Σχολιασμός ανώνυμου αναγνώστη σε άρθρο του ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ με τίτλο :
Η «ψυχική ανακούφιση» του ιδίου του Αντώνη Κάντα, πρώην αναπληρωτή διευθυντή εξοπλισμών μετά την ομολογία του, γίνεται εν μια νυκτί «ψυχική καταρράκωση» για όσους αναφέρονται στην απολογία του που αποκαλύπτει το Capital.gr .
O Κάντας προκαλεί πολιτικό και επιχειρηματικό σεισμό, τουλάχιστον σε επίπεδο αρχικών εντυπώσεων, αφού όσα λέει πρέπει να αποδειχτούν από την ανάκριση. Για τι μιλάει ο Κάντας;
Μίζες από δώδεκα εξοπλιστικά προγράμματα, 17 πρόσωπα που εμπλέκονται στο «μιζάρισμα», τουλάχιστον 5 ηχηρά πολιτικά πρόσωπα (κάποια άμεσα, κάποια έμμεσα και κάποια χωρίς ουσιαστικά κανένα ίχνος στοιχείου), δυο πασίγνωστους επιχειρηματίες (τον έναν για δυο μίζες τον άλλο εμμέσως) και άγνωστες σπαρταριστές λεπτομέρειες για τα άγνωστα παρασκήνια στον κόσμο των δωροδοκιών και των κρυφών συναλλαγών.
Στην έκτασης 30 σελίδων (ερωταπαντήσεις) απολογία - μαμούθ των 4 ημερών στους ανακριτές Μαλλή και Σταυρόπουλου και παρουσία των δικηγόρων Μαντζουράνη και Μπίσια, ο Κάντας φτάνει στο σημείο να ηθικολογεί για το «διακομματικό μοίρασμα της μίζας», και αναφέρεται σε πολιτικά πρόσωπα:
Στους τότε προϊσταμένους του Άκη Τσοχατζόπουλου και Γιάννη Σμπώκου που ήδη έχουν καταδικαστεί για τις «χρυσές μίζες», αλλά επιχειρεί να βάλει στο κάδρο της ποινικής δικογραφίας και τον πρώην Υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου.
Μάλιστα για τον τελευταίο αναφέρει ότι επέκτεινε τη σύμβαση για τα Kornet αλλά και τα Leopard για τα οποία ο ίδιος ομολογεί υπέρογκη μίζα.
Διακομματική
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Κάντας ηθικολογεί και αναφέρεται στο «σύνθετο, πολύπλοκο και διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων», μιλώντας για περιστατικό «όπου ο Κων. Μητσοτάκης επιχειρηματολογούσε με λεπτομερή στοιχεία υπέρ της προμήθειας των F-16, ενώ ο Μιλτιάδης Έβερτ υπέρ των F-15». Με αφορμή αυτό μάλιστα στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ, θυμάται ο κατηγορούμενος, «κυκλοφορούσε με μία δόση χιούμορ ότι ο Μητσοτάκης κέρδισε τον Υπουργό, γιατί ο Τσοχατζόπουλος ήταν μαζί με τον Έβερτ υπέρ της προμήθειας των F-15 , τα οποία εκπροσωπούσε ο Θωμάς Λιακουνάκος».
Δυο μίζες
Στον κ. Λιακουνάκο, ο Κάντας αποδίδει δυο μίζες και συγκεκριμένα, ισχυρίζεται πώς του άφησε στο γραφείο του σε ένα σακ -βουαγιάζ με 600.000 ευρώ, ενώ εμπλέκει στην υπόθεση και δύο στενούς του συνεργάτες. Παράλληλα για την προ του 1990 υπόθεση ομολογεί «μίζα περί το 1 εκατομμύριο από τον κ.Λιακουνάκο». Βέβαια όλα αυτά πρέπει να αποδειχτούν όπως και οι αναφορές του σε όλα τα πρόσωπα:
*Πάνος Ευσταθίου, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας γερμανικής εταιρείας, STN ATLAS, που τον δωροδόκησε για την προμήθεια των υποβρυχίων 214 και τα ASRAD με 1,5 εκατομμύριο.
*Φάνης Λυγινός, Ελβετός τραπεζίτης, που του άνοιξε λογαριασμούς στους οποίους εμβάζονταν οι μίζες.
* Σπύρος Μεταξάς, ο δικηγόρος που του συνέστησε τις offshore.
* Kωνσταντίνος Δαφέρμος, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας των kornet εταιρείας KBP.
* Παύλος Νικολαίδης, «πρόεδρος», όπως λέει, «ή αντιπρόεδρος σε κρατική πολεμική βιομηχανία, μάλλον την ΕΒΟ, στενός φίλος και κουμπάρος του Τσοχατζόπουλου, ο οποίος στα τέλη του 2002 μου ζήτησε να του καταβάλω κάποια από τα χρήματα που πήρα από το Δαφέρμο».
*Λάμπρος Μπαρτζώκας, υπάλληλος της κρατικής ρωσικής εταιρείας ROSOVOORUZEHNIA που τον δωροδόκησε για το αντιαεροπορικό σύστημα OSA AMK .
*Δημήτρης Παπαχρήστος, εκπρόσωπος της γερμανικής WEGMANN,απ΄ τον οποίο επίσης δωροδοκήθηκε.
*Χρήστος Τούμπας, απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας, εκπρόσωπος της EMBRAER, από τον οποίο επίσης έλαβε "δωράκι".
*Κωνσταντίνος Μπαλέρμπας ή Μπαλέμπας σύμβουλος της Ericsson που του κατέβαλλε χρήματα για τα ραντάρ ARTHUR.
* Ο κος Κομνόπουλος (δεν αναφέρει το μικρό του όνομα) που τον δωροδόκησε για τα EXOCET του πολεμικού ναυτικού.
* Θωμάς Λιακουνάκος, ιδιοκτήτης της AXON και εκπρόσωπος κατασκευαστριών εταιρειών δύο στενοί συνεργάτες του οι κ.κ Αποστόλου και Αρκουμανέας.
* Εμπλέκει ακόμα τον κο OSWALD, επίσης διαχειριστή των παράνομων πληρωμών του.
Από που ομολογεί μίζες
1. Υποβρύχια - Συνολικά 500-600.000 ευρώ.
2. Σύστημα κατεύθυνσης και ελέγχου του αντιαεροπορικού βλήματος Stinger Asrad: Περίπου 1.500.000 ευρώ.
3. Αντιαρματικοί πύραυλοι ΚΟRNET: Περίπου 3 .000.000 δολάρια , εκ των οποίων τα 700.000 ευρώ σε μετρητά.
4. Αντιαεροπορικό σύστημα μικρού βεληνεκούς OSA AMK: 1.700.000 δολάρια.
5. Αυτοκινούμενα πυροβόλα της γερμανικής εταιρείας WEGMANN: Συνολικά 750.000 ευρώ εκ των οποίων 100.000 ευρώ σε μετρητά.
6. Αερομεταφερόμενο σύστημα επιτήρησης ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) : Συνολικά 250.000 ευρώ.
7. Ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR : 240.000 ευρώ.
8. ΜΙRAGE 200-5: 800.000 ευρώ.
9. Πύραυλοι επιφάνειας - επιφανείας σε πυραυλακάτους πολεμικού ναυτικού -EXOCET: Περίπου 400.000 ευρώ.
10. LEOPARD 2 : 600.000 σε ένα σακ βουαγιάζ μέσα στο γραφείο του.
11. Επί κυβερνήσεως Ζολώτα το 1989 -αναβάθμιση αρμάτων Μ48, αμερικανικής προέλευσης με γερμανική τεχνολογία: 1.000.000 ευρώ.
12. Από διάφορα προγράμματα που δεν θυμάται -όπως δήλωσε-, "είτε του Θωμά Λιακουνάκου, είτε άλλων εκπροσώπων: 1.000.000 ευρώ".
Το εξοπλιστικό "παιχνίδι" ήταν διακομματικό - Μήπως και η μίζα; Τι αποκάλυψε ο Κάντας
Φαίνεται ότι ο Κάντας στην προσπάθειά του να πέσει όσο το δυνατόν πιο μαλακά εκτός από στοιχεία και ονόματα ,λέει και αλήθειες που δεν είναι απαραίτητο να πει στη παρούσα φάση.
Μίλησε για «το σύνθετο, πολύπλοκο και διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων». Εννοώντας προφανώς το “παιχνίδι της μίζας”. Όπου βέβαια αυτή μπορεί να αποδειχτεί.
Ήταν και είναι κοινή πεποίθηση ότι στα θέματα των εξοπλισμών υπήρχε μια “διακομματική συνεννόηση”. Τουλάχιστον σ΄ότι είχε να κάνει με τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά . Οι “κοντρες” ήταν πάντα χαλαρές κι έφθαναν μέχρι ενός σημείου. Η υλοποίηση των προγραμμάτων συνεχιζόταν χωρίς εμπόδια ακόμη κι αν υπήρχε εναλλαγή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Και δεν είναι πια μυστικό ότι οι “βαρόνοι” των εξοπλισμων φρόντιζαν να έχουν ανθρώπους και επαφές και στα δύο πρώην μεγάλα κόμματα. Κάποιοι ακόμη και σε κάποια μικρότερα. Επιλεκτικά.
Εκτός από βολικό ίσως να αποδεικνυόταν και πιο φθηνο για τις εταιρείες να έχουν μια σχέση και με τους δύο πόλους εξουσίας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Δεν ήταν πάντα έτσι αλλά από τα μέσα της δεκαετίας και μετά ήταν σαφές ότι το εξοπλιστικό σύστημα είχε βρει το τρόπο να ελέγχει τους δυο βασικούς παίχτες του πολιτικού μας συστήματος.
Αυτή ήταν και η δουλειά των λεγόμενων αντιπροσώπων των εταιρειών κολοσσών που πούλαγαν ή ήθελαν να πουλήσουν στην Ελλάδα. Εκτός από το να ...ξεχνάνε σακ βουαγιάζ σε γραφεία!
Γι΄ αυτό ο Κάντας μίλησε για διακομματικό παιχνίδι. Το ‘ χε δει από κοντά να παίζεται και το γνώριζε καλά. Τώρα γιατί το “πέταξε”; Θα δείξει σύντομα...
ΤΑΡΑΧΘΗΚΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ από τις αποκαλύψεις Κάντα για τις Γερμανικές μίζες! Η εισαγγελία της Βρέμης γνωρίζει πώς διοχετεύθηκαν οι μίζες στην Αθήνα!
Από τον Παναγιώτη ΣτάθηΗ «ψυχική ανακούφιση» του ιδίου του Αντώνη Κάντα, πρώην αναπληρωτή διευθυντή εξοπλισμών μετά την ομολογία του, γίνεται εν μια νυκτί «ψυχική καταρράκωση» για όσους αναφέρονται στην απολογία του που αποκαλύπτει το Capital.gr .
O Κάντας προκαλεί πολιτικό και επιχειρηματικό σεισμό, τουλάχιστον σε επίπεδο αρχικών εντυπώσεων, αφού όσα λέει πρέπει να αποδειχτούν από την ανάκριση. Για τι μιλάει ο Κάντας;
Μίζες από δώδεκα εξοπλιστικά προγράμματα, 17 πρόσωπα που εμπλέκονται στο «μιζάρισμα», τουλάχιστον 5 ηχηρά πολιτικά πρόσωπα (κάποια άμεσα, κάποια έμμεσα και κάποια χωρίς ουσιαστικά κανένα ίχνος στοιχείου), δυο πασίγνωστους επιχειρηματίες (τον έναν για δυο μίζες τον άλλο εμμέσως) και άγνωστες σπαρταριστές λεπτομέρειες για τα άγνωστα παρασκήνια στον κόσμο των δωροδοκιών και των κρυφών συναλλαγών.
Στην έκτασης 30 σελίδων (ερωταπαντήσεις) απολογία - μαμούθ των 4 ημερών στους ανακριτές Μαλλή και Σταυρόπουλου και παρουσία των δικηγόρων Μαντζουράνη και Μπίσια, ο Κάντας φτάνει στο σημείο να ηθικολογεί για το «διακομματικό μοίρασμα της μίζας», και αναφέρεται σε πολιτικά πρόσωπα:
Στους τότε προϊσταμένους του Άκη Τσοχατζόπουλου και Γιάννη Σμπώκου που ήδη έχουν καταδικαστεί για τις «χρυσές μίζες», αλλά επιχειρεί να βάλει στο κάδρο της ποινικής δικογραφίας και τον πρώην Υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου.
Μάλιστα για τον τελευταίο αναφέρει ότι επέκτεινε τη σύμβαση για τα Kornet αλλά και τα Leopard για τα οποία ο ίδιος ομολογεί υπέρογκη μίζα.
Διακομματική
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Κάντας ηθικολογεί και αναφέρεται στο «σύνθετο, πολύπλοκο και διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων», μιλώντας για περιστατικό «όπου ο Κων. Μητσοτάκης επιχειρηματολογούσε με λεπτομερή στοιχεία υπέρ της προμήθειας των F-16, ενώ ο Μιλτιάδης Έβερτ υπέρ των F-15». Με αφορμή αυτό μάλιστα στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ, θυμάται ο κατηγορούμενος, «κυκλοφορούσε με μία δόση χιούμορ ότι ο Μητσοτάκης κέρδισε τον Υπουργό, γιατί ο Τσοχατζόπουλος ήταν μαζί με τον Έβερτ υπέρ της προμήθειας των F-15 , τα οποία εκπροσωπούσε ο Θωμάς Λιακουνάκος».
Δυο μίζες
Στον κ. Λιακουνάκο, ο Κάντας αποδίδει δυο μίζες και συγκεκριμένα, ισχυρίζεται πώς του άφησε στο γραφείο του σε ένα σακ -βουαγιάζ με 600.000 ευρώ, ενώ εμπλέκει στην υπόθεση και δύο στενούς του συνεργάτες. Παράλληλα για την προ του 1990 υπόθεση ομολογεί «μίζα περί το 1 εκατομμύριο από τον κ.Λιακουνάκο». Βέβαια όλα αυτά πρέπει να αποδειχτούν όπως και οι αναφορές του σε όλα τα πρόσωπα:
*Πάνος Ευσταθίου, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας γερμανικής εταιρείας, STN ATLAS, που τον δωροδόκησε για την προμήθεια των υποβρυχίων 214 και τα ASRAD με 1,5 εκατομμύριο.
*Φάνης Λυγινός, Ελβετός τραπεζίτης, που του άνοιξε λογαριασμούς στους οποίους εμβάζονταν οι μίζες.
* Σπύρος Μεταξάς, ο δικηγόρος που του συνέστησε τις offshore.
* Kωνσταντίνος Δαφέρμος, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας των kornet εταιρείας KBP.
* Παύλος Νικολαίδης, «πρόεδρος», όπως λέει, «ή αντιπρόεδρος σε κρατική πολεμική βιομηχανία, μάλλον την ΕΒΟ, στενός φίλος και κουμπάρος του Τσοχατζόπουλου, ο οποίος στα τέλη του 2002 μου ζήτησε να του καταβάλω κάποια από τα χρήματα που πήρα από το Δαφέρμο».
*Λάμπρος Μπαρτζώκας, υπάλληλος της κρατικής ρωσικής εταιρείας ROSOVOORUZEHNIA που τον δωροδόκησε για το αντιαεροπορικό σύστημα OSA AMK .
*Δημήτρης Παπαχρήστος, εκπρόσωπος της γερμανικής WEGMANN,απ΄ τον οποίο επίσης δωροδοκήθηκε.
*Χρήστος Τούμπας, απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας, εκπρόσωπος της EMBRAER, από τον οποίο επίσης έλαβε "δωράκι".
*Κωνσταντίνος Μπαλέρμπας ή Μπαλέμπας σύμβουλος της Ericsson που του κατέβαλλε χρήματα για τα ραντάρ ARTHUR.
* Ο κος Κομνόπουλος (δεν αναφέρει το μικρό του όνομα) που τον δωροδόκησε για τα EXOCET του πολεμικού ναυτικού.
* Θωμάς Λιακουνάκος, ιδιοκτήτης της AXON και εκπρόσωπος κατασκευαστριών εταιρειών δύο στενοί συνεργάτες του οι κ.κ Αποστόλου και Αρκουμανέας.
* Εμπλέκει ακόμα τον κο OSWALD, επίσης διαχειριστή των παράνομων πληρωμών του.
Από που ομολογεί μίζες
1. Υποβρύχια - Συνολικά 500-600.000 ευρώ.
2. Σύστημα κατεύθυνσης και ελέγχου του αντιαεροπορικού βλήματος Stinger Asrad: Περίπου 1.500.000 ευρώ.
3. Αντιαρματικοί πύραυλοι ΚΟRNET: Περίπου 3 .000.000 δολάρια , εκ των οποίων τα 700.000 ευρώ σε μετρητά.
4. Αντιαεροπορικό σύστημα μικρού βεληνεκούς OSA AMK: 1.700.000 δολάρια.
5. Αυτοκινούμενα πυροβόλα της γερμανικής εταιρείας WEGMANN: Συνολικά 750.000 ευρώ εκ των οποίων 100.000 ευρώ σε μετρητά.
6. Αερομεταφερόμενο σύστημα επιτήρησης ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) : Συνολικά 250.000 ευρώ.
7. Ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR : 240.000 ευρώ.
8. ΜΙRAGE 200-5: 800.000 ευρώ.
9. Πύραυλοι επιφάνειας - επιφανείας σε πυραυλακάτους πολεμικού ναυτικού -EXOCET: Περίπου 400.000 ευρώ.
10. LEOPARD 2 : 600.000 σε ένα σακ βουαγιάζ μέσα στο γραφείο του.
11. Επί κυβερνήσεως Ζολώτα το 1989 -αναβάθμιση αρμάτων Μ48, αμερικανικής προέλευσης με γερμανική τεχνολογία: 1.000.000 ευρώ.
12. Από διάφορα προγράμματα που δεν θυμάται -όπως δήλωσε-, "είτε του Θωμά Λιακουνάκου, είτε άλλων εκπροσώπων: 1.000.000 ευρώ".
Το εξοπλιστικό "παιχνίδι" ήταν διακομματικό - Μήπως και η μίζα; Τι αποκάλυψε ο Κάντας
Φαίνεται ότι ο Κάντας στην προσπάθειά του να πέσει όσο το δυνατόν πιο μαλακά εκτός από στοιχεία και ονόματα ,λέει και αλήθειες που δεν είναι απαραίτητο να πει στη παρούσα φάση.
Μίλησε για «το σύνθετο, πολύπλοκο και διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων». Εννοώντας προφανώς το “παιχνίδι της μίζας”. Όπου βέβαια αυτή μπορεί να αποδειχτεί.
Ήταν και είναι κοινή πεποίθηση ότι στα θέματα των εξοπλισμών υπήρχε μια “διακομματική συνεννόηση”. Τουλάχιστον σ΄ότι είχε να κάνει με τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά . Οι “κοντρες” ήταν πάντα χαλαρές κι έφθαναν μέχρι ενός σημείου. Η υλοποίηση των προγραμμάτων συνεχιζόταν χωρίς εμπόδια ακόμη κι αν υπήρχε εναλλαγή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Και δεν είναι πια μυστικό ότι οι “βαρόνοι” των εξοπλισμων φρόντιζαν να έχουν ανθρώπους και επαφές και στα δύο πρώην μεγάλα κόμματα. Κάποιοι ακόμη και σε κάποια μικρότερα. Επιλεκτικά.
Εκτός από βολικό ίσως να αποδεικνυόταν και πιο φθηνο για τις εταιρείες να έχουν μια σχέση και με τους δύο πόλους εξουσίας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Δεν ήταν πάντα έτσι αλλά από τα μέσα της δεκαετίας και μετά ήταν σαφές ότι το εξοπλιστικό σύστημα είχε βρει το τρόπο να ελέγχει τους δυο βασικούς παίχτες του πολιτικού μας συστήματος.
Αυτή ήταν και η δουλειά των λεγόμενων αντιπροσώπων των εταιρειών κολοσσών που πούλαγαν ή ήθελαν να πουλήσουν στην Ελλάδα. Εκτός από το να ...ξεχνάνε σακ βουαγιάζ σε γραφεία!
Γι΄ αυτό ο Κάντας μίλησε για διακομματικό παιχνίδι. Το ‘ χε δει από κοντά να παίζεται και το γνώριζε καλά. Τώρα γιατί το “πέταξε”; Θα δείξει σύντομα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου