πέρασε το πρώτο πεντάμηνο λειτουργίας αυτού του χώρου. Ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου να κάνω ένα τέτοιο εγχείρημα. Ήρθαν όμως έτσι τα πράγματα, χάνοντας αρχικά την πολύχρονη εργασία μου. Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτήν την ζωή, είχα αρκετό χρόνο να ασχοληθώ με το διαδίκτυο, κάνοντας διάφορες έρευνες. Αυτές με βοήθησαν να βρω απαντήσεις, που τις αναζητούσα στο μυαλό μου από χρόνια. Είχα δώσει υπόσχεση , αφού με όσα διαβάσματα και σε όποιες ομάδες είχα μπεί, για να έχω προσωπική γνώμη, αλλά που δεν μου έδιναν τελικά λύσεις στις σκέψεις μου, να κλειστώ στην Εθνική βιβλιοθήκη μετά την συνταξιοδότησή μου (άγνωστο όνειρο σήμερα) και να ασχοληθώ αποκλειστικά με τους αρχαίους φιλοσόφους μας, που και εγώ με την σειρά μου είχα παραμελείσει Τίποτα όμως τελικά δεν είναι τυχαίο. Ο χρόνος μου είπε είμαι εδώ τώρα. Το διαδίκτυο ως ένας συμπυκνωμένος χώρος εύρεσις στοιχείων, βοήθησε πολύ. Έτσι άρχισα να διαβάζω αρχαία κείμενα, ξεκινώντας από όσο παλαιότερα μπορούσα. Βέβαια ο χώρος του διαδικτύου, δεν είναι ένας εύκολος δρόμος, γιατί σε πηγαίνει τελικά, όπου το πας εσύ και άλλες φορές δεν σου δίνει καμία δυνατότητα. Πολλές φορές σου δίνει αντικρουόμενες απόψεις, υπερβολές, ερεθίσματα που πρέπει να συγκρατείς. Τελικά δεν είναι ένας εύκολος χώρος, αφού δεν διαφέρει σε τίποτα, από αυτά που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή. Δεν παύει να είναι ένας χώρος που κτήζεται, όχι μόνον από αυτούς που τον ελέγχουν, αλλά και από εμάς τους ίδιους. Έτσι συνειδητοποίησα πως πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, για αυτά που βλέπουμε και διαβάζουμε. Δεν πειράζει εάν κάνουμε λάθη. Σημασία έχει, να έχουμε το μυαλό μας ανοικτό και ενεργό και να συμβουλευόμαστε πολύ την κρυφή μας φωνή. Καλό είναι να συμβουλευόμαστε και φίλους που τους εμπιστευόμαστε, όταν κάτι δεν ταιριάζει στην δική μας λογική. Όχι βέβαια πως η λογική, απαραίτητα βοηθά, γιατί και αυτή έχει πάρει τον δρόμο της μέσα από τις σκέψεις που έχουμε κάνει στα χρόνια της ζωής μας. Αλλά αν έχουμε μια σχετική εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, δεν αφήνουμε ούτε την λογική να μας διαφεντεύει, παρά τόσο όσο χρειάζεται. Με τις πρώτες μου διαπιστώσεις, άρχισα να γράφω σε φίλους τις διάφορες απόψεις μου. Με την πάροδο του χρόνου, όλο και άκουγα συχνότερα, γιατί δεν κάνεις μπλοκ, γιατί δεν κάνεις μπλοκ. Το θεωρούσα στην αρχή αδιανόητο. Σήμερα είναι μια πραγματικότητα, που όμως δεν θα υπήρχε αν δεν είχα και την συμπαράσταση φίλου μου, κυρίως σε τεχνικά θέματα. Ιδού λοιπόν, βρέθηκα χωρίς να το πολυκαταλάβω στην αρχή, μαζί σας, με όλη μου την διάθεση να προβάλω θέματα που θα μπορούσαν να είναι άξια προσοχής , εκφράζοντας μαζί και τις δικές μου απόψεις, όπου μπορούσαν να δώσουν κάτι έστω και ελάχιστα παραπάνω , καλλίτερα διαφορετικό. Παράλληλα, έζησα διάφορες οικογενειακές καταστάσεις, με θέματα υγείας 3 διαφορετικών ατόμων. Το ένα από αυτά, πέρασε στην απέναντι όχθη ο ευτυχής. Ένα όμως από αυτά, με κράτησαν στην Αθήνα. Σήμερα όμως βρίσκεται πίσω στο σπίτι του και ο δρόμος για λίγες μέρες μπροστά στο χρώμα της θάλασσας είναι ελεύθερος. Μέσα σε αυτό το πεντάμηνο, έχασα και την σκυλίτσα μου, που την είχα αγοράσει μέσα από ένα χαρτόκουτο γεμάτο κουταβάκια. Εκείνη ήταν η πιο φοβισμένη, έστω και αν στριμωγμένη ανάμεσα σε άλλα. Όλο έτρεμε. Είχε γεννηθεί φοβισμένη. Ποιός ξέρει. Όμως ο καλός θεούλης, είχε ακούσει ακόμα μια φορά την προσευχή μου και την πήρε ήρεμα, αφού είχε περάσει και εκείνη διάφορες ατυχίες στην ζωή της. Θα σας αφήσω λοιπόν για μερικές μέρες και θα σας ζητήσω συγγνώμη που δεν κράτησα την υπόσχεσή μου να αναρτήσω τα Παράλληλα σύμπαντα, που το θεωρώ ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα για εμάς. Αλλά όπως είπα, η ζωή είναι πολύ περίεργη πολλές φορές. Από εχθές και περισσότερο σήμερα, η ψυχική μου κατάσταση δεν είναι καλή. Πως όταν ο τυφώνας όταν απομακρύνεται, αφήνει πίσω του τρομερά πράγματα, ίσως να είναι ένας λόγος, που η ψυχική μου κατάσταση, βρήκε τρόπο να εκφράσει, ό,τι προσπαθούσε να κρύψει τόσο καιρό. Δηλαδή δεν μου έδωσε την δυνατότητα, να ρετουσάρω την δουλειά περί συμπάντων. Έτσι θα έπρεπε να γίνει φαίνεται. Και όταν έτσι πρέπει να γίνει, καλόν είναι να το αφήνουμε να γίνεται , αφού τις περισσότερες φορές δεν είμαστε ικανοί, παρά μόνον εκ των υστέρων, να γνωρίζουμε τελικά γιατί γίνεται το ένα ή το άλλο. Επιπροσθέτως, δεν είναι καθόλου εύκολο να ελέγχεις ανά πάσα στιγμή τον υδάτινο κόσμο της ψυχής. Δεν δήλωσα ποτέ super woman, ούτε σοφή. Αντίθετα, μέσα από αυτήν την προσπάθεια, ήθελα να συνεχίσω να μαθαίνω μαζί με σας, να διαβάζω όπου επέλεγα και τις απόψεις των άλλων. Έβλεπα βέβαια τις εμπάθειες, τους άχρηστους γράφω-διαπληκτισμούς, αλλά ακόμα και αυτοί αποτελούν μέρος ενός μαθήματος, που λείπει σε όλους μας. Έτσι πριν ξαναβρεθούμε σε αυτόν τον χώρο, πριν καν ρίξω οποιαδήποτε ματιά σε οτιδήποτε άλλο, που εύκολα σε παρασέρνει, να ολοκληρώσω αυτό που έχω υποσχεθεί. Εύχομαι ο Σεπτέμβριος , όσο σκληρός μήνας και αν είναι, να δώσει την δυνατότητα, σε όσους θελήσουν, να σκεφτούν αυτά που μέχρι σήμερα παραμελούσαν ή είχαν αποστραφεί κυρίως οικειοθελώς. Μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά. Οι μεμονωμένες σκέψεις ποτέ. Αν βρούμε το κέντρο του κύκλου παρέα, τότε μπορούμε να δούμε και όλα τα επί μέρους σχήματα που τον αποτελούν. Να είσαστε καλά, με ηρεμία στον νου και στην καρδιά. Με την πιο φιλική μου αγάπη Ασπασία Αγαπητοί μου φίλοι και αναγνώστες,

πέρασε το πρώτο πεντάμηνο λειτουργίας αυτού του χώρου. Ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό μου να κάνω ένα τέτοιο εγχείρημα. Ήρθαν όμως έτσι τα πράγματα, χάνοντας αρχικά την πολύχρονη εργασία μου. Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτήν την ζωή, είχα αρκετό χρόνο να ασχοληθώ με το διαδίκτυο, κάνοντας διάφορες έρευνες. Αυτές με βοήθησαν να βρω απαντήσεις, που τις αναζητούσα στο μυαλό μου από χρόνια. Είχα δώσει υπόσχεση , αφού με όσα διαβάσματα και σε όποιες ομάδες είχα μπεί, για να έχω προσωπική γνώμη, αλλά που δεν μου έδιναν τελικά λύσεις στις σκέψεις μου, να κλειστώ στην Εθνική βιβλιοθήκη μετά την συνταξιοδότησή μου (άγνωστο όνειρο σήμερα) και να ασχοληθώ αποκλειστικά με τους αρχαίους φιλοσόφους μας, που και εγώ με την σειρά μου είχα παραμελείσει Τίποτα όμως τελικά δεν είναι τυχαίο. Ο χρόνος μου είπε είμαι εδώ τώρα. Το διαδίκτυο ως ένας συμπυκνωμένος χώρος εύρεσις στοιχείων, βοήθησε πολύ. Έτσι άρχισα να διαβάζω αρχαία κείμενα, ξεκινώντας από όσο παλαιότερα μπορούσα.

Βέβαια ο χώρος του διαδικτύου, δεν είναι ένας εύκολος δρόμος, γιατί σε πηγαίνει τελικά, όπου το πας εσύ και άλλες φορές δεν σου δίνει καμία δυνατότητα. Πολλές φορές σου δίνει αντικρουόμενες απόψεις, υπερβολές, ερεθίσματα που πρέπει να συγκρατείς. Τελικά δεν είναι ένας εύκολος χώρος, αφού δεν διαφέρει σε τίποτα, από αυτά που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή. Δεν παύει να είναι ένας χώρος που κτήζεται, όχι μόνον από αυτούς που τον ελέγχουν, αλλά και από εμάς τους ίδιους.

Έτσι συνειδητοποίησα πως πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, για αυτά που βλέπουμε και διαβάζουμε. Δεν πειράζει εάν κάνουμε λάθη. Σημασία έχει, να έχουμε το μυαλό μας ανοικτό και ενεργό και να συμβουλευόμαστε πολύ την κρυφή μας φωνή. Καλό είναι να συμβουλευόμαστε και φίλους που τους εμπιστευόμαστε, όταν κάτι δεν ταιριάζει στην δική μας λογική. Όχι βέβαια πως η λογική, απαραίτητα βοηθά, γιατί και αυτή έχει πάρει τον δρόμο της μέσα από τις σκέψεις που έχουμε κάνει στα χρόνια της ζωής μας. Αλλά αν έχουμε μια σχετική εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, δεν αφήνουμε ούτε την λογική να μας διαφεντεύει, παρά τόσο όσο χρειάζεται.

Με τις πρώτες μου διαπιστώσεις, άρχισα να γράφω σε φίλους τις διάφορες απόψεις μου. Με την πάροδο του χρόνου, όλο και άκουγα συχνότερα, γιατί δεν κάνεις μπλοκ, γιατί δεν κάνεις μπλοκ.

Το θεωρούσα στην αρχή αδιανόητο. Σήμερα είναι μια πραγματικότητα, που όμως δεν θα υπήρχε αν δεν είχα και την συμπαράσταση φίλου μου, κυρίως σε τεχνικά θέματα.

Ιδού λοιπόν, βρέθηκα χωρίς να το πολυκαταλάβω στην αρχή, μαζί σας, με όλη μου την διάθεση να προβάλω θέματα που θα μπορούσαν να είναι άξια προσοχής , εκφράζοντας μαζί και τις δικές μου απόψεις, όπου μπορούσαν να δώσουν κάτι έστω και ελάχιστα παραπάνω , καλλίτερα διαφορετικό.

Παράλληλα, έζησα διάφορες οικογενειακές καταστάσεις, με θέματα υγείας 3 διαφορετικών ατόμων.

Το ένα από αυτά, πέρασε στην απέναντι όχθη ο ευτυχής. Ένα όμως από αυτά, με κράτησαν στην Αθήνα. Σήμερα όμως βρίσκεται πίσω στο σπίτι του και ο δρόμος για λίγες μέρες μπροστά στο χρώμα της θάλασσας είναι ελεύθερος.

Μέσα σε αυτό το πεντάμηνο, έχασα και την σκυλίτσα μου, που την είχα αγοράσει μέσα από ένα χαρτόκουτο γεμάτο κουταβάκια. Εκείνη ήταν η πιο φοβισμένη, έστω και αν στριμωγμένη ανάμεσα σε άλλα. Όλο έτρεμε. Είχε γεννηθεί φοβισμένη. Ποιός ξέρει. Όμως ο καλός θεούλης, είχε ακούσει ακόμα μια φορά την προσευχή μου και την πήρε ήρεμα, αφού είχε περάσει και εκείνη διάφορες ατυχίες στην ζωή της.

Θα σας αφήσω λοιπόν για μερικές μέρες και θα σας ζητήσω συγγνώμη που δεν κράτησα την υπόσχεσή μου να αναρτήσω τα Παράλληλα σύμπαντα, που το θεωρώ ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα για εμάς. Αλλά όπως είπα, η ζωή είναι πολύ περίεργη πολλές φορές. Από εχθές και περισσότερο σήμερα, η ψυχική μου κατάσταση δεν είναι καλή. Πως όταν ο τυφώνας όταν απομακρύνεται, αφήνει πίσω του τρομερά πράγματα, ίσως να είναι ένας λόγος, που η ψυχική μου κατάσταση, βρήκε τρόπο να εκφράσει, ό,τι προσπαθούσε να κρύψει τόσο καιρό. Δηλαδή δεν μου έδωσε την δυνατότητα, να ρετουσάρω την δουλειά περί συμπάντων. Έτσι θα έπρεπε να γίνει φαίνεται. Και όταν έτσι πρέπει να γίνει, καλόν είναι να το αφήνουμε να γίνεται , αφού τις περισσότερες φορές δεν είμαστε ικανοί, παρά μόνον εκ των υστέρων, να γνωρίζουμε τελικά γιατί γίνεται το ένα ή το άλλο. Επιπροσθέτως, δεν είναι καθόλου εύκολο να ελέγχεις ανά πάσα στιγμή τον υδάτινο κόσμο της ψυχής. Δεν δήλωσα ποτέ super woman, ούτε σοφή. Αντίθετα, μέσα από αυτήν την προσπάθεια, ήθελα να συνεχίσω να μαθαίνω μαζί με σας, να διαβάζω όπου επέλεγα και τις απόψεις των άλλων. Έβλεπα βέβαια τις εμπάθειες, τους άχρηστους γράφω-διαπληκτισμούς, αλλά ακόμα και αυτοί αποτελούν μέρος ενός μαθήματος, που λείπει σε όλους μας.

Έτσι πριν ξαναβρεθούμε σε αυτόν τον χώρο, πριν καν ρίξω οποιαδήποτε ματιά σε οτιδήποτε άλλο, που εύκολα σε παρασέρνει, να ολοκληρώσω αυτό που έχω υποσχεθεί.

Εύχομαι ο Σεπτέμβριος , όσο σκληρός μήνας και αν είναι, να δώσει την δυνατότητα, σε όσους θελήσουν, να σκεφτούν αυτά που μέχρι σήμερα παραμελούσαν ή είχαν αποστραφεί κυρίως οικειοθελώς. Μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά. Οι μεμονωμένες σκέψεις ποτέ. Αν βρούμε το κέντρο του κύκλου παρέα, τότε μπορούμε να δούμε και όλα τα επί μέρους σχήματα που τον αποτελούν.

Να είσαστε καλά, με ηρεμία στον νου και στην καρδιά.

Με την πιο φιλική μου αγάπη

Ασπασία