Ενημερώθηκα μέσω email από το σχέδιο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ότι έχει αναρτηθεί μία επιστολή κάποιου Δημήτρη Πρίφτη, ο οποίος ο ίδιος και η οικογένειά του αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, ζώντας σήμερα στο αυτοκίνητό τους. Η επιστολή δημοσιεύτηκε στο http://www.katohika.gr/2012/01/blog-post_8121.html και αναδημοσιεύτηκε επίσης στο http://diogenisdaskalos.blogspot.com/ . Αναλυτικότερα ο ίδιος ανέφερε ότι δεν έχει στέγη ούτε δουλειά, ενώ έχει να φροντίζει τον επίσης άνεργο πατέρα του καθώς και την (καταθληπτική) μητέρα του. Με την επιστολή του ζητάει βοήθεια από τους συνανθρώπους του, και πιο συγκεκριμμένα ζητάει εργασία ή κάποιο χώρο για να μείνει μαζί με τους γονείς τους. Λοιπόν, πήγα και τον συνάντησα χθες το μεσημέρι το Δημήτριο στη Ν. Κηφησιά. Στο τηλέφωνο του είπα ότι ούτε δουλειά έχω να του προσφέρω ούτε στέγη, όμως έχω ένα στατιωτικό τζάκετ, στρατιωτικές κάλτσες και 50 Ευρώ και εκείνος μου απήντησε «κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη». Η συνάντησή μας έγινε μέσα στο αυτοκίνητό του, όπου ήταν και ο πατέρας του παρών. Μου εξήγησαν την κατάσταση. Για να μην πολυλογώ, ότι περιγράφει ο Δημήτριος στην επιστολή του είναι αλήθεια και υπάρχουν και άλλα τόσα που δεν έχει πει. Όπως π.χ. ότι ο ιδιοκτήτης που τους έκανε έξωση, για 2-3 ενοίκια, έχει κατασχέσει και όλα τους τα πράγματα, όπου μέσα σε αυτά είναι και τα ρούχα. Έτσι λοιπόν οι άνθρωποι εκτός του ότι δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν ούτε ρούχα να ζεσταθούν. Ο ρουχισμός τους είναι σχεδόν καλοκαιρινός (έπιασαν τόπο το τζάκετ και οι κάλτσες). Κάθονται μέσα στο αυτοκίνητο και ανάβουν τη θέρμανση για να ζεσταθούν (φυσικά μέχρι να τελειώσει η βενζίνη). «Κοίτα» μου λέει ο πατέρας βάζοντας μπρος τη μηχανή και δείχνοντάς μου το δείκτη βενζίνης «με τη ρεζέρβα είμαστε, όπου μας αφήσει…». Συζητώντας μου είπαν, μεταξύ άλλων, ότι υπάρχει μια περίπτωση να φύγουν Γερμανία, να δουλέψουν σε ένα εργοστάσιο. Και πραγματι, όσην ώρα συνομιλούσαμε έγινε κλίση από Γερμανία (0049…) στο κινητό του Δημήτριου αναφορικά με την εργασία αυτή. Τότε τον άκουσα να τους απαντάει «είναι πολύ δύσκολο αυτήν τη στιγμή». Τον ρώτησα αργότερα τι ήταν αυτό το δύσκολο και μου αποκρίθηκε «Οι θέσεις εργασίας υπάρχουν, και μας περιμένουν. Μόνον που πρέπει να έχω μαζί μου και 500-800 Ευρώ για αρχή, ξέρεις νοίκια και τέτοια. Που να τα βρω; Με βλέπεις να τα έχω;». Έτσι λοιπόν Συνέλληνες σκέφτηκα να τον βοηθήσουμε να ορθοποδήσει, και αυτόν και τους γονείς του. Ας τους δώσουμε εμείς τα χρήματα αυτά. Ο καθένα ότι δύναται. Σας δίνω έναν λογαριασμό (prepaid) που σήμερα άνοιξα για να μπουν τα χρήματα. Επειδή είναι καινούργιος, θα τον αναγνωρίζει το σύστημα από σήμερα το απόγευμα. Τα στοιχεία του είναι: 4302 5201 8579 7002, Τράπεζα Κύπρου. ΖΗΤΗΣΗ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ

Ενημερώθηκα μέσω email από το σχέδιο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ότι έχει αναρτηθεί μία επιστολή κάποιου Δημήτρη Πρίφτη, ο οποίος ο ίδιος και η οικογένειά του αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, ζώντας σήμερα στο αυτοκίνητό τους.  Η επιστολή δημοσιεύτηκε στο http://www.katohika.gr/2012/01/blog-post_8121.html  και αναδημοσιεύτηκε επίσης στο http://diogenisdaskalos.blogspot.com/ .  

Αναλυτικότερα ο ίδιος ανέφερε ότι δεν έχει στέγη ούτε δουλειά, ενώ έχει να φροντίζει τον επίσης άνεργο πατέρα του καθώς και την (καταθληπτική) μητέρα του. Με την επιστολή του ζητάει βοήθεια από τους συνανθρώπους του, και πιο συγκεκριμμένα ζητάει εργασία ή κάποιο χώρο για να μείνει μαζί με τους γονείς τους. Λοιπόν, πήγα και τον συνάντησα χθες το μεσημέρι το Δημήτριο στη Ν. Κηφησιά.

Στο τηλέφωνο του είπα ότι ούτε δουλειά έχω να του προσφέρω ούτε στέγη, όμως έχω ένα στατιωτικό τζάκετ, στρατιωτικές κάλτσες και 50 Ευρώ και εκείνος μου απήντησε «κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη». Η συνάντησή μας έγινε μέσα στο αυτοκίνητό του, όπου ήταν και ο πατέρας του παρών. Μου εξήγησαν την κατάσταση. Για να μην πολυλογώ, ότι περιγράφει ο Δημήτριος στην επιστολή του είναι αλήθεια και υπάρχουν και άλλα τόσα που δεν έχει πει. Όπως π.χ. ότι ο ιδιοκτήτης που τους έκανε έξωση, για 2-3 ενοίκια, έχει κατασχέσει και όλα τους τα πράγματα, όπου μέσα σε αυτά είναι και τα ρούχα. Έτσι λοιπόν οι άνθρωποι εκτός του ότι δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν ούτε ρούχα να ζεσταθούν. Ο ρουχισμός τους είναι σχεδόν καλοκαιρινός (έπιασαν τόπο το τζάκετ και οι κάλτσες). Κάθονται μέσα στο αυτοκίνητο και ανάβουν τη θέρμανση για να ζεσταθούν (φυσικά μέχρι να τελειώσει η βενζίνη). «Κοίτα» μου λέει ο πατέρας βάζοντας μπρος τη μηχανή και δείχνοντάς μου το δείκτη βενζίνης «με τη ρεζέρβα είμαστε, όπου μας αφήσει…». Συζητώντας μου είπαν, μεταξύ άλλων, ότι υπάρχει μια περίπτωση να φύγουν Γερμανία, να δουλέψουν σε ένα εργοστάσιο. Και πραγματι, όσην ώρα συνομιλούσαμε έγινε κλίση από Γερμανία (0049…) στο κινητό του Δημήτριου αναφορικά με την εργασία αυτή. Τότε τον άκουσα να τους απαντάει «είναι πολύ δύσκολο αυτήν τη στιγμή». Τον ρώτησα αργότερα τι ήταν αυτό το δύσκολο και μου αποκρίθηκε «Οι θέσεις εργασίας υπάρχουν, και μας περιμένουν. Μόνον που πρέπει να έχω μαζί μου και 500-800 Ευρώ για αρχή, ξέρεις νοίκια και τέτοια. Που να τα βρω; Με βλέπεις να τα έχω;». Έτσι λοιπόν Συνέλληνες σκέφτηκα να τον βοηθήσουμε να ορθοποδήσει, και αυτόν και τους γονείς του. Ας τους δώσουμε εμείς τα χρήματα αυτά. Ο καθένα ότι δύναται. Σας δίνω έναν λογαριασμό (prepaid) που σήμερα άνοιξα για να μπουν τα χρήματα. Επειδή είναι καινούργιος, θα τον αναγνωρίζει το σύστημα από σήμερα το απόγευμα. Τα στοιχεία του είναι: 4302 5201 8579 7002, Τράπεζα Κύπρου.