Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την ασθένεια και την υγεία ως τις δύο όψεις τού ίδιου νομίσματος. Κατά την παρουσία της υγείας η κυτταρική και όλες οι άλλες ανθρώπινες λειτουργίες, γίνονται κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, αντίθετα κατά την διάρκεια ασθένειας το σώμα ουσιαστικά υπολειτουργεί. Η απουσία συμπτωμάτων ενός οργανισμού, που ήδη υπολειτουργεί, δεν σημαίνει αναγκαστικά και απουσία ασθένειας ή παρουσία υψηλής υγείας. Η διάγνωση μιας πάθησης αποτελεί συνήθως το τέλος μιας πορείας συνεχούς φθοράς τού οργανισμού, που πέρασε για πολύ καιρό απαρατήρητη. Στην πραγματικότητα, η υγεία είναι καθαρά θέμα σωστής νοοτροπίας και πράξεων τού κάθε ανθρώπου (κατά φύσιν ζειν) και η αρρώστεια το αποτέλεσμα των λαθεμένων επιλογών του (παρά φύσιν ζειν).Σύμφωνα με την άποψη τής συμβατικής Ιατρικής, ο καρκίνος είναι ένα αυτοκαταστροφικό εκφυλιστικό νόσημα. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ανώμαλων μεταλλαγμένων κυττάρων (καρκινικών) και την δημιουργία όγκων. Στην πραγματικότητα, τα αίτια και οι βασικοί μηχανισμοί, που προκαλούν τον καρκίνο, παραμένουν άγνωστοι για την ιατρική κοινότητα. Οι υγιείς και εύρωστοι άνθρωποι σπανίζουν όλο και περισσότερο στις σύγχρονες (πολιτισμένες) κοινωνίες μας σε αντίθεση με τους πάσχοντες κι ασθενείς από εκφυλιστικές ασθένειες και καρκίνους, που συνεχώς αυξάνονται.Είδαμε στα προηγούμενα άρθρα (διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η σύγχρονη βιομηχανία τού καρκίνου και Τα πραγματικά αίτια τού καρκίνου) τις πρακτικές της συμβατικής Ιατρικής και τις μεθοδολογίες για την «αντιμετώπιση» και την «μάχη» κατά τού καρκίνου. Επίσης, επισημάναμε τα αίτια, που δημιουργούν τον καρκίνο. Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε τι είναι ο καρκίνος, τους βασικούς μηχανισμούς και τις συνθήκες που τον δημιουργούν.Η οπτική τής συμβατικής Ιατρικής έχει ως αποτέλεσμα τη μετάβαση στις σύγχρονες συμβατικές αντικαρκινικές θεραπείες, που επικεντρώνονται στις καταστροφικές πρακτικές (χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, χειρουργικές επεμβάσεις) εναντίον των καρκινικών κυττάρων και των όγκων με σκοπό την πλήρη εξόντωση και τον αφανισμό τους. Η συμβατική Ιατρική δεν ενδιαφέρεται αν με την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων ισοπεδώνεται το ανοσοποιητικό σύστημα και καταστρέφεται ολόκληρος ο οργανισμός. Δηλαδή, για ένα μολυσμένο δέντρο καίμε όλο το δάσος, για να καταστρέψουμε το άρρωστο δέντρο! Γι΄ αυτό και σύμφωνα με τα αποτελέσματα των θεραπειών αυτών, οι προσδοκίες τής συμβατικής Ιατρικής δεν δικαιώνονται, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των καρκινοπαθών σε ποσοστό άνω του 95%, πεθαίνουν είτε άμεσα είτε στα επόμενα τρία με πέντε χρόνια! Το νεο Ογκολογικό Νοσοκομείο «Ελπίδα» (!) τής Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Στα εγκαίνια παραβρέθηκε όλη η εντόπια εξουσία. Οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοβολίες γίνονται πλέον και σε παιδάκια... Η απαξίωση τής ανθρώπινης ζωής των παιδιών μας, συνάδει με το κέρδος των φαρμακοβιομηχανιών. Οι μηχανισμοί και οι συνθήκες, που δημιουργούν τον καρκίνοΗ ολιστική οπτική, έχει τελείως διαφορετική φιλοσοφία από αυτή. Βλέπει τις ασθένειες ως προσπάθειες αυτοθεραπείας ή παράτασης τής ζωή τού ασθενούς κι όχι ως μικρόβια ή άλλους εξωτερικούς και εσωτερικούς αδιευκρίνιστους παράγοντες (αυτοάνοσα νοσήματα) που πλήττουν τον οργανισμό. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: «Ασθένεια»... Ο μοναδικός δρόμος για την ίαση και την υγεία.) Έτσι, ο καρκίνος από μία άλλη οπτική θα μπορούσε να εκτιμηθεί ως ένας ύστατος μηχανισμός επιβίωσης, μία έντονη αντίδραση τού ανοσοποιητικού συστήματος, που εμφανίζεται, όταν όλα τα άλλα μέτρα, που μπορεί να λάβει ένας οργανισμός, έχουν αποτύχει. Για την ακρίβεια, εκδηλώνεται, όταν οι πόροι τής κυκλοφορίας και τής αποβολής άχρηστων προϊόντων τού μεταβολισμού φράξουν για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα από τα τοξικά υποπροϊόντα. Όταν δηλαδή η τοξίνωση τής λέμφου και τού αίματος πνίξει κυριολεκτικά το κάποτε υγιές και καθαρό σώμα. Απ΄ τη φυσιολογία γνωρίζουμε, ότι τα κύτταρα τού σώματός μας για τις ενεργειακές τους ανάγκες καταναλώνουν οξυγόνο και γλυκόζη. Τα καρκινικά κύτταρα είναι αρχικά κανονικά κύτταρα, που δεν μπορούν να επιβιώσουν σε αναερόβιο περιβάλλον (περιβάλλον χωρίς οξυγόνο), αναπρογραμματίζονται γενετικά και μεταλλάσσονται σε καρκινικά, για να μπορούν να επιβιώσουν. Τα αναερόβια καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται σε περιοχές, που βρίσκονται εγκλωβισμένα τα άχρηστα υποπροϊόντα τού μεταβολισμού, δηλαδή σε ανθρώπους, που το σώμα τους σε κάποια σημεία είναι βαριά τοξινωμένο. Τα κύτταρα στις περιοχές αυτές στερούνται θρεπτικών στοιχείων (ορθών μορίων) και οξυγόνου, τα οποία είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Οι δραματικές αυτές αλλαγές τού περιβάλλοντός τους δεν τούς αφήνει καμμία άλλη επιλογή εκτός τής μετάλλαξης σε καρκινικά κύτταρα. Η μετάλλαξη αυτή, τούς δίνει τη δυνατότητα να επιβιώσουν χωρίς οξυγόνο μεταβολίζοντας το γαλακτικό οξύ και τα υπόλοιπα παραπροϊόντα, για να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες. Ταυτόχρονα, απομακρύνουν τις επιβλαβείς αυτές ουσίες, που δεν μπορούν να αποβληθούν με κανένα άλλο τρόπο και μπορούν να προκαλέσουν ανήκεστες βλάβες στο σώμα, αφού τρέφονται με αυτές. Σε ένα τέτοιο επιβαρυμένο εσωτερικό περιβάλλον αυτό που χρειάζεται είναι ο πυροδοτικός μηχανισμός. Ένα έντονο ψυχικό στρες, μία ψυχική ρήξη είναι ικανή για να πυροδοτήσει τον καρκίνο. Στη Φυσικοπαθητική, ο μύθος περί μιας μοναδικής και ιδανικής διατροφής, που θα είναι πανάκεια για όλους τους ανθρώπους (ακρεωφαγία, ωμοφαγία, πρωτεϊνικές δίαιτες, μεσογειακή διατροφή κ.ά.) καταρρίπτεται. Για την Φυσικοπαθητική, η διατροφή πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ομάδες αίματος και κάποιες άλλες ιδιοσυγκρασιακές ιδαιτερότητες. Έτσι, για την θεραπεία τού κάθε ανθρωπου και για την κάθε αρρώστεια υπάρχει και η αντίστοιχη θεραπευτική διατροφή. Η αλόη για παράδειγμα, για την Ομάδα Α και ΑΒ αποτελεί ένα θεραπευτικό βότανο που βοηθάει στη θεραπεία και του καρκίνου. Για τις Ομάδες αίματος 0 και Β η αλόη δρα αδιάφορα. Οι φακές στην Ομάδα 0 και Β μπορούν να αποβούν καταστροφικές, αφού τους δημιουργούν φούσκωμα, δυσπεψία και αέρια, ενώ για τις ομάδες Α και ΑΒ αποτελούν μια εύπεπτη και θεραπευτική τροφή. Επίσης, η ομάδα αίματος 0 και Β εαν δεν φάνε σε καθημερινή βάση κόκκινο κρέας, σταδιακά εξασθενούν κι αρρωσταίνουν. Αντίθετα συμβαίνει με τις ομάδες Α και ΑΒ, οι οποίες τρώγοντας κόκκινο κρέας τοξινώνονται και αρρωσταίνουν. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα είδη των τροφών. Τη δεκαετία τού 1930, ο τιμηθείς με νόμπελ ιατρικής, dr Otto Warburg, συνόψισε το πρόβλημα τού καρκίνου σε δύο σύντομες προτάσεις: «Ο καρκίνος έχει ένα βασικό αίτιο: την αντικατάσταση τής φυσιολογικής αερόβιας λειτουργίας των κυττάρων με αναερόβια». Επομένως, τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να θεωρηθούν πολύτιμα (!) τη δεδομένη στιγμή για το σώμα, αφού οι προσαρμοστικές τους κινήσεις καθιστούν τον καρκίνο ένα μηχανισμό επιβίωσης στις δύσκολες συνθήκες τής τοξίνωσης. Γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο το ανοσοποιητικό σύστημα δεν επιτίθεται ποτέ στα καρκινικά κύτταρα και στούς όγκους, αφού το ίδιο τα παράγει! Μήπως λοιπόν ο καρκίνος είναι ένας ύστατος μηχανισμός επιβίωσης κι όχι ένα θανατηφόρο νόσημα; Η ενίσχυση τού οργανισμού με ορθά μόρια μέσω συμληρωμάτων διατροφής αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση τού ανοσοποιητικού συστήματος και τού οργανισμού στη μάχη κατά τής φθοράς του. Ο κάθε οργανισμός όμως, έχει την ιδιαίτερη του ανάγκη για ορθά μόρια, κατάσταση, που διαφοροποιεί τις ποσότητες, τους συνδυασμούς και το είδος των ορθών μορίων, που θα πρέπει να καταναλώσει. Η σωστή επιλογή για την κάθε περίπτωση θα πρέπει να γίνει από τον ειδικό ορθομοριακό διατροφολόγο, ή φυσικοπαθητικό και όχι στην τύχη. Έχει παρατηρηθεί και επιβεβαιωθεί κλινικά, ότι μια λοίμωξη, όπως η ανεμοβλογιά ή η κοινή γρίπη, που προσβάλλει έναν καρκινοπαθή, έχει θεραπευτικά αποτελέσματα επί τού όγκου. Ο καρκίνος και οι λοιμώξεις έχουν κάποια κοινά αίτια, ένα από αυτά είναι η τοξίνωση. Γι΄ αυτό καρκινοπαθείς, που προσβάλλονται από σοβαρές λοιμώξεις, θεραπεύονται από τον καρκίνο, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση τού Τμήματος Περίθαλψης και Επιδημιολογίας τού Πανεπιστημίου τής Βρετανικής Κολομβίας (Royal Jubilee Hospital and Department of Biology, University of Victoria, British Columbia, Canada). Έχει επίσης παρατηρηθεί κλινικά, ότι καρκινοπαθείς, που κολλάνε κάποια επιδημική ασθένεια ή λοίμωξη (όπως π.χ. η σύφιλη), θεραπεύονται από τον καρκίνο, αφού κάθε τέτοιου είδους ασθένεια λειτουργεί θεραπευτικά επί τού όγκου. Σε περιπτώσεις εμπύρετων λοιμώξεων, οι όγκοι διαλύονται και τα καρκινικά κύτταρα αποβάλλονται μέσω τού λεμφικού συστήματος και των υπολοίπων οργάνων απέκκρισης των άχρηστων ουσιών. Επομένως, η καθιερωμένη φαρμακευτική κατασταλτική αντιμετώπιση των λοιμώξεων από τούς γιατρούς σε καρκινοπαθείς, ευθύνεται για τις απώλειες εκατομμυρίων ζωών που χάθηκαν, επειδή οι γιατροί δεν άφησαν την ανθρώπινη φύση να επιτελέσει το έργο τής αυτοΐασης. Οι αυτόματες υποχωρήσεις διαφόρων ειδών καρκίνων δεν είναι σπάνιο φαινόμενο και σίγουρα δεν είναι κανενός είδους θαύμα. Αυτό το γεγονός συμβαίνει σε εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι χωρίς να το γνωρίζουν, ότι πάσχουν από καρκίνο, αυτοθεραπεύονται μέσω μιας λοίμωξης. Αυτοί απλά δεν κατάλαβαν ποτέ, ότι είχαν καρκίνο και πως αυτοθεραπεύτηκαν! Όσοι γνωρίζουν, ότι πάσχουν από καρκίνο και αυτοθεραπεύονται χωρίς άλλες παρεμβάσεις, αποδίδουν την υποχώρηση αυτή σε θεία βούληση ή ό,τι άλλο… Εκτιμάται, ότι οι αντικαρκινικές θεραπείες μειώνουν από 28% τις αυτοϊαματικές αυτές προσπάθειες τού οργανισμού σε 7%. Επομένως, στους 100.000 καρκινοπαθείς, οι 21.000 θα μπορούσαν να έχουν αναρρώσει από μόνοι τους εαν δεν είχαν υποβληθεί στις συμβατικές αυτές καταστροφικές θεραπείες... Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τα φυσικά αίτια τού καρκίνου, πρέπει αρχικά να ξεφύγουμε από την πλανημένη ιδέα, που έχουμε όλοι στο μυαλό μας για τον καρκίνο, την οποία τόσα χρόνια μάς καλλιέργησαν. Η υγεία είναι αποδοχή, υποστήριξη και αλλαγή κι όχι φοβίες, καταστολή και καταπολέμηση. Η παρερμηνευμένη ιδέα για το τι είναι ο καρκίνος με την προέκτασή της ως φαινόμενο ή αποτέλεσμα nocebo εμποδίζει την πρόοδο και την πραγματική θεραπεία τού καρκίνου. Αρκετές φορές ακούμε από τα ΜΜΕ κι από το διδίκτυο προτροπές, όπως: «Βρέθηκε το φάρμακο τού καρκίνου», «είμαστε πολύ κοντά...» κ.λπ.. Από αρχαιοτάτων χρόνων, ο άνθρωπος μέσα από την στενή οπτική του, προσπαθούσε να ανακαλύψει ένα μαγικό βότανο, ή ουσία, ένα μαγικό υπερ-φάρμακο που θα θεράπευε τις αρρώστειές του. Η σκέψη και η αντίληψη αυτή είναι τελείως λανθασμένη, για το λόγο, ότι δεν υπάρχει κι ούτε ποτέ μπορεί να υπάρξει ένα φάρμακο, που θα μπορεί να θεραπεύει την κάθε ασθένεια και όλους τους ανθρώπους. Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά φάρμακα-μέσα, που μπορούν να θεραπεύσουν πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Εδώ υφίσταται ο νόμος τής «βιοχημικής ιδιαιτερότητας» και τής διαφορετικής «ψυχικής ιδιοσυγκρασίας», που διαφοροποιούν τελείως την κάθε θεραπεία που χρειάζεται ο κάθε ασθενής. Λέμφος, έντερο και τοξίνωσηΤο λεμφικό σύστημα είναι ο καθαριστής τού σώματος. Τα κύτταρα εκεί αδειάζουν τα άχρηστα υποπροϊόντα τού μεταβολισμού (διαλυμένες πρωτεΐνες, τοξίνες, παθογόνους παράγοντες, κυτταρικά υπολείμματα και καρκινικά κύτταρα). Ο βαθμός τής υγείας των κυττάρων κι όλου τού σώματος, εξαρτάται από την ομαλή αποβολή των «σκουπιδιών» αυτών από το λεμφικό σύστημα. Ουσιαστικά, τα περισσότερα καρκινικά κύτταρα είναι συνέπεια λεμφικής συμφόρησης. Οι όγκοι εκδηλώνονται πρωτίστως στα σημεία αυτά. Το λεμφικό σύστημα σε συνεργασία με το ανοσοποιητικό προσπαθούν από κοινού να απαλλαγούν από τα άχρηστα υποπροϊόντα τού μεταβολισμού (αναβολισμού και καταβολισμού). Η λεμφική συμφόρηση σχετίζεται με την ελλειπή έκκριση χολής από το ήπαρ, λόγω τοξίνωσης και υπερφόρτωσης τού ήπατος. Συνήθως, οι πλείστοι καρκινοπαθείς, παρουσιάζουν λεμφοίδημα και πρήξιμο στην περιοχή γύρω από τον ομφαλό τής κοιλιάς, οίδημα στο πρόσωπο, διπλοσάγωνο, διόγκωση τής περιοχής τού λαιμού, πρήξιμο στα πέλματα και αστραγάλους. Στην ιατρική ορολογία η κατάσταση αυτή είναι γνωστή ως κατακράτηση υγρών. Το γνωστό «σωσίβιο» και τα παχάκια, που εμφανίζονται σε πολλούς μεσήλικες, που κάποιοι τα θεωρούν φυσιολογικά ή και σέξυ, αποτελούν μία κατάσταση συναγερμού τού τοξινωμένου λεμφικού συστήματος και εν γένει σώματος.Ένα από τα βασικά προϋπάρχοντα συμπτώματα τού καρκίνου είναι η δυσκοιλιότητα. Οι τροφές, που δεν πέπτονται σωστά για διάφορους λόγους (ακατάλληλες δίαιτες, κακοί συνδυασμοί, κακή ποιότητα τροφών, επεξεργασμένα τρόφιμα κ.ά.) σαπίζουν στο παχύ έντερο και οι τοξίνες μπορούν εύκολα να διοχετευθούν στο αίμα λόγω τής λεμφικής συμφόρησης. Το 80% τού λεμφικού συστήματος βρίσκεται στην εντερική οδό. Εκεί καταπολεμούνται ή αναπτύσσονται οι πλείστοι νοσογόνοι παράγοντες. Η υπερβολική συσσώρευση τοξικού υλικού στο παχύ έντερο μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές σε άλλες περιοχές τού οργανισμού. Στους εναλλακτικούς κύκλους γνωρίζουμε, ότι η σημαντικότερη αιτία των κυριοτέρων ασθενειών, σχετίζεται με τη γενικότερη κατάσταση τού πεπτικού συστήματος και τής εντερικής χλωρίδας. Για τις εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους δεν υπάρχουν γενικευμένες θεραπείες για τον καρκίνο, γεγονός, που συμβαίνει με την συμβατική Ιατρική. Σε κάθε άνθρωπο, όπως προαναφέρθηκε, υφίστανται διαφορετική «βιοχημική ιδαιτερότητα» και «ψυχική ιδιοσυγκρασία», συμβάντα, που τον διαφοροποιούν από κάποιον άλλο. Αποτέλεσμα αυτών είναι, ότι ο κάθε ένας χρειάζεται διαφορετική κούρα και θεραπεία, αν και υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες, που ισχύουν για όλους μας. Π.χ. στην ομοιοπαθητική υπάρχουν τουλάχιστον 2.500 φάρμακα, όπου ένα (!) ή πολύ λίγα από αυτά, μπορούν να θεραπεύσουν τον καρκίνο. Η ομοιοπαθητική θεραπεία διαφέρει ολοκληρωτικά από άνθρωπο σε άνθρωπο κι αν ακόμα πρόκειται για πανομοιότυπη ασθένεια, όπως κι αν αυτή ορίζεται από την Ιατρική ορολογία (π.χ. βρογχίτιδα, κολικός εντέρου, αρθρίτιδα κ.ά.). Επομένως, αν για την ίδια ασθένεια έρθουν να θεραπευτούν δέκα ασθενείς, πιθανότατα και οι δέκα θα πάρουν διαφορετικό φάρμακο. Εναλλακτικές θεραπείεςΥπάρχουν σήμερα πολλές εναλλακτικές θεραπείες για τον καρκίνο. Κάποιες είναι αρκετά φτηνές, άλλες είναι πολύ ακριβές, άλλες είναι πολύ απλές, άλλες υπερβολικά πολύπλοκες.Οι πλείστες από αυτές βοηθούν και βελτιώνουν την υγεία και τη ζωτικότητα τού ανοσοποιητικού συστήματος τού πάσχοντος και βοηθούν να εξαφανιστούν οι τοξίνες από το σώμα. Επίσης, πολλά από τα φυσικά αυτά φάρμακα (όπως τα ομοιοπαθητικά) απευθύνονται στον ψυχικό κόσμο τού ασθενούς, εκεί που υπάρχει το αίτιο, που πυροδοτεί το μηχανισμό τού καρκίνου. Σε αντίθεση με τη συμβατική Ιατρική οι εναλλακτικές μέθοδοι δεν απευθύνονται μόνο στο αποτέλεσμα (π.χ. στον όγκο), αλλά στο άιτιο που τον δημιούργησε (π.χ. τοξίνωση, λανθασμένη διατροφή, ψυχικά αίτια). Η συμβατική Ιατρική χρησιμοποιεί βίαιες και επικίνδυνες μεθόδους με αμφίβολα αποτελέσματα για τον άνθρωπο, ενώ οι εναλλακτικές θεραπείες χρησιμοποιούν ήπιες, ευχάριστες και φυσικές μεθόδους με πιο ασφαλή αποτελέσματα. Οι εναλλακτικοί θεραπευτές πρωτίστως επανεκπαιδεύουν τους ασθενείς και τους επαναφέρουν στις φυσικές συνθήκες λειτουργίας τους προσφέροντας διατροφή πλούσια σε ορθά μόρια και αποφυγή από τοξικά χημικά. Επίσης, ενθαρρύνουν τους ασθενείς να μαθαίνουν τις αληθινές λειτουργίες τού σώματός τους και τις αυτοϊαματικές εσωτερικές δυνάμεις, που εμφωλεύουν μέσα σε κάθε σώμα. Τα εναλλακτικά φάρμακα (ομοιοπαθητικά, αγιουβερδικά, ιχνοστοιχεία), φτιάχνονται από φυσικές ουσίες (ορθά μόρια, αμινοξέα, βότανα, ζωικά υλικά και ορυκτά) κι όχι από χημικές ουσίες, άγνωστες και επικίνδυνες για τον κάθε οργανισμό. Δεν μάχονται και δεν πολεμούν τους αμυντικούς μηχανισμούς τού οργανισμού, παρά βοηθούν το σώμα να δυναμώσει και να βρει το δρόμο τής αυτοίασης. Επίσης ασχολούνται με τον τομέα της πρόληψης των ασθενειών, κάτι που η συμβατική Ιατρική δεν ασχολείται. Το μοναδικό και πραγματικό κέρδος σε κάθε θεραπεία, όπως αυτή για τον καρκίνο, έρχεται από την ώθηση τού ανοσοποιητικού συστήματος, που προσφέρει η έλλειψη ψυχολογικού στρες, η ορθή διατροφή, η υψηλή περιεκτικότητα σε ορθά μόρια, οι ήπιες μέθοδοι, η αποτοξίνωση και τα φυσικά εναλλακτικά φάρμακα.Εδώ μπορούμε να συμπεράνουμε, ότι ο καρκίνος δεν είναι η πραγματική απειλή για την υγεία τής ανθρωπότητας, αλλά η τοξίνωση, που προϋπάρχει τού καρκίνου, καθώς και τα υπόλοιπα αίτια, που αναφέραμε προηγουμένως. Επομένως, ο καρκίνος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η ύστατη προσπάθεια τού ανθρώπινου οργανισμού να επιβιώσει από τα προβλήματα, που έχει συσσωρεύσει ο σύγχρονος και «πολιτισμένος» άνθρωπος στον οργανισμό του, λόγω των κακών επιλογών του, των απαράδεκτων συνηθειών του και τού εν γένει λανθασμένου τρόπου ζωής του. Πιο επικίνδυνες από τον ίδιο τον καρκίνο θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι συμβατικές μέθοδοι «θεραπείας» τής συμβατικής Ιατρικής και η λάθος εν γένει αντιμετώπιση τού καρκίνου από τους ανθρώπους. Το ίδιο λάθος συμβαίνει με τις συμβατικές παραφυσικές «θεραπείες» όλων των εκφυλιστικών ασθενειών, που μαστίζουν τη σημερινή ανθρωπότητα. Υπάρχουν ερωτήματα, που χρειάζονται απαντήσεις:- Αρρώστησα. Και τι κάνω τώρα; Εγώ δεν ξέρω εναλλακτικούς θεραπευτές. Που θα πρέπει να απευθυνθώ; Δεν πρέπει να περιμένουμε να πάθουμε καρκίνο ή κάποια άλλη βαριά εκφυλιστική νόσο, για να δοκιμάσουμε κάποια εναλλακτική θεραπεία, αλλά να το έχουμε κάνει πρωτύτερα σε άλλες πιο απλές ασθένειες, όπως π.χ. λοιμώξεις, στομαχικά προβλήματα, πονοκεφάλους και άλλα. Συνήθως, οι ασθενείς, που έρχονται στους εναλλακτικούς θεραπευτές έχουν δοκιμάσει τις συμβατικές θεραπείες, έχουν δει την αναποτελεσματικότητά τους και ψάχνουν άλλες εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους. Το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι, ότι οι πλείστοι εξ αυτών έχουν ήδη πληγεί από απλές, βαριές ή ανήκεστες βλάβες από τις θεραπείες τής συμβατικής Ιατρικής. Εδώ δυστυχώς ισχύει το πρέπει να πάθεις για να μάθεις. Επίσης, θέλει πολύ προσοχή, για την επιλογή τού σωστού εναλλακτικού θεραπευτή, διότι και σ΄ αυτό τον χώρο υπάρχουν αρκετοί ημιμαθείς και άσχετοι. Ως επίλογο, θα λέγαμε, ότι ο άνθρωπος του 21ου αιώνα έχει πάρει διαζύγιο από τη Φύση του. Κατά συνέπεια, απειλείται σοβαρά η υγεία του και η ίδια η επιβίωσή του. Στην παραφυσική αυτή πορεία ένα πολύ μεγάλο ρόλο έχει παίξει η συμβατική Ιατρική με τις παραφυσικές «θεραπευτικές» μεθόδους της και τις λάθος προτροπές της προς τους ασθενείς. Ο εκτροχιασμός τού σημερινού ανθρώπου από την μέχρι τώρα πορεία του, τον έχουν φέρει σ΄ ένα κομβικό σημείο, μπροστά από ένα μεγάλο δίλημμα. Έχει να διαλέξει τον ατελείωτο αυτό κατήφορο προς τον πλήρη εκφυλισμό του και την αυτοεξαφάνισή του ή την επιστροφή του στη Φύση και τη συνέχεια τής εξελικτικής του πορείας. Η επιλογή είναι αποκλειστικά και μόνο δική του… http://freeinquiry.gr/pro.php?id=2369 Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ. ΣΚΟΤΩΝΕΤΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ.

Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την ασθένεια και την υγεία ως τις δύο όψεις τού ίδιου νομίσματος. Κατά την παρουσία της υγείας η κυτταρική και όλες οι άλλες ανθρώπινες λειτουργίες, γίνονται κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, αντίθετα κατά την διάρκεια ασθένειας το σώμα ουσιαστικά υπολειτουργεί.

Η απουσία συμπτωμάτων ενός οργανισμού, που ήδη υπολειτουργεί, δεν σημαίνει αναγκαστικά και απουσία ασθένειας ή παρουσία υψηλής υγείας. Η διάγνωση μιας πάθησης αποτελεί συνήθως το τέλος μιας πορείας συνεχούς φθοράς τού οργανισμού, που πέρασε για πολύ καιρό απαρατήρητη. Στην πραγματικότητα, η υγεία είναι καθαρά θέμα σωστής νοοτροπίας και πράξεων τού κάθε ανθρώπου (κατά φύσιν ζειν) και η αρρώστεια το αποτέλεσμα των λαθεμένων επιλογών του (παρά φύσιν ζειν).

Σύμφωνα με την άποψη τής συμβατικής Ιατρικής, ο καρκίνος είναι ένα αυτοκαταστροφικό εκφυλιστικό νόσημα. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ανώμαλων μεταλλαγμένων κυττάρων (καρκινικών) και την δημιουργία όγκων. Στην πραγματικότητα, τα αίτια και οι βασικοί μηχανισμοί, που προκαλούν τον καρκίνο, παραμένουν άγνωστοι για την ιατρική κοινότητα.  


Οι υγιείς και εύρωστοι άνθρωποι σπανίζουν όλο και περισσότερο στις σύγχρονες (πολιτισμένες) κοινωνίες μας σε αντίθεση με τους πάσχοντες κι ασθενείς από  εκφυλιστικές ασθένειες και καρκίνους, που συνεχώς αυξάνονται.


Είδαμε στα προηγούμενα άρθρα (διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η σύγχρονη βιομηχανία τού καρκίνου και Τα πραγματικά αίτια τού καρκίνου) τις πρακτικές της συμβατικής Ιατρικής και τις μεθοδολογίες για την «αντιμετώπιση» και την «μάχη» κατά τού καρκίνου. Επίσης, επισημάναμε τα αίτια, που δημιουργούν τον καρκίνο. Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε τι είναι ο καρκίνος, τους βασικούς μηχανισμούς και τις συνθήκες που τον δημιουργούν.

Η οπτική τής συμβατικής Ιατρικής έχει ως αποτέλεσμα τη μετάβαση στις σύγχρονες συμβατικές αντικαρκινικές θεραπείες, που επικεντρώνονται στις καταστροφικές πρακτικές (χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, χειρουργικές επεμβάσεις) εναντίον των καρκινικών κυττάρων και των όγκων με σκοπό την πλήρη εξόντωση και τον αφανισμό τους. Η συμβατική Ιατρική δεν ενδιαφέρεται αν με την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων ισοπεδώνεται το ανοσοποιητικό σύστημα και καταστρέφεται ολόκληρος ο οργανισμός. Δηλαδή, για ένα μολυσμένο δέντρο καίμε όλο το δάσος, για να καταστρέψουμε το άρρωστο δέντρο! Γι΄ αυτό και σύμφωνα με τα αποτελέσματα των θεραπειών αυτών, οι προσδοκίες τής συμβατικής Ιατρικής δεν δικαιώνονται, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των καρκινοπαθών σε ποσοστό άνω του 95%, πεθαίνουν είτε άμεσα είτε στα επόμενα τρία με πέντε χρόνια!

Το νεο Ογκολογικό Νοσοκομείο «Ελπίδα» (!) τής Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Στα εγκαίνια παραβρέθηκε όλη η εντόπια εξουσία. Οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοβολίες γίνονται πλέον και σε παιδάκια... Η απαξίωση τής ανθρώπινης ζωής των παιδιών μας, συνάδει με το κέρδος των φαρμακοβιομηχανιών.

Οι μηχανισμοί και οι συνθήκες,
που δημιουργούν τον καρκίνο
Η ολιστική οπτική, έχει τελείως διαφορετική φιλοσοφία από αυτή. Βλέπει τις ασθένειες ως προσπάθειες αυτοθεραπείας ή παράτασης τής ζωή τού ασθενούς κι όχι ως μικρόβια ή άλλους εξωτερικούς και εσωτερικούς αδιευκρίνιστους παράγοντες (αυτοάνοσα νοσήματα) που πλήττουν τον οργανισμό. (Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: «Ασθένεια»... Ο μοναδικός δρόμος για την ίαση και την υγεία.)

Έτσι, ο καρκίνος από μία άλλη οπτική θα μπορούσε να εκτιμηθεί ως ένας ύστατος μηχανισμός επιβίωσης, μία έντονη αντίδραση τού ανοσοποιητικού συστήματος, που εμφανίζεται, όταν όλα τα άλλα μέτρα, που μπορεί να λάβει ένας οργανισμός, έχουν αποτύχει. Για την ακρίβεια, εκδηλώνεται, όταν οι πόροι τής κυκλοφορίας και τής αποβολής άχρηστων προϊόντων τού μεταβολισμού φράξουν για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα από τα τοξικά υποπροϊόντα. Όταν δηλαδή η τοξίνωση τής λέμφου και τού αίματος πνίξει κυριολεκτικά το κάποτε υγιές και καθαρό σώμα.

Απ΄ τη φυσιολογία γνωρίζουμε, ότι τα κύτταρα τού σώματός μας για τις ενεργειακές τους ανάγκες καταναλώνουν οξυγόνο και γλυκόζη. Τα καρκινικά κύτταρα είναι αρχικά κανονικά κύτταρα, που δεν μπορούν να επιβιώσουν σε αναερόβιο περιβάλλον (περιβάλλον χωρίς οξυγόνο), αναπρογραμματίζονται γενετικά και μεταλλάσσονται σε καρκινικά, για να μπορούν να επιβιώσουν.

Τα αναερόβια καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται σε περιοχές, που βρίσκονται εγκλωβισμένα τα άχρηστα υποπροϊόντα τού μεταβολισμού, δηλαδή σε ανθρώπους, που το σώμα τους σε κάποια σημεία είναι βαριά τοξινωμένο. Τα κύτταρα στις περιοχές αυτές στερούνται θρεπτικών στοιχείων (ορθών μορίων) και οξυγόνου, τα οποία είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους.

Οι δραματικές αυτές αλλαγές τού περιβάλλοντός τους δεν τούς αφήνει καμμία άλλη επιλογή εκτός τής μετάλλαξης σε καρκινικά κύτταρα. Η μετάλλαξη αυτή, τούς δίνει τη δυνατότητα να επιβιώσουν χωρίς οξυγόνο μεταβολίζοντας το γαλακτικό οξύ και τα υπόλοιπα παραπροϊόντα, για να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες. Ταυτόχρονα,  απομακρύνουν τις επιβλαβείς αυτές ουσίες, που δεν μπορούν να αποβληθούν με κανένα άλλο τρόπο και μπορούν να προκαλέσουν ανήκεστες βλάβες στο σώμα, αφού τρέφονται με αυτές.

Σε ένα τέτοιο επιβαρυμένο εσωτερικό περιβάλλον αυτό που χρειάζεται είναι ο πυροδοτικός μηχανισμός. Ένα έντονο ψυχικό στρες, μία ψυχική ρήξη είναι ικανή για να πυροδοτήσει τον καρκίνο.

Στη Φυσικοπαθητική, ο μύθος περί μιας μοναδικής και ιδανικής διατροφής, που θα είναι πανάκεια για όλους τους ανθρώπους (ακρεωφαγία, ωμοφαγία, πρωτεϊνικές δίαιτες, μεσογειακή διατροφή κ.ά.) καταρρίπτεται. Για την Φυσικοπαθητική, η διατροφή πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ομάδες αίματος και κάποιες άλλες ιδιοσυγκρασιακές ιδαιτερότητες.

Έτσι, για την θεραπεία τού κάθε ανθρωπου και για την κάθε αρρώστεια υπάρχει και η αντίστοιχη θεραπευτική διατροφή.
Η αλόη για παράδειγμα, για την Ομάδα Α και ΑΒ αποτελεί ένα θεραπευτικό βότανο που βοηθάει στη θεραπεία και του καρκίνου. Για τις Ομάδες αίματος 0 και Β η αλόη δρα αδιάφορα. Οι φακές στην Ομάδα 0 και Β μπορούν να αποβούν καταστροφικές, αφού τους δημιουργούν φούσκωμα, δυσπεψία και αέρια, ενώ για τις ομάδες Α και ΑΒ αποτελούν μια εύπεπτη και θεραπευτική τροφή.
Επίσης, η ομάδα αίματος 0 και Β εαν δεν φάνε σε καθημερινή βάση κόκκινο κρέας, σταδιακά εξασθενούν κι αρρωσταίνουν. Αντίθετα συμβαίνει με τις ομάδες Α και ΑΒ, οι οποίες τρώγοντας κόκκινο κρέας τοξινώνονται και αρρωσταίνουν. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα είδη των τροφών.

Τη δεκαετία τού 1930, ο τιμηθείς με νόμπελ ιατρικής, dr Otto Warburg, συνόψισε το πρόβλημα τού καρκίνου σε δύο σύντομες προτάσεις: «Ο καρκίνος έχει ένα βασικό αίτιο: την αντικατάσταση τής φυσιολογικής αερόβιας λειτουργίας των κυττάρων με αναερόβια».

Επομένως, τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να θεωρηθούν πολύτιμα (!) τη δεδομένη στιγμή για το σώμα, αφού οι προσαρμοστικές τους κινήσεις καθιστούν τον καρκίνο ένα μηχανισμό επιβίωσης στις δύσκολες συνθήκες τής τοξίνωσης. Γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο το ανοσοποιητικό σύστημα δεν επιτίθεται ποτέ στα καρκινικά κύτταρα και στούς όγκους, αφού το ίδιο τα παράγει! Μήπως λοιπόν ο καρκίνος είναι ένας ύστατος μηχανισμός επιβίωσης κι όχι ένα θανατηφόρο νόσημα;




Η ενίσχυση τού οργανισμού με ορθά μόρια μέσω συμληρωμάτων διατροφής αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση τού ανοσοποιητικού συστήματος και τού οργανισμού στη μάχη κατά τής φθοράς του.

Ο κάθε οργανισμός όμως, έχει την ιδιαίτερη του ανάγκη για ορθά μόρια, κατάσταση, που διαφοροποιεί τις ποσότητες, τους συνδυασμούς και το είδος των ορθών μορίων, που θα πρέπει να καταναλώσει. Η σωστή επιλογή για την κάθε περίπτωση θα πρέπει να γίνει από τον ειδικό ορθομοριακό διατροφολόγο, ή φυσικοπαθητικό και όχι στην τύχη.

Έχει παρατηρηθεί και επιβεβαιωθεί κλινικά, ότι μια λοίμωξη, όπως η ανεμοβλογιά ή η κοινή γρίπη, που προσβάλλει έναν καρκινοπαθή, έχει θεραπευτικά αποτελέσματα επί τού όγκου. Ο καρκίνος και οι λοιμώξεις έχουν κάποια κοινά αίτια, ένα από αυτά είναι η τοξίνωση. Γι΄ αυτό καρκινοπαθείς, που προσβάλλονται από σοβαρές λοιμώξεις, θεραπεύονται από τον καρκίνο, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση τού Τμήματος Περίθαλψης και Επιδημιολογίας τού Πανεπιστημίου τής Βρετανικής Κολομβίας (Royal Jubilee Hospital and Department of Biology, University of Victoria, British Columbia, Canada). Έχει επίσης παρατηρηθεί κλινικά, ότι καρκινοπαθείς, που κολλάνε κάποια επιδημική ασθένεια ή λοίμωξη (όπως π.χ. η σύφιλη), θεραπεύονται από τον καρκίνο, αφού κάθε τέτοιου είδους ασθένεια λειτουργεί θεραπευτικά επί τού όγκου.

Σε περιπτώσεις εμπύρετων λοιμώξεων, οι όγκοι διαλύονται και τα καρκινικά κύτταρα αποβάλλονται μέσω τού λεμφικού συστήματος και των υπολοίπων οργάνων απέκκρισης των άχρηστων ουσιών. Επομένως, η καθιερωμένη φαρμακευτική κατασταλτική αντιμετώπιση των λοιμώξεων από τούς γιατρούς σε καρκινοπαθείς, ευθύνεται για τις απώλειες εκατομμυρίων ζωών που χάθηκαν, επειδή οι γιατροί δεν άφησαν την ανθρώπινη φύση να επιτελέσει το έργο τής αυτοΐασης. Οι αυτόματες υποχωρήσεις διαφόρων ειδών καρκίνων δεν είναι σπάνιο φαινόμενο και σίγουρα δεν είναι κανενός είδους θαύμα.

Αυτό το γεγονός συμβαίνει σε εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι χωρίς να το γνωρίζουν, ότι πάσχουν από καρκίνο, αυτοθεραπεύονται μέσω μιας λοίμωξης. Αυτοί απλά δεν κατάλαβαν ποτέ, ότι είχαν καρκίνο και πως αυτοθεραπεύτηκαν! Όσοι γνωρίζουν, ότι πάσχουν από καρκίνο και αυτοθεραπεύονται χωρίς άλλες παρεμβάσεις, αποδίδουν την υποχώρηση αυτή σε θεία βούληση ή ό,τι άλλο…

Εκτιμάται, ότι οι αντικαρκινικές θεραπείες μειώνουν από 28% τις αυτοϊαματικές αυτές προσπάθειες τού οργανισμού σε 7%. Επομένως, στους 100.000 καρκινοπαθείς, οι 21.000 θα μπορούσαν να έχουν αναρρώσει από μόνοι τους εαν δεν είχαν υποβληθεί στις συμβατικές αυτές καταστροφικές θεραπείες...

Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τα φυσικά αίτια τού καρκίνου, πρέπει αρχικά να ξεφύγουμε από την πλανημένη ιδέα, που έχουμε όλοι στο μυαλό μας για τον καρκίνο, την οποία τόσα χρόνια μάς καλλιέργησαν. Η υγεία είναι αποδοχή, υποστήριξη και αλλαγή κι όχι φοβίες, καταστολή και καταπολέμηση. Η παρερμηνευμένη ιδέα για το τι είναι ο καρκίνος με την προέκτασή της ως φαινόμενο ή αποτέλεσμα nocebo εμποδίζει την πρόοδο και την πραγματική θεραπεία τού καρκίνου.

Αρκετές φορές ακούμε από τα ΜΜΕ κι από το διδίκτυο προτροπές, όπως: «Βρέθηκε το φάρμακο τού καρκίνου», «είμαστε πολύ κοντά...» κ.λπ..

Από αρχαιοτάτων χρόνων, ο άνθρωπος μέσα από την στενή οπτική του, προσπαθούσε να ανακαλύψει ένα μαγικό βότανο, ή ουσία, ένα μαγικό υπερ-φάρμακο που θα θεράπευε τις αρρώστειές του. Η σκέψη και η αντίληψη αυτή είναι τελείως λανθασμένη, για το λόγο, ότι δεν υπάρχει κι ούτε ποτέ μπορεί να υπάρξει ένα φάρμακο, που θα μπορεί να θεραπεύει την κάθε ασθένεια και όλους τους ανθρώπους. Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά φάρμακα-μέσα, που μπορούν να θεραπεύσουν πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Εδώ υφίσταται ο νόμος τής «βιοχημικής ιδιαιτερότητας» και τής διαφορετικής «ψυχικής ιδιοσυγκρασίας», που διαφοροποιούν τελείως την κάθε θεραπεία που χρειάζεται ο κάθε ασθενής.

Λέμφος, έντερο και τοξίνωση
Το λεμφικό σύστημα είναι ο καθαριστής τού σώματος. Τα κύτταρα εκεί αδειάζουν τα άχρηστα υποπροϊόντα τού μεταβολισμού (διαλυμένες πρωτεΐνες, τοξίνες, παθογόνους παράγοντες, κυτταρικά υπολείμματα και καρκινικά κύτταρα). Ο βαθμός τής υγείας των κυττάρων κι όλου τού σώματος, εξαρτάται από την ομαλή αποβολή των «σκουπιδιών» αυτών από το λεμφικό σύστημα.

Ουσιαστικά, τα περισσότερα καρκινικά κύτταρα είναι συνέπεια λεμφικής συμφόρησης. Οι όγκοι εκδηλώνονται πρωτίστως στα σημεία αυτά. Το λεμφικό σύστημα σε συνεργασία με το ανοσοποιητικό προσπαθούν από κοινού να απαλλαγούν από τα άχρηστα υποπροϊόντα τού μεταβολισμού (αναβολισμού και καταβολισμού). Η λεμφική συμφόρηση σχετίζεται με την ελλειπή έκκριση χολής από το ήπαρ, λόγω τοξίνωσης και υπερφόρτωσης τού ήπατος.

Συνήθως, οι πλείστοι καρκινοπαθείς, παρουσιάζουν λεμφοίδημα και πρήξιμο στην περιοχή γύρω από τον ομφαλό τής κοιλιάς, οίδημα στο πρόσωπο, διπλοσάγωνο, διόγκωση τής περιοχής τού λαιμού, πρήξιμο στα πέλματα και αστραγάλους. Στην ιατρική ορολογία η κατάσταση αυτή είναι γνωστή ως κατακράτηση υγρών. Το γνωστό «σωσίβιο» και τα παχάκια, που εμφανίζονται σε πολλούς μεσήλικες, που κάποιοι τα θεωρούν φυσιολογικά ή και σέξυ, αποτελούν μία κατάσταση συναγερμού τού τοξινωμένου λεμφικού συστήματος και εν γένει σώματος.

Ένα από τα βασικά προϋπάρχοντα συμπτώματα τού καρκίνου είναι η δυσκοιλιότητα. Οι τροφές, που δεν πέπτονται σωστά για διάφορους λόγους (ακατάλληλες δίαιτες, κακοί συνδυασμοί, κακή ποιότητα τροφών, επεξεργασμένα τρόφιμα κ.ά.) σαπίζουν στο παχύ έντερο και οι τοξίνες μπορούν εύκολα να διοχετευθούν στο αίμα λόγω τής λεμφικής συμφόρησης. Το 80% τού λεμφικού συστήματος βρίσκεται στην εντερική οδό. Εκεί καταπολεμούνται ή αναπτύσσονται οι πλείστοι νοσογόνοι παράγοντες. Η υπερβολική συσσώρευση τοξικού υλικού στο παχύ έντερο μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές σε άλλες περιοχές τού οργανισμού. Στους εναλλακτικούς κύκλους γνωρίζουμε, ότι η σημαντικότερη αιτία των κυριοτέρων ασθενειών, σχετίζεται με τη γενικότερη κατάσταση τού πεπτικού συστήματος και τής εντερικής χλωρίδας.

Για τις εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους δεν υπάρχουν γενικευμένες θεραπείες για τον καρκίνο, γεγονός, που συμβαίνει με την συμβατική Ιατρική. Σε κάθε άνθρωπο, όπως προαναφέρθηκε, υφίστανται διαφορετική «βιοχημική ιδαιτερότητα» και «ψυχική ιδιοσυγκρασία», συμβάντα, που τον διαφοροποιούν από κάποιον άλλο. Αποτέλεσμα αυτών είναι, ότι ο κάθε ένας χρειάζεται διαφορετική κούρα και θεραπεία, αν και υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες, που ισχύουν για όλους μας.
Π.χ. στην ομοιοπαθητική υπάρχουν τουλάχιστον 2.500 φάρμακα, όπου ένα (!) ή πολύ λίγα από αυτά, μπορούν να θεραπεύσουν τον καρκίνο. Η ομοιοπαθητική θεραπεία διαφέρει ολοκληρωτικά από άνθρωπο σε άνθρωπο κι αν ακόμα πρόκειται για πανομοιότυπη ασθένεια, όπως κι αν αυτή ορίζεται από την Ιατρική ορολογία (π.χ. βρογχίτιδα, κολικός εντέρου, αρθρίτιδα κ.ά.). Επομένως, αν για την ίδια ασθένεια έρθουν να θεραπευτούν δέκα ασθενείς, πιθανότατα και οι δέκα θα πάρουν διαφορετικό φάρμακο.  

Εναλλακτικές θεραπείες
Υπάρχουν σήμερα πολλές εναλλακτικές θεραπείες για τον καρκίνο. Κάποιες είναι αρκετά φτηνές, άλλες είναι πολύ ακριβές, άλλες είναι πολύ απλές, άλλες υπερβολικά πολύπλοκες.

Οι πλείστες από αυτές βοηθούν και βελτιώνουν την υγεία και τη ζωτικότητα τού ανοσοποιητικού συστήματος τού πάσχοντος και βοηθούν να εξαφανιστούν οι τοξίνες από το σώμα. Επίσης, πολλά από τα φυσικά αυτά φάρμακα (όπως τα ομοιοπαθητικά) απευθύνονται στον ψυχικό κόσμο τού ασθενούς, εκεί που υπάρχει το αίτιο, που πυροδοτεί το μηχανισμό τού καρκίνου. Σε αντίθεση με τη συμβατική Ιατρική οι εναλλακτικές μέθοδοι δεν απευθύνονται μόνο στο αποτέλεσμα (π.χ. στον όγκο), αλλά στο άιτιο που τον δημιούργησε (π.χ. τοξίνωση, λανθασμένη διατροφή, ψυχικά αίτια).

Η συμβατική Ιατρική χρησιμοποιεί βίαιες και επικίνδυνες μεθόδους με αμφίβολα αποτελέσματα για τον άνθρωπο, ενώ οι εναλλακτικές θεραπείες χρησιμοποιούν ήπιες, ευχάριστες και φυσικές μεθόδους με πιο ασφαλή αποτελέσματα.

Οι εναλλακτικοί θεραπευτές πρωτίστως επανεκπαιδεύουν τους ασθενείς και τους επαναφέρουν στις φυσικές συνθήκες λειτουργίας τους προσφέροντας διατροφή πλούσια σε ορθά μόρια και αποφυγή από τοξικά χημικά. Επίσης, ενθαρρύνουν τους ασθενείς να μαθαίνουν τις αληθινές λειτουργίες τού σώματός τους και τις αυτοϊαματικές εσωτερικές δυνάμεις, που εμφωλεύουν μέσα σε κάθε σώμα. Τα εναλλακτικά φάρμακα (ομοιοπαθητικά, αγιουβερδικά, ιχνοστοιχεία), φτιάχνονται από φυσικές ουσίες (ορθά μόρια, αμινοξέα, βότανα, ζωικά υλικά και ορυκτά) κι όχι από χημικές ουσίες, άγνωστες και επικίνδυνες για τον κάθε οργανισμό. Δεν μάχονται και δεν πολεμούν τους αμυντικούς μηχανισμούς τού οργανισμού, παρά βοηθούν το σώμα να δυναμώσει και να βρει το δρόμο τής αυτοίασης. Επίσης ασχολούνται με τον τομέα της πρόληψης των ασθενειών, κάτι που η συμβατική Ιατρική δεν ασχολείται. Το μοναδικό και πραγματικό κέρδος σε κάθε θεραπεία, όπως αυτή για τον καρκίνο, έρχεται από την ώθηση τού ανοσοποιητικού συστήματος, που προσφέρει η έλλειψη ψυχολογικού στρες, η ορθή διατροφή, η υψηλή περιεκτικότητα σε ορθά μόρια, οι ήπιες μέθοδοι, η αποτοξίνωση και τα φυσικά εναλλακτικά φάρμακα.

Εδώ μπορούμε να συμπεράνουμε, ότι ο καρκίνος δεν είναι η πραγματική απειλή για την υγεία τής ανθρωπότητας, αλλά η τοξίνωση, που προϋπάρχει τού καρκίνου, καθώς και τα υπόλοιπα αίτια, που αναφέραμε προηγουμένως. Επομένως, ο καρκίνος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η ύστατη προσπάθεια τού ανθρώπινου οργανισμού να επιβιώσει από τα προβλήματα, που έχει συσσωρεύσει ο σύγχρονος και «πολιτισμένος» άνθρωπος στον οργανισμό του, λόγω των κακών επιλογών του, των απαράδεκτων συνηθειών του και τού εν γένει λανθασμένου τρόπου ζωής του. Πιο επικίνδυνες από τον ίδιο τον καρκίνο θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι συμβατικές μέθοδοι «θεραπείας» τής συμβατικής Ιατρικής και η λάθος εν γένει αντιμετώπιση τού καρκίνου από τους ανθρώπους. Το ίδιο λάθος συμβαίνει με τις συμβατικές παραφυσικές «θεραπείες» όλων των εκφυλιστικών ασθενειών, που μαστίζουν τη σημερινή ανθρωπότητα.

Υπάρχουν ερωτήματα, που χρειάζονται απαντήσεις:
- Αρρώστησα. Και τι κάνω τώρα; Εγώ δεν ξέρω εναλλακτικούς θεραπευτές. Που θα πρέπει να απευθυνθώ;

Δεν πρέπει να περιμένουμε να πάθουμε καρκίνο ή κάποια άλλη βαριά εκφυλιστική νόσο, για να δοκιμάσουμε κάποια εναλλακτική θεραπεία, αλλά να το έχουμε κάνει πρωτύτερα σε άλλες πιο απλές ασθένειες, όπως π.χ. λοιμώξεις, στομαχικά προβλήματα, πονοκεφάλους και άλλα.

Συνήθως, οι ασθενείς, που έρχονται στους εναλλακτικούς θεραπευτές έχουν δοκιμάσει τις συμβατικές θεραπείες, έχουν δει την αναποτελεσματικότητά τους και ψάχνουν άλλες εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους. Το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι, ότι οι πλείστοι εξ αυτών έχουν ήδη πληγεί από απλές, βαριές ή ανήκεστες βλάβες από τις θεραπείες τής συμβατικής Ιατρικής. Εδώ δυστυχώς ισχύει το πρέπει να πάθεις για να μάθεις.

Επίσης, θέλει πολύ προσοχή, για την επιλογή τού σωστού εναλλακτικού θεραπευτή, διότι και σ΄ αυτό τον χώρο υπάρχουν αρκετοί ημιμαθείς και άσχετοι.

Ως επίλογο, θα λέγαμε, ότι ο άνθρωπος του 21ου αιώνα έχει πάρει διαζύγιο από τη Φύση του. Κατά συνέπεια, απειλείται σοβαρά η υγεία του και η ίδια η επιβίωσή του. Στην παραφυσική αυτή πορεία ένα πολύ μεγάλο ρόλο έχει παίξει η συμβατική Ιατρική με τις παραφυσικές «θεραπευτικές» μεθόδους της και τις λάθος προτροπές της προς τους ασθενείς. Ο εκτροχιασμός τού σημερινού ανθρώπου από την μέχρι τώρα πορεία του, τον έχουν φέρει σ΄ ένα κομβικό σημείο, μπροστά από ένα μεγάλο δίλημμα. Έχει να διαλέξει τον ατελείωτο αυτό κατήφορο προς τον πλήρη εκφυλισμό του και την αυτοεξαφάνισή του ή την επιστροφή του στη Φύση και τη συνέχεια τής εξελικτικής του πορείας. Η επιλογή είναι αποκλειστικά και μόνο δική του…
http://freeinquiry.gr/pro.php?id=2369