a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Η Έχιδνα ήταν τερατόμορφη, η μισή ήταν φτερωτή γυναίκα με αστραφτερά μάτια κι η άλλη μισή ένα τεράστιο, φολιδωτό φίδι. Είχε πρόσωπο όμορφης γυναίκας και σώμα ερπετού. 
 Ήταν αγέραστη και αθάνατη και παρέσερνε τα θύματά της σε κοιλώματα της γης όπου και τα καταβρόχθιζε ζωντανά. Στην ελληνική μυθολογία η Έχιδνα ήταν το τέρας που υπήρξε μητέρα των περισσοτέρων τεράτων. ..
Ο Ησίοδος αναφέρει ότι γονείς της ήταν ο Φόρκυς και η Κητώ, ενώ άλλοι αναφέρουν πως γονείς της ήταν ο Τάρταρος και η Γαία ή η Στύγα ή ο Χρυσάορας και η Καλλιρρόη  ή του Ουρανού και της Γαίας . Με τον Τυφώνα γέννησε πολλά άλλα τέρατα της Ελληνικής Μυθολογίας. 
 Ζούσε σε μια βαθιά σπηλιά κάτω από ένα βράχο στην Κιλικία, μακριά από θεούς και ανθρώπους. Στο σπήλαιο έμενε μαζί με τον εκατοντακέφαλο σύζυγό της Τυφώνα. Εκεί έμεναν γιατί κάποτε επιτέθηκαν στους θεούς και ηττήθηκαν.Ο Τυφών τιμωρήθηκε με το να κλειστεί κάτω από το όρος Αίτνα.Παρ' όλα αυτά η Έχιδνα και οι απόγονοί της έζησαν ώστε να υπάρχει πρόκληση για τους μελλοντικούς ήρωες.
Άλλοι την τοποθετούν στην Πελοπόννησο, όπου τη σκότωσε ο Άργος με τα εκατό μάτια, γιατί η Έχιδνα είχε τη συνήθεια να καταβροχθίζει τους περαστικούς. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο και ο Ηρακλής έκανε παιδιά μαζί της.  Στις ελληνικές αποικίες του Εύξεινου Πόντου διηγούνταν την εξής παράδοση: Ο Ηρακλής κάποτε είχε φτάσει στη Σκυθία, κουρασμένος καθώς ήταν, έβαλε τα άλογα του να βοσκήσουν και αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε τα άλογά του είχαν εξαφανιστεί. Ενώ τα αναζητούσε πέρασε μπροστά από τη σπηλιά που ζούσε η Έχιδνα. Εκείνη του υποσχέθηκε να του δώσει πίσω τα άλογά του με τον όρο να μείνουν μαζί. Η Έχιδνα τον υποχρέωσε να συνευρεθεί μαζί της , και από την αλλόκοτη αυτή ένωση εγεννήθησαν τρεις υιοί, οι οποίοι έγιναν οι γενάρχες των ομωνύμων λαών. Ο Αγάθυρσος, ο Γελωνός(που έδωσε το όνομά του στην πόλη των Γελώνων) και ο Σκύθης (που έδωσε το όνομά του στο λαό των Σκυθών). 
Απόγονοι της Έχιδνας και του Τυφώνος είναι οι: -Ο Όρθος:
 Όρθρος ή Όρθος (σπανιότερα και Όρφος) είναι γνωστός ένας σκύλος με δύο κεφάλια, (Θεογονία 306 κ.ε.), ο οποίος βοηθούσε τον Ευρυτίωνα στη φύλαξη και τη βόσκηση των κοπαδιών του Γηρυόνη.
Με διαταγή του Ευρυσθέα, ο Ηρακλής ήρθε στην Ερύθεια για να πάρει τα βόδια του Γηρυόνη στον ομώνυμο άθλο του, τον δέκατο κατά σειρά.
Ο Ηρακλής σκότωσε τότε τον Όρθρο, τον Ευρυτίωνα και τον Γηρυόνη.
Σε μία ιστορία, ο Όρθρος αιχμαλωτίσθηκε και εξημερώθηκε από τον Οιδίποδα. 





-Ο Κέρβερος:
Φύλακας του Άδη και έχει συνήθως την μορφή ενός σκύλου συνηθέστερα με τρία κεφάλια και με ουρά που απέληγε σε κεφαλή δράκου. Στη Θεογονία αναφέρεται «Κέρβερος ωμηστής Αΐδεω κύων χαλκεόφωνος πεντηκοντακέφαλος», (= Κέρβερος άγριος σκύλος του Άδη, με ηχηρή φωνή και 50 κεφάλια), ενώ ο Όμηρος γνωρίζει μεν το σκύλο αυτό αλλά όχι το όνομά του. . Η παρουσία του εξασφαλίζει την παραμονή των νεκρών στον Κάτω Κόσμο αλλά και την αδυναμία των ζωντανών να εισέλθουν σε αυτόν.
Οι αρχαίοι συγγραφείς περιγράφουν συχνά τον Κέρβερο με διαφορετικό τρόπο. Υπάρχουν εκδοχές που τον εμφανίζουν ως ένα συνηθισμένο σκύλο, αλλά και με πόδια λιονταριού, ουρά ερπετού ή φίδια σε όλο του το σώμα.
Επίσης εκτός από τον Ηρακλή τον Κέρβερο επεχείρησαν να συλλάβουν και να απαγάγουν ο Πειρίθους και ο Θησέας που όμως απέτυχαν. Μόνο ο Ορφέας κατάφερε με τους ήχους της μαγικής λύρας του να τον εξημερώσει έτσι ώστε να τον αφήσει να παραλάβει την Ευρυδίκη από τον Άδη.  

Γοργώ:
Γοργώ, που σημαίνει άγρια ματιά. To άλλο της όνομα ήταν Μέδουσα. Αναφέρεται ως μία από τις τρεις Γοργόνες. Από τις τρεις αυτές αδελφές η Μέδουσα ήταν η θνητή. 
Κατά μια εκδοχή ήταν μια πανέμορφη ιέρεια της Αθηνάς που ο Ποσειδώνας την βίασε μεταμορφωμένος σε άλογο στον ιερό χώρο της Αθηνάς.
Η θεά, εξοργισμένη με το γεγονός, δεν μπορούσε να έρθει σε ρήξη με τον Ποσειδώνα και έτσι ξέσπασε πάνω στη Μέδουσα. Την μεταμόρφωσε σε απεχθές τέρας, που αντί για μαλλιά είχε φίδια. Η ασχήμια της ήταν τέτοια, που όποιος την κοιτούσε στο πρόσωπο πέτρωνε.
Τελικά τη σκότωσε ο Περσέας, με την βοήθεια της Αθηνάς. Το κεφάλι της, το περίφημο «Γοργόνειο», το παρέλαβε η θεά από τον ήρωα και το απέθεσε στην ασπίδα της, επειδή το κεφάλι της, ακόμη και νεκρό, πέτρωνε όποιον το κοίταζε.

Το Λιοντάρι της Νεμέας:
Ζούσε στην περιοχή της Νεμέας και σκόρπιζε το φόβο.Υπάρχει ακόμα η άποψη ότι έπεσε από τη Σελήνη και ήταν απόγονος του Δία και της Σελήνης. Το θηρίο αυτό σκοτώθηκε τελικά από τον Ηρακλή.
Η θανάτωση του Λέοντος και η εκδορά του ήταν ο πρώτος άθλος που ανατέθηκε στον Ηρακλή από τον Ευρυσθέα.
Είχε πολύ σκληρό δέρμα, το οποίο δεν μπορούσε να τρυπηθεί από όπλο.
Ο Ηρακλής χρησιμοποίησε στην αρχή το τόξο και το σπαθί του, χωρίς αποτέλεσμα.
Τελικά πάλεψε ο ίδιος με γυμνά χέρια με το θηρίο και το έπνιξε.
Στη συνέχεια προσπάθησε να το γδάρει, αλλά και αυτό στάθηκε αδύνατο. Η Θεά Αθηνά του συνέστησε να χρησιμοποιήσει τα δόντια του ίδιου του ζώου, όπως και έκανε ο Ηρακλής, καταφέρνοντας τελικά να του πάρει το δέρμα.



-Η Χίμαιρα:
 Φοβερό τέρας που εξέπνεε φωτιά, είχε σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού, και ουρά του κατέληγε σε φίδι. Σύμφωνα με άλλες περιγραφές, είχε περισσότερα από ένα κεφάλια, συνηθέστερα τρικέφαλος (κεφαλή λέοντα, κατσίκας και δράκοντα).Τελικά φονεύθηκε από τον Βελλερεφόντη, που ίππευε ένα ιπτάμενο άλογο, τον Πήγασο, στη Καρία, με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς. Υπάρχουν περισσότερες από μία περιγραφές σχετικά με τον τρόπο που έγινε αυτό. Σύμφωνα με μία, ο Βελλερεφόντης απλώς την χτύπησε με το ακόντιο του. Σύμφωνα με μία άλλη, χρησιμοποίησε μολύβι, το οποίο έλιωσε από την καυτή της ανάσα και την σκότωσε.

-Η Σφίγγα:
Απεικονίζεται ως φτερωτό λιοντάρι με κεφάλι γυναίκας (εν αντιθέσει με τη Σφίγγα της Αιγύπτου, που δεν έχει φτερά) ή ως γυναίκα με πέλματα και στήθη λιονταριού , ουρά ερπετού και φτερά πτηνού. Το όνομά της προέρχεται από τη λέξη σφίγγω. Η Ήρα και ο Άρης την έστειλαν από την πατρίδα της, την Αρχαία Θήβα. Εκεί στεκόταν και ρωτούσε τους περαστικούς «Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;». Όποιον δεν μπορούσε να λύσει το γρίφο, η Σφίγγα τον έσφιγγε, μέχρι να πεθάνει. Ο Οιδίπους έλυσε τον γρίφο απαντώντας ότι το ον αυτό είναι ο άνθρωπος, αφού όταν είναι βρέφος περπατάει στα τέσσερα, μετά σηκώνεται στα δύο του πόδια και στα γηρατειά περπατάει όρθιος αλλά χρησιμοποιεί σαν τρίτο πόδι ένα μπαστούνι. Μόλις λύθηκε το αίνιγμά της η Σφίγγα γκρεμίστηκε από τον βράχο που στεκόταν και σκοτώθηκε.

 

-Η Λερναία Ύδρα: Μυθικό ον με επτά ή εννέα κεφάλια, το οποίο σκότωσε ο Ηρακλής στον δεύτερο από τους δώδεκα άθλους του.Η Λερναία Ύδρα ήταν αθάνατη. Δρούσε στην περιοχή Λέρνη - βαλτότοπος που βρίσκεται νότια του Άργους - απ' όπου πήρε και το όνομά της. Το άντρο της βρισκόταν στους πρόποδες του όρους Ποντίνου, κοντά στην Πηγή της Αμυμώνης. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, έβγαιναν δύο. Μόνο καίγοντας το με φωτιά κατάφερε να σταματήσει τον πολλαπλασιασμό και αυτό το κατάφερε με την βοήθεια του ανιψιού του Ιόλαου. Το τελευταίο κεφάλι, που ήταν και το κεντρικό κι αθάνατο, το έκοψε και το έθαψε στη γη για να μην ξαναζωντανέψει. Από το αίμα της ο Ηρακλής έκανε τα βέλη του δηλητηριώδη. Από το δηλητήριο αυτό δεν γλύτωσε ούτε ο ίδιος, ούτε και ο Κένταυρος Χείρωνας..

Της αποδίδουν επίσης ότι είναι μητέρα του δράκοντα της Κολχίδας, το φύλακα του χρυσόμαλλου δέρατος, το δράκοντα που φιλούσε τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων,τον αετό του Προμηθέα,τον Λήδω,και του Λάδων και τη Φαία της Κρομμυώνας. 

http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_6057.html 
ΕΧΙΔΝΑ Η μητέρα όλων των τεράτων !!!

Η Έχιδνα ήταν τερατόμορφη, η μισή ήταν φτερωτή γυναίκα με αστραφτερά μάτια κι η άλλη μισή ένα τεράστιο, φολιδωτό φίδι. Είχε πρόσωπο όμορφης γυναίκας και σώμα ερπετού. 
 Ήταν αγέραστη και αθάνατη και παρέσερνε τα θύματά της σε κοιλώματα της γης όπου και τα καταβρόχθιζε ζωντανά. Στην ελληνική μυθολογία η Έχιδνα ήταν το τέρας που υπήρξε μητέρα των περισσοτέρων τεράτων. ..
Ο Ησίοδος αναφέρει ότι γονείς της ήταν ο Φόρκυς και η Κητώ, ενώ άλλοι αναφέρουν πως γονείς της ήταν ο Τάρταρος και η Γαία ή η Στύγα ή ο Χρυσάορας και η Καλλιρρόη  ή του Ουρανού και της Γαίας . Με τον Τυφώνα γέννησε πολλά άλλα τέρατα της Ελληνικής Μυθολογίας. 
 Ζούσε σε μια βαθιά σπηλιά κάτω από ένα βράχο στην Κιλικία, μακριά από θεούς και ανθρώπους. Στο σπήλαιο έμενε μαζί με τον εκατοντακέφαλο σύζυγό της Τυφώνα. Εκεί έμεναν γιατί κάποτε επιτέθηκαν στους θεούς και ηττήθηκαν.Ο Τυφών τιμωρήθηκε με το να κλειστεί κάτω από το όρος Αίτνα.Παρ' όλα αυτά η Έχιδνα και οι απόγονοί της έζησαν ώστε να υπάρχει πρόκληση για τους μελλοντικούς ήρωες.
Άλλοι την τοποθετούν στην Πελοπόννησο, όπου τη σκότωσε ο Άργος με τα εκατό μάτια, γιατί η Έχιδνα είχε τη συνήθεια να καταβροχθίζει τους περαστικούς. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο και ο Ηρακλής έκανε παιδιά μαζί της.  Στις ελληνικές αποικίες του Εύξεινου Πόντου διηγούνταν την εξής παράδοση: Ο Ηρακλής κάποτε είχε φτάσει στη Σκυθία, κουρασμένος καθώς ήταν, έβαλε τα άλογα του να βοσκήσουν και αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε τα άλογά του είχαν εξαφανιστεί. Ενώ τα αναζητούσε πέρασε μπροστά από τη σπηλιά που ζούσε η Έχιδνα. Εκείνη του υποσχέθηκε να του δώσει πίσω τα άλογά του με τον όρο να μείνουν μαζί. Η Έχιδνα τον υποχρέωσε να συνευρεθεί μαζί της , και από την αλλόκοτη αυτή ένωση εγεννήθησαν τρεις υιοί, οι οποίοι έγιναν οι γενάρχες των ομωνύμων λαών. Ο Αγάθυρσος, ο Γελωνός(που έδωσε το όνομά του στην πόλη των Γελώνων) και ο Σκύθης (που έδωσε το όνομά του στο λαό των Σκυθών). 
Απόγονοι της Έχιδνας και του Τυφώνος είναι οι: -Ο Όρθος:
 Όρθρος ή Όρθος (σπανιότερα και Όρφος) είναι γνωστός ένας σκύλος με δύο κεφάλια, (Θεογονία 306 κ.ε.), ο οποίος βοηθούσε τον Ευρυτίωνα στη φύλαξη και τη βόσκηση των κοπαδιών του Γηρυόνη.
Με διαταγή του Ευρυσθέα, ο Ηρακλής ήρθε στην Ερύθεια για να πάρει τα βόδια του Γηρυόνη στον ομώνυμο άθλο του, τον δέκατο κατά σειρά.
Ο Ηρακλής σκότωσε τότε τον Όρθρο, τον Ευρυτίωνα και τον Γηρυόνη.
Σε μία ιστορία, ο Όρθρος αιχμαλωτίσθηκε και εξημερώθηκε από τον Οιδίποδα. 





-Ο Κέρβερος:
Φύλακας του Άδη και έχει συνήθως την μορφή ενός σκύλου συνηθέστερα με τρία κεφάλια και με ουρά που απέληγε σε κεφαλή δράκου. Στη Θεογονία αναφέρεται «Κέρβερος ωμηστής Αΐδεω κύων χαλκεόφωνος πεντηκοντακέφαλος», (= Κέρβερος άγριος σκύλος του Άδη, με ηχηρή φωνή και 50 κεφάλια), ενώ ο Όμηρος γνωρίζει μεν το σκύλο αυτό αλλά όχι το όνομά του. . Η παρουσία του εξασφαλίζει την παραμονή των νεκρών στον Κάτω Κόσμο αλλά και την αδυναμία των ζωντανών να εισέλθουν σε αυτόν.
Οι αρχαίοι συγγραφείς περιγράφουν συχνά τον Κέρβερο με διαφορετικό τρόπο. Υπάρχουν εκδοχές που τον εμφανίζουν ως ένα συνηθισμένο σκύλο, αλλά και με πόδια λιονταριού, ουρά ερπετού ή φίδια σε όλο του το σώμα.
Επίσης εκτός από τον Ηρακλή τον Κέρβερο επεχείρησαν να συλλάβουν και να απαγάγουν ο Πειρίθους και ο Θησέας που όμως απέτυχαν. Μόνο ο Ορφέας κατάφερε με τους ήχους της μαγικής λύρας του να τον εξημερώσει έτσι ώστε να τον αφήσει να παραλάβει την Ευρυδίκη από τον Άδη.  

Γοργώ:
Γοργώ, που σημαίνει άγρια ματιά. To άλλο της όνομα ήταν Μέδουσα. Αναφέρεται ως μία από τις τρεις Γοργόνες. Από τις τρεις αυτές αδελφές η Μέδουσα ήταν η θνητή. 
Κατά μια εκδοχή ήταν μια πανέμορφη ιέρεια της Αθηνάς που ο Ποσειδώνας την βίασε μεταμορφωμένος σε άλογο στον ιερό χώρο της Αθηνάς.
Η θεά, εξοργισμένη με το γεγονός, δεν μπορούσε να έρθει σε ρήξη με τον Ποσειδώνα και έτσι ξέσπασε πάνω στη Μέδουσα. Την μεταμόρφωσε σε απεχθές τέρας, που αντί για μαλλιά είχε φίδια. Η ασχήμια της ήταν τέτοια, που όποιος την κοιτούσε στο πρόσωπο πέτρωνε.
Τελικά τη σκότωσε ο Περσέας, με την βοήθεια της Αθηνάς. Το κεφάλι της, το περίφημο «Γοργόνειο», το παρέλαβε η θεά από τον ήρωα και το απέθεσε στην ασπίδα της, επειδή το κεφάλι της, ακόμη και νεκρό, πέτρωνε όποιον το κοίταζε.

Το Λιοντάρι της Νεμέας:
Ζούσε στην περιοχή της Νεμέας και σκόρπιζε το φόβο.Υπάρχει ακόμα η άποψη ότι έπεσε από τη Σελήνη και ήταν απόγονος του Δία και της Σελήνης. Το θηρίο αυτό σκοτώθηκε τελικά από τον Ηρακλή.
Η θανάτωση του Λέοντος και η εκδορά του ήταν ο πρώτος άθλος που ανατέθηκε στον Ηρακλή από τον Ευρυσθέα.
Είχε πολύ σκληρό δέρμα, το οποίο δεν μπορούσε να τρυπηθεί από όπλο.
Ο Ηρακλής χρησιμοποίησε στην αρχή το τόξο και το σπαθί του, χωρίς αποτέλεσμα.
Τελικά πάλεψε ο ίδιος με γυμνά χέρια με το θηρίο και το έπνιξε.
Στη συνέχεια προσπάθησε να το γδάρει, αλλά και αυτό στάθηκε αδύνατο. Η Θεά Αθηνά του συνέστησε να χρησιμοποιήσει τα δόντια του ίδιου του ζώου, όπως και έκανε ο Ηρακλής, καταφέρνοντας τελικά να του πάρει το δέρμα.



-Η Χίμαιρα:
 Φοβερό τέρας που εξέπνεε φωτιά, είχε σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού, και ουρά του κατέληγε σε φίδι. Σύμφωνα με άλλες περιγραφές, είχε περισσότερα από ένα κεφάλια, συνηθέστερα τρικέφαλος (κεφαλή λέοντα, κατσίκας και δράκοντα).Τελικά φονεύθηκε από τον Βελλερεφόντη, που ίππευε ένα ιπτάμενο άλογο, τον Πήγασο, στη Καρία, με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς. Υπάρχουν περισσότερες από μία περιγραφές σχετικά με τον τρόπο που έγινε αυτό. Σύμφωνα με μία, ο Βελλερεφόντης απλώς την χτύπησε με το ακόντιο του. Σύμφωνα με μία άλλη, χρησιμοποίησε μολύβι, το οποίο έλιωσε από την καυτή της ανάσα και την σκότωσε.

-Η Σφίγγα:
Απεικονίζεται ως φτερωτό λιοντάρι με κεφάλι γυναίκας (εν αντιθέσει με τη Σφίγγα της Αιγύπτου, που δεν έχει φτερά) ή ως γυναίκα με πέλματα και στήθη λιονταριού , ουρά ερπετού και φτερά πτηνού. Το όνομά της προέρχεται από τη λέξη σφίγγω. Η Ήρα και ο Άρης την έστειλαν από την πατρίδα της, την Αρχαία Θήβα. Εκεί στεκόταν και ρωτούσε τους περαστικούς «Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;». Όποιον δεν μπορούσε να λύσει το γρίφο, η Σφίγγα τον έσφιγγε, μέχρι να πεθάνει. Ο Οιδίπους έλυσε τον γρίφο απαντώντας ότι το ον αυτό είναι ο άνθρωπος, αφού όταν είναι βρέφος περπατάει στα τέσσερα, μετά σηκώνεται στα δύο του πόδια και στα γηρατειά περπατάει όρθιος αλλά χρησιμοποιεί σαν τρίτο πόδι ένα μπαστούνι. Μόλις λύθηκε το αίνιγμά της η Σφίγγα γκρεμίστηκε από τον βράχο που στεκόταν και σκοτώθηκε.

 

-Η Λερναία Ύδρα: Μυθικό ον με επτά ή εννέα κεφάλια, το οποίο σκότωσε ο Ηρακλής στον δεύτερο από τους δώδεκα άθλους του.Η Λερναία Ύδρα ήταν αθάνατη. Δρούσε στην περιοχή Λέρνη - βαλτότοπος που βρίσκεται νότια του Άργους - απ' όπου πήρε και το όνομά της. Το άντρο της βρισκόταν στους πρόποδες του όρους Ποντίνου, κοντά στην Πηγή της Αμυμώνης. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, έβγαιναν δύο. Μόνο καίγοντας το με φωτιά κατάφερε να σταματήσει τον πολλαπλασιασμό και αυτό το κατάφερε με την βοήθεια του ανιψιού του Ιόλαου. Το τελευταίο κεφάλι, που ήταν και το κεντρικό κι αθάνατο, το έκοψε και το έθαψε στη γη για να μην ξαναζωντανέψει. Από το αίμα της ο Ηρακλής έκανε τα βέλη του δηλητηριώδη. Από το δηλητήριο αυτό δεν γλύτωσε ούτε ο ίδιος, ούτε και ο Κένταυρος Χείρωνας..

Της αποδίδουν επίσης ότι είναι μητέρα του δράκοντα της Κολχίδας, το φύλακα του χρυσόμαλλου δέρατος, το δράκοντα που φιλούσε τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων,τον αετό του Προμηθέα,τον Λήδω,και του Λάδων και τη Φαία της Κρομμυώνας. 

http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_6057.html 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου