ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Α. Καθώς το χρήμα στον σύγχρονο καπιταλισμό αποτελεί απλά μια λογιστική μονάδα υπολογισμού χωρίς υλικό αντίκρυσμα ανταλλαγής, η λύση στο σύγχρονο πρόβλημα της Ελλάδας, με το οποίο μας εκβιάζουν όλους, είναι στην βάση της απλή. Τόσο απλή που κανένας από τους εκβιαστές – εκβιαζόμενους κυβερνήτες μας και πολιτικούς μας δεν την έχει σκεφτεί. Στην χώρα μας σήμερα κυκλοφορούν κάποια δις Ευρώ. Ας υποθέσουμε με βάση το Α.Ε.Π. ότι το ποσό αυτό είναι τουλάχιστον περί τα 500 δις Ευρώ (κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι πάνω από 800 δις). Είναι σαφές ότι, εάν το χρήμα αυτό μπορούσε να συγκεντρωθεί και να αποδοθεί στους δανειστές το πρόβλημα του χρέους θα λυνόταν δια μιας. Καθώς το χρήμα αποτελεί απλά λογιστική ανταλλακτική μονάδα, εάν το χρήμα αυτό πολλαπλασιαζόταν θα επερχόταν λύση του προβλήματος που στην βάση του είναι λογιστικό. Αρα το βασικό ζητούμενο είναι ο πολλαπλασιασμός μιας λογιστικής αξίας, μιας εικονικής μονάδας ανταλλαγής. Η λύση λοιπόν είναι πολύ απλή: ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΔΟΣΗ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ. Εννοώ: παράλληλα με το Ευρώ να εκδοθεί και να κυκλοφορεί στην Ελλάδα και ελληνικό νόμισμα, ακόμα και με άλλο τίτλο (για να μην έχουμε άμεσο νομικό πρόβλημα) π.χ. “Ανταλλακτική Μονάδα”. Με τον τρόπο αυτό, θα πολλαπλασιαζόταν αυτόματα το (ούτως ή άλλως λογιστικό) χρήμα στην ελληνική πραγματικότητα και θα μπορούσαν να βρεθούν και να εξοικονομηθούν τα Ευρώ που χρειάζονται για να πληρωθεί το δημόσιο χρέος, χωρίς να γονατίσουν οι Ελληνες και να ξεπουληθεί η Ελλάδα. Β. Το ουσιαστικό πρόβλημα στην λύση αυτή θα ήταν οι εσωτερικές ανταλλαγές και οι εισαγωγές που αθρόα γίνονται στην Ελλάδα. Το τυπικό πρόβλημα έγκειται στην συμφωνία προσχώρησης στο Ευρώ. Οι εσωτερικές ανταλλαγές θα γίνονται με την ταυτόχρονη χρήση Ευρώ και Ανταλλακτικής Μονάδας και τα δύο νομίσματα θα είναι αποδεκτά στην ελληνική επικράτεια (αυτό εξυπηρετεί μία σειρά σκοπών και σκοπιμοτήτων μερικές από τις οποίες αναλύονται κατωτέρω). Για να καλυφθεί το κόστος και να στηριχθεί η συναλλαγματική επάρκεια, αλλά και η ελληνική παραγωγική οικονομία, τα εισαγόμενα προϊόντα θα πωλούνται και θα συναλλάσσονται αποκλειστικά σε Ανταλλακτικές Μονάδες (όχι σε Ευρώ γιατί έτσι η “Ανταλλακτική Μονάδα” θα χάσει άμεσα την ανταλλακτική της αξία). Αντίστοιχα, τα ελληνικής παραγωγής παραγωγής προϊόντα θα πωλούνται αρχικά μόνο σε Ευρώ (για να καταξιωθεί και ενισχυθεί το παραγόμενο στην Ελλάδα προϊόν). Οι υπηρεσίες θα πληρώνονται και με τα δύο νομίσματα (νόμισμα Ευρώ ή “Ανταλλακτική Μονάδα”). Η ισοτιμία θα πρέπει να οριστεί σε 1 Ευρώ προς 1 Ανταλλακτική Μονάδα. Ετσι θα λυθούν πολλά προβλήματα και χαμένος κόπων μετατροπών, αλλά και θα λυθούν πολλά σκοτεινά ζητήματα τα οποία οι οικονομολόγοι και η “αγορά” τα γνωρίζουν καλά.. Οντας εκτός διεθνούς συναλλαγής, αλλά και άμεσα συνδεδεμένη με το Ευρώ, η Ανταλλακτική Μονάδα δεν πρόκειται και δεν θα μπορεί να δεχθεί έντονες συναλλαγματικές πιέσεις και πληθωριστική επίθεση. Από εδώ και πέρα προκαλώ την φαντασία και το μυαλό σας να σκεφτεί και τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας και του νέου νομίσματος. Κατά την γνώμη μου άμεσο πρόβλημα ουσίας δεν πρόκειται να προκύψει. Αλλωστε, οι περισσότερες οικονομίες του πλανήτη λειτουργούν ουσιαστικά με το σύστημα του διπλού, τριπλού, τετραπλού ή πολλαπλού νομίσματος. Αντίθετα, η λύση αυτή θα εξελίξει την ελληνική παραγωγικότητα και θα αναγκάσει σε παραγωγική στροφή την ελληνική οικονομία, δίνοντάς της και ένα επιπλέον ανταγωνιστικό πλεονέκτημα κόστους. Οι συναλλαγές με το εξωτερικό θα εξυπηρετούνται από την ανταλλαγή από το κράτος Ανταλλακτικών Μονάδων με Ευρώ (θα έχουμε με τον τρόπο αυτό την δυνατότητα ως κράτος – κοινωνία να ελέγξουμε και την ασυδοσία του δήθεν ελευθέρου εμπορίου, χωρίς αυτό να αποτελεί τυπικό φραγμό σε όσα έχουμε υπογράψει με την κατάπτυστη συνθήκη της Λισσαβόνας). Είναι βέβαιο ότι με την λύση αυτή ο διπλασιασμός του κυκλοφορούντος χρήματος θα προκαλέσει άμεση αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας. Είναι επίσης βέβαιο ότι το ανωτέρω σχήμα προφυλάσσει από τις πληθωριστικές αυξητικές τάσεις στον δείκτη τιμών καταναλωτή και θα πρέπει κάλλιστα να συνδυαστεί με μία σοβαρή και αυστηρή νομοθεσία κατά της αισχροκέρδειας (που και αυτή δεν προσκρούει, αλλά είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές συνθήκες που και προστατεύουν και τους πολίτες – Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης και απαγορεύουν την καταχρηστική άσκηση των δικαιωμάτων – όλες οι συνθήκες). Γ. Η Ε.Ε., η Ευρωζώνη και ο διεθνής (ληστρικός) παράγοντας Είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα επικαλεστούν τον διεθνή παράγοντα για να αρνηθούν την λύση αυτή και θα θωρακίσουν τους ισχυρισμούς τους ξανά με τον φόβο του διεθνούς παράγοντα. Στην πραγματικότητα οι αντιδράσεις θα είναι μόνο λεκτικές και όχι ουσιαστικές, καθώς η λύση αυτή είναι και προς το συμφέρον όλων των ανωτέρω “παραγόντων” και διεθνών ληστών. Εάν είναι σκληρές οι θέσεις τους, ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να δώσει τις απαντήσεις. Μη ονομάζοντας νόμισμα την “Ανταλλακτική Μονάδα”, όποιος σταθεί στο τυπικό μέρος των ευρωπαϊκών συνθηκών, θα πρέπει πρωτίστως να διεξαγάγει ένα πολυετή νομικό αγώνα και ένα ακόμα πιο πολυετή ουσιαστικό αγώνα για να δοθεί ή να μην δοθεί ο χαρακτηρισμός νόμισμα στην “Ανταλλακτική Μονάδα”. Πολλά χρόνια μετά, το πιο πιθανό θα είναι να έχει συμβιβαστεί η διαφορά. Υπάρχουν μία σειρά από διεθνείς συμβάσεις και πλούσια νομολογία των διεθνών δικαστηρίων που προστατεύουν τους ανθρώπους έναντι της κερδοσκοπίας. Εάν ανοίξουμε και την ουσία του ύψους των δανείων και των υποχρεώσεων που ανέλαβε η χώρα τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για τους δανειστές και τις κυβερνήσεις όργανά τους. Αλλωστε θα ήταν αδύνατο ουσιαστικά να μαζέψουν τα Ευρώ από την χώρα μας με βίαια μέσα και να τα πάρουν πίσω (όπως ίσως θα απαιτήσουν): με την προσχώρηση στο Ευρώ διαθέσαμε σημαντικό εθνικό πλούτο (στην πραγματικότητα λογιστικές μονάδες δραχμής) στην έκδοσή του και ουσιαστικά ανταλλάξαμε τις δραχμές μας με τα Ευρώ που πήραμε. Σε κάθε περίπτωση, ούτε ακύρωση των Ελληνικών Ευρώ μπορεί να γίνει καθώς αυτά κυκλοφορούν σε όλη την Ευρώπη και σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Το κόστος ακύρωσης και ανταλλαγής θα ήταν υπερ-πολλαπλάσιο της αξίας των Ευρώ και της σκοπιμότητας μιας τέτοιας κίνησης και της διεθνούς αναστάτωσης που θα επέφερε. Ομως, οι “δανειστές” και οι εντολοδόχοι τους τίποτα από τα πιο πάνω δεν μπορούν και δεν πρόκειται να πράξουν. Η λύση τους ευνοεί πολλαπλά, διασφαλίζει τα συμφέροντά τους και ηρεμεί τον καπιταλισμό από ένα τεράστιο πανικό χρέους και χρεοκοπίας – πτώχευσης της Ελλάδας και μη πληρωμής του “χρέους” της. Πρώτα από όλα, με την λύση αυτή δεν εξερχόμαστε τυπικά και ουσιαστικά από το Ευρώ και την Ευρωζώνη, αφού το Ευρώ θα συνεχίσει να κυκλοφορεί και να αποτελεί το νόμισμα της Ελλάδας (ούτε του δημιουργούμε πληθωριστικό πρόβλημα). Αποφεύγουν λοιπόν την συναλλαγματική κρίση, την κατάρρευση του Ευρώ και της Ευρωζώνης , αυτήν που φοβούνται, εάν η Ελλάδα εξέλθει της ευρωζώνης και όσα θα επακολουθήσουν για τις δικές τους οικονομίες και “αγορές”. Αποφεύγουν, επίσης, τον φόβο και την αγωνία της βέβαιης ελληνικής χρεοκοπίας – τυπικής πτώχευσης και τα αμέσως αρνητικά αποτελέσματα στις δικές τους οικονομίες και κοινωνίες. Με το χρηματικό πλεόνασμα σε Ευρώ που θα δημιουργηθεί, διασφαλίζουν όλοι την αποπληρωμή των δανείων τους (σε Ευρώ). Επέρχεται συνεπώς διασφάλιση των δανείων και ηρεμία στις “αγορές”. Παράλληλα, παύουν να έχουν τις εσωτερικές αντιρρήσεις των κοινωνιών τους και την ανάγκη δανεισμού της Ελλάδας. Τα χρήματα αυτά μπορούν πλέον να τα διαθέσουν για τους δικούς τους σκοπούς και για τις δικές τους κοινωνίες. Είναι συνεπώς σαφές ότι πρόκειται άμεσα και μετά χαράς να συμφωνήσουν καθώς η λύση αυτή τους συμφέρει πολύπλευρα, αφού παύουν οι επισφάλειες, ο αναβρασμός, οι υποχρεώσεις στήριξης, ο φόβος της πτώχευσης – χρεοκοπίας και μη πληρωμής των ελληνικών ομολόγων και αποδεσμεύονται από εκατοντάδες προβλήματα που είναι πλέον ορατά και για τους ίδιους, υπό το φάσμα μιας αδύνατης και υπό συνεχή αναβρασμό Ελλάδας – βόμβας στα θεμέλια του οικοδομήματος. Απέναντι στο ¨πτωχεύουμε, επαναστατούμε και δεν σας πληρώνουμε” είναι βέβαιο ότι η λύση αυτή τους δίνει μια σοβαρή ελπίδα … . Κύριοι του καπιταλισμού και του συστήματος, άλλη λύση δεν υπάρχει και η λύση αυτή είναι απλή και μας βολεύει όλους και εσάς και εμάς. Οσο για τις κοινωνίες με κέντρο τον άνθρωπο, που ονειρεύονται και προσδοκούν χιλιάδες άνθρωποι αυτές θα βρεθούν μπροστά μας στα επόμενα χρόνια ως ανάγκη αυτοσυντήρησης της ανθρωπότητας απέναντι στην φρενοβλάβεια, την ανθρωποφαγία και την βαρβαρότητα του συστήματός σας. Με φιλικούς χαιρετισμούς Δημήτρης Καραμήτσας Αντιπρόεδρος του ΙΝ.ΚΑ. (ν. ΙΝ.ΚΑ.) Υ.Γ. Η λύση (για όσους δεν με γνωρίζουν) δεν απηχεί και δεν πρεσβεύει την κοσμοθεωρία και την πολιτική μου ταυτότητα και συγκρότηση (αν και η “ανταλλακτική μονάδα” μπορεί να κρύβει κοινωνικούς και ανθρώπινους θησαυρούς). Απλά είναι μία λύση καινοτομίας, μια λύση πέρα από τα “όχι” και τις “αρνήσεις” και η μοναδική που τέμνει και λύνει το πρόβλημα με βάση τα δεδομένα του καπιταλισμού. Μετά την πρόταση αυτή θα μπορούμε τουλάχιστον να διαπιστώσουμε, εάν κάποιοι είναι προδότες και συμμέτοχοι στο ξεπούλημα και στην υποδούλωση της πατρίδας. http://dialogoskoinonia.wordpress.com/ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ !!!

ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

 

Α. Καθώς το χρήμα στον σύγχρονο καπιταλισμό αποτελεί απλά μια λογιστική μονάδα υπολογισμού χωρίς υλικό αντίκρυσμα ανταλλαγής, η λύση στο σύγχρονο πρόβλημα της Ελλάδας, με το οποίο μας εκβιάζουν όλους, είναι στην βάση της απλή. Τόσο απλή που κανένας από τους εκβιαστές – εκβιαζόμενους κυβερνήτες μας και πολιτικούς μας δεν την έχει σκεφτεί.

Στην χώρα μας σήμερα κυκλοφορούν κάποια δις Ευρώ. Ας υποθέσουμε με βάση το Α.Ε.Π. ότι το ποσό αυτό είναι τουλάχιστον περί τα 500 δις Ευρώ (κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι πάνω από 800 δις). Είναι σαφές ότι, εάν το χρήμα αυτό μπορούσε να συγκεντρωθεί και να αποδοθεί στους δανειστές το πρόβλημα του χρέους θα λυνόταν δια μιας. Καθώς το χρήμα αποτελεί απλά λογιστική ανταλλακτική μονάδα, εάν το χρήμα αυτό πολλαπλασιαζόταν θα επερχόταν λύση του προβλήματος που στην βάση του είναι λογιστικό. Αρα το βασικό ζητούμενο είναι ο πολλαπλασιασμός μιας λογιστικής αξίας, μιας εικονικής μονάδας ανταλλαγής.

Η λύση λοιπόν είναι πολύ απλή: ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΔΟΣΗ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.

Εννοώ: παράλληλα με το Ευρώ να εκδοθεί και να κυκλοφορεί στην Ελλάδα και ελληνικό νόμισμα, ακόμα και με άλλο τίτλο (για να μην έχουμε άμεσο νομικό πρόβλημα) π.χ. “Ανταλλακτική Μονάδα”. Με τον τρόπο αυτό, θα πολλαπλασιαζόταν αυτόματα το (ούτως ή άλλως λογιστικό) χρήμα στην ελληνική πραγματικότητα και θα μπορούσαν να βρεθούν και να εξοικονομηθούν τα Ευρώ που χρειάζονται για να πληρωθεί το δημόσιο χρέος, χωρίς να γονατίσουν οι Ελληνες και να ξεπουληθεί η Ελλάδα.

Β. Το ουσιαστικό πρόβλημα στην λύση αυτή θα ήταν οι εσωτερικές ανταλλαγές και οι εισαγωγές που αθρόα γίνονται στην Ελλάδα. Το τυπικό πρόβλημα έγκειται στην συμφωνία προσχώρησης στο Ευρώ.

Οι εσωτερικές ανταλλαγές θα γίνονται με την ταυτόχρονη χρήση Ευρώ και Ανταλλακτικής Μονάδας και τα δύο νομίσματα θα είναι αποδεκτά στην ελληνική επικράτεια (αυτό εξυπηρετεί μία σειρά σκοπών και σκοπιμοτήτων μερικές από τις οποίες αναλύονται κατωτέρω).

Για να καλυφθεί το κόστος και να στηριχθεί η συναλλαγματική επάρκεια, αλλά και η ελληνική παραγωγική οικονομία, τα εισαγόμενα προϊόντα θα πωλούνται και θα συναλλάσσονται αποκλειστικά σε Ανταλλακτικές Μονάδες (όχι σε Ευρώ γιατί έτσι η “Ανταλλακτική Μονάδα” θα χάσει άμεσα την ανταλλακτική της αξία).

Αντίστοιχα, τα ελληνικής παραγωγής παραγωγής προϊόντα θα πωλούνται αρχικά μόνο σε Ευρώ (για να καταξιωθεί και ενισχυθεί το παραγόμενο στην Ελλάδα προϊόν).

Οι υπηρεσίες θα πληρώνονται και με τα δύο νομίσματα (νόμισμα Ευρώ ή “Ανταλλακτική Μονάδα”). 

Η ισοτιμία θα πρέπει να οριστεί σε 1 Ευρώ προς 1 Ανταλλακτική Μονάδα. Ετσι θα λυθούν πολλά προβλήματα και χαμένος κόπων μετατροπών, αλλά και θα λυθούν πολλά σκοτεινά ζητήματα τα οποία οι οικονομολόγοι και η “αγορά” τα γνωρίζουν καλά.. Οντας εκτός διεθνούς συναλλαγής, αλλά και άμεσα συνδεδεμένη με το Ευρώ, η Ανταλλακτική Μονάδα δεν πρόκειται και δεν θα μπορεί να δεχθεί έντονες συναλλαγματικές πιέσεις και πληθωριστική επίθεση.

Από εδώ και πέρα προκαλώ την φαντασία και το μυαλό σας να σκεφτεί και τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας και του νέου νομίσματος. Κατά την γνώμη μου άμεσο πρόβλημα ουσίας δεν πρόκειται να προκύψει. Αλλωστε, οι περισσότερες οικονομίες του πλανήτη λειτουργούν ουσιαστικά με το σύστημα του διπλού, τριπλού, τετραπλού ή πολλαπλού νομίσματος.

Αντίθετα, η λύση αυτή θα εξελίξει την ελληνική παραγωγικότητα και θα αναγκάσει σε παραγωγική στροφή την ελληνική οικονομία, δίνοντάς της και ένα επιπλέον ανταγωνιστικό πλεονέκτημα κόστους.

Οι συναλλαγές με το εξωτερικό θα εξυπηρετούνται από την ανταλλαγή από το κράτος Ανταλλακτικών Μονάδων με Ευρώ (θα έχουμε με τον τρόπο αυτό την δυνατότητα ως κράτος – κοινωνία να ελέγξουμε και την ασυδοσία του δήθεν ελευθέρου εμπορίου, χωρίς αυτό να αποτελεί τυπικό φραγμό σε όσα έχουμε υπογράψει με την κατάπτυστη συνθήκη της Λισσαβόνας). 

Είναι βέβαιο ότι με την λύση αυτή ο διπλασιασμός του κυκλοφορούντος χρήματος θα προκαλέσει άμεση αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας.

Είναι επίσης βέβαιο ότι το ανωτέρω σχήμα προφυλάσσει από τις πληθωριστικές αυξητικές τάσεις στον δείκτη τιμών καταναλωτή και θα πρέπει κάλλιστα να συνδυαστεί με μία σοβαρή και αυστηρή νομοθεσία κατά της αισχροκέρδειας (που και αυτή δεν προσκρούει, αλλά είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές συνθήκες που και προστατεύουν και τους πολίτες – Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης και απαγορεύουν την καταχρηστική άσκηση των δικαιωμάτων – όλες οι συνθήκες).

Γ. Η Ε.Ε., η Ευρωζώνη και ο διεθνής (ληστρικός) παράγοντας

Είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα επικαλεστούν τον διεθνή παράγοντα για να αρνηθούν την λύση αυτή και θα θωρακίσουν τους ισχυρισμούς τους ξανά με τον φόβο του διεθνούς παράγοντα.

Στην πραγματικότητα οι αντιδράσεις θα είναι μόνο λεκτικές και όχι ουσιαστικές, καθώς η λύση αυτή είναι και προς το συμφέρον όλων των ανωτέρω “παραγόντων” και διεθνών ληστών. Εάν είναι σκληρές οι θέσεις τους, ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να δώσει τις απαντήσεις.

Μη ονομάζοντας νόμισμα την “Ανταλλακτική Μονάδα”, όποιος σταθεί στο τυπικό μέρος των ευρωπαϊκών συνθηκών, θα πρέπει πρωτίστως να διεξαγάγει ένα πολυετή νομικό αγώνα και ένα ακόμα πιο πολυετή ουσιαστικό αγώνα για να δοθεί ή να μην δοθεί ο χαρακτηρισμός νόμισμα στην “Ανταλλακτική Μονάδα”. Πολλά χρόνια μετά, το πιο πιθανό θα είναι να έχει συμβιβαστεί η διαφορά. Υπάρχουν μία σειρά από διεθνείς συμβάσεις και πλούσια νομολογία των διεθνών δικαστηρίων που προστατεύουν τους ανθρώπους έναντι της κερδοσκοπίας. Εάν ανοίξουμε και την ουσία του ύψους των δανείων και των υποχρεώσεων που ανέλαβε η χώρα τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για τους δανειστές και τις κυβερνήσεις όργανά τους. 

Αλλωστε θα ήταν αδύνατο ουσιαστικά να μαζέψουν τα Ευρώ από την χώρα μας με βίαια μέσα και να τα πάρουν πίσω (όπως ίσως θα απαιτήσουν): με την προσχώρηση στο Ευρώ διαθέσαμε σημαντικό εθνικό πλούτο (στην πραγματικότητα λογιστικές μονάδες δραχμής) στην έκδοσή του και ουσιαστικά ανταλλάξαμε τις δραχμές μας με τα Ευρώ που πήραμε. Σε κάθε περίπτωση, ούτε ακύρωση των Ελληνικών Ευρώ μπορεί να γίνει καθώς αυτά κυκλοφορούν σε όλη την Ευρώπη και σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Το κόστος ακύρωσης και ανταλλαγής θα ήταν υπερ-πολλαπλάσιο της αξίας των Ευρώ και της σκοπιμότητας μιας τέτοιας κίνησης και της διεθνούς αναστάτωσης που θα επέφερε.

Ομως, οι “δανειστές” και οι εντολοδόχοι τους τίποτα από τα πιο πάνω δεν μπορούν και δεν πρόκειται να πράξουν. Η λύση τους ευνοεί πολλαπλά, διασφαλίζει τα συμφέροντά τους και ηρεμεί τον καπιταλισμό από ένα τεράστιο πανικό χρέους και χρεοκοπίας – πτώχευσης της Ελλάδας και μη πληρωμής του “χρέους” της.

Πρώτα από όλα, με την λύση αυτή δεν εξερχόμαστε τυπικά και ουσιαστικά από το Ευρώ και την Ευρωζώνη, αφού το Ευρώ θα συνεχίσει να κυκλοφορεί και να αποτελεί το νόμισμα της Ελλάδας (ούτε του δημιουργούμε πληθωριστικό πρόβλημα). Αποφεύγουν λοιπόν την συναλλαγματική κρίση, την κατάρρευση του Ευρώ και της Ευρωζώνης , αυτήν που φοβούνται, εάν η Ελλάδα εξέλθει της ευρωζώνης και όσα θα επακολουθήσουν για τις δικές τους οικονομίες και “αγορές”.

Αποφεύγουν, επίσης, τον φόβο και την αγωνία της βέβαιης ελληνικής χρεοκοπίας – τυπικής πτώχευσης και τα αμέσως αρνητικά αποτελέσματα στις δικές τους οικονομίες και κοινωνίες.

Με το χρηματικό πλεόνασμα σε Ευρώ που θα δημιουργηθεί, διασφαλίζουν όλοι την αποπληρωμή των δανείων τους (σε Ευρώ). Επέρχεται συνεπώς διασφάλιση των δανείων και ηρεμία στις “αγορές”.

Παράλληλα, παύουν να έχουν τις εσωτερικές αντιρρήσεις των κοινωνιών τους και την ανάγκη δανεισμού της Ελλάδας. Τα χρήματα αυτά μπορούν πλέον να τα διαθέσουν για τους δικούς τους σκοπούς και για τις δικές τους κοινωνίες.

Είναι συνεπώς σαφές ότι πρόκειται άμεσα και μετά χαράς να συμφωνήσουν καθώς η λύση αυτή τους συμφέρει πολύπλευρα, αφού παύουν οι επισφάλειες, ο αναβρασμός, οι υποχρεώσεις στήριξης, ο φόβος της πτώχευσης – χρεοκοπίας και μη πληρωμής των ελληνικών ομολόγων και αποδεσμεύονται από εκατοντάδες προβλήματα που είναι πλέον ορατά και για τους ίδιους, υπό το φάσμα μιας αδύνατης και υπό συνεχή αναβρασμό Ελλάδας – βόμβας στα θεμέλια του οικοδομήματος. Απέναντι στο ¨πτωχεύουμε, επαναστατούμε και δεν σας πληρώνουμε” είναι βέβαιο ότι η λύση αυτή τους δίνει μια σοβαρή ελπίδα … .

Κύριοι του καπιταλισμού και του συστήματος, άλλη λύση δεν υπάρχει και η λύση αυτή είναι απλή και μας βολεύει όλους και εσάς και εμάς.

Οσο για τις κοινωνίες με κέντρο τον άνθρωπο, που ονειρεύονται και προσδοκούν χιλιάδες άνθρωποι αυτές θα βρεθούν μπροστά μας στα επόμενα χρόνια ως ανάγκη αυτοσυντήρησης της ανθρωπότητας απέναντι στην φρενοβλάβεια, την ανθρωποφαγία και την βαρβαρότητα του συστήματός σας.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Δημήτρης Καραμήτσας

Αντιπρόεδρος του ΙΝ.ΚΑ. (ν. ΙΝ.ΚΑ.)

Υ.Γ. Η λύση (για όσους δεν με γνωρίζουν) δεν απηχεί και δεν πρεσβεύει την κοσμοθεωρία και την πολιτική μου ταυτότητα και συγκρότηση (αν και η “ανταλλακτική μονάδα” μπορεί να κρύβει κοινωνικούς και ανθρώπινους θησαυρούς). Απλά είναι μία λύση καινοτομίας, μια λύση πέρα από τα “όχι” και τις “αρνήσεις” και η μοναδική που τέμνει και λύνει το πρόβλημα με βάση τα δεδομένα του καπιταλισμού. Μετά την πρόταση αυτή θα μπορούμε τουλάχιστον να διαπιστώσουμε, εάν κάποιοι είναι προδότες και συμμέτοχοι στο ξεπούλημα και στην υποδούλωση της πατρίδας. 

http://dialogoskoinonia.wordpress.com/