(πολλές ρήσεις χρησιμοποιεί τώρα τελευταία ο "ήπιος" πρωθυπουργός μας, από Κέννεντυ μέχρι και Σωκράτη. Προδίδει μόνος του την προέλευσή του, ο "αναγεννημένος". Σιγά σιγά όμως θα φτάσουμε και εκεί. Γιατί νόμος του κράτους θανάτωσε και τον Σωκράτη, αλλά δεν απέδειξε τελικά την νομιμότητα του ο νόμος κύριε "αναγεννημένε". Γιατί οι νόμοι κύριε, συντάσσονται από ανθρώπους και όχι από θεούς, άρα δεν είναι αλάθητοι !!! Όχι φυσικά πως είναι αθώοι οι καθηγητές, αλλά βλέπετε όλοι εμείς, από "σοφούς" και μη, φτάσαμε στο σήμερα, ώστε όλα να έχουν την ίδια μούρη, γιατί εμείς το επιτρέψαμε. Όπως τα pigs που δηλώνουν σήμερα ανθρώπινες ψυχές, σαν τα πραγματικά γουρούνια που κάποτε καίγονταν από την Ιερά εξέταση ως φονείς... Τι σας λέω τώρα. Διαβάστε λίγα από αυτά.....
ΜΕΓΑΛΟΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ
Υπήρχαν επιτυχημένοι δικηγόροι που «έχτισαν» την καριέρα τους
υπερασπιζόμενοι αποκλειστικά κατηγορουμένους / ζώα. Ο πιο ξακουστός ήταν ο
Γάλλος Βαρθολομαίος Σασενέ, ικανότατος συνήγορος ο οποίος ειδικευόταν στην
υπεράσπιση αρουραίων. Το 1531 οι κάτοικοι της γαλλικής πόλης Οτόν είδαν τις
σιταποθήκες τους να αδειάζουν επικίνδυνα εξαιτίας της επιδρομής χιλιάδων
αρουραίων. Αμέσως το τοπικό δικαστήριο απήγγειλε την κατηγορία της
απρόκλητης και κακόβουλης φθοράς ξένης περιουσίας και κάλεσε τα τρωκτικά να
παρουσιαστούν ενώπιον του εντός έξι ημερών. Όπως ήταν φυσικό, κανένας
ποντικός δεν εμφανίστηκε, γεγονός που εξόργισε το δικαστή, ο οποίος θέλησε
να επιβάλει τη θανατική ποινή στα ανυποψίαστα ζώα. Τότε ακριβώς παρενέβει ο
Σασενέ τονίζοντας ότι οι αρουραίοι δεν έδειξαν ασέβεια προς το δικαστήριο,
απλώς δεν ενημερώθηκαν για την κλήτευση τους επειδή μετακινήθηκαν υπογείως
στο διπλανό χωριό. Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, τα επιχειρήματα του Σασενέ
έπεισαν τον δικαστή, ο οποίος όρισε νέα δικάσιμο ώστε να ειδοποιηθούν οι
αρουραίοι. Δυστυχώς για τους ανθρώπους, οι δίκες αρουραίων συνεχίστηκαν και
κατά τη διάρκεια της επιδημίας πανώλης που σάρωσε την Ευρώπη του 14ου αιώνα.
Κανείς δεν είχε αντιληφθεί ότι τα τρωκτικά ήταν οι φορείς της επιδημίας, κι
έτσι τη στιγμή που οι αρουραίοι απαγχονίζονταν στις πλατείες, ο μισός
πληθυσμός της Ευρώπης αφανιζόταν από το Μαύρο Θάνατο.
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΧΑΝΙΜΠΑΛ
Εκτός από τις κλοπές, τα ζώα κατηγορήθηκαν και για ανθρωποκτονίες. Το
Δεκέμβριο του 1457 μια μικρή γουρούνα συνελήφθη στο Σαβινί της Γαλλίας
κατηγορουμένη ότι έπνιξε και παραμόρφωσε ένα βρέφος την ώρα που κοιμόταν στο
κρεβατάκι του. Οι αυτόπτες μάρτυρες υποστήριξαν ότι η γουρούνα μπήκε στο
σπίτι όταν η μητέρα του βρέφους απουσίαζε και κατευθύνθηκε στο δωμάτιο του
παιδιού. Πριν προλάβουν να επέμβουν, η γουρούνα καταπλάκωσε και ποδοπάτησε
το μωρό. Μαζί με τη γουρούνα είχαν μπει στο σπίτι και τα έξι γουρουνάκια
της, που βρέθηκαν λουσμένα από το αίμα του μωρού. Το δικαστήριο δήλωσε τον
αποτροπιασμό του για το ειδεχθές, όπως το χαρακτήρισε, έγκλημα και διέταξε
το θάνατο της γουρούνας από το δήμιο. Τα γουρουνάκια απαλλάχθηκαν των
κατηγοριών λόγω του νεαρού της ηλικίας τους. Ένα ανάλογο περιστατικό συνέβη
το 1494 στο Κλερμόντ της Γαλλίας, όταν ένας πεινασμένος χοίρος κατασπάραξε
ένα βρέφος ανήμερα το Πάσχα. Το γουρούνι καταδικάστηκε για βρεφοκτονία και
οδηγήθηκε στην πλατεία της πόλης όπου και απαγχονίστηκε κάτω από τις
επευφημίες του κόσμου. Μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα τα οικόσιτα ζώα,
ειδικότερα τα γουρούνια, ήταν οι συνήθεις κατηγορούμενοι από τα υπόλοιπα
είδη του ζωικού βασιλείου.
Και αυτοί ήταν νόμοι κάποτε αγαπητέ .....Οψόμεθα... Α)
Σεβασμό και τήρηση του νόμου για τα ΑΕΙ ζητάει ο πρωθυπουργός σε
απαντητική επιστολή του προς τους πρυτάνεις του Εθνικού Μετσόβιου
Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Η υπακοή στους νόμους της δημοκρατίας είναι καθήκον κάθε πολίτη αυτής
της χώρας, και κατεξοχήν των πανεπιστημιακών δασκάλων», επισημαίνει ο κ.
Παπαδήμος.
Επισημαίνει παράλληλα ότι ο νόμος για τα ΑΕΙ είναι νόμος της πολιτείας
και δεν μπορεί να εφαρμόζεται επιλεκτικά, ενώ όπως υπογραμμίζει, «τυχόν
ατέλειες ενός νόμου σε μια δημοκρατία θεραπεύονται μέσα από την οδό της
νομοθετικής διαδικασίας, και όχι με την άρνηση της εφαρμογής του νόμου».
Όπως υπενθυμίζει ο Πρωθυπουργός, «ο νόμος για τη μεταρρύθμιση των
Πανεπιστημίων, του οποίου η εφαρμογή παρεμποδίζεται από τμήματα της
πανεπιστημιακής κοινότητας, ψηφίστηκε από μια μεγάλη πλειοψηφία 255
βουλευτών του Κοινοβουλίου». Δηλώνει επίσης ότι «συμμερίζεται πλήρως»
την έκκλησή των κ.κ. Σιμόπουλου και Πελεγρίνη για εθνική ενότητα και
καταλογή, αλλά όπως προσθέτει «πρέπει να εργαστούμε όλοι, ο καθένας από
τη θέση ευθύνης που κατέχει, για να αποκατασταθούν συνθήκες ηρεμίας στα
πανεπιστήμια».
Επικαλείται τέλος μια ρήση από την «Απολογία» του Σωκράτη για το
σεβασμό στο κράτος δικαίου της δημοκρατικής πολιτείας, ζητώντας από τους
πρυτάνεις «να συμβάλουν με το κύρος τους στην εκτόνωση της έντασης
για
το καλό του δημόσιου Πανεπιστημίου και του τόπου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου