a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012


Ο επικοινωνιακός πόλεμος κατά της Ρωσίας : Η επιχείρηση αντι-Πούτιν

Αναδημοσίευση από berlin-athen

Ένα άρθρο που διαβίβασε ο καθηγητής Igor Nikolajewitsch Panarin, της Διπλωματικής Ακαδημίας του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, στην διάσκεψη που διοργάνωσε το Ίδρυμα Schiller στις 25. και 26. Φεβρουαρίου 2012 στο Βερολίνο

Igor Nikolajewitsch Panarin
Μετάφραση απο τα γερμανικά: Εμμανουήλ Σαρίδης

Ο επικοινωνιακός πόλεμος κατά της Ρωσίας: Η επιχείρηση Anti-Πούτιν

Ι. Η ενσωμάτωση της Ευρασίας: μια διέξοδος από την παγκόσμια κρίση
 
Εδώ και αρκετά χρόνια ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Ρωσίας μια διαδικασία για την ενσωμάτωση της Ευρασίας στους τομείς της οικονομίας και της άμυνας.

Την 1η Ιανουαρίου 2011 ανέλαβε τις εργασίες της η Τελωνειακή Ένωση μεταξύ Ρωσίας, Λευκορωσίας και Καζακστάν. Η Τελωνειακή αυτή Ένωση αποτελεί το πλαίσιο για μια κοινή τελωνειακή ζώνη, στην οποία τα εμπορεύματα θα μπορούν να διακινούνται ελεύθερα, με εξαίρεση ορισμένα προϊόντα τα οποία απαγορεύονται ή υπόκεινται σε προϋποθέσεις όπως τα ναρκωτικά. Η Τελωνειακή Ένωση έδωσε μια ταχεία ανάπτυξη των εμπορικών συναλλαγών που πραγματοποιούνται στην περιοχή κατά 43%! Με την δημιουργία της Τελωνειακής Ένωσης αναπτύχθηκε επίσης η οικονομία κατα 50%. Την 1η Φεβρουαρίου 2012 ξεκίνησε τις εργασίες της και η Ευρασιατική Οικονομική Επιτροπή, η οποία είναι το πρώτο υπερεθνικό θεσμικό όργανο της Ευρασιατικής Ένωσης.

Η Ευρασιατική Ένωση θα έχει τέσσερις πρωτεύουσες - 1. Αγία Πετρούπολη, 2. Αλμάτι, 3. Κίεβο και 4 Βελιγράδι.

Για να αρχίσουν να αναπτύσσονται δημιουργικές ιδέες για την Ένωση, θα μπορούσε κανείς να προτείνει ως ιδεολογική βάση της ενσωμάτωσης μια τριπλή φόρμουλα:

1. Τις πνευματικές αξίες των θρησκειών της Ευρασίας (του ορθόδοξου Χριστιανισμού, του Ισλάμ και του Βουδισμού),
  
2. Τον ρωσικό κοσμισμό και

3. Μια κοινή ευρασιατική ταυτότητα

Η κοσμοθεωρία της Ευρασιατικής Ένωσης θα μπορεί να βασίζεται στα "τρία Δ»:

* Duchownost (ψυχική / πνευματική ποιότητα)
* Derschawnost (η αντίληψη του έθνους-κράτους ως μιας ισχυρής δύναμης)
* Dostoinstwo (Αξιοπρέπεια)

Το σχέδιο ενοποίησής περιλαμβάνει την περιοχή απο την Σκωτία (η Ρωσία θα έπρεπε να αναγνωρίσει το 2014 σαν πρώτη χώρα την ανεξαρτησία της Σκωτίας) μέχρι την Νέα Ζηλανδία. Αυτή είναι η μόνη προσέγγιση που μπορεί να σώσει την Ευρώπη από το χάος.
Η δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης θα μπορούσε να γίνει με την ακόλουθη φόρμουλα:

* Φάση 1: Τρία κράτη (Ρωσία, Λευκορωσία και Καζακστάν) συστήνουν στις 30. Δεκεμβρίου 2012 την Ευρασιατική Ένωση.

* Φάση 2: Η Ουκρανία, Αρμενία και το Τατζικιστάν θα μπορούσαν να ενταχθούν στις 30 Δεκεμβρίου 2013 στην Ευρασιατική Ένωση. Αυτό θα δημιουργήσει στο Κίεβο ένα τρίτο κέντρο της Ευρασιατικής Ένωση.

* Φάση 3: Η Σερβία και το Μαυροβούνιο θα μπορούσαν να ενταχθούν στην Ευρασιατική Ένωση στις 30 Δεκέμβριο του 2016. Έτσι θα εδημιουργείτο ένα τέταρτο κέντρο της Ευρασιατικής Ένωσης, δηλαδή το Βελιγράδι.

* Φάση 4: Το Κιργιστάν, η Μογγολία και το Ουζμπεκιστάν θα μπορούσαν επίσης να ενταχθούν στην Ευρασιατική Ένωση στις 30. Δεκεμβρίου 2016.

* Φάση 5: Θα μπορούσαν να ακολουθήσουν η Τουρκία, η Σκωτία, η Νέα Ζηλανδία, το Βιετνάμ και πολλές άλλες χώρες.

ΙΙ. Ο επικοινωνιακός πόλεμος κατά της Ρωσίας

Ούτε η αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, ούτε η στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης, η οποία διοργανώθηκε από τη βρετανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών MI-6, δεν συνέβαλε ούτε κατα το ελάχιστο στο να βελτιωθεί η κατάσταση στις ΗΠΑ (όπου ένας στους επτά κατοίκους πεινά) ή στο Ηνωμένο Βασίλειο (να θυμηθούμε την βιαιότητα της αστυνομίας στις ταραχές που ξέσπασαν στο Λονδίνο τον Αύγουστο). Η τραπεζική κρίση, που ξεκίνησε στην ζώνη του ευρώ, οδηγεί στην επικείμενη κατάρρευση μεγάλων αμερικανικών, βρετανικών και γαλλικών τραπεζών.

Αυτή είναι η κατάσταση, κατά την οποία η ΜΙ-6 αποφάσισε να επαναλάβει το σενάριο για την κατάρρευση της Ρωσίας του Φεβρουαρίου 1917, για να σώσει τις δυτικές τράπεζες.

Να θυμηθούμε, ότι οι δολοφονίες τριών Ρώσων τσάρων, του Τσάρου Παύλου το 1801, του Τσάρου Αλέξανδρου ΙΙ το 1881 και του Τσάρου Νικόλαου ΙΙ το 1918, οργανώθηκαν απο το Λονδίνο. Στις 20. Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, εξήγησα στο 1. Διεθνές Φόρουμ των ΜΜΕ για την τέταρτη εξουσία στο Στρασβούργο, για πρώτη φορά, ότι το Λονδίνο είναι ο εχθρός της Ρωσίας - ο μόνος ιστορικός εχθρός της.

Ο κύριος ιδεολόγος του επικοινωνιακού πολέμου εναντίον της Ρωσίας είναι ο Zbigniew Brzezinski, ένας πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος είναι βαθιά ριζωμένος στην αμερικανική ελίτ. Υπό την ηγεσία του αναλυτές των  πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Yale καθώς και το Κέντρο Αναλύσεων της ΜΙ-6, εκατό χιλιόμετρα έξω από το Λονδίνο (στον ίδιο τόπο, στον οποίο αναπτύχθηκε και το σχέδιο για την αιφνιδιαστική επίθεση της φασιστικής Γερμανίας εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης στις 22. Ιουνίου 1941), ανέπτυξαν την Επιχείρηση Κυκλώνας-3 (Operation Cyclone-3), με σκοπό να σταματήσει η διαδικασία ένταξης στην Ευρασία.

Η επιχείρηση αυτή ξεκίνησε αμέσως μετά την δημοσίευση ενός εννοιολογικού άρθρο του Βλαντιμίρ Πούτιν στις 3. Οκτωβρίου 2011 στην εφημερίδα Iswestija, με τίτλο «Ένα νέο έργο ολοκλήρωσης της Ευρασίας: το μέλλον που γεννιέται σήμερα". Στην πρώτη φάση της επιχείρησης κατέφθασε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στη Μόσχα, επιστρέφοντας απο το Λονδίνο και συνοδευόμενος απο τους λεγόμενους «συμβούλους», και ήταν πολύ γρήγορα σε θέση να δραστηριοποιήσει τους πρώην προστατευόμενους του απο την Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι εργάζονται σήμερα σε βασικά θεσμικά όργανα της κυβέρνησης και στα μεγάλης κυκλοφορίας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (όπως η εφημερίδα Nowaja Gaseta, ο ραδιοφωνικός σταθμός Echo Moskwy κ.α.).
 
Ο Γκορμπατσόφ, ο οποίος φέρει την κύρια ευθύνη για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, κατάφερε να συγκεντρώσει, πολύ γρήγορα, τις διάφορες δυνάμεις που είναι εναντίον του κράτους, μισούν όμως ο ένας τον άλλο: τους Φιλελεύθερους, τα λαμπερά αστέρια της τηλεόρασης που διαφθείρουν τη νεολαία και τους μυστικούς συμμάχους τους στις διάφορες βαθμίδες της ρωσικής κυβέρνησης (ιδιαίτερα στο κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti). Οι αρχές εξεπλάγησαν από αυτό το υψηλού βαθμού αντικυβερνητικό κοκτέιλ πληροφοριών. Έμοιαζε σαν αυτή η ισχυρή επικοινωνιακή επίθεση να βύθιζε την Ρωσία στο χάος και να την οδηγούσε στην επανάληψη των γεγονότων του Φεβρουαρίου 1917. Όμως οι αρχές αντιστάθηκαν τον Δεκέμβριο σ' αυτή την πρώτη επικοινωνιακή επίθεση και άρχισαν να λαμβάνουν σταδιακά τα σωστά μέτρα.

Στις 14. Ιανουαρίου 2012 έφτασε στη Μόσχα ο νέος Πρεσβευτής των ΗΠΑ, Michael McFaul. Στις αρμοδιότητές του ανήκει προφανώς και ο συντονισμός όλων εκείνων των μη-κυβερνητικών οργανώσεων, ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και bloggers που τα πιάνουν, λαμβάνουν αμερικανικά και βρετανικά χρήματα. Αμέσως μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Michael McFaul ξεκίνησε μια πλημμύρα επικοινωνιακών και προπαγανδιστικών δημοσιευμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της ρωσικής "μπλογκόσφαιρας", με έναν τρόπο, που δύσκολα συμβιβάζεται με τα διπλωματικά του καθήκοντα. Στις 17. και 22. Ιανουαρίου είχε συναντήσεις με εκπροσώπους της αντιπολίτευσης, για να μελετήσει την κατάσταση και να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις. Αυτό ο θεωρητικός και εμπειρογνώμονας πραξικοπημάτων με την χρήση της "οικονομικής ενίσχυσης" (το γνωστό λάδωμα, Ε.Σ.) παραγόντων επιρροής, έδωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό Echo Moskwy μια ζωντανή συνέντευξη, στην οποία παρουσιάσθηκε ως ένας "επαγγελματίας" του επικοινωνιακού πολέμου. Στις 25. Ιανουαρίου ο McFaul στην εφημερίδα μεγάλης επιρροής Kommersant μια συνέντευξη. Δεν ξέχασε και το πρώτο Κανάλι, όπου στις 30. Ιανουαρίου ήταν προσκεκλημένος ενός θαυμαστή των Ηνωμένων Πολιτειών, του Wladimir Posner. Ο McFaul συντονίζει τις επιχειρήσεις της αντιπολίτευσης κατά του Πούτιν στη Μόσχα μαζί με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ιδρυτή της Nowaja Gaseta. Κύριο έργο αυτών των δύο παραγόντων των τραπεζιτών του Λονδίνου είναι να τορπιλίσουν την δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης.

Ωστόσο οι αλλαγές προσωπικού στο Κρεμλίνο τέλη Δεκεμβρίου 2011 οδήγησαν σε μια αλλαγή της στρατηγικής κατα την προεκλογική εκστρατεία του Βλαντιμίρ Πούτιν και την έναρξη έναρξη μιας πραγματικής αντεπίθεσης ενάντια στην επικοινωνιακή καμπάνια της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας.

Στις 4 Φεβρουάριο έγινε μια τεράστια διαδήλωση στη Μόσχα, στον λόφο Poklonnaja, με θερμοκρασία - 20 ° C. Το κρύο δεν σε άφηνε να αναπνεύσεις. Έλαβαν όμως μέρος 140.000 άτομα και αυτό οφείλεται στην καλή δουλειά που έκανε ο Wjatscheslaw Wolodin, επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Εδώ είναι τα λόγια ενός μηχανικού που ονομάζεται Trapeznikow κατά την πρώτη εκδήλωση στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής του Wolodin στην Jekaterinburg: "Ήρθε η ώρα να πούμε ,Njet' (όχι) στους κλόουν της πλατείας Bolotnaja [όπου έγιναν οι διαδηλώσεις κατά του Πούτιν). Στείλτε αυτούς τους τράγους στα Ουράλια και δώστε τους να κάνουν μια δουλειά! " Στις 4. Φεβρουαρίου είχαν έρθει στην "αντι-Πορτοκαλί" διαδήλωση τέσσερις φορές περισσότερα άτομα απο την πλατεία Bolotnaja. Στις 23. Φεβρουαρίου έλαβαν μερός περισσότερα από 130.000 άτομα στην διαδήλωση υπέρ του Πούτιν. Και αυτό ήταν ένα σημαντικό βήμα στο δρόμο για την πραγματοποίηση της Ευρασιατικής Ένωσης. Το μεγάλο χάος που προσπαθεί να δημιουργήσει η ΜΙ-6, όπου χρησιμοποιεί τις μεθόδους του Φεβρουαρίου 1917 και της περεστρόικας του Γκορμπατσόφ, δεν θα ξαναγίνει.

Η δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης θα είναι μια νίκη στην πρώτη φάση του Δεύτερου Παγκοσμίου Επικοινωνιακού Πολέμου. (Υπενθυμίζω, ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Επικοινωνιακός Πόλεμος οδήγησε στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.) Μια σημαντική προϋπόθεση για την νίκη αυτή είναι η απογκορμπατσοποίηση της ρωσικής κοινωνίας. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και οι υποστηρικτές του, οι οποίοι είναι πάρα πολλοί, είναι οι απόγονοι του "άψυχου" στρώματος της ρωσικής διανόησης στις αρχές του 20ου Αιώνα, οι άνθρωποι που έστειλαν [1904] ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον αυτοκράτορα της Ιαπωνίας όταν κατέλαβε το Πορτ Άρθουρ και βύθισε το ηρωϊκό ταχύπλοο σκάφος Warjag, όπου σκοτώθηκαν πολλά μέλη του πληρώματος. Για τον ρόλο του στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ο Γκορμπατσόφ θα πρέπει να δικαστεί απο ένα λαϊκό δικαστήριο στο Μαγκαντάν.

III. Η επιχείρηση Αντι-Πούτιν

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι η επικοινωνιακή επιχείρηση εναντίον του Πούτιν που καταστρώθηκε στο Λονδίνο, είναι σε πολλά σημεία της μια επανάληψη των επιχειρήσεων της Βρετανικής Αυτοκρατορίας εναντίον των κυρίων εχθρών της στην Ευρώπη  - κατά της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης.

Η πρώτη τέτοια επιχείρηση στρεφόταν εναντίον του μεγάλου γάλλου κυβερνήτη, του Καρδινάλιου Richelieu. Οι βρετανικές επιχειρήσεις εναντίον του Richelieu διήρκησαν περίπου 200 χρόνια. (Η επικοινωνιακή καμπάνια εναντίον του στρατηγού Ντε Γκωλ διήρκησε περισσότερα από 60 χρόνια.) Η Βρετανικοί σκηνοθέτησαν μια ισχυρή επικοινωνιακή επίθεση εναντίον του Bismarck που είχε ενώσει την Γερμανία. Μετα ήρθε η σειρα της Σοβιετικής Ένωσης. Η ΕΣΣΔ έπεσε λόγω του επικοινωνιακού πολέμου που ξεκίνησε το 1943, και ο ιδεολόγος που ήταν πίσω του ήταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Πυρήνας του επικοινωνιακού πολέμου ενανίον της ΕΣΣΔ μετά τη νίκη επί του φασισμού, ήταν η επιχείρηση αντι-Στάλιν, που απέβλεπε στην δυσφήμίση του παρελθόντος και του παρόντος της μεγάλης μας χώρας. Στην ουσία χρησιμοποιήθηκε το ίδιο μοντέλο όπως και εναντίον του Καρδινάλιου Richelieu. Αυτό όμως ήταν εξαιρετικά δύσκολο λόγω των πασιφανών επιτευγμάτων της Σοβιετικής Ένωσης:

* Δημιουργήθηκε μια σύγχρονη βιομηχανία,
* Η ΕΣΣΔ έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στη γη,
* Είχε το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο,
* Λόγω της καλύτερης επιστήμης της παγοσμίως, η Σοβιετική Ένωση έφερε τον άνθρωπο στο διάστημα,
* Στην ΕΣΣΔ ήταν σε θέση περισσότεροι άνθρωποι να διαβάζουν από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Με την νίκη της στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση έσωσε την Ευρώπη και τον κόσμο από τον φασισμό. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η χώρα έγινε μια υπερδύναμη. Ο Ιωσήφ Στάλιν, που κυβερνούσε για τρεις δεκαετίες την Σοβιετική Ένωση, συμβόλιζε τις λαμπρές επιτυχίες της σοβιετικής περιόδου. Είχε ένα ακαταμάχητο κύρος στην χώρα και δημιούργησε το αρχέτυπο του σοβιετικού λαού.

Πιστεύω ότι η επιχείρηση δυσφήμισης του Στάλιν, η επιχείρηση Αντι-Στάλιν, αναπτύχθηκε στο Council on Foreign Relations (CFR), το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων στη  Νέα Υόρκη, υπο την διεύθυνση του Allen Dulles, που εκμεταλλεύθηκε τις επιχειρησιακές δυνατότητες της CIA και της ΜΙ-6. Αυτή η επιχείρηση είναι η μεγαλύτερη Επικοινωνιακή Επιχείρηση που πραγματοποίησε ποτέ η βρετανική μυστική υπηρεσία: 64 χρόνια, από το 1948 έως το 2012 (Για σύγκριση, η επιχείρηση για την παραγωγή των 22 ταινιών James Bond-Πράκτορας 007 διήρκησε το λιγότερο 17 χρόνια).

Ορισμένα πρόσωπα χρησιμοποιήθηκαν για πολύ καιρό στην επιχείρηση αυτή, όπως ο αποστάτης απο το Κεντρικό Τμήμα Πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου της ΕΣΣΔ (του GRU), Βλαντιμίρ Resun, ο οποίος [κάτω από το ψευδώνυμο Viktor Suworow] δημοσίευσε άρθρα και βιβλία σχετικά με τον Στάλιν, τα οποία είχαν εκπονηθεί από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Ο Νικίτα Χρουστσόφ έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην επιχείρηση Αντι-Στάλιν. Στούς αγώνες του στο εσωτερικό του κόμματος στην ΕΣΣΔ βοηθήθηκε κρυφά από τον Allen Dulles.

Με την επιχείρηση Αντι-Στάλιν άρχισε μια δυσφημιστική διαδικασία εναντίον της ιστορίας της χώρας μας. Ο Χρουστσόφ ήταν ένας τυπικός, αμόρφωτος εθελοντής της νομενκλατούρας: ο ιδανικός στόχος για επικοινωνιακή και ψυχολογική χειραγώγηση των αγγλο-αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Είχε εντοπιστεί από το Council on Foreign Relations (CFR) ως ο καλύτερος υποψήφιος για την επιχείρηση Αντι-Στάλιν. Η CIA και η ΜΙ-6 υποστήριζαν τον Χρουστσόφ ενεργά στην μάχη για την εξουσία στην Σοβιετική Ένωση. Αυτη η εκλεπτυσμένη και διευθυνόμενη απο τον Allen Dulles επιχείρηση των αγγλο-αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών επιχείρηση, εκμεταλλεύθηκε την ιστορική εμπειρία των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών στη Ρωσία, ιδιαίτερα στην οργάνωση της Επανάστασης του Φεβρουαρίου του 1917. Ο στόχος του σχεδίου αυτού των δυτικών μυστικών υπηρεσιών ήταν να εξασφαλίσουν μια ενδοκομματική νίκη των αγράμματων, αλλά πομπωδών κομματικών στελεχών υπό την ηγεσία του Νικίτα Σ. Χρουστσόφ. Ο Χρουστσόφ μετά χρησιμοποιήθηκε ως το πρότυπο τουυ σοβιετικού ηγέτη που ταίριαζε στα σχέδια του CFR. Και ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ επελέγη σαν ένας που έμοιαζε με τον Χρουστσόφ.
 
Απο τότε που ο Πούτιν κήρυξε την ενσωμάτωση της Ευρασίας σαν το νέο δόγμα της Ρωσίας, έγινε ο κύριος στόχος του επικοινωνιακού πολέμου κατά της Ρωσίας.

Οι διάδοχοι του Allen Dulles και του Ιούδα απο την Σταυρούπολη (όχι βέβαια του χωριού που γεννήθηκα κοντα στην Ξάνθη! Ε.Σ.), του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, συνταράχθηκαν αρκετά από την ρωσική ιδέα, την οποία διατύπωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν πριν από την έναρξη της προηγούμενης προεκλογικής εκστρατείας του για την Προεδρία σ' ένα άρθρο του τον Δεκέμβριο του 1999 - «Η Ρωσία στο πέρασμα της χιλιετίας»: Πατριωτισμός, η συνείδηση ότι είμαστε μια μεγάλη δύναμη, ισχυρο κράτος και κοινωνική αλληλεγγύη. Έλαβαν αμέσως μέτρα για την πρόληψη πραγματοποίησης αυτής της προοπτικής και μετά τις εκλογές η ιδέα δεν αναπτύχθηκε περαιτέρω.
 
Όμως όταν το κόμμα Ενωμένη Ρωσία στο συνέδριό του της 24. Σεπτεμβρίου 2011 αποφάσισε μια πλατφόρμα για την εκλογή του Πούτιν, η οποία βάσει του άρθρου 30 του Δεκεμβρίου 1999 περιείχε στοιχεία της νέας ιδεολογίας του Πούτιν, η επιχείρηση Αντι-Πούτιν ξεκίνησε στα σοβαρά. Αξίζει να σημειωθεί, ότι κατα την επιχείρηση Anti-Πούτιν στην ουσία μπήκαν σε εφαρμογή τα ίδια ψέματα και οι παραπληροφοριακές τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν και στην επιχείρηση Αντι-Στάλιν. Η διαφορά έγκειται στο ότι σήμερα υπάρχουν περισσότερο προηγμένα μέσα μαζικής επικοινωνίας, όπως το Διαδίκτυο, η παγκόσμια τηλεόραση, τα κοινωνικά δίκτυα, τα δίκτυα των ΜΚΟ και των bloggers που χρηματοδοτούνται απο χορηγούς.

Ο Michael McFaul εστάλη στη Μόσχα για να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα της επιχείρησης Αντι-Πούτιν και για να επωφεληθεί από την παραγωγική ικανότητα των Ρώσων που χρηματοδοτούνται απο ξένους χορηγούς.

Ο McFaul είχε επισκεφθεί για πρώτη φορά τη Ρωσία κατά τη διάρκεια της περεστρόικας του Γκορμπατσόφ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν επικεφαλής του γραφείου που διατηρεί στη Ρωσία το National Democratic Institute που ανήκει στο National Endowment for Democracy, του βασικού κέντρου χρηματοδότησης της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης στη Ρωσία. Ως επικεφαλής προσωπικού του Freeman Spogli Institute for International Studies και του Hoover Institution, που ανήκουν και τα δύο στο Stanford University, ο McFaul εργάζονταν να βάλει τις θεωρητικές βάσεις στο αγγλο-αμερικανικό σχέδιο «εκδημοκρατισμού» της Ουκρανίας. Στη συνέχεια κατέγραψε τα διδάγματα από τις εμπειρίες του για την οργάνωση της πολιτικής αποσταθεροποίησης της Ουκρανίας. Το 2006 δημοσίευσε το βιβλίο του "Revolution in Orange: The Origins of Ukraine's Democratic Breakthrough" (Επανάσταση σε πορτοκαλί: Η προέλευση της δημοκρατικής επανάστασης στην Ουκρανία). Μετά την επιτυχία του στην Ουκρανία ο McFaul, για λογαριασμό των κορυφαίων εκπροσώπων της βρετανικής λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως της Madeleine Albright και της Hillary Clinton, άρχισε να ψάχνει για ανθρώπους στη Ρωσία, η συμπεριφορά των οποίων θα ήταν όμοια με την συμπεριφορά της Julia Tymoschenko και του Viktor Juschtschenko [των ηγετών της Πορτοκαλί Επανάστασης στην Ουκρανία]. Και βρήκε τέτοιους ανθρώπους στη Ρωσία, όπως παραδείγματος χάριν τους Alexej Nawalnij und Mascha Gaidar.

Ο McFaul γνωρίζει λοιπόν τους αποδέκτες χρηματοδότησης στη Ρωσία απο πολύ πολύ καιρό. Και είναι αυτός, που δημιούργησε την ελίτ των "μεγάλων αποδεκτών υποστηρικτικών χρημάτων" στη Ρωσία.

Το 2006 κανείς δεν εγνώριζε ακόμη το όνομα Alexej Nawalnij, ενός νεαρού άνδρα με μια διχασμένη προσωπικότητα. Μέχρι το 2011 έγινε ο πιο γνωστός blogger στη Ρωσία. Σήμερα ο McFaul και ο Γκορμπατσόφ προσπαθούν να προωθήσουν τον Nawalnij στο διοικητικό συμβούλιο της ρωσικής αεροπορικής εταιρείας Aeroflot.

Μετά από μια προσεκτική κατάρτιση του ψυχολογικού προφίλ μιας ρωσικής έκδοσης του ουκρανού Viktor Juschtschenko (για να μπορούν να χειραγωγούν καλύτερα το στοχοποιημένο πρόσωπο) άρχισε η εισροή ξένων υποστηρικτικών χρημάτων. Έτσι ο καθηγητής Michael McFaul είναι ο πραγματικός πνευματικός πατέρας του σχεδίου Alexej Nawalnij. Η Mascha Gaidar έχει προσωρινά αποσυρθεί από τον αγώνα και πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες για σπουδές.

Οι τεράστιες διαδηλώσεις για την υποστήριξη του Πούτιν, παρά τις πυρετώδεις επικοινωνιακές δραστηριότητες του McFaul που περιέγραψα νωρίτερα, ήταν για τον McFaul ένα πλήγμα, που όμως έχασε μόνο τον πρώτο γύρο. Έχει γίνει σαφές, ότι ο McFaul είναι σε θέση να αντιδράσει στις αποτυχίες του και να προσαρμοστεί στις νέες καταστάσεις. Γι' αυτό πρέπει να υποθέσουμε, ότι οι πιο μυστικές προετοιμασίες για το σχέδιο έργο Alexej Nawalnij βρίσκονται σε εξέλιξη. Θα ήταν πολύ νωρίς, αν το Κρεμλίνο έμεινε ικανοποιημένο και άπρακτο. Ο κύριος αγώνας για να αποφευχθεί το χάος και η Ρωσία να διατηρήσει την ανεξαρτησία της, δεν έχει ακόμα αρχίσει.

.....

Μένει ακόμη λίγος χρόνος για να ξεπεραστεί η παγκόσμια συστημική κρίση - μέχρι τον Δεκέμβριο 2012. Ελπίζω, στις 30. Δεκεμβρίου 2012 να γεννηθεί η Ευρασιακή Ένωση. Ελπίζω να κερδίσει ο Ρεπουμπλικάνος Ron Paul, ένας εκπρόσωπος του κινήματος Tea Party, των αληθινών αμερικανών πατριωτών, να κερδίσει τον Νοέμβριο 2012 τις προεδρικές εκλογές. Μετά θα διαλυθεί το μπλόκ του ΝΑΤΟ και τα αμερικανικά στρατεύματα να αποσυρθούν από τη Γερμανία, το Ιράν και το Αφγανιστάν. Τα κόλπα του Federal Reserve System, του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος που δημιουργήθηκε το 1913 με την υποστήριξη των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών για να ασκήσει έλεγχο στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα σταματήσουν. Αυτό σημαίνει μια δεύτερη αμερικανική επανάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια επανάσταση ενάντια στους πονηρούς και άπληστους κερδοσκόπους της φιλελεύθερης αποικιοκρατίας - τους ιδιοκτήτες σκλάβων, τους εμπόρους ναρκωτικών, τους άψυχου επικοινωνιακούς πολεμιστές και κερδοσκόπους, τους υποστηρικτές του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Ελπίζω ότι η Ρωσία, υπό την ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν ως ο πυρήνας μιας ενωμένης Ευρασίας,θα γίνει μια κορυφαία πνευματική και διανοητική δύναμη στον κόσμο.

Σημείωση
Η ομιλία ήταν μια μετάφραση απο τα ρωσικά, πρώτα στα αγγλικά και μετα στα γερμανικά.

Πηγή: schiller-institut.de/seiten/201202-berlin/panarin-deutsch.html
Ν : αν ήμουν Αμερικανίδα, σίγουρα θα ψήφιζα Ron Paul . Μακάρι οι Αμερικανοί να ζητήσουν μια αλλαγή στην ζωή τους προς το καλλίτερο, το διαφορετικό..... 
Στους καιρούς μας, οι λαοί δίνουν τις δικές τους εξετάσεις .
Πάντως σύμφωνα με το άρθρο και όσα με την ταπεινή έρευνα ψιλοκαταλαβαίνω, είχα δίκιο όταν έλεγα, πως πίσω απ' όλα είναι οι Άγγλοι. Είναι τόσο εύκολο να γίνει κατανοητό, αρκεί να ακολουθήσει κανείς όλο ταξίδι της γραμμής του αίματος και, το περιεχόμενο των "οικοσκευών" του μακρόχρονου ταξιδιού.

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΝΤΙ-ΠΟΥΤΙΝ


Ο επικοινωνιακός πόλεμος κατά της Ρωσίας : Η επιχείρηση αντι-Πούτιν

Αναδημοσίευση από berlin-athen

Ένα άρθρο που διαβίβασε ο καθηγητής Igor Nikolajewitsch Panarin, της Διπλωματικής Ακαδημίας του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, στην διάσκεψη που διοργάνωσε το Ίδρυμα Schiller στις 25. και 26. Φεβρουαρίου 2012 στο Βερολίνο

Igor Nikolajewitsch Panarin
Μετάφραση απο τα γερμανικά: Εμμανουήλ Σαρίδης

Ο επικοινωνιακός πόλεμος κατά της Ρωσίας: Η επιχείρηση Anti-Πούτιν

Ι. Η ενσωμάτωση της Ευρασίας: μια διέξοδος από την παγκόσμια κρίση
 
Εδώ και αρκετά χρόνια ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Ρωσίας μια διαδικασία για την ενσωμάτωση της Ευρασίας στους τομείς της οικονομίας και της άμυνας.

Την 1η Ιανουαρίου 2011 ανέλαβε τις εργασίες της η Τελωνειακή Ένωση μεταξύ Ρωσίας, Λευκορωσίας και Καζακστάν. Η Τελωνειακή αυτή Ένωση αποτελεί το πλαίσιο για μια κοινή τελωνειακή ζώνη, στην οποία τα εμπορεύματα θα μπορούν να διακινούνται ελεύθερα, με εξαίρεση ορισμένα προϊόντα τα οποία απαγορεύονται ή υπόκεινται σε προϋποθέσεις όπως τα ναρκωτικά. Η Τελωνειακή Ένωση έδωσε μια ταχεία ανάπτυξη των εμπορικών συναλλαγών που πραγματοποιούνται στην περιοχή κατά 43%! Με την δημιουργία της Τελωνειακής Ένωσης αναπτύχθηκε επίσης η οικονομία κατα 50%. Την 1η Φεβρουαρίου 2012 ξεκίνησε τις εργασίες της και η Ευρασιατική Οικονομική Επιτροπή, η οποία είναι το πρώτο υπερεθνικό θεσμικό όργανο της Ευρασιατικής Ένωσης.

Η Ευρασιατική Ένωση θα έχει τέσσερις πρωτεύουσες - 1. Αγία Πετρούπολη, 2. Αλμάτι, 3. Κίεβο και 4 Βελιγράδι.

Για να αρχίσουν να αναπτύσσονται δημιουργικές ιδέες για την Ένωση, θα μπορούσε κανείς να προτείνει ως ιδεολογική βάση της ενσωμάτωσης μια τριπλή φόρμουλα:

1. Τις πνευματικές αξίες των θρησκειών της Ευρασίας (του ορθόδοξου Χριστιανισμού, του Ισλάμ και του Βουδισμού),
  
2. Τον ρωσικό κοσμισμό και

3. Μια κοινή ευρασιατική ταυτότητα

Η κοσμοθεωρία της Ευρασιατικής Ένωσης θα μπορεί να βασίζεται στα "τρία Δ»:

* Duchownost (ψυχική / πνευματική ποιότητα)
* Derschawnost (η αντίληψη του έθνους-κράτους ως μιας ισχυρής δύναμης)
* Dostoinstwo (Αξιοπρέπεια)

Το σχέδιο ενοποίησής περιλαμβάνει την περιοχή απο την Σκωτία (η Ρωσία θα έπρεπε να αναγνωρίσει το 2014 σαν πρώτη χώρα την ανεξαρτησία της Σκωτίας) μέχρι την Νέα Ζηλανδία. Αυτή είναι η μόνη προσέγγιση που μπορεί να σώσει την Ευρώπη από το χάος.
Η δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης θα μπορούσε να γίνει με την ακόλουθη φόρμουλα:

* Φάση 1: Τρία κράτη (Ρωσία, Λευκορωσία και Καζακστάν) συστήνουν στις 30. Δεκεμβρίου 2012 την Ευρασιατική Ένωση.

* Φάση 2: Η Ουκρανία, Αρμενία και το Τατζικιστάν θα μπορούσαν να ενταχθούν στις 30 Δεκεμβρίου 2013 στην Ευρασιατική Ένωση. Αυτό θα δημιουργήσει στο Κίεβο ένα τρίτο κέντρο της Ευρασιατικής Ένωση.

* Φάση 3: Η Σερβία και το Μαυροβούνιο θα μπορούσαν να ενταχθούν στην Ευρασιατική Ένωση στις 30 Δεκέμβριο του 2016. Έτσι θα εδημιουργείτο ένα τέταρτο κέντρο της Ευρασιατικής Ένωσης, δηλαδή το Βελιγράδι.

* Φάση 4: Το Κιργιστάν, η Μογγολία και το Ουζμπεκιστάν θα μπορούσαν επίσης να ενταχθούν στην Ευρασιατική Ένωση στις 30. Δεκεμβρίου 2016.

* Φάση 5: Θα μπορούσαν να ακολουθήσουν η Τουρκία, η Σκωτία, η Νέα Ζηλανδία, το Βιετνάμ και πολλές άλλες χώρες.

ΙΙ. Ο επικοινωνιακός πόλεμος κατά της Ρωσίας

Ούτε η αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, ούτε η στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ κατά της Λιβύης, η οποία διοργανώθηκε από τη βρετανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών MI-6, δεν συνέβαλε ούτε κατα το ελάχιστο στο να βελτιωθεί η κατάσταση στις ΗΠΑ (όπου ένας στους επτά κατοίκους πεινά) ή στο Ηνωμένο Βασίλειο (να θυμηθούμε την βιαιότητα της αστυνομίας στις ταραχές που ξέσπασαν στο Λονδίνο τον Αύγουστο). Η τραπεζική κρίση, που ξεκίνησε στην ζώνη του ευρώ, οδηγεί στην επικείμενη κατάρρευση μεγάλων αμερικανικών, βρετανικών και γαλλικών τραπεζών.

Αυτή είναι η κατάσταση, κατά την οποία η ΜΙ-6 αποφάσισε να επαναλάβει το σενάριο για την κατάρρευση της Ρωσίας του Φεβρουαρίου 1917, για να σώσει τις δυτικές τράπεζες.

Να θυμηθούμε, ότι οι δολοφονίες τριών Ρώσων τσάρων, του Τσάρου Παύλου το 1801, του Τσάρου Αλέξανδρου ΙΙ το 1881 και του Τσάρου Νικόλαου ΙΙ το 1918, οργανώθηκαν απο το Λονδίνο. Στις 20. Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, εξήγησα στο 1. Διεθνές Φόρουμ των ΜΜΕ για την τέταρτη εξουσία στο Στρασβούργο, για πρώτη φορά, ότι το Λονδίνο είναι ο εχθρός της Ρωσίας - ο μόνος ιστορικός εχθρός της.

Ο κύριος ιδεολόγος του επικοινωνιακού πολέμου εναντίον της Ρωσίας είναι ο Zbigniew Brzezinski, ένας πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος είναι βαθιά ριζωμένος στην αμερικανική ελίτ. Υπό την ηγεσία του αναλυτές των  πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Yale καθώς και το Κέντρο Αναλύσεων της ΜΙ-6, εκατό χιλιόμετρα έξω από το Λονδίνο (στον ίδιο τόπο, στον οποίο αναπτύχθηκε και το σχέδιο για την αιφνιδιαστική επίθεση της φασιστικής Γερμανίας εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης στις 22. Ιουνίου 1941), ανέπτυξαν την Επιχείρηση Κυκλώνας-3 (Operation Cyclone-3), με σκοπό να σταματήσει η διαδικασία ένταξης στην Ευρασία.

Η επιχείρηση αυτή ξεκίνησε αμέσως μετά την δημοσίευση ενός εννοιολογικού άρθρο του Βλαντιμίρ Πούτιν στις 3. Οκτωβρίου 2011 στην εφημερίδα Iswestija, με τίτλο «Ένα νέο έργο ολοκλήρωσης της Ευρασίας: το μέλλον που γεννιέται σήμερα". Στην πρώτη φάση της επιχείρησης κατέφθασε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στη Μόσχα, επιστρέφοντας απο το Λονδίνο και συνοδευόμενος απο τους λεγόμενους «συμβούλους», και ήταν πολύ γρήγορα σε θέση να δραστηριοποιήσει τους πρώην προστατευόμενους του απο την Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι εργάζονται σήμερα σε βασικά θεσμικά όργανα της κυβέρνησης και στα μεγάλης κυκλοφορίας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (όπως η εφημερίδα Nowaja Gaseta, ο ραδιοφωνικός σταθμός Echo Moskwy κ.α.).
 
Ο Γκορμπατσόφ, ο οποίος φέρει την κύρια ευθύνη για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, κατάφερε να συγκεντρώσει, πολύ γρήγορα, τις διάφορες δυνάμεις που είναι εναντίον του κράτους, μισούν όμως ο ένας τον άλλο: τους Φιλελεύθερους, τα λαμπερά αστέρια της τηλεόρασης που διαφθείρουν τη νεολαία και τους μυστικούς συμμάχους τους στις διάφορες βαθμίδες της ρωσικής κυβέρνησης (ιδιαίτερα στο κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti). Οι αρχές εξεπλάγησαν από αυτό το υψηλού βαθμού αντικυβερνητικό κοκτέιλ πληροφοριών. Έμοιαζε σαν αυτή η ισχυρή επικοινωνιακή επίθεση να βύθιζε την Ρωσία στο χάος και να την οδηγούσε στην επανάληψη των γεγονότων του Φεβρουαρίου 1917. Όμως οι αρχές αντιστάθηκαν τον Δεκέμβριο σ' αυτή την πρώτη επικοινωνιακή επίθεση και άρχισαν να λαμβάνουν σταδιακά τα σωστά μέτρα.

Στις 14. Ιανουαρίου 2012 έφτασε στη Μόσχα ο νέος Πρεσβευτής των ΗΠΑ, Michael McFaul. Στις αρμοδιότητές του ανήκει προφανώς και ο συντονισμός όλων εκείνων των μη-κυβερνητικών οργανώσεων, ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και bloggers που τα πιάνουν, λαμβάνουν αμερικανικά και βρετανικά χρήματα. Αμέσως μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Michael McFaul ξεκίνησε μια πλημμύρα επικοινωνιακών και προπαγανδιστικών δημοσιευμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της ρωσικής "μπλογκόσφαιρας", με έναν τρόπο, που δύσκολα συμβιβάζεται με τα διπλωματικά του καθήκοντα. Στις 17. και 22. Ιανουαρίου είχε συναντήσεις με εκπροσώπους της αντιπολίτευσης, για να μελετήσει την κατάσταση και να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις. Αυτό ο θεωρητικός και εμπειρογνώμονας πραξικοπημάτων με την χρήση της "οικονομικής ενίσχυσης" (το γνωστό λάδωμα, Ε.Σ.) παραγόντων επιρροής, έδωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό Echo Moskwy μια ζωντανή συνέντευξη, στην οποία παρουσιάσθηκε ως ένας "επαγγελματίας" του επικοινωνιακού πολέμου. Στις 25. Ιανουαρίου ο McFaul στην εφημερίδα μεγάλης επιρροής Kommersant μια συνέντευξη. Δεν ξέχασε και το πρώτο Κανάλι, όπου στις 30. Ιανουαρίου ήταν προσκεκλημένος ενός θαυμαστή των Ηνωμένων Πολιτειών, του Wladimir Posner. Ο McFaul συντονίζει τις επιχειρήσεις της αντιπολίτευσης κατά του Πούτιν στη Μόσχα μαζί με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ιδρυτή της Nowaja Gaseta. Κύριο έργο αυτών των δύο παραγόντων των τραπεζιτών του Λονδίνου είναι να τορπιλίσουν την δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης.

Ωστόσο οι αλλαγές προσωπικού στο Κρεμλίνο τέλη Δεκεμβρίου 2011 οδήγησαν σε μια αλλαγή της στρατηγικής κατα την προεκλογική εκστρατεία του Βλαντιμίρ Πούτιν και την έναρξη έναρξη μιας πραγματικής αντεπίθεσης ενάντια στην επικοινωνιακή καμπάνια της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας.

Στις 4 Φεβρουάριο έγινε μια τεράστια διαδήλωση στη Μόσχα, στον λόφο Poklonnaja, με θερμοκρασία - 20 ° C. Το κρύο δεν σε άφηνε να αναπνεύσεις. Έλαβαν όμως μέρος 140.000 άτομα και αυτό οφείλεται στην καλή δουλειά που έκανε ο Wjatscheslaw Wolodin, επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Εδώ είναι τα λόγια ενός μηχανικού που ονομάζεται Trapeznikow κατά την πρώτη εκδήλωση στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής του Wolodin στην Jekaterinburg: "Ήρθε η ώρα να πούμε ,Njet' (όχι) στους κλόουν της πλατείας Bolotnaja [όπου έγιναν οι διαδηλώσεις κατά του Πούτιν). Στείλτε αυτούς τους τράγους στα Ουράλια και δώστε τους να κάνουν μια δουλειά! " Στις 4. Φεβρουαρίου είχαν έρθει στην "αντι-Πορτοκαλί" διαδήλωση τέσσερις φορές περισσότερα άτομα απο την πλατεία Bolotnaja. Στις 23. Φεβρουαρίου έλαβαν μερός περισσότερα από 130.000 άτομα στην διαδήλωση υπέρ του Πούτιν. Και αυτό ήταν ένα σημαντικό βήμα στο δρόμο για την πραγματοποίηση της Ευρασιατικής Ένωσης. Το μεγάλο χάος που προσπαθεί να δημιουργήσει η ΜΙ-6, όπου χρησιμοποιεί τις μεθόδους του Φεβρουαρίου 1917 και της περεστρόικας του Γκορμπατσόφ, δεν θα ξαναγίνει.

Η δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης θα είναι μια νίκη στην πρώτη φάση του Δεύτερου Παγκοσμίου Επικοινωνιακού Πολέμου. (Υπενθυμίζω, ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Επικοινωνιακός Πόλεμος οδήγησε στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.) Μια σημαντική προϋπόθεση για την νίκη αυτή είναι η απογκορμπατσοποίηση της ρωσικής κοινωνίας. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και οι υποστηρικτές του, οι οποίοι είναι πάρα πολλοί, είναι οι απόγονοι του "άψυχου" στρώματος της ρωσικής διανόησης στις αρχές του 20ου Αιώνα, οι άνθρωποι που έστειλαν [1904] ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον αυτοκράτορα της Ιαπωνίας όταν κατέλαβε το Πορτ Άρθουρ και βύθισε το ηρωϊκό ταχύπλοο σκάφος Warjag, όπου σκοτώθηκαν πολλά μέλη του πληρώματος. Για τον ρόλο του στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ο Γκορμπατσόφ θα πρέπει να δικαστεί απο ένα λαϊκό δικαστήριο στο Μαγκαντάν.

III. Η επιχείρηση Αντι-Πούτιν

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι η επικοινωνιακή επιχείρηση εναντίον του Πούτιν που καταστρώθηκε στο Λονδίνο, είναι σε πολλά σημεία της μια επανάληψη των επιχειρήσεων της Βρετανικής Αυτοκρατορίας εναντίον των κυρίων εχθρών της στην Ευρώπη  - κατά της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης.

Η πρώτη τέτοια επιχείρηση στρεφόταν εναντίον του μεγάλου γάλλου κυβερνήτη, του Καρδινάλιου Richelieu. Οι βρετανικές επιχειρήσεις εναντίον του Richelieu διήρκησαν περίπου 200 χρόνια. (Η επικοινωνιακή καμπάνια εναντίον του στρατηγού Ντε Γκωλ διήρκησε περισσότερα από 60 χρόνια.) Η Βρετανικοί σκηνοθέτησαν μια ισχυρή επικοινωνιακή επίθεση εναντίον του Bismarck που είχε ενώσει την Γερμανία. Μετα ήρθε η σειρα της Σοβιετικής Ένωσης. Η ΕΣΣΔ έπεσε λόγω του επικοινωνιακού πολέμου που ξεκίνησε το 1943, και ο ιδεολόγος που ήταν πίσω του ήταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Πυρήνας του επικοινωνιακού πολέμου ενανίον της ΕΣΣΔ μετά τη νίκη επί του φασισμού, ήταν η επιχείρηση αντι-Στάλιν, που απέβλεπε στην δυσφήμίση του παρελθόντος και του παρόντος της μεγάλης μας χώρας. Στην ουσία χρησιμοποιήθηκε το ίδιο μοντέλο όπως και εναντίον του Καρδινάλιου Richelieu. Αυτό όμως ήταν εξαιρετικά δύσκολο λόγω των πασιφανών επιτευγμάτων της Σοβιετικής Ένωσης:

* Δημιουργήθηκε μια σύγχρονη βιομηχανία,
* Η ΕΣΣΔ έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στη γη,
* Είχε το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο,
* Λόγω της καλύτερης επιστήμης της παγοσμίως, η Σοβιετική Ένωση έφερε τον άνθρωπο στο διάστημα,
* Στην ΕΣΣΔ ήταν σε θέση περισσότεροι άνθρωποι να διαβάζουν από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Με την νίκη της στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση έσωσε την Ευρώπη και τον κόσμο από τον φασισμό. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η χώρα έγινε μια υπερδύναμη. Ο Ιωσήφ Στάλιν, που κυβερνούσε για τρεις δεκαετίες την Σοβιετική Ένωση, συμβόλιζε τις λαμπρές επιτυχίες της σοβιετικής περιόδου. Είχε ένα ακαταμάχητο κύρος στην χώρα και δημιούργησε το αρχέτυπο του σοβιετικού λαού.

Πιστεύω ότι η επιχείρηση δυσφήμισης του Στάλιν, η επιχείρηση Αντι-Στάλιν, αναπτύχθηκε στο Council on Foreign Relations (CFR), το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων στη  Νέα Υόρκη, υπο την διεύθυνση του Allen Dulles, που εκμεταλλεύθηκε τις επιχειρησιακές δυνατότητες της CIA και της ΜΙ-6. Αυτή η επιχείρηση είναι η μεγαλύτερη Επικοινωνιακή Επιχείρηση που πραγματοποίησε ποτέ η βρετανική μυστική υπηρεσία: 64 χρόνια, από το 1948 έως το 2012 (Για σύγκριση, η επιχείρηση για την παραγωγή των 22 ταινιών James Bond-Πράκτορας 007 διήρκησε το λιγότερο 17 χρόνια).

Ορισμένα πρόσωπα χρησιμοποιήθηκαν για πολύ καιρό στην επιχείρηση αυτή, όπως ο αποστάτης απο το Κεντρικό Τμήμα Πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου της ΕΣΣΔ (του GRU), Βλαντιμίρ Resun, ο οποίος [κάτω από το ψευδώνυμο Viktor Suworow] δημοσίευσε άρθρα και βιβλία σχετικά με τον Στάλιν, τα οποία είχαν εκπονηθεί από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Ο Νικίτα Χρουστσόφ έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην επιχείρηση Αντι-Στάλιν. Στούς αγώνες του στο εσωτερικό του κόμματος στην ΕΣΣΔ βοηθήθηκε κρυφά από τον Allen Dulles.

Με την επιχείρηση Αντι-Στάλιν άρχισε μια δυσφημιστική διαδικασία εναντίον της ιστορίας της χώρας μας. Ο Χρουστσόφ ήταν ένας τυπικός, αμόρφωτος εθελοντής της νομενκλατούρας: ο ιδανικός στόχος για επικοινωνιακή και ψυχολογική χειραγώγηση των αγγλο-αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Είχε εντοπιστεί από το Council on Foreign Relations (CFR) ως ο καλύτερος υποψήφιος για την επιχείρηση Αντι-Στάλιν. Η CIA και η ΜΙ-6 υποστήριζαν τον Χρουστσόφ ενεργά στην μάχη για την εξουσία στην Σοβιετική Ένωση. Αυτη η εκλεπτυσμένη και διευθυνόμενη απο τον Allen Dulles επιχείρηση των αγγλο-αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών επιχείρηση, εκμεταλλεύθηκε την ιστορική εμπειρία των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών στη Ρωσία, ιδιαίτερα στην οργάνωση της Επανάστασης του Φεβρουαρίου του 1917. Ο στόχος του σχεδίου αυτού των δυτικών μυστικών υπηρεσιών ήταν να εξασφαλίσουν μια ενδοκομματική νίκη των αγράμματων, αλλά πομπωδών κομματικών στελεχών υπό την ηγεσία του Νικίτα Σ. Χρουστσόφ. Ο Χρουστσόφ μετά χρησιμοποιήθηκε ως το πρότυπο τουυ σοβιετικού ηγέτη που ταίριαζε στα σχέδια του CFR. Και ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ επελέγη σαν ένας που έμοιαζε με τον Χρουστσόφ.
 
Απο τότε που ο Πούτιν κήρυξε την ενσωμάτωση της Ευρασίας σαν το νέο δόγμα της Ρωσίας, έγινε ο κύριος στόχος του επικοινωνιακού πολέμου κατά της Ρωσίας.

Οι διάδοχοι του Allen Dulles και του Ιούδα απο την Σταυρούπολη (όχι βέβαια του χωριού που γεννήθηκα κοντα στην Ξάνθη! Ε.Σ.), του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, συνταράχθηκαν αρκετά από την ρωσική ιδέα, την οποία διατύπωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν πριν από την έναρξη της προηγούμενης προεκλογικής εκστρατείας του για την Προεδρία σ' ένα άρθρο του τον Δεκέμβριο του 1999 - «Η Ρωσία στο πέρασμα της χιλιετίας»: Πατριωτισμός, η συνείδηση ότι είμαστε μια μεγάλη δύναμη, ισχυρο κράτος και κοινωνική αλληλεγγύη. Έλαβαν αμέσως μέτρα για την πρόληψη πραγματοποίησης αυτής της προοπτικής και μετά τις εκλογές η ιδέα δεν αναπτύχθηκε περαιτέρω.
 
Όμως όταν το κόμμα Ενωμένη Ρωσία στο συνέδριό του της 24. Σεπτεμβρίου 2011 αποφάσισε μια πλατφόρμα για την εκλογή του Πούτιν, η οποία βάσει του άρθρου 30 του Δεκεμβρίου 1999 περιείχε στοιχεία της νέας ιδεολογίας του Πούτιν, η επιχείρηση Αντι-Πούτιν ξεκίνησε στα σοβαρά. Αξίζει να σημειωθεί, ότι κατα την επιχείρηση Anti-Πούτιν στην ουσία μπήκαν σε εφαρμογή τα ίδια ψέματα και οι παραπληροφοριακές τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν και στην επιχείρηση Αντι-Στάλιν. Η διαφορά έγκειται στο ότι σήμερα υπάρχουν περισσότερο προηγμένα μέσα μαζικής επικοινωνίας, όπως το Διαδίκτυο, η παγκόσμια τηλεόραση, τα κοινωνικά δίκτυα, τα δίκτυα των ΜΚΟ και των bloggers που χρηματοδοτούνται απο χορηγούς.

Ο Michael McFaul εστάλη στη Μόσχα για να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα της επιχείρησης Αντι-Πούτιν και για να επωφεληθεί από την παραγωγική ικανότητα των Ρώσων που χρηματοδοτούνται απο ξένους χορηγούς.

Ο McFaul είχε επισκεφθεί για πρώτη φορά τη Ρωσία κατά τη διάρκεια της περεστρόικας του Γκορμπατσόφ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν επικεφαλής του γραφείου που διατηρεί στη Ρωσία το National Democratic Institute που ανήκει στο National Endowment for Democracy, του βασικού κέντρου χρηματοδότησης της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης στη Ρωσία. Ως επικεφαλής προσωπικού του Freeman Spogli Institute for International Studies και του Hoover Institution, που ανήκουν και τα δύο στο Stanford University, ο McFaul εργάζονταν να βάλει τις θεωρητικές βάσεις στο αγγλο-αμερικανικό σχέδιο «εκδημοκρατισμού» της Ουκρανίας. Στη συνέχεια κατέγραψε τα διδάγματα από τις εμπειρίες του για την οργάνωση της πολιτικής αποσταθεροποίησης της Ουκρανίας. Το 2006 δημοσίευσε το βιβλίο του "Revolution in Orange: The Origins of Ukraine's Democratic Breakthrough" (Επανάσταση σε πορτοκαλί: Η προέλευση της δημοκρατικής επανάστασης στην Ουκρανία). Μετά την επιτυχία του στην Ουκρανία ο McFaul, για λογαριασμό των κορυφαίων εκπροσώπων της βρετανικής λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως της Madeleine Albright και της Hillary Clinton, άρχισε να ψάχνει για ανθρώπους στη Ρωσία, η συμπεριφορά των οποίων θα ήταν όμοια με την συμπεριφορά της Julia Tymoschenko και του Viktor Juschtschenko [των ηγετών της Πορτοκαλί Επανάστασης στην Ουκρανία]. Και βρήκε τέτοιους ανθρώπους στη Ρωσία, όπως παραδείγματος χάριν τους Alexej Nawalnij und Mascha Gaidar.

Ο McFaul γνωρίζει λοιπόν τους αποδέκτες χρηματοδότησης στη Ρωσία απο πολύ πολύ καιρό. Και είναι αυτός, που δημιούργησε την ελίτ των "μεγάλων αποδεκτών υποστηρικτικών χρημάτων" στη Ρωσία.

Το 2006 κανείς δεν εγνώριζε ακόμη το όνομα Alexej Nawalnij, ενός νεαρού άνδρα με μια διχασμένη προσωπικότητα. Μέχρι το 2011 έγινε ο πιο γνωστός blogger στη Ρωσία. Σήμερα ο McFaul και ο Γκορμπατσόφ προσπαθούν να προωθήσουν τον Nawalnij στο διοικητικό συμβούλιο της ρωσικής αεροπορικής εταιρείας Aeroflot.

Μετά από μια προσεκτική κατάρτιση του ψυχολογικού προφίλ μιας ρωσικής έκδοσης του ουκρανού Viktor Juschtschenko (για να μπορούν να χειραγωγούν καλύτερα το στοχοποιημένο πρόσωπο) άρχισε η εισροή ξένων υποστηρικτικών χρημάτων. Έτσι ο καθηγητής Michael McFaul είναι ο πραγματικός πνευματικός πατέρας του σχεδίου Alexej Nawalnij. Η Mascha Gaidar έχει προσωρινά αποσυρθεί από τον αγώνα και πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες για σπουδές.

Οι τεράστιες διαδηλώσεις για την υποστήριξη του Πούτιν, παρά τις πυρετώδεις επικοινωνιακές δραστηριότητες του McFaul που περιέγραψα νωρίτερα, ήταν για τον McFaul ένα πλήγμα, που όμως έχασε μόνο τον πρώτο γύρο. Έχει γίνει σαφές, ότι ο McFaul είναι σε θέση να αντιδράσει στις αποτυχίες του και να προσαρμοστεί στις νέες καταστάσεις. Γι' αυτό πρέπει να υποθέσουμε, ότι οι πιο μυστικές προετοιμασίες για το σχέδιο έργο Alexej Nawalnij βρίσκονται σε εξέλιξη. Θα ήταν πολύ νωρίς, αν το Κρεμλίνο έμεινε ικανοποιημένο και άπρακτο. Ο κύριος αγώνας για να αποφευχθεί το χάος και η Ρωσία να διατηρήσει την ανεξαρτησία της, δεν έχει ακόμα αρχίσει.

.....

Μένει ακόμη λίγος χρόνος για να ξεπεραστεί η παγκόσμια συστημική κρίση - μέχρι τον Δεκέμβριο 2012. Ελπίζω, στις 30. Δεκεμβρίου 2012 να γεννηθεί η Ευρασιακή Ένωση. Ελπίζω να κερδίσει ο Ρεπουμπλικάνος Ron Paul, ένας εκπρόσωπος του κινήματος Tea Party, των αληθινών αμερικανών πατριωτών, να κερδίσει τον Νοέμβριο 2012 τις προεδρικές εκλογές. Μετά θα διαλυθεί το μπλόκ του ΝΑΤΟ και τα αμερικανικά στρατεύματα να αποσυρθούν από τη Γερμανία, το Ιράν και το Αφγανιστάν. Τα κόλπα του Federal Reserve System, του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος που δημιουργήθηκε το 1913 με την υποστήριξη των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών για να ασκήσει έλεγχο στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα σταματήσουν. Αυτό σημαίνει μια δεύτερη αμερικανική επανάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια επανάσταση ενάντια στους πονηρούς και άπληστους κερδοσκόπους της φιλελεύθερης αποικιοκρατίας - τους ιδιοκτήτες σκλάβων, τους εμπόρους ναρκωτικών, τους άψυχου επικοινωνιακούς πολεμιστές και κερδοσκόπους, τους υποστηρικτές του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Ελπίζω ότι η Ρωσία, υπό την ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν ως ο πυρήνας μιας ενωμένης Ευρασίας,θα γίνει μια κορυφαία πνευματική και διανοητική δύναμη στον κόσμο.

Σημείωση
Η ομιλία ήταν μια μετάφραση απο τα ρωσικά, πρώτα στα αγγλικά και μετα στα γερμανικά.

Πηγή: schiller-institut.de/seiten/201202-berlin/panarin-deutsch.html
Ν : αν ήμουν Αμερικανίδα, σίγουρα θα ψήφιζα Ron Paul . Μακάρι οι Αμερικανοί να ζητήσουν μια αλλαγή στην ζωή τους προς το καλλίτερο, το διαφορετικό..... 
Στους καιρούς μας, οι λαοί δίνουν τις δικές τους εξετάσεις .
Πάντως σύμφωνα με το άρθρο και όσα με την ταπεινή έρευνα ψιλοκαταλαβαίνω, είχα δίκιο όταν έλεγα, πως πίσω απ' όλα είναι οι Άγγλοι. Είναι τόσο εύκολο να γίνει κατανοητό, αρκεί να ακολουθήσει κανείς όλο ταξίδι της γραμμής του αίματος και, το περιεχόμενο των "οικοσκευών" του μακρόχρονου ταξιδιού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου