a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

- Ο ήλιος γυρίζει γύρο απ΄την γη
- Όχι, η γη γυρίζει γύρο απ' τον ήλιο

- τι ώρα είναι εκεί ;; 
- εννέα το βράδυ
- μα πως γίνεται ;; στα μέρη μας έχει πολύ φως του ήλιου ακόμα !!!

Ο άνθρωπος από καταβολής κόσμου, ακολουθούσε ή επέλεγε σημείο μέτρησης και αναφοράς, πάντα αυτό που είχε την πιο κατά κοινή αποδοχή σταθερά στο περιβάλλον του. Μόνον που αυτή η σταθερά, ποίκιλε χωροχρονικά από τόπο σε τόπο.  Μπορεί να έβλεπε τον ίδιο ήλιο, αλλά ποτέ δεν μπορούσε να τον δεί από την οπτική γωνία που τον έβλεπε κάποιος άλλος σε άλλο σημείο της γης.  Δηλαδή, αν και οι δύο πλευρές  ήταν προσανατολισμένες προς την κατεύθυνση του ήλιου, δεν σημαίνει, πως αν νοητά ενώνονταν τα δύο σημεία παρατήρησις θα είχαν οπωσδήποτε την τύχη να τμηθούν.  Αν τους εζητείτο να περιγράψουν τον ήλιο που θωρούν την συγκεκριμένη στιγμή, οι περιγραφές δεν θα ταίριαζαν μεταξύ τους σε πολλά σημεία.  Το μόνον κατά βάση κοινό σημείο που θα ένωνε αυτά, περισσότερο θα ήταν η λεκτική έννοια, δηλαδή η λέξη ήλιος, μόνον που αυτοί οι ήλιοι περιγραφικά θα ήταν διάφοροι. πχ. ο χρωματισμός ή η φωτεινότητα  κλπ !!

Ο άνθρωπος προσΑνατόλιζε την ζωή του υπό το βάρος της ανάγκης της επιβίωσης αρχικά και της κατανόησης του χώρου και του νοήματος στην συνέχεια. Που σημαίνει πάντοτε ο προσανατολισμός έπαιζε και παίζει σημαντικότατο παράγοντα για την αντίληψη και κοσμοθεώρηση των πραγμάτων. 
Οι αντιλήψεις όπως είπαμε όμως διαφέρουν, εξ αιτίας της εκάστοτε ιδιότητας του χρόνου επί του εκάστοτε τόπου.  Αν και ο χρόνος είναι κοινός, ο τόπος διαφοροποιεί τον χρόνο, ο οποίος επιδρώντας στο περιβάλλον, διαφοροποιεί τόσο το κοινό σημείο παρατήρησις όσο και το ίδιο το περιβάλλον.   Τα πάντα λειτουργούν αμφίδρομα.
Όλοι μπορούν να δουν ένα καράβι που έρχεται. Αλλιώς όμως το βλέπει κάποιος από ένα μπαλκόνι ξενοδοχείου στο λιμάνι και αλλιώς αυτός που το παρατηρεί, από το λιμάνι !

Κατόπιν τούτου, δεν μπορεί παρά να μην σκεφτεί κάποιος, το πόσο σημαντικοί παράγοντες είναι " η παρατήρηση" και ο "προσανατολισμός", τα οποία επιδρούν στην ανθρώπινη φύση και πνευματικότητα !!  Για συγκρίνετε αυτές τις έννοιες με ό,τι συμβαίνει στην ανθρωπότητα....!!! Αυτό που συμβαίνει είναι : η βίαιη προσπάθεια κοινής παρατήρησις και κοινού προσανατολισμού !!!!!  Σαν να προσπαθεί να πείσει ο παρατηρητής του ξενοδοχείου, τον παρατηρητή του λιμανιού και τούμπαλιν, πως ο όγκος του πλοίου μια συγκεκριμένη στιγμή, είναι "τόσος" και όχι "τόσος".....(με το συμπάθιο !!).  Δεν έχετε παρά να το προσαρμόσετε σε οτιδήποτε συμβαίνει στις μέρες μας, σε όλα τα επίμαχα θέματα που μας απασχολούν !!! Όταν δε, ο κοινός προσανατολισμός επιβάλλεται βίαια, δύσκολα γίνεται αντιληπτή η ψευδαίσθηση, επομένως απομακρύνεται το αληθές.

Δυστυχώς, οτιδήποτε στην ανθρώπινη κοινωνία, λειτουργεί με αυτήν την κατεύθυνση καθώς και εμείς μαζί της, τουλάχιστον όσον αφορά τις προσωπικές μας αντιλήψεις και όπου έχουμε περιθώριο επιρροής.  Περιοριζόμενος ο προσανατολισμός ή μεταθέτοντας τον προσανατολισμό ή προκαθορίζοντάς τον, τότε τα πάντα αλλάζουν από την πραγματική τους φυσιολογική χρονική οντολογική υπόσταση. Αν π.χ. κάποιος ψάχνει μια αόρατη πύλη ή μια ενορατική ή αστρολογική συμπερασματική χρονική στιγμή, ποτέ δεν θα την βρει , ακριβώς γι αυτόν τον λόγο !  Αυτόν τον ρόλο έπαιξε η επιβολή των ημερολογίων.  Μπορεί για τους περισσότερους η όποια διαφορά του Ιουλιανού με το Γρηγοριανό να συμπεραίνεται ως αμελητέα αξία αντιπαράθεσης, όμως αυτό δεν είναι ορθό.  Κάθε προσανατολισμός συνδέεται με την ενεργειακή και δημιουργική σκέψη, με την επίδραση που λαμβάνει μέσω αυτού (του προσανατολισμού) και της αντίληψής του. Πρόκειται περισσότερο για μια εσωτερική ενδόμυχη καταγραφή - μνήμη, παρά απλώς μια χρονομέτρηση !!

Ας φανταστούμε, ας προσπαθήσουμε να νοιώσουμε όσο μπορούμε, πως ακριβώς θα αισθάνθηκαν και τι αρνητικές επιδράσεις θα είχαν τα επιβεβλημένα ημερολόγια, στα πάμπολλα προϋπάρχοντα ημερολόγια των Ιθαγενών !!  Επεβλήθησαν και αυτά δια φωτιάς και σιδήρου. Έπρεπε πολλοί να χάσουν την ζωή τους, αφού δεν τα αποδέχονταν και για τους υπόλοιπους, να συγχρονιστούν τα βιολογικά τους και νοηματικά τους δεδομένα, στα επιβεβλημένα χρονόμετρα - ημερολόγια, πχ. του πάπα Γρηγόριου το 1582, με τους Ισπανικούς κατακτητικούς και αποικιοκρατικούς πολέμους !!

Τυχαία, γίνονται νομίζετε πολλές αναφορές σε διάφορες σημαδιακές χρονολογίες, πχ 11.11.11 ή 11 : 11 ή 11η Σεπτ. κλπ κλπ. Τελειωμό δεν έχει η λίστα. Μόνον που κάνουμε ένα λάθος από πλευράς μας. Αν δίνουμε έμφαση σε χρονικές - χρονολογικές μετρήσεις ή στιγμές κάποιων, αυτό που κάνουμε άθελά μας, είναι να συγχρονιζόμαστε με βιωματικές χρονολογίες ξένες προς εμάς....., απαρνούμενοι τις δικές μας βιωματικές χρονικές στιγμές και εμπειρικές διαχρονικές σκέψεις (χρονο-δίαυλοι).  Αν δεν συμβαίνει σε αυτήν την περίπτωση και απλώς σταματά στην διαπίστωση, δεν συμβαίνει τό ίδιο με το ημερολόγιο των Μάγια.   Όμως όταν γίνεται κάποια αναφορά προς μια επερχόμενη ημερομηνία, τότε δεν πρόκειται για διαπίστωση, αλλά για προσπάθεια συγχρονισμού με το μέλλον !! (άραγε τι πρόκειται να συμβεί ;; και άλλα παρόμοια).  Η συνείδησή μας εστιάζεται στην συν-περι-φορά μας, βάσει των φυσικών ενδείξεων - μετρήσεων που προσλαμβάνουμε προσθετικά μέσα στον χρόνο απ΄ την θέση και τον τόπο που βρισκόμαστε. Όταν δίνουμε βαρύνουσα σημασία σε αλλότριες συν-περι-φορές, χάνουμε στην ουσία την δική μας συνειδητότητα, αφού την αποπροσανατολίζουμε. Το προσωπικό μας και το κοινό συλλογικό φυσικό, αφορά καθαρά το δικό μας φυσικό πεδίο και τις μετρήσεις του* αφορά τον δικό μας χωροχρόνο και κανενός άλλου !!! Το δικό μας ημερολόγιο και κανενός άλλου !!! Όταν όμως ο χωροχρόνος μας αλλοιώνεται, τότε σβήνει ή αποκόπτεται η πνευματική εμπειρική συνέχεια (συνέπεια) που αποκτήθηκε μέσα στον επίπλαστο χρόνο !! Όπως όταν σβήσει κάποιος το ατομικό του ημερολόγιο, με τις προσωπικές του εμπειρικές σημαδιακές ημερομηνίες (πχ. γενέθλια) και προσανατολιστεί σε ημερομηνίες έξω από αυτόν. Τι κοινό ή ποιά συνέχεια θα έχει με το παρελθόν του ;;

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή είναι ένα ξεχωριστό διαφορετικό ημερολόγιο, είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε φυλετικό ιστορικό διαχρονικό επίπεδο.  Αν για κάθε ημερολόγιο θεωρηθεί μία νοητή γραμμή που ενώνει όλα τα ημερολόγια από διαφορετική κατεύθυνση προς ένα κέντρο κάποιου κύκλου - έλικα, όπου αυτό (το κέντρο) με την σειρά του να θεωρείται, άλλοτε η αιώνια πηγή φωτός και εκπόρευσις, άλλοτε η πηγή του σκότους και του ερέβους, τότε πως μπορεί να επιτευχθεί η συνένωση, όταν κάποιος έχει παρέμβει και επιβάλει ένα και μοναδικό, βάσει των δικών του άγνωστων σημείων αναφοράς, προθέσεων και άγνωστου κέντρον κύκλου ;;  Δεν διαταράσσει την βιωματική αλλά και δημιουργική ροή των οντοτήτων ;;

Για σκεφτείτε κάποιοι να προσαρμόζουν τις τελετές τους σε σημαντικές χρονολογίες άλλων ομάδων, υποκλέπτοντας τα χωροχρονικά ενεργειακά τους πεδία ..!!  Παράδειγμα οι κυβερνητικοί γιόρτασαν την 25η Μαρτίου μόνοι τους, ήτοι συνέδεσαν, την κατά δική τους έννοια και χωροχρονική ημερολογιακή στιγμή, στην ίδια χωροχρονική βάση ενός Εθνικού γεγονότος, που στην πραγματικότητα ο πυρήνας, το κέντρο του κύκλου ως πηγή έμπνευσης δονείτο σε εντελώς διαφορετική συχνότητα !!   Δεν απέχει απ' το ότι χρησιμοποιούν Ελληνικές λέξεις, όταν αυτές χρειάζονται ως χωροχρονικά κλειδιά !!

Γι αυτούς όλους τους παραπάνω λόγους, οι αριθμοί, οι λεξάριθμοι, τα μαθηματικά και φυσικά η γεωμετρία είναι τόσο σημαντικά, για την κατανόηση του χώρου μας στο διηνεκές και όχι απλώς ως ένα στατικός χώρος - σημείο αναφοράς !!.  Όμως έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, πως δεν πρέπει να προσκολλάμε ούτε και σ' αυτά, πέραν του να εξυπηρετούν - να βοηθούν τις σκέψεις μας στα πρώτα καίρια βήματα των εξερευνήσεών μας.
Παράδειγμα δεν μου προξενεί ενδιαφέρον, αν το κάθε επίπεδο ή χρονο- διάσταση αν θέλετε, αποτελείται η κάθε μία από άλλα 7 υπο-επίπεδα. Δεν με αφορά, απ' την στιγμή που δεν έχω κατανοήσει το παρόν επίπεδο -διάσταση. Δεν με αφορά όταν ο ψυχικός χρόνος μου (όχι ο σωματικός) είναι στατικός, μέσα σε ένα Ιλιγγιώδες συνεχώς κινούμενο υπερ-ιδεατό σύμπαν, όταν την ίδια στιγμή στον γήινο χωροχρόνο μου , ωθούμαι να ασχολούμαι (-μαστε) προσανατολισμένη (-οι) προς τα ποταπά, κάποιων κατώτερων οντοτήτων, με κίνδυνο ο ψυχικός μου χωροχρόνος να χαθεί μαζί με τον σωματικό  !!

Κάπου εδώ, άρχισα πλέον να καταλαβαίνω, γιατί έχουμε την εντύπωση πως κάποιοι βιάζονται για κάτι. Ας υποθέσουμε, το γιατί βιάζονται οι παγκοσμιοποιητές να εφαρμόσουν τα "μεγαλεπίβολα" σχέδια τους. Τελικώς είμαστε τόσο απορροφημένοι στους δικούς τους βιωματικούς χρονικούς ρυθμούς, με αποτέλεσμα να γίνεται και δικός μας ρυθμός.  Είναι σαν αοράτως, αλλά διανοητικώς, να υποβοηθούμε ωθώντας το δικό μας χρονικό ρυθμό προς μια αλλότρια κατάσταση..!!!!
Όμως για του λόγου το αληθές, ο χρόνος όντως φαντάζει ότι έχει αρχίσει να κινείται γρηγορότερα και αυτό ισχύει για όλα τα όντα. Δηλαδή μας δίνει την εντύπωση της επιτάχυνσης.  Κατά την γνώμη μου, νομίζω πως έχουμε αρχίσει απλώς να τον αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά. Και αυτό φαίνεται στην επιτάχυνση της συνειδητότητας, που πριν από κάποιο "χρονικό" όριο ήταν πιο αργή.  Εμείς έχουμε επιταχύνει μέσα στην διάσταση του χρόνου.

Θα κλείσω με μία σημαντική πληροφορία, που αφορά το ημερολόγιο των Μάγια. Αυτό που μας γνωστοποιούν ως ημερολόγιο των Μάγια, στην πραγματικότητα δεν είναι των Μάγια. Είναι ένα ημερολόγιο που επινοήθηκε από τον Χοσέ και την Λοϋντίν Αργκουέλλες στις αρχές της δεκαετίας του '90 και η πραγματική του ονομασία είναι Το Ξόρκι του Ονείρου (Dreamspell) / Ημερολόγιο των Δεκατριών Φεγγαριών. Με τελείως διαφορετική σύνδεση και σχέση με αυτή του γνήσιου ημερολογίου των Μάγια, που όμως καθιερώθηκε ως τέτοιο. Αυτό υπήρξε η αιτία να σφραγιστεί το τέλος του, κάτι που είχε ήδη αρχίσει την κατακτιτική εποχή, με την "πλήρη" καταστροφή του.
Ως είθισται τίποτα δεν χάνεται απ΄την ζωή, όπως και απ' το Σύμπαν.  Οι σύγχρονοι απόγονοι των Μάγια της Γουατεμάλας κατάφεραν και διέσωσαν στις γεννιές τους, σημαντικά κομμάτια του αληθινού ημερολογίου. 

Τι προσπαθεί να συγχρονίσει ή να αντικαταστήσει σε ενεργειακό επίπεδο το κίνημα "των Δεκατριών Φεγγαριών" ;;  Εδώ τίθεται το ερώτημα : Τι στ' αλήθεια προσπαθεί ο άνθρωπος ;;  Μήπως δεν προσπαθεί να συγχρονιστεί με το Θεϊκό χρονικό σχέδιο και το μόνον τελικά που καταφέρνει, λόγω της απόλυτης υποταγμένης και εξαρτημένης πλάνης του, να απομακρύνεται συνεχώς ;;
Ας δώσουμε κατά την γνώμη περισσότερη σημασία σε αυτό το θέμα.  Είναι το κλειδί και η αιτία της απομάκρυνσής μας, από την χωροχρονική μας εμπειρία (ρίζες), αισθανόμενοι ανάμεσα σε Συμπληγάδες πέτρες ή σε ένα αδιέξοδο !!!

Μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ για το ψευδές ημερολόγιο

Νάγια
Ο ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΥΔΟ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ

- Ο ήλιος γυρίζει γύρο απ΄την γη
- Όχι, η γη γυρίζει γύρο απ' τον ήλιο

- τι ώρα είναι εκεί ;; 
- εννέα το βράδυ
- μα πως γίνεται ;; στα μέρη μας έχει πολύ φως του ήλιου ακόμα !!!

Ο άνθρωπος από καταβολής κόσμου, ακολουθούσε ή επέλεγε σημείο μέτρησης και αναφοράς, πάντα αυτό που είχε την πιο κατά κοινή αποδοχή σταθερά στο περιβάλλον του. Μόνον που αυτή η σταθερά, ποίκιλε χωροχρονικά από τόπο σε τόπο.  Μπορεί να έβλεπε τον ίδιο ήλιο, αλλά ποτέ δεν μπορούσε να τον δεί από την οπτική γωνία που τον έβλεπε κάποιος άλλος σε άλλο σημείο της γης.  Δηλαδή, αν και οι δύο πλευρές  ήταν προσανατολισμένες προς την κατεύθυνση του ήλιου, δεν σημαίνει, πως αν νοητά ενώνονταν τα δύο σημεία παρατήρησις θα είχαν οπωσδήποτε την τύχη να τμηθούν.  Αν τους εζητείτο να περιγράψουν τον ήλιο που θωρούν την συγκεκριμένη στιγμή, οι περιγραφές δεν θα ταίριαζαν μεταξύ τους σε πολλά σημεία.  Το μόνον κατά βάση κοινό σημείο που θα ένωνε αυτά, περισσότερο θα ήταν η λεκτική έννοια, δηλαδή η λέξη ήλιος, μόνον που αυτοί οι ήλιοι περιγραφικά θα ήταν διάφοροι. πχ. ο χρωματισμός ή η φωτεινότητα  κλπ !!

Ο άνθρωπος προσΑνατόλιζε την ζωή του υπό το βάρος της ανάγκης της επιβίωσης αρχικά και της κατανόησης του χώρου και του νοήματος στην συνέχεια. Που σημαίνει πάντοτε ο προσανατολισμός έπαιζε και παίζει σημαντικότατο παράγοντα για την αντίληψη και κοσμοθεώρηση των πραγμάτων. 
Οι αντιλήψεις όπως είπαμε όμως διαφέρουν, εξ αιτίας της εκάστοτε ιδιότητας του χρόνου επί του εκάστοτε τόπου.  Αν και ο χρόνος είναι κοινός, ο τόπος διαφοροποιεί τον χρόνο, ο οποίος επιδρώντας στο περιβάλλον, διαφοροποιεί τόσο το κοινό σημείο παρατήρησις όσο και το ίδιο το περιβάλλον.   Τα πάντα λειτουργούν αμφίδρομα.
Όλοι μπορούν να δουν ένα καράβι που έρχεται. Αλλιώς όμως το βλέπει κάποιος από ένα μπαλκόνι ξενοδοχείου στο λιμάνι και αλλιώς αυτός που το παρατηρεί, από το λιμάνι !

Κατόπιν τούτου, δεν μπορεί παρά να μην σκεφτεί κάποιος, το πόσο σημαντικοί παράγοντες είναι " η παρατήρηση" και ο "προσανατολισμός", τα οποία επιδρούν στην ανθρώπινη φύση και πνευματικότητα !!  Για συγκρίνετε αυτές τις έννοιες με ό,τι συμβαίνει στην ανθρωπότητα....!!! Αυτό που συμβαίνει είναι : η βίαιη προσπάθεια κοινής παρατήρησις και κοινού προσανατολισμού !!!!!  Σαν να προσπαθεί να πείσει ο παρατηρητής του ξενοδοχείου, τον παρατηρητή του λιμανιού και τούμπαλιν, πως ο όγκος του πλοίου μια συγκεκριμένη στιγμή, είναι "τόσος" και όχι "τόσος".....(με το συμπάθιο !!).  Δεν έχετε παρά να το προσαρμόσετε σε οτιδήποτε συμβαίνει στις μέρες μας, σε όλα τα επίμαχα θέματα που μας απασχολούν !!! Όταν δε, ο κοινός προσανατολισμός επιβάλλεται βίαια, δύσκολα γίνεται αντιληπτή η ψευδαίσθηση, επομένως απομακρύνεται το αληθές.

Δυστυχώς, οτιδήποτε στην ανθρώπινη κοινωνία, λειτουργεί με αυτήν την κατεύθυνση καθώς και εμείς μαζί της, τουλάχιστον όσον αφορά τις προσωπικές μας αντιλήψεις και όπου έχουμε περιθώριο επιρροής.  Περιοριζόμενος ο προσανατολισμός ή μεταθέτοντας τον προσανατολισμό ή προκαθορίζοντάς τον, τότε τα πάντα αλλάζουν από την πραγματική τους φυσιολογική χρονική οντολογική υπόσταση. Αν π.χ. κάποιος ψάχνει μια αόρατη πύλη ή μια ενορατική ή αστρολογική συμπερασματική χρονική στιγμή, ποτέ δεν θα την βρει , ακριβώς γι αυτόν τον λόγο !  Αυτόν τον ρόλο έπαιξε η επιβολή των ημερολογίων.  Μπορεί για τους περισσότερους η όποια διαφορά του Ιουλιανού με το Γρηγοριανό να συμπεραίνεται ως αμελητέα αξία αντιπαράθεσης, όμως αυτό δεν είναι ορθό.  Κάθε προσανατολισμός συνδέεται με την ενεργειακή και δημιουργική σκέψη, με την επίδραση που λαμβάνει μέσω αυτού (του προσανατολισμού) και της αντίληψής του. Πρόκειται περισσότερο για μια εσωτερική ενδόμυχη καταγραφή - μνήμη, παρά απλώς μια χρονομέτρηση !!

Ας φανταστούμε, ας προσπαθήσουμε να νοιώσουμε όσο μπορούμε, πως ακριβώς θα αισθάνθηκαν και τι αρνητικές επιδράσεις θα είχαν τα επιβεβλημένα ημερολόγια, στα πάμπολλα προϋπάρχοντα ημερολόγια των Ιθαγενών !!  Επεβλήθησαν και αυτά δια φωτιάς και σιδήρου. Έπρεπε πολλοί να χάσουν την ζωή τους, αφού δεν τα αποδέχονταν και για τους υπόλοιπους, να συγχρονιστούν τα βιολογικά τους και νοηματικά τους δεδομένα, στα επιβεβλημένα χρονόμετρα - ημερολόγια, πχ. του πάπα Γρηγόριου το 1582, με τους Ισπανικούς κατακτητικούς και αποικιοκρατικούς πολέμους !!

Τυχαία, γίνονται νομίζετε πολλές αναφορές σε διάφορες σημαδιακές χρονολογίες, πχ 11.11.11 ή 11 : 11 ή 11η Σεπτ. κλπ κλπ. Τελειωμό δεν έχει η λίστα. Μόνον που κάνουμε ένα λάθος από πλευράς μας. Αν δίνουμε έμφαση σε χρονικές - χρονολογικές μετρήσεις ή στιγμές κάποιων, αυτό που κάνουμε άθελά μας, είναι να συγχρονιζόμαστε με βιωματικές χρονολογίες ξένες προς εμάς....., απαρνούμενοι τις δικές μας βιωματικές χρονικές στιγμές και εμπειρικές διαχρονικές σκέψεις (χρονο-δίαυλοι).  Αν δεν συμβαίνει σε αυτήν την περίπτωση και απλώς σταματά στην διαπίστωση, δεν συμβαίνει τό ίδιο με το ημερολόγιο των Μάγια.   Όμως όταν γίνεται κάποια αναφορά προς μια επερχόμενη ημερομηνία, τότε δεν πρόκειται για διαπίστωση, αλλά για προσπάθεια συγχρονισμού με το μέλλον !! (άραγε τι πρόκειται να συμβεί ;; και άλλα παρόμοια).  Η συνείδησή μας εστιάζεται στην συν-περι-φορά μας, βάσει των φυσικών ενδείξεων - μετρήσεων που προσλαμβάνουμε προσθετικά μέσα στον χρόνο απ΄ την θέση και τον τόπο που βρισκόμαστε. Όταν δίνουμε βαρύνουσα σημασία σε αλλότριες συν-περι-φορές, χάνουμε στην ουσία την δική μας συνειδητότητα, αφού την αποπροσανατολίζουμε. Το προσωπικό μας και το κοινό συλλογικό φυσικό, αφορά καθαρά το δικό μας φυσικό πεδίο και τις μετρήσεις του* αφορά τον δικό μας χωροχρόνο και κανενός άλλου !!! Το δικό μας ημερολόγιο και κανενός άλλου !!! Όταν όμως ο χωροχρόνος μας αλλοιώνεται, τότε σβήνει ή αποκόπτεται η πνευματική εμπειρική συνέχεια (συνέπεια) που αποκτήθηκε μέσα στον επίπλαστο χρόνο !! Όπως όταν σβήσει κάποιος το ατομικό του ημερολόγιο, με τις προσωπικές του εμπειρικές σημαδιακές ημερομηνίες (πχ. γενέθλια) και προσανατολιστεί σε ημερομηνίες έξω από αυτόν. Τι κοινό ή ποιά συνέχεια θα έχει με το παρελθόν του ;;

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή είναι ένα ξεχωριστό διαφορετικό ημερολόγιο, είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε φυλετικό ιστορικό διαχρονικό επίπεδο.  Αν για κάθε ημερολόγιο θεωρηθεί μία νοητή γραμμή που ενώνει όλα τα ημερολόγια από διαφορετική κατεύθυνση προς ένα κέντρο κάποιου κύκλου - έλικα, όπου αυτό (το κέντρο) με την σειρά του να θεωρείται, άλλοτε η αιώνια πηγή φωτός και εκπόρευσις, άλλοτε η πηγή του σκότους και του ερέβους, τότε πως μπορεί να επιτευχθεί η συνένωση, όταν κάποιος έχει παρέμβει και επιβάλει ένα και μοναδικό, βάσει των δικών του άγνωστων σημείων αναφοράς, προθέσεων και άγνωστου κέντρον κύκλου ;;  Δεν διαταράσσει την βιωματική αλλά και δημιουργική ροή των οντοτήτων ;;

Για σκεφτείτε κάποιοι να προσαρμόζουν τις τελετές τους σε σημαντικές χρονολογίες άλλων ομάδων, υποκλέπτοντας τα χωροχρονικά ενεργειακά τους πεδία ..!!  Παράδειγμα οι κυβερνητικοί γιόρτασαν την 25η Μαρτίου μόνοι τους, ήτοι συνέδεσαν, την κατά δική τους έννοια και χωροχρονική ημερολογιακή στιγμή, στην ίδια χωροχρονική βάση ενός Εθνικού γεγονότος, που στην πραγματικότητα ο πυρήνας, το κέντρο του κύκλου ως πηγή έμπνευσης δονείτο σε εντελώς διαφορετική συχνότητα !!   Δεν απέχει απ' το ότι χρησιμοποιούν Ελληνικές λέξεις, όταν αυτές χρειάζονται ως χωροχρονικά κλειδιά !!

Γι αυτούς όλους τους παραπάνω λόγους, οι αριθμοί, οι λεξάριθμοι, τα μαθηματικά και φυσικά η γεωμετρία είναι τόσο σημαντικά, για την κατανόηση του χώρου μας στο διηνεκές και όχι απλώς ως ένα στατικός χώρος - σημείο αναφοράς !!.  Όμως έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, πως δεν πρέπει να προσκολλάμε ούτε και σ' αυτά, πέραν του να εξυπηρετούν - να βοηθούν τις σκέψεις μας στα πρώτα καίρια βήματα των εξερευνήσεών μας.
Παράδειγμα δεν μου προξενεί ενδιαφέρον, αν το κάθε επίπεδο ή χρονο- διάσταση αν θέλετε, αποτελείται η κάθε μία από άλλα 7 υπο-επίπεδα. Δεν με αφορά, απ' την στιγμή που δεν έχω κατανοήσει το παρόν επίπεδο -διάσταση. Δεν με αφορά όταν ο ψυχικός χρόνος μου (όχι ο σωματικός) είναι στατικός, μέσα σε ένα Ιλιγγιώδες συνεχώς κινούμενο υπερ-ιδεατό σύμπαν, όταν την ίδια στιγμή στον γήινο χωροχρόνο μου , ωθούμαι να ασχολούμαι (-μαστε) προσανατολισμένη (-οι) προς τα ποταπά, κάποιων κατώτερων οντοτήτων, με κίνδυνο ο ψυχικός μου χωροχρόνος να χαθεί μαζί με τον σωματικό  !!

Κάπου εδώ, άρχισα πλέον να καταλαβαίνω, γιατί έχουμε την εντύπωση πως κάποιοι βιάζονται για κάτι. Ας υποθέσουμε, το γιατί βιάζονται οι παγκοσμιοποιητές να εφαρμόσουν τα "μεγαλεπίβολα" σχέδια τους. Τελικώς είμαστε τόσο απορροφημένοι στους δικούς τους βιωματικούς χρονικούς ρυθμούς, με αποτέλεσμα να γίνεται και δικός μας ρυθμός.  Είναι σαν αοράτως, αλλά διανοητικώς, να υποβοηθούμε ωθώντας το δικό μας χρονικό ρυθμό προς μια αλλότρια κατάσταση..!!!!
Όμως για του λόγου το αληθές, ο χρόνος όντως φαντάζει ότι έχει αρχίσει να κινείται γρηγορότερα και αυτό ισχύει για όλα τα όντα. Δηλαδή μας δίνει την εντύπωση της επιτάχυνσης.  Κατά την γνώμη μου, νομίζω πως έχουμε αρχίσει απλώς να τον αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά. Και αυτό φαίνεται στην επιτάχυνση της συνειδητότητας, που πριν από κάποιο "χρονικό" όριο ήταν πιο αργή.  Εμείς έχουμε επιταχύνει μέσα στην διάσταση του χρόνου.

Θα κλείσω με μία σημαντική πληροφορία, που αφορά το ημερολόγιο των Μάγια. Αυτό που μας γνωστοποιούν ως ημερολόγιο των Μάγια, στην πραγματικότητα δεν είναι των Μάγια. Είναι ένα ημερολόγιο που επινοήθηκε από τον Χοσέ και την Λοϋντίν Αργκουέλλες στις αρχές της δεκαετίας του '90 και η πραγματική του ονομασία είναι Το Ξόρκι του Ονείρου (Dreamspell) / Ημερολόγιο των Δεκατριών Φεγγαριών. Με τελείως διαφορετική σύνδεση και σχέση με αυτή του γνήσιου ημερολογίου των Μάγια, που όμως καθιερώθηκε ως τέτοιο. Αυτό υπήρξε η αιτία να σφραγιστεί το τέλος του, κάτι που είχε ήδη αρχίσει την κατακτιτική εποχή, με την "πλήρη" καταστροφή του.
Ως είθισται τίποτα δεν χάνεται απ΄την ζωή, όπως και απ' το Σύμπαν.  Οι σύγχρονοι απόγονοι των Μάγια της Γουατεμάλας κατάφεραν και διέσωσαν στις γεννιές τους, σημαντικά κομμάτια του αληθινού ημερολογίου. 

Τι προσπαθεί να συγχρονίσει ή να αντικαταστήσει σε ενεργειακό επίπεδο το κίνημα "των Δεκατριών Φεγγαριών" ;;  Εδώ τίθεται το ερώτημα : Τι στ' αλήθεια προσπαθεί ο άνθρωπος ;;  Μήπως δεν προσπαθεί να συγχρονιστεί με το Θεϊκό χρονικό σχέδιο και το μόνον τελικά που καταφέρνει, λόγω της απόλυτης υποταγμένης και εξαρτημένης πλάνης του, να απομακρύνεται συνεχώς ;;
Ας δώσουμε κατά την γνώμη περισσότερη σημασία σε αυτό το θέμα.  Είναι το κλειδί και η αιτία της απομάκρυνσής μας, από την χωροχρονική μας εμπειρία (ρίζες), αισθανόμενοι ανάμεσα σε Συμπληγάδες πέτρες ή σε ένα αδιέξοδο !!!

Μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ για το ψευδές ημερολόγιο

Νάγια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου