Ν : είναι πιο πολλά τα στρατόπεδα από δύο, αλλά τα δύο έχουν απλώς την φήμη των μεγκάλων. Αυτοί οι εθνοπατέρες λοιπόν έχουν αρχίσει να μιλάνε την ίδια γλώσσα. Το ευρώ και το ευρώ, μην μας πάθει τίποτα το ευρώ. Βέβαια το ευρώ το θέλουν και άλλοι, ίσως για διαφορετικούς λόγους από ότι οι ...... άλλοι. Η εναλλακτική βέβαια του δολαρίου είναι από δίπλα μας από την πρώτη στιγμή. Λοιπόν με τα φανερά δεδομένα και χωρίς να συμπεριλάβω οποιαδήποτε καχυποψία ή συνωμοσιολογία, θα ψήφιζα εθνικό νόμισμα και ρούβλι. Γιατί αν έβαζα και καχυποψία, τότε είναι να φεύγουμε σε άλλη γη σε άλλα μέρη. Μακάρι να μπορούσαμε να κατεβάζαμε Εθνικό ψηφοδέλτιο από την βάση. Η βάση όμως φοβάται μην σπάσει τα σπασμένα αυγά ....... Vassilis Viliardos από Analyst.gr Θα κληθούμε απλά να αποφασίσουμε, όταν γίνουν εκλογές, ποιός είναι ο καλύτερος διαχειριστής και διαπραγματευτής – όπου, κατά τα φαινόμενα, το μεν ένα κόμμα έχει τη στήριξη της Γερμανίας, αλλά μεγαλύτερη εμπειρία, ενώ το άλλο τη βοήθεια των Η.Π.Α., με πολύ μικρότερη εμπειρία. Θεωρείται δε ότι, οι διεθνείς τοκογλύφοι, καθώς επίσης οι δολοφόνοι των λαών, προτιμούν μία κυβέρνηση με «αριστερό μανδύα», έχοντας ήδη κάψει το σοσιαλιστικό «μασκάρεμα» τους, με την προηγούμενη – αφού διευκολύνει περισσότερο τη λεηλασία μίας χώρας, επειδή οι πολίτες δεν εξεγείρονται τόσο εύκολα, όσο με ένα συντηρητικό κόμμα. Εκτός αυτού, η απειρία της σημερινής αντιπολίτευσης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα «χαρίσματα» της για το ΔΝΤ – το οποίο θεωρεί ως ανεκτίμητο δώρο τη δυνατότητα που του δίνεται, να προωθήσει μία υπάκουη και άπειρη ταυτόχρονα «αριστερά», στην μελλοντική κυβέρνηση της Ελλάδας. Με τον τρόπο αυτό θα συνεχίσει, μεταξύ άλλων, να διατηρεί το Δούρειο Ίππο εντός της Ευρωζώνης – κάτι που έχει απόλυτη ανάγκη τόσο η υπερδύναμη, όσο και το νόμισμα της. Υστερόγραφο Το ΔΝΤ, στην πρόσφατη έκθεση του (Fiscal Monitor, Taxing Times), αναφέρεται σε μία εφάπαξ φορολόγηση όλων των περιουσιακών στοιχείων των Πολιτών, των καταθέσεων δηλαδή, των αξιόγραφων (μετοχών, ομολόγων κλπ.), καθώς επίσης των ακινήτων τους, της τάξης του 10% – γεγονός που έχει θορυβήσει τους αποταμιευτές όλου του κόσμου. Εναλλακτικά προτείνει σε χώρες, όπως στη Γερμανία, στην Ιταλία και στη Γαλλία, αύξηση των ανώτατων συντελεστών φορολόγησης των εισοδημάτων – επικαλούμενο τις αυξήσεις που επιβλήθηκαν σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Μ. Βρετανία, η Ισλανδία και η Πορτογαλία, ύψους 8% κατά μέσον όρο. Επειδή τώρα δεν μπορεί να ισχυρισθεί κανείς ότι, το ΔΝΤ υιοθέτησε ξαφνικά σοσιαλιστικές ιδέες, εγκαταλείποντας τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό, κάτι άλλο προφανώς συμβαίνει – με το πιθανότερο όλων να θέλει να επιβαρύνει την Ευρώπη, με το κόστος του χρέους των Η.Π.Α. Επειδή θα κληθούμε να επιλέξουμε οι γνωστοί γνωστότατοι είναι χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα.

Ν : είναι πιο πολλά τα στρατόπεδα από δύο, αλλά τα δύο έχουν απλώς την φήμη των μεγκάλων. Αυτοί οι εθνοπατέρες λοιπόν έχουν αρχίσει να μιλάνε την ίδια γλώσσα. Το ευρώ και το ευρώ, μην μας πάθει τίποτα το ευρώ. Βέβαια το ευρώ το θέλουν και άλλοι, ίσως για διαφορετικούς λόγους από ότι οι ...... άλλοι. Η εναλλακτική βέβαια του δολαρίου είναι από δίπλα μας από την πρώτη στιγμή. Λοιπόν με τα φανερά δεδομένα και χωρίς να συμπεριλάβω οποιαδήποτε καχυποψία ή συνωμοσιολογία, θα ψήφιζα εθνικό νόμισμα και ρούβλι. Γιατί αν έβαζα και καχυποψία, τότε είναι να φεύγουμε σε άλλη γη σε άλλα μέρη. Μακάρι να μπορούσαμε να κατεβάζαμε Εθνικό ψηφοδέλτιο από την βάση. Η βάση όμως φοβάται μην σπάσει τα σπασμένα αυγά .......

Vassilis Viliardos από Analyst.gr

Θα κληθούμε απλά να αποφασίσουμε, όταν γίνουν εκλογές, ποιός είναι ο καλύτερος διαχειριστής και διαπραγματευτής – όπου, κατά τα φαινόμενα, το μεν ένα κόμμα έχει τη στήριξη της Γερμανίας, αλλά μεγαλύτερη εμπειρία, ενώ το άλλο τη βοήθεια των Η.Π.Α., με πολύ μικρότερη εμπειρία.

Θεωρείται δε ότι, οι διεθνείς τοκογλύφοι, καθώς επίσης οι δολοφόνοι των λαών, προτιμούν μία κυβέρνηση με «αριστερό μανδύα», έχοντας ήδη κάψει το σοσιαλιστικό «μασκάρεμα» τους, με την προηγούμενη – αφού διευκολύνει περισσότερο τη λεηλασία μίας χώρας, επειδή οι πολίτες δεν εξεγείρονται τόσο εύκολα, όσο με ένα συντηρητικό κόμμα.

Εκτός αυτού, η απειρία της σημερινής αντιπολίτευσης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα «χαρίσματα» της για το ΔΝΤ – το οποίο θεωρεί ως ανεκτίμητο δώρο τη δυνατότητα που του δίνεται, να προωθήσει μία υπάκουη και άπειρη ταυτόχρονα «αριστερά», στην μελλοντική κυβέρνηση της Ελλάδας. Με τον τρόπο αυτό θα συνεχίσει, μεταξύ άλλων, να διατηρεί το Δούρειο Ίππο εντός της Ευρωζώνης – κάτι που έχει απόλυτη ανάγκη τόσο η υπερδύναμη, όσο και το νόμισμα της.

Υστερόγραφο

Το ΔΝΤ, στην πρόσφατη έκθεση του (Fiscal Monitor, Taxing Times), αναφέρεται σε μία εφάπαξ φορολόγηση όλων των περιουσιακών στοιχείων των Πολιτών, των καταθέσεων δηλαδή, των αξιόγραφων (μετοχών, ομολόγων κλπ.), καθώς επίσης των ακινήτων τους, της τάξης του 10% – γεγονός που έχει θορυβήσει τους αποταμιευτές όλου του κόσμου.

Εναλλακτικά προτείνει σε χώρες, όπως στη Γερμανία, στην Ιταλία και στη Γαλλία, αύξηση των ανώτατων συντελεστών φορολόγησης των εισοδημάτων – επικαλούμενο τις αυξήσεις που επιβλήθηκαν σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Μ. Βρετανία, η Ισλανδία και η Πορτογαλία, ύψους 8% κατά μέσον όρο.

Επειδή τώρα δεν μπορεί να ισχυρισθεί κανείς ότι, το ΔΝΤ υιοθέτησε ξαφνικά σοσιαλιστικές ιδέες, εγκαταλείποντας τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό, κάτι άλλο προφανώς συμβαίνει – με το πιθανότερο όλων να θέλει να επιβαρύνει την Ευρώπη, με το κόστος του χρέους των Η.Π.Α.