Του ΠΕΤΡΟΥ ΧΑΣΑΠΗ Το πολιτικό σύστημα που έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, δηλαδή αυτό της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είναι ένα καθαρά αντιπροσωπευτικό πολιτικό σύστημα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως ο λαός αντιπροσωπεύεται πλήρως στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας από τους εκλεγμένους βουλευτές και καμία απολύτως συμμετοχή δεν έχει ο ίδιος, πλην της ανάδειξης με εκλογές των αντιπροσώπων του. Μια ημέρα λοιπόν, κάθε τέσσερα χρόνια, ο λαός οδηγείται εξωκατευθυνόμενος από τα ΜΜΕ, τις δημοσκοπήσεις και τα δίκτυα εκλογικής πελατείας και κομματικής πατρωνίας στις κάλπες, πολλές φορές και με προσταυρωμένα ψηφοδέλτια, προκειμένου να επιλέξει έναν (κυρίως προβεβλημένο) υποψήφιο του κομματικού «μαντριού» στο οποίο πατροπαράδοτα ανήκει και πέραν αυτού δεν έχει καμία απολύτως ανάμιξη στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας. Στην ουσία δηλαδή ο ψηφοφόρος – πολίτης, καταθέτει το ποσό εξουσίας που του απονέμει η έννοια της δημοκρατίας σε έναν επαγγελματία «τραπεζίτη» της εξουσίας και περιμένει τα επόμενα τέσσερα χρόνια με σταυρωμένα τα χέρια, πλήρως απογυμνωμένος από κάθε δυνατότητα συμμετοχής στα πολιτικά πράγματα ή και επηρεασμού τους. Την μόνη δυνατότητα που έχει ο πολίτης, είναι να βγαίνει στους δρόμους και να συγκρούεται με την αστυνομία και τους αναρχικούς του συστήματος. Αυτό πρέπει να το αλλάξουμε. Πρέπει να πάμε σε ένα άλλο μικτό πολιτικό σύστημα όπου θα υπάρχει ένας συνδυασμός αντιπροσωπευτικής και άμεσης δημοκρατίας. Π.χ. η εκλογή ξεχωριστά των βουλευτών και ξεχωριστά του αρχηγού της εκτελεστικής εξουσίας και κυβερνήτη της χώρας (διάκριση εξουσιών), δίνει μια ακόμα εξουσία στους πολίτες. Η δυνατότητα διενέργειας δεσμευτικών δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία, εμπλουτίζει το πολιτικό σύστημα με στοιχεία άμεσης δημοκρατίας. Η δυνατότητα ανάκλησης εκλεγμένων εκπροσώπων, με λαϊκή πρωτοβουλία. Το ασυμβίβαστο μεταξύ της ιδιότητας του βουλευτή και εκείνης του υπουργού (διάκριση εξουσιών), αναγνωρίζει τον πολίτη ως πηγή τόσο της νομοθετικής όσο και της εκτελεστικής εξουσίας κ.λ.π. Πρέπει λοιπόν να πάμε οπωσδήποτε σε ένα νέο πολιτικό σύστημα, μέσω ενός νέου συντάγματος, το οποίο θα αφαιρεί μέρος των εξουσιών από τα χέρια των βουλευτών και θα τις ξαναγυρίζει στους πολίτες. Το οφείλουμε στην πατρίδα μας, το οφείλουμε στα παιδιά μας, το οφείλουμε στους εαυτούς μας. Δεν πρέπει να ξαναφθάσουμε ποτέ στη σημερινή κατάντια. Διαφορετικά θα συνεχίσουμε να ζούμε με δεμένα χέρια, μέσα σε μία δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα. ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ Ή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;;;

Του ΠΕΤΡΟΥ ΧΑΣΑΠΗ

Το πολιτικό σύστημα που έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, δηλαδή αυτό της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είναι ένα καθαρά αντιπροσωπευτικό πολιτικό σύστημα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως ο λαός αντιπροσωπεύεται πλήρως στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας από τους εκλεγμένους βουλευτές και καμία απολύτως συμμετοχή δεν έχει ο ίδιος, πλην της ανάδειξης με εκλογές των αντιπροσώπων του.

Μια ημέρα λοιπόν, κάθε τέσσερα χρόνια, ο λαός οδηγείται εξωκατευθυνόμενος από τα ΜΜΕ, τις δημοσκοπήσεις και τα δίκτυα εκλογικής πελατείας και κομματικής πατρωνίας στις κάλπες, πολλές φορές και με προσταυρωμένα ψηφοδέλτια, προκειμένου να επιλέξει έναν (κυρίως προβεβλημένο) υποψήφιο του κομματικού «μαντριού» στο οποίο πατροπαράδοτα ανήκει και πέραν αυτού δεν έχει καμία απολύτως ανάμιξη στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας.

Στην ουσία δηλαδή ο ψηφοφόρος – πολίτης, καταθέτει το ποσό εξουσίας που του απονέμει η έννοια της δημοκρατίας σε έναν επαγγελματία «τραπεζίτη» της εξουσίας και περιμένει τα επόμενα τέσσερα χρόνια με σταυρωμένα τα χέρια, πλήρως απογυμνωμένος από κάθε δυνατότητα συμμετοχής στα πολιτικά πράγματα ή και επηρεασμού τους. Την μόνη δυνατότητα που έχει ο πολίτης, είναι να βγαίνει στους δρόμους και να συγκρούεται με την αστυνομία και τους αναρχικούς του συστήματος.

Αυτό πρέπει να το αλλάξουμε.
Πρέπει να πάμε σε ένα άλλο μικτό πολιτικό σύστημα όπου θα υπάρχει ένας συνδυασμός αντιπροσωπευτικής και άμεσης δημοκρατίας. Π.χ. η εκλογή ξεχωριστά των βουλευτών και ξεχωριστά του αρχηγού της εκτελεστικής εξουσίας και κυβερνήτη της χώρας (διάκριση εξουσιών), δίνει μια ακόμα εξουσία στους πολίτες. Η δυνατότητα διενέργειας δεσμευτικών δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία, εμπλουτίζει το πολιτικό σύστημα με στοιχεία άμεσης δημοκρατίας. Η δυνατότητα ανάκλησης εκλεγμένων εκπροσώπων, με λαϊκή πρωτοβουλία. Το ασυμβίβαστο μεταξύ της ιδιότητας του βουλευτή και εκείνης του υπουργού (διάκριση εξουσιών), αναγνωρίζει τον πολίτη ως πηγή τόσο της νομοθετικής όσο και της εκτελεστικής εξουσίας κ.λ.π.

Πρέπει λοιπόν να πάμε οπωσδήποτε σε ένα νέο πολιτικό σύστημα, μέσω ενός νέου συντάγματος, το οποίο θα αφαιρεί μέρος των εξουσιών από τα χέρια των βουλευτών και θα τις ξαναγυρίζει στους πολίτες. Το οφείλουμε στην πατρίδα μας, το οφείλουμε στα παιδιά μας, το οφείλουμε στους εαυτούς μας. Δεν πρέπει να ξαναφθάσουμε ποτέ στη σημερινή κατάντια.
Διαφορετικά θα συνεχίσουμε να ζούμε με δεμένα χέρια, μέσα σε μία δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα.

ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ