Με το ….Ακαδημαϊκό ερώτημα ΕΥΡΩ ή ΔΡΑΧΜΗ έχω αναφερθεί και άλλες φορές, είτε με δικό μου άρθρο είτε σχολιάζοντας εκτενώς σε άλλες σελίδες που βάζουν αντίστοιχο προβληματισμό. Το Ελληνικό πρόβλημα, δεν είναι πρόβλημα ονομασίας ή διαφορετικότητας εφαρμοζόμενου νομίσματος, αλλά κατ’ εξοχήν χρηστής ή μη διαχείρισης του όποιου νομίσματος και δευτερευόντος, του δικαιώματος προώθησης και προστασίας της εγχώριας παραγωγής (δηλαδή, ουσιαστικά προστασίας της Ελληνικής οικονομίας). Δεν είναι το ΕΥΡΩ αυτό καθ’ εαυτό που έφερε την οικονομική καταστροφή. Τη καταστροφή την έφεραν, τα πρόσωπα εκείνα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) που διαχειρίσθηκαν τα οικονομικά της χώρας. Η καταστροφή ήλθε από τις μίζες, την αποβιομηχάνηση και τη δολοφονία της γεωργικής παραγωγής. Αν δεν θεραπευτούν αυτά, όποιο νόμισμα και να εφαρμόσεις, το πρόβλημα παραμένει και επιδεινώνεται. Το βασικό που αγνοούν οι δραχμολάγνοι (και τους αποκαλώ έτσι, διότι και αυτοί απερίσκεπτα δεν ξέρουν να θεμελιώσουν την δραχμοεπάνοδο και αυθαιρετούν), είναι, ότι... Ανεξάρτητα με τη παραμονή ή μη στο ΕΥΡΩ, η ΕΕ είναι μια οικονομική ένωση, στην οποία οι ισχυρές χώρες αρκούνται σ’ αυτό και δεν θέλουν πολιτική ένωση (με ότι αυτό συνεπάγεται) ώστε να συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται τις αδύναμες χώρες. Αυτό σημαίνει, ότι βγαίνοντας από το Ευρώ, με παραμονή στην ΕΕ, οι πρωτοβουλίες όλων των οικονομικών εξελίξεων που μας αφορούν για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, ελέγχονται και επιβάλονται από αυτούς που ελέγχουν και διαχειρίζονται το ΕΥΡΩ και την Ευρωπαϊκή Δημοσιονομική πολιτική. Το τελευταίο πάλι σημαίνει, ότι χώρες εκτός ΕΥΡΩ και εντός ΕΕ, είναι οικονομικά υποτελείς στους πραγματικούς διαχειριστές (ΕΚΤ) του ΕΥΡΩ. Αυτοί θα καθορίζουν τις ισοτιμίες ΕΥΡΩ – ΔΡΑΧΜΗΣ κααι αυτοί θα επιβάλουν τις υποτιμήσεις στη δραχμή, διότι αυτό θα τους αποφέρει τεράστια συναλλαγματικά κέρδη χωρίς να δουλεύουν. ΟΤΑΝ ακόμα και στα γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα, οι ισχυροί της ΕΕ μας επέβαλαν να είμαστε ελλειμματικοί, ΕΙΝΑΙ ΦΑΙΔΡΟ να λέμε, ότι με το να υποτιμάμε διαρκώς το με οποιαδήποτε ονομασία νόμισμα, θα μπορούμε να αγοράζουμε με ίσης ποσότητας δραχμές, ότι αγοράζαμε με ίσης ποσότητας ΕΥΡΩ. ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΗΣΗ: Θα έχετε παρατηρήσει φαντάζομαι, ότι από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες μέχρι τις μικρότερες βιοτεχνίες, έφυγαν και μετεγκαταστάθηκαν σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Σκόπια, για να κερδοσκοπούν ανεξέλεγκτα λόγω ξεφτιλιστικών μεροκάματων, με συνοδό απαίτηση, να φέρνουν ανεξέλεγκτα ότι παράγουν εκεί, πιστεύοντας ότι θα μπορούν εσαεί να πωλούν εδώ ακριβά, σε μια χώρα που τη μετέτρεψαν σε χώρα ανέργων. ΕΡΩΤΗΜΑ ΚΡΙΣΕΩΣ: Μια οποιαδήποτε βιομηχανία, που εδρεύει στη Γερμανία ή στην Αμερική ή στην Ιαπωνία, μπορεί να μετεγκατασταθεί μερικά ή ολικά, στην Ελλάδα, στη Βουλγαρία, στα Σκόπια, στη Ρουμανία, χωρίς αυτή η ουσιώδης μεταβολή της επιχειρηματικής δραστηριότητας, να αποφέρει διαρκές κέρδος στο κράτος προέλευσης της επιχείρησης που μετεγκαθίσταται?? ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ. Όποια επιχείρηση αυτών των χωρών παραβιάσει ότι έχει συμφωνήσει με τις χώρες αυτές, από την επομένη δεν μπορεί να εισάγει εκεί (Γερμανία ή Αμερική ή Ιαπωνία κατά περίπτωση) ΟΥΤΕ ΚΑΡΦΙΤΣΑ. Μόνο στις μπανανίες σαν την Ελλάδα όπως την κατάντησαν και θέλουν ναα τη καταντήσουν ακόμα χειρότερα, συμβαίνουν αυτά τα ψευδοεπιχειρηματικά καραγκιοζιλίκια. ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΙΛΩΝΤΑΣ......ΜΑΛΑΚΙΖΟΜΕΘΑ

Με το ….Ακαδημαϊκό ερώτημα ΕΥΡΩ ή ΔΡΑΧΜΗ έχω αναφερθεί και άλλες φορές, είτε με δικό μου άρθρο είτε σχολιάζοντας εκτενώς σε άλλες σελίδες που βάζουν αντίστοιχο προβληματισμό.

Το Ελληνικό πρόβλημα, δεν είναι πρόβλημα ονομασίας ή διαφορετικότητας εφαρμοζόμενου νομίσματος, αλλά κατ’ εξοχήν χρηστής ή μη διαχείρισης του όποιου νομίσματος και δευτερευόντος, του δικαιώματος προώθησης και προστασίας της εγχώριας παραγωγής (δηλαδή, ουσιαστικά προστασίας της Ελληνικής οικονομίας).

Δεν είναι το ΕΥΡΩ αυτό καθ’ εαυτό που έφερε την οικονομική καταστροφή.

Τη καταστροφή την έφεραν, τα πρόσωπα εκείνα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) που διαχειρίσθηκαν τα οικονομικά της χώρας. Η καταστροφή ήλθε από τις μίζες, την αποβιομηχάνηση και τη δολοφονία της γεωργικής παραγωγής.

Αν δεν θεραπευτούν αυτά, όποιο νόμισμα και να εφαρμόσεις, το πρόβλημα παραμένει και επιδεινώνεται.

Το βασικό που αγνοούν οι δραχμολάγνοι (και τους αποκαλώ έτσι, διότι και αυτοί απερίσκεπτα δεν ξέρουν να θεμελιώσουν την δραχμοεπάνοδο και αυθαιρετούν), είναι, ότι...

Ανεξάρτητα με τη παραμονή ή μη στο ΕΥΡΩ, η ΕΕ είναι μια οικονομική ένωση, στην οποία οι ισχυρές χώρες αρκούνται σ’ αυτό και δεν θέλουν πολιτική ένωση (με ότι αυτό συνεπάγεται) ώστε να συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται τις αδύναμες χώρες. Αυτό σημαίνει, ότι βγαίνοντας από το Ευρώ, με παραμονή στην ΕΕ, οι πρωτοβουλίες όλων των οικονομικών εξελίξεων που μας αφορούν για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, ελέγχονται και επιβάλονται από αυτούς που ελέγχουν και διαχειρίζονται το ΕΥΡΩ και την Ευρωπαϊκή Δημοσιονομική πολιτική.

Το τελευταίο πάλι σημαίνει, ότι χώρες εκτός ΕΥΡΩ και εντός ΕΕ, είναι οικονομικά υποτελείς στους πραγματικούς διαχειριστές (ΕΚΤ) του ΕΥΡΩ. Αυτοί θα καθορίζουν τις ισοτιμίες ΕΥΡΩ – ΔΡΑΧΜΗΣ κααι αυτοί θα επιβάλουν τις υποτιμήσεις στη δραχμή, διότι αυτό θα τους αποφέρει τεράστια συναλλαγματικά κέρδη χωρίς να δουλεύουν.

ΟΤΑΝ ακόμα και στα γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα, οι ισχυροί της ΕΕ μας επέβαλαν να είμαστε ελλειμματικοί, ΕΙΝΑΙ ΦΑΙΔΡΟ να λέμε, ότι με το να υποτιμάμε διαρκώς το με οποιαδήποτε ονομασία νόμισμα, θα μπορούμε να αγοράζουμε με ίσης ποσότητας δραχμές, ότι αγοράζαμε με ίσης ποσότητας ΕΥΡΩ.

ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΗΣΗ:

Θα έχετε παρατηρήσει φαντάζομαι, ότι από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες μέχρι τις μικρότερες βιοτεχνίες, έφυγαν και μετεγκαταστάθηκαν σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Σκόπια, για να κερδοσκοπούν ανεξέλεγκτα λόγω ξεφτιλιστικών μεροκάματων, με συνοδό απαίτηση, να φέρνουν ανεξέλεγκτα ότι παράγουν εκεί, πιστεύοντας ότι θα μπορούν εσαεί να πωλούν εδώ ακριβά, σε μια χώρα που τη μετέτρεψαν σε χώρα ανέργων.

ΕΡΩΤΗΜΑ ΚΡΙΣΕΩΣ:

Μια οποιαδήποτε βιομηχανία, που εδρεύει στη Γερμανία ή στην Αμερική ή στην Ιαπωνία, μπορεί να μετεγκατασταθεί μερικά ή ολικά, στην Ελλάδα, στη Βουλγαρία, στα Σκόπια, στη Ρουμανία, χωρίς αυτή η ουσιώδης μεταβολή της επιχειρηματικής δραστηριότητας, να αποφέρει διαρκές κέρδος στο κράτος προέλευσης της επιχείρησης που μετεγκαθίσταται??

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ. Όποια επιχείρηση αυτών των χωρών παραβιάσει ότι έχει συμφωνήσει με τις χώρες αυτές, από την επομένη δεν μπορεί να εισάγει εκεί (Γερμανία ή Αμερική ή Ιαπωνία κατά περίπτωση) ΟΥΤΕ ΚΑΡΦΙΤΣΑ.

Μόνο στις μπανανίες σαν την Ελλάδα όπως την κατάντησαν και θέλουν ναα τη καταντήσουν ακόμα χειρότερα, συμβαίνουν αυτά τα ψευδοεπιχειρηματικά καραγκιοζιλίκια.

ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ