η Κυβέρνηση της Bildeberg, Siemens και Goldman Sachs. 
.................................
Η συνέχεια του όπως πάντα καταπληκτικού αναλυτικού άρθρου του Τραϊανού  ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου