Δεν φτάνει που τόσα χρόνια θα έπρεπε να είχαμε ΑΟΖ και λόγω της απραξίας, της ανικανότητας και της αδράνειας, ο ελληνικός λαός περιμένει, αλλά θέλουν και να απολογηθούν με τεχνητά προσχήματα. Δεν αρκεί που δεν έχουν διαβάσει το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά προσπαθούν να τρομάξουν τους μη ειδικούς με αυθαιρεσίες. Η Κύπρος έχει θεσπίσει την ΑΟΖ από το 2004 χωρίς να προκαλέσει καμιά αντίδραση και στην πατρίδα μας έχουμε ακόμα ραγιάδες που φοβούνται ακόμα και τη σκιά τους.
Η ανακήρυξη της ΑΟΖ γίνεται πάντα μονομερώς και δεν προβλέπεται άλλος τρόπος. Θα το λέμε και θα το ξαναλέμε για να το μάθουν όλοι, έτσι ώστε να μην υπάρχει η δικαιολογία της ασχετοσύνης. Αυτοί που θα είναι εναντίον της ΑΟΖ δεν θα είναι πια οι άσχετοι, αλλά όντως οι αντίπαλοί της και βέβαια οι αντίπαλοι της πατρίδας μας. Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη ν’ ακούει κότες να φωνάζουν για τους κινδύνους, τις έχει βαρεθεί και βλέπει τα αποτελέσματα της δράσης τους.
Πόσο πιο κάτω πρέπει να φτάσει το κράτος μας οικονομικά, για να αποδεχθούν τα λάθη τους. Δεν έχουν καν ανάγκη από εχθρό για να συμπεριφερθούν όπως κάνουν. Μας έχουν αγανακτήσει με το στρατηγικό βάθος ενός εκπροσώπου τύπου. Μας εξηγούν για την αξία ενός νέου δόγματος που υπάρχει εδώ και αιώνες. Μας δημιουργούν την αίσθηση ότι η ΑΟΖ είναι ένα κομματικό παίγνιο, ενώ η ουσία είναι ότι η ΑΟΖ είναι ένα εθνικό θέμα που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το καπηλευτεί.
Η οικονομική κατάσταση στη Ελλάδα δεν μας προσφέρει την πολυτέλεια να πεταλώνουμε άλλο τα τζιτζίκια. Αν θέλουμε οι ραγιάδες μας να έχουν αυτές τις συζητήσεις και μετά την θέσπιση για να ασχολούνται με κάτι, δεν θα μας πειράξει, αλλιώς ας διαβάσουν επιτέλους το Δίκαιο της Θάλασσας. Διότι η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ θα γίνει, θέλουν δεν θέλουν, κι εκτός αν τους ενοχλεί να ζουν σε μια χώρα με ΑΟΖ, η ΑΟΖ θα γίνει και γι' αυτούς, αλλά και για τους προδότες μας, δεν έχουμε θέμα με αυτό.
Σημασία έχει μόνο να ξεφύγουμε από την γενιά της κρίσης, της κατάθλιψης και της ηττοπάθειας και να γίνουμε η γενιά της ΑΟΖ. Η γενιά που κατάφερε ν' αφήσει κάτι ουσιαστικό για το μέλλον των παιδιών. Διότι αυτό είναι το πρέπον. Να σταματήσουμε το μοιρολόι και ν' αναρωτιόμαστε συνεχώς «πώς καταντήσαμε Λοχία». Και ν' αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία, διότι θέλουμε δεν θέλουμε, «είναι πολλά τα λεφτά Άρη»! Μετά θα έχουν μισθό και οι ραγιάδες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου