1) Όταν κτίζει κάποιος τον κόσμο του, κλέβοντας τα πάντα από τον άλλον εκμεταλλευόμενος σύμβολα και νοήματα, αυτό που θα παρουσιάσει, καλλίτερα που θα πουλήσει προς τα έξω, θα είναι πέρα για πέρα ψεύτικο, ανακριβέστατο, γεμάτο πλάνη και ψευδαίσθηση. Θα είναι απλώς το παραμύθι των μεγάλων. Κάποιος κάπου τόλμησε να μιλήσει για παραδόσεις. Ποιές παραδόσεις ; όταν τα πάντα είναι ένα τεράστιο ψέμα, για ποιές παραδόσεις να μιλήσουμε ; " Ο μεγάλος παράγοντας της εξέλιξης των λαών δε στάθηκε ποτέ η αλήθεια αλλά η πλάνη " έλεγε ο Ναπολέοντας, γιατί πολύ απλά γνώριζε. Γνώριζε επειδή ήταν έργο του, για το που θα έστελνε την ανθρωπότητα τότε, εν αγνοία της. Ευχόμαστε "δύναμη". Δύναμη είναι η Αλήθεια και όχι κάποιο προϊόν κλοπής, ανακρίβειας και παραπλάνησης. Ο άνθρωπος πως θα βρει Δύναμη, αν δεν γίνει λάτρης και κυνηγός της Αλήθειας ; Ποιός Έλληνας θα είναι αυτός που θα απαγορεύσει να χρησιμοποιούνται τα σύμβολά του από αλλότριους ανθρώπους, με αλλότριες σκέψεις και προθέσεις ; Ποιός Έλληνας θα είναι αυτός που θα επαναφέρει το νόημα των νοημάτων στην ορθή τους θέση ; 2) Πολύ φοβάμαι πως ακόμα και καλοπροαίρετοι άνθρωποι, πλανώνται αν πιστεύουν πως οι επερχόμενες εκλογές θα αλλάξουν την κατάσταση. Δεν το βασίζω στο ρητό "αν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα θα ήταν παράνομες" Το βασίζω στο "που πας ρε καραμήτρο ξυπόλητος στα αγκάθια.." Αυτό σημαίνει πως δεν ξέρουν πως λειτουργεί το σύστημα. Αλλιώς, θα νοιάζονται κλασικά για καρέκλες και προνόμια. Μπορεί από την άλλη να είναι αφελείς πιστεύοντας πως θα λειτουργήσουν ως δούρειοι ίπποι, αλλά σφάλουν πέρα για πέρα. Αν δεν γίνει δουλειά πολύ στην βάση, τα πάντα ίδια θα μένουν και συνεχώς θα οδεύουν προς το χειρότερο. Μόνον που ο χρόνος στένεψε και η τελική μάχη θα δοθεί. Ενώ εμείς χάνουμε και τα τελευταία δευτερόλεπτα που απομένουν χαζολογώντας καβγαδίζοντας και χασκογελώντας. Δυστυχώς η κατάσταση που επικρατεί στην χώρα είναι άκρως απογοητευτική, όχι μόνον για την μιζέρια της και για το που βρίσκεται σήμερα, αλλά για το επίπεδο του λαού της που ζει στην καρακοσμάρα του, στον ατομικισμό του, θεωρώντας αφελώς "ότι καλά κάνει". Εμ, πως να είναι αρκετά για έναν άνθρωπο τα όσα γήϊνα χρόνια ζει, για να καταλάβει τα άχρονα νοήματα της απεραντοσύνης ; Νάγια Σχόλια

1) Όταν κτίζει κάποιος τον κόσμο του, κλέβοντας τα πάντα από τον άλλον εκμεταλλευόμενος σύμβολα και νοήματα, αυτό που θα παρουσιάσει, καλλίτερα που θα πουλήσει προς τα έξω, θα είναι πέρα για πέρα ψεύτικο, ανακριβέστατο, γεμάτο πλάνη και ψευδαίσθηση. Θα είναι απλώς το παραμύθι των μεγάλων.
Κάποιος κάπου τόλμησε να μιλήσει για παραδόσεις. Ποιές παραδόσεις ; όταν τα πάντα είναι ένα τεράστιο ψέμα, για ποιές παραδόσεις να μιλήσουμε ;
" Ο μεγάλος παράγοντας της εξέλιξης των λαών δε στάθηκε ποτέ η αλήθεια αλλά η πλάνη " έλεγε ο Ναπολέοντας, γιατί πολύ απλά γνώριζε. Γνώριζε επειδή ήταν έργο του, για το που θα έστελνε την ανθρωπότητα τότε, εν αγνοία της.
Ευχόμαστε "δύναμη". Δύναμη είναι η Αλήθεια και όχι κάποιο προϊόν κλοπής, ανακρίβειας και παραπλάνησης. Ο άνθρωπος πως θα βρει Δύναμη, αν δεν γίνει λάτρης και κυνηγός της Αλήθειας ;
Ποιός Έλληνας θα είναι αυτός που θα απαγορεύσει να χρησιμοποιούνται τα σύμβολά του από αλλότριους ανθρώπους, με αλλότριες σκέψεις και προθέσεις ; Ποιός Έλληνας θα είναι αυτός που θα επαναφέρει το νόημα των νοημάτων στην ορθή τους θέση ;

2) Πολύ φοβάμαι πως ακόμα και καλοπροαίρετοι άνθρωποι, πλανώνται αν πιστεύουν πως οι επερχόμενες εκλογές θα αλλάξουν την κατάσταση. Δεν το βασίζω στο ρητό "αν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα θα ήταν παράνομες" Το βασίζω στο "που πας ρε καραμήτρο ξυπόλητος στα αγκάθια.." Αυτό σημαίνει πως δεν ξέρουν πως λειτουργεί το σύστημα. Αλλιώς, θα νοιάζονται κλασικά για καρέκλες και προνόμια. Μπορεί από την άλλη να είναι αφελείς πιστεύοντας πως θα λειτουργήσουν ως δούρειοι ίπποι, αλλά σφάλουν πέρα για πέρα. Αν δεν γίνει δουλειά πολύ στην βάση, τα πάντα ίδια θα μένουν και συνεχώς θα οδεύουν προς το χειρότερο. Μόνον που ο χρόνος στένεψε και η τελική μάχη θα δοθεί. Ενώ εμείς χάνουμε και τα τελευταία δευτερόλεπτα που απομένουν χαζολογώντας καβγαδίζοντας και χασκογελώντας. Δυστυχώς η κατάσταση που επικρατεί στην χώρα είναι άκρως απογοητευτική, όχι μόνον για την μιζέρια της και για το που βρίσκεται σήμερα, αλλά για το επίπεδο του λαού της που ζει στην καρακοσμάρα του, στον ατομικισμό του, θεωρώντας αφελώς "ότι καλά κάνει".   Εμ, πως να είναι αρκετά για έναν άνθρωπο τα όσα γήϊνα χρόνια ζει, για να καταλάβει τα άχρονα νοήματα της απεραντοσύνης ;

Νάγια