Με αφορμή τα δύο δημοσιεύματα του «defence-point.gr» για το σοβαρότατο ατύχημα με τους δυο νεαρούς στην Κρήτη, πολλοί φίλοι επικοινώνησαν, παραθέτοντας ο καθένας τη δική του εμπειρία από τις μεθόδους που χρησιμοποιεί η ομάδα ΔΙΑΣ στις καταδιώξεις δικυκλιστών που δεν συμμορφώνονται με την υπόδειξη να σταματήσουν για τη διενέργεια ελέγχου.
Αυτό που προκύπτει από τις σχετικές αναφορές, είναι ότι η μέθοδος του
να βρεθείς δίπλα στο δίκυκλό και κλοτσώντας το να επιχειρήσεις να το
ακινητοποιήσεις, σύμφωνα πάντα με όσα τέθηκαν υπόψη μας, φαίνεται ότι
δεν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Κρήτη. Με απλά λόγια, μας
δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι αποτελεί τακτική της ομάδας των
μοτοσυκλετιστών της Αστυνομίας, η οποία προφανώς δεν μπορεί παρά να
αποτελεί μέρος της επιχειρησιακής – τακτικής εκπαίδευσής τους.
Κατά συνέπεια, χωρίς να αποτελεί καταγγελία, ούτε απόρριψη συλλήβδην της μεθόδου – και θα εξηγήσουμε – τίθεται σαφέστατο
ερώτημα προς την ηγεσία της Αστυνομίας και του υπουργείου Προστασίας
του Πολίτη, να διευκρινίσουν εάν η συγκεκριμένη τακτική αποτελεί όντως
αντικείμενο εκπαίδευσης των δικυκλιστών σύμφωνα με το επισήμως
εγκεκριμένο πρόγραμμα.
Γιατί όμως θέτουμε αυτό το ερώτημα; ΟΧΙ για να ακολουθήσει
καταγγελία και ελαφρά τη καρδία να απορρίψουμε κάτι που πιθανότατα δεν
αποτελεί ελληνική εφεύρεση αλλά ακολουθείται και από άλλες αστυνομικές
δυνάμεις στον κόσμο. Αυτό που μας ενοχλεί, εάν όντως ισχύουν τα ανωτέρω,
είναι για ποιον λόγο μένουν οι «τελευταίοι τροχοί της άμαξας» στο έλεος
των «πυρών της δημοσιότητας» και δεν έχει βγει η ηγεσία να αναλάβει το
μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί, εξηγώντας τι ισχύει και τι όχι.
Εκτιμούμε, ότι πρόκειται για τη μέθοδο που θέλει να
κερδίζουμε χρόνο μέχρις ότου φύγει η υπόθεση από τα φώτα της
δημοσιότητας, οπότε το κόστος, επικοινωνιακό και πολιτικό να είναι
μικρότερο. Στο μεταξύ όμως, τα εκτελεστικά όργανα των εντολών που δίνουν τα «μεγάλα κεφάλια» (όχι απαραιτήτως λανθασμένες, το τονίζουμε) μένουν απροστάτευτα και αυτό, εάν συμβαίνει, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.
Είναι πολύ πιθανό να υπάρχει τέτοια επιχειρησιακή τακτική, διότι σε
διαφορετική περίπτωση, πολύ απλά όποιος παρανομεί και διαθέτει δίκυκλο
είτε θα ξεφύγει είτε θα περιμένει να διαπιστώσει ποιανού το ρεζερβουάρ
θα… στεγνώσει γρηγορότερα και θα εγκαταλείψει την καταδίωξη! Μην
σταματάμε στο ότι η περίπτωση των νεαρών είναι τραγική, ενδεχομένως η
τακτική να μη χρησιμοποιήθηκε με σωστό τρόπο, ή η επιλογή του χώρου όπου
χρησιμοποιήθηκε να μην ήταν ορθή. Σύμφωνα με τα εγχειρίδια πάντα, ποιος
ξέρει…
Αυτή είναι μια «τεχνοκρατική» συζήτηση που αφορά στα όρια και
τις αποδεκτές μεθόδους δράσης των εποχούμενων δυνάμεων ασφαλείας, την
οποία μπορούμε να την κάνουμε όταν όλες οι πλευρές θα είναι πιο
ψύχραιμες και όχι συναισθηματικά φορτισμένες με τον ένα ή τον άλλον
τρόπο. Εμείς επιμένουμε ότι το θέμα δεν είναι τόσο απλό, είναι
πολύπλοκο και αφορά στην αλληλεπίδραση ανάμεσα στο παρανομούντα και τον
διώκτη του. Επιμένουμε όμως και στο ότι δεν μπορεί ο αδύναμος να
μένει απροστάτευτος και πως οι ηγέτες του, επιχειρησιακοί και
πολιτικοί, οφείλουν να δώσουν διευκρινίσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου