Τι γιορτάζουμε τελικά..?
Μήπως ην ξενόφερτη έκδοση μιας οποιασδήποτε γιορτής?
Σε λίγες μέρες θα έρθει το νέο έτος!
Τι γιορτάζουμε? Την απόφαση μας να συνεχίσουμε να ζούμε ως καταναλωτές, θεατές σιωπηλοί και άβουλοι και φοβισμένοι?
Χριστούγεννα, είναι η ειρήνη στις καρδιές μας, αλλά νιώθω ότι ακόμα είμαστε όλοι εναντίων όλων...
Είναι η αγάπη για το συνάνθρωπο μας, αλλά βλέπω μόνο μέχρι την πόρτα του σπιτιού μου.
Είναι η χαρά αλλά δεν αντικρίζω χαρούμενα πρόσωπα...
Είναι η πίστη, είναι η θυσία ,ειναι η προσφορά αλλά αυτές οι λέξεις ορίζονται για τον καθένα μας πλέον με προσωπική αντίληψη...
Ζεις ακόμα για το τι θα πει ο κόσμος..! Ποιός κόσμος?
Είναι η χαρά αλλά δεν αντικρίζω χαρούμενα πρόσωπα...
Είναι η πίστη, είναι η θυσία ,ειναι η προσφορά αλλά αυτές οι λέξεις ορίζονται για τον καθένα μας πλέον με προσωπική αντίληψη...
Πίστη μπορεί να είναι, να έχω αξίες, ιδανικά ,όνειρα και να παλεύω
γι’ αυτά και για κάποιους άλλους να ακολουθώ χωρίς σκέψη και
αντίδραση...
Θυσία μπορεί να είναι να πεθαίνεις να ζεις για Όσια και Ιερά και για άλλους, να μην έχουν το καινούργιο κινητό αφής...
Θυσία μπορεί να είναι να πεθαίνεις να ζεις για Όσια και Ιερά και για άλλους, να μην έχουν το καινούργιο κινητό αφής...
Δεν είναι μόνο
λέξεις η "αγάπη", η "ειρήνη", η "πίστη", είναι ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ κι εμείς
συνεχίζουμε να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα ψεύτικα, με κόκκινο άγιο
Βασίλη, με λαμπάκια, με ρεβεγιόν, με παγοδρόμια…
Πάψαμε να κοιτάμε αν δίπλα μας αυτές τις μέρες αλλά και κάθε μέρα
υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν το χαμόγελό μας , την καλή μας
κουβέντα, το χέρι να απλώσουμε να συμπαρασταθούμε…
Η νέα χρονιά έρχεται και εμείς συνεχίζουμε να καταπίνουμε αμάσητα όσα η διαστροφική τηλεόραση μας ταΐζει...
Καίγεσαι, να πληρώσεις τα χαράτσια και ξεχνάς ότι κάποιοι δεν μπορούν.. και δεν σε νοιάζει, γιατί να σε νοιάζει?
Ψάχνεις να βρεις τρόπο να ζεστάνεις το σπίτι σου και λησμονείς ότι υπάρχουν άστεγοι και μωρά που κρυώνουν...
Ψάχνεις να βρεις τρόπο να ζεστάνεις το σπίτι σου και λησμονείς ότι υπάρχουν άστεγοι και μωρά που κρυώνουν...
Φτάνεις στην απελπισία και την μελαγχολία γιατί δεν μπορείς να
πληρώσεις τις τράπεζες και δεν σκέφτεσαι ότι η ζωή δεν είναι μόνο ύλη
και χρήμα...!
Και το χειρότερο, είναι ότι φοβάσαι συνέχεια φοβάσαι και δεν θυμάσαι ότι ο φόβος είναι αυτός που σε καθηλώνει.
Και το χειρότερο, είναι ότι φοβάσαι συνέχεια φοβάσαι και δεν θυμάσαι ότι ο φόβος είναι αυτός που σε καθηλώνει.
Ζεις ακόμα για το τι θα πει ο κόσμος..! Ποιός κόσμος?
Ο ψεύτικος? Ο υλιστικός? Ο κόσμος χωρίς Ιδανικά, Αξίες, Ηθική, χωρίς μνήμη ιστορίας?
Ο πλασματικός κόσμος της εικονικής πραγματικότητας?
Τι εύχομαι σε όλους μας? Ειρήνη, Αγάπη, Πίστη, Ελπίδα και το κυριότερο:
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΨΕΥΤΙΚΑ!
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΨΕΥΤΙΚΑ!
ΝΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου