a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Ιατρικά Συνέδρια: Η σιωπή των Γιατρών

 Οι "opinion leadres", οι "guidelines" νέων θεραπειών, οι "οικονομολόγοι" της υγείας (άγνωστος μέχρι πρότινος όρος στον ιατρικό κόσμο καθώς φαίνεται), τα αμέτρητα συνέδρια των φαρμακευτικών εταιρειών που στήνουν τις διαλέξεις των "διαμορφωτών γνώμης" γιατρών, οι οποίοι μετά το πέρας των εκδηλώσεων, εξαφανίζονται ως διάττοντες αστέρες, με μηδέν άλλη παρουσία στον επιστημονικό κόσμο, (αυτήν όταν χρειάζεται την φροντίζουν οι χορηγοί μαζί με όποιο χρήσιμο συνοδευτικό υλικό απαιτείται), μετακυλίουν το κόστος της σπατάλης τους στον ασθενή ή και κατά φαντασία ή καθ' υπερβολή, καταναλωτή.
2000 ιατρικά συνέδρια ετησίως που τα διοργανώνουν οι χορηγοί φαρμακευτικές.

Η Ελλάδα έχει σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ συνεδριο-συμποσίων για κάθε ειδικότητα, μορφή, είδους, βουνού , ραχούλας. 1000 τον αριθμό ετησίως.  Αυτός είναι και ένας σημαντικότατος επίσης λόγος καταστροφής των ασφαλιστικών μας ταμείων, για τα οποία όσον αφορά τα Ελλαδικά συνέδρια αλλά και την αποστολή γιατρών για την υποτιθέμενη "επιστημονική ενημέρωση - επιμόρφωση - εκπαίδευση", ο ΕΟΦ έκανε τα στραβά μάτια δίνοντας απερίσκεπτα τις σχετικές άδειες, πάντοτε σε συνεργασία με τον ΕΟΤ.  "ιατρικός συνεδριακός τουρισμός" βλέπετε ....

Το άρθρο του ιατρού κ. Χρήστου Ντέλλου, καρδιολόγου - καθ. Παν/μίου Αθηνών και Δ/ντη του Τζάνειου Νοσ. είναι μακροσκελέστατο μεν, όμως χρήσιμο δε για να καταλάβουμε πχ. γιατί στην Αμερική (μάλλον θα είναι πρώτη στην λίστα για αυτό αναφέρεται ως παράδειγμα στο άρθρο) το μεγαλύτερο μέρος απώλειας περιουσιών είναι εξ αιτίας του υψηλού κόστους θεραπείας, άσχετα αν στο τέλος "ο ασθενής απέθανε" ή καταπίνουν ολόκληρους κρατικούς προϋπολογισμούς (!!!) Δεν χρειαζόμαστε εδώ άλλο παράδειγμα από το δικό μας.    
Με λίγα λόγια στήνουν "πολυτελείς διαλέξεις" όπου επιτρέπονται μόνον ερωτήσεις και ενίοτε όχι τοποθετήσεις.... γιατί αυτές κάνουν κακό στα συνέδρια όσον αφορά την προώθηση των αμφίβολων σκευασμάτων τους και των νέων "τεχνολογικών" θεραπειών.  Ή φροντίζουν να τις αφήνουν για μετά το γεύμα, μην κρυώσει ο χορηγούμενος μεζές, με σκοπό μετά ποτού και εδέσματος να συνεχίζεται ευκολότερα ή αφομοίωση του εγκεφαλικού πλυντηρίου.

Αν και το τελευταίο συμβαίνει και στις πολιτικές διαλέξεις και αναλύσεις, αν το έχετε προσέξει. Ποτέ δεν υπάρχει χρόνος να μιλήσει το κοινό που προσκλήθηκε
(η παρουσία πολλών ομιλητών είναι μία πάγια τακτική.  Υποτίθεται ότι η υψηλού αριθμού συμμετοχή προσωπικοτήτων αποδίδουν βαρύτητα στην συγκέντρωση και θα προσελκύσουν περισσότερο κόσμο) αλλά αντίθετα ο ακροατή παθητικά αποδέχεται τον βομβαρδισμό της αντίστοιχης πολιτικής πλύσης εγκεφάλου........

Για να επιστρέψω όμως στο κυρίως θέμα, δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι γιατροί μας στα νοσοκομεία είναι οι πλέον άξιοι επιστήμονες στο κλάδο τους (εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν, αν πχ. προσλήφθηκαν με πλαστά πτυχία), ακριβώς επειδή την γνώση τους την αντλούν από τις πληροφορίες των εμπειριών που συλλέγουν από την άμεση επαφή με τους ασθενείς τους και όχι μέσω slites ........  Τα συνέδρια πρέπει να επιστρέψουν στα χέρια των επιστημόνων γιατρών όπου θα ανταλλάσσουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους και όχι να βρίσκονται σε χέρια γερακιών της υγείας την οποία την βλέπουν όχι από την ανθρώπινη πλευρά, ως καθαρά ως μέσον εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου και μόνον για το κέρδος.

Και θα κλείσω παραθέτοντας μία παράγραφο του κειμένου αυτούσια :

....... Έτσι, όταν στο τέλος, γυρίσουμε και κοιτάξουμε πίσω τη ζωή που ζήσαμε σαν γιατροί, δεν θα ταιριάζουν σε μας οι στίχοι του T.S. Elliot:

Ο ατέλειωτος κύκλος της ιδέας και της δράσης
Αμέτρητες εφευρέσεις, αμέτρητα πειράματα
Φέρουν γνώσεις της κίνησης, αλλά όχι της ακινησίας
Γνώση του λόγου, αλλά όχι της σιωπής
Γνώση των λέξεων, αλλά όχι της Λέξης
Όλη μας η γνώση μας φέρνει πιο κοντά στην άγνοιά μας
Όλη μας η άγνοια μας φέρνει πιο κοντά στο θάνατο
Που είναι η ζωή που χάσαμε καθώς ζούμε;
Που είναι η Σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση;
Που είναι η Γνώση που χάσαμε μέσα στην πληροφορία;

(ολόκληρο το άρθρο πατώντας στον τίτλο) Ιατρικά Συνέδρια: Η σιωπή των Γιατρών

Ιατρικά Συνέδρια: Η σιωπή των Γιατρών

 Οι "opinion leadres", οι "guidelines" νέων θεραπειών, οι "οικονομολόγοι" της υγείας (άγνωστος μέχρι πρότινος όρος στον ιατρικό κόσμο καθώς φαίνεται), τα αμέτρητα συνέδρια των φαρμακευτικών εταιρειών που στήνουν τις διαλέξεις των "διαμορφωτών γνώμης" γιατρών, οι οποίοι μετά το πέρας των εκδηλώσεων, εξαφανίζονται ως διάττοντες αστέρες, με μηδέν άλλη παρουσία στον επιστημονικό κόσμο, (αυτήν όταν χρειάζεται την φροντίζουν οι χορηγοί μαζί με όποιο χρήσιμο συνοδευτικό υλικό απαιτείται), μετακυλίουν το κόστος της σπατάλης τους στον ασθενή ή και κατά φαντασία ή καθ' υπερβολή, καταναλωτή.
2000 ιατρικά συνέδρια ετησίως που τα διοργανώνουν οι χορηγοί φαρμακευτικές.

Η Ελλάδα έχει σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ συνεδριο-συμποσίων για κάθε ειδικότητα, μορφή, είδους, βουνού , ραχούλας. 1000 τον αριθμό ετησίως.  Αυτός είναι και ένας σημαντικότατος επίσης λόγος καταστροφής των ασφαλιστικών μας ταμείων, για τα οποία όσον αφορά τα Ελλαδικά συνέδρια αλλά και την αποστολή γιατρών για την υποτιθέμενη "επιστημονική ενημέρωση - επιμόρφωση - εκπαίδευση", ο ΕΟΦ έκανε τα στραβά μάτια δίνοντας απερίσκεπτα τις σχετικές άδειες, πάντοτε σε συνεργασία με τον ΕΟΤ.  "ιατρικός συνεδριακός τουρισμός" βλέπετε ....

Το άρθρο του ιατρού κ. Χρήστου Ντέλλου, καρδιολόγου - καθ. Παν/μίου Αθηνών και Δ/ντη του Τζάνειου Νοσ. είναι μακροσκελέστατο μεν, όμως χρήσιμο δε για να καταλάβουμε πχ. γιατί στην Αμερική (μάλλον θα είναι πρώτη στην λίστα για αυτό αναφέρεται ως παράδειγμα στο άρθρο) το μεγαλύτερο μέρος απώλειας περιουσιών είναι εξ αιτίας του υψηλού κόστους θεραπείας, άσχετα αν στο τέλος "ο ασθενής απέθανε" ή καταπίνουν ολόκληρους κρατικούς προϋπολογισμούς (!!!) Δεν χρειαζόμαστε εδώ άλλο παράδειγμα από το δικό μας.    
Με λίγα λόγια στήνουν "πολυτελείς διαλέξεις" όπου επιτρέπονται μόνον ερωτήσεις και ενίοτε όχι τοποθετήσεις.... γιατί αυτές κάνουν κακό στα συνέδρια όσον αφορά την προώθηση των αμφίβολων σκευασμάτων τους και των νέων "τεχνολογικών" θεραπειών.  Ή φροντίζουν να τις αφήνουν για μετά το γεύμα, μην κρυώσει ο χορηγούμενος μεζές, με σκοπό μετά ποτού και εδέσματος να συνεχίζεται ευκολότερα ή αφομοίωση του εγκεφαλικού πλυντηρίου.

Αν και το τελευταίο συμβαίνει και στις πολιτικές διαλέξεις και αναλύσεις, αν το έχετε προσέξει. Ποτέ δεν υπάρχει χρόνος να μιλήσει το κοινό που προσκλήθηκε
(η παρουσία πολλών ομιλητών είναι μία πάγια τακτική.  Υποτίθεται ότι η υψηλού αριθμού συμμετοχή προσωπικοτήτων αποδίδουν βαρύτητα στην συγκέντρωση και θα προσελκύσουν περισσότερο κόσμο) αλλά αντίθετα ο ακροατή παθητικά αποδέχεται τον βομβαρδισμό της αντίστοιχης πολιτικής πλύσης εγκεφάλου........

Για να επιστρέψω όμως στο κυρίως θέμα, δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι γιατροί μας στα νοσοκομεία είναι οι πλέον άξιοι επιστήμονες στο κλάδο τους (εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν, αν πχ. προσλήφθηκαν με πλαστά πτυχία), ακριβώς επειδή την γνώση τους την αντλούν από τις πληροφορίες των εμπειριών που συλλέγουν από την άμεση επαφή με τους ασθενείς τους και όχι μέσω slites ........  Τα συνέδρια πρέπει να επιστρέψουν στα χέρια των επιστημόνων γιατρών όπου θα ανταλλάσσουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους και όχι να βρίσκονται σε χέρια γερακιών της υγείας την οποία την βλέπουν όχι από την ανθρώπινη πλευρά, ως καθαρά ως μέσον εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου και μόνον για το κέρδος.

Και θα κλείσω παραθέτοντας μία παράγραφο του κειμένου αυτούσια :

....... Έτσι, όταν στο τέλος, γυρίσουμε και κοιτάξουμε πίσω τη ζωή που ζήσαμε σαν γιατροί, δεν θα ταιριάζουν σε μας οι στίχοι του T.S. Elliot:

Ο ατέλειωτος κύκλος της ιδέας και της δράσης
Αμέτρητες εφευρέσεις, αμέτρητα πειράματα
Φέρουν γνώσεις της κίνησης, αλλά όχι της ακινησίας
Γνώση του λόγου, αλλά όχι της σιωπής
Γνώση των λέξεων, αλλά όχι της Λέξης
Όλη μας η γνώση μας φέρνει πιο κοντά στην άγνοιά μας
Όλη μας η άγνοια μας φέρνει πιο κοντά στο θάνατο
Που είναι η ζωή που χάσαμε καθώς ζούμε;
Που είναι η Σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση;
Που είναι η Γνώση που χάσαμε μέσα στην πληροφορία;

(ολόκληρο το άρθρο πατώντας στον τίτλο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου