Στὴν χώρα μας ἔχουν σχεδὸν ἀπελπιστεῖ πλέον οἱ περισσότεροι συμπολῖτες μας! Οἱ καταστάσεις διαρκῶς καὶ χειροτερεύουν. Ἀδιέξοδα παντοῦ! Μόνον οἱ χιλιάδες ἄστεγοι, οἱ ἄνεργοι καὶ τὰ πεινασμένα παιδιὰ σχηματίζουν μίαν εἰκόνα πλήρη ἀδιεξόδων.
Τὸ πηγάδι εἶναι βαθὺ κι ὁ πᾶτος ἀκόμη δὲν διακρίνεται!
Πέφτουμε, βουλιάζουμε, χανόμαστε καὶ τὸ Τέλος μόλις ξεκίνησε νὰ συμβαίνῃ! Θὰ πάῃ πολὺ μακριὰ ἐτούτη ἡ περιπέτεια! Πάρα πολὺ μακριά!
Περιουσίες ἐξανεμίζονται! Ἄνθρωποι γύρω μας γιὰ μερικὲς ἑκατοντάδες εὐρόπουλα χάνουν κόπους μίας ζωῆς. Ἴσως καὶ γενεῶν κόπους. Ἡ κραυγὴ ποὺ ἔπιασε νὰ σηκώνεται μᾶς τρυπᾶ τὸ μυαλό… Μόλις ξεκίνησε….
Αὐτὸ ὅμως ποὺ ἀδυνατοῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε εἶναι ἡ στόχευσίς τους.
Γιατί κτυποῦν τήν Ἑλλάδα; Γιατί ἐπέλεξαν μίαν μικρή χώρα, πού τελικῶς δέν ἔχει καμμίαν οἰκονομική δύναμι; Πού ἐντός της δέν ὑπάρχει οὔτε πρωτογενής παραγωγή, οὔτε αὐτάρκεια, οὔτε κάποιου εἴδους ἀσφάλεια γιά τούς κατοίκους της;
Ποῦ στοχεύουν ὅταν ξεκινοῦν ἀπό ἐμᾶς;
Γιατί ἀπό ἐμᾶς;
Γιατί ἐδῶ;
Σὲ κάθε μεριὰ τοῦ πλανήτου ἀκούγονται φωνὲς διαμαρτυρίας. Ἄνθρωποι ἀντιδροῦν εἶτε σπασμωδικῶς, εἶτε ὀργανωμένως. Ἀλλὰ οἱ ἀντιδράσεις παραμένουν τοπικὲς καὶ ἄνευ οὐσίας γιὰ κάθε ἕναν ποὺ ἐπιβουλεύεται τὴν ἐλευθερία τῆς ἀνθρωπότητος.
Ἕνας ψεκασμός, ἕνα κουμπάκι καὶ πᾶρε κάτω τὸν ἀντιδραστικό.
Ὁ μέσος πληθυσμὸς ἀπορεῖ. Γιατί ἔτσι ξαφνικά; Γιατί ὅλοι μαζύ; Γιατί μέσα σέ μίαν διετία οἱ ζωές ὅλων γύρισαν ἀνάποδα;
Κάποιοι «φιλοσοφημένοι» πολιτικοὶ δηλώνουν μὲ «πίκρα» πὼς ἔχουμε τελειώσει ἐδῶ καὶ χρόνια. Μαζύ τους τὸ διατυμπαντίζουν ὅλοι οἱ σύμβουλοι καὶ οἱ παρατρεχάμενοί τους. Σὰν νὰ ἔχουν δίκαιον μοῦ φαίνεται… Κάπως ἔτσι πρέπει νὰ εἶναι.. Ἀλλά αὐτοί γιατί σιωποῦσαν καί σιωποῦν; Γιατί συναινοῦν καί συνεργάζονται; Γιατί ἔχουν σκύψει περισσότερο ἀπό ὅλους τό κεφάλι καί τήν μέσι; Φοβοῦνται; Καί τί; Ποιόν; Γιατί εἰδικῶς αὐτήν τήν περίοδο ἔχουν φορέσῃ τήν μάσκα τῆς μούγκας;
Ξέρουν κάτι… Ξέρουν πάρα πολὺ καλά κάτι ποὺ ἐμεῖς ἀγνοοῦμε! Ξέρουν πολλὰ γιὰ τὴν λαίλαπα ποὺ μᾶς ἑτοίμασαν.. Πρὸς τοῦτο ἔχουν φιμώσει ἀκόμη καὶ τὶς συνειδήσεις τους. Δὲν εἶναι ὧρα γιὰ συνειδήσεις τώρα. Ἐλπίζουν στὴν διάσωσί τους. Ἐκεῖ στοχεύουν. Πρὸς τοῦτο συνεργοῦν μὲ κάθε τους δύναμι πρὸ κειμένου νὰ μᾶς πείσουν γιὰ τὴν ἀδυναμία τους νὰ ἀντιδράσουν. Δὲν εἶναι ἀδύναμοι. Εἶναι προσκυνημένοι καὶ δειλοί. Πασχίζουν νὰ διατηρήσουν μίαν θέσι μέσα στοὺς παρατρεχαμένους μήπως καὶ σωθοῦν.. Ποῦ νά ἤξεραν!
Τὸ χειρότερον βέβαια συμβαίνει μὲ τοὺς νεοπλουτισμένους ἐπιχειρηματίες. Ἢ ἀκόμη καὶ μὲ τὶς παλαιότερες οἰκογένειες ποὺ ἔχουν ἐδῶ καὶ πάρα πολλὰ χρόνια κερδοσκοπήσει εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων εἰδικότερα καὶ τοῦ πλανήτου γενικότερα. Οὐδεῖς εἰς τὸ ἀπυρόβλητον! Τί γίνεται; Δέν ἀρκοῦν πλέον τά χρήματα γιά τήν ἐπιβίωσίν τους; Τί γίνεται μέ τά τοῦ Λάτση; Τά τοῦ Μπόμπολα; Τοῦ Βαρδινογιάννη;
Τυχαῖα τὰ παραδείγματα ἀλλὰ θὰ διαπιστώσετε πὼς αὐτοὶ μᾶλλον εἶναι οἱ πραγματικοὶ στόχοι. Ὄχι ἐμεῖς! Αὐτοὶ σήκωσαν κεφάλι. Ὄχι ἐμεῖς.
Αὐτοὶ φόρεσαν τὸ ἴδιο μοντελάκι αὐτοκινήτου, πολυελαίου, παπουτσιοῦ, σκάφους, ἐσωρούχων καὶ κοτρόνας μὲ κάποιους ἄλλους, ποὺ, θεωρητικῶς, ἐξουσίαζαν τὸν πλανήτη. Θά σηκωθοῦν τώρα τά πόδια νά κτυπήσουν τόν κεφάλι; Γίνονται αὐτά; Δὲν γίνονται…
Καὶ καλὰ ἐμεῖς… Μὲ ἐμᾶς, ἐὰν θέλουν, τελειώνουν εὔκολα… Ἀλλὰ μαθημένοι ἤμασταν στὴν φτώχεια. Δὲν θὰ κολλήσουμε τώρα. Τὸ πολὺ πολὺ νὰ χάσουμε κάποιους ἀπὸ πείνα. Κατ’ οὐσίαν ἔχουμε καλὲς πιθανότητες προσαρμοστικότητος.
Κάποιοι ἄλλοι ὅμως; Αὐτοί πού ξημέρωσαν μέ χρυσά κουτάλια, μαξιλάρια καί παντόφλες; Τί θά ἀπογίνουν;
Ὁ μεγαλύτερος τρόμος ἐπὶ τοῦ πλανήτου σήμερα δὲν βιώνεται ἀπὸ τὸν κάθε ἁπλὸ πολίτη, ἀλλὰ ἀπὸ ὅσους κατέχουν χρῆμα καὶ περιουσίες. Ὁ ἁπλὸς πολίτης τὸ πολὺ πολὺ νὰ χάσῃ τὸ σπίτι του. Ὅπως καὶ τόσοι ἄλλοι. Καὶ μετὰ θὰ προσαρμοστῇ στὰ νεώτερα δεδομένα καὶ θὰ ἐπιβιώσῃ.
Ὁ ἄλλος ὅμως; Ὁ προαναφερόμενος ἐπώνυμος; Τί θά κάνῃ; Πῶς θά καταφέρῃ νά ἐπιβιώσῃ;
Θὰ δοῦμε κωλοτοῦμπες καὶ κωλοτοῦμπες!
Θὰ δοῦμε ἐπιχειρηματίες νὰ ὑπογράφουν καταστροφικὲς γιὰ τοὺς ἰδίους συμφωνίες, πρὸ κειμένου νὰ καταφέρουν νὰ διατηρήσουν τὴν εὔνοια τῶν ἀφεντικῶν τους. Δῆλα δὴ τὴν ἐξακολούθησιν τῆς διαβιώσεώς τους, σὲ ὅμως ὅλο καὶ πιὸ στενὰ περιθώρια διαβιώσεως.
Θὰ δοῦμε περιουσίες νὰ ἐξανεμίζονται ἐν μία νυκτί!
Θὰ δοῦμε νὰ στέκουν δίπλα μας, στὴν ἴδια ἀκριβῶς κατάστασιν «ἀφεντικὰ καὶ δοῦλοι…» Ἴδιοι θὰ γίνουν οὗλοι….
Ποῦ τό βασίζω; Σὲ συνδυασμὸ γεγονότων καὶ πληροφοριῶν! Ἀντιλαμβάνομαι πλέον πὼς δὲν πρόκειται νὰ σταματήσουν ποὐθενά.
Ἡ δῆθεν κλιματικὴ ἀλλαγὴ δημιούργησε μίαν γενικοτέρα πεποίθησιν γιὰ τὴν δῆθεν συνενοχὴ τῆς ἀνθρωπότητος στὴν αὔξησι τῶν ῥίπων. Ψευδαίστερον ὅλων!
Καμμία κλιματικὴ ἀλλαγὴ δὲν ὑφίσταται,
- οἱ πᾶγοι ὄχι μόνον δὲν λιώνουν ἀλλὰ ἀναγεννῶνται,
- τὸ ὀξυγόνον, σὲ σχέσι μὲ τὰ ἄλλα στοιχεῖα, βρίσκεται ΠΑΝΤΑ στὴν ἴδια πυκνότητα-σύστασιν, ἐντὸς τῆς ἀτμοσφαίρης,
- ἡ πτώχευσις δὲν εἶναι δικό μας φαινόμενον ἀλλὰ παγκόσμιον
- ἡ ἁρπαγὴ τῶν περιουσιακῶν στοιχείων μας δρομολογεῖται ἐδῶ καὶ δεκαετίες
- ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος τῆς τροφῆς ἐπιφέρει σταδιακῶς ἀπομάκρυνσίν μας ἀπὸ τὴν πρωτογενὴ παραγωγὴ καὶ κατ’ ἐπέκτασιν ἀκόμη ἕναν μοχλὸ ἀσκήσεως πιέσεων στὶς πλᾶτες μας
- ἡ Ἑλλὰς εἶναι ἡ αἰχμὴ τοῦ δόρατος μὲ στόχο τὴν κατακρήμνησιν κάθε πιθανῆς ἀντιστάσεώς μας, πρὸ κειμένου νὰ παγιώσουν κάθε μορφῆς ἐξουσία σὲ ἄλλους, μὲ μικρότερες δυνατότητες ἀντιδράσεως.
Αὐτὰ ποὺ γράφω ἴσως νὰ φαντάζουν
λίγο ἀκραῖα.. Ἴσως… Ἐὰν ὅμως τὰ ἀναγάγουμε σὲ πλανητικὸν ἐπίπεδον, θὰ
διαπιστώσουμε πὼς πράγματι συμβαίνει καὶ συμβαίνει ἢδη παντοῦ! Ἁπλῶς δὲν
πρόκειται νὰ τὸ ἀντιληφθοῦν πολλοί. Κορυφαῖα ἀπόδειξις ὅσων ἰσχυρίζομαι
εἶναι ἡ στάσις τῶν δημοσιοκάφρων. Αὐτοὶ οἱ ξεπουλημένοι εἶναι καὶ οἱ
πλέον πειθήνιοι διότι εἶναι οἱ πλέον τρομοκρατημένοι.
Ἀγαπητοὶ φίλοι ὁ παγκόσμιος τους στόχος εἶναι ὁ Ἕλλην! Ὁ παγκόσμιός τους στόχος εἶναι ἡ σκέψις! Ἡ πραγματικὴ ἐπιστήμη κι ὄχι αὐτὸ τὸ τέρας τῶν τεμαχισμένων τμημάτων της. Εἶναι ἡ ἀπόλυτος ἐξουσία ποὺ δὲν μποροῦν νὰ ἔχουν ὅταν ὅλο ἀπὸ κάπου ξεπηδᾶ κάποιος ποὺ σκέπτεται!
Πραγματικός τους στόχος εἶναι ἡ Ἕλλας σὰν τρόπος ζωῆς κι ὄχι ὁ ἑτοιμοθάνατος τῆς Ἀφρικῆς. Πίεσι γιὰ νέα σκλαβιὰ ἀσκοῦν! Τὸν Ἕλληνα θέλουν φιμωμένο καὶ σιδηροδέσμιο!
Ὄχι ὁ Ἕλλην ἄστεγος ποὺ τρόμαξε ἀπὸ τὴν παγωνιά. Οὔτε ὁ Ἕλλην ἄνεργος πού ἀπελπίστηκε ἀπὸ τὰ χρέη. Οὔτε ὁ ἐπιχειρηματίας ποὺ χάνει τὸ σπίτι του καὶ τὴν οἰκογένειά του. Οὐδόλως θὰ ἔλεγα. Ἀδιαφοροῦν ἐν τελῶς γιὰ αὐτούς.
Στόχος τους παραμένει μόνον ὁ Ἕλλην!
Αὐτὸς ὁ ἀνώνυμος, αὐτὸς ὁ χαμένος μέσα στὸ πλῆθος Ἕλλην. Αὐτὸς ποὺ θὰ τοὺς ἀνατρέψῃ τὸν κάθε τέλειόν τους σχεδιασμό!
Γιὰ ἐτοῦτο ξεκίνησαν ἀπὸ ἐδῶ! Ἀπὸ ἐδῶ ξεκινᾶ κι ἐδῶ τελειώνει ἡ πληροφορία! Ἀπὸ ἐδῶ ξεκινᾶ καὶ ἐδῶ τελειώνει τὸ δικαίωμα στὴν πραγματικὴ ἐπιστήμη! Ἀπὸ ἐδῶ ξεκινᾶ κι ἐδῶ τελειώνει ὁ Ἄνθρωπος! Κι ἀκριβῶς ἐκεῖ στοχεύουν! Στὸν Ἄνθρωπο!
Στὸ μεταξὺ ἐδῶ στὴν γειτονιά μας ἀνακύπτουν κι ἄλλα ζητήματα. Ὄχι μόνον θέματα ἐλέγχου τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας.
Ἀνακύπτουν ζητήματα μὴ ἐλεγχομένης ἀντιδράσεως!
Ἔχουν πασχίσει (καὶ πασχίζουν ἀκόμη) νὰ ἐλέγξουν καὶ νὰ κατευθύνουν τὶς ἀντιδράσεις πρὸς ἐκεῖνα τὰ ἐπίπεδα ποὺ θὰ μποροῦν νὰ τὰ ἐλέγχουν. Ὅμως καμμία τους προσπάθεια δὲν τελεσφόρησε.
Γιατί;
Κάτι «συμβαίνει» ἐδῶ. Κάτι τοὺς χαλᾶ τὴν μαγιά. Δὲν τοὺς ἀφήνουν ἀκόμη καὶ οἱ πέτρες νὰ μπορέσουν νὰ μᾶς βάλουν σὲ καλούπια.
Ὄχι, δὲν συνειδητοποιήσαμε ἀκόμη τὴν δύναμί μας. Καὶ ὅταν θὰ τὴν συνειδητοποιήσουμε, δὲν ξέρουμε πόσοι καὶ ποῦ θὰ εἴμαστε. Ἁπλῶς διαθέτουμε μίαν δύναμι τέτοιαν, ποὺ ἐνεργοποιεῖται ἀκόμη ἐπὶ τοῦ παρόντος μᾶλλον ἀπὸ τὴν γονιδιακή μας φύσι, καὶ παραμένει ζωντανή. Χαοτική! Ἐπικίνδυνη!
Μᾶς ἔχουν λοβοτομήσει σὲ τέτοιον βαθμὸ ποὺ λογικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ εἴμαστε ὄλοι στὰ κρεβατάκια μας. Δὲν εἴμαστε. Κι αὐτὸ ὄχι μόνον δὲν τὸ θέλουν ἀλλὰ πρέπει καὶ νὰ τὸ ἀνακόψουν. Εἶναι χαοτικὸν εἴπαμε. Καὶ κάθε τί χαοτικὸν τοὺς ἀφαιρεῖ ἐξουσία.
Γιὰ ἐτοῦτο πρέπει νὰ τελειώνουν μὲ ἐμᾶς ταχύτατα! Νὰ σηκώσουμε πρῶτοι τὰ χέρια ψηλά! Νὰ ποῦμε πρῶτοι τὸ Ἥμαρτον!!!
Ἀλλὰ ὄχι μόνον δὲν θὰ τὸ κάνουμε, ὄχι μόνον θὰ ἀντέξουμε, ἀλλὰ θὰ καταλήξουμε νὰ ἀναστρέψουμε κάθε ἀρνητικὴ πιθανότητα σὲ θετική.
Ξημερώνουν οἱ δυσκολότερες ἡμέρες ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ φανταστοῦμε. Ὁ πλανήτης, ἔως τῆς στιγμῆς ποὺ θὰ ἐπιστρέψουμε μὲ τὴν πλήρη μας δύναμι, θὰ μεταμορφωθῆ σὲ φυλακή. Κόλασι!
Αὐτὰ ποὺ ξέραμε θὰ τὰ ξεχάσουμε!
Τίποτα ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα δὲν θὰ εἶναι τὸ ἴδιο. Θὰ χειροτερεύουν καὶ θὰ χειροτερεύουν καὶ θὰ χειροτερεύουν….
Ἀλλὰ ἐκεῖ ἀκριβῶς εἶναι καὶ τὸ κλειδί!
Αὐτὸ εἶναι ποὺ θὰ ἐπιφέρῃ τὴν μεγάλη ἀνατροπή!
Ὅσοι καταφέρουν νὰ μείνουν ἐκτός θὰ ζήσουν τὴν ἐλευθερία.
Βαρύ! Ἀλλὰ μονόδρομος.
Πῶς θά συμβῇ ἡ ἀνατροπή; Μὲ ἕναν τρόπο, τὸν γνωστό! Ἀπὸ τὸν ἕναν, τοὺς δύο, τοὺς τρεῖς τρελλούς! Αὐτοὺς ποὺ πάντα ἐμφανίζονταν πρὸ κειμένου νὰ βάλουν πλάτη καὶ νὰ πετάξουν τοὺς βαρβάρους στὴν θάλασσα.
Οἱ ὑπόλοιποι θὰ ἀκολουθήσουν, θέλουν δὲν θέλουν.
Καὶ θὰ θέλουν διότι μὲ τὴν διαίσθησίν τους ἀντιλαμβάνονται πὼς μόνον αὐτὸν τὸν δρόμο σωτηρίας διαθέτουν. Κι αὐτὸ μονόδρομος.
Ὁ ἄγνωστος, αὐτὸς ὁ ἄγνωστος Κολοκοτρώνης, ποὺ τόσους χρόνους περίμενε γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ εἶναι ἕτοιμος. Ἐκεῖ ἔξω, μαζὺ μὲ κάθε ἄλλον Ἕλληνα.
Εἴπαμε, Ἕλληνες εἶναι αὐτοὶ ποὺ θὰ πράξουν. Οἱ ἄλλοι ὅλοι θὰ γευθοῦν! Ἀλλὰ γιὰ νὰ γευθοῦν θὰ πρέπῃ νὰ θυσιάσουν καὶ νὰ δουλέψουν καὶ νὰ στηρίξουν. Διαφορετικῶς θὰ εἶναι μερικὰ ἀκόμη θύματα.
Ὁ πόλεμος ξεκίνησε ἐδῶ κι αἰῶνες. Τώρα κορυφώνεται! Τώρα φθάνουμε σιγὰ σιγὰ στὴν τελικὴ μάχη. Ἐκείνην τὴν μάχη τῶν μαχῶν!
Ὁ ἄγνωστος-γνωστός μας Μιλτιάδης, κάποτε ἄλλοτε ἔγινε Διγενής, ποὺ κάποτε ἔγινε Κολοκοτρώνης, κάποτε ἄλλοτε Κατσιμῆτρος εἶναι ἐδῶ.. Μαζύ μας! Παλεύει μὲ στοιχειὰ καὶ μὲ δράκοντες! Μὲ καταβολὲς αἰώνων! Μὲ τὸν ἴδιον τὸν ἑαυτόν του!
Σιγὰ σιγὰ, ἀλλὰ ἀποφασιστικά, παρουσιάζεται! Ἐμπρός μας σαλπίζει. Δὲν τὸν ἀκοῦμε. Δὲν τὸν βλέπουμε! Γιὰ νὰ τὸν δοῦμε ἢ γιὰ νὰ τὸν ἀκούσουμε πρέπει νὰ γίνουμε ὅμοιοί του! Ἕλληνες!
Ὅμως μᾶς δείχνει τὸν δρόμο! Μᾶς καθοδηγεῖ! Μᾶς πάει στὸ πεδίον τῶν μαχῶν!
Μέσα μας τὸ γνωρίζουμε καὶ ἀκολουθοῦμε!
Αὐτὸς ἦταν ποὺ μᾶς ξαναφώναξε Ἕλληνες μετὰ ἀπὸ αἰώνων σκοτάδι! Ποὺ μᾶς τραβᾶ ἀπὸ τὴν σιωπὴ καὶ τὸν φόβο. Ποὺ μᾶς θυμίζει τὴν φύσιν μας!
Μάχη!
Μεγάλη ἡ μάχη! Τρανή! Κι ὁ στρατηγὸς τρανότερος! Ἐκεῖ ἔξω! Μέσα στὸ πλῆθος! Πρῶτος καὶ καλλίτερος!
Δέν τόν ἀκοῦτε; Κρίμα… Ἴσως νὰ μὴν φώναξε ἀκόμη τὸ ὄνομά σας! Ἴσως νὰ μὴν σᾶς ἔδειξε ἀκόμη τὴν χαίτη του… Ἴσως ἀκόμη νὰ μὴν ἦλθε ἡ ὥρα σας… Ἴσως καὶ νὰ μὴν ἔλθῃ ποτὲ γιὰ κάποιους! Ἀλλὰ εἶναι ἐκεῖ, ὁδηγεῖ, κατευθύνει, ἀποφασίζει!
Θὰ τὸ ζήσουμε κι αὐτό… Ὅσοι….
Φιλονόη .
Υ.Γ. Ὁ πλανήτης εἶναι μίαν χαρά! Καλλίτερα δὲν ἦταν ποτέ! Μᾶς χαίρεται καὶ μᾶς ἀπολαμβάνει ὅταν τὸ χαιρόμαστε καὶ τὸν ἀπολαμβάνουμε! Ὑπάρχει γιὰ νὰ ὑπάρχουμε. Ἔχει κι αὐτὸς τοὺς δικούς του μηχανισμούς. Κι αὐτὸ δὲν ἐλέγχεται ἀπὸ κάτι νούμερα ποὺ τὸ παίζουν ἀφεντικὰ σὲ κάτι ποὺ δὲν κέρδισαν ποτέ τους. Ὅσοι κλειστοῦν στὰ κλουβιά /ποὺ μᾶς ἔχουν ἑτοιμάσει ἔχουν τελειώσει. Ἡ Φύσις, ἡ ἐλευθερία, ἡ ἐπιστροφὴ στὴν αὐτάρκεια θὰ δόσῃ ἄλλα ὅπλα, μὴ ἀντιμετωπίσιμα. Κι αὐτὰ θὰ ἀλλάξουν τὰ προγνωστικά. Καὶ θὰ συμβοῦν! Διότι αὐτὸς εἶναι ὁ δικός μας ῥόλος! Τῆς ἀνατροπῆς καὶ τῆς ἀπελευθερώσεως!
Ἀγαπητοὶ φίλοι ὁ παγκόσμιος τους στόχος εἶναι ὁ Ἕλλην! Ὁ παγκόσμιός τους στόχος εἶναι ἡ σκέψις! Ἡ πραγματικὴ ἐπιστήμη κι ὄχι αὐτὸ τὸ τέρας τῶν τεμαχισμένων τμημάτων της. Εἶναι ἡ ἀπόλυτος ἐξουσία ποὺ δὲν μποροῦν νὰ ἔχουν ὅταν ὅλο ἀπὸ κάπου ξεπηδᾶ κάποιος ποὺ σκέπτεται!
Πραγματικός τους στόχος εἶναι ἡ Ἕλλας σὰν τρόπος ζωῆς κι ὄχι ὁ ἑτοιμοθάνατος τῆς Ἀφρικῆς. Πίεσι γιὰ νέα σκλαβιὰ ἀσκοῦν! Τὸν Ἕλληνα θέλουν φιμωμένο καὶ σιδηροδέσμιο!
Ὄχι ὁ Ἕλλην ἄστεγος ποὺ τρόμαξε ἀπὸ τὴν παγωνιά. Οὔτε ὁ Ἕλλην ἄνεργος πού ἀπελπίστηκε ἀπὸ τὰ χρέη. Οὔτε ὁ ἐπιχειρηματίας ποὺ χάνει τὸ σπίτι του καὶ τὴν οἰκογένειά του. Οὐδόλως θὰ ἔλεγα. Ἀδιαφοροῦν ἐν τελῶς γιὰ αὐτούς.
Στόχος τους παραμένει μόνον ὁ Ἕλλην!
Αὐτὸς ὁ ἀνώνυμος, αὐτὸς ὁ χαμένος μέσα στὸ πλῆθος Ἕλλην. Αὐτὸς ποὺ θὰ τοὺς ἀνατρέψῃ τὸν κάθε τέλειόν τους σχεδιασμό!
Γιὰ ἐτοῦτο ξεκίνησαν ἀπὸ ἐδῶ! Ἀπὸ ἐδῶ ξεκινᾶ κι ἐδῶ τελειώνει ἡ πληροφορία! Ἀπὸ ἐδῶ ξεκινᾶ καὶ ἐδῶ τελειώνει τὸ δικαίωμα στὴν πραγματικὴ ἐπιστήμη! Ἀπὸ ἐδῶ ξεκινᾶ κι ἐδῶ τελειώνει ὁ Ἄνθρωπος! Κι ἀκριβῶς ἐκεῖ στοχεύουν! Στὸν Ἄνθρωπο!
Στὸ μεταξὺ ἐδῶ στὴν γειτονιά μας ἀνακύπτουν κι ἄλλα ζητήματα. Ὄχι μόνον θέματα ἐλέγχου τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας.
Ἀνακύπτουν ζητήματα μὴ ἐλεγχομένης ἀντιδράσεως!
Ἔχουν πασχίσει (καὶ πασχίζουν ἀκόμη) νὰ ἐλέγξουν καὶ νὰ κατευθύνουν τὶς ἀντιδράσεις πρὸς ἐκεῖνα τὰ ἐπίπεδα ποὺ θὰ μποροῦν νὰ τὰ ἐλέγχουν. Ὅμως καμμία τους προσπάθεια δὲν τελεσφόρησε.
Γιατί;
Κάτι «συμβαίνει» ἐδῶ. Κάτι τοὺς χαλᾶ τὴν μαγιά. Δὲν τοὺς ἀφήνουν ἀκόμη καὶ οἱ πέτρες νὰ μπορέσουν νὰ μᾶς βάλουν σὲ καλούπια.
Ὄχι, δὲν συνειδητοποιήσαμε ἀκόμη τὴν δύναμί μας. Καὶ ὅταν θὰ τὴν συνειδητοποιήσουμε, δὲν ξέρουμε πόσοι καὶ ποῦ θὰ εἴμαστε. Ἁπλῶς διαθέτουμε μίαν δύναμι τέτοιαν, ποὺ ἐνεργοποιεῖται ἀκόμη ἐπὶ τοῦ παρόντος μᾶλλον ἀπὸ τὴν γονιδιακή μας φύσι, καὶ παραμένει ζωντανή. Χαοτική! Ἐπικίνδυνη!
Μᾶς ἔχουν λοβοτομήσει σὲ τέτοιον βαθμὸ ποὺ λογικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ εἴμαστε ὄλοι στὰ κρεβατάκια μας. Δὲν εἴμαστε. Κι αὐτὸ ὄχι μόνον δὲν τὸ θέλουν ἀλλὰ πρέπει καὶ νὰ τὸ ἀνακόψουν. Εἶναι χαοτικὸν εἴπαμε. Καὶ κάθε τί χαοτικὸν τοὺς ἀφαιρεῖ ἐξουσία.
Γιὰ ἐτοῦτο πρέπει νὰ τελειώνουν μὲ ἐμᾶς ταχύτατα! Νὰ σηκώσουμε πρῶτοι τὰ χέρια ψηλά! Νὰ ποῦμε πρῶτοι τὸ Ἥμαρτον!!!
Ἀλλὰ ὄχι μόνον δὲν θὰ τὸ κάνουμε, ὄχι μόνον θὰ ἀντέξουμε, ἀλλὰ θὰ καταλήξουμε νὰ ἀναστρέψουμε κάθε ἀρνητικὴ πιθανότητα σὲ θετική.
Ξημερώνουν οἱ δυσκολότερες ἡμέρες ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ φανταστοῦμε. Ὁ πλανήτης, ἔως τῆς στιγμῆς ποὺ θὰ ἐπιστρέψουμε μὲ τὴν πλήρη μας δύναμι, θὰ μεταμορφωθῆ σὲ φυλακή. Κόλασι!
Αὐτὰ ποὺ ξέραμε θὰ τὰ ξεχάσουμε!
Τίποτα ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα δὲν θὰ εἶναι τὸ ἴδιο. Θὰ χειροτερεύουν καὶ θὰ χειροτερεύουν καὶ θὰ χειροτερεύουν….
Ἀλλὰ ἐκεῖ ἀκριβῶς εἶναι καὶ τὸ κλειδί!
Αὐτὸ εἶναι ποὺ θὰ ἐπιφέρῃ τὴν μεγάλη ἀνατροπή!
Ὅσοι καταφέρουν νὰ μείνουν ἐκτός θὰ ζήσουν τὴν ἐλευθερία.
Βαρύ! Ἀλλὰ μονόδρομος.
Πῶς θά συμβῇ ἡ ἀνατροπή; Μὲ ἕναν τρόπο, τὸν γνωστό! Ἀπὸ τὸν ἕναν, τοὺς δύο, τοὺς τρεῖς τρελλούς! Αὐτοὺς ποὺ πάντα ἐμφανίζονταν πρὸ κειμένου νὰ βάλουν πλάτη καὶ νὰ πετάξουν τοὺς βαρβάρους στὴν θάλασσα.
Οἱ ὑπόλοιποι θὰ ἀκολουθήσουν, θέλουν δὲν θέλουν.
Καὶ θὰ θέλουν διότι μὲ τὴν διαίσθησίν τους ἀντιλαμβάνονται πὼς μόνον αὐτὸν τὸν δρόμο σωτηρίας διαθέτουν. Κι αὐτὸ μονόδρομος.
Ὁ ἄγνωστος, αὐτὸς ὁ ἄγνωστος Κολοκοτρώνης, ποὺ τόσους χρόνους περίμενε γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ εἶναι ἕτοιμος. Ἐκεῖ ἔξω, μαζὺ μὲ κάθε ἄλλον Ἕλληνα.
Εἴπαμε, Ἕλληνες εἶναι αὐτοὶ ποὺ θὰ πράξουν. Οἱ ἄλλοι ὅλοι θὰ γευθοῦν! Ἀλλὰ γιὰ νὰ γευθοῦν θὰ πρέπῃ νὰ θυσιάσουν καὶ νὰ δουλέψουν καὶ νὰ στηρίξουν. Διαφορετικῶς θὰ εἶναι μερικὰ ἀκόμη θύματα.
Ὁ πόλεμος ξεκίνησε ἐδῶ κι αἰῶνες. Τώρα κορυφώνεται! Τώρα φθάνουμε σιγὰ σιγὰ στὴν τελικὴ μάχη. Ἐκείνην τὴν μάχη τῶν μαχῶν!
Ὁ ἄγνωστος-γνωστός μας Μιλτιάδης, κάποτε ἄλλοτε ἔγινε Διγενής, ποὺ κάποτε ἔγινε Κολοκοτρώνης, κάποτε ἄλλοτε Κατσιμῆτρος εἶναι ἐδῶ.. Μαζύ μας! Παλεύει μὲ στοιχειὰ καὶ μὲ δράκοντες! Μὲ καταβολὲς αἰώνων! Μὲ τὸν ἴδιον τὸν ἑαυτόν του!
Σιγὰ σιγὰ, ἀλλὰ ἀποφασιστικά, παρουσιάζεται! Ἐμπρός μας σαλπίζει. Δὲν τὸν ἀκοῦμε. Δὲν τὸν βλέπουμε! Γιὰ νὰ τὸν δοῦμε ἢ γιὰ νὰ τὸν ἀκούσουμε πρέπει νὰ γίνουμε ὅμοιοί του! Ἕλληνες!
Ὅμως μᾶς δείχνει τὸν δρόμο! Μᾶς καθοδηγεῖ! Μᾶς πάει στὸ πεδίον τῶν μαχῶν!
Μέσα μας τὸ γνωρίζουμε καὶ ἀκολουθοῦμε!
Αὐτὸς ἦταν ποὺ μᾶς ξαναφώναξε Ἕλληνες μετὰ ἀπὸ αἰώνων σκοτάδι! Ποὺ μᾶς τραβᾶ ἀπὸ τὴν σιωπὴ καὶ τὸν φόβο. Ποὺ μᾶς θυμίζει τὴν φύσιν μας!
Μάχη!
Μεγάλη ἡ μάχη! Τρανή! Κι ὁ στρατηγὸς τρανότερος! Ἐκεῖ ἔξω! Μέσα στὸ πλῆθος! Πρῶτος καὶ καλλίτερος!
Δέν τόν ἀκοῦτε; Κρίμα… Ἴσως νὰ μὴν φώναξε ἀκόμη τὸ ὄνομά σας! Ἴσως νὰ μὴν σᾶς ἔδειξε ἀκόμη τὴν χαίτη του… Ἴσως ἀκόμη νὰ μὴν ἦλθε ἡ ὥρα σας… Ἴσως καὶ νὰ μὴν ἔλθῃ ποτὲ γιὰ κάποιους! Ἀλλὰ εἶναι ἐκεῖ, ὁδηγεῖ, κατευθύνει, ἀποφασίζει!
Θὰ τὸ ζήσουμε κι αὐτό… Ὅσοι….
Φιλονόη .
Υ.Γ. Ὁ πλανήτης εἶναι μίαν χαρά! Καλλίτερα δὲν ἦταν ποτέ! Μᾶς χαίρεται καὶ μᾶς ἀπολαμβάνει ὅταν τὸ χαιρόμαστε καὶ τὸν ἀπολαμβάνουμε! Ὑπάρχει γιὰ νὰ ὑπάρχουμε. Ἔχει κι αὐτὸς τοὺς δικούς του μηχανισμούς. Κι αὐτὸ δὲν ἐλέγχεται ἀπὸ κάτι νούμερα ποὺ τὸ παίζουν ἀφεντικὰ σὲ κάτι ποὺ δὲν κέρδισαν ποτέ τους. Ὅσοι κλειστοῦν στὰ κλουβιά /ποὺ μᾶς ἔχουν ἑτοιμάσει ἔχουν τελειώσει. Ἡ Φύσις, ἡ ἐλευθερία, ἡ ἐπιστροφὴ στὴν αὐτάρκεια θὰ δόσῃ ἄλλα ὅπλα, μὴ ἀντιμετωπίσιμα. Κι αὐτὰ θὰ ἀλλάξουν τὰ προγνωστικά. Καὶ θὰ συμβοῦν! Διότι αὐτὸς εἶναι ὁ δικός μας ῥόλος! Τῆς ἀνατροπῆς καὶ τῆς ἀπελευθερώσεως!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου