Ο
θείος Μήτσος, αδελφός της μακαρίτισσας της μάνας μου, έλεγε πάντα ότι
ήταν άτυχος.Τη μια ήταν η Μαίρη που τον είχε ξεμυαλίσει και στο τέλος
τον παράτησε, την άλλη η επιθυμία του να αποδείξει στους συγγενείς στο
χωριό πως ήταν κάποιος, το συμπέρασμα ήταν πως δύο μικρά ακίνητα που του
άφησε ο παπούς στο Κερατσίνι και στην Ακτή Τσελέπη τα έφαγε. Όχι
μονομιάς είναι αλήθεια, αλλά όταν ήρθε η περαίωση τον αποτέλειωσε.
Μαξιλάρια,
καλύματα για καρέκλες και καναπέδες αλλά και κουρτίνες ράβει ο Μήτσος
στο μαγαζί του, σ΄ένα στενό πίσω απ' το Τζάνειο. Το δικαίωμα να τον λέω
Μήτσο χωρίς το θείε, το κέρδισα λόγω της μικρής διαφοράς ηλικίας που
είχαμε, αφού η μάνα μου τον περνούσε 16 χρόνια, αλλά και μια φορά που
βρεθήκαμε έξω με μια απο τις συνηθισμένες παρέες που του τάτρωγαν. Όταν
τον είπα θείο με κοίταξε άγρια λέγοντας "ξάδερφος ρε μαλακισμένο" και
μου έδειξε απειλητικά το χέρι του.
Καλός
τεχνίτης ο Μήτσος, είχε τη δική του ιδιαίτερη φιλοσοφία για το
μαξιλάρια, ιδίως για αυτά που ήταν για κάθισμα. "Όταν ράβω ένα μαξιλάρι
σκέφτομαι τον κώλο που θα κάτσει πάνω. Κατά προτίμηση γυναικείο" έλεγε.
"Ένα καλοραμμένο μαξιλάρι δείχνει σεβασμό".
Χρόνια
τώρα ο θείος μου είχε κοντά του τον Arman, Πέρση πρόσφυγα, που του
παρουσιάστηκε λέγοντάς του "αφεντικό εγκώ Αρμάν, ξέρω ράβει καλά, εγκώ
απο Περσία". Ο Μήτσος δεν το σκέφτηκε πολύ και του έδωσε την ευκαιρία να
του δείξει την τέχνη του. Φυσικά εκτός απο την ευκαιρία δεν του έδωσε
τίποτε άλλο, ούτε ΙΚΑ, άλλωστε ήταν παράνομος, ούτε και πολλά λεφτά.
Αργότερα
όταν είδε, ότι ο Αρμάν έραβε καλύτερα απο αυτόν και μπορούσε να τον
αφήνει στο πόδι του, τα πράγματα άλλαξαν. Βέβαια δεν έχανε ευκαιρία να
του βάζει τις φωνές όταν λεπτολογούσε ο Πέρσης ένα κάλυμα, λέγοντάς του
"Ρε Αρμάν καλύματα για τη γριά ράβεις όχι Αρμάνι" και γελούσε
ευχαριστημένος με το λογοπάιγνιό του. Άλλοτε πάλι, σπάνια βέβαια, όταν
έκανε κανένα λάθος ο κακομοίρης ο Αρμάν τον κατσάδιαζε λέγοντάς του
"πάλι χαρμάνης ήσουνα π' ανάθεμά σε. Χόρτο σας τάϊζε ο Σάχης;" Γιατί ο
θείος Μήτσος δεν νοιαζότανε για τις εξελίξεις στον έξω κόσμο. Τι κι αν
του λέγαμε πως ο Σάχης έχει πεθάνει πως ήλθε ο Χομεϊνι και τώρα είναι
πάνω ο Αχμανινετζάντ αυτός επέμενε στο σαχλό αστείο του.
Με
αυτά και μ' αυτά ο θείος μου πέρασε τα 60 αλλά δουλεύει ακόμα. Εγώ
σπούδασα, έβγαλα την Ανωτάτη Βιομηχανική Πειραιά, πριν γίνει
Πανεπιστήμιο Πειραιώς και άνοιξα τη δική μου επιχείρηση. Κρατούσαμε μια
χαλαρή επαφή, ο αγαπημένος αδελφός της μάνας μου ήταν, αλλά χωρίς τις
τρέλες του παρελθόντος. Ξέρετε δα πως είναι αυτά, όταν μεγαλώνεις,
νοικοκυρεύεσαι, κάνεις παιδιά, παίρνεις δάνεια και αγοράζεις δικό σου
σπίτι.
Όπως
όλοι μας έτσι κι ο Μήτσος είχε τα προβλήματάκια του με την εφορία. Κάτι
το μικρό μαγαζί, κάτι ο δηλωμένος μισθός του Αρμαν, που δεν του τον
έδινε μεν ολόκληρο, αλλά ολόκληρο τον πέρναγε στα έξοδα, κατόρθωνε να τα
φέρνει βόλτα κι όταν τα πράγματα αγριεύανε όλο και κάποια άκρη έβρισκε
μέσα στη ΔΟΥ. Ο συνδυασμός του γαλίφη και του φουκαρά που απέπνεε, όταν
βέβαια ήθελε, τον βοηθούσε.
Με
την περαίωση ζορίστηκε. Του ζήταγαν ξαφνικά πολλά λεφτά. Και το
χειρότερο ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτε απο αυτά που συνήθιζε. "Αυτό
το σύστημα γίνεται κάθε μέρα και πιο απάνθρωπο" έλεγε φιλοσοφώντας.
"Έχει χαθεί η προσωπική επαφή". Που νάξερε...
Η
αλήθεια είναι πως είχε κλειστεί πολύ στον εαυτό του. Ούτε πολυέβγαινε
ούτε τα ξεφάντωματα που συνήθιζε έκανε. Γιατί όλα για τον θείο μου ήταν
ένα ενιάιο σύνολο. Οι γκόμενες, η πόζα, η δήθεν εξουσία πάνω στον Αρμάν,
οι μικροπαραβάσεις και οι αποδείξεις που ξέχναγε να δίνει. Ήταν ένας
ολόκληρος κόσμος που το ένα δικαιολογούσε το αλλο. Μέσα στο μυαλό του
μόνο αυτός ήξερε πως σχετιζόταν η ασυνέπειά του με τα μάτια της Μαίρης
και ο Αρμάν με την υποθήκη του μαγαζιού, και το χωράφι στο χωριό που
πούλησε όταν τον τον πνίξαν κάποια στιγμή τα χρέη.
Μια
μέρα του ήλθε ένα σημείωμα τυπωμένο, όχι όπως αυτά τα χειρόγραφα που
έστελναν παλιά και σου έλεγαν "περάστε δια υποθεσή σας" που έγραφε :
"Μετά
απο έρευνα που έγινε στο φορολογικό σας προφίλ βρεθήκατε ύποπτος
φορολογικής παράβασης εκ προθέσεως που σύμφωνα με το πανευρωπαϊκό
γερμανικό πρότυπο Steuerstrafrecht και τιμωρείται είτε σαν Verbrechen ή σαν Vergehen.
Παρακαλείστε να προσέλθετε μέχρι την 12 μεσημβρινή της 15 Μαρτίου 2013
στο γραφείο 25, της ΔΟΥ για να δώστε τις απαραίτητες εξηγήσεις στον
επόπτη Her Hans Friedmann. Εάν οι εξηγήσεις σας κριθούν ικανοποιητικές
θα σας επιτραπεί η διευθέτηση απλών παραπτωμάτων (Ordnungswidrigkeit)
με τους έλληνες συναδέλφους. Τυχόν καθυστέρησή σας θα εκληφθεί σαν
άρνηση συνεργασίας και της υποθέσεως θα επιληφθεί το κοινό κλιμάκιο
Γερμανών και Ελλήνων ελεγκτών (Steuerfahndung και ΣΔΟΕ ). Βάσει
της δανειακής σύμβασης που επικυρώθηκε απο το Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε
την 29 φεβρουαρίου 2012, η ανωτέρω ειδική υπηρεσία έχει το δικαίωμα
της έρευνας, της προσωρινής κράτησης και της σύλληψης. Η προφυλάκιση
έχει διάρκεια 6 μηνών αλλά δύναται να ανανεωθεί αρκετές φορές. Μπορείτε
να ζητήσετε την προσωρινής σας αποφυλάκιση με εγγύηση χρηματική ή με
κατάθεση ομολόγου (όχι ελληνικού φυσικά) Οι συνεργάτες σας, δικηγόροι ή
λογιστές θα ελεγχθούν για τυχόν συνέργεια και αν βεβαιωθεί κάτι τετοιο,
θα τους αφαιρεθεί η άδεια ενώ θα διωχθούν ποινικά. "
Ο
θείος Μήτσος δεν πήγε ποτέ. Δεν πρόλαβε. Τρείς μέρες μέρες ρωτούσε.
Δεν έβγαλε άκρη. Ξαναθυμήθηκε αυτά που έλεγε για το σύστημα που γίνεται
καθημερινά πιο απρόσωπο κι απάνθρωπο. Ένα πρωί τον βρήκαμε στο σπίτι του
κλεισμένο να διαβάζει Μικρό ήρωα και να λέει πως είναι ο Γιώργος
Θαλάσσης. Φυσικά τον κλείσαμε σε ψυχιατρική κλινική. Στο ιατρικό
συμβούλιο που τον εξέτασε δεν συμμετείχαν Γερμανοί. Ευτυχώς. Αυτοί
ασχολούνται μόνο με τα διαχειριστικά θέματα. Το μαγαζί το πήρε ο Αρμάν.
Παντρεμένος με Ελληνίδα χρόνια τώρα, είναι νόμιμος, πληρώνει τους φόρους
του και δεν ξεχνάει να λέει κάθε φορά που πίνει ένα κρασί, "στην υγειά
σου Άγγελα".
ΠΑΡΑΦΡΩΝ
Γλωσσάρι:
Steuerstrafrecht: Γερμανικός ποινικός νόμος για τη φοροδιφυγή
Verbrechen κακουργηματικού τύπου (φυλάκιση)
Vergehen. (ελαφρότερα αδίκημα πλημμεληματικού χαρακτήρα)
Ordnungswidrigkeit (παράβαση παράπτωμα όχι εκ προθέσεως)
Steuerfahndung (το γερμανικό Σώμα δίωξης ποινικού εγκλήματος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου